[Τέλος-Αποστολή] Ladies, ladies everywhere!!!

...Ηρεμία... Ο ήλιος βρίσκεται αρκετά ψηλά και οι ακτίνες του χτυπάνε στο κατάστρωμα του πλοίου μου κάνοντας ακόμα και τα ξύλινα σανίδια του να καίνε και να προκαλούν φουσκάλες σ'όποιον άντρα τολμάει και περπατάει ξυπόλυτος πάνω σ'αυτό. Δεν υπάρχει ίχνος αέρα...Τα πανιά του πλοίου μου είναι μαζεμένα. Το πλήρωμα εκτελεί τα καθήκοντα του όσο καλύτερα γίνεται παρά τις αντιξοότητες που υπάρχουν. Είναι άρτια εκπαιδευμένοι κι αρκετά έμπειροι πλέον μετά απ'όλες αυτές τις περιπέτειες που περάσαμε μαζί. Ψηλά στην γέφυρα του πλοίου το άγρυπνο μάτι του υπάρχου μου, του Ματ παρακολουθεί κάθε κίνηση, επιβλέπει κάθε εργασία. Η ζέστη είναι ανυπόφορη γι'αυτό έχει διατάξει συχνά διαλείμματα και πόση ύδατος ανά τακτά χρονικά διαστήματα για την αποφυγή περίεργων φαινομένων. Καθώς κοιτάζει κάτω στο κατάστρωμα ακούει βήματα να έρχονται από πίσω του. Κάποιος τον πλησίαζε.... Γυρνάει βαριεστημένα, κοιτώντας ποιος ερχόταν κοντά του και με ήπιο τόνο στη φωνή του λέει:
[color=orange]-Είναι ακόμα στην καμπίνα του?[/color]

Η Άννα είχε έρθει αρκετές φορές κατά την διάρκεια της ημέρας έξω απ'την καμπίνα μου για να ελέγξει αν είμαι καλά με την πρόφαση πάντα πως ερχόταν να ρωτήσει για διαταγές. Η απάντηση που της έδινα ήταν πάντα η ίδια, "φύγε". Εκτός από αυτή την τελευταία φορά που ήρθε και πήρε μία διαφορετική απάντηση.
-Ναι Ματ, είναι ακόμα εκεί και διαβάζει αυτό το γράμμα που ήρθε απ'τα κεντρικά γι'αυτόν.
Είπε με παγερή φωνή η Άννα. Ο Ματ αφού πρώτα μούγκρισε αποδοκιμαστικά της απάντησε.
-Να υποθέσω πως ούτε ξέρουμε το περιεχόμενο του γράμματος ούτε έχουμε κάποιες διαταγές σωστά?
-Για το πρώτο υποθέτεις σωστά για το δεύτερο η υπόθεση σου πέφτει στο κενό.
-Άσε τους γρίφους κι απάντησε μου. Τι διέταξε ο καπετάνιος μας ?
-Μου έδωσε αυτές τις συντεταγμένες. Λέει πως μας οδηγήσουν σε μία βάση λαθρεμπόρων. Να κινηθούμε τάχιστα για το συγκεκριμένο μέρος. Αυτό ήταν που διέταξε.
-Καλώς. Χρειαζόμασταν κάποια διαταγή. Καιρός ήταν.

