[Τέλος] The bloodlust never ends (μέρος 1ο)

[b]
[spoiler=Κύριοι χαρακτήρες]
Ezio Auditore
[Τέλος] The bloodlust never ends (μέρος 1ο) Images?q=tbn:ANd9GcST3eMj03WIpAEGE6nV-_AxnHG3uTTKhjQ1SdFbUujMb45yLoFipsyTA0jQ

[Τέλος] The bloodlust never ends (μέρος 1ο) Images?q=tbn:ANd9GcST3eMj03WIpAEGE6nV-_AxnHG3uTTKhjQ1SdFbUujMb45yLoFipsyTA0jQ

Θα γινόμουν ένα με τον υπόκοσμο, και για να το πετύχω αυτό, θα πρέπει να βγάλω εις πέρας ότι μου ζητήσουν..Αυτοί θα είναι ικανοί να με προμηθεύσουν με ότι χρειαστώ , εάν γίνω ένας από αυτούς..Και δεν είναι άλλοι, από την συμμορία Black Claw ...
Η συμμορία αυτή , δρούσε ως η φοροεισπρακτική ομάδα του juon, στην πραγματικότητα όμως, δεν ήταν τίποτα παραπάνω απο λαθρεμπόρους και κλέφτες ..Το μέλημά μου ήταν το πως θα τους πλησιάσω για να τους πείσω να εισχωρήσω στην ομάδα αυτή...Έπρεπε πρώτα να κάνω ένα όνομα στον υπόκοσμο, ωστε οι elit τους να με δεχτούν..όμως αυτό κατα κάποιον τρόπο είχε ηδη γίνει, καθώς είχα γίνει ηδη κακόφημος στο νησί, επειδή ο Βασιλιάς Juon με έδιωξε
Το katana μου δεν το είχα μαζί μου καθώς δεν υπήρχε απειλή τριγύρω... Έτσι απολάμβανα παραπάνω τον ήλιο και το τσιγάρο που μόλις είχα ανάψει ...Έκλεισα τα μάτια μου για να ξεκουραστούν λίγο όμως αυτό δεν κράτησε πολύ....Άκουσα απο κάπου πάνω απ το κεφάλι μου ενα κρώξιμο απο έναν γλάρο...Αμέσως μετά δυο απανωτά πράγματα έπεσαν πάνω μου...Η εφημερίδα στο κεφάλι , ρίχνοντας στο ξύλινο πάτωμα του πλοίου , το τσιγάρο, και κάτι ακόμα που έπεσε απαλά επάνω στην μπλούζα μου και για την ακρίβεια ανάμεσα απο το στήθος και τους κοιλιακούς....

Τα μάτια μου τα είχα κλειστά , όμως ενα προαίσθημα μου έλεγε οτι μόλις συνέβη μια γκάφα....Απο την μια δεν ήθελα να ανοίξω τα μάτια μου για να δω ,. όμως απ την άλλη, η περιέργεια δεν με άφηνε στην ησυχία μου..Έτσι τα άνοιξα...
Το πρώτο πράγμα που αντίκρισα , ήταν μια κουτσουλιά, μεγάλου μεγέθους ,. που είχε γίνει σαν στάμπα στο μπροστά μέρος της μπλούζας.....
Δεν έχασα την ψυχραιμία μου ...Απο ξαπλωμένος που ήμουν, κάθισα στην ξαπλώστρα και πάτησα το τσιγάρο κατω για να σβήσει..
Απο το τραπεζάκι που υπήρχε δίπλα ακριβός, πήρα το πακέτο με τα τσιγάρα που ειχα πάνω, όπως επίσης το den den mushi, τα σπίρτα και τον μικρο κάδο που ειχα για τα αποτσίγαρα και τις στάχτες και τα έβαλα πάνω στην ξαπλώστρα.......Αμέσως μετά , πέταξα το τραπέζι στη θάλασσα απο τα νεύρα μου
Ο γλάρος είχε καθίσει σε ένα απο τα ξύλα του πλοίου δίπλα από εκεί που ήμουν , περιμένοντας πληρωμή...
Εγώ έβγαλα το πιστόλι και πυροβόλησα προς το μέρος του, όμως εκείνο πρόλαβε και πέταξε προς ενα άλλο ξύλο
-Που πας σκ@τοπούλι???? Δεν θες την πληρωμή σου??
Πριν προλάβω να ορμίσω προς το μέρος του , το πουλί άρχισε να πετάει απο εδω και απο εκεί .Εγω άρχισα να πυροβολώ συνέχεια προς το μέρος του χωρίς να βρίσκω στόχο......Μόλις εξαφανίστηκε απο τα μάτια μου , έβγαλα την μπλούζα και την πέταξα και αυτήν στην θάλασσα....Έτσι έμεινα γυμνός απο πάνω.

