[Τελος] Walking into a Trap!

Ευχαριστημενοι απο την γερη μπαζα που καναμε κατευθυνομασταν πισω στο Commi Island για να τελειωνουμε μια και καλη με το προβλημα της τυραννιας στο νησι αυτο. Ειμασταν ευχαριστημενοι με τον εαυτο μας αφου τα πηγαμε πολυ καλα. Το ενα εκατομμυριο στην τσαντα ηταν ζεστο ζεστο και ετοιμο να βοηθησει ενα ολοκληρο νησι να κλεισει τις βαθειες πληγες μιας πολυχρονης τυραννιας.
Συζητουσαμε με τον Τζιμπο πως θα μπουμε στο νησι, πως θα πρεπει να επιτεθω στον Αρλονγκ καθως και ο μικρος μου εξηγουσε πιθανες του αδυναμιες.
Ενα πραγμα φοβομασταν και οι δυο: Την οργη του αν εμαθε για την αποδραση μας απο το νησι. Πως θα φεροταν στους χωριατες αν εξοργιζοταν?

Αφησαμε τις σκεψεις αυτες πισω μας και συνεχισαμε την πορεια μας. Οτι και αν ειχε γινει συντομα θα το μαθαιναμε ή τουλαχιστον ετσι νομιζαμε.
Περνουσαμε απο ενα νησι που λεγοταν Battleship island οταν ο αερας δυναμωσε. Πλησιασαμε στην ακτη για να ταξιδεψουμε με περισσοτερη ασφελεια.
Ξαφνικα ομως εμφανιστηκαν πολλα πλοια μαρινς στον οριζοντα. Καναμε να γυρισουμε πισω και απο εκει ερχονταν αλλα τοσα. Η μονη διεξοδος ηταν η ανοικτη θαλασσα που με τον καιρο που επικρατουσε δεν ηταν και η καλυτερη ιδεα. Ωστοσο αυτο θα επιλεγαμε να κανουμε αν δεν εμφανιζονταν και απο εκει πλοια των μαρινς!
Ειχαμε πεσει σε μια καλα στημμενη παγιδα τους!

-"Fallen Angel" Mephistopheles! Εισαι καταζητουμενος πειρατης με επικυρηξη 45.500.000! Εισαι περικυκλωμενος, παραδωσου ειρινικα αλλιως θα χρειαστει να χρησιμοποιησουμε βια!
-Τι θα κανουμε τωρα? ρωτησε πανικοβλητος ο Τζιμπο.
εστρεψα την βαρκα προς την ακτη και απαντησα με μια ομοβροντια απο τα δικα μου κανινια. Οντας ομως μικρα και εχοντας και τον ανεμο κοντρα δεν μπορεσα να τους κανω ιδιαιτερη ζημια.
Χωρις δευτερη προειδοποιηση τα πλοια των μαρινς αρχισαν να ριχνουν με τα κνονια τους και καποιες απο τις βολες παραλιγο να μας πετυχουν κιολας!
Ο Τζιμπο τρομοκρατηθηκε.
-Μην φοβασε! του φωναξα, και διελυσα μια κανονομπαλα που επεφτε πανω μας με ενα πυρηνικο λειζερ.
Σε λιγο φταναμε στην στερια, και θα φευγαμε μεσα στο νησι...

Η ομοβροντια κανονιων απο τα πλοια των μαρινς συνεχιστηκε ενω εγω αγωνιζομουν να προστατευσω τον Τζιμπο και την βαρκα μας. Οταν μπορεσα προκαλεσα μια εκρηξη στο κοντινοτερο πλοιο και το βυθισα, ωστοσο αυτο δεν σταματησε καθολου τις προσπαθειες των μαριν να μας βουλιαξουν!
-Αντε! Ελα... λιγο ακομη... φωναζε ο τζιμπο καθως φταναμε στην στερια.
Οταν φτασαμε ξεχυθηκαμε και οι δυο αφηνοντας την βαρκα πισω μας.
-Τα λεφτα!!! φωναξε ο τζιμπο.
-Τρεχα μπροστα και θα σε προλαβω, απαντησα και ετρεξα προς την βαρκα. Τα πλοια ειχαν πλησιασει αρκετα και πλεον οι κανονομπαλες περνουσαν απο μεσα μου αρκετα συχνα!
"εχει λογκια φρουτο"
"Ετοιμαστε τα καιρουσεκι διχτυα"
Ηταν καποιες απο τις διαταγες που φωναζαν οι μαρινς.

