[Τέλος] Ξεκαθάρισμα λογαριασμών...

Όνομα Χαρακτήρα: Drown
Παράταξη: Πολίτης
Φήμη: 3
Τίτλος Ιστορίας: Ξεκαθάρισμα λογαριασμών...
Προηγούμενη Ιστορία (Link): Μπαμπά καλημέρα...

"Όχι, μη... Magda... Μη την γυναίκα μου... Καταραμένοι...Όχι, όχι και την Poty..."
Κραυγές... Γνώριμες... Κλάματα και ουρλιαχτά από ένα πρόσωπο που έλεγα μητέρα μου... Τώρα σιωπή... Μόνο Αίμα... Και 2 μάτια να με κοιτούν καταπράσινα, πράσινα σαν σμαράγδι... Και μετά πόνος... Και δάκρυα... Και μετά τίποτα. Σκοτάδι. Για λίγο όμως. Άρχισε στο βάθος να αχνοφαίνεται φως. Και έπειτα, στο φως, το πρόσωπο της μητέρας μου... Το χαμόγελο της, και με ανοιχτά τα χέρια μια αγκαλιά να με προσμένει...Όμως ποτέ δεν με αγκάλιασε... Ξύπνησα βλέποντας έναν κουκουλοφόρο με μαύρη μάσκα να με κρατά στο μέτωπο και να μην νιώθω κρύα. Να μην νιώθω πόνο... Και τον πατέρα μου δίπλα μου, καμένο, μα ζωντανό...
"Μα πώς..."
"Σσς... Ξεκουράσου..."
Πετάχτηκα από το κρεβάτι... Ήταν όνειρο... Ασυναίσθητα με τον αντίχειρα μου έτριψα το χρυσό δαχτυλίδι που βρισκόταν στον μέσο... Ένα μεγάλο D ανάγλυφο κάτω από τα ορθάνοιχτα φτερά
ενός γλάρου...
"Καλημέρα πατέρα..."

"Μπαμπά... Τι είναι δικαιοσύνη...;"
"Χμμ... Να αντιμετωπίζονται όλοι με ίσους όρους... Τι σε έπιασε και ρωτάς;"
"Σήμερα η δασκάλα μας έδωσε ένα παράδειγμα και μας είπε να γράψουμε μια σελίδα πάνω σε αυτό το θέμα...
Είναι τρία παιδιά σε ένα φράχτη και προσπαθούν να δουν από έξω. Το ένα βλέπει σχετικά άνετα. Το άλλο στις μύτες και δεν βλέπει. Το τρίτο για κανένα λόγο δεν βλέπει. Βρίσκουν 3 κιβώτια. Πώς είναι δίκαιο να τα μοιραστούν;"
"Εσύ τι πιστεύεις μικρή μου;"
"Να τα μοιραστούν, ένα το καθένα τους. Αυτό είναι το δίκαιο. Έχουν 3 κιβώτια, οπότε παίρνει ένα το καθένα."
"Δίκαιο δεν είναι αφού έχουν τρία κιβώτια να πάρουν ένα κιβώτιο ο καθένας. ΔΙΚΑΙΟ είναι αυτά τα τρία κιβώτια να τα χρησιμοποιήσουν έτσι ώστε ΚΑΙ τα τρία παιδιά να βλέπουν έξω από τον φράχτη..."
"Μα αυτό δεν είναι δίκαιο για το ψηλό παιδί... Αυτό δεν θα πάρει κανένα κιβώτιο... Και αντίστοιχα το κοντύτερο παιδί θα πάρει δύο κιβώτια... Αυτό είναι αδικία..."
"Και είναι δίκαιο να μοιραστούν ένα κιβώτιο ο καθένας; Δεν είναι αδικία το κοντό παιδί να μην μπορεί να δει πέρα από το φράχτη;"
"Μα μπαμπά... Φταίει το ψηλό παιδί που ψήλωσε;"
"Γιατί... Φταίει το κοντό παιδί που δεν ψήλωσε; Άσε με να σου πω άλλη μια ιστορία..."

