[ΤΕΛΟΣ] To πειρατικο πληρωμα απο την Grand Line!

Λινκ Προηγουμενης ιστοριας:

Περιληψη Προηγουμενων:

Τωρα βρισκομουν στην θαλασσα με προορισμο το barattie το καλυτερο εστιατορειο στον κοσμο. Δεν προλαβα ομως να δωσω την αναφορα μου και αμεσως απο τα κεντρικα με φορτωσαν με αποστολη. Βεβαια δεν ηταν σαν τις αλλες αγγαρειες, θα ηταν αρκετα ευχαριστη και συναμα συναρπαστικη. Η αποστολη περιελαμβανε και μια κοπελα την οποια και θα παραλαμβανα απο ενα νησι λιγο πριν φτασω στο Barattie. Eτσι λοιπον αλλαξα για λιγο την πορεια μου για να παρω την νεαρη κοπελα μαζι μου. Το ονομα της ηταν Miou Okitake και ειχε πολλες πληροφοριες για διαφορους εγκληματιες των αρχικων θαλασσων. Εγω επρεπε να την μεταφερω με ασφαλεια στο Barattie και να την προστατευσω μεχρι να την παραδωσω στον Captain Fullbody ο οποιος θα αναλαμβανε την υποθεση απο εκει και περα. Μαλιστα μου ειχαν εφιστησει την προσοχη καθως στην περιοχη γυρω απο το Barattie κυκλοφορουσε ενα πολυ επικυνδηνο πειρατικο πληρωμα, κανοντας την προστασια της κοπελας ακομη πιο σημαντικο γεγονος για την αποστολη μου.

Εφτασα λοιπον στο μικρο νησακι απο οπου θα παραλαμβανα την νεαρη κοπελα. Καθως εμπαινα στο λιμανι με περιμεναν στον μωλο καμια 10αρια ατομα. Αφου εδεσα την βαρκα μου κατεβηκα και τους συστηθηκα.
Καλημερα σας, ειμαι ο Μαριν Ensign Haru Genzou και ηρθα να συνοδευσω την δεσποινιδα Miou Okitake στο εστιατορειο Barattie.
Kαλημερα, εγω ειμαι αυτη. Μου ειπε μια ομορφη κοπελα λιγο μεγαλυτερη απο εμενα στην ηλικια.
Χαρηκα για την γνωριμια. Ειστε ετοιμοι να αναχωρησουμε?
Ναι ετοιμη ειμαι. Αυτος εδω ειναι ο σακος μου. Και παρακαλω μιλα μου στον πληθυντικο.
Ενταξει συγνωμη. Ελα περασε. Της ειπα και της εδωσα το χερι μου να ανεβει στην βαρκα ενω προηγουμενως ειχα βαλει ηδη μεσα στην βαρκα το σακιδιο της.
Οταν πλεον ημασταν ετοιμοι να αναχωρησουμε εκεινοι αποχαιρετησε τους συγγενεις της και τους φιλους της και λυσαμε το σχοινι για να φυγουμε.

Εισαι καιρο στο σωμα των Μαρινς?
Ναι ειμαι αρκετο καιρο. Πανω απο δυο χρονια!
Ααα θεωρεισαι παλιος δηλαδη...
Ε νταξει οχι και παλιος αλλα ναι εχω καποια εμπειρια.
Και γω θα ηθελα μια μερα να μπω στο σωμα και να κυνηγαω εγκληματιες.
Δεν ειναι αργα για να το καταφερεις! Αρκει να το πιστευεις!
θα το ηθελα πολυ ομως δεν με αφηνουν οι δικοι μου ανθρωποι. Φοβουνται πως θα διατρεχω μεγαλο κινδυνο.
Σ'αυτο εχουν δικιο. Η δουλεια αυτη εμπεριεχει μεγαλο κινδυνο και καθημερινα ρισκαρεις παιζοντας την ζωη σου κορωνα γραμματα.
Το ξερω. Τελοσπαντων ποιος ξερει καποια μερα ισως γινουμε συναδελφοι. Μου ειπε και μου χαμογελασε.
Θα ηταν πολυ ωραιο, ανυπομονω! Ειπα και εγω χαμογελωντας.
Στην συνεχεια της ζητησα να καθισει στο εσωτερικο του πλοιου μεχρι να φτασουμε στον προορισμο μας γιατι ειχε αρχισει να φυσαει αερας και εκανε κρυο. Εκεινη με ακουσε και πηγε μεσα αφηνοντας με εξω να χειριζομαι το πηδαλιο και να παλευω με τα κυματα.

