[Τέλος] A friend from the past

Θέμα: [Τέλος] A friend from the past Δευ Σεπ 17, 2012 10:33 am

Κύριοι χαρακτήρες:

link προηγούμενης http://www.onepiecegr-rpg.com/t6623-topic (Commi Island)

Ήταν νύχτα.. Βρισκόμουν γονατισμένος πάνω σε ένα στρώμα από ποδοπατημένα κλαδιά και γρασίδι και το έμπειρο βλέμμα μου έψαχνε για ίχνη... Τα αποτυπώματα δήλωναν ότι τα ελάφια που κυνηγούσα είχαν περάσει από το ξέφωτο μόλις πριν από λίγη ώρα...Σύντομα θα έφτανε η ώρα του ύπνου για τα ζώα..Ο στόχος μου ήταν μια μικρή ελαφίνα που κούτσαινε πολύ από το αριστερό , μπροστινό της πόδι , όμως βρισκόταν ακόμα μαζί με την αγέλη της...Μου έκανε μεγάλη εντύπωση που είχε καταφέρει να επιζήσει μέχρι εκείνη την στιγμή, χωρίς να την αρπάξει κάποιος λύκος η καμιά αρκούδα
Ο ουρανός ήταν καθαρός και σκοτεινός , και μια ελαφριά αύρα πλανιόταν στην ατμόσφαιρα..Ένα ασημένιο σύννεφο ταξίδευε πάνω από τα βουνά που τον περιέβαλλαν..Ανάμεσα στις δύο βουνοκορφές του κεντρικού Ferum, η πανσέληνος λικνιζόταν στον ουρανό, τυλίγοντας με το κοκκινωπό της φως το σύννεφο , κάνοντας τα άκρα του να αχνοφέγγουν..Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το χρώμα καθώς είχα συνηθίσει το κιτρινωπό του χρώμα..
Από τους παγετώνες που είχαν πιάσει στις κορυφές των βουνών και τους όγκους του ακίνητου χιονιού ξεκινούσαν χείμαρροι νερού που κατέβαιναν ορμητικά προς τις πλαγιές.Ένα παχύ στρώμα ομίχλης πλανιόταν πάνω από την κοιλάδα, δυσκολεύοντας εξαιρετικά τα βήματά μου..

Αν και σε μικρή ηλικία , η εκπαίδευση που είχα ήταν αρκετά καλή και μπορούσα να ταξιδεύω στο νησί χωρίς πυξίδες και χάρτες στο τεράστιο νησί του Ferum καθώς είχα μάθει το νησί και τα μέρη τα οποία ήταν κατάλληλα για κυνήγι, σαν την παλάμη του χεριού μου
Τα ρούχα μου είχαν φθαρεί απο την πολύ δουλειά και χρήση...Η οικογένεια μας δεν ήταν πλούσια και έτσι δεν ήθελα να επιβαρύνω τον θείο μου με περιττά έξοδα..Ένα κυνηγετικό μαχαίρι με ατσάλινη λαβή κρεμόταν σε μια θήκη στην ζώνη μου και ένα άλλο θηκάρι απο δέρμα ελαφιού προστάτευε απο την υγρασία το φτιαγμένο από ξύλο ελιάς, τόξο μου.Κουβαλούσα και ένα μεγάλο σακούλι που καλυπτόταν ολόγυρα με ξύλινη επένδυση..
Το ελάφι με είχε αναγκάσει να μπω βαθιά μέσα στην οροσειρά Stormbring ..Μια σειρά απο ανεξερεύνητα βουνά που δέσποζαν στο κέντρο του ferum..Σε αυτά τα βουνά , συνέβαιναν περίεργα πράγματα και προέρχονταν παράξενοι μύθοι.. Για παράδειγμα, οι χωρικοί απο τα μέρη γύρω απο αυτήν την οροσειρά πίστευαν οτι ανάμεσα ακριβώς από τις δυο ψηλότερες κορφές, βρίσκεται κριμένος ένας θησαυρός , όμως κανένας δεν τολμά να το πλησιάσει καθώς εκείνο το μέρος είναι το σπίτι πολλών αρπακτικών και σαρκοφάγων ζώων,. καθώς επίσης και ενός περίεργου άντρα με την όψη ψαρανθρώπου που σύμφωνα με τις φήμες, ήταν στο πλήρωμα του βασιλιά των πειρατών , Gol D Roger...