"Μια μέρα, ένας άνθρωπος, επιστήμονας, αποφάσισε να κάνει έρευνα πάνω στα ζώα... Να δει ποιο ζώο είναι ταχύτερο, ποιο δεύτερο πιο γρήγορο και ούτω καθ' εξής... Μάζεψε κάθε είδους ζώα, θηλαστικά (δίποδα, τετράποδα και θαλάσσια), ερπετά με πόδια και χωρίς, πτηνά, ψάρια... Το τεστ έπρεπε να είναι κάτι που να ΔΙΚΑΙΟ κατά την κρίση του. Οπότε αποφάσισε να τους βάλει έναν κοινό στόχο και να τα χρονομετρήσει πόσο χρόνο θα κάνει το καθένα... Το τεστ του ήταν κοινό για όλα για να είναι ΔΙΚΑΙΟΣ. Οπότε τα έβαλε να να τρέξουν 10 μέτρα και να σκαρφαλώσουν σε ένα δέντρο να πάρουν το φαγητό τους. Αναλόγως το χρόνο τους θα κρίνονταν. Το τεστ είναι ΔΙΚΑΙΟ;"
"Μα μπαμπά, τα ψάρια πώς θα σκαρφαλώσουν; Καλά καλά τα 10 μέτρα δεν θα μπορέσουν να διανύσουν... Βλάκας ο επιστήμονας σου..."
"Αυτό έκρινε ΔΙΚΑΙΟ..."
"Μα είναι άδικο για τα ψάρια, για τα ερπετά... Ακόμη και τα θηλαστικά θα χάσουν από τα πτηνά..."
"Δεν είναι μόνο αυτό... Σκέψου ένα τσιτάχ και μία λεοπάρδαλη... Ποιο είναι πιο γρήγορο;"
"Μα το τσιτάχ φυσικά μπαμπά..."

"Η απάντηση σου, δεν είναι σωστή... Αλλά ούτε και λάθος... Το δίκαιο, μπορεί να ξεκαθαριστεί εύκολα, αρκεί να γίνει η σωστή ερώτηση... Ας πούμε, τι είναι πιο γρήγορο, το τσιτάχ ή η λεοπάρδαλη... Η απάντηση είναι δύσκολη γιατί η ερώτηση είναι λάθος... Το τσιτάχ είναι γρηγορότερο σε μικρές αποστάσεις, αλλά για 3-4 χιλιόμετρα θα έχανε παταγωδώς από την λεοπάρδαλη... Οπότε μια σωστή ερώτηση είναι: Ποιο από τα δύο είναι ταχύτερο στο να διανύσει μικρή απόσταση; Στο παράδειγμα με τα παιδιά... Η σωστή ερώτηση είναι: Πώς πρέπει να μοιράσουν τα κιβώτια τα παιδιά για να βλέπουν όλα πέρα από τον φράχτη; Αυτό είναι το ΔΙΚΑΙΟ. Και όχι, πώς μπορούν δίκαια τρία παιδιά να μοιραστούν τρία κιβώτια;...."
"Μπαμπά με μπέρδεψες... Άρα ο Ben που είναι στην τάξη μου, που πιθανόν θα μείνει λόγω των κακών βαθμών του, πρέπει να πάρει κάποιους βαθμούς μου για να μην μείνει στην ίδια τάξη και εγώ από άριστη μαθήτρια να γίνω μέτρια;"