Είχα κολυμπήσει αρκετά μέτρα μακρυά απ την βάρκα ωστε να κυνηγήσω το πουλί, ως που απομακρύνθηκε σε μια σεβαστή απόσταση....Η ένταση είχε φύγει απο πάνω μου απ την υπερπροσπάθεια που έκανα για γρήγορο κολύμπι...
Ανεβαίνοντας πάλι στην βάρκα μου είδα πως η απόσταση απο το λιμάνι ήταν κάτι λιγότερο απο μισή ώρα ...Ανέβασα το πανί και περίμενα να φτάσω και να αποβιβαστώ στο νησί
Κατα την διάρκεια της σύντομης αυτής διαδρομής άπλωσα την μπλούζα μου σε ένα ξύλο για να στεγνώσει και τοποθετούσα τα λιγοστά υπάρχοντά μου μέσα σε ένα σακίδιο ..
Η βάρκα μου έσκιζε το νερό ήσυχα , χωρίς αναταραχές καθώς κύμα δεν υπήρχε ..Ο καιρός ήταν πολυ καλός ..
Έδεσα την βάρκα μου και πλήρωσα το μικρό αντίτιμο για την πράξη μου αυτή, σε έναν μεσήλικο άντρα που στεκόταν στο τέλος της μαρίνας ...Πρώτος μου προορισμός στην πόλη, ήταν το μπαρ του Firenze, ενός πρώην κακόφημου πειρατή, ο όποιος παράτησε την παλιά του ζωή, και με την συγκατάθεση και την υποστήριξη του Βασιλιά Juon, έμενε στην πόλη...Φυσικά ο Juon δεν γνώριζε πως ο άντρας αυτός δεν παράτησε τις ''κακές'' συνήθειές του..Σύμφωνα με τις πηγές μου , είχε στήσει μια πολύ κερδοφόρα επιχείρηση

Ο Firenze είχε ως βιτρίνα αυτό το μπαρ, ωστε να μπορεί να διοργανώνει παρτίδες τυχερών παιχνιδιών , παράνομα στοιχήματα και άλλες παράνομες ενέργειες εκμεταλλευόμενος την κατάσταση που επικρατούσε στο νησί , με στόχο να κερδίσει χρήμα...
Το Ferum και πιο συγκεκριμένα η πρωτεύουσά του , γνώριζε μέρες μεγάλης προόδου, πλούτου και κατοικούνταν από ανθρώπους πλούσιους και με ιδιαίτερο κύρος ! Σύντομα, έγινε στόχος πειρατικών επιδρομών, ληστών του βουνού stormbring και της κακομεταχείρισης των επενδύσεων , της οικονομίας και των σκληρών φόρων που επέβαλε ο Βασιλιάς Juon . Με το πέρας των χρόνων, ο Juon κατάφερε να αλλάξει τους ανθρώπους απο ευγενικούς και καλοσυνάτους, σε άπληστους και εγκληματίες
Κατευθυνόμενος προς το μπαρ, είχα ένα δίλημμα..Να έπαιρνα στο πλήρωμά μου τον άντρα που ήταν το δεξί μου χέρι, και έμμεσα ο κατάσκοπος μου όλα αυτά τα χρόνια ?
Ο άντρας αυτός μου έδινε τις πληροφορίες για το κάθε τι που συνέβαινε στον υπόκοσμο..ΑΝ και ήταν ένας κλειστός χαρακτήρας, η διάσωσή του απ τις αρχές (τους ελάχιστους στρατιώτες του JUon) καθώς επίσης και η παραχώρηση του σπιτιού μου , ως κρησφύγετο του, τον κατέστησε αφοσιωμένο σε μένα..