Παρ όλα αυτά δεν φοβόμουν τα Stormbring..Ήμουν ο μοναδικός κυνηγός από την περιοχή του *Folkrath που τολμούσε να κυνηγάει ελάφια στα βραχώδη λακκώματα της..Ήταν η τρίτη νύχτα κυνηγιού και το φαγητό μου είχε σχεδόν τελειώσει..Αν δεν σκότωνα την ελαφίνα θα αναγκαζόμουν να επιστρέψω στο σπίτι μου με άδεια χέρια..Οι οικογένειά μου είχε ανάγκη το κρέας επειδή ο χειμώνας πλησίαζε και δεν υπήρχαν αρκετά χρήματα για να αγοράσουμε από το χωριό που μέναμε, το Riverwood..
Ήμουν ήρεμος και και γεμάτος αυτοπεποίθηση, σηκώθηκα όρθιος κάτω από το αχνό φως του φεγγαριού..Μπήκα με μεγάλες δρασκελιές στο δάσος κατευθυνόμενος προς μια στενή κοιλάδα οπου ήμουν βέβαιος οτι θα σταματούσαν τα ελάφια για ξεκούραση
Τα δέντρα έκρυβαν τον ουρανό και έριχναν στην γη , ίσκιους που θύμιζαν φτερά..
Στην κοιλάδα, άρπαξα το τόξο μου με μια σίγουρη κίνηση, έπειτα τράβηξα τρία βέλη απο την φαρέτρα και πέρασα στην χορδή το ένα, κρατώντας τα άλλα δυο στο αριστερό μου χέρι..

(* folkrath λέγεται η περιοχή γύρω απο τα βουνά Stormbring...Η περιοχή folkrath είναι γνωστή για τους αμπελώνες της και την μαζική παραγωγή άριστης ποιότητας κρασιών...Τέλος η περιοχή Folkrath καλύπτει τα 2/4 του νησιού...το άλλο 2/4 μοιράζονται ανάμεσα στην πόλη του Ferum και στην οροσειρά stormbring)

Το φεγγαρόφωτο μου αποκάλυψε καμιά εικοσαριά ακίνητες φιγούρες :τα ελάφια που ξεκουράζονταν πάνω στο γρασίδι...Η ελαφίνα που έψαχνα βρισκόταν στην άκρη της αγέλης με το αριστερό μπροστά της πόδι απλωμένο αδέξια..Πλησίασα στα κλεφτά κρατώντας έτοιμο το τόξο μου ..Όλες οι προσπάθειες των τριών τελευταίων ημερών με είχαν οδηγήσει σε αυτήν την στιγμή...Πήρα μια βαθιά ανάσα και στόχευσα την ελαφίνα....
Ξαφνικά απο πίσω αριστερά, ακούστηκε μια τεράστια έκρηξη...
-Τι στο ????? είπα γυρνώντας το κεφάλι μου προς το μέρος της έκρηξης έντρομος,ενω το βέλος είχε φύγει απο το χέρι μου κατευθυνόμενο προς κάποια τυχαία κατεύθυνση
Ο ήχος του τρομαγμένου καλπασμοί του κοπαδιού άρχισε να ακούγεται...Πήρα μια βαθιά ανάσα για να μου φύγει η τρομάρα και ξεχύθηκα στο κατόπι της ελαφίνας, τρέχοντας πάνω στο γρασίδι με όλη μου την δύναμη...Ενώ. προσπαθούσα να περάσω ένα βέλος στην χορδή του τόξου ο άγριος άνεμος χτυπούσε τα μάγουλά μου...Σταμάτησα για να ρίξω το βέλος στην κουτσή ελαφίνα...Την τελευταία στιγμή το τόξο μου ξέφυγε ελαφρά απο τα χέρια ,. καθώς είχαν ιδρώσει οι παλάμες μου, και αστόχησα...

