Μία απρόσμενη συνάντηση

είχε ξημερώσει και εγώ ξύπνησα..μα ήθελα να κοιμηθώ κι άλλο...ένιωθα τρομερά εξουθενωμένη εξ αιτίας των γεγονότων που είχαν συμβεί τις τελευταίες μέρες + του ότι το χέρι μου πονούσε αφόρητα...έκλεισα τα μάτια μου και ξανακοιμήθηκα...

με έβλεπα να τρέχω μέσα σε ένα δάσος...χωρίς να ξέρω τον λόγο.έκλαιγα.μάλλον κάτι πολύ άσχημο θα είχε συμβεί.τελικά έφτασα σε ένα ξέφωτο..εκεί υπήρχε ένας άνθρωπος πεσμένος κάτω..τον πλησίασα.η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή.ήταν ένας τύπος με πράσινες τούφες στα μαλλιά.και ήταν νεκρός.με έβλεπα να κλαίω με λυγμούς και μετά να στέκομαι σε ένα γκρεμό...τελικά έδωσα ένα σάλτο και πήδηξα στο κενό. μετά ένιωσα το νερό να με περιβάλλει και να μην μπορώ να αναπνεύσω..δεν μπορούσα να κουνηθώ... πνιγόμουν!

πετάχτηκα απότομα στο κρεβάτι μου παίρνοντας βαθιές ανάσες αλλά κοφτές.είχα ταχυπαλμία και έναν κόμπο στον λαιμό..λίγα δευτερόλεπτα μετά κατάλαβα πως ήμουν μούσκεμα στον ιδρώτα και πως καιγόμουν στον πυρετό.
<σκατά>έβρισα και ακούμπησα τους αγκώνες μου στα γόνατά μου και έχωσα το πρόσωπό μου στις παλάμες μου..πήρα ένα αντιπυρετικό-παυσίπονο και ξαναξάπλωσα..
όταν τελικά μου έπεσε ο πυρετός είχε πάει μεσημέρι.
<αρκετά χρονοτρίβησα>σκέφτηκα.
σηκώθηκα και πήγα και έκανα ένα ντουζ..μετά ντύθηκα και πήγα κάτω για να φάω κάτι.

κάθισα σε ένα τραπέζι και μου έφεραν το σημερινό μενού. διάλεξα πικάντικο χοιρινό με τηγανιτό ρύζι.
στο διπλανό τραπέζι άκουσα -άθελά μου- κάποιους να λένε για έναν μπάουντι χάντερ που νίκησε εναν σουπερ νόβα...
<ενδιαφέρον> σκέφτηκα αλλά δεν είχα χρόνο για τέτοια τώρα..αν και θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν πάλευα με έναν μπάουντι χάντερ κάποια μέρα. αυτόματα σκέφτηκα τον αδελφό μου...να είναι καλά άραγε?θα μπορούσε να έχει να κάνει μαζί του ο εφιάλτης που είδα ή απλά ήταν αποτέλεσμα του υποσυνείδητου και του πυρετού? δεν μπορούσα να ξέρω.

αφού τελείωσα το φαγητό μου σηκώθηκα πήρα τα πράγματα μου και έφυγα.είχα έναν χάρτη να ακολουθήσω...δεν μου άρεσε που κυκλοφορούσα μπαμπουλωμένη σαν κρεμμύδι και που δεν φαινόταν τίποτε άλλο παρά μόνο τα μάτια μου αλλά έπρεπε να προφυλαχτώ καθώς με κυνηγούσαν οι μαρίνς και πολύ εύκολα θα μπορούσε να με καταδώσει κάποιος για να πάρει την αμοιβή.