ο τύπος , την ημέρα που τον συνάντησα, καταδιωκόταν απο τους στρατιώτες. Σύμφωνα με αυτά που μου αποκάλυψε , τον κατηγορούσαν για παράνομες ιατρικές επεμβάσεις...Το τελευταίο, το είχε πει με ένα σατανικό χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του ...Αργότερα μου εκμυστηρεύτηκε πως κάνει πειράματα σε ανθρώπους..Όταν τον ρώτησα λεπτομέρειες πάνω στο θέμα, γέλασε παρανοϊκά, και μου είπε πως έχει σαν στόχο την τελειοποίηση του ανθρώπινου σώματος..Η απάντηση αυτή δεν με ώθησε ωστε να συνεχίσω την συζήτηση..Ο άντρας αυτός ήταν ο Alexander Anderson...Ήταν 45 ετων , γιατρός στο επάγγελμα, όμως εκτελούσε χρέη ιερέα και νεκροθάφτη με δικιά του βούληση..Η καταγωγή του ήταν απο ένα μικρό χωριό στο βόρειο Ferum το οποίο καταστράφηκε μυστηριωδώς απο μια πυρκαγιά , λίγες μέρες πριν ο Alexander έρθει στην πρωτεύουσα..Σίγουρα το περιστατικό της πυρκαγιάς σε συνδυασμό με την έλευση του Alexander δεν ήταν δυο τυχαία και ασύνδετα γεγονότα, όμως δεν κατάφερα να αναλύσω αυτό το θέμα,. συζητώντας το μαζί του
Πριν φτάσω στο μπάρ, αγόρασα μια καινούρια μπλούζα..Αυτή η νέα μπλούζα είχε και κουκούλα ραμμένη πάνω της..Το γεγονός αυτό θα με βοηθούσε παραπάνω στην προσπάθεια για την κάλυψη του προσώπου μου...Το μόνο καλό σε αυτό το νησί, είναι πως οι άνθρωποι είναι τόσο άπληστοι, που μπορεί ο Juon να έχει βάλει επικήρυξη σε κάποιους άντρες(οπως εγώ) με ανταμοιβή ψίχουλα και εκείνοι να ζητούν λιγα παραπάνω απο εσένα για να μην σε καταδώσουν...

Μπήκα μέσα στο μπαρ με την κουκούλα φορεμένη...Η ατμόσφαιρα μύριζε λιωμένο ζωικό λίπος (με αυτό το υλικό έφτιαχναν τα κερια) καθώς επίσης και η κλασική και ιδιαίτερα ευχάριστη , μυρωδιά του ποτού..Με την άκρη των ματιών μου , είδα μερικούς παλιούς γνωστούς..Αυτοί ήταν ο Higuchi ο σιδεράς, ο Kawshiwazaki ο οποίος είχε μια μικρή επειχήρηση αγοραπωλησίας κοσμημάτων , πριν του κατασχέσει τα πάντα ο Juon, και ο Yukimoto ...Ο τελευταίος έφτιαχνε σέλες για άλογα αλλα και πρόχειρα καρα..."Πάλι καλα που λερώθηκε η μπλούζα μου και αναγκάστηκα να πάρω αυτή", είπα ανακουφισμένος απο μέσα μου....Στην γωνία του μαγαζιού, δέσποζαν οι φιγούρες μερικών αντρων οι οποίοι φορούσαν μαύρες αλυσιδωτές πανοπλίες , και δερμάτινα παντελόνια.Η κλασική αμφίεση της Black Claw..Ήταν σχετικά απομονομένοι απ τους υπόλοιπους κατοίκους, έτσι το μόνο εύκολο, ήταν να βρω τραπέζι κοντά τους..Χωρίς δεύτερη σκέψη , κατευθύνθηκα προς εκείνο το μέρος, τράβηξα την καρέκλα και έκατσα. Το περιστατικό αυτό δημιούργησε τάση αναταραχής, όσο στους πολίτες, τόσο και στους Black Claw..Δεν ήταν κατι που έκανε κάποιος συνηθισμένος πολίτης
ο οποίος ήθελε μια ήρεμη ζωή...
Περιμένοντας υπομονετικά να έρθει ο μαγαζάτορας για να πάρει παραγγελία, ένιωθα τα βλέμματα των ανθρώπων να είναι στραμμένα επάνω μου, κάτι που με ενοχλούσε αλλα με ευχαριστούσε ταυτόχρονα, καθώς είχα ηδη τραβήξει την προσοχή των αντρών της Black claw..

