[Τέλος - Φρούτο] H δύσκολη περιπέτεια

Όνομα Χαρακτήρα: Jim pr.
Παράταξη: Πειρατής
Bounty:11.000.000
Story of the month: Όχι
Φήμη: 22
Τίτλος Ιστορίας: Η δύσκολη περιπέτεια
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7357-topic

Πήγαινα σε ένα τυχαίο νησί ώστε να βρω ένα φρούτο τότε ο πατέρας μου πέταξε σε εμένα μερικές σελίδες. Δεν ήξερα τι είναι και μου είπε:

-Διάβασε τες θα σε βοηθήσουν στην αναζήτησή σου.

Και έτσι άρχισα να διαβάζω η ιστορία του Μάριου του πορφυρογέννητου και της Αένεης συμμαχίας. Κάποια μέρα, Τετάρτη νομίζω, καθώς με το πλήρωμά μου πλέαμε στα βαθιά νερά του Dawn Island, είδα ξαφνικά την πύλη, για τον κρυμμένο θησαυρό του νησιού. Είπα στο πλήρωμα<<Απόψε θα λεηλατήσουμε, θα σκοτώσουμε ή θα σκοτωθούμε, όποιος θέλει να φύγει, ας το κάνει τώρα>>.

Και όλο το πλήρωμα εκτός εμού, του καπετάνιου Μάριου του πορφυρογέννητου πήδηξαν στη θάλασσα και κολύμπησαν ως που πνίγηκαν. Μόνος κολύμπησα ως την είσοδο, αντίκρισα τότε τον καπετάνιο Δημήτρη τον κλανιομανή. Μαζί κλέψαμε όλο τον θησαυρό από το Dawn Island και πήγαμε να αγοράσουμε εξοπλισμό. Μια νέα συμμαχία είχε δημιουργηθεί. Το μαγαζί ήταν πολύ ακριβό κι έτσι αναγκαστήκαμε να το ληστέψουμε, παίρνοντας σπαθιά, τόξα και πανοπλίες.

Τρέξαμε στο πλοίο του Κάπταιν Δημήτριο και σαλπάραμε ως το επόμενο εστιατόριο που βρήκαμε. Ο Δημήτριος παράγγειλε ένα ολόκληρο γεύμα για τον εαυτό του, ενώ εγώ μόνο ένα κοτόπουλο. Αφού χορτάσαμε, βγήκαμε απτό μαγαζί, ρευτήκαμε και πήγαμε στο πλοίο. Καθώς πλαίαμε προς το Big bird Island, υπήρξε ανταρσία στο πλήρωμα. Αφού το βρήκαμε με το πλήρωμα, μας επιτέθηκε ο καπετάνιος Κωσταντίνος ο Τουμπανέιρος. Κάναμε συνθήκη να μοιραστούμε τα λάφυρα του θησαυρού του Big bird Island.

Ο καπετάνιος Κώστας συμφώνησε και έτσι ξεκινήσαμε για το κυνήγι του θησαυρού. Είχαμε την πιο δυνατή συμμαχία στης 4 θάλασσες. Ο αέρας ήταν με το μέρος μας και η παλοίρια δυνατή. Φτάσαμε στο νησί ανεβήκαμε σε ένα από τα 4 βουνά και τότε είδα ένα παράξενο φρούτο που πρέπει να ήταν ένα από αυτά που σου δίνει δυνάμης αλλά κανένας δεν τόλμησε να το φάει γιατί ξέραμε τις επιπτώσεις. Κατεβήκαμε από το βουνό όμως μας είχε στήσει ενέδρα ο περιβόητος ληστής Gin. Η μάχη ήταν ισάριθμοι και χρονοβόρα. Μας είχαν περικυκλώσει και σκότωσαν όλο μας όλο μας το πλήρωμα. Μείναμε οι τρεις Καπετάνιοι και με μια ηρωική προσπάθεια σκοτώσαμε τον ληστή Gin αλλά το μόνο που καταφέραμε ήταν να δούμε τον θησαυρό πριν πέσουμε ηρωικά στο πεδίο της μάχης.