Βλαστήμησα, και με μια απότομη κίνηση μες τα νεύρα , με μια απότομη περιστροφή έριξα στην μεριά της έκρηξης, το τρίτο και τελευταίο βέλος που κρατούσα στα χέρια μου...Δεν θα άφηνα αυτόν που προκάλεσε την έκρηξη έτσι....Θα μου το πλήρωνε... ...Έτσι, σκεπτόμενος την εκδίκηση, έβαλα το τόξο στην θήκη του και άρχισα να περπατώ μέσα στο σκοτάδι , προς το σημείο της έκρηξης Με τα νεύρα που είχα σκότωνα άνθρωπο...
Τόσες μέρες κούρασης πήγαν χαμένες.. Θα γύριζα στο σπίτι χωρίς να έχω πιάσει τίποτα και αυτό θα ανάγκαζε τον θείο μου να αγοράσει κρέας από το χωριό...Τα λεφτά μας δεν ήταν αρκετά όμως και έτσι θα χρειαζόταν να δουλέψει ο ίδιος και εκτός ότι είχε την καρδιά του, πλησίαζε ο χειμώνας οπότε κανείς δεν θα δεχόταν να δουλέψει γι αυτόν με τον κίνδυνο να μην έρθει κάποια μέρα στην δουλειά είτε λόγο ασθενείας, είτε λόγο των χιονιών...Η αλήθεια είναι πως ο χειμερινός καιρός είχε ήδη αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία του...Ειδικά εδώ στην South Blue, αν και στον νότο, οι χειμώνες ήταν βαριοί.Ευτυχώς όμως για εμάς, το Ferum βρίσκεται πολύ κοντά στην East blue, κάτι που κάνει το κλίμα καλύτερο στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού...Η νύχτα είχε πέσει για τα καλά και τα ρούχα μου δεν ήταν φτιαγμένα για αυτό το κρύο...Τις προηγούμενες δυο νύχτες κοιμήθηκα μέσα σε αντίσκηνα που είχα φτιάξει, όμως σήμερα οχι....

Πλησίαζα με γοργά βήματα, μπας και καταφέρω να ζεσταθώ, τους πρόποδες του βουνού... Από το σημείο της έκρηξης ακόμα και τώρα απλωνόταν μια τουλούπα καπνού που άγγιζε τον νυχτερινό ουρανό....Έτριβα τα χέρια μου μεταξύ τους καθώς όσο περισσότερο κοντά έφτανα, τόσο περισσότερο κρύο έκανε ...Μόλις πλησίασα αρκετά κοντά είδα 4 σιλουέτες άντρων να κοιτάζουν το μέρος της έκρηξης και να συζητούν...Δεν μπορούσα να ακούσω τι έλεγαν , άλλα ήμουν αρκετά περίεργος για να μάθω που άρχισα να πλησιάζω ...Κρυβόμουν πίσω από έναν βράχο ..Ήταν το κοντινότερο σημείο που μπορούσα να πάω...Η φωτιά που έκαιγε στον τόπο της έκρηξης έπεφτε πάνω στα πρόσωπα των άντρων φανερώνοντας τα , τουλάχιστον όσο γινόταν καθώς όλοι τους φορούσαν κουκούλες...Πρέπει να ήταν ληστές...
-Έπρεπε να φέρουμε περισσότερη πυρίτιδα , είπε ένας άντρας με βαριά φωνή , αν θέλουμε να πάρουμε από αυτόν τον γέρο τους θησαυρούς τότε πρέπει να κάνουμε κάτι παραπάνω άπό αυτό...Εσύ τι λες Rem
(Rem) - Εγω λέω πως κάναμε τεράστια βλακεία...Και όλα οφείλονται στις άθλιες πληροφορίες αυτού του βλάκα είπε δείχνοντας τον άντρα στον οποιο απευθυνόταν πριν ο πρώτος
-Μα ...εγώ....

Ήταν οι τελευταίες λέξεις που ξεστόμισε πριν ο τρίτος άντρας τον πυροβολούσε στο κεφάλι.... Το νεκρό σώμα του άντρα έπεσε στο έδαφος βαρύ με δύναμη σηκώνοντας λίγη σκόνη ...Ο άντρας που τον πυροβόλησε , έβαλε στην θήκη του , κάτω από την κάπα που φορούσε το πιστόλι του...Πρέπει να ήταν ληστής , πλούσιος η κυνηγός επικηρυγμένων ώστε να έχει πιστόλι εδώ στο Ferum...Εμείς οι άνθρωποι που ζούμε στην περιοχή Folkrath , χρησιμοποιούσαμε παλαιού τύπου όπλα, όπως τόξα και μαχαίρια ... Αυτό βέβαια γινόταν λόγο της άθλιας οικονομικής κατάστασης που βρισκόμασταν...Και αυτο έγινε με την άνοδο του Juon στην εξουσία ..Ο Βασιλιάς κατάντησε το άλλοτε γνωστό για τα πλούτη του και την ανάπτυξή του Ferum σε μια παρακμιακή, βρώμικη και αηδιαστική χωρά.Είναι ένας πενιχρός και τρισάθλιος άντρας.Κοιτάζει μόνο τον εαυτό του, δεν τον νοιάζει η τύχη των κατοίκων του νησιού όπως και εμείς οι κάτοικοι δεν ενδιαφερόμαστε γι αυτόν. Δεν έχει πλούτη καθώς έχουν πουληθεί τα πάντα σε ξένους πραματευτές .Η μόνη διάφορα του με τους υπόλοιπους κατοίκους είναι ότι μένει στο άθλιο παλάτι του αντί για τις άθλιες παράγκες και ότι έχει στις διαταγές του την ελάχιστη στρατιωτική δύναμη του νησιού καθώς και την προστασία της Παγκόσμιας κυβέρνησης .