Η ενέργεια μου αυτή προκάλεσε περισσότερο καλό απ όσο νόμιζα...Οι άντρες είχαν στρέψει την συζήτηση τους στον "αυθάδη ξένο" , όπως με αποκαλούσαν ... Το επόμενο βήμα του σχεδίου μου ήταν η εμφανής ένδειξη ενδιαφέροντος απο μέρος μου προς αυτούς, αλλα με έμμεσο τροπο..
Ο μαγαζάτορας κατευθυνόταν προς το τραπέζι μου,. σκουπίζοντας τα χοντρά χέρια του με μια λευκή πετσέτα.. Μόλις έφτασε δίπλα μου, έδεσε την πετσέτα στην δερμάτινη ζώνη του ..
-Τι θα θέλατε? με ρώτησε ενώ το βλέμμα του έπαιζε ανάμεσα στα ,κρυμμένα απο την σκιά της κουκούλας, μάτια μου , και την παρατήρηση της γενικότερης εμφάνησης μου...
-Μια κρυα μπύρα... είπα με βαριά φωνή...Αμέσως μόλις τελείωσα την φράση μου, ανακάθησα στην καρέκλα ακουμπόντας στο τραπέζι με τον αγκώνα του αριστερού μου χεριού, ωστε να φτάσω πιο κοντά του(δείχνοντας την πρόθεση να μην ακουστούν τα λεγόμενά μου προς τα έξω) και με το αριστερό χέρι μου έβγαλα ένα πουγκί γεμάτο μπέλι και το άφησα μπροστά του
-Και πληροφορίες για το πως θα έρθω σε επαφή με την οργάνωση Black Claw...Πρόσθεσα
Ο Firenze (μαγαζάτορας) με το άκουσμα των τελευταίων λέξεων άλλαξε το ύφος του... Οι άντρες της Black Claw απ το διπλανό τραπέζι δεν μπορούσαν να κρύψουν πλέον την περιέργειά τους...Ο ήχος που έκαναν οι καρέκλες για να συρθούν, ακούστηκε...

Τους αγνόησα επιδεικτικά και συνέχισα να έχω την προσοχή μου στραμμένη προς τον Firenze , ο οποίος προσπαθούσε να κοιτάξει το πρόσωπό μου , καλύτερα
-Τι σε κάνει να πιστεύεις οτι τους γνωρίζω? Και για να έχουμε καλό 'ρώτημα , τι δουλειές έχεις εσύ μαζί τους?
Ακολούθησε μια στιγμή σιγής ...Ο Firenze σκούπιζε νευρικά τα χέρια του στην πετσέτα του..
-Αυτό,. αφορά μόνο εμένα... Είπα και σηκώθηκα όρθιος..
-Αλλα αφού δεν διακρίνω τάση για βοήθεια, θα απευθυνθώ αλλού...Έδεσα το πουγκί στην ζώνη μου και ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς την έξοδο..
-Ένα λεπτό ξένε...Ακούστηκε μια φωνή , απ το βάθος, εκεί που κάθονταν οι άντρες της Black Claw..
Γύρισα προσποιούμενος οτι είμαι γεμάτος περιέργεια γι αυτήν την κίνηση...
-πλησίασε, μου είπε..Έτσι κι έγινε..
-Παρακαλώ... Είπα ενώ στεκόμουν σε σημείο, ωστε το φως του κεριού να μην φωτίζει και φανερώνει τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου..
-Τι θα ήθελες απο την Black Claw και την γυρεύεις?
-Αυτό είναι προσωπικό , είπα
-Κατανοητό..
-Είσαι απ τα μέρη μας??Γιατί δεν σε έχω ξαναδεί εδώ τριγύρω είπε ένας άλλος άντρας, ο οποίος είχε ξανθά μακρυά μαλλιά και ήταν γυμνός απο πανω..
-Είμαι ναυτικός..Ταξιδεύω απο εδώ και απο εκεί, αναζητώντας δουλειά..Αφ ότου το εμπορικό πλοίο μας το κατέλαβαν πειρατές, είμαι στο μαγαζί... Για την Black Claw, μου μίλησε ένας συνταξιδιώτης μου και έτσι, έφτασα μέχρι το Ferum για να τους βρω,. είπα ψέματα... Και τώρα με συγχωρείτε κύριοι, αλλα είμαι κουρασμένος απ το ταξίδι, είπα και με γρήγορα βήματα, βγήκα απ το μαγαζί...Μόλις έκλεισα την βαριά ξύλινη πόρτα πίσω μοθ, ένα χαμόγελο είχε ζωγραφιστεί στο πρόσωπό μου...