Συνηθισμενος βεβαια εγω σε αυτο αλλα ειχε αρχισει να με κουραζει. Ευτυχως συμφωνα με τον χαρτη πλησιαζαμε στο Barattie και ηλπιζα πως ο καιρος εκει θα μας εκανε το χατιρι να ειναι καλυτερος. Μεσα σε ολη αυτην την αναταραχη εγω επρεπε να προσεχω να ειναι ασφαλης η Miou αλλα να εχω το νου μου τοσο στην καταιγιδα οσο και σε καποια ξαφνικη εμφανιση των πειρατων που τριγυρνουσαν εδω στην περιοχη. Αλλωστε ηταν γνωστο πως το Barattie απο παντα προσελκουσε πολυ κοσμο ανεξαρτητα παραταξης, οικονομικης καταστασης και λοιπων διακρισεων.
Μετα απο 20 λεπτα διαρκους κακοκαιριας ειδα επιτελους τα συννεφα να ανοιγουν και να αποκαλυπτεται απο μεσα τους ο ζεστος λαμπερος ηλιος. Εντελως τυχαια την ιδια στιγμη εμφανιστηκε στον οριζοντα το πλωτο εστιατορειο barattie που αποτελουσε τον προορισμο μου. Αμεσως πηγα να ειδοποιησω την Miou οτι σε λιγα λεπτα θα φταναμε στο εστατορειο. Εκεινη χαρηκε που τελειωσε η κακοκαιρι και βγηκε εξω στο καταστρωμα να απολαυσει την ηλιολουστη πλεον μερα και την θεα της θαλασσας.
Εκει εξω που εισαι προσ.... Δεν προλαβα να τελειωσω την φραση μου και με διεκοψε.
Μην γινεσαι υπερπροστατευτικος! Θα θυμωσω! Ηρεμησε κανεις δεν θα με πειραξει εδω.

Ενταξει συγνωμη, να προσεχεις ομως!
Της ειπα σε μια τελευταια προσπαθεια να της εθιστησω την προσοχη μως εκεινη δεν μου εδωσε και πολυ σημασια και συνεχισε να αγναντευσει το πελαγος και τον καταγαλανο ουρανο στηριζομενη στην ακρη του καραβιου. Μετα απο 10 λεπτα ειχαμε φτασει πλεον στο barattie και δεσαμε την βαρκα μας στο υποτιθεμενο λιμανι του εστιατορειου. Αφου την βοηθησα να κατεβει, την συνοδευσα μεσα στο εστιατορειο. με μια γρηγορη ματια εψαξα για τον Captain Fullbody ομως δεν ειχε ερθει ακομη.
Λοιπον τι λες για ενα γευμα πριν ερθει ο Καπετανιος? Της προτεινα.
Με μεγαλη μου χαρα! Αποκριθηκε και ο σερβιτορος μας οδηγησε σε ενα κοντινο τραπεζι με θεα απο το παραθυρο για να βλεπει η Miou. Εγω αφου τον ευχαριστησα για την εξυπηρετηση κα την βολικη θεση που μας βρηκε του εδωσα ενα μικρο φιλοδωρημα.
Καθισαμε με την Miou και λιγο αργοτερα μας εφεραν τους καταλογους για να παραγγειλουμε. Εκεινη πηρε μια σαλατα και εγω μια σουπα σπεσιαλιτε του μαγαζιου. Και οι δυο ανυπομονουσαμε να δοκιμασουμε το φαγητο.

Ειναι η πρωτη φορα που ερχεσαι εδω???
Ναι πρωτη φορα, ειναι πολυ ωραιο το μερος! Ανυπομονω να δοκιμασω το φαγητο εχω ακουσει τοσα πολλα καλα λογια!
Και γω το ιδιο.Ηθελα να ερθω εδω απο οταν μπηκα στους Μαρινς και ξεκινησα να ταξιδευω ομως τωρα καταφερα να πραγματοποιησω αυτην την επιθυμια μου.
Εκεινη τη στιγμη ηρθε ο σερβιτορο και μας σερβιρε τα πιατα μας. Αμεσως και οι δυο ξεκινησαμε το φαγητο και σε καθε μας μπουκια καταλαβαινε κανεις το ποσο ενθουσιασμενοι ημασταν με τον αρμονικο συνδυασμο των γευσεων στα πιατα μας. Τελικα ολες αυτες οι φημες ηταν αληθεια και το φαγητο εδω ηταν πραγματι οτι καλυτερο εχω δοκιμασει εδω και πολυ καιρο και πολυ καλυτερο απο οτι θα φαω και για πολυ καιρο στο μελλον.
Ειναι πραγματικα υπεροχο, πολυ καλυτερο απο οτι το φανταζομουν!
Οντως το φαγητο ειναι θεσπεσιο.
Της απαντησα και συνεχισαμε να απολαμβανουμε ο καθενας το πιατο που ειχε επιλεξει χωρις να θελουμε να τελειωσει το περιεχομενο του.