Ο Ματ φώναξε αμέσως στην γέφυρα τον Wailord, τον πλοηγό μας, και του έδωσε τις συντεταγμένες μαζί με τις λιγοστές πληροφορίες που είχε συλλέξει.
-Τι είδους βάση είναι Ματ? Είναι κοντά στο Sabaody αλλά δεν γνωρίζω την ύπαρξη της. Είτε μας δώσαν λάθος οδηγίες είτε αυτοί οι λαθρέμποροι κάνουν πολύ καλή δουλειά ώστε να παραμένουν κρυμμένοι. Καλό προσόν αυτό για ένα παράνομο.
-Καλό προσόν και ακόμα καλύτερο να μένουν κρυμμένοι για πάντα. Στο βυθός της θάλασσας, στα κελιά των φυλακών ή σε μία απ'τις επτά κολάσεις!! Οι επιλογές είναι πολλές κι αρκετά καλές αν θες τη γνώμη μου..
-Μ'αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι. Ειδοποίησε το μηχανοστάσιο να βάλουν κάρβουνο στις μηχανές, είμαστε έτοιμοι. Υπολογίζω ότι αύριο βράδυ θα είμαστε κοντά σ'αυτή τη βάση.
-Καλώς. Θα ειδοποιήσω και τον καπετάνιο. Ανέλαβε τα ηνία όσο θα λείπω. Θα πάω αυτοπροσώπως στον Ρομπ.
-Να πας αυτοπροσώπως θα είναι εύκολο. Το να γυρίσεις αυτοπροσώπως με το ίδιο πρόσωπο δεν μπορώ να πω ότι είναι το ίδιο εύκολο.

Ο Ματ κούνησε το κεφάλι του μετά το κακόγουστο για τον ίδιο αστείο του Wailord, γνωρίζοντας βέβαια μέσα του πως κάπου υπήρχε αλήθεια στο σχόλιο του. Ο Ματ γνώριζε καλύτερα απ'τον καθένα ότι όταν ήθελα να μείνω μόνος, δεν έπρεπε κανείς να με ενοχλεί. Παρόλα αυτά πλησίασε την πόρτα της καμπίνας μου και την χτύπησε.
-Ρομπ, μπορώ να σου πω δυο λόγια?
-Πέρνα μέσα Ματ..
Ο Ματ εξεπλάγην ευχάριστα μ'αυτή την εξέλιξη και μπήκε μέσα στην καμπίνα μου. Πήρε μια καρέκλα και κάθησε δίπλα μου. Στα χέρια μου είχα διπλωμένο το χαρτί μέσα στο οποίο ήταν γραμμένες οι πρόσφατες οδηγίες που είχα λάβει.
-Λοιπόν Ρομπ, θα μου πεις τι έμαθες που σ'έκανε να συμπεριφέρεσαι έτσι "απομονωμένα"..?
-Ετοιμάζονται να μου δώσουν προαγωγή....
-Το κακό σ'αυτό?
-Δεν υπάρχει....Το θέμα είναι αν το αξίζω....
Ο Ματ μου έπιασε τον ώμο και με κοίταξα βαθιά μέσα στα μάτια....
-Σίγουρα το αξίζεις!! Δεν υπάρχει κανείς που το αμφισβητεί.

-Σ'ευχαριστώ Ματ, τα λόγια σου με ανακουφίζουν και μου δίνουν κουράγιο. Η εντολή που έλαβα ήταν να κάνουμε μία έρευνα στο Fish Riders Base, μία βάση λαθρεμπόρων, στην οποία εθεάθη ο πειρατής Black Leeg Sanji, ο οποίος ανήκει στο πλήρωμα του Strawhat Luffy. Έχει 77,000,000 bounty.
-Τους γνωρίζω. Είχαν προκαλέσει αρκετή αναστάτωση στην Γραμμή αλλά έχω καιρό να ακούσω νέα τους.
-Όπως κι εγώ. Αν τους συναντήσουμε όλους εκεί που πάμε εκτός του Sanji, πίστεψε με ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν άσχημα.
-Για μας ή γι'αυτούς?
-Για όλους!
-Κι αν είναι μόνο ο Sanji.
-Αν είναι μόνος του, τον λυπάμαι πολύ..............
-Αύριο βράδυ σύμφωνα με τον Wailord θα είμαστε εκεί...
-Θέλω να πλησιάσουμε σε απόσταση ώστε να μην γίνουμε αντιληπτοί. Έχω ένα σχέδιο για την αποστολή αυτή και βασίζεται στην διακριτικότητα.
-Μπορώ να το μάθω?
-Μόλις πλησιάσουμε θέλω όλους τους αξιωματικούς μου στο γραφείο μου. Εκεί θα σας τα πω όλα.