Έφυγα απ το μπαρ με γρήγορα βήματα , κατευθυνόμενος προς το πρώτο στενό, ωστε να φύγω απ το οπτικό πεδίο κάποιου ,. που μόλις θα έβγαινε απ το μπαρ...Κόλλησα την πλάτη μου στον τοίχο, και περίμενα ..
Δευτερόλεπτα αργότερα, οι άντρες της Black Claw βγήκαν απ το μαγαζί φουριόζοι και κοιτούσαν δεξιά και αριστερά...Κοίταξα επάνω , προς την μεριά του στενού..Εκτός απο έναν ζητιάνο-σακάτη που κοιμόταν του καλού καιρού υπήρχε ένα περβάζι ..Αμέσως έκανα δυο βήματα πίσω για να παρω φόρα, πάτησα σε ένα τούβλο που εξείχε και
έδωσα απο εκεί ώθηση με το αριστερό μου πόδι ωστε να πιαστώ απ το περβάζι, στο οποίο ανέβηκα...Μόλις το ανέβηκα , έμεινα σκυφτός, ωστε να μην με διακρίνει κάποιος εύκολα αν περάσει απ τον δρόμο..Ενας απ τους τρεις άντρες, πέρασε με ταχύτητα, μπροστά απ το στενό...Σίγουρα το δέλεαρ , είχε ανταπόκριση.. Ποιος δεν θα υποπτευόταν έναν ξένο, ο οποίος μπαίνει με αυθάδεια σε ένα μπαρ και ζητά πληροφορίες για την νούμερο ένα εγκληματική οργάνωση του τόπου,. και μάλιστα μπροστά σε μερικά μέλη τους...Το νούμερο ένα του σχεδίου είχε ολοκληρωθεί...Εφόσον δεν μπορούσα να τους αναζητήσω με άλλο τρόπο, το να τους κάνω να αναζητούν εμένα, ήταν μια πρόοδος...Δεν θα τους άφηνα όμως να με βρουν προτού μιλήσω με τον Alexander.. Έτσι θα περίμενα να πέσει η νύχτα, ωστε οι κινήσεις μου να μην είναι αντιληπτές...Δεν θα διακινδύνευα την επικοινωνία μέσω Den Den mushi, καθώς η κλήση θα μπορούσε εύκολα να "κλαπεί" και να χρησιμοποιηθεί για να με βρουν αυτοί οι άνθρωποι