Μετα απο λιγη ωρα και ενω εμεις ακομη απολαμβαναμε το φαγητο μας προσεξα πως εφτασε στο εστιατορειο ο captain Fullbody.
Με συγχωρεις για λιγο Miou αυτος ειναι ο Καπτεναιος που θα σε συνοδευσει απο εδω και περα. Παω να τον ενημερωσω πως ημαστε ηδη εδω.
Ενταξει πηγαινε πηγαινε.
Και κατευθυνθηκα προς το μερος του Καπετανιου.
Captain Fullbody, Marine Ensign Haru Genzou. Στις υπηρεσιες σας.
Ααα Genzou βρισκεσαι ηδη εδω? Ειναι και η κοπελα μαζι σου?
Μαλιστα κυριε. Ενω σας περιμεναμε καθισαμε να φαμε. Ελατε μαζι μου.
Του ειπα και με ακολουθησε στο τραπεζι στο οποιο ο σερβιτορος προσθεσε μια επιπλεον καρεκλα. Οταν ο καπετανιος ειδε την Miou πηγε προς το μερος της και της μιλησε.
Οοοο αγαπητη μου ειναι μεγαλη μου αρα να σας γνωριζω. Captain Fullbody.
Χαρηκα για την γνωριμια καπετανιε. Με λενε Miou Okitake και απο τι φαινεται απο εδω και περα θα ταξιδεψουμε για λιγο καιρο μαζι.
Μα φυσικα με μεγαλη μου χαραα. Ειπε και της επιασε το χερι.

Ει εσυ τι κοιτας??? Πηγαινε εξω να προσεχεις το καραβι μου με τους υπολοιπους ναυτες. Εγω παραξενευτηκα και αρχικα δεν καταλαβα πως το ελεγε σε εμενα ομως αφου ειδα πως με κοιταζε επιμονα κατι αντιληφθηκα.
Συγνωμη κυριε σε εμενα μιλατε???
Ναι εσενα φυσικα! Πηγαινε εξω να προσεχεις το καραβι!
Μα οχι μην τον διωχνετε, θελω να κατσει μαζι μας. Ειναι δικη του ευθυνη μεχρι να φυγουμε απο το νησι να με προστατευει αλλωστε.
Απαντησε η Miou και αφησε με ανοιχτο το στομα τοσο εμενα οσο και τον καπετανιο.
Εχε χαρη! Ειπε ο αρχηγος και αρχισε να ψαχνει να βρει τον σερβιτοο να παραγγειλει.
Σε ευχαριστω! Της ψιθυρισα καποια στιγμη που δνε προσεχε ο καπετανιος.
Δεν κανει τιποτα. Δεν ηθελα να μεινω μονη μου μαζι του, μου φαινεται λιγο περιεργος.
Μου απαντησε και γελασαμε σιγανα. Ο σερβιτορος ηρθε μετα απο λιγη ωρα και αφου παρηγγειλε και ο καπετανιος αρχισε να ρωταει την Miou διαφορα ασχετα πραγματα.

Εκεινη φαινοταν σαν να βαριεται ή να ηταν ενοχλημενη με την μινι ανακριση που εκανε ο καπετανιος. Εγω καταλαβα ομως πως ολα αυτα που της ελεγε ηταν πιθανοτατα επειδη του αρεσε αλλα δεν νομιζω να απεδιδε η προσπαθεια, γιατι ηδη εκεινη δεν τον ειχε παρει με καλο ματι. Την στιγμη λοιπον που η Miou εψαχνε εναν τροπο να αποφυγει την ενοχλητικη συζητηση με τον καπετανιο ακουστηκε απ εξω ενας θορυβος σαν εκρηξη και ολοι πεταχτηκαμε απο τα τραπεζια μας. Ζητησα απο την Miou να καθισει εμσα στο εστιατορειο ομως εκεινη ακολουθησε εμενα και τον καπετανιο εξω να δουμε τι συνεβει.
Τρεξαμε εξω και ειδαμε το πλοιο του καπετανιου να εχει παρει φωτια η σημαια των Μαρινς που ανεμιζε στο κεντρικο καταρτι καθως και ενα σημειο της πλωρης.
Τι συμβαινει εδω????
Φωναξε ο καπετανιος για να απαντησουν οι ναυτες του.
Καπετανιε, το πληρωμα του Don Krieg επιτηθεται!!!!!
Ποιος ειναι ο Don Krieg????
ΕΙναι ενας αρκετα δυνατος πειρατης ο οποιος ειχε παει στην Grand Line και τωρα εχει γυρισει πισω καθως εχασε πολλους ανδρες. ΕΙναι επικυνδηνος, απομακρυνετε τους πολιτες γρηγορα!!!

