[Ιστορία-Αρχή] "Volheartd έχεις ταλέντο."

Οι πρωινές ακτίνες του ήλιου έπεσαν στο πρόσωπο ενός νεαρού άντρα που κοίτωνταν σε μια απόμερη γωνία ενός παλιού και κάπως απεριποίητου κτιρίου. Μια κουβέρτα σκέπαζε τον άντρα, ο οποίος ήταν στηριγμένος στον τοίχο, αφήνοντας σε κοινή θέα μόνο το πρόσωπο και τις μπότες του. Περαστικοί που κοιτούσαν το στενό προσπερνούσαν και μουρμούριζαν αποδοκιμαστικά.
Ο άντρας αυτός μισάνοιξε τα μάτια του, χασμουρήθηκε και τεντώθηκε ευχαριστημένος, όσο ευχαριστημένος μπορεί να ήταν κάποιος που κοιμόταν στο δρόμο σα ζητιάνος. Μάζεψε την κουβέρτα του, την τύλιξε σε ρολό πάνω σε ένα σάκο με τα λίγα φτωχικά υπάρχοντά του και κίνησε να βρει μια βρύση να πλυθεί λίγο, για τα δημόσια λουτρά ούτε λόγος. Πλύθηκε όσο καλύτερα μπορούσε, αποσπώντας διάφορα αποδοκιμαστικά σχόλια από τους περαστικούς.
"Ναι ξέρω, θέλετε να φύγω και να σταματήσω να μολύνω την όμορφη πόλη σας, αλλά αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Τουλάχιστον όχι μέχρι να βρω μια δουλειά της προκοπής." σκέφτηκε.
Το γνώριζε βέβαια πως με το παρουσιαστικό του και τα μηδενικά προσόντα που διέθετε, εκτός κι αν μπορούσαν να θεωρηθούν προσόντα οι ικανότητες διαρρήκτη και πορτοφολά που είχε αποκτήσει με τα χρόνια, δεν θα του απέφεραν πρόσληψη σε κανένα αξιοπρεπές σπίτι ή επιχείρηση. Κι αυτό έκανε το μέλλον του να φαντάζει εξαιρετικά δυσοίωνο.......

Ο μεσημεριάτικος ήλιος χτυπούσε το νησί κι η θερμοκρασία είχε ανέβει σε αρκετά υψηλά επίπεδα. Πάλι καλά που ο θόλος που κάλυπτε το νησί ήταν από ειδικό γυαλί ώστε να απορροφά κάποιες από τις ακτίνες του ηλίου. Βέβαια όταν φτιάχτηκε κανένας δεν το γνώριζε, αλλά ακόμα κι η τυχαία αυτή επιλογή του υλικού ήταν σωτήρια για το νησί καθώς δεν επέτρεπε στη θερμοκρασία ν' αναρριχηθεί σε υπερβολικά ψηλά επίπεδα. Δυστυχώς όμως ακόμα κι αυτές οι θερμοκρασίες ήταν δύσκολο να τις αντέξεις. Ο Volhartd είχε μόλις αντικρύσει για άλλη μια φορά την αποδοκιμασία στο πρόσωπο ενός ακόμα υποψήφιου εργοδότη. Είχε ακούσει από το πρωί ένα σωρό δικαιολογίες για τη μη προσληψή του ανφορικά με την εμφάνισή του, τη μυρωδιά του, την προφανώς ξένικη καταγωγή του κλπ....
"Πανάθεμα σας" σκέφτηκε.
"Τι θέλω, μια δουλειά να βγάλω μερικά χρήματα να περνάω ευχάριστα όσες μέρες μείνω εδώ. Πόσο δύσκολο είναι να βρεις μια;;;" μονολόηγσε και σήκωσε ψηλά στον ουρανό το κεφάλι του.
Και σε αυτή την χρονική στιγμή σαν από θεία πρόνοια, ένα χαρτί που έπεφτε από ψηλά προσγειώθηκε μαλακά στο πρόσωπο του.