[Τέλος] Is venom stronger than knifes?

Το Loquetown δεν ήταν η πρώτη μου επιλογή καθώς εκεί ήταν η βάση του άρχοντα Feng και όσο αυτός παρέμενε ουδέτερος στον εμφύλιο της δυναστείας ήταν αδύνατον να προβλέψω τις κινήσεις του, όμως δεν είχα άλλη επιλογή αφού ήταν το μοναδικό νησί με μαγαζιά για προμήθειες. Όχι μόνο αυτό αλλά ο Kerin με είχε συμβουλέψει να επισκεφτώ αυτό το μέρος γιατί "κάτι μεγάλο θα συνέβαινε".

Δεν έχει λόγο να μου πει ψέματα, ούτε να προσπαθήσει να με σκοτώσει αφού είχε σώσει τη ζωή μου στο Organ island...γιατί όμως δεν μου είπε τι θα περιμένω εκεί

Είπα στο εαυτό μου καθώς το πλοίου μου αγκυροβόλησε σε μια απομονωμένη παραλία της Loguetown ώστε να μην γίνω αντιληπτή από τους marines ή τους κατασκόπους του Feng.

Η πόλη ήταν μεγάλη, σίγουρα μεγαλύτερη από τις τελευταίες που είχα επισκεφτεί, οι δρόμοι ήταν τόσο ζωντανοί και τα μαγαζιά τόσο πολλά που δεν ήξερα πιο να προτοδιαλέξω αλλά το πιο σημαντικό ήταν πως είχα καταφέρει να χαλαρώσω καθώς έκανα ότι θα έπρεπε να κάνει μια κοπέλα της ηλικίας μου, να χαίρεται την ζωή και όχι να λύνει τις υποθέσεις και τα αρχαία μυστήρια μιας δυναστείας. Φορούσα μια κοντομάνικη μπλε μπλούζα με φουσκωτά μανίκια, μια κοντή μαύρη φούστα και μαύρες πλατφόρμες, τα μαλλιά μου ήταν λυτά ενώ φορούσα και ένα ασημένιο κολιέ με το σχήμα μιας καρδιάς.

Ήταν η πρώτη φορά που άφησα τον εαυτό μου να ξεφύγει οικονομικά. Πρέπει να αγόρασα πάνω από πέντε φορέματα και άλλες τόσες μπλούζες, παντελόνια και φούστες. Τα παλιά μου ρούχα κόντευαν να καταστραφούν ολοσχερώς και χρειαζόμουν καινούργια. Η καταναλωτική μανία μου όμως προσέλκυσε τα βλέμματα μερικών κακοποιών στοιχείων, τίποτα το ιδιαίτερο αλλά παραήταν επίμονοι, για αυτό αποφάσισα να τους ξεφύγω.

Έτρεξα προς τα σοκάκια ώστε να χαθώ από τα μάτια τους όμως αντιθέτως έπεσα στην παγίδα τους. Μέσα σε δευτερόλεπτα μια ολόκληρη συμμορία ληστών με είχε περικυκλώσει. Όλοι τους με κοίταζαν και γελάγανε λες και ήμουν κάποιο είδος κλόουν ή κάτι παρόμοιο. Ένας άνδρας που φαινόταν να είναι ο αρχηγός τους προχώρησε προς το μέρος μου και είπε:

Φαίνεται ότι ξέρεις πως να ξοδεύεις τα λεφτά σου. Όμως αυτή η πόλη είναι δικής μας και εδώ που ήρθες κανένας marine δεν μπορεί να σε σώσει!

Ήταν έτοιμος να επιτεθεί όταν ξαφνικά......

Δεν περίμενα τα πράγματα να εξελιχτούν με τέτοιο τρόπο, ένας άνδρας που προφανώς ήταν μέλος της δυναστείας και πιθανώς των Τόξων λόγο του τρόπου μάχης του είχε εμφανιστεί από το πουθενά για να με προστατέψει, συνήθως όμως τα Τόξα περίμεναν να δουν εάν πράγματι ήμουν εγώ η Snakilia πριν κάνουν την οποιαδήποτε κίνηση, άρα ο άνδρας αυτός με είχε παρακολουθήσει πολύ πριν φτάσω στη Loquetown, ίσως να ήταν πράκτορας pπου είχε στείλει ο Kerin ή ο ίδιος ο Toimer.

