[Τέλος] Η επιστροφή στο νησί

Όνομα Χαρακτήρα: Jim pr
Παράταξη: Πειρατής
Bounty: 10.000.000
Story of the month: Ναι
Φήμη: 15
Τίτλος Ιστορίας: Η επιστροφή στο νησί
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7279-topic

Είμασταν στην θάλασσα με τρεις βάρκες η μια δίπλα από την άλλη. Και τότε ρώτησα τον Νίκο:

-Ξέρεις ποιος κρύβεται πίσω από όλα αυτά;

-Ναι είναι ο αρχηγός των Marines του νησιού είναι πολύ δυνατός μπορεί να είναι πιο δυνατός και από εσένα.

Τότε έβγαλε μια αφίσα και μας έδειξε τον αρχηγό των Marines.

Τότε του είπα:

-Αυτός είναι στην ηλικία μου.

-Ναι αλλά είναι πολύ εκδεδυμένος και δυνατός έχει πάρει τον πιο καλό εξοπλισμό της πόλης.

Είμασταν κοντά στο νησί σηκώθηκα από την βάρκα και φώναξα:

-ΌΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΘΩ ΘΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ MARINES!!!!

Πριν ανέβουμε στο λιμάνι είπα στον Νίκο:

-Εσύ πήγαινε με τον πατέρα μου για αντιπερισπασμό και θα έρθω εγώ μετά αφού πάρω μερικά πράγματα από το μαγαζί.

Δεν μου είπε τίποτα απλά μου κούνησε το κεφάλι ανεβήκαμε στο λιμάνι και δέσαμε τις βάρκες. Αντί να κάνουμε εμεί έκπληξη στους Marines μας έκαναν αυτή ήρθαν 20 άτομα μπροστά μας έβγαλα το σπαθί μου. Εκείνη έβγαλαν οι μισοί σπαθιά και οι άλλοι μισοί πιστόλια. Τότε μας είπαν:

-Μήνετε ακίνητοι αλλιώς θα σας πυροβολήσουμε.

-Ρίξτε.

Τότε πάτησαν την σκανδάλη και οι δέκα έστειλαν την σφαίρα στο ίδιο σημείο και έκοψα όλες τις σφέρες στην μέση. Οι Marines έπεσαν κάτω από το φόβο τους και πήγα προς το μέρος τους έπιασαν τον έναν έδειχνε φοβισμένος, οι άλλοι άρχισαν να τρέχουν και τον πέταξα πάνω τους και έπεσαν όλοι κάτω και τότε χωριστήκαμε.

Εγώ πήγα προς το μαγαζί του λιμανιού αλλά έστριψα καταλάθος σε ένα στενό ευτυχώς δεν ήταν αδιέξοδο. Τότε ήρθαν τρεις Marines από την μια μεριά, και τρεις από την άλλη δεν μπορούσα να το σκάσω. Τότε έτρεξα στους τρεις μπροστά μου στους δύο πλαγιανούς έριξα από μια μπουνιά στον καθένα όσο πιο γρήγορα μπορούσα, βρισκόμουν μπροστά από τον μεσαίο Marine τότε πήδηξα από πάνω του. Προσγειώθηκα από πίσω του οι άλλοι τρεις Marines πυροβόλησαν έπιασα τον Marine και τον κράτησα μπροστά μου και οι σφέρες βρήκαν απάνω του. Τότε ανέβηκα στην ταράτσα που είχε πολύ σκιά για καμουφλάζ δεν μπορούσαν να με δούνε, πήγα στην ταράτσα που βρισκόταν δίπλα τους και πήδηξα πάνω τους και λιποθύμησαν. Εγώ συνέχισα το τρέξιμο βγήκα στο λιμάνι βρήκα τον πολητή  και έτρεξα προς σ' αυτόν και του είπα:

-Θέλω ένα κανονικό σπαθί.

-Βέβαια μικρέ κάνει 2.000.

-Ευχαριστώ ορίστε τα λεφτά σου.

