[Τελος] Bad Taste Of Marines Before Grand Line!

Επιτελους! Εφτανα στην πολη της αρχης και του τελους! Η πολη στην οποια εκτελεστηκε ο βασιλιας των Πειρατων. Αν και ποτε δεν με συγκινησε ο τιτλος του πειρατη που ειχα αποκτησει για να εκπληρωσω τους στοχους μου, δεν μπορουσε το γεγονος οτι εδω εκτελεστηκε ο ανθρωπος που ειχε τα παντα στον κοσμο να μην μου προκαλεσει δεος! Ηταν αξιοθαυμαστο το εργο ενος τετοιου ανθρωπου! Κοντρα σε αλλους πειρατες και τους μαρινς καταφερε στο τελος να κανει αυτο που δεν εκανε κανενας. Ενιωθα λοιπον υποχρεωμενος να δω την πλατφορμα που εκτελεστηκε αυτος ο σπουδαιος ανθρωπος και πειρατης!
Ετσι λοιπον, με το που εφτασα στο λιμανι της Loguetown το πρωτο πραγμα που εκανα ηταν να μαθω που ηταν η πλατφορμα αυτη!

Μολις κατεβηκα στο λιμανι της πολης, παρατηρησα πολυκοσμια, αλλα και πειρατες που ειχαν ξεδιαντροπα και ανοητα αφησει τα καραβια τους σε κοινη θεα!
ιδιαιτερα ενα συγκεκριμενο πληρωμα ηταν στην προβλητα και τρομοκρατουσε τον κοσμο.
-Χαχαχα! Ειμαστε οι Fread Pirates! Εχουμε 45.000.000 μπελλι επικυρηξη! τρεχτε να σωθειτε ανοητα ανθρωπακια! Ηρθε η ωρα να επικρατησει χαος και στον τελευταιο μας σταθμο πριν την γραμμη!
Ενω λοιπον συνεχιζαν να προκαλουν φασαριες οι ανοητοι αυτοι πειρατες, μια μοτοσυκλετα απο πισω τους ξεπροβαλλε.
-Ποιος εισαι εσυ? φωναξε ο καπετανιος
-Ειναι ο Καπετανιος Σμοκερ καπετανιε!
-χαχαχαχα! Εχεις μεγαλη φημη μαριν! ας δουμε αν εισαι ανταξιος της! Πανω του παιδια!
Οι πειρατες ξεχυθηκαν ολοι πανω του με ενα τρομαγμενο πληθος να αδυμονει γυρω απο την σκηνη της μαχης και εμενα να κοιταω ε περιεργεια να δω πως θα χειριστει την κατασταση ο Μαριν!

Ο Σμοκερ πριν καν τον φτασουν εγινε καπνος και τους περιτυλιξε!
Αυτοι τρομαξαν και παγωσαν στην θεση τους! Αρχισαν να κουνανε τα σπαθια τους μεσα στον καπνο χωρις ομως καποιο αποτελεσμα.
Τοτε ο καπνος τους εσφιξε και βρεθηκαν ολοι κλειδωμενοι σε αυτον χωρις μα μπορουν να κουνηθουν. Με μια επιδεξια κινηση ο σμοκερ τους σηκωσε ολους και τους προσγειωσε με δυναμη στο λιθοστρωτο πατωμα.
Ο καπετανιος τους ειχε πετρωσει!
-Δεν.. δεν ειναι δυνατον!
-Εσυ αξιζεις 45,000,000? Πρεπει να πω δυο κουβεντες στα σκυλια που σας αξιολογουν!
λεγοντας αυτα καβαλησε την μηχανη του και εφυγε ακριβως την ωρα που εισεβαλλαν στο λιμανι πολλοι μαρινς για να συλαβουν τους πειρατες!

-Αχ! τι τελειος! ειπε μια νεαρη κοπελα μεσα στο πληθος!
-Αυτος ειναι ο καπετανιος μας! ειπε ενας αλλος τυπας
-Ο προστατης της πολης και εμβλημα! Ολοι οι αποθρασυμμενοι πειρατες βρισκουν σε αυτον τον δασκαλο τους, συνεχισε ενας γερος.
Πραγματικα η δυναμη του Σμοκερ με ειχε καταπληξει! Ηταν εκπληκτικη και ο ιδιος καταφερε να αντιμετωπισει ενα ολοκληρο πληρωμα ισως και πιο ευκολα απ'οτι θα μπορουσα εγω!
Χωρις ομως να με αποθαρρυνουν οι οι δυναμεις του, συνεχισα και ρωτησα εναν περαστικο.
-Μηπως ξερετε που ειναι η πλατφορμα που εκτελεστηκε ο Βασιλιας των Πειρατων?
Με κοιταξε καλα καλα και μου εδειξε την κατευθυνση!
Αμεσως κατευθυνθηκα στο μερος που ειχε αφησει την τελευταια του πνοη ο Βασιλιας των Πειρατων!!!

