Πρώτες επαφές από μεγάλη γραμμή! [ΤΕΛΟΣ]

Αρμένιζα με την βάρκα μου αμέριμνος 2 μέρες μετά από την περιπέτεια μου στο Gecko Island χωρίς έννοιες στο κεφάλι μου!Είχα ξεκουραστεί και κάθε υποψία τραύματος είχε εξαφανιστεί από το σώμα μου,χάρης στις ιατρικές μου ικανότητες και την ιδιότητα του φρούτου μου!
Είχα αρχίσει να βαριέμαι 2 μέρες μακρυά από τον κόσμο μόνος μου στο καράβι,έτσι άνοιξα τον χάρτη μου και με το δάκτυλο μου και την πυξίδα άρχισα να κάνω κάποιους υπολογισμούς για το που ακριβώς βρίσκομαι!
Μετά από 5 λεπτά κατάλαβα ότι είμαι μακρυά από νησί και άρχισα να αγανακτώ!Άρχισα να σκέφτομαι κάποιον τρόπο να σκοτώσω την ώρα μου,αλλά δεν έβρισκα!
Επίσης άρχισα να ανησυχώ,γιατί δεν είχα πάρει γράμμα από τον αρχηγό εδώ και 2 μέρες!
Όσο και αν τον έβριζα...τον συμπαθούσα αυτόν τον κωλόγερο!

" Δεν βαριέσαι,κάποια στιγμή θα στείλει ο βρωμόγερος το γράμμα και εγώ πάλι θα τρέχω σαν χαζό να σκοτώνω αδύναμους κακούς!Πρέπει να ξεκινήσω σιγά σιγά για την μεγάλη γραμμή,εκεί θα αρχίζω να βρίσκω πιο δυνατούς αντίπαλους!Αλλά γιατί δεν στέλνει ακόμα γράμμα?Λες να έχει πάθει τίποτα? "
Καθώς το σκεφτόμουν άρχιζα να νιώθω έναν φόβο!Όσο και να έδειχνα ότι τον αντιπαθούσα,αυτός ήταν ο άνθρωπος που με είχε πάρει από το νησί μου και με έφερε εδώ!Αυτός ήταν που μου έμαθε να πολεμάω,αυτός ήταν που με έσωσε λίγο πριν με συλλάβουν για τον θάνατο του πατέρα μου!Του χρωστούσα πολλά...

9 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ,North Blue Lyneel
-Έλα μαζί μας,γίνε ένας από εμάς!
-Και που θέλεις να ξέρω ότι δεν θα με παραδόσετε στους μαρίνς!Είστε όλοι κυνηγοί επικηρυγμένων!
-Μην λες βλακείες μικρέ!Δεν έχεις ούτε μισό μπέλι στο κεφάλι σου!Πόσο επικίνδυνο λες να σε θεωρεί το κράτος επειδή σκότωσες τον κακό πατέρα σου και έναν παρανοϊκό επιστήμονα?
-Τότε γιατί θέλετε ένα παιδί 9 χρονών στην οργάνωση σας?Δεν είμαι δυνατός και δεν μπορώ να πιάσω εγκληματίες ακόμα!
-Το είπες πολύ λάθος μικρέ!Δεν είμαστε οργάνωση,είμαστε κοινότητα!Είμαστε άνθρωποι που τα χάσαν όλα και πολεμάνε για την επιβίωσή τους με αυτόν τον τρόπο!Σε θέλουμε μαζί μας,γιατί όταν εμείς θα μεγαλώσουμε εσύ θα πάρεις θέση!Όσο για την δύναμη,θα αναλάβω εγώ προσωπικά την εκπαίδευσή σου!

