[Τέλος] Back from the Start!!

Θέμα: [Τέλος] Back from the Start!! Σαβ Σεπ 08, 2012 9:38 am

Link προηγούμενης ιστορίας:

Περίληψη Προηγούμενων:

Οι αξιωματικοί μου:

Μετά την λήξη της διαμάχης μου με τον νεοσύλλεκτο Ezio και την φυγή μας απ'το Ruluka, βρεθήκαμε στο Cactus Island. Εκεί κάτι νέο συνέβη που μας έβαλε σε περιπέτειες. Ενώ οι άντρες μου, φόρτωναν το πλοίο με προμήθειες, ένας μαυριδερός άντρας με ράστα μαλλιά και μαύρα γυαλιά ηλίου μας επιτέθηκε, φωνάζοντας για εκδίκηση. Πρώτα φορά τον έβλεπα στα μάτια μου αλλά απ'την στιγμή που μας επιτέθηκε δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς, απ'το να τον αντιμετωπίσω. Είχε μια περίεργη δύναμη που δημιουργούσε εκρήξεις, αλλά μικρό το κακό. Δεν μου έμοιαζε να χρειάζομαι, πάνω από πέντε λεπτά μαζί του. Έδειχνε αρκετά αλαζόνας και αυτό θα το πλήρωνε ακριβά. Θα το πλήρωνε με την ίδια του τη ζωή!

Τράβηξα το σπαθί μου και κάνοντας Soru, βρέθηκα μπροστά του. Ενώ αυτός βρισκόταν σε ξέφρενη κατάσταση προσπαθώντας να μας δημιουργήσει ζημιές, έφερα το σπαθί μου με φόρα από πάνω προς τα κάτω, κόβοντας τον στο στήθος. Με το πέρας της επίθεσης μου μια έκρηξη έγινε κατά την διάρκεια της τριβής του σπαθιού με το στήθος του, πετώντας τον "καμικάζι" πίσω και κάνοντας εμένα να παραπατήσω. Ευτυχώς η λάβα μου, δεν επηρεαζόταν από τέτοιες εκρήξεις. Ο αντίπαλος μου προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά ο Dave είχε πάει ήδη κοντά του, συλλαμβάνοντας τον. Το περιστατικό είχε πλέον λήξει κι όλοι γύρισαν στις δουλειές τους.
Εγώ, πήγα στο δωμάτιο μου και έπεσα κατευθείαν στο κρεβάτι μου. Ο ύπνος με πήρε σχεδόν αμέσως. Τόσο κουρασμένος ήμουν. Ενώ κοιμόμουν άρχισα να βλέπω παράξενα όνειρα. Πολύ παράξενα θα έλεγα. Είχα πραγματικά έναν ανήσυχο ύπνο. Ήμουν περίπου 10-11 χρονών και έπαιζα στον κήπο με τον σκύλο μου ενώ ο παππούς μου καθόταν και έπινε καφέ με τον Δάσκαλο Λι. Η θεία μου ήταν μέσα στο σπίτι και μαγείρευε. Έφτιαχνε το αγαπημένο μου φαγητό. Αρνάκι στο φούρνου με πατάτες. Η μυρωδιά του με είχε συγκλονίσει κι έκανε τα σάλια μου να τρέχουν. Ο παππούς μου είχε επιστρέψει από ένα ταξίδι μεγάλης σημασίας. Είχε συμβάλει στη σύλληψη του γνωστού πειρατή Golden Lion Shiki.
Ο πειρατής αυτός είχε δραπετεύσει και έτσι όσοι συμμετείχαν στη σύλληψη του κλήθηκαν από τα κεντρικά για ενημέρωση.

Η κυβέρνηση ανησηχούσε για πιθανά αντίποινα από τον Shiki και τους άντρες του. Και όχι άδικα.
Ο δάσκαλος Λι είχε ακούσει για κάποιες περίεργες εξαφανίσεις ανθρώπων που συμμετείχαν στη σύλληψη του Σικι. Και έτσι ήρθε να ελέγξει αν ο παππούς μου ήταν καλά. Ήταν αχώριστοι φίλοι. Οι δυο τους συζητούσαν για ώρα. Η κουβέντα έφτασε σε μένα.
-Τι σκοπεύεις να κάνεις με τον εγγονό σου? Ρωτησε ο Λι τον πατέρα μου.
-Θέλω να ακολουθήσει τα χνάρια μου και να μπει στο ναυτικό. Και πιο πολύ τα χνάρια του πατέρα του.
-Ο ίδιος θέλει?
-Θα θελήσει...Όταν έρθει η ώρα να μάθει ποιος πραγματικά είναι θα θελήσει.
Ο παππούς μου ήταν αποφασισμένος να με κάνει μαρίν και κάτι τέτοιο το είχε κάνει ξεκάθαρο σ'όλους όσους γνώριζε.
-Αφού λοιπόν είναι αποφασισμένο θα αναλάβω την πρώιμη εκπαίδευση του για να είναι έτοιμος όταν έρθει η ώρα.
-Σ'ευχαριστω Λι. Σε περιμένω αύριο για να αρχίσετε την εκπαίδευση του εγγονού μου.