Έφυγα από το μαγαζί ακουγότανε φασαρία θα ήταν ο αντιπερισπασμός μας. Ακολούθαγα τις φωνές δεν ήταν πολλές μάλλον δεν θα είχε πολλούς Marines και αν είχε τους νίκησα του περισσότερους εγώ. Έφτασα στην κεντρικά βάση στεκόμουνα από τα πλάγια της βάσης, οι φωνές ακούγονταν μέσα από το κτήριο πήγα στην μπροστινή πύλη. Τότε είδα όλους τους φίλους μου έξω από το κτήριο και φώναξα:

- Αρχηγέ των Marines βγες έξω να με πολεμήσεις αν έχεις τα κότσια.

Τότε άκουσα από πίσω μου:

-Είμαι είδη εδώ.

Τότε έκανα την πρώτη μου επίθεση, έτρεξα προς το μέρος του και πήγαινα τον κλωτσήσω στο πρόσωπο αλλά τελικά πέτυχα πανοπλία. Ενώ αυτός με βάρεσε στην κοιλιά, έτσι όπως ήμουν σκισμένος με κλώτσησε στο πρόσωπο και πετάχτηκα μακριά στο έδαφος. Τότε μου είπε:

-Ένα μικρό αγόρι προσπαθεί να με πολεμήσει?χαχαχα!
θα έχει πλάκα...

Και εγώ του απάντησα:

-Δεν προσπαθώ θα το κάνω.

Τότε αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το βαρύ σπαθί μου, το έβγαλα από την θήκη και κοίταξα τον αντίπαλο. Άρχισα να τρέχω προς τον αντίπαλο αλλά από τα πλάγια, άπλωσα το σπαθί μου και πήγα να τον κόψω στην μέση. Αλλά έκανε μια τούμπα και ανέβηκε στο σπαθί και πήδηξε από πίσω μου. Καθώς προσγινότανε το έχωσα μια μπουνιά και έπεσε κάτω, σηκώθηκε ήρθε προς το μέρος μου με χτύπησε στον θώρακα. Πετάχτηκα μέσα σε ένα σπίτι σηκώθηκα και βγήκα έξω με βαριά ανάσα. Ο αρχηγός των Marines μου είπε:

-Κουράστηκες ήδη?χαχαχαχαχα!Ακόμη δεν ζεστάθηκα!!!!!!! Θα παίξω άλλο λίγο μαζί σου...

Ήμουν πολύ κουρασμένος και πονούσα πολύ, πήγα να ορμήσω αλλά δεν είχα δύναμη και έπεσα κάτω. Ήρθε από πάνω μου και μου είπε:

-Από ότι φαίνεται τα μικρά σου κόλπα δεν θα σε βοηθήσουν...αλλά μπορώ να σε λυπηθώ και να σε αφήσω να ζήσεις...Δέχεσαι την πρόταση μου?

Εγώ σήκωσα το κεφάλι ντροπιασμένος του είπα:

-Εντάξει λέω ναι.

Τότε ο πατέρας μου ήρθε και μπήκε μπροστά μου. Άρχισε να πλακώνεται με τον αρχηγό Marine ο μπαμπάς μου ήταν πιο καλός από αυτό. Μπορεί εγώ να έχασα αλλά ο μπαμπάς μου κέρδισε, καθώς βρισκόταν κάτω ο αντίπαλος ο μπαμπάς μου τον σήκωσε από το κεφάλι και τον πέταξε στην θάλασσα.

Είχε μαυρίσει ο ουρανός και είχε αρχίσει η ελαφριά βροχή υπήρχε ησυχία για αρκετή ώρα. Αλλά ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή να φωνάζει:

-Marinesssssss!!

Τότε όλοι γύρισαν από το μέρος που ακούστηκε η φωνή, τότε είδαμε ένα τεράστιο πλοίο των Marines ήταν περίπου 100 άτομα. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε τότε ο αρχηγός των Marines του πλοίου είπε:

-Παραδοθείτε αλλιώς θα σας σκοτώσουμε όλους.