"Τι είπαμε... Πρόσεξε την ερώτηση σου... Είναι δίκαιο να χάσεις βαθμούς που αξίζεις και να τους πάρει ο φίλος σου που δεν τους αξίζει; Είναι δίκαιο εσύ μια πανέξυπνη μικρή με άριστους βαθμούς όταν μεγαλώσεις να γίνεις σερβιτόρα και ο φίλος σου που έχει ισχυρό πατέρα (οικονομικά και κοινωνικά) να γίνει τραπεζίτης ή δήμαρχος; Είναι δίκαιο ο ψήστης να μαθαίνει ανώτερα μαθηματικά; Είναι δίκαιο ο μαθητής που δεν έχει πολύ μυαλό, δεν τα παίρνει τα γράμματα αλλά έχει πολλή δύναμη ή ταχύτητα να παλεύει να μάθει μαθηματικά και αρχαία όταν τις ίδιες ώρες θα μπορούσε να γυμναστεί για να γίνει δυνατότερος, να μάθει νόμους φυσικής που θα τον διευκολύνουν στις δουλειές του, να μάθει εμπειρικά σαν βοηθός σε κάποιον ξυλοκόπο, μαραγκό και άλλες πολύ καλές και χρήσιμες δουλειές... Είναι δίκαιο που εσύ που είσαι πανέξυπνη να χάσεις μια δουλειά από μία το ίδιο έξυπνη ή και λιγότερο επειδή έχει πατέρα με διασυνδέσεις; Είναι δίκαιο εγώ να πάρω ναρκωτικά και να με δικάσουν η κοινωνία, η δικαιοσύνη και η εφημερίδα...Ο MARINE ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΧΡΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ, ΠΑΕΙ ΦΥΛΑΚΗ... Ενώ αντίστοιχα να πάρει ναρκωτικά ένας γνωστός τραγουδιστής, π.χ. ο Pepper (αρέσει στην Potty) και να βγουν οι πάντες να πουν... ΚΡΙΜΑ, ΕΜΠΛΕΞΕ, ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗΣ..."

"...Είναι ΔΙΚΑΙΟ να είσαι άντρας και να πει μια γυναίκα ότι την βίασες και μέχρι την δίκη (όπου θα βγεις αθώος ελπίζεις μιας και δεν έκανες τίποτα) να σε αμφισβητεί και να σε κρίνει η κοινωνία, η οικογένεια σου, οι ανώτεροι σου; Και οι επιλογές θα είναι αν θα τιμωρηθείς ή όχι. Η ψεύτρα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα... Είναι δίκαιο να πάω να ψάξω για δουλειά, να συναγωνίζομαι εγώ (λευκός) με έναν μαύρο, κοιτώντας τα βιογραφικά να είμαι μακράν καλύτερος και να επιλέγουν αυτόν γιατί στο παρελθόν μαύρος που δεν πήραν σε μια δουλειά έκανε μήνυση ότι δεν το πήραν επειδή είναι μαύρος και δικαιώθηκε, με αποτέλεσμα η επιχείρηση να πληρώνει ακόμη πρόστιμο και αποζημίωση... Είναι δίκαιο να είσαι ιδιοκτήτης καταστήματος, να προσλαμβάνεις κάποιον, να μην είναι καλός στην δουλειά του οπότε να τον διώχνεις πληρώνοντας του τα δεδουλευμένα του και να σου κάνει μήνυση ότι τον έδιωξες γιατί είναι ομοφυλόφιλος; Ποσώς με νοιάζει αν είναι γκέι, ροζ, γαβγίζει και έχει τρίχες στην πατούσα... Καλός στην δουλειά για την οποία τον πληρώνω απαιτώ να είναι..."

