[Τελος] Το παρελθον και το παρον μου

Ονομα χαρακτηρα: Yoh
Παραταξη:Πολιτες
Bounty: 0
Φημη: 0
Τιτλος ιστοριας: Το παρελθον και το παρον μου
Προηγουμενη ιστορια:-

Ημουν στο σχολειο οταν η κυρια μας εβαλε μια περιγραφη απο που προερχομαστε. Εγω εγραψα μονο το ονομα μου την ημερομηνια και μονο δυο λεξεις ακομα. Δεν ξερω αυτη ηταν η αληθεια οτι δεν ξερω ουτε ξερω πως εχαασα το ματι μου και πως επαθα το σημαδι αυτο ειναι το παρελθον μου αλλα δεν το διαλεξα εγω. Αν και ειναι τα δεκατα εκτα γενεθλια μου τιποτα δεν εχει αλλαξει και καθε χρονο κανω την ιδια ευχη να μαθω απο που προερχομε και γιατι με αφησαν. Αφου ολοι τελειωσαμε τις περιγραφες η κυρια τις κοιταξε. Αφου τελειωσε να τις κοιταει μου ειπε:

-Αληθεια δεν ξερεις απο που προερχεσαι;

-Ναι αληθεια ειναι ουτε που ειναι οι αληθινοι μου γονεις δεν ξερω ουτε πως επαθα αυτη την γρατζουνια.

-Φιλε δεν πειραζει και εμενα ο πατερας μου εχει φυγει μακρια.

-Δεν ειναι το ιδιο εσυ τον γνωρισες και σας στελνει καθε μερα γραμμα οτι ειναι καλα.

Τοτε σηκωθηκα απο την θεση μου πηγα στην πορτα την ανοιξα και την εκλεισα με δηναμη. Δεν ηξερα τι μου συμβενει ηταν η πρωτη φορα που φερομουν ετσι και γι'αυτο εφυγα απο την ταξη.

Τοτε πηγα στις βριες του σχολειου και επληνα το προσωπο μου. Αλλα δεν μου περασαν τα νεβρα καθισα για λιγη ωρα στο παγκακι ημουν μονος αλλα ακομη δεν ειχα χαλαρωσει. Τοτε αποφασισα να φυγω και να περπατησω στο λιμανι μπας και καθαρισει το μυαλο μου. Περπαταγα στο λιμανι οταν ειδα απο μακρια τον πατερα μου αλλα οχι τον αληθινο. Δεν ενιωθα καλα πρεπει να ημουν αρρωστος εκεινη την στιγμη ενσθανθικα πολυ αδυναμος. Με πονεσε το σημαδι που ειχα κατω απο το ματι και λυποθημισα. Την ωρα που ημουν ληποθημος εβλεπα κατι πραγματα που δεν καταλαβενα. Μια γοργονα και ενας ανδρας κρατουσαν στην αγκαλια τους ενα μωρο μετα ο πατερας εφυγε με το μωρο γιατι ηρθαν καποιοι αλλοι που κατεστρεφαν την πολη. Μετα το μωρο εχασε το ματι του και λιγο κρεας απο εναν καρχαρια μετα ο πατερας του τον σκωτοσε και το μωρο το εφερε στο νησι που βρισκομαι τωρα.

Μετα ο πατερας του παιδιου το αφησε στον πατερα μου. Τοτε καταλαβα οτι μαλλον ειναι το πως εφτασα εδω και απο που ειμαι αυτα που ζηταγα τοσο καιρο. Τοτε οταν σεινηλθα ειχε νυχτωσει και βρισκομουν σπιτι μου ενιωθα ενα κρυο χερι στη κοιλια μου και στην πλατη μου. Και ενιωθα καποιον διπλα μου τοτε γυρισα το κεφαλι μου και ειδα την φιλη μου Νικολετα. Τοτε απλος την αγκαλιασα και εγω και κοιμηθηκα ετσι την νυχτα. Αλλα ο θημος μου ειχε φυγει επειδη τωρα ηξερα απο που προερχομουνα αλλα θα ρωτησω για σιγουρια τον πατερα μου. Το πρωι που ξημερωσε με βρηκε αγκαλια με αυτην που αγαπουσα αλλα δεν το ηξερε αυτη. Σηκωθηκα απο το κραβατι οταν κοιμωταν εβαλα τα ρουχα μου και βγηκα στην αυλη. Εκοψα ενα τριανταφυλο απο τον κυπο και το πηρα στην κουζινα. Τοτε ετοιμασα πρωινο αλλα ενα απλο ενα κουρασαν δυο φετες ψωμι με μαρμελαδα και πορτοκαλαδα. Το τριανταφυλο το εβαλα διπλα απο τα υποληπα φαγητα και πηγα στο δωματιο μου. Το σχεδιο φτιαξτα με την κοπελα που αγαπας ηταν σε εξεληξει οταν μπηκα στο δωματιο κοιμοταν ετσι μπορουσα να της κανω εκπληξη.