-Πολύ καλά λοιπόν,θα έρθω μαζί σας!
Έτσι ακολούθησα τον αρχηγό μου ο οποίος θα ήταν αρχηγός μου και ως σήμερα!
-Που πηγαίνουμε...εμ...κύριε?
-Θα σε πάω στην πιο αδύναμη θάλασσα για να εκπαιδευτείς!Όταν κρίνω πως είσαι έτοιμος θα σου δώσω έγκριση να βγεις,όταν δω δηλαδή ότι είσαι ικανός να επιβιώσεις!Παρεπιπτόντως,το όνομα μου είναι Lenos Aran!Εσύ θα με φωνάζεις αρχηγό όμως!
-Να μου επιτρέψεις?Δηλαδή δεν πηγαίνω ώπου θέλω?
-Σου είπα ότι είμαστε μια κοινότητα!Κάθε κοινότητα έχει αρχηγό,όπως και οι οικογένειες!Πρέπει να κάνεις ότι σου λέω!Αυτό δεν το κάνω γιατί θέλω να σε διατάζω,το κάνω για το καλό σου!Θα βγεις από την East Blue όταν είσαι έτοιμος μόνο!
Και έτσι ξεκίνησε το ταξίδι για την East Blue!

8 XΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ,EAST BLUE,DAWN ISLAND
-Aυτήν την φορά θα σε κερδίσω,θα δεις!
-Για να δούμε!
Όρμησα πάνω στον αρχηγό μου με το μαχαίρι μου,αλλά αυτός απέφυγε την κίνηση μου πολύ εύκολα,ενώ με χτυπούσε απαλά στον λαιμό!Είχα χάσει πάλι

-Πιο δυνατά,πρόσεχε την στάση των ποδιών σου!Μην ξεκινάς να βάζεις δύναμη από τα χέρια για να μαχαιρώσεις!Η δύναμη να ξεκινάει από τα πόδια!Σπάσε τον τοίχο με το μαχαίρι σου!

-Κάνε 20 γύρους την πόλη με όλη σου την δύναμη!Αν κουραστείς και σταματήσεις 5 γύροι παραπάνω!

-Είσαι έτοιμος πλέον,για να αρχίσεις εξάσκηση μόνος σου!Σε έχω εξασκήσει τέλεια στην μάχη σώμα με σώμα,αλλά μην ξεχνάς,έχεις και ένα φρούτο,αυτό δεν μπορώ και δεν ξέρω να σου μάθω πως να το χειρίζεσαι,γιατί κάθε φρούτο είναι μοναδικό!Το φρούτο σου είναι λόγκια και είναι σπάνιο και δυνατό!Ανακάλυψε την δύναμη του,ανάκαλυψε πως να την χειρίζεσαι για να δυναμώσεις!Μην αφήνεις μέρα χωρίς εξάσκηση και όταν είσαι έτοιμος,γύρω στα 19 ξεκίνα για να κατακτήσεις την East Blue!Είναι ο καιρός να πούμε εις το επανειδείν!
Άρχισε να περπατάει προς το λιμάνι!Είχε κάνει 10 βήματα,αλλά ξαφνικά γύρισε και με κοίταξε...
-Να προσέχεις και....γίνε δυνατός!

7 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ,ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ EAST BLUE
Είχε περάσει τόσος καιρός!Οι σκέψεις όμως δεν χάνονται ποτέ λένε!,σε κυνηγάνε μια ζωή αν είναι κακές ή σου κράτανε πάνα παρέα αν είναι καλές!Το ότι ο δεν ένιωσα πότε τον πατέρα μου ως πατέρα έκανε την σχέση μου με τον αρχηγό ακόμα πιο δυνατή!Είχα να πάρω γράμμα του 1 βδομάδα και η ανησυχία μεγάλωνε!Δεν γινόταν να μην υπήρχε καμία αποστολή εδώ γύρω....
Η ανησυχία σιγά σιγά γινότανε φόβος!Ένα σκηνικό όμως,ήρθε όχι μόνο να λύσει τις ανησυχίες μου,αλλά να μου δώσει και τρομερή έξαψη και χαρά!Ήταν ένα περιστέρι με ένα γράμμα!Αυτό το γράμμα που άνοιξα όμως,θα άλαζε την πορεία μου για πάντα...

