[Τελος] Dark Past of An Island!

Μετα την μικρη περιπετεια μου με τους λυκους στο προηγουμενο νησι, προσεγγιζα επιτελους την Οχαρα με μια μερα αργοποτια απ'οτι περιμενα. Ειχα μεγαλη αγωνια να δω το νησι αυτο ειχα ακουσει τοσα πολλα:
"κανενας δεν επεζησε"
"ολοκληρωτικη καταστροφη"
"θανατος παντου"
"Buster Call"
Όντας στην υπηρεσια του Vegapunk για χρονια ερχομουν σε επαφη με βρωμερους και υψηλοβαθμους μαρινς. Ετσι ειχα μαθει και τι ηταν το buster call, το μικρο χρυσο den den mushi που προκαλουσε την εναρξη του, ειχε σαν αποτελεσμα πεντε Vice Admirals και δεκα Marine Battleship στο μερος οπου ενεργοποιηθηκε. Με τετοια δυναμη, δεν εμενε τιποτα πισω. Ολα καταστρεφονταν!
Αυτην την καταστροφη ηρθα να δω και εγω, μονο και μονο απο περιεργεια.

Μολις εφτασα στο νησι καταλαβα χωρις να πατησω οτι ειχε υποστει μια σφοδρη επιθεση των μαριν. Ηταν κρανιου τοπος, δεν υπηρχε τιποτα παρα μονο ξερη και αγονη γη. Στο κεντρο του νησιου υπηρχε μια βιβλιοθηκη-δεντρο, για την οποια ειχα ακουσει στο παρελθον οτι αποτελουσε μια λαμπρη σταση στη ιστορια της ανθρωποτητος. Ωστοσο αναρωτιεμαι ακομη τι προκαλεσε την καταστροφη της μαζι με ολοκληρου του νησιου.
Κατεβηκα απο την βαρκα μου και προχωρησα. Πολυ λιγα ζωακια υπήρχαν και τιποτα μεγαλο, κατι κουνελια μονο. Πουθενα δεν υπηρχαν ανθρωποι, ενω σπιτια υπηρχαν γυρω γυρω απο το μεγαλο δεντρο αλλα ηταν ενα με το εδαφος!

Προσωρησα μεσα στο δεντρο. Ηταν τεραστιος ο χωρος αλλα παντου αποκαιδια. Παντου υπηρχαν σημαδια απο σφαγη, μαχη και κανονιες, μαλιστα καπου ειδα και μερικες κανονομπαλες. σε ολο το πλατος του δεντρου υπηρχαν παντου καμμενα ή σκισμενα βιβλια. Σπανια εβλεπες κατι ανεγγιχτο. Οπως ενα βιβλιο που βρηκα "Η Ιστορια της Τοροα". Το ξεφύλλισα και το αφησα εκει που το βρηκα. Πρεπει εδω να υπηρχαν βιβλια με την ιστορια απ'ολα τα νησια. Ισως... Αρχισα να ψαχνω στα αποκαηδια, αλλα τιποτα ουτε ενα βιβλιο δεν ελεγε για το νησι των ουρανων!
Απογοητευτηκα αλλα συνεχισα να μπαινω ολο και πιο βαθια στο δεντρο. Πιο μεσα δεν υπηρχαν σημαδια απο κανονιες αλλα πολυ αιμα, εδω δεν εφταναν τα κανονια αλλα τα σπαθια. Ολοι οι αρχαιολογοι και κατοικοι πρεπει να ειχαν σφαγιαστει...

Αφου εξερευνησα ολο το δεντρο εκανα να φυγω. Ειχα δει οτι χρειαζοταν και δεν ηταν αναγκη να δω αλλα για να διαπιστωσω για πολλοστη φορα την βαρβαροτητα των μαριν. Εβγαλα το τζακετ μου απελευθερωνοντας τα φτερα μου. Δεν ηταν κανεις εδω και μπορουσα να τα αφησω ελευθερα για μια φορα, χωρις να υποκεινται σε περιεργα βλεμματα. Ωστοσο με το που εβγαλα το τζακετ ακουστηκε ενας θορυβος απο πισω μου και ενας ανθρωπος-γερος μαλλον επεσε στο εδαφος απο τις σκιες που ηταν κρυμμενος. Τον πλησιασα και τον ειδα απο κοντα. ηταν πολυ ρητιδιασμενος.
-Γιατι με παρακολουθεις απ'τις σκιες? ρωτησα αποτομα