Εκεινη τη στιγμη επικρατησε πανικος με τους πελατες να τρεχουν δεξια αριστερα να βρουν το μεταφορικο μεσο με το οποιο εφτασαν στο εστιατορειο. Εγω αμεσως απευθηνθηκα στην Miou.
Πηγαινε κατσε στην βαρκα μου που την αφησαμε στο πισω μερος θυμασαι??? Δεν θα ψαξουν εκει, θα τους απασχολησουμε απο μπροστα!
Ενταξει παω. Μου ειπε εκεινη ακουγοντας τις οδηγιες μου και αφου καταλαβε ποσο σοβαρη ειναι η κατασταση.
Καπετανιε πρεπει να πολεμησουμε????
ναι δεν υπαρχει λυση, εμπρος ολοι επανω στους πειρατες!
Φωναξε και ορμησαν ολοι οι ανδρες του στο πλοιο που βρισκοταν ακριβως πισω απο το δικο του.
Μετα απο 10 λεπτα μαχης παραδοξως ειχαμε νικησει ολους τους αντιπαλους μας και το πλοιο εμεινε ακυβερνητο εχοντας μονο Μαρινς επανω. Την ιδια στιγμη που ο καπετανιος πανηγυριζε την νικη απο την πισω πλευρα του εστιατορειου εμφανιζοταν 2 μεγαλυτερα πειρατικα πλοια και πανω στο εστιατορειο ερχοταν προς το μερος μας περπατωντας και κρατωντας σφιχτα την Miou ενας περιεργος ανδρας με χρυση πανοπλια.

Τι στο καλο?????? Ποιος εισαι εσυ???? Ειπα βλεποντας να κραταει την Miou.
Χαχαχχα αυτη εδω απο λιγο να ξεφυγει και δεν θα το ηθελα!!! Μου ειναι πολυ χρησιμη!!!
Βοηθειααα!!! Τσιριξε η Miou και ο ανδρας που την κρατουσε της εδωσε ενα χαστουκι ριχνοντας την κατω.
Αυτο που εκανες θα το μετανιωσεις, οποιος κι αν εισαι!!!!
Μικρε εχεις πολλα να μαθεις μεχρι να τα βαλεις μαζι μου...Εγω ειμαι ο Don Krieg, πειρατης απο την Grand Line!!!
Eιπε και αρχισε να γελαει ενω την ιδια στιγμη απο πισω του εμφανιζοταν και αλλοι πειρατες με 2 ατομα, πιθανων τους αξιοματικους του, να ειναι πιο μπροστα απο τους υπολοιπους. Ο ενας απο τους δυο φορουσε μια ολοδωμη μεταλλικη πανοπλια και ηταν πολυ χοντρος ενω ο αλλος πιο κοντος κρατουσε στα χερια του ενα οπλο που ειχε μια αλυσιδα και στην ακρη του μια μπαλα με καρφια.

Αρχηγε ασε τον Krieg για εμενα! Εχω θυμωσει πολυ τωρα!!!
Ενταξει θα παρω εγω τους αξιωματικους,να προσεχεις ομως!Μου ειπε και στην συνεχεια φωναξε στους υπολοιπους. Αντρες επιθεση!!!!!!
Και αμεσως ενα κυμα Μαρινς αρχισε να επιτηθεται εναντιον των πειρατων ενω εγω και ο καπετανιος πηγαιναμε προς το αρχηγ και τους αξιωματικους του πληρωματος.
ΕΙναι δυνατος ο Krieg! Προσεχε!
Θα προσεχω!
Και ετσι ξεκινησε η μαχη και εγω εμεινα στο κεντρο του πεδιου της μαχης με απεναντι μου τον Krieg.
Μικρε εισαι ετοιμος να πεθανεις???
Δεν φοβαμαι τον θανατο!!! Αλλα δεν προκειται να με σκοτωσεις εσυ εδω περα!
Χαχαχαχα εχεις πλακα μικρε!! Για να δουμε τι μπορεις να κανεις!
Μου ειπε και μου επιτεθηκε με το δορυ του. Αμεσως τραβηξα τα σπαθια μου και απεκρουσα την επιθεση εγκλωβιζοντας το δορυ. Εκεινος προσπαθησε να το τραβηξει αλλα δεν τα καταφερε και εγω πηγα να του ριξω μια κλωτσια στην πανοπλια που φορουσε. Μολις το ποδι μου ακουμπησε την πανοπλια ενιωσα ενα τρομερο πονο εξαιτιας της σκληροτητας που ειχε το υλικο που ηταν φτιαγμενη.

Αυτο ειχε ως αποτελεσμα να χασω την ισσοροπια μου και να πεσω στο εδαφος και ετσι ο Krieg καταφερε να τραβηξει το δορυ του απο την λαβη μου.
Μουαχαχαχαχα!!! Νομιζες πως μπορουσες να με κλωτσησεις??? Αυτη η πανοπλια με εχει σωσει απο πολλους κινδυνους!!!
Τι στο καλο ηταν αυτο???? Νιωθω το ποδι μου σαν να παραλυσε!
Μην τα βαζεις με τα σιδερα μικρε!
Καλα καλα ετοιμασου να τις φας!
Του ειπα και αφου ενιωσα λιγο καλυτερα το ποδι μου πηρα φορα και του επιτεθηκα με τα σπαθια μου σε σχημα Χ. Εκεινος δεν αντεδρασε και περιμενε την επιθεση μου. Εφτασα σε αποσταση αναπνοης και κατεβασα με ορμη τα σπαθια στο στηθος του. ΕΚεινος και παλι ομως δεν κουνηθηκε. Οταν πλεον τα σπαθια ακουμπησαν την πανοπλια σε αυτην δημιουργηθηκε μια μικρη γρατσουνια και τιποτα παραπανω.
Τι στο καλο, απο τι ειναι φτιαγμενη????
Σου ειπα μικρε εισαι πολυ νεος και απειρος για να με νικησεις!!!
Δεν μπορει....Μα μονο μια μικρη γρατσουνια?
Συνεχισα να σκεφτομαι απο μεσα μου.