Οι ώρες περνούσαν πιο αργά απ ότι ήθελα...Είχε αρχίσει να νυχτώνει όταν κάθισα οκλαδόν στο περβάζι...Παρατηρούσα τις κινήσεις του ζητιάνου..Ήταν ο μοναδικός "κίνδυνος" που διέτρεχα εκείνη τη στιγμή ,καθώς εαν με αντιλαμβανόταν, οι φωνές του θα μας έφερναν περισσότερη παρεα.. Έψαχνε για φαγητό στον κάδο που ήταν λίγο πριν απο τον δρόμο,. ανάμεσα απο τα δυο ψηλά κτίρια στα οποία βρισκόμασταν...Ήταν σκυφτός πάνω απ τον κάδο και ψαχούλευε μέσα..Καθώς σηκωνόταν μετα απο λιγα λεπτά, τον είδα πως κρατούσε ένα μισοφαγωμένο μήλο.. Με το που ήρθε κάτω απ το περβάζι, κρεμάστηκα ανάποδα καρφώνοντας τα μαχαίρια που έχω στις μύτες των παπουτσιών μου για ισορροπία , του έπιασα το κεφάλι απο δεξιά και αριστερά και του τον γύρισα με μεγάλη ταχύτητα, σπάζοντας του τον λαιμό, και σκοτώνοντας τον ακαριαία..(δεν είναι μόνιμα έξω..Τα μαχαίρια βγαίνουν μονο εαν πατήσω κάτω με δύναμη...Αυτην την κατασκευή την δημιούργησα με τις γνώσεις του μηχανικού)
Το άψυχο σώμα του έπεσε στο βρώμικο έδαφος..Με μια γρήγορη κίνηση κατέβηκα απ την κρυψώνα μου . Έψαξα το πτώμα του άντρα για χρήμματα η άλλα πολύτιμα αντικείμενα, και αφού βεβαιώθηκα πως δεν ήταν κάτοχος κάποιου εκ των παραπάνω, άρχισα να σέρνω το σώμα του προς τον κάδο, οπου τον έκρυψα εκεί..Με αυτό το "εμπόδιο" εκτός, οι επόμενες ώρες πέρασαν χωρίς κάποιο ιδιαίτερο συμβάν

Λίγα λεπτά πριν ξεκινήσω για το σπίτι (αφου έπεσε η νύχτα) πέρασε μπροστά απ το στενό ο Stivalleti (ο ξανθός απο τους άντρες της Black Claw)όμως προσπέρασε το στενό δίχως να γυρίσει το κεφάλι του..(εγω κρυβόμουν πίσω απ τον κάδο και έτσι το στενό φαινόταν άδειο).
Προχώρησα προσεκτικά προς το τέλος του στενού, μόλις είδα και το φως του τελευταίου παραθύρου να σβήνει... Άφησα την επι ώρες κρυψώνα μου βγαίνοντας στον δρόμο..Κατεύθυνση μου, ήταν το σπίτι μου, το οποίο ήταν εκτός πόλης, βαθιά μες το δάσος..Οι δυο πρώτοι δρόμοι που διέσχισα, ήταν άδειοι..Ο επόμενος όμως, μου επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη...Ο Enrico μαζί με έναν φρουρό του βασιλιά,. έκαναν περιπολία...Εαν ήθελα να περάσω , έπρεπε να τους ξεφορτωθώ..Εαν γύριζα πίσω, θα κινδύνευα να χάσω ακόμα μια μερα κριμένος στο περβάζι(δεν υπήρχε άλλος δρομος για το βουνό, εκτος αυτού, καθώς υπάρχουν απροσπέλαστα βράχια δεξιά και αριστερά)
.Έβγαλα δυο μικρά μαχαίρια απ την ζώνη μου και κρατώντας απο ένα στα χέρια μου, τα έβαλα μεσα στις τσέπες μου...Τοτε ακούμπησα με την πλάτη μου σε έναν τοίχο, περιμένοντας της ώρα της συνάντησης..

...

- Βρε βρε....Ακούστηκε η φωνή του Ενρικο... Πανω που σε ψάχναμε ξένε..
Σήκωσα το κεφάλι μου (τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου δεν φαίνονταν λογω της νύχτας)
-Ψάχνατε εμένα?? Για ποιον λογο κύριοι? ρώτησα προσποιούμενος έκπληξη