Αρπαξα την τσαντα με τα λεφτα και αρχισα να τρεχω ακριβως την στιγμη που οι πρωτοι μαρινς κατεβαιναν στις βαρκες απο τα πλοια για να ερθουν στην ακτη. Καποια διχτυα καιρουσεκι εσκασαν διπλα μου, άλλα τα πεταξα μακρια με μερικες κανονιες. Οι μαρινς κωπηλατησαν γρηγορα και εφτασαν στην στερια, αλλα εγω ειχα ηδη αποκτησει μια αποσταση ασφαλειας. Πιο κατω βρηκα λαχανιασμενο τον τζιμπο.
-Τα πηρες?
-Ναι! ολα εδω!
-Τι κανουμε τωρα?
-Πρεπει να εχει πολη το νησι, μεσα στον πληθυσμο θα χαθουμε, στο δασος θα μας βρουνε, ειναι πολλοι αν κανουν μια σκουπα, σιγουρα θα μας βρουνε.
Ο Τζιμπο πειστηκε και ξεκινησαμε να βρουμε την πολη του νησιου...

Υστερα απο λιγο συνειδητοποιησαμε οτι ειχα δικιο. Απο τις κινησεις των μαριν πλοιων και απο καποια σημαδια που ειδαμε, οπως κινησεις δεντρων, μερικους μαρινς να ψαχνουν, καταλαβαμε οτι οι μαρινς ειχαν περικυκλωσει το νησι και εψαχναν το δασος απο την κορυφη ως τα νυχια. Ευτυχως ομως βρηκαμε συντομα την πολη και χωθηκαμε μεσα στα πληθη κανοντας το εργο των μαριν πιο δυσκολο. Βεβαια αργα ή γρηγορα θα εψαχναν και την πολη, οταν θα ειχαν ξεψαχνισει ολοκληρο το δασος, αλλα μεχρι τοτε θα μπορουσαμε να σκεφτουμε ενα σχεδιο για να προστατευτει ο τζιμπο, να παρουμε την βαρκα και να φυγουμε...
Ωστοσο ο Τζιμπο ειχε καποιες διαφωνιες με το σχεδιο αυτο, που του το ειπα καθως περπατουσαμε στην πολη.
-θα τα συζητησουμε ολα μολις κατσουμε καπου. οκ? του ειπα και αυτος ηρεμησε.

-Παμε να βρουμε ενα ερημο μερος να συζητησουμε.
-Οχι, σε ενα ερημο μερος σιγουρα θα μας καταλαβουν ευκολα, ενω μεσα σε ενα πληθος πως θα μας διακρινουν?
Ο Τζιμπο σκεφτηκε για λιγο και εμεινε εκπληκτος απο την ιδιοφυια μου.
-Πρεπει να βρουμε το πιο πολυσυχναστο μερος της πολης!
-Δεν θα ειναι δυσκολο! απαντησε ο Τζιμπο και μου εδειξε ενα μερος που γινοταν χαμος!
-Παταμε να σε πατω ειναι εκει! Δεν νομιζω να εχουμε προβλημα!
Πραγματικα γινοταν χαμος, το μαγαζι λεγοταν "Coffee Princess" και εσφυζε απο κοσμο.
-Ωραια παμε.
Μπηκαμε μεσα αλλα δεν ειχε θεση να κατσουμε πουθενα, μονο κατι τραπεζακια για ορθιους.
Πηγαμε εκει και συντομα μια καλιγραμμη σερβιτορα ηρθε και καναμε τις παραγγελιες μας.

Οι παραγγελιες ηρθαν και πληρωσαμε.
-Για πες μου τωρα, τι αντιρρησεις εχεις με αυτα που σου ειπα οτι πρεπει να κανουμε?
-Γιατι πρεπει να παρουμε την συγκεκριμενη βαρκα πισω, γιατι δεν παιρνουμε μια απο το λιμανι και να την κανουμε?
-Γιατι αυτη η βαρκα εχει σημαντικα πραγματα για εμενα. Εχει αρχικα την μηχανη της και εχει και κομματια ατσαλιου και εργαλεια για να φτιαχνω το σωμα μου!!!
Ο Τζιμπο φανηκε να πειθεται.
-Καλα, και γιατι εχεις βαλθει να με κρυβεις οποτε πλησιαζουν οι μαρινς! Ειμαι μαζι σου εδω και καιρο και αμφιβαλλω αν με εχουν δει ποτε να σε ακολουθω!
-Ακριβως αυτος ειναι ο στοχος μου! Δεν θελω να νομιζουν πως συνεργαζεσαι με εμενα! Το να εισαι πειρατης ειναι κατι κακο οπως και να βοηθας πειρατη! Θα χαλασει η ζωη σου αν γινει αυτο και ισως δεν μπορεσεις ποτε να προστατεψεις το νησι σου απο αυτους που θα σε κυνηγουν...
Ο τζιμπο το σκεφτηκε και καταλαβε οτι ειχα δικιο!