Δεν μπορουσα να καταλαβω τι συνεβαινε. Συνηθως οι πανοπλιες οσο ανθικτικες και να ηταν θα παθαινανν ζημια απο ενα σπαθι.Μια μεγαλυτερη γρατσουνια ή μια τρυπα, αλλα αυτη δεν επαθε τιποτα. Απο τι ηταν φτιαγμενη που δεν μπορουσα να την κοψω.
Τι εγινε??? Καταλαβες οτι δεν μπορεις να με κεδισεις ή ακομη???
Δεν υπαρχει περιπτωση να υποχωρησω!!!
Για να δουμε ποσο μακρυα εισαι διατεθειμενος να φτασεις.
Ειπε και αρχισε να πηγαινει προς τα πισω. Αρχικα δεν ηξερα γιατι το εκανε, μετα ομως που καταλαβα τον λογο πετρωσα.
Για κοιτα την γλυκια κοπελα που εχω εδω...Ξερεις ποσοι πειρατες, αναμεσα τους και εγω, θα ηθελαν να πεθανει και να παρει μαζι της οτι ξερει????
Μην τολμησεις και την πειραξεις!!!!!
Βοηθειααα!!!!! Haru βοηθειαα!!!!!
Βοηθεια βοηθεια....Χαχαχαχαχαχαχα!!!!!! Και περιμενεις να σε σωσει αυτος ο κακομοιρης???
ΕΙπα μην τολμησεις και την πειραξεις!
Και πραγματικα το εννοουσα, εκεινη τη στιγμη μου ειχε ανεβει το αιμα στο κεφαλι γιατι η Miou ηταν δικη μου ευθυνη μεχρι να φυγουμε απο το Barattie.

Εκεινη τη στιγμη ο Krieg την ειχε ξαπλωσει κατω και την κραταγε απο το λαιμο σε αποσταση 20 εκατοστων απο το να βουτηξει το κεφαλι της στο νερο.
Μην τολμησεις και την πειραξεις!!!! Συνεχισα να του φωναζω!
Δεν μπορεις να με απειλεις γιατι δεν μπορεις να με νικησεις!!!
Ειπε και με μια αστραπιαια κινηση εσπρωξε το κεφαλι της στο νερο! Εγω πεταχτηκα και αρχισα να τρεχω προς το μερος ου. Εκεινος την πεταξε στην θαλασσα και στραφηκε προς τα εμενα και με το δορυ απεκρουσε την επιθεση μου. Στην συνεχεια μου εριξε μια κλωτσια στο αστραγαλο και επεσα κατω. Ηταν ετοιμος να με αποτελειωσει με το δορυ του, εγω ομως σκεφτομουν την Miou που ειχε πεσει στην θαλασσα. Δεν ηξερα τι να κανω, ημουν σε δυσκολη θεση και δεν μπορουσα να αμυνθω ευκολα. Εκεινη τη στιγμη ακουσα τον krieg να βγαζει μια κραυγη και το δορυ του να κατεβαινει προς το στηθος μου. Εκλεισα τα ματια μου και περιμενα το τελος μου στα επομενα δευτερολεπτα. Ξαφνικα ακουσα μεταλλα να συγκρουονται και ανοιξα τα ματια μου. Ειδα απο πανω μου τον καπετανιο να εχει αποκρουσε το δορυ και να κραταει τον Krieg.
Γρηγορα πεσε και σωσε την κοπελα!!!!
Δεν εχασα χρονο και εκανα οτι μου ειπε.

Αμεσως αφησα τα σπαθια μου και βουτηξα μεσα στο νερο για να βρω την Miou. Αρχισα να ψαχνα ομως δεν εβλεπα τιποτα προς το παρον. Δεν μπορουσα να δω καλα καυως τα νερα ηταν θολα συνεχιζα ομως να ψαχνω απεγνωσμενα την κοπελα. Επρεπε να την βρω παση θυσια. Λιγα δευτερολεπτα αργοτερα ειδα την σκια της και προσεξα πως δεν ειχε τις αισθησεις της. Αρχισα να κολυμπαω γρηγορα προς το μερος της και λιγο πιο μετα την εφτασα και αρχισα να την βγαζω προς τα εξω. Καποια στιγμη και ενω παλευα να ανεβουμε και οι 2 στην επιφανεια ενιωθα τον αερα μου να τελειωνει. Ενιωθα τα πνευμονια μο να γεμιζουν με νερο και σιγα σιγα οι αισθησεις μου να με εκγαταλειπουν. Την ιδια στιγμη που το φως απο την επιφανεια γινοταν ολο και πιο φωτεινο τα ματια μου εκλειναν και το εχανα απο μπροστα μου, ωσπου καποια στιγμη οι αισθησεις μου με εγκατελειψαν εντελως. Απο εκεινη τη στιγμη δεν θυμαμαι τιποτα και απλα ηλπιζα πως καποιος θα σωσει εμενα και την Miou πριν να ειναι πολυ αργα.