Όση ώρα εγώ βυθιζόμουν στις σκέψεις μου περί ιστορίας συνωμοσίας οι ληστές ετοιμάζονται να επιτεθούν στον άνδρα, ήταν τότε που πραγματικά μου δόθηκε η ευκαιρία να τον παρατηρήσω καλύτερα. Ήταν ψηλός, σίγουρα ψηλότερος από εμένα αλλά σε αντίθεση με τον Kerin ήταν πολύ πιο γεροδεμένος και όχι τόσο λεπτός. Φορούσε μια περίεργη λευκή στολή με λευκή κουκούλα την οποία είχα σίγουρα δει κάπου αλλά δεν μπορούσα με τίποτα να θυμηθώ, όμως αυτό με έκανε να καταλάβω ότι ο άνδρας αυτός δεν ήταν Τόξο άρα μπορεί να μην ήταν αρκετά δυνατός για να αντιμετωπίσει όλη τη συμμορία μόνος του.

Άφησα τις χάρτινες πολύχρωμες σακούλες μου στο έδαφος και έβγαλα δύο μικρούς δοκιμαστικούς σωλήνες από το στηθόδεσμο μου, τους είχα κρύψει πριν φύγω από το πλοίο για παν ενδεχόμενο. Χρησίμευσαν περισσότερο από όσο περίμενα καθώς μόλις πέταξα τον ένα εναντίον μια μικρής ομάδας της συμμορίας προκάλεσε μεγάλη σύγχυση καθώς το δηλητήριο που περιείχε ήταν άκρως τοξικό και μπορούσε να προκαλέσει ακόμα και εγκαύματα. Όμως οι ληστές παραήταν πολλοί...

O άνδρας που με βοηθούσε στη μάχη αποφάσισε ότι ήταν ώρα να φύγουμε, δεν άκουσα τι μου είπε αλλά δημιούργησε ένα σκαλοπάτι με τα χέρια του. Χωρίς να χάσω χρόνο έπιασα όσες περισότερες τσάντες μπορούσα και πήδηξα στα χέρια του, δεν ήταν δύσκολο να κάνω ένα άλμα χάρις την εκπαίδευσή μου. Λύγισα τα γόνατά μου και μετά απελευθέρωσα όλη μου τη δύναμη για να πετύχω ένα τέλειο άλμα, και τα κατάφερα πέρασα τον τοίχο και βρέθηκα στην άλλη μεριά του δρόμου υπήρχε όμως ένα πρόβλημα... ο άνδρας είχε μείνει πίσω.

Μπορείς να ανέβεις ή καλύτερα περίμενε!

Είπα καθώς ενεργοποίησα το φρούτο μου, τα μακριά μου πόδια ενώθηκαν και οι πατούσες μου ελευθερώθηκαν από τις πλατφόρμες που φορούσα, είχα μετατραπεί ξανά σε άνθρωπο-κροταλία. Με γρήγορες κινήσεις ανέβηκα πάνω στον τοίχο και έριξα την ουρά μου από την άλλη μεριά ώστε να την πιάσει ο άνδρας.

Μην ρωτάς πολλά και βιάσουν! Δεν φαίνεται να έχουν καταλάβει ακόμα τι έχει γίνει!

Του είπα βλέποντας του ληστές να ουρλιάζουν από πόνο

Ο άνδρας είχε δίκιο, δεν μπορούσαμε να μείνουμε εδώ ήταν πολύ επικίνδυνο επίσης με όλη αυτή τη φασαρία που είχαμε προκαλέσει θα τραβάγαμε σίγουρα την προσοχή των marines, κάτι που δεν θα το ήθελα. Έτσι έβαλα γρήγορα τις πλατφόρμες και απάντησα στον άνδρα.

