[Τέλος] Η πρόβλεψη και η αναζήτηση του Επαναστάτη.

Κοίταξα με μια περίεργη αίσθηση τον άντρα. Ένιωθα ένα τίποτα μπροστά του και το μόνο που μου προκαλούσε ήταν δέος.
-Αναφέρεστε στους I.A.S.?
-Ναι. Ήρθατε και οι δυο σας σε επαφή με έναν άντρα εν ονόματι Grillar Grillo, σωστά?
-Πιστεύω ότι είναι εμφανές.
-Πράγματι. Το μόνο που χρειάζομαι από εσάς, είναι όσες πληροφορίες γνωρίζετε για αυτόν τον άντρα.
-Μας λες ότι απλά πρέπει να σου πούμε τι ξέρουμε για να μας κλείσεις μετά στο Impel Down? Νομίζω ότι ψάχνεις για ηλίθιους και λυπάμαι, αλλά δεν είμαστε!
-Δεν έχω γίνει αρκετά κατανοητός, Superbi Squalo. Δε βρίσκομαι εδώ για να σας αιχμαλωτίσω. Η συζήτησή μας ξοδεύει αρκετό πολύτιμο χρόνο μου. Σας ζητώ ευγενικά να μου δώσετε όσες πληροφορίες έχετε για τον Grillo για να συνεχίσω το έργο μου.
-Αν σας πω όσα ξέρω θα μας αφήσετε ελεύθερους?
-Ναι Kuran Kaname, δεν είναι δική μου ευθύνη η σύλληψή σας. Θα ήταν άδικο στην τελική να αντιμετωπίσετε έναν τέτοιο αντίπαλο την παρούσα στιγμή. Θέλω μόνο να μάθω για τον Grillo και το πώς αντιλήφθηκε ότι ερχόμαστε.
Για κάποιο λόγο, αν και ήταν Marine, είχε κερδίσει το σεβασμό μου. Για κάποιο λόγο πίστεψα αυτά που μου είπε και θεώρησα την συμφωνία έγκυρη. Αποφάσισα λοιπόν να συνεργαστώ μαζί του. Στην τελική, η σύλληψη-θανάτωση των μελών των I.A.S. συνέφερε και εμένα.
-Πολύ καλά, θα συνεργαστώ μαζί σας.

Έτσι λοιπόν ξεκίνησα να αφηγούμαι στον Rear Admiral για την παραμονή μου στη βάση του Grillo. Αναφέρθηκα στις εξωφρενικές ικανότητες του άντρα, στο παρουσιαστικό του, στα άτομα που τον περιέβαλλαν, στο σκοπό του και γενικότερα σε όλες τις εμπειρίες που αποκόμισα. Όταν τελείωσα την αφήγησή μου ο Marine φαινόταν σκεπτικός. Ξεσταύρωσε τα πόδια του και σηκώθηκε.
-Μάλιστα. Ευτυχώς μιλάμε για το ίδιο άτομο. Λογικά κατευθύνεται στο Asuka Island. Δεν έχω άλλο χρόνο για χάσιμο. Ευχαριστώ για την συνεργασία, ξέρω πόσο δύσκολο είναι για έναν Επαναστάτη. Αν θα ήθελες μια συμβουλή, μείνε μακρυά από τους I.A.S. Δεν είσαι στο επίπεδό τους ακόμα.
-Εγώ μακρυά τους είμαι, αυτοί έρχονται...
Η πόρτα άνοιξε και ο υψηλόβαθμος Marine βγήκε απ'το δωμάτιο. Ακούστηκε να δίνει μερικές οδηγίες και ύστερα η παρουσία του χάθηκε. Ένας Marine μπήκε στο δωμάτιο και αφού έψαξε το γραφείο για πιθανές πληροφορίες, πήρε το πτώμα του ακέφαλου Επαναστάτη και έφυγε. Κοίταξα τον Squalo που φαινόταν σκεπτικός.
-Τι έγινε?
-Δεν τον εμπιστεύομαι. Γιατί συνεργάστηκες έτσι?
-Δε ξέρω. Φαίνεται άντρας που τηρεί τον λόγο του.
-Είσαι ηλίθιος.
-Είδες ότι δε μας συνέλαβαν, τι άλλο θες ως απόδειξη?
-Είσαι απλά ηλίθιος. επανέλαβε και προσπάθησε να σηκωθεί. Έχω μια πιο σοβαρή ερώτηση, πώς φεύγουμε? Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να σηκωθώ.
-Ούτε εγώ, τα σπασμένα μου πλευρά δε με αφήνουν. Κάνε κάτι.