Δεν πέσαμε κάτω όμως. Νικήσαμε τη μάχη αλλά μας συλλάβανε πριν μπούμε στη σπηλά. Ο καπετάνιος Κωσταντίνος πήδηξε στο νερό για να μην τον πιάσουν και φαγώθηκε απτό γυγάντιο θαλάσσιο τέρας. Ο καπετάνιος Δημήτρης έτρεξε προς το δάσος και κανείς δεν τον βρήκε. Όσο για εμένα τον καπετάνιο Μάριο τον Πορφυρογέννητο, εμένα με πέταξαν στο κελί της φυλακής Impel Down. Τουλάχιστον είχαμε προλάβει να ζήσουμε τη ζωή μας μέχρι τα 40 χρόνια και να ονομαστούμε Αένεη συμμαχία.

Στα υπόλοιπα 10 χρόνια φυλακής έκανα εκατοντάδες προσπάθειες για να δραπετεύσω μάταιες όμως. Αφού πλήρωσα το χρέος, μου, βγήκα έξω, όπου με περίμενε ένας παλιός φίλος, ο καπετάνιος Δημήτρης. Μαζί πήραμε εκδίκηση απ' τους Marines και πεθάναμε στη μάχη του Marin ford. Αυτό ήταν το τέλος του καπετάνιου Μάριου, του καπετάνιου Δημήτρη και του καπετάνιου Κωσταντίνου. Αφού τελείωσα να διαβάζω το γράμμα κατάλαβα ότι έλειπαν μερικά κομμάτια από το γράμμα γιατί ήταν λίγο μπερδεμένο. Τότε ήξερα προς τα που να πάω στο Big bird Island.

Ξεκίνησα και άνοιξα το πανί της βάρκας και έκανα κουπί. Έβλεπα το νησί από μακριά αλλά ήξερα ότι θα ήταν επικίνδυνο και μπορεί να μην έβρισκα καν το φρούτο, έτσι η κούραση να γινόταν τζάμπα. Άφησα στην στεριά την βάρκα μου άκουσα μια φωνή από πίσω μου γύρισα και αντίκρισα το πλοίο του πατέρα μου. Ο πατέρας μου, μου φώναξε:

-Θα ήμαστε εδώ για να σε προστατέψουμε από τα γιγάντια πτηνά.

Εγώ απλός τους χαμογέλασα έτρεξα στο πιο ακριανό βουνό από τα δεξιά μου. Ανέβηκα γρήγορα πάνω σταμάτησα λίγο πριν από την κορυφή και κοίταξα αν υπήρχε τίποτα. Τότε πήγα μέσα στην φολία, δεν υπήρχε τίποτα παρά μόνο 2 μεγάλα αυγά. Έβγαλα το σπαθί μου και έκανα ένα μεγάλο άνοιγμα στο καθ΄ ένα τους. Έβαλα μέσα το κεφάλι μου ήταν αηδιαστικά εκεί μέσα ήταν όλα πολύ υγρά. Τελικά δεν υπήρχε τίποτα μέσα. Τότε σηκώθηκε πολύς αέρας, σήκωσα το κεφάλι μου και είδα ένα γιγάντιο αετό τότε μπήκα μέσα σε ένα από τα αυγά.

Ο γιγάντιος αετός έπιασε με τα δύο του πόδια και τα δύο αυγά. Πήγαινα όλο και πιο ψηλά έτσι αποφάσισα να πηδήξω έξω από το αυγό και έτσι έγινε. Δε είχα ανέβει και πολύ ψηλά έτσι δεν χτύπησα όταν προσγειώθηκα. Στο άλλο βουνό το μεσαίο δηλαδή βρισκόταν είδη ένα άλλο πτηνό έτσι αποφάσισα να πάω αργότερα σε εκείνο το βουνό. Πήγα στο αμέσως επόμενο βουνό από το μεσαίο, τότε ο πατέρας μου έστειλε τον θείο μου για να μην πάθω τίποτα. Έτσι αρχίσαμε να ανεβαίνουμε στο βουνό είχαμε φτάσει στην μέση αλλά τότε μας επιτέθηκε ο αετός που μου είχε επιτεθεί πιο πριν.

Τότε ο θείος μου έβγαλε την καραμπίνα του και έβαλε μία περίεργη σφέρα και και πάτησε την σκανδάλη. Η σφαίρα έφτασε δίπλα στον αετό, η σφαίρα έσκασε και έβγαλε δίχτια που έπιασε τον αετό και έπεσε κάτω στα δέντρα. Έφτασα με τον θείο μου στην κορυφή, εγώ δεν φοβόμουν πια γιατί είχα τον θείο μου και τώρα ήξερα και τις ικανότητές του. Ψάξαμε και σε αυτή την φωλιά αλλά δεν υπήρχε τίποτα οι ελπίδες μου είχαν εξανεμισθεί πλέον.