Πριν χρόνια , εκμεταλλεύτηκε τις μηδαμινές γνώσεις και μόρφωση των κατοίκων , και αγόρασε τις εκτάσεις με αμπελώνες και άλλους τοπικούς πλούτους τους για ψίχουλα, ενω τους έβαζε να δουλεύουν για ώρες και ώρες.... Ο Juon τώρα πια ,. είχε υπο την κατοχή του όλη την περιοχή Folkrath(καθώς είναι βασιλιάς του και συν αυτού, την κάλυψη και σαν φοροεισπράκτορες απο μια ομάδα ληστών , που ο ηγέτης τους ήταν χρήστης φρούτου του διαβόλου..
Ευτυχώς για εμάς, ο ληστής αυτός είχε συλληφθεί απο τους Marines του Commander Very Good***
Οι άντρες συνέχισαν να διαπληκτίζονται
(Rem)-Εντάξει έκανε λάθος και του φώναζα, αλλα δεν χρειαζόταν να τον σκοτώσεις...Ξέρεις ήταν απο τους καλύτερους στο να παίρνει πληροφορίες και είχε πολλές διασυνδέσεις ...Άλλα τι περιμένει κανείς απο άτομα σαν και σένα Dazz Bones..
(D.B) -Τι εννοείς με το άτομα σαν κι εμένα??Είπε ενώ απο το χέρι του (που ηταν καλυμμένο με τον μαδύα του) είχε αρχίσει να ακούγεται ένας περίεργος ήχος, λες και ακόνιζαν μαχαίρια..
(Rem) - Bounty Hunters... Άτομα χωρίς αξιοπιστία....Σκοτώνεται μόνο για τα λεφτά....
(D.B)- Τώρα δηλαδή θες να μου πεις οτι εσύ είσαι καθαρός Remus.....?

***(για να μην υπάρξει παρεξήγηση , ο very good ειναι commander και οχι captain καθώς η ιστορία διαδραματίζεται πριν απο χρόνια και τα γεγονότα τα βλέπω στον ύπνο μου ) ...***

Όμως το χέρι του πέρασε από την άλλη μεριά...Άλλα δεν είχε την όψη ανθρώπινου χεριού, άλλα ενός χεριού φτιαγμένο από ατσάλι, με δάχτυλα λεπίδες και από τον άκαρπο και πάνω είχε ατσάλινους τροχούς που γυρνούσαν ,. κατακρεουργώντας το σώμα του Rem...Με μία απότομη κίνηση ο τρίτος άντρας, έβγαλε το katana που είχε περασμένο στην ζώνη του και με αυτό χτύπησε την πλάτη του Bones
Κοίταζα απορροφημένος την μάχη ...Αυτό που συνέβη μπροστά μου με έκανε να μην μπορώ να ξεκολλήσω τα μάτια μου από τον Dazz Bones...Όχι μόνο το χέρι του ήταν περίεργο, άλλα και το σπαθί , αντί να τον κόψει στα 2, χτύπησε στην πλάτη του και έφυγε προς τα πίσω ..Κατά την διάρκεια της σύγκρουσης ακούστηκε ο ήχος των μετάλλων που χτυπούσαν μεταξύ τους..
...Μα πως ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο?? Δεν γινόταν να φοράει πανοπλία! Η τουλάχιστον τόσο δυνατή ώστε να μπορέσει να μην κοπεί από κατανα...Δεν ήταν φυσικό καθώς η κάπα που φορούσε δεν φούσκωνε ,πάρα του γεγονότος ότι ο άντρας ήταν μυώδης.... Με μια αστραπιαία κίνηση, ο Dazz Bones έπιασε το Katana του άλλου και το πέταξε μακριά...Μέτα από αυτό τον αποκεφάλισε φέρνοντας το χέρι του κάθετα προς τα αριστερά!..Μόλις τελείωσε και με αυτόν, έβγαλε ένα περίεργο πράγμα άπo την τσέπη του και δευτερόλεπτα μετά άρχισε να μιλάει.