Ο Δάσκαλος Λι σηκώθηκε και ετοιμάστηκε να φύγει. Φόρεσε τον φαρδύ του μανδύα και πήρε το μακρύ του μπαστούνι που τα είχε αφήσει στον τοίχο δίπλα απ'το τζάκι. Πριν γίνει αυτό όμως με πλησίασαν με τον παππού μου για να μου μιλήσουν.
-Αγόρι μου από δω ό Δάσκαλος Λι. Θα σε διδάξει το πως να πολεμάς. Αν ποτέ βρεθείς σε δύσκολη θέση να πας στο Λι. Θα σε βοηθήσει πολύ.
-Γεια σου νεαρέ μου. Ανυπομονώ να αρχίσουμε την εξάσκησή σου.
-Χάρηκα για την γνωριμία κύριε!
-Δάσκαλε, αγόρι μου, θα τον αποκαλείς Δάσκαλε!
-Μάλιστα παππού!
Ο παππούς μου, μου χάρισε ένα λιτό χαμόγελο εμφανώς ικανοποιημένος απ'την αντίδραση μου. Ήμουν το καμάρι του εξάλλου όπως έλεγε και μ'αγαπούσε πολύ!

Ο παππούς μου συνόδευσε τον Δάσκαλο στην έξοδο και ήρθε για να παίξει μαζί μου. Χαιρόμουν να περνάω χρόνο μαζί του, όπως κι αυτός με μένα! Μετά από λίγη ώρα μας φώναξε η θεία μου για να φάμε.
Μόλις τελειωσε το δείπνο μας ο πατέρας μου με πήγε στο γραφέιο του.
Εκεί μου έδειξε ένα παράξενο φρούτο. Ή καλύτερη την φωτογραφία του φρούτου αυτού.
-Τι είναι αυτό παππού? Τρώγεται?
-Ναι τρώγεται αλλά ακόμα δεν είναι η ώρα. Αυτό το φρόυτο το έχω δώσει στον Δάσκαλο Λι για να το φυλάξει. Όταν έρθει η ώρα θα το δώσει σε σένα για να το φας. Και θα το φας δίχως αντιρρήσεις, εντάξει?
-Ναι!!
-Μπράβο αγόρι μου. Πάντα με κάνει χαρούμενο με τις πράξεις και τα λόγια σου. Θέλω να μου υποσχεθείς ότι μια μέρα θα γίνεις ένας σπουδαίος μαρίν.
-Το υπόσχομαι!!!

Μετά από την υπόσχεση αυτή ο παππούς μου με καληνύχτισε και μαζί με την θεία μου με πήγαν στο κρεβάτι για να με βάλουν για ύπνο. Ήταν οι μοναδικοί δικοί μου άνθρωποι και τους είχα σε υπόληψη.
Μου διάβασαν ένα παραμύθι με μάγους και δράκους και αποκοιμήθηκα. Αυτοί έφυγαν και μ'άφησαν στην γαλήνη του ύπνου μου. Αυτή όμως δεν κράτησε πολύ. Μέσα στην νύχτα άκουσα κάτι φασαρίες και ξύπνησα. Ακουγόταν πολύ έντονα, φωνές, υστερία και μετά πυροβολισμοί. Φοβήθηκα πολύ.
Άκουσα βήματα. Κάποιος ερχόταν στο δωματίο μου. Η πορτα άνοιξε με δύναμη και η θεία μου μπήκε μέσα.
-Κρύψου κάτω απ'το κρεβάτι και μην βγεις ότι και αν δεις!!
Εγώ υπακούω και γρήγορα μπαίνω κάτω απ'το κρεβάτι. Ο φόβος με είχε κυριεύσει. Δεν ήξερα τι γινόταν.