Ναι είναι καλύτερα να φύγουμε, ξέρεις κανένα ήσυχο μέρος...καλύτερα κάπου που δεν υπάρχουν marines, ίσως κανένα μικρό μπαρ ή κάτι παρόμοιο

Του είπα καθώς σηκώθηκα και ξεκίνησα να περπατάω με τις χάρτινες σακούλες στο χέρι. Ήταν φανερό πως ούτε σε αυτόν άρεσε η παρουσία τους, γιατί ένας άνθρωπος που καλύπτει τα χαρακτηριστικά του έχει πάντα κάτι να κρύψει. Το ίδιο όμως συνέβαινε και με εμένα καθώς είχα πολλά μυστικά που έπρεπε να κρύψω.

Μα που είναι οι τρόποι μου, ξέχασα να ρωτήσω το όνομά σου, θα πρέπει όμως να με συγχωρέσεις την ώρα τις μάχης δεν μου είναι πολύ εύκολο να κάνω γνωριμίες...

Είπα την ώρα που περπατάγαμε μαζί προς την κεντρική πλατεία, ψάχνοντας ένα ήσυχο μέρος χωρίς marines ή κατασκόπους.

Κοίταξα τον άνδρα καλά καλά πριν απαντήσω, ήθελα να είμαι ειλικρινής και εφόσον μου είχε σώσει τη ζωή. Πήρα μια βαθιά αναπνοή και ξεκίνησα να μιλάω:

To όνομά μου είναι Evriale Snakeheart, εάν γνωρίζεις κάποια πράγματα σχετικά με τις αριστοκρατικές οικογένειες ή με τις επιχειρήσεις τότε σίγουρα έχεις ξανακούσει αυτό το επώνυμο, θεωρούμαστε μια από τις πιο πλούσιες και ισχυρές δυναστείες του κόσμου. Όμως η ιστορία έχει περισσότερο ζουμί από όσο φαντάζεσαι, βλέπεις είμαι η διάδοχος αυτής της δυναστείας, δηλαδή σε λίγα χρόνια θα γίνω μια από τις ισχυρότερες γυναίκες του κόσμου.... ή τουλάχιστον αυτό έπρεπε να γίνει, όμως υπάρχουν κάποια προβλήματα που πρέπει να λύσω πριν αναλάβω αυτόν το ρόλο

Δεν είχα μιλήσει ποτέ σε κανέναν για τη ζωή μου και η συζήτηση που έκανα με τον Ezio με έκανε να νιώσω πιο ελεύθερη, για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια διάλεγα να εμπιστευτώ κάποιον. Όμως φαινόταν αρκετά δύσπιστος, δεν τον κατηγορούσα βέβαια, ούτε εγώ δεν θα με πίστευα, έπρεπε όμως να πω κάτι για να σπάσει ο πάγος.

Λοιπόν Ezio, τι σε φέρνει σε ένα μέρος τόσο μακριά από το Ferum?

Τον ρώτησα ώστε να αλλάξει το θέμα του διαλόγου μας και να συλλέξω πληροφορίες για αυτόν

Είχα μείνει άφωνη, όπως φαίνεται ο Ezio είχε μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία να διηγηθεί, είχα συνηθίσει να ζω ανάμεσα στα φίδια όπου εκεί η ειλικρίνεια ισσούτε με ηλιθιότητα ενώ η απάτη κάτι το θετικό, ο Ezio όμως μου είχε αποκαλύψει ολόκληρη τη ζωή του χωρίς να κάνει πίσω... έπρεπε και εγώ να κάνω το ίδιο. Για αυτό ήπια μια γουλιά από το περίεργο ποτό που μου είχαν σερβίρει για κρασί (επειδή δεν είχαν τσάι) και άρχισα να μιλάω:

Δεν σου έχω πει ολόκληρη την αλήθεια Ezio... βλέπεις ο λόγος που δεν βρίσκομαι στα παλάτια και στις κοσμικές εκδηλώσεις της οικογένειάς μου είναι επειδή η δυναστεία μου βρίσκεται σε εμφύλιο πόλεμο. Υπάρχουν δύο διάδοχοι για το θρόνο, εγώ και ο μακρινός μου ξάδελφος Konath Snakeheart. Ο Konath είναι ο γιος της τωρινής αρχηγού και κανονικά θα γινόταν έπαιρνε αυτός τον τίτλο αλλά....αλλά για κάποιο λόγο είμαι διαφορετική από τους υπόλοιπους Snakeheart είναι πολύ περίπλοκο για να το εξηγήσω.