-Τα θύματα πέθαναν...Δεν εχω βρει τον στόχο ακόμα.Ανέφερε το στα κεντρικά.Θα ψάξω ακόμα λίγο και μετά φεύγω.. Να περιμένεις στην βάρκα αλλιώς εσύ και ο Mr.7 Θα γίνεται παρελθόν ....
Τι έλεγε???Τι ήταν αυτό που έβγαλε από την τσέπη του και για ποιον Mr.7 μιλούσε?Και αυτό που με έκανε πιο περίεργο ήταν αυτό που αποκαλούσε "Στόχο"
Άρχισε να περπατάει προς τον βράχο στον οποίο ήμουν εγώ...Τότε φοβήθηκα !Τα είχα χάσει. Περπάτησα κατά μήκος του βράχου όμως εκεί ήταν ο γκρεμός ! Δεν μπορούσα να πάω παραπέρα!
Ξαφνικά καθώς περνούσε δίπλα απο τον βράχο σταμάτησε...Μέσα μου ευχόμουν να μην με δει ..Όμως η ευχές μου δεν έπιασαν ..Γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος μου
-Οι μικρέ...Τι κάνεις εδώ?
Αν και η γλώσσα μου οπως και ολόκληρο το σωμα μου έτρεμαν απο τον φόβο, κατάφερα να του μιλησω
-Κι....κυνηγούσα στην πεδιάδα....Οταν ξαφνικά άκουσα...μια έκρηξη και ήρθα να δω τι είναι
-Είσαι ώρα εδω?
-Λί,,,λίγη γιατί??
-Άκουσες τίποτα που είπα η είδες τίποτα που έγινε?
-Ο...όχι γιατί?
-Εμένα πάλι γιατί κάτι που αποκαλείτε τρόμος μου αποκαλύπτει ότι ήσουν μάρτυρας?

Το αίμα μου είχε παγώσει! Δεν ήξερα τί να κάνω!
-Κρίμα....Θα πρέπει να σε σκοτώσω ...Άκουσες λίγα αλλα σημαντικά
Ξαφνικά με μια απότομη κίνηση τράβηξα το τόξο μου και απο την φαρέτρα πήρα δυο βέλη...Τα πέρασα στην χορδή, την τράβηξα με όλη μου την δύναμη και τα άφησα να πετάξουν προς το μέρος του Dazz Bones
Εκείνα χτύπησαν μεν στο κεφάλι του αλλα εξοστρακίστηκαν και δεν του δημιούργησαν ούτε μια γρατζουνιά!
-Ανώφελο....Δεν μπορείς να με χτυπήσεις με απλά όπλα
Έβγαλε το χέρι του απο την κάπα....Εκείνο άρχισε να βγάζει πάλι εκείνο τον περίεργο ήχο που είχε και πριν...όταν σκότωσε τον rem...Τώρα το έβλεπα όμως να έρχεται προς τα πάνω μου...Δεν μπορούσα να κάνω το παραμικρό για να το αποφύγω...Έτσι καθώς κατάλαβα οτι είχε έρθει το τέλος μου, είπα να το κάνω με περηφάνια, και οχι σαν κανένα μυξιάρικο...Έτσι σηκώθηκα πατώντας γερά στα πόδια μου
-Θα σε παρακαλέσω να με σκοτώσεις γρήγορα...Ας μην νιώσω πόνο
- όπως επιθυμείς μικρέ, είπε ενώ το χέρι-λεπίδα , του σφύριζε ερχόμενο προς το μέρος μου
Έκλεισα τα μάτια μου και ήταν λες και όλη μου η σύντομη ζωή πέρασε μπροστά απο τα μάτια μου πριν ακούσω μια βαθιά και περίεργη φωνή απο το βάθος...
Fishman Karate shaku no fist!