Ο γερος σηκωθηκε και με κοιταξε.
-Εισαι... εισαι πραγματικα απο το νησι των ουρανων?
Παγωσα. Που ηξερε αυτος για το Sky island?
Εγνεψα καταφατικα.
-Απιστευτο, ειχα διαβασει κατι για τα νησια αυτα, αλλα ποτε δεν ειδα εναν κατοικο τους ή μπορεσα να επιβεβαιωσω την υπαρξη τους...
-Ποιος εισαι παππου?
-Δεν εχει σημασια το ονομα μου γιε μου. νεκρος ειμαι ετσι και αλλιως, απο την στιγμη που χαθηκε η Οχαρα χαθηκε και η ζωη μου και ας ημουν μιλια μακρια οταν συνεβη η καταστροφη.
Τον κοιταζα παραξενεμενος με τις απαντησεις του. μπορει να ηταν ενας απο τους αρχαιολογους? μπορει να ηταν ενας απο τους κατοικους? Θα μπορουσε να μου απαντησει σε καποιες αποριες?

-Τι εννοεις? τον ρωτησα.
-Εννοω οτι ειμαι ενας αρχαιολογος απο εδω. Ημουν στην μεγαλη γραμμη οταν εγινε η καταστροφη της Οζαρα. με δυσκολια καταφερα να επιστρεψω και να δω αυτο...
Η φωνη του εσβησε.
-Συντομα εμαθα οτι εγινε και πλεον εχασα το νοημα της ζωης. Ποτε δεν περιμενα να βρω κατι να με ενθουσιασει εδω, μονο εγω και τα συντριμια ειμαστε, κανεις δεν παταει το νησι αυτο, ποτε! μεχρι σημερα τουλαχιστον. Σημερα και καποιος ηρθε στο νησι και ειναι και απο το νησι των ουρανων! Εχω χρονια να ενθουσιαστω τοσο...
Ενα χαμογελο ξεπροβαλλε απο τα χειλη του.
-Τι θελεις εδω ομως παιδι που και ποιος εισαι?
Με λαχταρα ηθελε να μαθει για εμενα και φαινοταν. Θα εκαν λοιπον μια ανταλλαγη...

-Εχω ξεχασει το ονομα μου, αλλα πλεον ονομαζομαι Mephistopheles, και ειμαι πειρατης.
-Mephistopheles ε? Ενας απο τους αρχοντες τις κολασεως ή απλα παραλλαγη για το ονομα του Σατανα! Ελπιζω να εχεις τις δυναμεις του γιατι συντομα θα σε βρουν εδω! Δεν επιτρεπεται οποιοσδηποτε να πατησει στο νησι. Θα σκοτωθει για τον ιδιο λογο που χαθηκε και ολο το νησι.
-Μηπως μπορεις να μου πεις τον λογο αυτο?
-Μηπως μπορεις εσυ να μου πεις το παρελθον σου και για το νησι των ουρανων?
Γελασα. Ειχε κανει ο ιδιος της ανταλλαγη που ηθελα.
Χαλαρωσα και αρχισα να τουσιηγουμε μεσες ακρες απο την ιστορια μου και αρκετα πραγματα απο το Sky island... Eιχα βιωσει τοσες φορες την εμπειρια της διηγησεις αυτων των φρικτων γεγονοτων που συνεβησαν στο παρελθον μοθ, που δεν με πειραζε καθολου να τα ξαναπω.

Μολις τελειωσα ο γερος πυτιδιασμενος ανθρωπος εμοιαζε χαμενος στην σκεψη.
-Τοσα πραγματα που δεν ξεραμε... τοσα, τελικα ειναι αληθεια... "εν οιδα οτι ουδεν οιδα". Σοφη κουβεντα. Τοσα και τοσα μαθαιναμε και μια ολοκληρη κοινωνια ζεις πνω μας και ουτε ειχαμε ιδεα!
Φανηκε να μην τον νοιαζει καν το παρελθον μου. Απορροφηθηκε τελειως με το Sky island.
Συνεχισε να με ρωτα πολλες ερωτησεις πανω στο θεμα αυτο. Και με καθε απαντησε αναφωνουσε με ενθουσιασμο.
-μηπως ηρθε η ωρα να μου διηγηθεις εσυ τι εγινε εδω? και γιατι φυσικα...
Το προσωπο του σκοτεινιασε.
-Οπως θες.
Και αρχισε να διηγειται...