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε ένα νησί όπου ένας από τους αρχηγούς των οικογενειών ζουν, δεν πρέπει λοιπόν να καταλάβει ότι είμαι εδώ για αυτό ότι και αν ακούσεις δεν θέλω να μιλήσεις σε κανέναν μέχρι να φύγεις από αυτό το νησί. Τους τελευταίους μήνες βλέπω κάποια.....οράματα. Δεν ξέρω τι ακριβώς τα ενεργοποιεί και τι σημαίνουν αλλά νομίζω πως μπορούν να με οδηγήσουν κάπου...είσαι το μόνο άτομο που το λέω αυτό, ξέρω ότι τα οράματα είναι ο προάγγελος της τρέλας αλλά αυτά που βλέπω νομίζω είναι μηνύματα από το παρελθόν

Όταν άκουσα τον εαυτό μου να μιλάει κατάλαβα πόσο παράξενα ακούγονταν όλα αυτά και ειδικά σε κάποιον που δεν είναι μέλος της δυναστείας και έτσι σταμάτησα να μιλάω και τον κοίταξα

Όση ώρα μιλούσαμε για το παρελθόν μας είχα ξεχάσει τους άνδρες που μας είχαν επιτεθεί νωρίτερα, δεν έμοιαζαν τους θεωρούσαμε σημαντικούς....κάναμε όμως λάθος, ένα λάθος που θα το πληρώναμε ακριβά. Οι ληστές άνηκαν στην ισχυρότερη συμμορία της Loquetown και το μπαρ στο οποίο βρισκόμασταν άνηκε στον αρχηγός τους. Δεν του πήρε πολύ ώρα να μας εντοπίσουν, έτσι μέσα σε ελάχιστα λεπτά το μπαρ είχε γεμίσει με μέλη της συμμορίας, φυσικά δεν καταλάβαμε τίποτα μέχρι ο αρχηγός τους να μπει στο μπαρ. Μόλις έγινε αυτό όλοι οι άνθρωποι σηκώθηκαν εκτός από εμένα και τον Ezio. Ο αρχηγός τους δεν έχασε χρόνο και ξεκίνησε να μιλάει:

Φαίνεται ότι έχω δύο μεγάλα ψάρια στη λίμνη μου....ο θρυλικός "E" και η λαίδη Snakeheart μαζί. Ακούγεται σαν άσχημη ρομαντική νουβέλα. Θα έπρεπε να σας σκοτώσω για αυτό που κάνατε στους άνδρες μου....

με αυτά του τα λόγια όλα τα μέλη της συμμορίας τράβηξαν τα όπλα τους και ετοιμάστηκαν να μας επιτεθούν.

Όμως δεν θα το κάνω... μπορείτε να φανείτε χρήσιμοι για τους στόχους μου. Θα σας κάνω λοιπόν μια προσφορά.

Δεν είχαμε πολύ χρόνο. Κoίταξα τον Ezio σαν να του έλεγα να μιλήσει εκείνος. Αυτός απλά κούνησε το κεφάλι του για να δείξει ότι τον ακούει...

Δεν ήταν εύκολο να εμπιστευτώ αμέσως τον Ezio, όμως δεν είχα άλλη επιλογή. Έσφιξα την φιάλη στον καρπό μου και ψιθύρισα στο αυτί του.

Θα περιμένω την κατάλληλη στιγμή, ελπίζω μόνο να έχεις ένα καλό σχέδιο, επίσης να είσαι πολύ προσεχτικός με αυτόν τον Roni, ένας πειρατής με τόσο μεγάλη επικήρυξη δεν είναι εύκολος αντίπαλος ούτε ευχάριστος συνομιλητής....