"Είναι δίκαιο να ζούμε σε μια κοινωνία που για να γίνεις σερβιτόρος πρέπει να είσαι ωραίος; Τι εννοείς ωραίος; Δεν είμαι ωραίος; Με λες άσχημο; Φάε μια μήνυση... Είναι άδικο; Εξαρτάται... Ο καταστηματάρχης θέλει το καλύτερο για το μαγαζί του. Άρα από εμένα και μια δίμετρη βυζαρού, θα προτιμήσει...;"
"...εσένα;"
"Κοντά έπεσες, σε ευχαριστώ πάντως... Δεν είναι άδικο και ρατσιστικό αυτό; Δεν είναι ρατσιστικό να φοβάσαι να πεις ότι είσαι πατριώτης και αν το πεις να ΠΡΕΠΕΙ να εξηγήσεις ότι είσαι απλά πατριώτης και όχι εθνικιστής; Δεν είναι άδικο και ρατσιστικό να είσαι κορίτσι γλυκό μα παχουλό, να μην έχεις πειράξει κανέναν και να σε κοροϊδεύουν; Αντίστοιχα και αγόρι... ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΑ... ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ!!! Η κοινωνία είναι άδικη γιατί κάποιοι θέλουν να είναι... Αν θεωρούνται όμορφοι κάποιοι τύποι ανθρώπων, τότε οι άσχημοι ή οι χωρίς αυτοπεποίθηση θα πληρώσουν να πάνε γυμναστήριο, να κάνουν δίαιτα, να κάνουν εγχειρήσεις... Το παν είναι το τι πλασάρει η εξουσία της μαζικής ενημέρωσης... Αυτή που ελέγχει την κοινή γνώμη... Που λέει στην κοινή γνώμη ποια είναι η κοινή γνώμη... Η δική τους κοινή γνώμη... Η "ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ" σοκαρίστηκε από την δολοφονία μαύρου, ομοφυλόφιλου, γυναίκας, πατέρα 6 παιδιών... Άνθρωποι είναι όλοι... Μην βάζετε ταμπέλες... Από την άλλη, αν πεθάνει άσπρος, στρέιτ που ζει μόνος, δεν το μαθαίνεις αν δεν είσαι συγγενής... Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει ταμπέλα για να πουλήσει ο θάνατος του... Ή να συμφέρει την Κυβέρνηση να το κοινοποιήσει... Αν εξαιτίας του κράτους σου χάσεις πολλά λεφτά, κόπους ζωής, λόγω κωλοομολόγων τους, και αυτοκτονήσεις, δεν θα το μάθει κανείς... Αν πεθάνεις επειδή είσαι ηλίθιος και παίρνεις ναρκωτικά με την σέσουλα, αλλά είσαι γνωστός ηθοποιός, θα είσαι πρώτο θέμα, όλοι θα στεναχωρηθούν για τον άνθρωπο που τόσα πρόσφερε και έπεσε θύμα των κακών ναρκωτικών που μόνος του (καμιά κυβέρνηση, κανένας μπαμπούλας) έχωσε στο στομάχι του... Ή στην φλέβα του... Ή στους πνεύμονες του..."

"Είναι άδικο να δουλεύεις μια ζωή, να είσαι καλός σε αυτό που κάνεις, να έχεις φτάσει 60 χρονών και να επιβάλει φόρους το wannabe κράτος σου στις επιχειρήσεις και να αναγκάζονται να σε διώξουν... Και με τι αποζημίωση... ΩΩΩ ΘΕΟΙ... 0 αποζημίωση... Γιατί; Γιατί το κράτος, αυτό το απρόσωπο κράτος (που έχει πρόσωπα για φτύσιμο) προνόησε και τροποποίησε ή και κατήργησε δικαιώματα εργαζομένων κατά την απόλυση τους... Είναι άδικο το παιδί μου στο σχολείο να έχει 2 γήπεδα όλο λακούβες και σε κάθε γωνιά εμπόρους ναρκωτικών ενώ το παιδί του πλουσίου να έχει στο σχολείο μέχρι και τζακούζι και μπάτλερς να το πηγαινοφέρνουν... Το τραγικότερο όλων; Αυτά τα παιδιά θα μας κυβερνούν στο μέλλον... Θα κοιτούν το καλό μας... Πώς; Πώς ξέρουν το καλό μας; Πού ξέρουν τα προβλήματα μου, πού τα καταλαβαίνουν; Ώρες ώρες μου έρχεται να πάω να βρω και να ξεσκίσω με κάθε τρόπο Σαμαράδες και Παπ..."

Με ξαναπήρε ο ύπνος... Έλεος... Πλάκα πλάκα ακόμη δεν έχω καταλάβει σε αυτό το εκστασιασμένο θυμωμένο λογύδριο του πατέρα μου τι ρόλο παίζουν οι κατασκευαστές σαμαριών για τα γαϊδούρια... Μάλλον επειδή ρίχνουν βάρος στα γαϊδούρια (τους εργαζομένους λέω εγώ ο συγγραφέας...).
Πήγα και είδα τα κρεβάτια των παιδιών. Ακόμη κοιμούνται... Δουλειά τώρα... Δυο Marines με περιμένουν...
Περπατώ στον αδειανό δρόμο φορώντας την στολή του Ιππότη...
"Μάτια δεκατέσσερα..."
Στην πλάτη μου και σε διάφορους τοίχους τριγύρω εμφανίστηκαν αντίγραφα των ματιών μου, σαν κάμερες να μου δείχνουν τι υπάρχει τριγύρω... Όσο προχωρώ τα μάτια που προσπερνάω εξαφανίζονται και νέα εμφανίζονται σε τοίχους μπροστά μου... Ξαφνικά σε ένα σοκάκι δεξιά μου βλέπω έναν από τους 2 ζωντανούς Marine να τρέχει φοβισμένος... Και ω θεοί πίσω του μια άσπρη και μια μαύρη φιγούρα...
"Χειροπόδες..."
Εμφανίστηκαν στον τοίχο 2 ζευγάρια χέρια μου και ένα πόδια. Τα 2 χέρια πιάσαν τα χέρια του Marine, τα άλλα 2 τυλίχτικαν στην μέση του και τα πόδια πάτησαν τα πόδια του κρατώντας τον ακίνητο...