ΚΑΠΟΥ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ
Τελικά πρόλαβα τον σούπερνοβα τεομέσι και πήγα να πάρω την εκδίκηση μου!
-Δεν μπορείς να τα βάλεις με έναν φίλο μου χωρίς να υποστείς τις
συνέπειες!
-Αυτός ο βλάκας δεν μου είπε που είναι ο θυσαυρός!Όσο για τις συνέπειες θα τις υποστείς εσύ...
Νευρίασα πάρα πολύ...Πήδηξα από την σχεδία μου στο καράβι του και του έριξα μια μπουνιά!Δεν έδιξε να επηρεάζεται,απλά έβγαλε το σπαθί του και αρχίσαμε να πολεμάμε!

Μετά από μια τεράστια μάχη που και οι δυο μας βάλαμε όλη μας την δύναμη,βρισκόμουνα από πάνω του...είχα νικήσει!Παρ'όλα αυτά ήμουν τρομερά πληγωμένος και με αίματα παντού...Το μόνο που πρόλαβα να κάνω ήταν να τον δέσω με χειροπέδες που σταμάτανε την ιδιότητα του φρούτου και μετά χειροπόδορα!Τον κατέβασα στην βάρκα μου,έπειτα από αυτό λιποθύμησα....

Ξύπνησα πολύ αργότερα...Άνοιξα τον χάρτη και την πυξίδα,αυτό με έκανε να κατάλαβω ότι είμαι κοντά στην Shell Town!Ο θείος μου είχε πει ότι η αδερφή μου έπρεπε να είναι σε αυτό το νησί...έσφιξα την φωτογραφία της δυνατά στο χέρι μου!Θα κατέβαινα στην Shell Town να παραδώσω τον Μέσσι και μετά θα άρχιζα την αναζήτηση για την μικρή μου αδερφή...
" Πως είναι να βλέπεις την αδερφή σου έπειτα από 18 χρόνια άραγε? "
Έκανα μια προσπάθεια να σηκωθώ,αλλά το σώμα μου πονούσε υπερβολικά,οι πληγές δεν είχαν καν επουλωθεί ακόμα!Αν καθόμουν όρθιος για πολύ ακόμα θα λιποθυμούσα!
Έπεσα για ύπνο μέχρι να φτάσουμε στο νησί,αφού πρώτα περιποιήθηκα τις πληγές μου με όσες δυνάμεις είχα!

Άρχισα να βλέπω να έναν εφιάλτη!Έβλεπα μια κοπέλα δεμένη σε ένα υπόγειο και έναν ληστή να γελάει από πάνω της!Προσπαθούσα να σώσω την κοπέλα,αλλά όσο και αν έτρεχα η απόσταση έμενε ίδια και δεν έφτανα ποτέ...Άρχισα τότε να ουρλιάζω με όλη μου την δύναμη...
Ξύπνησα υδρωμένος και πείναγα,οι πληγές μου είχαν καλυτερέψει ελάχιστα!Παρ'όλα αυτά κάτι ευχάριστο συνέβη...Έβλεπα την Shell Town από μακρυά!
Έβγαλα κάτι πρόχειρο και έφαγα,όσο μου επέτρεπαι το σώμα μου φυσικά!
Όταν φτάσαμε στο νησί μετά από λίγο,έδεσα την βάρκα μου και σήκωσα τον πειρατή για να τον πάω στην βάση των μαρίνς!Όταν είδα ότι δεν μπορούσα καλά καλά να περπατήσω..πόσο μάλλον να σηκώσω έναν ψηλότερο από εμένα άντρα,άρχισα να τον σέρνω προς τα κεντρικά..

Όταν έφτασα μέσα στην πόλη,έτοιμος να λιποθυμήσω έγινε κάτι που μου τόνωσε το ηθικό!Ένα τσούρμο κόσμος βγήκε και άρχιζε να ζητοκραυγάζει και να μιλάει μεταξύ του!
-Ο Green που νίκησε τον καπετάνιο Μόργκαν έπιασε τον σούπερνόβα
μέσσι!
-Κοίτα όμως σε τι κατάσταση είναι!
-Μην τον πλησιάζεται,είναι κυνηγός,όχι μαριν...είναι ένας δαίμονας!
Έφτασα στα κεντρικά των μαρίνς και παρέδωσα τον σούπερνόβα!Η ανταμοιβή που πήρα ήταν αρκετή για να ζήσω 5 ζωές σαν πλούσιος!
Ήμουν τελείως αποδυναμωμένος όμως και οι δυνάμεις μου ήταν πάλι στο όριό τους!Όπως περπατούσα βρήκα μια γυναίκα ντυμένη με τέτοιο τρόπο που είχε καλύψει όλο το σώμα της εκτός από τα μάτια της!
-Βοήθεια....
Είπα και λιποθύμησα!Έπεσα κάτω με την φωτογραφία της αδερφής μου στο χέρι!