Ενώ είμαι κάτω απ'το κρεβάτι ακόυω την θεία μου να φωνάζει, με μία διαπεραστική δυνατή φωνή, γεμάτη αγωνία και μ'ένα τόνο κλάματος να υποβόσκει σ'αυτήν.
-Μην το κάνεις!!!
Έπειτα ακούω ένα μπαμ και βλέπω την θεία μου στο πάτωμα γεμάτη αίματα. Τρόμαξα. Είχα πάθει σοκ. Δεν έκανα όμως καμια κίνηση. Μακάρι να ήμουν μεγάλος και δυνατός για να μπορούσα να την προστατέψω. Άκουσα όμως και κάτι άλλες φωνές.
-Πάμε να φύγουμε ο κάπτεν Σικι μας περιμένει. Τελειώσαμε εδώ.
Σικι....Το είχα ακούσει ξανά αυτό το όνομα. Το ήξερα. Γι'αυτόν μιλούσαν ο παππούς μου και ο δάσκαλος Λι. Αυτός ευθύνεται για τον θάνατο των δικών μου. Δεν πρόκειται να ξεχάσω αυτό το όνομα ποτέ μου. Θα τον εκδικηθώ κάποτε. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Ενώ λοιπόν έβλεπα αυτό το παράξενο όνειρο, το οποίο ήταν πάρα πολύ ζωντανό, νιώθω κάτι να έρχεται πάνω.....
Σπλαςςςςς!!! Ένας κουβάς με κρύο νερό προσγειώθηκε στο πρόσωπο μου. Πετάγομαι απ'το κρεβάτι και βλέπω έναν γέρο να με κοιτάζει!!
-Τι έκανες μόλις τώρα?? Με έβρεξες??
-Όχι...
-Τί όχι?? Τι έκανες τότε μ'αυτόν τον κουβά??
-Σ'έσωσα από έναν εφιαλτή.
Απαντά χαμογελαστά ο γέρος κ απ'ότι φαίνεται είχε δίκιο. Το όνειρο αυτό, ο εφιάλτης, μου θύμισε πράγματα πολύ τρομακτικά. Πράγματα τα οποία είχα στο πίσω μέρος του μυαλό μου και πίστευα πως είχα ξεχάσει. Αλλά προφανώς έκανα λάθος.

Αφού συνήλθα απ'το αρχικό σοκ, είπα να κάνω μία προσπάθεια να μάθω για το ποιος ήταν ο γέρος. Δεν θεωρούσα πως ήταν εχθρός γιατί αν ίσχυε κάτι τέτοιο τώρα θα ήμουν ήδη πεθαμένος.
-Το όνομα μου είναι Rob Greywind.
-Το ξέρω!
-Πως το ξέρεις γέρο?
-Γιατί είχαμε γνωριστεί πριν μερικά χρόνια δε θυμάσαι? Αχχ, εσείς οι νέοι έχετε επιλεκτική μνήμη.
-Γέρο είσαι ο Λι?
-Καλά λέω ότι εσείς οι νέοι έχετε επιλεκτική μνήμη. Ο παππούς σου είχε πει να με αποκαλείς δάσκαλο, σωστά νέε μου?
-Αμμμμ. Ναι δάσκαλε σωστά. Ζητώ συγγνώμη. Πώς βρέθηκε εδώ όμως?
-Σε περίμενα. Ήξερα πως θα έφτανε κάποτε η στιγμή να μάθεις την αλήθεια. Τώρα μπορούμε να αρχίσουμε αυτό που δεν αρχίσαμε πριν κάποια χρόνια.