"Τι κάνετε εδώ;"
"Ότι θέλουμε, δεν σου πέφτει λόγος..."
"Όπως θέλετε... Ο άλλος Marine Που είναι;"
"Νεκρός... Όπως του αρμόζει... Όπως αρμόζει και σε αυτόν..."
Ο Harry χίμηξε με τον πέλεκυ του να αποκεφαλίσει τον Marine... Μπήκα μπροστά του και επέκρουσα το χτύπημα του... Ταυτόχρονα χέρια βγήκαν από το δάπεδο και ακινητοποίησαν τα 2 παιδιά τα οποία χτυπιούνταν σαν λυσσασμένα...
"Αυτός είναι δικός μου... Μου χρωστά ένα όνομα... Πηγαίνετε σπίτι σας όταν εξαφανιστούν τα δεσμά σας..."
Με τον Marine πήγαμε στο δάσος... Πριν καν τον αγγίξω για να τον βασανίσω άρχισε παρακαλητά, ότι δεν ήξερε, ότι δεν έφταιγε, ότι τον χρησιμοποίησαν...
"Θέλω ένα όνομα... Ποιος διέταζε τον Watson;"
"...δεν ξέρω..."
"Κρίμα... για σένα..."
Βγήκαν χέρια στον πήχη του και του έσπασαν το χέρι...

Μετά από κάποια ώρα, μπόλικες κραυγές, αρκετό αίμα και ένα όνομα, αποχώρησα από το δάσος, αφήνοντας έναν Marine ζωντανό... Όσο μπορείς να τον πεις τέτοιον...

"Μπαμπά, η δασκάλα μου έβαλε κακό βαθμό στην έκθεση περί δικαιοσύνης... Επίσης θέλει να σε δει αύριο στο σχολείο... Λέει ότι το ιδεολογικό υπόβαθρο που μου δίνεις (ακριβής μεταφορά των λόγων της μπαμπά) είναι σάπιο και επικίνδυνο και αντίθετο με το παιδαγωγικό σύστημα..."
"Οκ μικρή μου... Θα την κανονίσω που προσπαθεί να σου κάνει πλύση εγκεφάλου..."
"Μπαμπά, μας έβαλε πάλι έκθεση... Για την θανατική ποινή... Αν πρέπει ή δεν πρέπει να επιτρέπεται η επιβολή της..."
"Χμμμ... Εσύ τι πιστεύεις;"
"Ε, να, αν κάποιος κάνει ένα λάθος ή κάποια παρανομία με την θανατική καταδίκη δεν του δίνεται δεύτερη ευκαιρία να διορθωθεί... Επίσης το σύστημα δείχνει ότι είναι ανίκανο να επανεντάξει κακοποιά στοιχεία στην κοινωνία μέσω σωφρονισμού τους..."