Η μέρα κύλησε γρήγορα και κανένα πρόβλημα δεν υπήρξε. Το ταξίδι μας συνεχιστεί μέχρι που φτάσαμε απόγευμα προς βράδυ της επομένης και ήμασταν αρκετά κοντά στον στόχο μας. Τότε όλοι οι αξιωματικοί μου, ήρθαν στο γραφείο μου και ήταν έτοιμοι να μάθουν την επόμενη κίνηση μας και το ακριβές περιεχόμενο της αποστολής μας. Ήταν όλοι εκεί δίχως εξαιρέσεις. Ο Ματ, ο Wailord, ο οποίος έδωσε την αναφορά του τονίζοντας ότι ήμαστε εκτός εμβέλειας της βάσης των παρανόμων και δεν μπορούσαμε να εντοπιστούμε, η Άννα, η Cathy κι ο Dave.
-Ας μην χρονοτριβούμε άλλο. Η αποστολή μου λάβαμε είναι γεμάτη ιδιαιτερότητες. Στόχος μας είναι να συλλάβουμε τον πειρατή Black Leg Sanji. Οι προϊστάμενοι μου θα ήθελαν να τον πιάσουμε χωρίς να έχει κάποια ζημιά πάνω του αλλά και νεκρός ακόμα μας κάνει. Έχω την εξουσιοδότηση να χρησιμοποιήσω θανάσιμη βία. Αφού πιάσουμε τον πειρατή θα πρέπει να καταστρέψουμε κι όσους του προσέφεραν άσυλο.
-Οπότε τα πράγματα είναι αρκετά απλά. Μπουκάρουμε και τους σκοτώνουμε όλους. Κι όταν λέω όλους εννοώ ΟΛΟΥΣ!
Είπε μ'ένα χλιαρό χαμόγελο και με τα μάτια του να λάμπουν ο Dave περιστρέφοντας το πιστόλι του γύρω απ'το δάκτυλο του.

-Το να μπούμε μέσα και να τα σπάσουμε όλα είναι πολύ εύκολο να γίνει, αλλά δεν θα διαλέξω αυτόν τον δρόμο.
-Μα γιατί, αφού κι εσύ συμφωνείς ότι θα είναι εύκολο έτσι.
Ρώτησε με απογοήτευση και έκπληξη ο Dave.
-Δε διαφωνώ αλλά έχω ένα άλλο σχέδιο κατα νου. Πιο διακριτικό, ως ένα σημείο δηλαδή.
-Δηλαδή δεν θα έχουμε δράση?
-Dave σου υπόσχομαι ότι θα έχεις όση δράση θέλεις, αφού πρώτα γίνουν αυτά που θέλω εγώ. Ακούστε με προσεκτικά. Για να κερδίσω πιο εύκολα ψήφους ανάμεσα στους προϊσταμένους μου, θα παραδώσω τον Sanji άθικτο. Δίχως μία γρατζουνιά.
-Και πως θα το κάνεις αυτό? Θα του ζητήσεις ραντεβού??? Χαχαχαχα!!
Είπε μες το κέφι ο Wailord.
-Όχι έχω κάτι άλλο πιο συμπαθητικό που θα του ζητήσει ραντεβού. Την Άννα!!
-Ε-εμένα???
-Δε νομίζω πως υπάρχουν πολλοί άντρες που θα σε απαρνιώντουσαν και είσαι ένα ζωτικό κομμάτι του σχεδίου μου.
-Όπως διατάζεις καπετάνιε!!