15 λεπτα αργοτερα
Μερικες απο τις αισθησεις μου αρχιζαν να επανερχονται. Ενιωθα το σωμα μου ξαπλωμενο σε μια λεια επιφανεια και κρυωνα υπερβολικα. Δεν μπορουσα ακομη να ανοιξω τα ματια μου και απο πανω μου εβλεπα μονο σκιες και ακουγα φωνες.
Γιατρε γιατρε ξυπναει!!! Ειναι καλα???
Δεν ξερω περιμενετε θα δουμε.
Εγω αρχισα να βηχω και να πεταω νερο απο την μυτη και το στομα μου. Ενιωθα χαλια και πονουσα σε ολο μου το κορμι. Απο τις φωνες των υπολοιπων καταλαβα οτι ανυσηχουσαν.
Γιατρε τι επαθε????
ΕΙναι μια χαρα, ξεκουραση χρειαζεαι! Απο λιγο να πεθανει απο πνιγμο λογικο ειναι!
Ευτυχως ειχαν καταφερει να με σωσουν. Αφου πλεον ημουν ασφαλης αρχισα να επεξεργαζομαι την κατασταση προτου χασω τις αισθησεις μου. Ετσι λοιπον ανοιξα σιγα σιγα τα ματια μου και κοιταξα γυρω μου.
Η Miou που ειναι??? Ειναι καλα???? Και οι πειρατες??? Εφυγαν??? Νικησαμε??? Τι εγινε???

Ηρεμησε Haru, ηρεμησε! Θα σου τα πουμε ολα, τωρα χρειαζεσαι ξεκουραση!
Οχι θελω να μαθω τωρα. Εσυ ποιος εισαι??? Του ειπα κοιτωντας τον περιεργα.
Ειμαι ο γιατρος του πλοιου του Captain Fullbody.
Ωραια, πειτε μου τι εγινε???
Αφου επεσες στην θαλασσα να σωσεις την Miou ο καπετανιος αρχισε να παλευει με τον krieg. Ο πειρατης ειδε πως ο καπετανιος του δημιουργουσε προβληματα και μετα απο λιγα λεπτα ετρεψε το πληρωμα του σε φυγη και το εβαλαν στα ποδια πριν προλαβουμε να τους συλλαβουμε.
Η Miou, η Miou που ειναι????
Ηρεμησε καλα ειναι. Ειναι μεσα στο εστιατορειο πηγε να φαει κατι και να ξεκουραστει.
Εγω τι επαθα???
Αφου εφυγαν οι πειρατες περιμεναμε απο λεπτο σε λεπτο να βγεις απο το νερο με την Miou, ομως η ωρα περναγε και εσεις δεν φαινοσασταν πουθενα. Τελικα μετα απο 5 λεπτα ειδαμε τα σωματα σας να βγαινουν στην επιφανεια 40 μετρα απο το εστιατορειο και ετσι ηρθαμε και σας βγαλαμε απο το νερο. Κανεις απο τους δυο δεν ειχε τις αισθησεις του και προσπαθησαμε να σας επαναφερουμε. Η Miou επανηλθε σχεδον αμεσως, εσυ ομως μας καρδιοχτυπησες. Νομιζαμε οτι σε χασαμε...

Εκτος απο τον βηχα κατα τα αλλα νιωθω μια χαρα.... Ειπα παραξενεμενος.
Απο λιγο να πεθανεις απο πνιγμο δεν το καταλαβαινεις????
Μου φωναξε ο γιατρος αγανακτισμενος με την αδιαφορια μου και την αναισθησια μου.
Και λιγο πιο πριν θα πεθαινα απο το δορυ του krieg. Ειμαι συνηθησμενος στον κινδυνο γιατρε.
Δεν μπηκε στον κοπο να απαντησει καταλαβαινοντας οτι ειχα δικιο και η ζωη μου αυτη ηταν, διαρκως σε κινδυνο. Δεν μπορουσα να καθισω αλλο ακινητος και ετσι προσπαθησα να σηκωθω να παω στο εστιατορειο να φαω κατι. Στην αρχη ζαλιστηκα λιγο και πηγα να πεσω ομως τελικα κρατηθηκα και σιγα σιγα περπατησα προς την πορτα του εστιατορειου. Μπηκα μεσα και μολις με ειδε η Miou ετρεξε και με αγκαλιασε.
Haru εισαι καλα?????
Ναι μια χαρα...
Σε ευχαριστω που με εσωσες, σου ειμαι υποχρεη!!!
Τι λες τωρα, ηταν καθηκον μου να μην αφησω να παθεις κατι.
Απο λιγο να χασεις την ζωη σου για μενα!!! Σε ευχαριστω!!!
Μου ειπε και αφου μου εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο με οδηγησε στο τραπεζι που καθοταν οεκεινη και ολοι οι Μαρινς για να φαμε.