"Πόσων χρονών είσαι κόρη μου; Σαν ενήλικη μιλάς... Αχ τι έξυπνη κόρη έκανα... Έχεις πολύ δίκιο για αυτό που λες... Άρα για μικροαπατεώνες, λαθρέμπορους και γενικά παράνομους για οικονομικούς λόγους να ισχύει η ποινή καταναγκαστικών έργων και εγκλεισμού σε σωφρονιστικό ίδρυμα όπου να είναι σαν σχολείο εκπαίδευσης για διάφορα επαγγέλματα ώστε να επανενταχθούν στην κοινωνία με γνώσεις ανεύρεσης εργασίας οπότε να βγάζουν τα προς το ζειν. Για δολοφόνους από αμέλεια, που τους έτυχε η κακιά στιγμή, να υπάρχει παρακολούθηση από κοινωνικό περίγυρο και έλεγχος αυτού, ψυχολογική υποστήριξη και διάλογος ώστε να ξεπεράσει το σοκ και τις θλίψεις... Σωστά μέχρι εδώ; Σωστά απαντώ... Τι γίνεται όμως για παιδεραστές; Για ανθρώπους που βιάζουν βρέφη; Που βιάζουν γυναίκες; Μικρές, μεγάλες, μητέρες, κόρες; Ευνουχισμός; Είναι μια λύση... Όμως το μυαλό δεν έχει δει πράγματα που το έχουν αρρωστήσει; Που του έχουν κάνει εμμονές; Δεν θα το επαναλάβει; Αν όχι, εντάξει. Αν ναι; Άλλο ένα παιδί, άλλη μια κόρη, άλλη μια μάνα βιασμένη και κατεστραμμένη. Λένε ότι για τον έναν που δεν θα το επαναλάβει, δεν πρέπει να υπάρχει θανατική ποινή για όλους αυτούς. Για το 100% Γιατί υπάρχει αυτό το 1%... Όμως για τους 99 ανθρώπους που θα δεχθούν ξανά βιασμό από το 99% δεν αξίζει θανατική καταδίκη; Κατά συρροήν δολοφόνοι, καννίβαλοι, βιαστές... Για αυτούς αξίζει θανατική ποινή γιατί στην γυναίκα μου, στην κόρη μου, στον πατέρα μου, στον φίλο μου, ΔΕΝ ΤΟΥΣ αξίζει να δολοφονηθούν άγρια, να φαγωθούν ζωντανοί ή νεκροί, να βιασθούν..."

Είναι ποτέ δυνατόν; Πλέον κοιμάται όρθια;;; Ακόμη στο δάσος, έκανα μεταβολή και πήγα στον Marine... Τον είδα να έχει στηριχθεί σε ένα δέντρο, καθισμένος βήχοντας και ψάχνοντας να βρει δυνάμεις...
"Τι; Γιατί ήρθες πάλι; Σου είπα αυτό που ήθελες..."
Τον κοίταξα υποτιμητικά... Τελικά πατέρα είχες δίκιο... Δεν μας αξίζει...
"Για την συνεργεία σου σε βιασμό 11χρονου κοριτσιού, άγρια δολοφονία και βιασμό γυναίκας και μητέρας, βασανισμό και απόπειρα δολοφονίας πατέρα και συζύγου, η τιμωρία σου είναι ΘΑΝΑΤΟΣ!"
Το κεφάλι του έπεσε στο γρασίδι και κατρακύλησε λίγα μέτρα μέχρι που σταμάτησε... Υγρά (πιθανόν σάλια, αίμα και εγκεφαλικά υγρά) χύνονταν από αυτή την μπάλα...
Και μια πράσινη σκιά, να περπατά στο δάσος, γυρνώντας με ένα βάρος λιγότερο σε δυο παιδιά μέσο όρο γκρι...

Όνομα Χαρακτήρα:Drown
Παράταξη:Πολίτης
Bounty:3.000.000
Story of the month:Εννοείται
Φήμη:5(3+5=8)
Beli:6.500
Βαθμολογία:10/10
Παρατηρήσεις:Καταπληκτική ιστορία. Πραγματικά δεν έχω να πω κάτι άλλο. Από την αρχή μέχρι το τέλος πραγματικά άψογη.

υ.γ Πόσο δίκιο έχεις......

Τα βραβεία προστέθηκαν

» [ΤΕΛΟΣ]Ξεκαθαρισμα λογαριασμων.....
» Ξεκαθαρισμα λογαριασμων[τελος]
» [ARXH]Ξεκαθαρισμα λογαριασμων 2
» [Αρχη]Το ταξιδι προς την λυτρωση του κοσμου - Ενα ακομα ξεκαθαρισμα(Μερος 3ο)[Τελος]
» [ΑΡΧΗ]Ωρα για ξεκαθαρισμα....