Καθως περνουσα μεσα απο την πολη, παρατηρησα οτι ο κοσμος ηταν ξεγνοιαστος παρα τις συχνες επισκεψεις των πειρατων! Ισως οι Μαρινς για μια φορα καναν καλη δουλεια... Ισως ειχαν απαλλαξει τους ανθρωπους αυτους απο ανουσιες σκοτουρες και βασανα!
Μονο με αυτην μου την παρατηρηση ο Καπετανιος Σμοκερ ειχε ανεβει και στα δικα μου ματια. Ισως διεφερε απο τους υπολοιπους μαρινς που ηξερα!
Με ολες αυτες τις σκεψεις εφτασα τελικα στην Μεγαλη εξεδρα!
Το θεαμα ηταν εκθαμπωτικο! Στεκομουν εκει... μπροστα απο το μερος που ο Βασιλιας των Πειρατων Gol D. Roger ειπε τις τελευταιες του κουβεντες!
Καθισα και παρατηρησα αποχαυνωμενος την εξεδρα και δεν προσεξα μια ομαδα μαριν που περιπολουσαν την πλατεια!

Οταν πλεον τους ειδα ηταν αργα!
-Ει εσυ!
Χωρις να τους δωσω σημασια αρχισα να περπαταω μεσα στο πληθος. Ισως καταφερνα να χαθω με σα σε αυτους!
-Πιαστε τον! Ειναι ο Mephistopheles! Ο Πειρατης με τεραστια επικυρηξη εδω στο East Blue!
Μολις ακουστηκα τα λογια αυτα η καλυψη μου χαθηκε καθως ολοι οι πολιτες ετρεχαν να σωθουν μακρια απο τον πειρατη που εδειχναν οι μαρινς, δηλαδη εμενα.
Βλασφημησα τον εαυτο μου που δεν ημουν πιο προσεχτικος και με ειχαν αντιληφθει οι Μαρινς!
Οι μαρινς Αρχισαν ναμε πυροβολουν! Οι σφαιρες δεν μου εκαναν τιποτα αλλα αναρωτιομουν τι σκατα κανανε και πυροβολουσαν μεσα στον κοσμο! Ανετα θα μπορουσε να χτυπησει καποιος!
Αλλα κρινοντας απο τα ματια τους δεν τους ενοιαζε τιποτα παρα να με πιασουν! Αλλη μια αποδειξη τυφλης και μαυρης δικαιοσυνης!

Η συνειδηση μου ελαφρυνε. Δεν θα με πονουσε πλεον αυτο που θα εκανα! Θα το αξιζαν!
-Nuclear Laser!
-Cannon Wrath!
-Incendiary Bullets!
Με ολον αυτον τον συνδυασμο επιθεσεων ακομη και ο τελευταιος μαριν ηταν στο εδαφος!
Χωρις να χασω χρονο αρχισα να τρεχω προς τα στενα και σκοτεινα σοκακια της πολης για να κρυφτω!
Ευτυχως η πολη ηταν μεγαλη και ευκολα καταφερα να εξαφανισω τα ιχνη μου! Ενα ηταν πλεον σιγουρο! Οι μαρινς ηξεραν οτι ημουν εδω και ηταν ετοιμοι να χρησιμοποιησουν τα παντα για να με βρουν και να με πιασουν.
Σε λιγο βρηκα ενα βρωμικο μπαρ και μπηκα μεσα...

Κοσμο δεν ειχε ομως ηταν αρκετα απροσιτο ωστε να μην με βρουν εδω!
Ο μπαρμαν ηταν αδιαφορος απο την αφιξη μου ενω γυαλιζε ενα ποτηρι. Καποια στιγμη γυρισε το κεφαλι του προς το εσω τερικο του μπαρ και αρχισε να φωναζει:
-Ελα μωρη να παρεις παραγγελια! Εχουμε πελατη!
Μια ομορφη κοπελα αλλα παρα πολυ ταλαιπωρημενη και χτυπημενη ξεπροβαλε απο το εσωτερικο.
-Τι... τι θα παρετε?
-Λιγο σακε παρακαλω!
Μολις ακουσε την λεξη "παρακαλω" χαμογελασε. Φαινοταν οτι κανεις δεν της φεροταν με τροπους.Ηταν ξεκαθαρο οτι η κοπελα κακοποιουταν!
Καθως ημουν στο τραπεζι παρατηρησα την κοπελα μεχρι να μου φερει το σακε...