Η συμμορία φαινόταν ανήσυχη, ίσως είχε υποψιαστεί ότι κάτι σχεδιάζαμε και για αυτό έπρεπε να βάλω την υποκριτική μου εκπαίδευση σε εφαρμογή. Μίλησα λοιπόν ξανά στον Ezio με μια πιο λυπητερή φωνή λες και ετοιμαζόμουν να κλάψω.

Σε παρακαλώ αγάπη μου βιάσου, δεν θέλω να μείνω πολύ ώρα μόνη με αυτούς τους άνδρες....και αυτές οι χειροπέδες με κάνουν να αισθάνομαι τόσο άσχημα, ποίος ξέρει τι μπορεί να κάνουν με ένα κορίτσι σαν και εμένα. Αλλά θα δείξω αξιοπρέπεια για 'σένα, απλά φύγε και φέρε το κεφάλι αυτού του πειρατή.

Το κόλπο φάνηκε να πετυχαίνει καθώς οι ληστές σταμάτησαν να μας προσέχουν και οι υποψίες του εξαφανίστηκαν. Στο τέλος ένας από τους φρουρούς του αρχηγού τους, ένας τεράστιος φαλακρός άνδρας με φαλάκρα με έπιασε από το μπράτσο και με σήκωσε όρθια. Στη συνέχεια όλο το μπαρ έφυγε μαζί με εμένα αφήνοντας τον Ezio μόνο του.

Προχωρήσαμε για πολύ ώρα στα σοκάκια της πόλης μέχρι που φτάσαμε σε μια μεγάλη σκάλα που οδηγούσε σε ένα υπόγειο, εκεί σταματήσαμε και δύο άνδρες από την συμμορία την κατέβηκαν γρήγορα και χτύπησαν μια μεταλλική πόρτα τρεις φορές. Η πόρτα άνοιξε και άκουσα τους άνδρες να μιλάνε με μια γυναίκα, ύστερα ανέβηκαν επάνω και μας έκαναν νόημα να προχωρήσουμε και έτσι και έγινε.
Με το πρώτο κιόλας βήμα που έκανα κατάλαβα πόσο άσχημα ήταν μέσα στο υπόγειο, η μυρωδιά του ιδρώτα και της κάπνας γέμισε τα ρουθούνια μου ενώ μπορούσα να νιώσω τα παπούτσια μου να κολλάνε στο έδαφος λόγου της γλίτσας που είχε συσσωρευτεί. Όταν μπήκαμε μέσα στο σκοτεινό υπόγειο τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα καθώς η μυρωδιά έγινε σχεδόν ανυπόφορη, τόσο που αναγκάστηκα να βάλω το χέρι μου ώστε να καλύψω το στόμα και τη μύτη μου, όμως η μυρωδιά δεν ήταν το χειρότερο σε αυτό το μέρος αλλά οι άνθρωποι που ήταν μέσα. Σχεδόν όλοι άνδρες άπλυτοι και ιδρωμένοι με φτωχικά ρούχα, ανάμεσά τους ξεχώριζες μερικές γυναίκες με μακριά άγρια και ακτένιστα μαλλιά και φτωχικά ρούχα, όλοι με κοιτούσαν το καθαρό μου δέρμα και τα ακριβά μου ρούχα θα πρέπει να τους είχαν τραβήξει τον ενδιαφέρον, στο κάτω κάτω μόνο εγώ και ο αρχηγός τους ήμασταν τελείως καθαροί.

Δεν χρειάζεται να φοβάσαι μικρή πριγκίπισσα

Μου ψιθύρισε καθώς έσκυψε προς το μέρος μου και έπιασε μια τούφα από τα κόκκινα μαλλιά μου, τα οποία άρχισε να μυρίζει.

Όσο είσαι κοντά μου κανένας δεν θα σε πειράξει αλλά αρκεί η παραμικρή λάθος κίνηση και το νεαρό λουλούδι των Snakeheart θα γίνει κομμάτια....δεν θα το ήθελες αυτό έτσι δεν είναι?