-Όταν λες να μάθω την αλήθεια τι εννοείς?
-Όλα θα έρθουν στον καιρό τους! Δεν χρειάζεται να βιάζεσαι. Αυτό που προέχει τώρα είναι να ετοιμαστείς!
Σταμάτησα να ρωτάω κι άρχισα απλά να υπακούω. Λίγη υπομονή και ποιος ξέρει τι θα ανακάλυπτα. Τελικά ο παππούς μου είχε δίκιο για τον δάσκαλο Λι θα με βοηθήσει πολύ. Αυτό φάνηκε απ'την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας. Έτσι λοιπόν άρχισε η εκπαίδευσή. Ο Λι ήταν πολύ σκληρός. Ποιος σκληρός από ότι έδειχνε.
Δεν ανεχόταν την αποτυχία. Άρχισε να με προπονεί εντατικά στο σπαθί.
Συνεχώς έλεγε"γίνε ένα με το σπαθί, νιώσε την κίνηση του".
Ο Λι έδινε μεγάλη σημασία και στη φυσική αγωγή. Μ'έβαζε και έτρεχα ατελείωτα χιλιόμετρα επί καθημερινής βάσεως. Γνώριζε για την αδυναμία που είχαν οι λόγκια όταν τους χτυπούσαν, μιας και θεωρούσαν πως κανείς δεν μπορεί να τους αγγίξει κι έτσι ήθελε να με κάνει να μην έχω αυτήν την αδυναμία. Τα αποτελέσματα της εκπαίδευσης είχαν γίνει ορατά. Μετά από έξι μήνες ήμουν άσσος στο σπαθί όπως και στην σκοποβολή. Ο Δάσκαλος Λι ήταν πραγματικά σπουδαίος Δάσκαλος.

Ο καιρός συνέχιζε να περνάει δίχως σταματημό. Η μία μέρα άλλαζε την άλλη κι εγώ συνέχισα να προπονούμαι. Μια μέρα λοιπόν δεν κρατήθηκα και ρώτησα τον γερό-δάσκαλο.
-Δάσκαλε ο παππούς μου, μου είχε δείξει μια φωτογραφία ένος φρούτου και είχε πει ότι θα μου το έδινες όταν ερχόταν η ώρα.
-Καλά σου είπε.
-Με κοροϊδεύεις δάσκαλε? Τι ήταν τόσο σημαντικό σ'αυτό το φρούτο και πότε θα είναι η κατάλληλη ώρα να το αποκτήσω?
-Τώρα. Θα το αποκτήσεις τώρα.
-Περίμενες να σε ρωτήσω για να μου πεις?
-Ναι!
-Και τι είναι αυτο το φρούτο?
-Αυτό θα το μάθεις μόνος σου!

Το μυστήριο γύρω απ'αυτό το φρούτο καλά κρατούσε. Είχα την έντονη υποψία ότι ήταν ένα φρούτο του διαβόλου, αλλά έπρεπε να σιγουρευτώ πρώτα. Έτσι λοιπόν ενώ περίμενα, ο Δάσκαλος Λι μου έφερε αυτό το φρούτο. Ήταν μέσα σ'ένα μικρό σεντούκι. Το άνοιξε και μου το έδειξε. Το πήρα και το εξέτασα προσεκτικά. Δεν ένιωσα τίποτα ιδιαίτερο πάνω του. Ίσα-ίσα κάτι μέσα μου, μου έλεγε να το πετάξω μακριά.
-Αυτό είναι δάσκαλε?
-Ναι.
-Τώρα τι?
-Θα πρέπει να το φας. Βασικά αυτό ήταν το σενάριο. Αλλά απ'την στιγμή που έφαγες ένα φρούτο δεν γίνεται να φας και δεύτερο.
Και καθώς τελειώνει τον λόγο του παίρνει μια πέτρα και την πετάει πάνω μου εντελώς απροειδοποίητα, δίχως να το περιμένω. Δεν ένιωσα τίποτα. Κοίταξα γύρω να δω που πήγε η πέτρα και δεν τη βρήκα πουθενά.
-Ωραία. Δουλεύει άψογα. Είπε ο δάσκαλος.
-Τι πράγμα δουλεύει δάσκαλε? Με μπερδεύεις!
-Το φρουτο. Δουλεύει άψογα.
-Εξήγησε μου για να καταλάβω τι γίνεται εδώ σε παρακαλώ πολύ δάσκαλε, έχω μπερδευτεί τελείως!!

-Ας ξανακάνουμε το ίδιο πείραμα.
Ο Λι παίρνει μια πέτρα και την πετάει πάνω μου αλλά αυτή τη φορά μου λέει να παρακολουθήσω την πορεία της πέτρας. Μόλις η πέτρα ακούμπησε το σώμα εξαφανίστηκε, έμοιαζε να είχε διασπαστεί. Αυτό βέβαια ήταν κάτι το αναμενόμενο μιας και είμαι λόγκια.
-Και λοιπόν? Τι έγινε? Αναρωτιέμαι...
-Αυτό το φρούτο που έχεις φάει σου δίνει τη δυνατότητα να μετατρέπεσε σε λάβα. Και να μπορείς να την ελέγχεις. Είναι πολύ δυνατό φρούτο. Μπορείς να γίνεις καυτός κι εκτυφλωτικός σαν το ηφαίστειο την ώρα που εκρύγνεται. Αλλά θα πρέπει να δουλέψεις σκληρά για να μπορέσεις να ελέγχεις πλήρως τις δυνάμεις σου! Αυτό κάναμε τώρα. Πριν αν δεν το περίμενες, το οποιοδήποτε χτύπημα μπορούσε να σε αγγίξει, αλλά τώρα με την προπόνηση που κάναμε το φρούτο σου ενεργοποιείται αυτόματα κι έτσι μπορείς ακόμα και στον ύπνο σου, να μετατρέπεσαι σε λάβα αν κάτι πάει να σε αγγίξει!!