-Η Άννα κι εγώ θα μπούμε μέσα σε μία βάρκα γεμάτη με βαρέλια κρασιού, του πιο δυνατού που έχουμε στα αμπάρια. Ο Wailord θα είναι κάτω απ'την βάρκα όση ώρα χρειαστεί και θα σιγουρευτεί ότι το κύμα δεν θα μας παρασύρει και θα κατευθυνθούμε προς την βάση των λαθρεμπόρων. Έπειτα θα γυρίσει στο πλοίο. Εμείς μόλις φτάσουμε στη βάση θα ισχυριστούμε ότι πέσαμε θύματα επίθεσης από πειρατές. Θα ζητήσουμε βοήθεια απ'τους λαθρέμπορους για να επιστρέψουμε στο Sabaody. Ως αντάλλαγμα θα τους δώσουμε το κρασί. Εκεί η Άννα θα παρασύρει και θα αποπλανήσει το θύμα της ναρκώνοντας τον. Μόλις εξασφαλίσουμε την ασφάλεια του θα δώσω σήμα και τότε....
-...Θα ξεκινήσει το πάρτυ!!!!!
-Ακριβώς!!!
Ο Ματ πήρε τον λόγο αφήνοντας ένα μικρό βήξιμο για να καθαρίσει ο λαιμός του πριν μιλήσει.
-Το σχέδιο ακούγεται καλό, αλλά υπάρχει ένα μικρό κενό. Βασικά δύο. Αν σε αναγνωρίσουν δε νομίζω να μοιραστούν την φιλοξενία σου κι επίσης αν αρνηθούν να σε βοηθήσουν τι θα γίνει?
-Αυτό είναι εύκολο. Θα κάνουμε το πάρτυ νωρίτερα!!
Είπε μες την καλή χαρά ο Dave.
-Άκουσες την απάντηση στην ερώτηση σου Ματ, αλλά έχω ένα μικρό κολπάκι που ίσως να μην μας αφήσει να αποκαλυφθούμε τόσο γρήγορα.
-Τι σκέφτηκες?

Όλοι μου οι αξιωματικοί κάθονταν στους καναπέδες που υπήρχαν στο δωμάτιο κι εγώ καθόμουν στην δεσποτική καρέκλα του γραφείου μου. Μόλις έγινε η ερώτηση απ'τον Ματ σηκώθηκα όρθιος, άνοιξα ένα συρτάρι κι από μέσα έβγαλα ένα ζευγάρι καιροσέκι χειροπέδες δείχνοντας τες σ'όλους.
-Και τι σκοπεύεις να κάνεις μ'αυτές?
Ρώτησε με καχυποψία ο Ματ.
-Εγώ τίποτα, εσύ θα κάνεις Ματ.
Του είπα και του της πέταξα. Αυτός με μία γρήγορη κίνηση της έπιασε και με κοίταξε ξανά.
-Πρέπει να μοιάζω με θύμα επίθεσης αφού πρόκειται να ισχυριστώ κάτι τέτοιο. Μιας και κανένα όπλο δεν μπορεί να με πληγώσει, οι χειροπέδες θα κάνουν δουλειά. Τα τραύματα μου θα αργήσουν να επουλωθούν κι έτσι θα έχουμε όσο χρόνο χρειαζόμαστε για το σχέδιο μας.
-ΟΧΙ!!!
Ο Ματ σηκώθηκες εξαγριωμένος όρθιος!!
-Εγώ ποτέ....
-Είναι διαταγή!! Κάντο τώρα!!
Ο Ματ ξεροκατάπιε και ζήτησε να φύγουν όλοι έξω πράγμα που έγινε. Και τότε άρχισε να εκτελεί την διαταγή που του δόθηκε. Λίγη ώρα αργότερα και οι δύο βγήκαμε έξω απ'το γραφείο.