H xαρά μου ήταν απερίγραπτη!Ένιωθα για πρώτη φορά στην ζωή μου έτσι!Από εδώ και πέρα μπορούσα να πάω ώπου θέλω και να κάνω ότι θέλω!Έβγαλα ένα μπουκάλι ρούμι και άρχισα να πίνω!Όμως....
Άρχισα να βλέπω κάτι στον ορίζοντα,κάτι πολύ μεγάλο για να είναι πλοίο και πολύ μικρό για να είναι νησί!Τι στο διάβολο ήταν αυτό?
Και τότε κατάλαβα τι είναι....
Είχα ακούσει για το εστιατόριο κοντά στο Organ island και την Loguetown!
Έπρεπε να περάσω όπωσδήποτε να γιορτάσω την προαγωγή μου!
Άλαξα ρότα λοιπόν και άρχισα να κατευθύνομαι προς τα εκεί...

Όπως κατευθυνόμουν με την βάρκα μου στο Baratie μία άλλη βάρκα με πλησίασε!Ένας περίργος τύπος ήταν μέσα σε αυτήν!Φορούσε μια περίεργη πανοπλοία που τον έκανε να μοιάζει με τεράστιο κέρμα!
-Βοήθεια...
-Τι έπαθες?Συνήθως δεν είμαι καλός,αλλά σήμερα το γιορτάζω!Τι
χρειάζεσαι?
-Φαγητό....
Είπε και έπεσε λιπόθυμος στα πόδια μου!
Κάτι δεν μου έκανε όμως...

Όπως έπεφτε στην βάρκα μου πρόλαβα να τον δω να απλώνει το χέρι του και να παίρνει την τσάντα με τα λευτά μου!
Τον άρπαξα από τον λαιμό και τον σήκωσα στον αέρα ενώ έπαιρνα πίσω την τσάντα μου!
-Ποιος είσαι?
-Συγγνώμη,με λένε Pearl,χρειάζομαι τα λεφτά για να φάω!Έπρεπε να το
κάνω!
-Βλάκα και ποιος σου είπε ότι δεν θα σε τάιζα?Με αυτό που έκανες έγραψες την τύχη σου!
Είπα καθώς τον πετούσα μέσα στην θάλασσα!
Συνέχισα τον δρόμο μου προς το Baratie πάλι,λίγο εκνευρισμένος αυτήν την φορά!

Είχα θυμώσει με αυτόν τον βλάκα!Ποιον νόμιζε ότι πήγαινε να ληστέψει?
" Ποιος νοιάζεται...πφφ....είναι μία μέρα που πρέπει να γιορτάζω,όχι να ασχολούμαι με αδύναμα αποβράσματα!
Είναι τυχερός πάντως που είμαι στις καλές μου,αλλιώς τώρα θα ήταν ήδη νεκρός! "
Μετά από 5 λεπτά ήμουν έξω από το Baratie....είχα μείνει άφωνος!!!
Είχαν δίκαιο όσοι μου είχαν μιλήσει για αυτό το εστιατόριο,ήταν όντως ένα αριστούργημα και μια πολύ πρωτότυπη ιδέα!
Έμεινα 5 λεπτά να το χαζεύω πριν δέσω την βάρκα μου!

Ήταν ένα καράβι στην μέση του πουθενά και λειτουργούσε ως εστιατόριο!Δεν ήταν όμως ένα απλό καράβι....
Ήταν ένα πολύ όμορφα διακοσμημένο καράβι,τεράστιο και με έναν μεγάλο κήπο μέσα!Σου έδινε την εντύπωση ότι είσαι σε ένα μικρό νησί!
Σίγουρα θα ήταν μέρος συνάντησης πλουσίων και δεν θα μου έκανε εντύπωση ακόμα και αν έβλεπα ναυάρχους μέσα!
Ξαφνικά όμως κάτι απέσπασε την προσοχή μου!
Άκουγα γυναικεία κλάμματα...