καθώς περπατούσα άκουσα φωνές και ένα πλήθος να τρέχει...
πήγα να δω τι συνέβαινε.είδα έναν τύπο μέσα στα αίματα ο οποίος ζητούσε βοήθεια..

<κάντε στην άκρη>είπα και όλοι έκαναν στην άκρη να περάσω..τον πλησίασα και έσκυψα δίπλα του...πωπω τον καημένο ποιος ξέρει τι του συνέβει!? σκέφτηκα...
<θα τον αναλάβω εγώ!>είπα και τον σήκωσα στην πλάτη μου...ηταν και βαρύς τρομάρα του!

τον πήγα στο δωμάτιο που νοίκιαζα και τον ξάπλωσα στο κρεβάτι...
<σε μαύρα χάλια βρίσκεται..>σκέφτηκα...
αφού λοιπόν καθάρισα τις πληγές του με προσοχή και τον γέμισα με επιδέσμους στην κυριολεξία έκατσα δίπλα στο κρεβάτι σε μια καρέκλα περιμένοντας να ξυπνήσει...
για κάποιο λόγο ένιωθα κάτι περίεργο για αυτόν..ούτε καν ήξερα ποιος ήταν!!!

Ξύπνησα σε ένα δωμάτιο που δεν είχα ξαναδεί ποτέ!Δίπλα μου σε μια καρέκλα καθόταν μια όμορφη κοπέλα στην ηλικία μου...ένιωσα παράξενα!Δεν ήξερα τον λόγο,αλλά κάτι με έκανε να την συμπαθήσω αμέσως...
Πονούσα ακόμα πολύ και ήμουν στα όρια μου,ενώ η ζαλάδα μου με έκανε να μην βλέπω καλά!Επίσης ανέβασα και πυρετό!Παρ'όλα αυτά την κοίταξα και χαμογέλασα!
-Ευχαριστώ πολύ που με έσωσες...Που βρίσκομαι?

σκεφτόμουν διάφορα πράγματα...άσχετα γενικά με αυτά που μου συνέβαιναν...αλλά οι σκέψεις μου αυτές διακόπηκαν από μία φωνή...
<Ευχαριστώ πολύ που με έσωσες...Που βρίσκομαι?>
ξαφνιάστηκα!κοίταξα και ήταν ο τύπος που είχα βοηθήσει πριν λίγες ώρες! είχε ξυπνήσει! χωρίς να ξέρω το γιατί...χάρηκα!

<ξύπνησες επιτέλους!!χαχα δεν κάνει τίποτα αρκεί να μην πεις πουθενά πως με είδες!! βρίσκεσε σε ένα ενοικιαζόμενο δωμάτιο....πως κατάφερες και πληγώθηκες έτσι?μου λες?η κατάστασή σου είναι η χείριστη! εκπλήσσομαι που ζεις...>

Με κοίταξε στα μάτια καθώς με ρώταγε...Ακόμα δεν ήξερα γιατί,αλλά αυτό το βλέμα μου φαινόταν γνώριμο!
Σηκώθηκα με όση δύναμη είχα και κάθισα στο κρεβάτι απέναντι της!
-Αυτές τις πληγές τις απέκτησα στην τελευταία μου μάχη με τον Σούπερνοβα τέομέσσι!Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα σκοπό να του επιτεθώ!Απλά έτυχε να πέσει στον δρόμο μου και να πειράξει έναν φίλο μου...Ψάχνω στην East Blue...Ψάχνω για αυτήν!
Έψαξα στην τσέπη μου για την φωτογραφία της αδερφής μου,αλλά μου είχε πέσει...Τότε έβγαλα το wanted poster της και το έδειξα στην κοπέλα!