Έτσι αποφάσισα να πάω στο μεσαίο βουνό που υπήρχε άλλο πτηνό είδη. Κατεβήκαμε από το βουνό, ήμασταν έτοιμη να ανέβουμε. Αρχίσαμε να ανεβούμε μέχρι που φτάσαμε στην μέση, τότε είδαμε τα αβγά που άνοιξαν και βγήκαν από μέσα δύο μικρά πτηνά. Είχαν περίπου το ύψος μου, τότε είδα το μεγάλο πτηνό να κρατάει κάτι στο ράμφος του. Αμέσως μόλις το είδα άρχισα να τρέχω προς στο μέρος του γιατί μπορεί να ήταν το φρούτο που έλεγε η ιστορία.

Το μεγάλο πτηνό άφησε το φρούτο τότε επιτάχυνα το τρέξιμο. Έβγαλα το σπαθί μου, το φρούτο το έπιασε το ένα από τα μικρά. Εγώ πήδηξα και έφτασα μέχρι εκεί άρπαξα το φρούτο από το στόμα και του έκοψα το λαιμό. Το μεγάλο πτηνό στράφηκε προς τα εμένα και μου κοκόρισε δυνατά έκανε ένα βήμα προς τα εμένα και ξαφνικά έπεσε προς το μέρος μου. Ήταν νεκρό τα μάτια του ήταν άσπρα το ίδιο έγινε και με το άλλο μικρό. Και από πίσω είδα τον θείο μου κατάλαβα ότι τα πυροβόλησε με μια από τις ειδικές του σφαίρες.

Τότε κατέβηκα από το βουνό και πήγα στο καράβι του πατέρα μου και ρώτησα:

-Αυτό είναι ένα από τα φρούτα που μου είπες;

-Ναι είναι από αυτά που σου δίνουν αν και δεν ξέω τι δυνάμεις θα έχεις.

Τότε έβγαλα το φρούτο από την τσάντα μου και το έφαγα μόνο με δύο δαγκωνιές. Είχε παράξενη γεύση και δεν ήταν όπως τα άλλα συνηθισμένα φρούτα που έτρωγα. Ο πατέρας μου με ρώτησε:

-Νιώθεις τίποτα;

-Ναι νιώθω παράξενα σαν μια ενέργεια να ρέει στο αίμα μου. Αν και δεν ξέρω πως να το χρησιμοποιήσω θα μάθω αργά η γρήγορα. Γιατί δεν το είχε πάρει ο καπετάνιος Μάριος ή οι υπόληποι που ήταν μαζί του. Τι θα πάθεναν;

-Τι; Εννοείς δεν είχες ακούσει την προειδοποιήσει που σου είχα πει που δεν θα μπορέσεις να ξανακουμπήσεις;

-Τιιι δεν το είχα ακούσει.  

Πήγα πήρα την βάρκα μου και τότε αναχώρησα από το νησί και ξεκινούσε η εκπέδευση για την χρήση του φρούτου.

Όνομα Χαρακτήρα:Jim pr.
Παράταξη:Πειρατής
Bounty:-
Story of the month:όχι
Φήμη:-
Beli:1000
Τίτλος Ιστορίας:Η Δύσκολη περιπέτεια
Προηγούμενη Ιστορία(Link):
Βαθμολογία:1/10

Παρατηρήσεις:Πραγματικά πιστεύω πως η συγκεκριμένη ιστορία ήταν ότινανε,ξέφυγες εντελώς από τις δικές σου ιστορίες+ότι πιο πολύ μου φάνηκε ότι τρόλλαρες παρά ήθελες να πάρεις το φρούτο.Σαν ιστορία δεν ήταν ωραία και επίσης ήταν πολύ γρήγορη.Είχε πλάκα μεν με τα ονόματα και όλη την φάση αλλά δεν ήταν κάτι παραπάνω από μια τρολλ ιστορία. Αυτό μου φάνηκε εμένα. Η απάντηση για το φρούτο στο profile σου