Κατσουφιασε.
-Τοτε απλα θα μπω σε ενα πλοιο και θα φυγω. Αν καποιος με κυνηγησει θα κανω αυτο και θα προστατευσω το νησι μου...
-Δεν προκειται να σε αφησω ουτε να χαθεις ετσι ουτε να γινεις πειρατης. Υπαρχουν πραγματα εκει εξω που δεν θα μπορεσεις να αντιμετωπησεις...
Ο τζιμπο κατσουφιασε ακομη περισσοτερο.
-Ομως η ιδεα σου ειναι καλη... Μολις βρηκα μως θα μπορεσουμε να την κανουμε απο εδω χωρις να σε υποψιατει κανεις και με την βαρκα μου κιολας...
Ο τζιμπο ακουσε με πολυ ενδιαφερον το καταπληκτικο σχεδιο μου!

Αμεσως μολις φυγαμε απο εκει το βαλαμε σε εφαρμογη. Οι μαρινς ακομη δεν ειχαν αρχισει να ψαχνουν την πολη αν και πετυχαμε μερικες ομαδες περιπολου τους. Στο λιμανι δεν ειχε πλοια μαριν αφου ολα ειχαν περιτρυγυρισει το νησι. Εξω απο το λιμανι φαινονταν δυο πλοια που ανηκαν στον ασφυκτικο κλοιο που ειχαν σχηματισει οι μαρινς γυρω απο το Battleship island.
Μολις φτασαμε στο λιμανι ψαξαμε και βρηκαμε το επομενο πλοιο που φευγει απο το νησι. Ρωτησαμε και το ονομα του ηταν "Daily Mary" ενα μεταφορικο για την Micqeuot.
-Ωραια, Τζιμπο, ηρθε, η ωρα... Αυτο που ειπαμε ετσι?
-Οκ μην ανυσηχεις. Καλυτερα να κοιτας τον εαυτο σου, εχεις πιο δυσκολο εργο απο εμενα να κανεις.
Του εδωσα την τσαντα με τα λεφτα.
-Τα λεμε!
-Αντιο!

Μολις τον αφησα ετρεξα να κανω αυτο που ηξερα καλυτερα: Να κυνηγησω μαρινς!
Μετα απο τοσα χρονια δουλειας που βιωσα, οι μαρινς και οι nobles ήταν οι κατεξοχην μισητοι ανθρωποι για εμενα. Ωστοσο, επρεπε να παραδεχτω οτι οι κατωτεροι μαρινς δεν ηταν ολοι υπαιτιοι για τα κακα που διαπραττει ο οργανισμος τους. Ειχα αρχισει λοιπον να τους λυπαμαι που ειχαν να αντιμετωπισουν την οργη μου. Δυστυχως ομως και εγω δεν μπορουσα να κανω πισω! Αν δεν εξουδετερωνα τους αδυναμους ποτε δεν θα εφτανα στους δυνατους! Και αυτος ηταν ο σκοπος μου, μαρινς οπως ο Fleet Admiral και οι τρεις Admirals ηταν στην μαυρη μου λιστα, οπως και ο Vegapunk και οι World Nobles...
Αφησα τις σκεψεις πισω μου αφου βγηκα απο την πολη και μπηκα στο δασος.

Η πρωτη περιπολος που συναντησα ηταν ευκολο να την αντιμετωπισω. Οι μαρινς ουτε καταλαβαν τι τους χτυπησε!
Ωστοσο ο θορυβος απο τα πολυβολα και τα κανονια μου τραβηξε πολυ κοσμο στην περιοχη, δηλαδη πολλους μαρινς...
Αρχισε μια εντονη εμπλοκη και μολις ειδα να ερχονται πεντε πεντε τα καιρουσεκι οπλα, αρχισα να υποχωρω. Σιγα σιγα, τραβηξα τους μαρινς προς την απαρχη της πολης και οταν νομιζαν πως με ειχαν στριμωξει χρησιμοποιησα τους εκτοξευτηρες μου για να τους ξεφυγω. Εχοντας αδειασει το δασος απο την πλειοψηφεια των μαρινς νομιζα οτι ευκολα θα εφτανα στην βαρκα μου....
Την εντοπισα γρηγορα και κατευθυνθηκα προς το μερος της.