Ήτανε μια πανέμορφη κοπέλα,τόσο όμορφη που είχα μείνει εκτός επαφής με τον κόσμο για λίγα δευτερόλεπτα όταν είδα!Περπάτησα προς το μέρος της!
-Γιατί κλαις μικρή?
-Να μην σε νοιάζει!
Χαμογέλασα και την κοίταξα με ειλικρίνια στα μάτια!
-Προσπαθώ να βοηθήσω!
Με κοίταξε σκουπίζοντας τα μάτια της!2 πανέμορφαμάτια σαν αυτά δεν αξίζει να κλαίνε σκέφτηκα!
-Θέλω να μπω στο εστιατόριο,αλλά δεν έχω αρκετά λεφτά!
Χαμογέλασα πάλι!
-Σήμερα που λες γιορτάζω την προαγωγή μου,θέλεις να με συνοδέψεις?
Με κοίταξε με δυσπιστία!
-Εντάξει!

-Λοιπόν,γιατί θέλεις τόσο πολύ να μπεις σε αυτό το εστιατόρειο?
-Προέρχομαι από μία οικογένεια μαγείρων!Είμαι η τελευταία που απέμεινε!Αυτό το εστιατόρειο είναι το όνειρο για πολλούς μάγειρες να μπουν έστω και μια φορά!Ήταν η υπόσχεση που έδωσα στον αδερφό μου πριν πεθάνει!Ήταν το όνειρο του να έρθει εδώ και του το υποσχέθηκα ότι θα έρθω εγώ για αυτόν!
Φτάσαμε στην είσοδο του εστιατορείου!Εκεί βρισκόντουσαν δύο πορτιέρηδες!
-Κοπελιά σου είπαμε ότι δεν μπορείς να μπεις με αυτά τα λεφτά μέσα!
Τους αγριοκοίταξα και έβγαλα έναν πάκο χαρτονομίσματα που ήταν ικανός ίσως για 2 μήνες στο εστιατόριο!Έβγαλα μερικά χαρτονομίσματα και τους έδωσα!
-Η κοπέλα συνοδεύεται!Μιλάτε σε μένα!
-Περάστε κύριε!

Η κοπέλα με κοίταζε δέος!
-Που βρήκες τόσα λεφτά?
-Θα τα πούμε μέσα αυτά!
Όταν μπήκαμε μέσα επικρατούσε ένα σπαστικά αριστοκρατικό ύφος,που δεν μου άρεσε καθόλου!Συζητήσεις σε ψηλούς τόνους και δήθεν πληθυντική ευπρέπεια!
Μόλις ο κόσμος αντιλήφθηκε την είσοδό μας επικράτησε σιωπή για λίγο και μετά οι συζητήσεις επανήλθαν σε συνομοτικό τόνο αυτήν την φορά!
-Ποιος είναι αυτός ο ρακένδυτος που συνοδεύει αυτήν την όμορφη κοπέλα?Λες να του πληρώνει αυτή το δείπνο!
-Δες τα παπούτσια αυτής της κοπέλας,δεν είναι στην μόδα...και αυτός ο νεαρός δίπλα της,σαν πειρατής είναι...
-Μα καλά,τι κάνουν οι χωριάτες εδώ?