έβγαλε από την τσέπη του ένα πόστερ με την φωτογραφία μου...ευτυχώς ήταν πολύ παλιά και είχαν αλλάξει αρκετά τα χαρακτηριστικά μου..
ο τύπος που μόλις βοήθησα ήταν μπαουντι χάντερ και με έψανχε..
<δεν..δεν την ξέρω...>είπα νευρικά...
χαμήλωσε το βλέμμα του..και στο πρόσωπό του ζωγραφίστηκε η απογοήτευση.δεν απάντησε..μόνο κοίταζε στο κενό
<τι την θέλεις?>του είπα λίγα δευτερόλεπτα μετά χαμογελαστά...περίμενα την απάντηση ότι την έψαχνε για να κερδίσει χρήματα και να την χώσει στο ίμπελ ντάουν..

Σοκαρίστηκα όταν άκουσα αυτήν την ερώτηση από μια άγνωστη...Δεν έπρεπε να είχα πει τι ψάχνω σε αυτό το νησί!Ήταν μεγάλο λάθος μου...Τώρα όμως που είχα κάνει το λάθος έπρεπε να το πάω μέχρι τέλους και ότι έβγαινε!
Χαμογέλασα ξανά...
-Σου είπα ήδη ότι είμαι ένας από τους μεγαλυτέρους κυνηγούς επικηρυγμένων σε αυτήν την θάλασσα!Μετά σου έδειξα την φωτογραφία μιας καταζητούμενης...Για ποιο λόγο λες να ήρθα εδώ λοιπόν?Σίγουρα όχι για να την πάω για φαγητό σε κάποιο ακριβό εστιατόρειο...

βαθιά μέσα μου είχα την ελπίδα οτι δεν θα με έψαχνε για αυτό...αλλά αφού το παραδέχτηκε και ο ίδιος δεν μου έμενε επιλογή. τράβηξα το stealth katana και το έστρεψα πος αυτόν

<τότε δεν μου αφήνεις άλλη επιλογή...πρέπει να σε σκοτώσω...κρίμα γιατί σε είχα συμπαθήσει...>είπα και προσπάθησα να τον αποκεφαλίσω...αλλά έκανα μια τρύπα στο νερό...βασικά μια τρύπα στην λάσπη γιατί το κομμάτι που του είχα αφαιρέσει είχε γίνει λάσπη! ήταν λόγκια...

Για μια ακόμα φορά σοκαρίστηκα!Ήταν μεν αδύνατο να με νικήσει αυτή η κοπέλα με αυτά τα όπλα και χωρίς Χακί...αλλά η ταχύτητα της και η ικανότητα της στο ξίφος ήταν στο ίδιο επίπεδο με το δικό μου!
-Είναι βλακεία να μου ορμάς χωρίς λόγο και μάλιστα όταν ξέρεις ότι έχω μόλις σκοτώσει έναν σούπερνόβα!Πίστευες ότι θα ήταν τόσο εύκολο?
Την κοίταξα ξανά στα μάτια ξανά...αυτή την φορά χωρίς χαμόγελο!
-Σου είμαι υπόχρεος που με έσωσες...αλλά δεν μου αφήνεις επιλογή!
Άρχισα να ενώνω ξανά το κομμάτι που μου είχε κόψει με το υπόλοιπο σώμα μου!
-Doro Doro no Mud Heavy Rain!
Άρχισα να δημιουργώ λάσπη από το σώμα μου!Όταν η λάσπη είχε γίνει αρκετή,άρχισα να ρίχνω μια βροχή λάσπης πάνω της,μόνο που οι σταγόνες πετάγονταν με τεράστια ταχύτητα και ήταν μυτερές σα καρφίτσες!