"Η Οχαρα καποτε ειχε την μεγαλυτετερη βιβλιοθηκη και γυσικα αποτελουσε τον πολιτιστικο και πνευματικο κεντρο ολυ του κοσμου. Αρχαιολογοι απ'ολο τον κοσμο ερχονταν για να μελετησουν εδω, ενω πολλοι απο εμας φευγαμε για να αναζητησουμε την αληθεια και σε αλλα μερη του κοσμου. Οι αρχαιολογοι μας εχοντας βρει την ιστορια των παντων πλεον αρχισαν να σκαλιζουν ολο και πιο παλια γεγονοτα. Ωσπου φτασανε στην ιστορια της εποχης που δημιουργηθηκε η Παγκοσμια κυβερνηση. Αυτο σε συνδυασμο με την απαγορευση της μελετης των poneglyphs, που ηταν κατι το οποιο μελετουσαν παρανομα εδω στο δεντρο, εδωσε στους μαρινς την αφορμη για την επιθεση, ο πραγματικος λογος ομως ειναι οτι δεν θελουν να διαρευσει η αληθεια για την δημιουργια της Παγκοσμια κυβερνησης για την σκοτεινη εκεινη εποχη"
Ο Γερος πηρε μια ανασα.

"Ηταν τρομερο... Απ'οτι εμαθα καποιος προκαλεσε το Buster Call και μαζευτηκε εδω τρομερη δυναμη μαριν. Ομως δεν ηταν κανενας ικανος για να αντιμετωπισει εναν τετοιο στολο. Ολοι εδω ηταν ανθρωποι το πνευματος καθως και απλοι χωρικοι, κανενας δεν μπορουσε να αντισταθει στην βιαιοτητα του. Αργοτερα εμαθα και ποιος προκαλεσε την καταστροφη, ο CP9 director Spandine, ηταν αυτος που πατησε το κουμπι στο golden den den mushi, κατω απο εντολες του Admiral, τοτε, Sengoku. Ησφαγη που ακολουθησε ηταν μοιραια, τα σημαδια ακομη φαινονται. Ελαχιστη επεζησαν της καταστροφης, ή μαλλον κανενας εκτος της Nico Robin. αυτη ειναι η Αληθεια παιδι μου"
Συμπληρωσε ο γερος.

Πραγματικα ηταν απιστευτη ιστορια. Χαιρομαι που την ακουσα!
-Ευχαριστω παπου, ξερω ποσο δυσκολο θ ητν για σενα. Απο το βλεμμα σου καταλαβαινω πως ειχες οικογενεια εδω και τους εχασες ολους.
Ο γερος εσκυψε το κεφαλι.
-Εγω σε ευχαριστω για το μοναδικο καλο νεο που εχω ακουσει εδω και καιρο. Αντιο Mephistopheles και να προσεχεις εδω τους μαρινς!
Με τα λογια αυτα χαθηκε στις σκιες συνεχιζοντας τον θρηνο μεχρι τον θανατο του.
Εγω γυρισα και πηγα προς την βαρκα αφου πλεον ειχα μαθει παραπανω απ'οσα θα ηλπιζα!

Οταν βγηκα εξω ομως μια δυσαρεστη εκπληξη με περιμενε!
-Ξενε, η παρουσια σου στο νησι αυτο ειναι παρανομη! Καταδικαζεσαι σε θανατο γιατι σκαλιζες το παρελθον πισω απο αυτο το νησι!!! Παραδωσου!
Ηταν ενας γραφειας μαριν αυτος που τα ειπε ολα αυτα και διπλα του ενα ολοκληρο πληρωμα μαριν μαζι με τον καπετανιο!
Αφου ο γραφειας με κοιταξε καλα...
-Μα... Καπετανιε αυτος ειναι ο Πειρατης "Fallen Angel" Mephistopheles με επικυρηξη 65,000,000 μπελλι και ως τωρα κινησεις μονο στο East και North Blue!
-Ηρθες μεχρι εδω, στο West Blue, στην θαλασσα μου μονο και μονο για να σκαλισεις το παρελθον ε? Λοιπον αυτο ειναι παρανομο και θα χαθεις και εσυ οπως χαθηκαν και ολοι οι προδωτες στο νησι αυτο!!!