Και οι δύο βγήκαμε πλέον απ'το γραφείο. Οι χειροπέδες έσταζαν αίμα και δημιούργησαν μία μικρή λιμνούλα στο σημείο που στεκόταν ακίνητος ο Ματ. Εγώ ήμουν πρησμένος απ'το ξύλο που έφαγα και δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να με αναγνωρίσει μετά απ'όλα αυτά τα σημάδια στο πρόσωπο μου.
-Δεν πίστευα ότι θα έβλεπα κάτι πιο άσχημο από ότι ήσουν ήδη. Τώρα πια έχεις ξεπεράσει τον εαυτό σου. Είσαι πιο άσχημος από ποτέ.
Είπε ο Wailord αφήνοντας ένα μικρό χαχανητό μόλις ολοκλήρωσε την πρόταση του.
-Σ'ευχαριστώ Wai αυτός ήταν ο σκοπός μου.
-Τον πέτυχες διάνα. Δεν θα μπορούσε να γίνει χειρότερο, ξέρεις με την καλή έννοια.
Γύρισα στην Άννα γιατί ο χρόνος άρχισε να μας πιέζει.
-Η βάρκα είναι έτοιμη?
-Όλα τα βαρέλια έχουν φορτωθεί, όπως διέταξες και οι μεταμφιέσεις μας είναι έτοιμες.
Μου είπε και μου έδωσε ένα μικρό μπόγο με κουρέλια. Αυτή θα ήταν η δική μου μεταμφίεση.
-Ωραία, σε μία ώρα φεύγουμε. Η νύχτα θα είναι καλός σύμμαχος για μας.

Έτσι κι έγινε. Μόλις έφτασε η ώρα ανεβήκαμε μαζί με την Άννα στην βάρκα και ο Wailord μας οδήγησε προς την βάση των λαθρεμπόρων. Καθώς πλησιάζαμε ένας προβολέας έπεσε επάνω στη βάρκα μας.
-Αλτ!! Σταματήστε εκεί που είστε!! Ποιοι είστε??
Ο Wailord βρήκε ευκαιρία κι έφυγε όπως ήρθε, δίχως να τον εντοπίσει κανείς κάτω απ'την επιφάνεια της θάλασσας. Εγώ ήμουν ξαπλωμένος στην βάρκα κι η Άννα ήταν αυτή που σηκώθηκε όρθια βγάζοντας την κουκούλα που φορούσε και αποκαλύπτοντας το πρόσωπο της φώναξε...
-Παρακαλώ βοηθήστε μας!! Χρειαζόμαστε βοήθεια!! Ο αδελφός μου κι εγώ είμαστε τραυματισμένοι!!!
Ησυχία επικρατούσε απ'την μεριά που ερχόταν το φως του προβολέα μέχρι που ακούστηκε μία δυνατή φωνή!!!
-Lady-chaaaaannn, έρχομαι αμέσως να σε βοηθήσω~~~~
Η φωνή ακουγόταν πολύ καθαρά. Τότε ακούστηκε ο ήχος της θάλασσας. Κάποιος κολυμπούσε προς το μέρος μας. Πριν καλά καλά το καταλάβουμε ένα ξανθό αγόρι που δεν πρέπει να ήταν πάνω από είκοσι χρονών, πήδηξε επάνω στην βάρκα μας, γονάτισε μπροστά στην Άννα πιάνοντας της το δεξί χέρι και είπε γεμάτος αυτοπεποίθηση και σοβαρότητα.
-Μην ανησυχείτε όμορφη δεσποσύνη, ο ιππότης σας είναι εδώ για να σας σώσει.
Η Άννα είχε κολλήσει κι εγώ βρήκα ευκαιρία να τον κοιτάξω πιο προσεκτικά. Ήταν αυτός. Ο άντρας που ήρθαμε να πιάσουμε. Το πόστερ βέβαια που είχαμε γι'αυτόν ήταν κάπως διαφορετικό, αλλά ήταν αυτός.