δεν φοβόμουν.η αδρεναλίνη μου είχε φτάσει στα ύψη.....είχα και πάλι αυτό το συναίσθημα

καθώς τα καρφιά έρχονταν κατά επάνω μου το είπα
<πιστεύεις πως θα με νικήσεις με το φθηνό κολπάκι σου???χααχαχαχαχ> τα καρφιά με έκοψαν σε πολλά κομμάτια αλλά εγώ αμέσως ξαναενώθηκα
το σώμα μου απο την μέση και επάνω σηκώθηκε μισό μέτρο πάνω απο το κεφάλι του τύπου:
<
bara bara no free drop!!!!> ξεφώνισα και οι παλάμες μου αποκολλήθηκαν και τον έπιασαν απο τον λαιμό και προσπαθούσαν να τον σηκώσουν ψηλά αλλά αυτός μετατρεπόταν και πάλι σε λάσπη.
δεν ήξερα πως να τον νικήσω χωρίς χάκι..

Δεν περίμενα να είναι χρήστης φρούτου η αλήθεια είναι...παρ'όλο που η κοπέλα ανέβηκε στα μάτια μου,η μάχη είχε λήξει από την αρχή!
-Ώστε έχεις και ιδιότητα φρούτου?Τότε θα δυσκολευτώ ελάχιστα παραπάνω απ'ότι θα έπρεπε!Πες μου ποια είναι η κοπέλα και θα σε αφήσω να ζήσεις!Την ψάχνω εδώ και καιρό!Αν μου πεις θα σου χαρίσω την ζωή σου!
Σταμάτησα την βροχή λάσπης...Έπρεπε να χτυπήσω με άλλον τρόπο!
-Doro Doro no Mud Chains!
Η λάσπη που είχα δημιουργήσει άρχισε να παίρνει μορφή αλυσίδων!Την έδεσα και έτσι όπως ήταν στον αέρα την πέταξα κάτω!
-Λοιπόν?Θα μου πεις?

οι δυνάμεις μου είχαν αρχίσει να εξασθενούν...αλλά δεν το έβαζα κάτω

<bara bara no KILLING HANDS!!!> οι παλάμες μου πήγαν κατευθείαν επάνω του αλλά αντί να του βγάλουν τα μάτια και την καρδιά απλά μπήκαν μέσα στην λάσπη...


<εγώ είμαι αυτή που ψάχνεις!!!! αλλά δεν θα με πιάσεις ζωντανή! μόνο νεκρή θα με πιάσεις!!>του είπα με επιβλητικό ύφος.

αλλά ήξερα...πως όλα είχαν τελειώσει...

Έμεινα να την κοιτάω σαν χαζός...Ώστε αυτή ήταν η κοπέλα που έψαχνα στην East Blue εδώ και μέρες?
Την κοίταξα και χαμογέλασα..μετά αυτή με κοίταξε με ένα περίεργο ύφος!Τότε άρχισα να γελάω με ολη μου την δύναμη...
-Ώστε εσύ είσαι?Χαχαχαχαχαχα....
Ξαναπήρα την λάσπη από της χειροπέδες και δημιούργησα μία κάσα από λάσπη και την έκλεισα μέσα!Η κάσα άρχισε να σφίγγει σιγά σιγά μόνο στα πόδια της!Όταν της έδειξα ότι μπορούσα να κερδίσω,σταμάτησα την επίθεση!
-Σε έψαχνα εδώ και καιρό...αδερφούλα!

άκουσα καλά?με είπε αδελφή του?τι στο καλό γινόταν εδώ???...αυτός είναι πραγματικά ο αδελφός μου ή είναι ένα κόλπο κάποιου μπαουντι χαντερ για να με παγιδεύσει?βέβαια έβλεπα καθαρά πως μπορούσε να με νικήσει απλά και μόνο κουνώντας το μικρό του δαχτυλάκι...όμως δεν μπορούσα να το ρισκάρω..εάν δεν ήταν αυτός???έπρεπε να τον τεστάρω..