Το τρομαγμενο και ταραγμενο προσωπο της ελαμπε καθως ο ηλιος την ελουζε απο ενα παραθυρο!
Σε λιγο επινα το σακε ενω ο μπαρμαν με παρατηρουσε με προσοχη. Πλεον ειχε παρει μια εφημεριδα στην οποια βυθιστηκε και αρχιζε να διαβαζει!
Καποια στιγμη ο μπαρμαν εφυγε απο το μαγαζι. Εμεινα μονος με την κοπελα. Ηξερα οτι ηταν επικινδυνο να κατσω εδω, αφου ο μπαρμαν μπορουσε να καλεσει τους μαρινς οποτε ηθελε! Αλλα η κοπελα απλα δεν με αφηνε!
-Χρειαζεσαι βοηθεια?
-Οχι! Προς θεου εισαι πελατης γιατι να με βοηθησεις με τα ποτηρια!
-Δεν εννοω αυτο και το ξερεις!
Εσκυψε το κεφαλι.
-Θες βοηθεια? Καταλαβα οτι σε κακοποιει! Μπορω να βοηθησω!
-Εισαι πολυ καλος...
εκλεισε τα ματια και αρχισε να δακρυζει
-Σπανια μου μιλανε με τοση τρυφεροτητα! Αν και θα τιμωρηθω αυστηρα αργοτερα πρεπει να σου πω οτι ο Πατερας πηγε να καλεσει τους μαρινς και τον Σμοκερ μαζι! Καλυτερα να φυγεις!
Μολις το ακουσα καταλαβα οτι οντως επρεπε να φυγω!
-Θα επιστρεψω το βραδυ! της ειπα. Να εισαι ετοιμη!
Και με αυτα τα λογια εφυγα!

Την υπολοιπη μερα την σκεφτομουν συνεχως. Κατηγορουσα συνεχεια τον εαυτο μου οτι δεν επρεπε να την αφησω εκει μονη της!
Το βραδυ λοιπον πηγα στο μαγαζι!
Αν και ηταν μερικοι μαρινς εκει γυρω μπορεσανα ξεγλιστρησω απο αυτους και να μπω μεσα.
Μολις ειδα τον μπαρμαν και οχι την κοπελα, τον αρπαξα απο τον γιακα.
-Που ειναι?
Αρχισε να γελαει!
-Πες μου που ειναι αλλιως θα υποφερεις πιο πολυ απ'οσο φανταζεσαι!
Με τρεμαμενα χερια εδειξε το πισω δωματιο!
Πηγα να κοιταξω και παγωσα!
Ηταν Νεκρη! Το αψυχο αγγελικο σωμα της κειτοταν μαχαιρωμενο στο πατωμα και το μαχαιρι διπλα! Εσκυψα και επιασα το μαχαιρι!
-ΑΥΤΟΣ!

Με τερστια νευρα σηκωθηκα κρατωντας το μαχαιρι. Θα τον σκοτωνα! Ο μπαρμαν την δολοφονησε! Την ιδια του τη κορη!!! Τι ηθελε να κερδισει απο αυτο ομως?
Εκεινη την στιγμη μου λυθηκε η απορια. Καμια ντουζινα μαρινς μπηκαν μεσα μαζι με αυτον ο οποιος εκλαιγε.
-Η κορη μου... Την σκοτωσε!!!
Το κλαμα του... Τοσο ψευτικο! Με νευριαζε ακομη πιο πολυ!
Πριν ομως προλαβω να του ορμηξω ενα διχτυ απο καιρουσεκι πεταχτηκε απο το οπλο ενος μαριν!
-Τωρα δεν θα μας γλιτωσεις Σουπερνοβα! Μην φοβασε! γυρισε στον μπαρμαν, μπορει ο χαμος της κορης σου να μην εξαλειφεται αλλα για αυτο που εκανεςκαι αντεξες θα ανταμειφθεις πλουσιοπαροχα!
Ωστε για αυτο το εκανε!!!