Ο Black Leg Sanji, γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος της βάσης κι άρχισε να φωνάζει.
-Σβήστε αυτό το ηλίθιο φως και ετοιμάστε ιατρική βοήθεια!! Δεν βλέπετε πως υπάρχει μία χτυπημένη γυναίκα εδώ???
Το φως αμέσως έσβησε κι ένα περίεργο ψάρι με φτερά ήρθε απ'τον ουρανό. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο. Ο άντρας που καβαλούσε το ψαροπούλι πέταξε ένα σκοινί στον Σάντσι κι αυτός το έδεσε στο μπροστά μέρος της βάρκας μας. Το ψαροπούλι μας τράβηξε βαθιά μέσα στη βάση των λαθρεμπόρων. Αποβιβαστήκαμε απ'την βάρκα και ακόμα και τώρα ο πειρατής δεν με είχε αντιληφθεί. Κοιτούσε μόνο την Άννα. Έτσι πήρα τον λόγο γιατί έπρεπε να πάμε στην επόμενη φάση του σχεδίου μου.
-Σας ευχαριστούμε για τη βοήθεια σας!!! Ως δείγμα της ευγνωμοσύνης σας παρακαλώ δεχτείτε αυτά τα βαρέλια κρασιού.
Οι άντρες που ήταν γύρω απ'τον πειρατή έμοιαζαν ενθουσιασμένοι. Τότε η Άννα πήρε τον λόγο, πιάνοντας το νόημα.
-Θα ήταν πολύ ωραία να πίναμε λίγο κρασί και να βάζαμε κάτι στις κοιλιές μας μετά απ'αυτήν την περιπέτεια που περάσαμε!!
Είπε γεμάτη νάζι και χάρη.

-Κυρία μου, η επιθυμία σας είναι διαταγή. Θα σας μαγειρέψω κάτι τόσο νόστιμο, που μόνο η ομορφιά σας θα μπορεί να συγκριθεί με την γεύση του.
Σπόιλερ:
Η Άννα του χαμογέλασε ευγενικά. Αμέσως μας οδήγησαν σε μία μεγάλη αίθουσα που χρησιμοποιούσαν για τραπεζαρία. Όσο ο πειρατής ήταν μακριά εγώ άρχισα να συλλέγω πληροφορίες γι'αυτόν και για το μέρος που βρισκόμασταν κάνοντας διάφορες ερωτήσεις. Έμαθα πως ο πειρατής με κάποιον τρόπο που δεν μπόρεσα να καταλάβω είχε ευεργετήσει τον αρχηγό των λαθρεμπόρων και του χρωστούσαν ευγνωμοσύνη. Ο αρχηγός τους έλειπε μιας κι είχε πάει να πάρει προμήθειες απ'το Sabaody και θα ερχόταν το πρωί. Αυτό με βόλευε απίστευτα. Ο πειρατής, είχε τελειώσει με το μαγείρεμα και όλα αυτά που είχε ετοιμάσει ήταν γευστικότητα. Η μαγειρική του ήταν εξαίσια. Το κρασί και το φαγητό έρεαν άφθονα αλλά αυτό που ένοιαζε εμένα ήταν το κρασί. Είχα διατάξει όλα τα βαρέλια να είναι γεμάτα μ'ένα πολύ δυνατό υπνωτικό που δεν δρούσε αμέσως αλλά ήθελε λίγη ώρα κάνοντας πρώτα τα θύματα του να μην μπορούν να σκεφτούν καθαρά αυτά που έλεγαν κάνοντας τους να λένε μόνο την αλήθεια. Αυτό με βοήθησε για να επιβεβαιώσω ότι όντως πιάσαμε τον σωστό άντρα.