<πως τολμάς να με λες αδελφή σου???από που και ως που?εγώ δεν έχω αδέλφια!!>είπα με σταθερή φωνή προσπαθώντας να μην φανεί πως λέω ψέματα....

όταν σταμάτησε την επίθεση έπεσα κάτω...πονούσα αφάνταστα αλλά προσπάθησα να μην το δείξω.. το μόνο που έβγαλα ήταν ένας ένας ήχος τόσο χαμηλός που δεν ξέρω καν αν τον άκουσε.. μετά γύρισα το κεφάλι μου και τον κοίταξα στα μάτια..

-Ώστε δεν ξέρεις τίποτα....Δεν σου είπε κανένας την ιστορία σου...?
Ανταπέδωσα το βλέμμα και περπάτησα προς το μερός της...αυτή δεν έκανε ούτε ένα βήμα πίσω!
-Δεν ξέρω αν ξέρεις κάτι για αυτό,αλλά τα πάντα ξεκινάνε από αυτό εδώ το μενταγιόν...Ήταν του πατέρα μας,τον οποίο φυσικά δεν γνώρισες ποτέ!Έμαθα επίσης πως η μητέρα μας σε άφησε στα 6 σου για να έρθει να ψάξει εμένα...πρέπει να πέρασες δύσκολα όλα αυτά τα χρόνια...όπως εγώ άλλωστε!
Έφτασα δίπλα της,ενώ έβγαλα το μενταγιόν και της το έδειξα,μετά την αγγάλιασα και την φίλησα στο μέτωπο!
-Δεν έχω σκοπό να σε βλάψω....
Οι πληγές μου είχαν ξανά ανοίξει!Έπεσα στα γόνατα και ξανάλιποθύμησα...

η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή! τι μου έλεγε τώρα...ήταν αυτός πραγματικά ήταν αυτός!!!ήρθε και με αγκάλιασε και μετά με φίλησε στο μέτωπο...τώρα έκλαιγα.
ξαφνικά τον βλέπω να πέφτει στα γόνατα...και μετά λιποθύμησε!
φρίκαρα.οι πληγές του είχαν ανοίξει και πάλι..έπεσα κάτω και πήρα το πρόσωπό του στα χέρια μου.
<έλα τώρα..ξύπνα! σε παρακαλώ ξύπνα!! >τον παρακαλούσα κλαίγοντας..ένιωθα τόσο άσχημα..εγώ έφταιγα που είχε χειροτερέψει..
τον σήκωσα και τον έβαλα και πάλι στο κρεβάτι.καθόμουν ξανά στην ίδια καρέκλα μόνο που τώρα το κεφάλι μου βρισκόταν στο στήθος του και τα 2 χεριά μου γύρο από τους ώμους του...
λίγο αργότερα -χωρίς να το καταλάβω- με είχε πάρει ο ύπνος.

Ξύπνησα ύστερα από ώρες ενώ κάτι με πίεζε στο στήθος...Ήταν η μικρή μου αδερφή!Οι πληγές μου είχαν κλείσει αρκετά και δεν πονούσα ιδιαίτερα πλέον!Την σήκωσα και την έβαλα στο κρεβάτι και εγώ σηκώθηκα!Άρχισα να περιποιούμαι τις πληγές μου και μετά τις δικές τις πληγές στα πόδια,που ξέρω ότι προκάλεσα!Τι βλάκας που ήμουν...είχα χτυπήσει άθελα μου την αδερφή μου...Ένας κόμπος ανέβηκε στον λαιμό μου!Ύστερα βγήκα για να φέρω κάτι να φάμε....
Κατέβηκα στην ρεσεπσιόν των δωματίων και είπα στον ξενοδόχο να μας φέρει φαγητό στο δωμάτιο!
-Τι θα θέλατε?
-Χμμμ...δεν με απασχολεί!Φέρε το μενού της μέρας απλά!
Ανέβηκα ξανά πάνω και κάθισα τώρα εγώ στην καρέκλα περιμένοντας να ξυπνήσει...ήθελα τόσο πολύ να της μιλήσω!