Μια λογομαχία ξεκίνησε για το πως θα καταφέρουμε να ξεφύγουμε, αλλά στην κατάστασή μας δεν μπορούσαμε να βρούμε λύση. Τότε βήματα ακούστηκαν απ'το διάδρομο και μια μορφή τυλιγμένη σε ένα μαύρο μανδύα βρέθηκε στο δωμάτιο.
-Βλέπω ότι είστε ακόμη ζωντανοί...και οι δύο. ακούστηκε και κατεβάζοντας την κουκούλα, αποκαλύφτηκε το πρόσωπο της Cassiopeia.
-Γιατί σου φαίνεται περίεργο? Θεωρώ ότι ήταν ξεκάθαρο. απάντησα μην πιστεύοντας αυτά που έλεγα.
-Δεν αμφιβάλω, ήσουν αρκετά θρασύς έτσι κι αλλιώς.
-Γιατί είσαι εδώ?
-Αυτά που είπες με έβαλαν σε σκέψεις. Δεν τα υποστηρίζω φυσικά, γιατί σε αντίθεση με εσένα, μπορώ να καταλάβω τι λένε οι θεοί. Παρόλα αυτά, μου κέντρισες το ενδιαφέρον και αφού είδα τους Marines να φεύγουν θέλησα να δω αν είσαι ακόμα ζωντανός.
-Μάλιστα. Είμαι ζωντανός, το σίγουρο είναι πως όχι σώος και αβλαβής.
-Μπορώ να το δω αυτό. Θα φέρω βοήθεια και θα σας πάμε στο ιατρείο του χωριού.
-Εννοείς τους κατοίκους που δουλεύουν για τους I.A.S.?
-Σε βρίσκω ενημερωμένο. Δεν είναι όλοι με το μέρος τους. Μια μικρή μάζα είναι τίμιοι άνθρωποι. Δε θα αργήσω.
Δεν την εμπιστευόμουν, αλλά ότι και να πίστευα δεν είχε διαφορά. Στην κατάστασή μας δεν μπορούσαμε ούτε να κουνηθούμε. Μισή ώρα αργότερα, μια ομάδα 6 αντρών ήρθε στο δωμάτιο υπό την εποπτεία της Cassiopeia.

Οι άντρες μας σήκωσαν με τις καρέκλες για να μην υπάρξουν περισσότερες αναταραχές στο σώμα μας και ύστερα από ένα πολύωρο περπάτημα, φτάσαμε μπροστά στο ιατρείο. Εκεί μας ακούμπησαν προσεκτικά σε δυο κρεβάτια και περιμέναμε τον ιατρό να μας εξετάσει. Το γεγονός ότι όλα γίνονταν με μεγάλη προσοχή, δε σήμαινε ότι ο πόνος είχε εξαφανιστεί, πόσο μάλλον οι πληγές επουλωθεί. Τα πλευρά μου απ'το κούνημα και τη γενικότερη μετακίνηση με είχαν πεθάνει, ενώ ο Squalo φαινόταν να πονάει κι αυτός, με το επιπλέον ότι η πληγή στην κοιλιά του απ'το στιλέτο του Grillo άρχισε να αιμορραγεί πάλι. Ο ιατρός δεν άργησε να έρθει στο δωμάτιο. Μας κοίταξε αρχικά κάνοντας τις διαγνώσεις τους και ύστερα μας έκανε ένα εμβόλιο για να κοιμηθούμε.
Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι. Περιεργάστηκα για λίγο το χώρο και συνειδητοποίησα ότι ήμουν ακόμα στο ιατρείο. Το δωμάτιο ήταν αρκετά μικρό, το μόνο που υπήρχε, ήταν ένα μικρό κομοδίνο ανάμεσα στα δυο κρεβάτια, ένα παράθυρο στη μια πλευρά και μια κρεμάστρα δίπλα στην πόρτα, η οποία βρισκόταν απέναντι απ'τα κρεβάτια. Ο Squalo στα αριστερά μου κοιμόταν ακόμα και τότε η πόρτα άνοιξε, φανερώνοντας τον ιατρό με το στηθοσκόπιο γύρω απ'το λαιμό του. Ήταν ηλικιωμένος, αλλά φάνταζε έμπιστος και έμπειρος. Με πλησίασε και αφού έλεγξε τους παλμούς μας, κάθισε στην άκρη του κρεβατιού μου.
-Θα σας πρότεινα να παραμείνετε για λίγο στο νησί. Στην κατάστασή σας δεν πρέπει να κινείστε. Θα σας καλύψω εγώ όσο καλύτερα μπορώ.
-Δυστυχώς δε γίνεται. του απάντησα ψιθυριστά.
-Αυτό που κάνατε μας έσωσε. Όσοι δε δούλευαν για αυτούς τους ανθρώπους, ήταν αποκομμένοι και βρίσκονταν πάντα σε κίνδυνο. Τώρα όμως μπορούμε να βγούμε ελεύθερα έξω. Σας είμαστε ευγνώμων γι' αυτό.