Προσγειωθηκα και κοιταξα μεσα στην βαρκα. Ολα ηταν εκει. Ακουσα κατι πισω μου. δεν γυρισα, απλα ενεργοποιησα ξανα τους εκτοξευτηρες και πεταχτηκα στον ουρανο. Ενα διχτυ καιρουσεκι περασε κατω απο τα ποδια μου...
Γυρισα και ξαναπροσγειωθηκα.
-Συγχαρητηρια! Πολυ καλη αποφυγη. Ωστοσο εισαι τοσο προβλεψιμος πειρατη, ευκολα καταλαβα οτι θα ξαναγυρνουσες εδω, τοσα εργαλεια, τοσα υλικα...
-Τολμω να πω οτι ειχα ολους τους μαρινς για ανικανους αμυαλους, αλλα φαινεται να αποτελεις μια εξαιρεση! Πολυ καλη η παγιδα σου ομως δεν επιασε...
-Μπορει ενα χτυπημα να μην επιασε αλλα με τοσους πους εχω δεν νομιζω να μην σε πιασω...
Και εκεινη την στιγμη βγηκαν απο πισω του καμια 10αρια κανονια καιρουσεκι διχτυων...
-Βλεπω εχεις μελετησει καλα τις δυναμεις μου. Τι με κανει τοσο ξεχωριστο για να με κυνηγησετε ετσι?
-Δεν εισαι ξεχωριστος! καθε πειρατη τον κυνηγαμε! κανεις δεν γλιτωνει! με φρουτο ή χωρις θα σε πιασουμε. Κανεις δεν μπορει να δημιουργει παντου χαος και να την γλιτωνει!!! Επιθεση!!!

Ενας καταιγισμος απο διχτυα επεσε πανω μου. Γεμισα με τοσα πολλα καιρουσεκι διχτυα που παραλιγο να πεσω...
-Χαχα! Εισαι τελειωμενος τωρα!!!
-Δεν νομιζω! Θα επρεπε να ξερεις οτι εχω και δυναμεις ανδροειδους!!!
Ο Μαριν καπτεν εξεπλαγη απο τα λογια μου.
-Μα... Οι δυναμεις σου αυτες δεν τροφοδοτούνταν απο το φρουτο σου?
-Και ειμαι αρκετα ηλιθιος να βασιστω τοσο σε ενα λογκια φρουτο ολοκληρωτικα? Χαχαχα, με υποτιμησε μαριν!
Εβγαλα τα πολυβολα μου και ερχισα να του πυροβολω, ενω με μερικες κανονιες αρχισα να διωχνω σιγα σιγα τα διχτυα απο πανω μου...
-Μην τον αφησετε να ξεφυγει! επιθεση ομαδα κρουσης! Ριχτε και αλλα διχτυα ομαδα Κ (καιρουσεκι). Μια ομαδα απο μαρινες βγηκε απο το δασος με μεγαλα σπαθια, ενω και αλλα καιροθσεκι διχτυα αρχισαν να με στοχευουν...

Δεν μπορουσα να κατσω εκει. Οι μαρινς πλεον μπορουσαν να με χτυπησουν και ηταν και πολυαριθμοι και ειχαν και τον καπετανιο τους του οποιου δεν ηξερα τις δυναμεις και θα ηταν ανοητο να ρισκαρω μια μαχη μαζι του.
Μολις εβγαλα ολα τα διχτυα απο πανω μου και αποφυγα και τα υπολοιπα, πηδηξα μεσα στην βαρκα μου και την εβαλα μπρος. Μερικοι μαρινς μπηκαν μεσα αλλα γρηγορα εκτοξευτηκαν εξω απο αυτην. Με τρελη ταχυτητα ξεκινησα να φυγω...
Ειδα τον καπετανιο των μαριν να μιλα σε ενα den den mushi και μετα απο λιγο τα πλοια αρχισαν να μου κλεινουν τον δρομο και να μου ριχνουν κανονιες...
"Ατιμε Μαριν..." σκεφτηκα...
Ωστοσο αν και με δυσκολια μπορεσα να περασω αναμεσα απο δυο πλοια...
"Ευτυχως που εχω και την μηχανη και κινουμε γρηγορα. Παλι καλα που δεν ακουσα τον Τζιμπο" σκεφτηκα ξανα.

Καθως απομακρυνομουν μια κανονομπαλα με πετυχε στην πλατη. Εχασα την ισορροπια μου και παραλιγο να πεσω στην θαλασσα. Ομως τελευταια στιγμη κρατηθηκα απο την ακρη της και ξανα ανεβηκα... Λιγο ηθελε...
Μου εμεινε ενα καψιμο στην πλατη αλλα τιποτα χειροτερο ευτυχως.
Στην συνεχεια κατευθύνθηκα προς την Micqueot. Στην διδρομη βρηκα το πλοιο που ειχαμε βρει στο λιμανι.
το πλησιασα απο τα πλαγια. Εριξα μια ακτινα στον ουρανο και ο Τζιμπο μετα απο λιγο εμφανιστηκε. Μου πεταξε την τσαντα μεσα στην βαρκα και πηδηξε και αυτος.
-Ολα καλα?
-Ναι. Ευτυχως. Πως ηταν το ταξιδι ως εδω?
-Βαρετο... χωρις δραση... χωρις την παρεα σου...
Χαμογελασα. Το σχεδιο ειχε πετυχει και πλεον μπορουσαμε να γυρισουμε στο East Blue...