Οι δυο άντρες με πλησίασαν .. Ο ήχος που πρόδωσε τις εχθρικές τους διαθέσεις ήταν εμφανής, καθώς κρατούσαν τα σπαθιά τους, κάνοντας τα να τρίβουν με τις θήκες και να ακουστεί ο γνωστός μεταλλικός ήχος..
-Πριν απο λίγες ώρες στο μπαρ ανέφερες τους Black Claw..Κανένας που θέλει μια όμορφη και γεμάτη χαρές ζωή ,αναφέρει το ονομα της ομάδας μας ..
Ακολούθησε σιγή.....
-Ανήκεις και εσύ εκεί, έτσι?
-Ναι, απάντησε κοφτά..
-Καλως λοιπόν..Τοτε μπορείς να με οδηγήσεις στον αρχηγό σου? ενδιαφέρομαι για να μπω...
-Και ποιος σου είπε πως σε θέλουμε στην ομάδα?? Είπε καπως φωναχτά, πιθανώς λογο της κούρασης που τράβηξε για να με βρει ..
-Ηρέμησε Enrico... ακούστηκε μια φωνή απο το βάθος..Γύρισα και κοίταξα ..Μια ψηλή σιλουέτα φαινόταν στο βάθος.. Αν και νύχτα, μπορούσα να καταλάβω ποιος ήταν αυτος ο άντρας, απ την φωνη του.. Ηταν ο Pickman.. Τον είχα συναντήσει στο μπαρ,άνηκε στους Black claw.Η έλευση του , έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα..
Στεκούμενος μπροστά μου,. μου απεύθυνε τον λογο..
-Ποιοι είναι οι λόγοι σου για να μπεις στην ομαδα μας?
- Προς το παρον δεν έχω κάποιον λόγο..Απλα δεν είμαι ικανός σε τίποτε άλλο εκτός απο φόνους και παράνομες ενέργειες..
-και πως έφτασε στα αυτιά σου η ομάδα μας?
Η ερώτηση αυτή με ξάφνιασε...Έπρεπε να σκεφτώ κάτι για να την αποφύγω, ομως διακριτικά..Αν μιλούσα για τον Anderson, πιθανο ήταν να έβγαζαν το συμπέρασμα πως είμαι ο Ezio...ο εξόριστος φονιάς του Ferum

Ένας αναστεναγμός βγήκε απ'το στόμα σου, λόγω του λιγοστού χρόνου που είχες στη διάθεσή σου για να φτιάξεις μια καλή απάντηση. Συνειδητοποίησες λοιπόν, ότι όλα τα πιθανά σενάρια που περνούσαν απ'το μυαλό σου εκείνη την στιγμή θα φανέρωναν την ταυτότητά σου και αυτό ήταν κάτι που δεν ήθελες να συμβεί.
"Ρωτάς πολλά και δε μου αφήνεις πολλές επιλογές."
Αμέσως μετά, έβγαλες το μαχαίρι που βρισκόταν στην αριστερή σου τσέπη και το κάρφωσες στο λαιμό του Pickman. Τα ορθάνοιχτα απ'την έκπληξη μάτια του δεν έκλεισαν, ακόμα κι όταν σωριάστηκε νεκρός πλέον στο έδαφος. Το μαχαίρι παρέμεινε στο άψυχο σώμα του άντρα, ενώ την ίδια στιγμή τράβηξες το μαχαίρι απ'τη δεξιά σου τσέπη και το πέταξες στον Enrico. Εκείνο τον πέτυχε επιτυχώς λίγο πάνω απ'την μύτη σκοτώνοντας τον. Τραβώντας το μαχαίρι απ'τον νεκρό Pickman στάθηκες μπροστά στο άλλο μέλος των Black Claw, το οποίο σε κοιτούσε έντρομο.
"Δε θα σε σκοτώσω, θα σε αφήσω να ζήσεις για να πεις στον αρχηγό σου ότι θέλω να έρθω μαζί σας. Αν μάθω ότι δεν το έκανες, το μέλλον σου θα είναι χειρότερο από αυτών των δύο."
Ο άντρας κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και έτρεξε προς την αντίθετη κατεύθυνση για να βρει τους ανωτέρους του.