Οι επόμενες σκηνές διαδραματίστηκαν λες και ο χρόνος περνούσε πολύ αργά..Έβλεπα το χέρι λεπίδα του δολοφόνου Bones να έρχεται προς το σώμα μου ενώ ταυτόχρονα ακουγόταν και η φωνή απ το βάθος.
Λίγα δευτερόλεπτα πριν το χέρι του καρφωθεί στο σώμα μου ένιωσα ένα ρίγος , το οποίο διαπέρασε όλο μου το σώμα ...Έκανε τα κόκαλά μου να πονέσουν και αμέσως μετά , με κάποιον μυστήριο τρόπο με πέταξε προς τον βράχο .
Το χτύπημα αυτό με έκανε να ζαλιστώ προσωρινά, έτσι ακούμπησα με τις παλάμες στο έδαφος , αγνοώντας το τι συνέβαινε τριγύρω
Απ ότι κατάλαβα , την ίδια μοίρα πρέπει να είχε και ο Bones..
Γύρισα το κεφάλι μου για να τον εντοπίσω.. Βρισκόταν ακουμπισμένος στον βράχο και σκούπιζε λίγο αίμα που έβγαινε απ το κεφάλι του .
-Δεν περίμενα να ζεις ακόμα...Είπε ο Bones
Ακολούθησε σιγή..Η σιλουέτα που αχνοφαινόταν να έρχεται προς το μέρος μας, πλέον φαινόταν καθαρά..Ήταν ένας περίεργος τύπος..ΤΟ δέρμα του ήταν πορτοκαλί και το ύψος του υπεράνθρωπο..Πρέπει να ήταν άνω του 2.30 ...Τα χαρακτηριστικά του ήταν σαν αυτά των ψαριών, παρ όλα αυτά, φαινόταν πως ήταν γερασμένος..Ένα ακόμα στοιχείο που το πρόδιδε αυτό, ήταν και τα άσπρα του μαλλιά

Ο Bones με μια περίτεχνη κίνηση σηκώθηκε και πάτησε γερά στα πόδια του..Τράβηξε την κάπα του και την πέταξε κάτω..
-Που είναι οι θησαυροί ..Ρώτησε λακωνικά ο Bοnes
Απάντηση δεν βγήκε απ το στόμα του μυστηριώδη άντρα ..Αντιθέτως παρέμενε σιωπηλός, ενώ ερχόταν προς το μέρος μας...Σταμάτησε λίγα μέτρα μακρυά απ τον Bοnes ..Εγώ έμενα ακίνητος στην θέση μου ελπίζοντας να ξεχάσουν την παρουσία μου
-Σε ξαναρωτώ...Που είναι οι θησαυροί, είπε ο Bones εμφανώς νευριασμένος...
-Οι μικρέ...
Το τελευταίο με ξάφνιασε...Ήταν η φωνή του μυστήριου άντρα και απ ότι φαινόταν απευθυνόταν σε μένα
-Σε....σε μένα μιλάτε? ρώτησα
-Ναι....Σε πείραξε?
-Ό...όχι...
-Καλώς..Είπε τρίβοντας τις αρθρώσεις των χεριών του...
-Μην με κάνεις να χάσω την υπομονή μου γέρο...είπε ο BOnes σηκώνοντας το χέρι του και αφήνοντας να φανούν οι περιστρεφόμενες λεπίδες στο φως του φεγγαριού

-Εσύ νεαρέ μην με διακόπτεις...Και θα σου συνιστούσα να μην τραμπουκίζεις...
Ένα απαξιωτικό γέλιο έφυγε απ τα χείλη του Bones..
-Άσε τα χαζά γέρο...Ξέρεις γιατί είμαι εδώ...
-Ξέρω..Άλλωστε αν δεν με ξεγελάει η μνήμη μου , μου ανέφερες τον λόγο πριν απο κάποια δευτερόλεπτα..
Ο Bones έσφιξε τα δόντια του απ τα νεύρα του..Τα λόγια του γέρου τον ταπείνωσαν
Sharp Razor είπε υψώνοντας την μπουνιά του και τρέχοντας προς το μέρος του
-Νέοι....ήταν η κουβέντα του ψαρανθρώπου πριν κάνει μια περίτεχνη ενέργεια..Πριν η λεπίδα του Bones ακουμπήσει και κόψει το κεφάλι του,το έπιασε με τέτοια δύναμη, που η επίθεση σταμάτησε..Εκτός αυτού, το χέρι του Bones γύρισε στο φυσιολογικό του
-Τι....???
-Μην υποτιμάς ποτέ την δύναμη κάποιου..Ακόμα α ενός γέρου...Ο Ψαράνθρωπος γύρισε και έσπασε το χέρι του Dazz ..Αμέσως μετά τον έπιασε απ τον λαιμό και τον σήκωσε στον αέρα
-Ζήτα συγγνώμη απ τον μικρό..