Διπλα απο το κρεβατι αφισα το δισκο με το φαει και το τριανταφυλο. Τοτε την σκουντηξα και τις ειπα:

-Νικολετα ξηπνα θα αργησουμε στο σχολειο.

Αλλα δεν ξυπνησα ομως με αγκαλιασε στον υπνο της ειχα κοκκινησει και αισθανομουν ζεστη μεσα μου. Τοτε την σκουντηξα αλλη μια φορα και ξηπνησε τοτε μου ειπε:

-Γιατι με αγκαλιαζεις;

-Δεν σε αγκαλιασα εγω εσυ οταν  πηγα να σε ξυπνησω και με αγκαλιασες.

-Α ναι εγω σε αγκαλιασα εγω εχω τα χερια μου απο πανω σου.

-Σου εφτιαξα πρωινο και δεν χρειαζεται να σηκωθεις στο εφερα εδω.

Τοτε της εβαλα το δισκο στα ποδια της και με κοιταξε στα ματια μου χαμογελασε και μου ειπε:

-Τετοια αγορια θελουν τα περισσοτερα κοριτσια ευγενικα και γλυκα αγορια.

-Ευχαριστω. Πρεπει να παμε σχολειο.

-Ενταξει εγω παω τωρα.

Εφυγε ομως πριν βγει απο το δωματιο με φιλησε στο μαγουλο ειχα κοκκινησει αλλα δεν με ειδε τοτε εφυγε απο το σπιτι εγω ημουν ειδη ετοιμος για το σχολειο απλος πριν φυγω καθισα στο κρεβατι μου τοτε ειδα την ζακετα της αλλα θα της την δωσο στο σχολειο.

Αφου πρωτα εστρωσα το κρεβατι και καθισα και σκεφτομουν την Νικολετα συνεχεια.Για αλλη μια φορα ξεχασαστηκα και παλι θα αργουσα στο σχολειο τοτε αρχισα  να τρεχω στο σχολειο. Οταν μπηκα στο προαβλιο σκεφτηκα να παω πρωτα στην ταξη της Νικολετας για να της δωσο την ζακετα της. Ετρεξα για να μην αργησω στην ταξη μου εφτασα εξω απο την πορτα της ταξης της τοτε χτυπησα την πορτα και μπηκα μεσα. Κοιταξα ολοι την ταξη και ειδα που καθεται η Νικολετα πηγα προς τα εκει. Και τοτε ειπα:

-Συγνωμη που διακοπτο το μαθημα σας αλλα ηθελα να δωσω κατι στην Νικολετα. Οριστε ξεχασες την ζακετα σου στο σπιτι μου.

-Ευχαριστω.

Τοτε εφηγα και πηγα στην ταξη μου. Το μαθημα ηταν πολυ βαρετο και δεν προσεχα καθολου στο μαθημα. Κοιταζα εξω και σκεφτομουν υην Νικολετα αφου τελειωσε το μαθημα της πρωτης ωρας κατεβηκαμε στο προαβλιο για διαλημα και ειδα την Νικολετα να ειναι φοβησμενη και μπροστα να ειναι ενα αγορι να ειναι ετοιμος να την βαρεσει.

Πηγα πιο κοντα και ακουγα φωνες μαλοναν για καποιο λογο αλλα δεν ηξερα γιατι αλλα μαλλον θα ηταν για μενα επειδη ηταν το αγορι της. Τοτε πηγε προς τα πισω το χερι του ετρεξα οσο πιο γρηγορα μπορουσα. Οταν εφτασα την αγκαλιασα οσο πι σφιχτα μπορουσα για να μην φυγω απο τις μπουνιες. Τοτε εριξε την πρωτη στην πλατη μου και μου ειπε:

-Ωστε εσυ εισε αυτος που κοιμηθηκε στο σπιτι του το κοριτσι μου. Θα φας και αλλες μπουνιες.

Τοτε συνεχισε να με βαραει στην πλατη ασταματητα η Νικολετα ειχε μηνει ακινητει και οταν αρχισα να την σφηγκο πιο πολυ απο το πονω μου ειπε:

-Yoh σταματα δεν μπορω να σε βλεπω να πονας εξαιτιας μου.