-Συνέβη είτε το θέλαμε είτε όχι. Οι Επαναστάτες δεν εμφανίζονται τυχαία στα νησιά. Όπως και να 'χει, σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και την καλοσύνη σας. Νομίζω όμως ότι και πάλι δεν μπορώ να κουνηθώ. Τα πλευρά μου είναι ακόμα σπασμένα.
-Ναι, δυστυχώς. Βλέπετε, θα έχετε πρόβλημα στο εξής.
-Τι εννοείτε? απάντησα με περιέργεια και συνάμα λίγη αγωνία.
-Τα σπασμένα πλευρά τρύπησαν ζωτικά όργανα. Παρόλο που τα έφερα στη σωστή τους θέση, τα όργανα αυτά δεν επουλώνονται πλήρως. Ο αριστερός σας πνεύμονας για παράδειγμα δε λειτουργεί τέλεια όπως ο δεξής.
-Αυτό είναι πολύ κακό. Δε γίνεται να επουλωθεί εντελώς με κάποιον τρόπο?
-Όσον καιρό ασκώ το επάγγελμά μου, τέτοιου είδους τραύματα δεν μπόρεσε κανείς να τα επουλώσει. Μακάρι να κάνω λάθος νεαρέ Επαναστάτη, αλλά με τέτοια πληγή, θα σου έλεγα να μη συνεχίσεις το μακρύ σου ταξίδι.
Ένα μικρό γέλιο σχηματίστηκε στο πρόσωπό μου μετά το τελευταίο σχόλιο.
-Απλά πείτε μου έναν τρόπο για να κινούμαι μέχρι να επανέλθουν τα πλευρά μου στο φυσιολογικό.
-Προσπάθησε να μην κάνεις άσκοπες κινήσεις γενικότερα. Απέφυγε όσο περισσότερο μπορείς τις μάχες. Οποιοσδήποτε περιττός τραυματισμός στο ίδιο σημείο θα σημαίνει αναπηρία στην καλύτερη περίπτωση. Να ζητάς βοήθεια απ'τον ασπρομάλλη φίλο σου όταν είναι να σηκώνεσαι, από εκεί και πέρα θα κυκλοφορείς με πι.
-Με δουλεύετε? Με πι? Τι είμαι 150 χρονών?

Ο ηλικιωμένος ιατρός γέλασε και χτύπησε χαϊδευτικά το πόδι μου.
-Να χαίρεσαι που είσαι ακόμα ζωντανός, μόνο αυτό μπορώ να προσθέσω. Μείνετε μέχρι το μεσημέρι τουλάχιστον που θα έχουμε φαγητό και μετά κάντε ότι επιθυμείτε.
Του απάντησα με ένα νεύμα και κάθισα λίγο πιο αναπαυτικά στο κατάλευκο κρεβάτι μου. Ο Squalo έπαψε να ροχαλίζει, πράγμα που σήμαινε ότι σε λίγο θα ξύπναγε και αποφάσισα να το κάνω λίγο πιο οδυνηρό γι'αυτόν. Χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις του φρούτου μου, έσυρα το κρεβάτι του λίγο μπροστά και στη συνέχεια το έφερα με δύναμη πίσω χτυπώντας το στον τοίχο. Ο ξιφομάχος πετάχτηκε απ'τον ύπνο του και με κοίταξε. Εξοργισμένος πλέον άρχισε να με βρίζει, ενώ εγώ γέλαγα με την αντίδρασή του.
-Πώς είναι τα πλευρά σου? ρώτησε όταν ηρέμησαν τα πράγματα.
-Όχι στη θέση τους πάντως. Εσύ?
-Αιμορραγίες δε βλέπω, οι πληγές θα κλείσουν λογικά σε δυο βδομάδες, άρα καλά. Πόσο καιρό θα μείνεις εκτός?
-Πάνω από μήνα απ'ότι κατάλαβα.
-Για αρχή πρέπει να βρούμε μέρος να ξεκουραστούμε για τον μήνα αυτό. Μετά θα χρειαστεί να βρούμε πάλι τη φόρμα μας.
-Πράγματι. Θα μείνουμε μέχρι το μεσημεράκι για φαγητό, μας προσκάλεσε ο ιατρός.
-Τέλεια, πεινάω σαν λύκος.
-Αν σου έλεγα ότι με νοιάζει, θα σου έλεγα ψέματα.
-VOOOIIIII!!!! Θες να πεθάνεις σκουπίδι?
Άλλη μια λογομαχία ξεκίνησε, μέχρι που το μεσημέρι ήρθε κι ο ιατρός μπήκε στο δωμάτιο με δυο μεγάλους δίσκους γεμάτους φαγητά.