-Όχι..είπε ο bones ενώ προσπαθούσε να ελευθερωθεί ..
Το χέρι του Ψαρανθρώπου σφήχτηκε στον λαιμό του..Αμέσως μετά τον πέταξε σε έναν βράχο με αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις του..
Έκανε μια περιστροφή και γύρισε προς την μεριά του δάσους χωρίς να μιλήσει ..Έπρεπε όμως κάπως να τον ευχαριστήσω
-Κύρι....
-Μην με ακολουθήσεις..είπε κοφτά..Και μην έρθεις ξανά σε αυτά τα βουνά ..Κατανοητό?
-Μ...Μάλιστα...είπα ..Δεν ήξερα πως αλλιως να φερθώ τότε..Έμεινα να κοιτάζω την επιβλητική του σιλουέτα να χάνεται μέσα στο σκοτεινό δάσος..
Μετά το πέρας 5 λεπτών σηκώθηκα απτ ο έδαφος..Δεν έπρεπε να μείνω μέχρι να βρεί τις αισθήσεις του ο άλλος..Έτσι άρχισα να τρέχω προς το χωριό μου..Μακρυά απ τα βουνά..Μεσα στο μυαλό μου τριγύριζαν πολλά ερωτηματικά..Ποιοί ήταν αυτοί οι άντρες? ο θησαυρός αυτός τι ήταν?Και το κυριότερο ερώτημα που με βασάνιζε ήταν οι λόγοι για τους οποίους με βοήθησε αυτός ο μυστηριώδης Ψαράνθρωπος

Το πλοίο πας έπλεε προς αγνοστη κατεύθυνση μετά από την μεγάλη μάχη στο Commi . Είχα ξυπνήσει στο ιατρείο μετά από έναν ωραίο ύπνο ..Αυτός ο ύπνος με ωφέλησε πολύ ! Ένιωθα σαν περδίκι !Πάτησα με το χέρι μου το κρεβάτι για να σηκωθώ ώστε να κάτσω. Η αλήθεια είναι οτι το σώμα μου πονούσε απίστευτα αλλά η δύναμη της θέλησής μου με έκανε να αισθάνομαι μια χαρά, σε αυτό βοηθούσε και το γεγονός οτι κατείχα μια πολυ ισχυρή δύναμη φρούτου! Ήταν ένα πολύ δυνατό και σπάνιο φρούτο!Ενα logia και μάλιστα το logia του πάγου, οπως ακριβώς και η δύναμη του Admiral Aokiji Σίγουρα θα με βοηθήσει στην καριέρα μου ως Marine!
μόλις άκουσε ο γιατρός τα σκεπάσματα να πέφτουν και εμένα να προσπαθώ να κάτσω , ήρθε προς το μέρος μου.
-Πως αισθάνεσαι Ezio?
-Καλά γιατρέ... Πόσες ώρες κοιμόμουν??Έκανα καθώς έτριβα το πονεμένο στομάχι μου
-Δυο μέρες..
-Τι???? Δυο μέρες???

Πρέπει να μου έκανε πλάκα..Δεν είναι δυνατον ... Μα πως γίνεται αυτό? Μπορεί να φταίει και το φρούτο του διαβόλου , σκέφτηκα...Απέκλεισα το γεγονός...Η Μεγάλη αυτοπεποίθηση μου έφταιγε...επρεπε να πρόσεχα περισσότερο
-Τώρα είσαι μια χαρά...
-Ευχαριστώ για όλα γιατρέ.. Είπα καθώς του έσφιξα το χέρι .
-Τίποτα, είπε και ξαναγύρισε στο γραφείο του. Εγώ έψαξα τριγύρω για να δω που είναι η μπλούζα και το καπέλο της στολής.Ήταν σιδερωμένα και έτοιμα επάνω σε μια καρέκλα στα αριστερά , μαζί με το katana μου και τα μαχαίρια μου.Τα φόρεσα γρήγορα καθώς ανυπομονούσα να μάθω τα νέα των ήμερων που κοιμόμουν , όπως επίσης και ανυπομονούσα να πατήσω το πόδι μου στο επόμενο νησί!Άρχισα να προχωράω για να βγω έξω και κοιτάζοντας το ιατρείο πίσω μου καθώς έκλεινα την πόρτα , το den den mushi άρχισε να ηχεί ...
Εδω Ezio
Smoker>..Σου έχω αποστολή ....Έχουν δοθεί εντολές από τα κεντρικά για να πιάσουμε μια προδότρια Bounty Hunter η οποία έχει ξεφύγει στο νησί Organ Island με σκοπό να σωθεί με οποιονδήποτε τρόπο.
Έχει κλέψει ένα πολύ σημαντικό αρχείο το οποίο δεν πρέπει να πέσει σε λάθος χέρια...Βρες την ...Κατα πασα πιθανότητα θα ζητησει ασυλία απ τον buggy...Μόλις την βρεις. πιας την η σκοτωσε την....Εμείς θέλουμε μονο τα αρχεία...Μέτα να τα φέρεις εδώ