Τότε ακούστηκε μια φωνή από το λιμάνι:

-Ποτέ μην τα παρατάτε πάντα υπάρχει ελπίδα.

Ήταν ο θείος μου με το πλήρωμά του πατέρα μου και ήρθαν για να μας βοηθήσουν, και ο πατέρας μου φώναξε σε όλο το πλήρωμα:

-Αδερφέ και όλο το πλήρωμα επέστρεψα για πάντα επίθεση!

Ξαφνικά ένα τεράστιο κύμα ύψους 15 μέτρων έπεσε κατά πάνω σας και σας κατάστρεψε πλοία,τα πάντα. Marine πειρατές συγγενείς παιδιά χάθηκαν στα νερά της θάλασσας. Εσύ από την δύναμη και όλο αυτό το μπέρδεμα που έγινε χάνεις τις αισθήσεις σου..

-Ει?! είσαι εντάξει? φώναξε ένας μεγάλος σε ηλικία χωριάτης προσπαθώντας να δει αν ζεις ή όχι..
-Κοιμόσουν για 3 μέρες...

Ανοίγεις τα μάτια σου....

Αισθανόμουνα παράξενα πονούσα παντού πολύ, μόλις που μπορούσα να κουνηθώ και έτσι σηκώθηκα από το κρεβάτι. Γύρισα το κεφάλι μου για να δω το χώρο τότε μπήκε μέσα ο χωριάτης που με έσωσε και μου είπε:

-Ώστε ξύπνησες μετά από τόσες μέρες.

-Εεεε πόσες μέρες ήμουν ανέσθητος;

-Εδώ και τρεις μέρες μετά από το παλιρροιακό κύμα σε βρήκα πεσμένο κάτω και σε πήρα.

-Τι έγινε με το Θείο μου και τον Πατέρα μου και τους υπόλοιπους;

-Η μάχη άρχισε ξανά πριν από λίγη ώρα που συνήλθανε όλοι ίσως να τους προλάβεις.

Άρχισα να τρέχω για να βρω το πεδίο της μάχης, τότε ανέβηκα σε ένα λοφάκι και στάθηκα εκεί για λίγη ώρα. Συνέχισα να τρέχω και είδα πίσω από μερικά καταστραμμένα σπίτια τους Marines να πολεμάνε με τους δικούς μου. Και φώναξα δυνατά:

-Αφήστε και κανέναν για μένα.

Όλοι γύρισαν τα κεφάλια τους σε εμένα και ξελάφρωσαν οι συγγενής και οι φίλοι μου, γιατί είδαν ότι είμαι ασφαλής. Έφτασα στους φίλους μου τώρα πια ήμουν χαρούμενος γιατί πολέμαγα στο πλευρό του πατέρα μου. Έτρεξα προς το μέρος του πατέρα μου αλλά οι Marines με εμπόδισαν, πετάχτηκαν 3 μπροστά μου. Έχωσα μπουνιά στον ένα και στους άλλους 2 έπιασα τα κεφάλια τους, και τα κοπάνησα το ένα πάνω στο άλλο. Έβγαλα το σπαθί μου καθώς συνέχιζα να τρέχω, ξαφνικά είδα έναν πίσω από τον πατέρα μου με όρθιο το σπαθί. Το σπαθί του ήταν κοντά στο κεφάλι του καθώς γύρναγε εγώ κάρφωσα από πίσω τον Marine. Είχαν περάσει ώρες μάχης έπρεπε να κάνω κάτι για να τελειώσει πιο γρήγορα, έτσι πήγα πάνω στο πλοίο του πατέρα μου και πήγα στο μπροστινά κανόνια.