Δεν αργήσαμε να αφανίσουμε τα καλομαγειρεμένα φαγητά και αφού τοποθετήσαμε και το τελευταίο πιάτο πίσω στο δίσκο, ευχαριστήσαμε τον ηλικιωμένο ιατρό. Εκείνος αποσύρθηκε και επανήλθε ύστερα από λίγο.
-Τελικά πότε θα φύγετε?
-Δε συνηθίζω να μένω σε ένα νησί για πολύ καιρό. Είμαστε εδώ για παραπάνω από μια μέρα και έχουμε φανερωθεί σε έναν Rear Admiral, θα ήθελα τώρα.
-Καταλαβαίνω. Σας εύχομαι επιτυχία, καλή τύχη και πάνω από όλα να είστε σώοι και αβλαβείς. Θα σας είμαστε για πάντα υπόχρεοι.
-Να είστε καλά. Αυτοί που θα είναι υπόχρεοι, θα είμαστε εμείς. Και πάλι ευχαριστούμε για όλα.
Ο ιατρός με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου, πράγμα που μου προξένησε πολλούς πόνους και μου παρέδωσε ένα πι, το οποίο ακολουθήθηκε από αρκετά απαξιωτικά και κοροϊδευτικά σχόλια απ'τον Squalo, ο οποίος σηκώθηκε με περισσότερη ευκολία. Αφού ευχαριστήσαμε για τελευταία φορά τον ιατρό και την Cassiopeia που βρισκόταν εκεί, πήγαμε προς τα ανατολικά του νησιού, όπου είχαμε αφήσει τη βάρκα μας. Η διαδρομή ήταν μεγάλη και επίπονη, καθώς είχαμε να περάσουμε πολλούς βράχους μέχρι να φτάσουμε στην ακτή. Μετά από πολύ κόπο και πόνο, φτάσαμε και με υπεράνθρωπη προσπάθεια φτάσαμε κάνοντας κουπί στο καράβι (για την ακρίβεια ο Squalo). Ανεβήκαμε την ανεμόσκαλα και αμέσως κίνησα προς την καμπίνα για να συντάξω την αναφορά μου, ενώ ο Squalo ετοίμαζε τα συναφή για την πλεύση (όσα μπορούσε τουλάχιστον στην κατάστασή του).
-Oi, Squalo. Πού λες να πάμε τώρα?
-Δεν έχω ιδέα, πάντως λάβε τη συμβουλή του Marine στα σοβαρά. Για να έρθει ένας Rear Admiral από τα βάθη της Μεγάλης Γραμμής στη West Blue, αυτή η οργάνωση είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνη. Δε θέλω καν να φανταστώ τι μας περιμένει αν συναντήσουμε ξανά ένα τέτοιο άτομο σαν τον Grillo. Όλο σε μπελάδες μας βάζεις...
-Πράγματι. Αρχικά θα γράψω την αναφορά, σήκωσε την άγκυρα και άσε τον άνεμο να μας πάει για τώρα. Θα καθορίσω την πορεία αργότερα.

[Τέλος]

Όνομα: Kuran Kaname
Haki Points: 2
Player of the Month Points: 8
Beli: 54.000 (παρελθόν)
Bounty/Fame Points: 5.000.000
Παρατηρήσεις: Εχουμε και λεμε. Το γεγονος οτι ηρθε και Rear Admiral και να μην σε πιασει μου φαινεται καπως. Εχεις μεγαλη επικυρηξη για να μην σου δωσει σημασια. Το ολο συνολο της IAS μου αρεσε και γενικα εβαλες ωραια φαντασια εκει(ξεφευγεις ομορφα απο το κεντρικο μοτιβο του One piece, διχως υπερβολες). Ξεφευγες ομως λιγο στον τροπο που εγραφες και εχασες και απο εκει λιγο. Σαν ιστορια μια χαρα και αρκετα καλογραμμενη. Περιμενω την επομενη:)