Τα νεα ταξιδευουν γρηγορα[Τελος]

Σκεφτομουν σε πιο νησι να παω. Δεν ειχα ξεκουραστει οσο θα ηθελα, πριν αρχισω παλι να μπαινω δυνατα στο κυνηγι του ονειρου μου. Ετσι ηθελα εναν προορισμο που θα μπορουσα να αραξω σε μια παραλια και να καω απο τη πολυ ηλιοθεραπεια. Κοιτουσα πολυ ωρα τον χαρτη και τελικα αποφασισα οτι το νησι Ilusia θα ηταν ενας καλος προορισμος για μενα. Ειχα ακουσει οτι ειχε πολυτελη ξενοδοχεια και τεραστιες παραλιες κι ετσι κατευθηνθηκα προς τα εκει! Ανοιξα μια μπυρα καθως εστριβα το πλοιο στην σωστη κατευθηνση. Ειχα αρχισει να μαθαινω πως να το χειριζομαι και τωρα φαινοταν πολυ πιο ευκολο απο οτι στην αρχη!

Μετα απο 2 μερες ταξιδι εφτασα στον προορισμο μου. Το ταξιδι περασε βαρετα αφου δεν συνεβει τιποτα το αξιοσημειωτο, περα απο τους γλαρους που πετουσαν ολη την ωρα πισω απο το πλοιο μου και βουτουσαν στην θαλασσα για να φανε ψαρια οταν εβρισκαν. Το νησι Ilusia διαγραφοταν μπροστα μου μεγαλο και επιβλητικο. Δεν ηταν οπως το φανταζομουν αφου εγω πιστευα οτι ειχε μονο ατελειωτες παραλιες και παντου ξενοδοχεια γεματα κοσμο που διασκεδαζε. Αντιθετα ειχε μικρες παραλιες με 2-3 ξενοδοχεια. Αυτα τουλαχιστον εβλεπα απο το πλοιο αφου δεν μπορουσα να δω το υπολοιπο νησι.

2 ωρες μετα την πρωτη επαφη με το νησι εφτασα στο λιμανι. Κατεβηκα και αρχισα να εξερευνω την περιοχη. Κατευθηνθηκα προς το μερος που ειχα δει απο μακρια τα ξενοδοχεια. Οταν εφτασα εκει απογοητευτηκα απο το θεαμα. Τα ξενοδοχεια ηταν αδεια και ολα τους σε αθλια κατασταση. Η παραλια ηταν γεματη πετρες και αυτο δεν θα τραβουσε κοσμο σιγουρα.
- Ισως ειναι σε αλλο μερος στο νησι. σκεφτηκα και κατευθηνθηκα παλι προς το λιμανι για να ρωτησω που ειναι εκεινη η περιοχη. Μετα απο λιγη ωρα εφτασα εκει και αποφασισα να παω σε μια ταβερνα για να ρωτησω κανεναν και να φαω κατι αφου ειχε μεσημεριασει και πεινουσα.

Εψαξα για λιγα λεπτα και βρηκα ενα μερος που φαινοταν οτι μαζευε κοσμο και σιγουρα θα εβρισκα καποιον που να ξερει. Μπηκα μεσα και εκατσα σε ενα τραπεζι. Πανω στο τραπεζι ηταν μια εφημεριδα και την διαβασα μεχρι να ερθει ο σερβιτορος. Ελεγε ημερομηνια της προηγουμενης εβδομαδας, δηλαδη οταν ημουν ακομα στο Impel Down. Το πρωτοσελιδο με εξεπληξε αλλα ταυτοχρονα με νευριασε κιολας. "SUPERNOVA ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΑΠΟ BOUNTY HUNTER!"...
- Πφφ... Το ειπαν μεχρι και στις εφημεριδες οτι με επιασαν. ειπα κουνοντας το κεφαλι μου. Κοιταξα και τα αλλα αρθρα στο πρωτοσελιδο πριν την ανοιξω να δω εκτενεστερα τι λεει για την συληψη μου.