Δεν μου άφηναν άλλη επιλογή , όσο και να ήθελα να αποφύγω την μάχη ...Αυτό σίγουρα θα εξαγρίωνε την ηγεσία της Black claw..Το σχέδιο μου είχε ναυαγήσει ..Σήκωσα τα πτώματα των δυο αντρών τους ώμους μου και ξεκίνησα να περπατώ προς το σπίτι μου σκεπτόμενος ...
Τώρα σίγουρα δεν θα πρέπει να μπω ''απ την μπροστά πόρτα'' .Μόλις είχα δολοφωνήσει δυο απο τα ηγετικά μέλη τους . Έπρεπε να τους κάνω να ζητήσουν την βοήθεια μου..Αλλα πως θα οδηγήσω τα γεγονότα εκεί που θέλω?....Έπρεπε να τους κάνω να χρειαστούν την δύναμή μου ...Αλλα τι θα με έφερνε στην θέση αυτή..?
Πέρασα την πόλη και βγήκα στο δάσος, σκεπτόμενος στην διαδρομή την δυσσάρεστη κατάσταση στην οποία βρίσκομαι ...Κάπου μέσα στο σκοτεινό ΄δάσος είδα κάποιο φώς ..ήταν πιθανότατα απο φωτιά απο κινηγούς η λαθροθύρες ..Έπρεπε να τους αποφύγω, έτσι άρχισα να κινούμε περιμετρικά της φωτιάς ..
Κάποια στιγμή πετάχτηκαν μέσα απ τους θάμνους δυο μεγαλόσωμοι λύκοι ...
Απο το κακό, στο χειρότερο, σκέφτηκα...Τι άλλο θα μπορούσε να μου τύχει ?
Βλασφημόντας την τύχη μου , πέταξα κάτω τα πτώματα ..Τα δυο ζώα περπατούσαν περιμετρικά μου, ενώ γρύλιζαν έτοιμα να επιτεθούν

Κακατέβασα τα χέρια μου στην ζώνη μου και έβγαλα σιγά σιγά δυο μαχαίρια .Δεν θα περίμενα την συνδιασμένη επίθεση των λύκων ..
Σπόιλερ:

Πάτησα δυνατά το δεξί μου πόδι κάτω (βγάζωντας και το μαχαιράκι που είχα τοποθετημένο με μηχανισμό εκεί) και όρμησα προς το μέρος του ενώς.. Εκείνος δεν έχασε χρόνο και μου όρμησε ανοίγοντας διάπλατα το στώμα του .. Κάρφωσα το ένα μαχαίρι μο δεξί του μάγουλο και το άλλο στο κρανίο του, ανάμεσα στα μάτια .
Πίσω μου, μέσα απ τα δέντρα ακούστηκαν φωνές και μετά ο ήχος που κάνουν τα βέλη όταν μπαίνουν στην σάρκα .΄Γύρησα το κεφάλι μου, ενώ ταυτόχρονα έβγαζα τα μαχαίρα μου απ τον ετοιμοθάνατο λοίκο , και αντίκρυσα δυο κυνηγούς..Ο ένας ήταν ψηλός και αδύνατος, και κρατου΄σε ένα τόξο, ενώ ο άλλος ήταν κοντός , αδύνατος και είχε μεγάλα μούσια ..Αυτός κρατούσε ένα μαχαίρι μεγάλου μεγέθους , και κάπως στρογγυλό ..Ο δεύτερος λύκος ήταν πληγομένος..Στο στέρνο του , είχε καρφωμένο ένα βέλος..Ο κυνηγός μου είχε σώσει την ζωή.. Γύρησα απότομα και κλώτσησα τον λύκο , καρφώνοντας το μαχαιράκι του παπουτσιού στο σαγώνι του...Δευτερόλεπτα κάτω, έπεσε νεκρός..Τίναξα τα μαχαίρια μου για να φύγει απο πάνω τους το αίμα και τα έβαλα πίσω στις ειδικές θήκες που έχω στν ζ'ωνη μου...Μετά τράβηξα το κορδόνι του παπουτσιού μου και το μαχαίρι μπήκε μέσα..

link επόμενης http://www.onepiecegr-rpg.com/t5926-topic#192804

Όνομα: Ezio Auditore
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 25.000
Bounty/Fame Points: 3.000.000
Παρατηρήσεις: Καλή ιστορία. Ο Τέλλερ σε τσάκισε πιστεύω. Γενικά, θέλω να δω πως και πότε θα καταλήξεις την εκδίκηση σου. Ο χαρακτήρας σου παραμοιάζει με τον δολοφόνο που απεικονίζει. Γενικά πολύ καλή προσπάθεια. Δεν κατάλαβα αν είχες σκοπό να μπεις σε κάποια παράταξη. Αν ναι, κάνε ποστ στον χαρακτήρα σου.

» [Τέλος] The bloodlust never ends (μέρος 3ο)
» [Τέλος] The bloodlust never ends (μέρος 4ο)
» [τέλος] The bloodlust never ends (μέρος 2ο)
» [Τέλος] An unexpected meeting (Μέρος 3ο)
» Υπνωτισου... Μερος Ι[Τελος]