Η κοπέλα δίπλα μου έδειχνε να στεναχωριέται και ήταν έτοιμη να κλάψει!
-Μην στεναχωριέσαι!Θα τους χτυπήσουμε εκεί που τους πονάει σε λίγο και θα γελάσουμε εμείς!
Την κοίταξα και χαμογέλασα!Με κοίταξε και αυτή και χαμογέλασα δειλά!Για μια ακόμα φορά παρατήρησα πόσο όμορφη ήταν!
Καθίσαμε και περιμέναμε τον σερβιτόρο για να έρθει!Εγώ χαλάρωσα κάθισα αναπαυτηκά,τράβηξα μία καρέκλα από το δίπλα άδειο τραπέζι και άπλωσα τα πόδια μου ψηλα στην πλάτη της καρέκλας ανάβοντας ένα τσιγάρο!Αυτοί την φορά οι θαμώνες σκανδαλίστηκαν για τα καλά!
-Μα καλά που νομίζει πως βρίσκεται?
-Μάζεψε λεφτά ενός χρόνου για να έρθει εδώ να πιει ένα ποτό και νομίζει πως έγινε άνθρωπους ανώτερης κοινωνικής τάξης?
-Ας τον πετάξει κάποιος έξω...με αηδιάζει!
Μετά από λίγο ήρθε και ο σερβιτόρος για παραγγελία...

-Με συγχωρείτε...ε...κύριε!Μπορείτε να κατεβάσετε τα πόδια σας κάτω?
-ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΣΩ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΤΩ?
Ολο το μαγαζί γύρισε και μας κοίταξε!Το έπαιζα νευριασμένος και καλά!Έπρεπε να δείξω σε αυτούς τους ψευτοαριστοκράτες όμως ότι έκαναν λάθος που με σνομπάρανε!
-Εεεεμ...άμα μπορούσατε,ναι!Δεν επιτρέπεται....
-ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ?ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΚΑΝΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ?
-Εεεε...δεν ξέρω!
Έβγαλα 2 εκατομμύρια μπέλι και τα πέταξα στο πάτωμα!
-2 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΜΠΕΛΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ?
Όλοι στο μαγαζί πάγωσαν!
-Δύ...δύ...δύο εκατομμύρια μπέλι!Ναι,είναι καλά!
-ΠΑΡΕ ΜΑΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΡΑ!

Όλοι οι θαμώνες στο μαγαζί τώρα είχαν μείνει άφωνοι!
-Δύο εκατομμύρια μπέλι είπε...για να απλώσει τα πόδια του?
-Ποιος είναι αυτός ο νεαρός?
-Πως σκορπάει έτσι 2 εκατομμύρια?
-Γιατί είναι ντυμένος έτσι αν έχει τόσα λεφτά?
Είχαμε πάλι την προσοχή στραμένη πάνω μας,αλλά με διαφορετικό τρόπο τώρα!Όλοι μας ζηλεύανε ή είχαν μείνει άφωνοι!Πάντως όχι σνομπάρανε πλέον!Η κοπέλα είχε σοκαριστεί και αυτή!
Παραγγείλαμε και αρχίσαμε να μιλάμε!

-Άσε τους βλάκες να κοιτάνε,όλοι δήθεν είναι,κρίνουν τους άλλους ανθρώπους από το τί φοράνε και πόσα λεφτά έχουν!Πως σε λένε?
-Ανέλ!Είπες ότι πήρες προαγωγή!Για να έχεις τόσα λεφτά πρέπει να δουλεύεις για χρυσοροχείο,επίσης το μενταγιόν σου φαίνεται ακριβό!Πέφτω μέσα?
-Όχι,για την ακρίβεια πέφτεις πολύ έξω!Αυτό το μενταγιόν το απέκτησα από τα 5 μου,όσο για το επάγγελμά μου είναι κυνηγός επικυρηγμένων!Πήρα προαγωγή από απλός κυνηγός σε προχωρημένο!
Με κοίταξε πάλι με δέος!
-Δηλαδή κυνηγάς κακούς ανθρώπους και βγάζεις λεφτά από αυτό?Σε θαυμάζω...
-Δεν ξέρω αν είναι κακοί,είναι σίγουρα αντίπαλοί μου!Μου είπες ότι είσαι μαγείρησα,πες μου και άλλα για σένα...