Eνα αρθρο στα πλαγια της εφημεριδας ελεγε "O MEPHISTOPHELES ΧΤΥΠΑ ΞΑΝΑ!"
- Ποιος ειναι αυτος? Επειτα ειδα το bounty που ειχε στο κεφαλι του και σοκαριστηκα!
- Πως γινεται καποιος που δεν ξερω να εχει μεγαλυτερο bounty απο μενα??
Ενα αλλο αρθρο μιλουσε για καποιον μαριν και τον επενουσε για τα κατορθωματα του. Το εξοφυλλο ειχε αλλο ενα αρθρο το οποιο με εκανε να ανυσηχησω πολυ για τον Luster αλλα και για τον συμμαχο μου, Ao kiji.
"Οι σουπερνοβα αυτοί, Billy the Roof και Ao Kiji, καθώς και πολλοί άλλοι ξακουστοί πειρατές, αγνοούνται από την κυβέρνηση καθώς έχουν να δώσουν σημεία ζώνης πολύ καιρό!"
- Που ειστε ρε παιδια?? ειπα σιγανα αλλα και ανυσηχα. ειχα χασει την ορεξη να δω τι ανοησιες εγραφε μια εφημεριδα για εμενα και για την συληψη μου αφου ουτως η αλλως θα παραποιουσαν τα πραγματα οπως τους συνεφερε.

Ανοιξα την εφημεριδα και προχωρουσα φρηγορα τις σελιδες για να δω τι αλλο ελεγε για το συγκεκριμενο θεμα. Οπως την ξεφυιζα το ματι μου επεσε πανω σε συνεντευξη που ειχε δωσει ο τυπος που με επιασε.
- Τι επιδειξιας.... ειπα και συνεχισα να ξεφυλιζω. 2-3 δευτερολεπτα αργοτερα, εφτασα στην σελιδα που εψαχνα. Διαβασα οσα ελεγε αλλα το μονο που ανεφερε ειναι η ανακουφηση των ανθρωπων που χαθηκαν και ποσο ησυχος και ειρινικος θα ειναι ο κοσμος χωρις εμενα και τον αλλο πειρατη με το υψηλο bounty. Τσαντιστηκα και εκλεισα την εφημεριδα χωρις να ξερω τι να κανω.

Ο σερβιτορος ηρθε και αφου σκεφτηκα λιγο καταλαβα οτι ο πανικος δεν θα οδηγησει πουθενα. Του εδωσα την παραγγελια και αφου με ευχαρηστησε, εφυγε.
- Μπορει να ξεκουραζονται! Δεν ειναι οι τυποι που θα χασουν τοσο ευκολα! σκεφτηκα και ηρεμησα λιγο. Τα φαγητα ηρθαν μετα απο ενα δεκαλεπτο και τα εφαγα αν και δεν ειχα πολυ ορεξη μετα απο αυτο που διαβασα. "Οτι φαϊ υπαρχει στο πιατο πρεπει να το τρως! Δεν ξερεις ποτε θα εχεις την ευκαιρια να ξαναφας!" μου ελεγε ο θειος μου οποτε τα εφαγα. Την στιγμη που τελειωσα μπηκαν μεσα καμια δεκαρια τυποι που εκαναν πολλυ φασαρια με τα γελια και την φωνες τους.