Είπε πριν με πιάσει πάλι από το μπράτσο και αρχίσει να περπατάει πιο μέσα στο σκοτεινό υπόγειο

Προχωρήσαμε αρκετά βαθιά στο υπόγειο μέχρι που βρεθήκαμε μπροστά σε μια ξύλινη πόρτα με χρυσό πόμολο, εκεί ο σταματήσαμε και ένας από τους φρουρούς άνοιξε την πόρτα ώστε να περάσει μέσα ο αρχηγός τους. Προφανώς αυτό ήταν το μέρος όπου περνούσε τη μέρα του καθώς τα πάντα φαίνονταν πολύ ακριβά και καθαρά. Μέσα υπήρχε ένα γραφείο από σκούρο ξύλο και μερικές πολυθρόνες με κόκκινο βελούδο, πίσω από το γραφείο υπήρχε μια μικρή βιβλιοθήκη με γυάλινη πορτούλα ενώ στη δεξιά γωνία ήταν τοποθετημένη μια μικρή κάβα με διάφορα μπουκάλια πάνω της. Στην αριστερή πλευρά υπήρχε άλλη μια πόρτα την οποία όμως δεν την άνοιξαν. O αρχηγός μαζί με τον άνδρα που με είχε πιάσει όταν φύγαμε από το μπαρ μπήκαν μέσα ενώ οι άλλοι δύο φρουροί του περίμεναν έξω από την πόρτα την οποία και έκλεισαν.

Εμένα με έβαλαν να κάτσω σε μια πολυθρόνα απέναντι από το γραφείο ενώ ο φρουρός του αρχηγού κάθισε ακριβώς από πίσω μου. Ο αρχηγός του από την άλλη κάθισε στην πολυθρόνα του γραφείου και με κοίταξε.

Γνωρίζεις υπερβολικά πράγματα για εμένα όμως οι πληροφορίες που έχω για το πρόσωπο σου είναι ελάχιστες, δεν είναι πολύ ευγενικό να αφήνεις μια λαίδη στην αφάνεια έτσι δεν είναι?

Του είπα ώστε να συλλέξω περισσότερες πληροφορίες για αυτόν, θα μπορούσαν να μας φανούν χρήσιμες όταν θα επιχειρούσα να δραπετεύσω μαζί με τον Ezio....δεδομένου ότι δεν θα τον σκότωνε ο Roni ή ότι δεν θα με εγκατέλειπε.

Μα φυσικά που είναι οι τρόποι μου, ονομάζομαι Eliot Viomarto arse De Captulate, μπορείς να φωνάζεις Eliot και αυτό μόνο χάρις της θέσης που έχει η δυναστεία σου στην βαθμίδα της εξουσίας, όμως όλα αυτά θα αλλάξουν πολύ σύντομα. Βλέπεις καλή μου οι εργοδότες μου ανήκουν σε μια οικογένεια η οποία δεν θα ήθελε να δει τους Snakeheart να κερδίζουν την χαμένη δόξα τους και παρόλο που ο εμφύλιος πόλεμος σας ήταν κάτι θετικό τώρα ανησυχούν, έχεις κερδίσει πολύ έδαφος και αυτό δεν είναι καλό. Θα μπορούσα να σε σκοτώσω ξέρεις αλλά πρέπει να παραμείνεις ζωντανή, ποίος ξέρει πόσα λεφτά θα πάρω για λύτρα με εσένα. Όσο για τον άνδρα που ήσουν μαζί, αυτόν τον "E", θα είναι πολύ ενδιαφέρον εάν κατάφερνε να σκοτώσει τον Roni, αυτός ο βρωμοπειρατής έχει μπλεχτεί υπερβολικά στις δουλειές μου και ίσως να μην το ξέρει καν

Είπε κοπανώντας το χέρι του στο γραφείο

Συνεχεια απο:

Το μαγαζακι ηταν πραγματι αδειανο σχεδον, οι μοναδικοι πελατες ηταν δυο μαριν οι οποιοι μαλλον ειχαν κανει κοπανα απο τα καθηκοντα τους και τα μπεκροπινανε σε μια γωνια του μαγαζιου, καθως μπηκα μεσα ο ενας απο τους δυο γυρισε σιγα σιγα και με κοιταξε, αλλα μαλλον η μεταμφιεση μου με την καπα ειχε πιασει, ουτε καν με καταλαβε. Εκατσα σε ενα τραπεζι και παραγγειλα λιγο σακε για να πιω, υστερα απο μερικα λεπτα
ο σερβιτορος ηρθε με την παραγγελια μου. Ηπια το σακε μου ενω συγχρονως παρακολουθουσα τους δυο μαριν μπροστα μου, ο ενας απο τους δυο μαλλον δεν αισθανοταν και πολυ καλα και ετσι ο φιλος του, αφου πληρωσε τον σηκωσε και κατευθυνθηκαν προς την πισω πορτα του μαγαζιου, διχως να το πολυσκεφτω πληρωσα για το ποτο μου και βγηκα απο την κεντρικη εισοδο, μου δινοταν μια τεραστια ευκαιρια να μεταμφιεστω σε μαριν και να περασω απαρατηρητος τις υπολοιπες ωρες μου στο νησι, με γρηγορα βηματα μπηκα στο στενακι και κατευθυνθηκα στην πισω μερια του μαγαζιου, βρηκα τον μαριν να ειναι πεσμενος στα τεσσερα και να ξερναει, ενω ο φιλος του φυλαγε τσιλιες για καποιον περαστικο. Με ειδε και πηγε να μου πει να φυγω απο εκει ομως το μαχαιρι μου του εκοψε την ομιλια, καθως καρφωθηκε στον λαιμο του. Πηδηξα στον αερα και επεσα με το γονατο μου στον σβερκο του δευτερου μαριν, πεθανε ακαριαια και αθορυβα, με γρηγορες κινησεις τον επιασα πρωτου πεσει πανω στα ξερατα του και λερωθει. Τον τραβηξα στην ακρη και γδυθικα για να αλλαξω με τα ρουχα του...

Όταν ο Eliot κοπάνησε το χέρι του στο γραφείο πρέπει να ενεργοποίησε κάποιο μηχανισμό γιατί ένιωσα το πάτωμα να τρέμει λες και γινόταν σεισμός, το λευκό ταβάνι άνοιξε διάπλατα καθώς το πάτωμα άρχισε να ανυψώνεται, πρέπει η έκπληξη μου να ήταν φανερή καθώς ο Eliot άρχισε να μου εξηγεί τι ακριβώς γινόταν

Βλέπεις, δεν είμαι όσο αφελής όσο νομίζεις, επί χρόνια πολεμάω με ένα μέλος της δυναστείας σου και ξέρω τι είστε ικανοί να κάνετε για αυτό δεν θα πάρω κανένα ρίσκο. Η έπαυλή μου βρίσκεται ακριβώς από πάνω μας και η μοναδική είσοδός της είναι μέσα από αυτό το δωμάτιο, θέλω πολύ να δω τον φίλο σου να προσπαθεί να σε βγάλει από εδώ μέσα

Αυτό συμένει ότι ποτέ δεν σχεδίαζες να τηρήσεις την συμφωνία έτσι δεν είναι. Δεν πιστεύεις ότι ο "Ε" είναι αρκετά δυνατός για να νικήσει τον Roni αλλά ακόμα και αν το έκανε δεν θα τον άφηνες να φύγει από φόβο μην σε εκδικηθεί ή σε σκοτώσει. Όμως τι σχεδιάζεις να κάνεις μαζί μου, προφανώς δεν θέλεις να με σκοτώσεις, εάν το ήθελες θα το είχες κάνει ήδη...

Του είπα καθώς ανεβαίναμε προς την έπαυλη, παρόλο που φαινόμουν ήρεμη και το βλέμμα μου ήταν σταθερό το μυαλό μου δούλευε πυρετωδώς για να βρει μια λύση στο πρόβλημα που είχε παρουσιαστεί, έπρεπε να σκεφτώ ένα νέο σχέδιο αλλά πρώτα έπρεπε να μάθω πόσα ήξερε για τους Snakeheart και πόσο ισχυρός ήταν.