Πριν καθισω περασα απο την θεση που καθοταν ο καπετανιος τον ευχαριστησα που με εσωσε.
Καπετανιε θελω να σας ευχαριστησω που μου σωσατε την ζωη!!! Επισης να ζητησω συγνωμη που υπερεκτιμησα τις ικανοτητες μου και νομιζα οτι μπορουσα να νικησω τον Krieg και κινδυνευσε η αποστολη να χαλασει.
Μην ζητας συγνωμη Genzou. Ολα πηγαν καλα, αλλη φορα να προσεχεις περισσοτερο.
Μαλιστα καπετανιε! Θα προσεχω. Σας ευχαριστω και παλι.
Του ειπα και στην συνεχεια πηγα να καθισω διπλα στην Miou. Αρχισαμε να τρωμε, ειδικα εγω, σαν να ειχαμε να φαμε πολυ καιρο. Η μαχη και ο απο λιγο πνιγμος μου μου ειχαν ανοιξει την ορεξη, αλλωστε το φαγητο που υπηρχε πανω στο τραπεζι δεν το ετρωγε κανεις καθε μερα, αρα επρεπε να εκμετελλευτω την ευκαιρια. Μετα απο μιση ωρα περιπου και αφου ειχα σκασει απο το φαγητο και το ποτο καθισα πισω στην καρεκλα μου για να ηρεμησω και να χαλαρωσω. Την ιδια στιγμη οι μαγειρες του barattie μαζευαν τα πιατα και ξεκινουσαν να σερβιρουν γλυκο θελοντας να ευχαριστησουν εμας τους Μαρινς που βοηθησαμε να αντιμετωπισουμε τους πειρατες.

Εγω αφου δεν μπορουσα να φαω αλλο αι αφου αρνηθηκα ευγενικα το γλυκο σηκωθηκα να κανω μια μικρη βολτα να σκεφτω καποια πραγματα. Βλεποντας γυρω γυρω το πλοιο παρατηρησα πως υπηρχαν αρκετες ζημιες σε ολο το εστιατορειο και απορουσα ποιος θα πληρωνε για ολη αυτην την καταστροφη. Πιθανοτητα θα πληρωνε η Κυβερνηση καθως οι Μαρινς εκαναν την ζημια προσπαθωντας να προστατευσουν τους πολιτες και το εστιατορειο. Παρολα αυτα συνεχισα το περπατημα και πηγα να καθισω σε ενα μερος στην αλλη πλευρα του εστιατορειου. Χρειαζομουν λιγο χρονο μονος μου για να σκφτω καποια πραγματα. Η ηττα μου και μαλιστα με σχετικη ευκολια με προβληματισε ιδιαιτερα. Ειναι σαν να κανω 2 βηματα εμπρος και ενα πισω, με αποτελεσμα να προχωραω μεν αλλα οχι με τους ρυθμους που θα επρεπε και επιθυμουσα. Ηταν σαν να κανω πισογυρισματα και αυτο δεν επιτρεποταν. Τωρα θα επρεπε να νικαω με μεγαλη ευκολια τους απλους πειρατες και να μπορω τουλαχιστον να αντεξω πολυ περισσοτερο ή εστω να δυσκολευω ατομα σαν τον Krieg.

Συντομα θα αφηνα την East Blue και θα ταξιδευα και στις αλλες αρχικες θαλασσες προτου μπω στην Grand Line και επρεπε να ειμαι αρκετα δυνατος ωστε να αντιμετωπισω ολους τους κινδυνους. Αλλωστε πολλοι ελεγαν πως η East Blue ειναι η πιο αδυναμη απο τις 4 αρχικες. Εκεινη την στιγμη ισως και να καταλαβα ποιο ηταν το προβλημα που προκαλουσε τα σκαμπανεβασματα στην αποδοση μου και επρεπε να το λυσω μια και καλη. Η κουραση του να ταξιδευω μονος μου, τοσο η ψυχολογικη οσο και η σωματικη, δεν μου επετρεπε να εχω μια σταθερα καλη αποδοση στις μαχες μου. Χρειαζομουν μερικα ατομα ωστε να με βοηθησουν στο ταξιδι μου, να με συντροφευουν και να κανουν τις δουλειες που εκανα μονος μου τοσο καιρο. Χρειαζομουν ατομα να δεθω μαζι τους και να γινουν φιλοι μου ωστε να νιωθω περισσοτερο ανθρωπος. Ολη αυτη η κουραση που βιωνα στα ταξιδια μου που διαρκουσαν 2-3 και περισσοτερες μερες εβγαινε στις μαχες μου. Δεν ηταν τυχαιο αλλωστε πως οσες μαχες κερδισα και καταφερα να ανταποκριθω στις απαιτησεις που εχω εγω απο τον εαυτο μου ηταν αφου ειχαν περασει μερικες μερες απο οταν εφτασα στο νησι και ειχα ξεκουραστει.