-Ξέρεις τι,εκεί θέλω να πάω,σκοπός μου είναι να γίνω ο πιο δυνατός άνθρωπος στον κόσμο!Οπότε αυτός που θα θέλω να κερδίσω θα είναι στην Ραφτέλ λογικά!Όταν θα γυρίσω,αν βρω αυτό το ψάρι που λες θα στο φέρω!Μην ξεχνάς ποτέ τα όνειρά σου...
Με κοίταξε πάλι με δέος..
-Σε ευχαριστώ πολύ!
Εκείνη την στιγμή έγινε πάλι κάτι παράξενο!
Ένας άντρας μπήκε στο μαγαζί!Φαινόταν ταλαιπωρημένος και τα ρούχα του ήταν κουρελιασμένα!
-Πεινάω,ας με βοηθήσει κάποιος...
Είπε αυτό και μετά κατέρευσε!

Όλοι οι θαμώνες πάγωσαν πάλι και άρχισαν ξανά να μιλάνε σε συνομοτικό ύφος!
-Κοίτα τον λεχρίτη...τι νομίζει ότί είναι εδώ?Κανένα κοινωνικό ίδρυμα?
-Δες τον,είναι μέσα στην βρόμα...ας τον πετάξει κάποιος έξω!
Τελικά μπήκαν οι πορτιέρηδες μέσα και τον μαζέψανε για να τον πετάξουν έξω!Τότε ένας θαμώνας σηκώθηκε και μίλησε...
-Μαα καλά τι συμβαίνει σήμερα εδώ?Μαγαζί πολυτελείας είναι ή
τσίρκο?
Νευρίασα πάρα πολύ..Τέντωσα το δάχτυλό μου και έριξα μια σφαίρα λάσπης,όχι με πολυ δύναμη,τόση ώστε να τον πονέσει πολύ...
-Κάτσε κάτω ρε βλάκα...Δεν είμαι κανένας σαν εσάς,αλλά είμαι κυνηγός επικυρηγμένων,οπότε βούλωσέ το για να μην γίνεις τροφή για ψάρια!Εσείς εκεί,αφήστε τον κάτω και πείτε στον σερβιτόρο να φέρει φαγητό για τρεις...

Φέρανε τον άντρα στο τραπέζι μου και της Ανέλ!Τον καθίσανε σε μια καρέκλα και φύγανε αμίλητοι!
Μετά από λίγο ήρθε και ο σερβιτόρος με το φαγητό και τα ποτά μας!
-Τι θέλεις να πιεις Ανέλ,κρασί η ρούμι?
-Κρασί παρακαλώ!
Την κοίταξα και χαμογέλασα!Πήρα το μπουκάλι με το κρασί και έβαλα στο ποτήρι της,μετά άνοιξα το μπουκάλι με το ρούμι και άρχισα να πίνω....
-Είναι καλά?
-Ναι!Είμαι γιατρός...Απλά λιποθύμησε από την πείνα,σε λίγο θα σηκωθεί!
Και όντως,μετά από μερικά λεπτά ο άντρας συνήλθε...

-Που...που είμαι?
-Χαλάρωσε και φάε,μόλις φάμε συνεχίζουμε την πάρλα!
Αρχίσαμε και οι 3 να τρώμε και να πίνουμε,αλλά ο άντρας έτρωγε λες και είχε να φάει 1 βδομάδα,αν και τώρα που το σκεφτόμουν ήταν πολύ πιθανό!
Όταν τελειώσαμε το φαγητό ήταν ώρα για κουβέντα!
-Λοιπόν?Πως σε λένε?
-Ντον Κριγκ,εσένα?
-Είμαι ο Kint D. One,αλλά με φωνάζουν γκριν!
-Και η μικρή?Η κοπέλα σου?
Η Ανέλ χαμήλωσε το βλέμα και κοκκίνισε!
-Όχι,την λένε Ανέλ και μόλις την γνώρισα!Λοιπόν...πως έφτασες σε αυτήν την κατάσταση?