Πηγε να με σπρωξει για να μην ποναω την κρατησα πιο κοντα μου και της ειπα:

-Δεν θα τον αφησω να σε αγγιξει ουτε λιγο γιατι σε αγαπαω και εσυ και ο μπαμπας μου ειστε τα μονα ατομα που αγαπαω και δε θα σας αφησω να παθετε τιποτα.

-Δεν το καταλαβενω εγω σε βαραο ασταματητα αλλα εσυ δεν με χτυπας γιατι;

-Δεν θελω να χτυπαω αλλους στο σχολειο γιατι θα με καρφοσουν στο διευθηντη οπως εκανε καποιος και με εσενα. Νικολετα παμε να καθησουμε καπου αλλου.

Δεν μου απαντησε απλος κουνησε το κεφαλι της και ετσι πηγαμε σε αλλο μερος του προαβλιου να καθισουμε. Τοτε καθησαμε στο γρασιδι ηταν ωραιο τοπιο ειδικα με την Νικολετα διπλα μου. Την ειδα στεναχωρημενη και της ειπα:

-Ξερεις δεν ειπα ολοι την αληθεια εκει πισω. Δεν φοβαμαι να με καρφοσουν στο διευθηντη στην πραγματικοτητα φοβαμαι να μην σκοτωσο κανεναν. Ειμαι πολυ πιο δυνατος απο καποιον που γυμναζετε μια φορα τον μηνα. Τελος παντον γιατι εγινε ο καβγας επειδη κοιμηθηκες σπιτι μου;

-Αυτος ειναι ο ενας απο τους δυο λογους ο δευτερος λογος ειναι γιατι του ειπα να χωρισουμε. Ουτε καν που ειχα συμφωνησει να τα φτιαξουμε μια μερα ηρθε και μου ειπε τωρα τα εχουμε. Φοβομουν να αντιμηλησω γι' αυτο που εγινε πριν απο λιγο.

Τοτε ηταν ετοιμη να κλαψει στην αρχη πηγα λιγο πιο κοντα της αλλα μετα την αγκαλιασα. Το κεφαλι της ηταν στον θορακα μου τα δακρυα που ετρεχαν επεφταν στη μπλουζα μου. Τοτε σηκωσε το κεφαλι της μετα απο λιγο ειδα οτι ειχε κοκκινησει κατεβασε λιγο το κεφαλι της και με ρωτησε:

-Αληθεια εννουσες οσα ειπες πριν με αγαπας στ'αληθεια;

-Ναι επειδη εισαι ομορφη, εξηπνη και αστεια και τοσα που θα μου παρει μια μερα για να στα πω. Επι...

Τοτε δεν προλαβα να τελειωσο την προταση μου  σηκωσε το κεφαλι της με πλησιασε και με φιλησε στο στομα.

Φιλιομασταν για ωρα  ολοι γυρω μας ειχαν μηνει γιατι δεν νομιζαν οτι εγω ενας απλος εφηβος θα φιλαγε μια απο τις πιο διασημες του σχολειου. Τοτε χωριστηκαμε εγω ειχα μηνει εκπληκτος απο το τι εγινε ηταν η πρωτη φορα που ενοιωσα ετσι με ενα φιλι. Τοτε ξαπλωσαμε στο χορταρι αγκαλιασμενοι καθισαμε εκει ολοι την ημερα δεν πηγαμε στην ταξη και πηραμε απουσιες. Το μεσημερι χτυπησε το κουδουνι του σχολασματος τοτε την κοιταξα και της ειπα:

-Θελεις να ερθεις να φας σπιτι μου;

-Ναι. Τωρα ειμαστε ζευγερι;

-Και βεβαια ειμαστε. Να το πουμε στους γονεις μας;

-Εγω λεω ναι αν συμφωνης και εσυ.

-Και εγω ναι λεω δεν εχουμε τιποτα να κρηψουμε.

Τοτε ξεκινησαμε για το σπιτι μου οταν βγηκαμε απο το σχολειο ηξερα οτι θα ειχαμε μπελαδες. Τοτε το πρωιν αγορι της κοπελας μου πηγε να με βαρεσει στο κεφαλι μου απο πισω. Ομως εγω προλαβα και του επιασα το χερι μετα το στρηφογηρισα και εκανε κολοτουμπα και εμεινε στο πατομα. Δεν τον σκοτωσα αδικα φοβομουν και συνεχησαμε προς το σπιτι μου.