Θυμωσα!
-Προδωτες? Δεν εκαναν τιποτα παρα να ψαχνουν την αληθεια πισω απο την βρωμερη οργανωση σας και την παγκοσμια Κυβερνηση! Αλλα αυτο δεν μπορουσε να συμβει! δεν μπορουσε ο κοσμος να μαθει με τι αθεμιτα μεσα αρπαξατε τον ελεγχο ολου του κοσμου!
Ηταν σειρα του καπετανιου να θυμωσει.
-Τολμας και μιλας βρωμερε πειρατη!!! Πιαστε τον! Θα εχω την τιμη να τον σκοτωσω ο ιδιος!!!
Οι μαρινς μου επιτεθηκαν, αλλα δεν ειχαν καιρουσεκι μαζι τους!
Μεγα λαθος. Ολα τα σπαθια περασαν απο μεσα μου και διαβρωθηκαν. Οι μαρινς κομπλαραν και καταλαβαν οτι ηταν αδυνατον να με αντιμετωπισουν!

-Εσεις! διεταξε ο καπετανιος μερικους μαρινς! Πηγαινετε να φερετε καιρουσεκι οπλα! Οι υπολοιποι επιθεση ξανα!
Με τη ταχυτητα μου απεφυγα την κυρια μαζα της επιθεσης και απεκτησα οπτικη επαφη με τους πεντε που ετρεχαν για καιρουσεκι!
-Incendiary Bullets!
-Cannon Wrath!
Πλεον μετα απο καταιγισμο σφαιρων και κανονιων κανενας δεν ετρεχε για καιρουσεκι!
Ο Καπετανιος εχασε την αυτοσυγκρατηση του!
-Υποχωρηση στο πλοιο για εξοπλισμο! Γρηγορα!
-Incendiary Bullets!
Η βροχη απο φλεγομενες σφαιρες χτυπησε τους μαρινς καθως υποχωρουσαν. ο ιδιος ο καπετανιος τους, επιασε δυο μαρινς και τους εβαλε μπροστα του για να μην χτυπηθει!

Η κινηση αυτη του καπετανιου τους με εξοργισε!
Εκτοξευτηκα στον ουρανο και το εφτασα τσακ μπαμ. Τον αρπαξα απο τον γιακα και του εριξα μια καλη μπουνια στην μουρη! αυτος εκτοξευτηκε μακρια μου απο την ιδια μου την δυναμη!
-Πως φερεσαι ετσι στους ιδιους σου τους ναυτες!? Τι εισαι εσυ και ελεγχεις ετσι την ζωη τους!?
Αρχισε να γελαει!
-Ενας πειρατης??? Ενας πειρατης κανει μαθηματα ανθρωπιας και τιμης? Σε παρακαλω! δεν εισαι καλυτερος απο εμενα!
-Και ομως ειμαι, απαντησα καθως αφηνα ελευθερη την ακτινοβολια γ απ'ολο μου το σωμα.
Αυτος ουρλιαζε απο πονο αλλα δεν σταματησα! τετοιοι ανθρωποι αξιζει να υποφερουν!!!

Μολις τελειωσα με αυτον οι Μαρινς ειχαν ηδη αποτραβηχτει και με κοιτουσαν εντρομοι.
Τους λυπηθηκα. δνε μπορουσα κα σκοτωσω κανενα ετσι, εν ψυχρω.
-Εξαφανιστειτε! φωναξα και οιμαρινς αρχισαν να τρεχουν προς το πλοιο τους!
Μετα πηγα και εγω στην βαρκα μου και εφυγα απο το νησι!
Δεν ηξερα που θα πηγαινα ή τι θα εκανα. Μαλλον θα γυριζα στο East Blue, ωστοσοενα ηταν σιγουρο, το ταξιδι μου στο West Blue και η επισκεψη μου στην Οχαρα αξιζε τον κοπο. Πλεον ηξερα πιο πολλα για του χειροτερους μου εχθρους και θα τα χρησιμοποιουσα για να τους καταλυσω και να τους ξεριζωσω απο την ριζα!!!