-Κι αυτό το φρούτο που έχω εδώ στα χέρια μου?
-Αυτό ήταν το δώρο που ήθελε να σου κάνει ο πατέρα σου, αλλά απ'ότι φαίνεται εσύ διάλεξες τον δικό σου δρόμο.
-Ο πατέρας μου είπες?
-Ναι..Θα έρθει η ώρα και γι'αυτό!
-Σ'ευχαριστώ Δάσκαλε που κράτησες αυτό το φρούτο τόσο καιρό για μένα. Τώρα θέλω να μου κάνεις ακόμα μία χάρη. Κρύψτο. Πάρτο και κρύψτο. Τώρα δεν μου είναι χρήσιμος αλλά ίσως στο μέλλον, ίσως στο μέλλον έρθει ο δικός μου γιος γι'αυτό..
-Μα φυσικά αγόρι μου θα το κάνω.
-Σου είμαι υπόχρεος Δάσκαλε!
Μετά απ'αυτό θέλησα να προπονηθώ κι άλλο στις δυνάμεις του δικού μου φρούτου. Ξεκινήσαμε την προετοιμασία μας. Ο Δάσκαλος μου έδειξε όλες τις δυνάμεις που είχε το φρόυτο μου και μου έμαθε όλα όσα ήξερε για τα φρούτα του διαβόλου.
-Πρέπει να δουλέψεις και μόνος σου κι αργότερα θα βρεις και νέες δυνατότητες του φρούτου σου.

Ενώ άκουγα τα λόγια του Δασκάλου, ξαφνικά.......γκντουπ.......ένα δυνατό τράνταγμα με πέταξε απ'το κρεβάτι μου και βρέθηκα στο πάτωμα της καμπίνας μου......
-Τι ήταν αυτό??
Το κεφάλι μου πονούσε και το δωμάτιο έμοιαζε να γυρίζει. Αφού κατάφερα να σηκωθώ πήγα κι έριξα λίγο κρύο νερό στο πρόσωπο μου για να συνέλθω. Λίγα λεπτά μετά συνειδητοποίησα τι είχε συμβεί.
-Ένα όνειρο μέσα στο όνειρο. Ποιος να το περίμενε?
Αρκετές απ'τις αναμνήσεις του παρελθόντος είχαν έρθει σ'αυτό το όνειρο και το έκαναν τόσο αληθινό και τόσο ρεαλιστικό που ένιωσα την καρδιά μου να σφίγγεται. Βγήκα έξω στο κατάστρωμα και είδα όλους τους ναύτες να δουλεύουν. Έκανα μια μικρή βόλτα σ'αυτό επιθεωρώντας τις εργασίες που γίνονταν κι έπειτα έπιασα συζήτηση με τον Ματ, ο οποίος είχε κάνει καταγραφή των προμηθειών που είχαμε φορτώσει στο Cactus. Το πλοίο μας, τώρα αρμένιζε στην άγρια θάλασσα κι εγώ περίμενα την ευκαιρία για μία ακόμα περιπέτεια.

Επισκέπτης

Όνομα: Greywind
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 7
Beli: 24.000 + 2.000 (παρελθόν)
Bounty/Fame Points: 2.000.000
Παρατηρήσεις: Καλούτσικη ιστορία αλλα σχετικα μικρές περιγραφές(γι αυτό και το μείον 3.000 tongue

) ...Πολύ γρήγορα τον έφαγες τον άλλο [mer21]

βάλε λίγη παραπάνω μάχη (άλλα - 3 .000)

» A new start....[ΤΕΛΟΣ]
» [Τέλος] Dave back...What??
» Destro is back!!![Τέλος]
» [ΑΡΧΗ]the start of a legend....[Τελος]
» [Αρχή]Local Start[Τέλος]