Το σπιτι μου δεν ηταν πολυ μακρια απλος κουραζοσουν λιγο οταν κατεβαινες η αναιβενες στο λοφο. Ενω περπαταγαμε στον λοφο η Νικολετα σταματησε οταν το καταλαβα γυρισα και την ρωτησα:

-Τι εχεις;

-Τιποτα. Θελω να ανεβω στους ομους σου παντα περναω απο εδω και το τοποιο το βλεπω παντα απο ιδιο υψος.

Τοτε εγω της κουνησα το κεφαλι απο πανω προς τα κατω τοτε εσκυψα για να ανεβει η Νικολετα στους ομους μου. Τοτε ανεβηκε στους ομους μου τοτε εγω σηκωθηκα και αρχισα να προχωραω η Νικολετα χαμογελαγε ηταν πολυ χαρουμενη. Το τοποιο ηταν πολυ ομορφο ειδικα επειδη ο ηλιος κοντευαι να ανατηλει και το γρασιδι φαινοταν πορτοκαλι. Οταν κατεβηκαμε απο το λοφο εσκυψα και κατεβηκε απο τους ομους μου και ειμασταν ετοιμοι να μπουμε στο σπιτι.

Πριν μπουμε στο σπιτι γυρισα και κοιταξα την Νικολετα  ηταν λιγο ανχομενη τοτε επιασα το χερι της. Την τραβηξα κοντα μου πλησιασα το κεφαλι της  και την φιλησα. Οταν εβγαλα το στομα μου απο το δικο της κοιταξα τα ματια της και ειδα οτι ελαμπαν τοτε ανοιξα την πορτα και μπηκαμε στο σπιτι.. Περασαμε στο σαλονι αλλα ο πατερας μου δεν ηταν στο δωματιο και ετσι πηγαμε στην κουζινα. Οταν μπηκαμε ειδα πεσμενο στο πατομα τον πατερα μου τοτε ετρεξα προς αυτον. Η Νικολετα  ειχε μηνει ακινητη στην πορτα φοβησμενη. Τοτε καθισα στο πατωμα και κοιταξα αν αναπνεει ευτυχως ηταν λυπωθημος. Καθως ειχα το κεφαλι μου σκημενω λιγο πιο διπλα ειδα ενα σκησμενο ασπρο κομματι απο ρουχο. Το εποιασα και το κοιταξα παντου τοτε ειδα ενα σημα των marines και τοτε ηξερα τι επρεπε να κανω τοτε φωναξα στην Νικολετα:

-Νικολετα θα καθισει να προσεχεις το πατερα μου νταξει;

-Ενταξει.

Τοτε σηκωθηκα ηταν μια απο τις λιγες φορες που ημουν σοβαρος ημουν γεματος μισος και ηθελα εκδικηση. Προχωρησα προς την πισω πορτα οταν εφτασα μπροστα της σταματησα. Χωρις να παρω φωρα κλοτσισα την πορτα και εσπασε ολοι χωριστηκε σε μικρα και μεγαλα κομματια. Τοτε συνεχισα να περπαταω περασα πανω απο τα ξυλα της πορτας μολις τα περασα αρχισα να τρεχω. Δεν ηξερα που να παω αλλα ηξερα οτι θα βρω τους marines αργα η γρηγορα τοτε αρχισα να ψαχνω σε ολοι την πολη. Αρχισα απο το λιμανι το εψαξα απο πανω μεχρι κατω αλλα δεν βρηκα τιποτα τοτε πηγα στην πολη για να δω αν θα τους βρω εκει. Ουτε στο κεντρο της πολης ηταν, τοτε πηγα στα λιγοτερα γνωστα σημεια της πολης. Οταν εφτασα εκει ειδα κατι παραξενες κινησεις απο καποιον ετσι αποφασισα να τον ακολουθησω. Δεν τον ακολουθαγα απο πισω αλλα απο τα πλαγια. Ειχα ανεβει στις ταρατσες των σπιτιων και εβλεπα καθαρα τον στοχο. Τοτε σταματησε μπροστα απο ενα σπιτι χτυπησε την πορτα και του ανοιξαν αφου μπηκε μεσα εγω κατεβηκα απο τις ταρατσες πηγα μπροστα απο την πορτα και ημουν ετοιμος να μπω μεσα.