Ηταν πολλοι μαρινς και μικρο μερος! Δεν μπορουσα να πολεμησω ετσι! Μεμια κανονομπαλα μου, εδιωξα το διχτυ απο πανω μου ενω μεμια μικρη εκρηξη αποωθησα καπως τους μαρινς αλλα ταυτοχρονα ανοιξα και μια τρυπα στον τοιχο για να ξεφυγω!
Οταν πλεον ειχα ηδη βγει απο το μπαρ, οι μαρινς σηκωνονταν! Θα τους ξεφευγα! Αυτοηταν αναμφιβολο!
Καθως ωστοσο προσωρουσα με ταχεις ρυθμους προς τα στενα, ασπροι καπνοι με τυλιξαν! Σιγα σιγα αρχισα να αναρωτιεμαι τι τρεχει! Μετα καταλαβα...
-Ωστε τωρα οι πειρατες σκοτωνουν και αθωα κοριτσακια???
Ηταν ο Σμοκερ!

-Δεν το εκανα εγω!
-Και περιμενεις να πιστεψω εναν βρωμερο πειρατη σαν και εσενα?
-Δεν περιμενω να πιστεψεις τιποτα! Η δικαιοσυνη σας δεν σας επιτρεπει να πιστεψετε τιποτα! Για αυτο λοιπον θα ασκησω και εγω την δικη μου δικαιοσυνη!!!
Ο Σμοκερ αρχισε να γελαει!
-Δικαιοσυνη και Πειρατες ειναι δυο αντιθετα πραγματα!
-Η Υποχρεωση της δικαιοσυνης δεν υπαρχει σε ολους τους ανθρωπους! Παρολα αυτα σε μερικους υπαρχει ειτε Μαρινς, ειτε πειρατες ειτε Επαναστατες! Και αν οντως οι πειρατες δεν εχουν αυτο το αισθημα της δικαιοσυνης οπως λες ειναι καλυτερα απο το να εχουν λαθος αντιληψη για αυτη οπως εσεις!!!
-Δεν θα μου πει ενας Πειρατης για την δικαιοσυνη! Την δικαιοσυνη τη Ζω καθε μερα!
-Τοτε λοιπον χαμογελα! Γιατι εισαι στα προθυρα να αντιμετωπισεις την δικη μου δικαιοσυνη και να μπλεχτεις στην δικη μου εκδικηση! Και αυτο θα ειναι κατι πρωτογνωρο! Κατι που δεν θα εχεις ζησει ποτε!
Με αυτα τα λογια ορμηξα στον Σμοκερ, το Καπετανιο της μΑριν βασης του νησιου!

Η μαχη ηταν σκληρη. Προφανως ηταν ο Πιο δυνατος αντιπαλος που ειχα ως τωρα αντιμετωπισει!
Ομως για αλλη μια φορα βγηκα νικητης απο μια δυσκολη μαχη!
Ωστοσο ο θανατος της κοπελας που ημουν διατεθημενος να σωσω με εκανε να λυπηθω αρκετα!
Σε λιγο το μερος γεμισε απο Μαρινς!
-Καπετανιε! φωναξαν μολις τον ειδαν χτυπημενο!
Αυτος με κοιταξε.
-Μην προσπαθησετε να τον πιασετε τωρα ανδρες! Δεν ειμαστε καταλληλα προετοιμασμενοι και πολλοι απο εσας θα πεθανουν!
Αυτοι εμειναν εκπληκτοι!
-Εισαι καλος καπετανιος!
Δεν μιλησε. Απομακρυνθηκα απο αυτον!
-Δεν την σκοτωσα εγω! φωναξα πριν χαθω στην βραδυα!

Σε λιγο βρηκα ενα παλιο και βρωμικο πανδοχειο για να κοιμηθω!
Μακρια απο πειρατες και μαρινς σκεφτομουν την κοπελα! Ποιος την σκοτωσε? Ο πατερας της μαλλον! Αυτον τον ανθρωπο τον εχω ικανο για ολα! Συντομα ομως... συντομα θα τον κανονιζα! Αν δεν με σταματησε ο Σμοκερ κανεις δεν θα με σταματουσε απο το να εφαρμοσω την δικη μου δικαιοσυνη!
Και ομως, ειχα την αισθηση οτι κατι μεγαλυτερο κρυβοταν πισω απο ολα αυτα! Κατο αλλο πιο σημαντικο! Πιο μεγαλο απο εμενα!
Αν και αρχισα να ανυσηχω, ο υπνος με πηρε χωρις να ξερω τι θα ξημερωνε την επομενη μερα!