Μετά από λίγη ώρα το κρασί είχε αρχίσει να κάνει τη δουλειά του. Ένας ένας όλοι οι λαθρέμποροι άρχισαν να πέφτουν αναίσθητοι. Κανείς δεν θα μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν υπνωτικό. Έμοιαζε λες και λιποθύμησαν απ'το πολύ πιοτό. Η Άννα είχε αναλάβει τον πειρατή αυτοπροσώπως μιας και της είχε αδυναμία κάτι που η Άννα δεν άφησε ανεκμετάλλευτο. Ο πειρατής είχε πιει πέντε κούπες κρασί προτού πέσει αναίσθητος ανάμεσα στα πλούσια στήθη της Άννας.
-Ρομπ, νομίζω πως είμαστε εντάξει....
-Καλή δουλειά Άννα!!
Της είπα και πήγα να φορτωθώ στους ώμους μου τον πειρατή για να τον πάρω και να γυρίσουμε στην βάρκα μας. Εκείνη την ώρα μια ηλίθια φωνή ακούστηκε πίσω μου.
-Τι κάνεις εκεί με τον αφέντη??
Γύρισα και είδα έναν ηλίθιο τύπο που έμοιαζε κάπως με τον Sanji...
-Ποιος είσαι εσύ?
-Όμορφος??~ Το ξέρω ότι είμαι~~
-Δεν είπα όμορφος...
-Ας αφήσουμε τα λόγια όμως. Ξέρω ποιος είσαι, marine. Τώρα άσε κάτω τον αφέντη....
-Άννα κράτησε τον Sanji, δεν θέλω να πάθει κάτι. Ο τύπος αυτός όμως θα πάει....
Με τα χέρια μου έφτιαξα δύο ξίφη μάγματος και επιτέθηκα στον αντίπαλο μου.

-Τι είναι αυτά τα πράγματα??
Ήταν το μόνο που κατάφερε να φωνάξει. Μετά τα πρώτα μου χτυπήματα το μόνο που ακουγόταν ήταν ουρλιαχτά πόνου. Προσπάθησε γενναία αλλά ανόητα, να αποκρούσει τις καυτές μου λεπίδες αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να καταστρέψει τα όπλα του και να γεμίσει εγκαύματα το σώμα του. Η μάχη μας δεν κράτησε πολύ.
-Κουράστηκα με τα παιχνίδια...
Μετά απ'αυτό σήκωσα το χέρι μου ψηλά προς τον ουρανό κι έριξα μια ρουκέτα λάβας που έσκασε σαν πυροτέχνημα. Αυτό ήταν το σύνθημα. Ο Wailord δευτερόλεπτα αργότερα ξεπετάχτηκε απ'την θάλασσα στην οποία είχε μείνει και μαζί με την Άννα φόρτωσαν τον Sanji στην βάρκα και τον μετέφεραν πίσω στο πλοίο μας. Στο μεταξύ κανονιοβολισμοί είχαν αρχίσει να χτυπάνε την βάση. Μία μεγάλη φωτιά είχε ξεσπάσει.
-Όχι, όχι, θα μας σκοτώσεις όλους....
Έκρωξε ο ανόητος που τόλμησε να σταθεί μπροστά μου λίγα λεπτά πριν. Μερικές βάρκες με επικεφαλή τον Dave έφτασαν στην βάση καθώς οι κανονόμπαλες σταμάτησαν να πέφτουν και οι άντρες μου ξεχύθηκαν στον χώρο.
-Dave μαζέψτε καμιά δεκαριά αιχμαλώτους για το θεαθήναι, τους υπόλοιπους σκοτώστε τους!!
-Η επιθυμία σας διαταγή μου πολυαγαπημένε καπετάνιε...
Είπε ο Dave και ρίχτηκε με τα μούτρα στη δουλειά.

Όνομα: Rob Greywind
Haki Points: -
Player of the Month Points: 9
Beli: 27.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Μια φανταστική ιστορία, επιτέλους με κέφι και όχι ως αγγαρεία. Είχε γέλιο, πλοκή, δράση, έξυπνες σκηνές/κόλπα/ατάκες. Πραγματικά με ενθουσίασες. Μόνο ψεγάδι αυτό που σου είπα, το παραταξιακό!

Δεν κατάφερες και εσύ να πάρεις τα 3.000 που τα δίνω σε ειδικές περιπτώσεις. Κατά τα άλλα τέλειος!

» [Τέλος - Αποστολή] Η 1η μου αποστολή
» [Τέλος-Αποστολή] Uncharted
» [Τέλος-Αποστολή]The Get Away Failure
» [Τέλος-Αποστολή] Another mission!
» [Τέλος-Αποστολή] Strange Box