Τοτε κλωτσησα την πορτα  και πεταχτηκε στον απεναντι τοιχο.Μπηκα μεσα και εψαχνα τους ειδιοκτητες δεν ηταν στον πρωτο οροφο και ετει ανεβηκα τα σκαλια για τον δευτερο οροφο. Οταν ανεβηκα μεχρι και το τελευταιο σκαλι υπηρχε μονο μια πορτα στον δευτερο οροφο και ετσι αποφασισα να την σπασω. Ημουν ετοιμος να την κλωτσισω αλλα αποφασισα να την σπασω με το κεφαλι. Τοτε πηγα προς τα πισω το κεφαλι μου και μετα με δηναμη και γρηγοραδα το πηγα προς τα μπρωστα και οταν βρηκα στην πορτα αυτη εφυγε αμεσως. Μπηκα μεσα στο δωματιο αλλα ειχε σηκωθει πολυ σκονι εγω προχωρισα πιο βαθια και περιμενα μεχρι να φυγει. Αφου εφυγε η σκονι μπορουσα να δω καθαρα αλλα δεν υπηρχε κανενας. Τοτε ειδα αφισες wanted για πειρατες και επαναστατες επισης ειχε πολλους χαρτες απο ολα τα μερη σε ολες τις θαλασσες ηταν σαν μια μικρη βαση των marines. Αποφασισα να φυγω οταν γυρισα  ειδα πεντε marines με σπαθια τοτε ο θυμος μου μεγαλωνε. Αφου ηταν ακριβως μπροστα μου εχωσα στον εναν μια μπουνια στην κοιλια και πεταχτηκε πανω στον αλλον. Ειχαν μηνει τρεις τοτε κλωτσισα τον ενα απο τα πλαγια και στον μεσαιο τον χτυπησα στο προσωπο. Τοτε στον marine που ηταν μπρωστα μου διεκρηνα στο μανικι του οτι λυπει ενα κομματι.

Τοτε ηξερα οτι ειναι αυτος που εκανε κακο στον πατερα μου τοτε του εχωσα μπουνια στο μαγουλο και πεταχτηκε στον τοιχο. Ολοι ηταν πεσμενοι αλλα εγω ηθελα εναν τοτε καθως περπαταγα προς αυτον με ρωτησαν:

-Γιατι τι σου καναμε;

-Εσεις οι τεσσερις τιποτα αλλα αυτος τραυματισε τον πατερα μου και τωρα ειναι λυπωθημος.

-Συγνωμη πραγματικα συγνωμη ορηστε τα λεφτα που του πηρα σε παρακαλω μην με πειραξεις.

Τοτε σκεφτηκα οτι οι πραγματικοι μου γονεις δεν θα ηθελαν να το κανω αλλα ουτε ο τορινος μου πατερας τοτε αρπαξα τα λεφτα και βγηκα τρεχοντας απο το σπιτι. Και περπαταγα στην πολη μεχρι να καθαρησει το μυαλο μου.

Όνομα Χαρακτήρα: Yoh
Παράταξη: Civilian
Bounty: 1.000.000
Story of the month:όχι
Φήμη:3
Beli:5.000
Βαθμολογία:6/10
Παρατηρήσεις:Λοιπόν. Είχες ένα καλό σενάριο. Δεν το εκμεταλλεύτηκες όπως θα έπρεπε, αλλά αρχή είναι ακόμα. Τα βασικά θέματα με την ιστορία. Ξεκίνησες απότομα την αφήγηση για το παρελθόν σου και τη τελείωσες γρήγορα. Δηλαδή μέσα σε ένα πόστ έγραψες τα πάντα για σένα. Ενώ θα μπορούσες κάλλιστα να το εκμεταλλευτείς και να κάνεις και περισσότερα αλλά και πιο ωραία πόστ σε αυτή τη περιγραφή. Μπορούσες πχ να βάλεις ότι έβλεπες αραιά και που κάποιους εφιάλτες με κάποια γεγονότα. Μετά οι εφιάλτες αυξάνονταν. Και στο τέλος να έφτανες στη λιποθυμία και αυτό που είδες να το έβαζες ως συμπέρασμα. Επίσης. Βάζε σημεία στίξης. Αρκετές φορές έγραφες προτάσεις μαζί χωρίς κόμμα ή τελεία ή οποιοδήποτε άλλο σημείο και διαβαζόταν ως μια πρόταση. Δεν βοηθάει στη κατανόηση της ιστορίας ή του πόστ και κάποιες φορές μπορεί να αλλάξει και το νόημα της/του. Και στην "μάχη". Ενώ σε βαράει, ξαφνικά στο επόμενο πόστ σε αφήνει. Τι έγινε; Για ποιο λόγο σταμάτησε να σε χτυπάει;  Αυτά δεν πρέπει να αφήνονται έτσι ούτε "εννοούνται". Είναι μείον.

Τα βραβεία προστέθηκαν