Ετσι ηταν ξεκαθαρο πως επρεπε να βρω πληρωμα και μαλιστα αμεσα καθως δεν με επερνε να κανω αλλες ηττες. Συντομα απο τα κεντρικα των Μαρινς θα μου ζητουσαν αποστολες που θα περιειχαν δυνατες μαχες και κυνηγι εγκληματιων και επρεπε να ειμαι σε θεση να ανταποκριθω αν θελω να ανεβω στην ιεαραρχια και να φτιαξω μια λαμπρη καριερα. Η επιλογη ομως των μελων του πληρωματος ειναι ενα δυσκολο εργο που πρεπει να κανω και δεν επρεπε να παρω οποιον κι οποιον. Επρεπε να εχω μαζι μου ατομα που εμπιστευομαι ή που θα ειμαι σιγουρος οτι δεν θα με προδωσουν και θα με βοηθουν παντα στις δυσκολιες. Μια επιλογη υπηρχε μονο που να πληρει ολες αυτες τις προδιαγραφες. Επρεπε να γυρισω πισω στο Dawn Island και να διαλεξω απο την εκει βαση καποιους ναυτες να με συντροφευσουν. Ημουν σιγουρος πς τοσο ο πατερας μου οσο και ο αρχηγος θα χαιροταν να με δουν ξανα. Επισης θα ζητουσα απο τον αρχηγο να μου προτεινει μερικους απο τους καλυτερους νεοσυλλεκτους ναυτες ωστε να με βοηθησουν στο ταξιδι μου.

Ο αρχηγος απο το Dawn Island ηταν απο τα λιγα ατομα που εμπιστευομουν με κλειστα τα ματια, καθως τον ηξερα απο πολυ παλια και με ειχε βοηθησει αρκετες φορες. Ηλπιζα οτι και αυτην την φορα θα με βοηθουσε με προθυμια και θα μου παρεδινε μερικους καλους ναυτες για να στηριζομαι σε αυτους. Ετσι λοιπον αφου ειχα αποφασισει για τον προορισμο μου και ημουν αποφασισμενος οτι θα βρω πληρωμα, εμεινα λιγο ακομη να σκεφτω τι μπορω να κανω για να δυναμωσω. Στις τελευταιες μου 2 μαχες μια νικηφορα και μια χαμενη δεν καταφερα να εφαρμοσω την καινουρια κινηση που βρηκα οταν πολεμουσα τον Κουρο και αυτο γιατι δεν ηταν εφικτο για διαφορετικες συνθηκες. Επρεπε λοιπον να βρω μερικες ακομη κινησεις ωστε να εχω μεγαλυτερη ποικιλια στις μαχες μου, γιατι απο καποια στιγμη και μετα θα ημουν προβλεψιμος για τους αντιπαλους μου. Αυτο φυσικα δεν το ηθελα καθως επρεπε να χτισω μια φημη γυρω απο το ονομα μου και οι εγκληματιες να φοβουνται μονο και μονο στο ακουσμα του ονοματος μου. Θα επρεπε καιρο βεβαια αυτο ομως ημουν πεπεισμενος να τα καταφερω και να γινω ενας σπουδαιος Μαριν που θα τρομαζει τους εγκληματιες!

Βυθισμενος καθως βρισκομουν στις σκεψεις μου δεν ακουσα πισω μου τα βηματα της Miou η οποια ειχε ερθει να με βρει και να με αποχαιρετησει μιας και ο Captain Fullbody επρεπε να αναχωρησει για την βαση οπου περιμεναν την κοπελα να δωσει τις πληροφοριες που ειχε για τους εγκληματιες των αρχικων θαλασσων.
Εδω εισαι??? Σε ψαχνω σε ολο το εστιατορειο...
Η φωνη της με τρομαξε και γυρισα αποτομα να δω ποιος ειναι.
Αστο καλο τρομαξα. Ναι εδω ειμαι, ηθελα να μεινω λιγο μονος μου να σκεφτω καποια πραγματα.
Ααα μαλιστα. Και νταξει ολα καλα?
Ναι ετσι πιστευω. Miou θελω να σου ζητησω ξανα συγνωμη που δεν μπορεσα να σε προστατεψω οσο πιο καλα μπορουσα...
Εκανες οτι καλυτερο μπορουσες. Αλλωστε πετυχες αυτο που επρεπε να κανεις ειμαι εδω και με παραδιδεις στον καπετανιο σωα και αβλαβη, αρα ολα πηγαν μια χαρα.
Ναι σωστα, αλλα...
Αυτο που σου λεω. Ξεχνα ολα τα υπολοιπα. Και τωρα ελα μαζι μου για να αποχαιρετησεις και τους υπολοιπους γιατι βιαζονται.
Και ετσι γυρισαμε πισω εκει που βρισκοταν και οι υπολοποι.