Αλλά τότε βρήκα πρώτα κάτι άλλο να κάνω ανέβηκα στο κάτω επίπεδο του πλοίου. Άκουγα ψίθυρους σε ένα δωμάτιο τότε άνοιξα την πόρτα και είδα 5 Marines να κλέβουν τον θησαυρό που είχε μαζέψει το πλήρωμα του πατέρα μου. Έβγαλα το σπαθί μου πήγα από πίσω τους και κλώτσησα τον έναν και χτύπησε στον τοίχο. Οι άλλοι τράβηξαν τα σπαθιά και πήγαν να με καρφώσουν αλλά τους απέκρουσα όλους μαζί και μετά τους γρατζούνισα στα σώματά τους. Πήγα στα κανόνια που βρίσκονταν στα πλάγια και έβαλα την βόμβα μέσα στο κανόνι, τότε πήρα τον πυρσό και άναψα το σκοινί κάλυψα τα αυτιά μου και τότε η βόμβα πετάχτηκε και πήγε στο πλοίο των Marines και έκανε τρύπα. Έτσι βούλιαξε το πλοίο τους το πρώτο μέρος του σχεδίου μου πάει έμεινε το άλλο.

Ανέβηκα στο κατάστρωμα και πήγα στο μπροστινό κανόνι άνοιξα τον πυρσό και πήγα να ανάψω το σκοινί κάποιος με χτύπησε στο κεφάλι και έπεσα κάτω λιπόθυμος. Σηκώθηκα είχα χάσει την έσθηση του χρόνου, θυμόμουν την τελευταία σκηνή πριν πέσω στο πάτωμα. Κατέβηκα από το πλοίο και κατάλαβα ότι ο πόλεμος τελείωσε πήγα στο κέντρο της πόλης και είδα τους φίλους μου και τον πατέρα μου με τον θείο μου. Τότε ρώτησα τον μπαμπά μου:

-Τι έγινε πως τελείωσε ο πόλεμος;

-Λοιπόν καταρχάς εμφανίστηκε ένας τύπος με μια κουκούλα μας είπε να σταματήσουμε το πόλεμο αλλιώς θα πεθάνουμε όλοι. Του είπαμε ποιος είσαι εσύ για να σε ακούσουμε και φώναξε είμαι ο Χρυσοχέρης. Είναι από τους πιο γνωστούς πειρατές που ζει αυτήν την εποχή μερικοί λένε ότι έχει πάρει ένα φρούτο του διαβόλου αλλά δεν είναι βέβαιο.

-Τι είναι το φρούτο του διαβόλου;

-Είναι ένα φρούτο που σου δίνει διάφορες δυνάμεις αναλόγως το είδος του αλλά είναι σπάνιο να βρεις ένα τέτοιο.

-Θέλω και εγώ ένα δεν έχω χρόνο να κάθομαι πάω για να βρω ένα οποιοδήποτε.

Άρχισα να τρέχω προς το λιμάνι ο μπαμπάς μου μου φώναξε κάτι για το κολύμπι αλλά δεν το άκουσα ανέβηκα στην βάρκα και αναχώρησα από το νησί και έτσι η αναζήτηση αρχίζει.

Όνομα Χαρακτήρα:Jim pr
Παράταξη:Πειρατής
Bounty:1.000.000
Story of the month:όχι
Φήμη:2
Beli:3.000
Τίτλος Ιστορίας:Η επιστροφή στο νησί
Προηγούμενη Ιστορία(Link):http://www.onepiecegr-rpg.com/t7279-topic
Βαθμολογία:3/10

Παρατήρηση:Μάχη παύση μάχη μάχη μάχη παύση.Αυτό διάβασα στην ιστορία.έκοψες σφαίρες κάτι που θα το θεωρούσα λίγο υπερβολικό στην αρχή αλλά δεν αφαίρεσα κάτι από αυτό.Πολύ μεγάλες και δυνατές μάχες από τώρα.Μου αρέσει αλλά από τις ιστορίες που έχω δει είσαι σε full κυνηγητό με Marines.Μπορείς πολύ καλύτερα   Βάλε χαρακτήρες,δράση με αλλά και χωρίς μάχες και διάλογο με περισσότερους χαρακτήρες   


Τα βραβεία προστέθηκαν