η συνέχεια εδώ http://www.onepiecegr-rpg.com/t6643-topic#226088

συνέχεια απο εδώ http://www.onepiecegr-rpg.com/t6643p15-topic#227306

Λίγη ώρα μετά

H μάχη της Elismira με την Evrale είχε τελειώσει με επιτυχία ...Είχα κλείσει την Elismira σε ένα κελί απο πάγο και την έσερνα προς το λιμάνι ..Εκεί μας περίμεναν η ομάδα μου , και η ομάδα της Evriale...
Αφου έβαλα το κελί σε ένα απο τα αμπάρια του πλοίου, κατευθύνθηκα προς το δωμάτιό μου οπου άρχισα να συνομιλώ με τον Smoker
Eδω Ezio..Mε λαμβάνεται ?
Ναι...Ακούγεσαι καθαρά
O Buggy είναι νεκρός και η Bounty Hunter είναι σε ένα κελί στο πλοίο μου, Captain..Tα χαρτιά που μου ζητάτε είναι επάνω μου...Δεν θα τα ανοίξω μέχρι που να ερθω σε εσάς
Καλή δουλεια.... Σου αξίζει προαγωγή για τα κατορθώματά σου...Η Κυβέρνηση θα έχει πειστεί πλέον για την αφοσίωσή σου..Έλα στην Loguetown για να σου δώσω την νέα σου στολή Lieutenant Ezio ....Μετά απο εδώ φεύγεις κατευθείαν για την μεγάλη γραμμή
Μάλιστα Captain...

Η σύνδεση τερματίστηκε...Ήμουν αρκετά χαρούμενος απ τα λόγια του αν και μέσα μου γινόταν το αντίθετο ...Στα αλήθεια ήμουν ένας αιμοδιψής εγκληματίας? Εαν ο περιβόητος ''Ε'' ήμουν εγώ, τότε πως στο καλό με δέχτηκε η κυβέρνηση ?
Αυτές οι σκέψεις με ταλαιπωρούσαν καθώς ανέβαινα στο κατάστρωμα .....Μόλις ανέβηκα, είδα πως η Lightning με την Lucy είχαν πέσει στην κυριολεξία επάνω στην Evriale....
Γυναίκες....Σκέφτηκα

Ελπίζω να έχετε μερικά ρούχα για να αλλάξω, φοράω μόνο άριστη ποιότητα, επίσης θέλω να δω την καμπίνα μου, περιμένω ζεστό νερό για να κάνω μπάνιο και κάποιος ας μου φέρει ένα φλιτζάνι τσάι πριν καταρεύσω....
είπε
Οι οι , δεν είμαστε υπηρέτες σου

Χε χε , ξεχάστηκα

Μετά απο μια στιγμή σκέψης μίλησα στον Squall...

Φερ της μια στολή των marines να φορέσει .... Έτσι θα καλυφθεί τουλάχιστον η ταυτότητα της μέχρι να αποφασίσω τι θα κάνουμε με αυτήν ....

Εντάξει Ezio..

Όνομα: Ezio Auditore
Haki Points: --
Player of the Month Points: 7
Beli: 48.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις:
Μου άρεσε η σκηνή με το κυνήγι και τη λεπτομέρεια για το πόδι της ελαφίνας και τις μέρες που είχε διαρκέσει, όπως και αρκετές περιγραφές μέσα στο δάσος.
Σου έκοψα γιατί bounty hunter εμφανίστηκε πολύ εύκολα μπροστά τους ενώ πρώτα είχε ξεφύγει και δεν διαπραγματεύτηκε μόνη της κάποια πράγματα ενώ είναι στα χέρια της πολύ σημαντικά έγραφα. Μιας και ήσασταν απέναντι στον Buggy και στην παρέα του ίσως θα ήθελα να σας δω να δυσκολεύεστε λίγο παραπάνω. Μιας και συνάντησες άτομο από το παρελθόν μου μού έκανε εντύπωση που δεν άδραξες την ευκαιρία να εμβαθύνεις λίγο περισσότερο στα συναισθήματα του χαρακτήρα σου. Δεν σου έκοψα πολύ από εκεί γιατί δεν ξέρω σε τι βαθμό τα έχεις αναλύσει σε προηγούμενες ιστορίες.

» [ΤΈΛΟΣ] A friend from the past
» Past Is Past!Here is the Present[Part 1][Τελος]
» Past Is Past!Here is the Present[Part 2][Τελος]
» The lost kingdom and a new friend.....[ΤΕΛΟΣ]
» [ΤΕΛΟΣ] A sad past