Εκατσαν σε ενα μεγαλο τραπεζι και συνεχισαν να φωναζουν. Μου εκαναν εντυπωση οι στολες που φορουσαν ολοι. Μονο ενας φορουσε την ιδια στολη αλλα σε αλλο χρωμα.
- Θα ερθει κανεις για παραγγελεια? ειπε υπεροπτικα ο τυπος με την διαφορετικη στολη ενω δεν περιμεναν ουτε ενα λεπτο καθισμενοι. Ο σερβιτορος ετρεξε στο τραπεζι τους και ειπε:
- Συγγνωμη που σας αφησαμε να περιμενετε τοση ωρα. και υποκλιθηκε.
- Τελος παντων. Σαν αρχηγος της βασιλικης φρουρας σε συγχωρω. ειπε ο ιδιος τυπος και αρχισε να γελαει μαζι με τους αλλους φυλακες του βασιλια. Υστερα πο αυτο εξηγηθηκαν και οι στολες και το υφος που ειχαν. Νομιζαν οτι ειναι οι θεοι του νησιου και απο εκεινοι την στιγμη μου εγιναν πολυ αντιπαθιτικοι.

Παρηγγειλαν και ο σερβιτορος ετρεξε οσο πιο γρηγορα μπορουσε στην κουζινα να δωσει την παραγγελια για να ετοιμαστουν οσο πιο γρηγορα γινοταν τα φαγητα. Εγω καθομουν στην καρεκλα με κατεβασμενο το κεφαλι και γυρισμενο απο την αλλη πλευρα μηπως και με αναγνωρισουν! Δεν ηθελα μπελαδες σε αλλο ενα νησι που πηγα για διακοπες. Το αυτι μου ομως ηταν οσο το δυνατο πιο τεντωμενο να ακουσω τι λενε. Ολο και κατι χρησιμο μπορει να πεταγαν. Μεχρι να ερθουν τα φαγητα μιλουσαν για γυναικες, ξενυχτια και για οτιδηποτε αλλο ασχετο με τα καθηκοντα τους και τις υποχρεωσεις τους στον βασιλια και την χωρα γενικοτερα.

Μολις αρχισαν το ποτο και το φαϊ, αρχισαν να μιλανε και για αλλα πραγματα! Ελεγαν δυνατα για διαφορα που τους εχει βαλει ο βασιλιας να κανουν αλλα αυτα δεν με ενδιεφεραν και τοσο. Για την ακριβεια δεν με ενδιεφεραν καθολου! Οταν ηπιαν λιγο παραπανω η συζητηση πηγε στους πειρατες.
- Πρεπει να γινει κατι με αυτους τους βρωμιαρηδες. Ολη την ωρα κανουν επιθεσεις και καταστρεφουν πραγματα!
- Ναι συμφωνω ειπε ενας αλλος που πεταχτηκε. Τουλαχιστον πεθαναν 2 απο τους πιο δυνατους.
Μολις το ειπε αυτο, παγωσα. 4 ειμασταν οι πιο δυνατοι πειρατες. Αν δεν ειχε πεθανει ο Mephitopheles τοτε οι αλλοι 2 ηταν ο Ao Kiji και ο Luster. Αλλα και να ειχε πεθανει τοτε και παλι καποιος απο τους αλλους 2 θα ηταν νεκρος!

- Ας τσουγκρισουμε στον θανατο των Ao Kiji και Black_Luster!! ειπε ενας αλλος και σηκωσαν ολοι τα ποτηρια.
- ΚΑΝΡΑΑΑΑΑΙΙ!! ειπαν ολοι μαζι και ηπιαν οτι ειχε μεσα το ποτηρι τους.
- Κanpai και για τους δολοφονους τους! Kanpai για τον Buggy και τον Arlong! φωναξε ο αρχηγος τους.
Εκεινη την στιγμη θολωσα. Δεν ηξερα τι να κανω! Επρεπε να εκδικηθω τους δολοφονους. Ηθελα να εκδικηθω και αυτους τους τυπους που χαιρονταν με τον θανατο των 2 καλυτερων μου φιλων. Σηκωθηκα πανω, αφησα λεφτα στο τραπεζι μου και τους πλησιασα. Ολοι γυρισαν και με κοιταξαν. Δεν με ενοιαζε αν θα με αναγνωρισουν αλλα ηθελα να τους σπασω τα μουτρα.

- Με ποιο δικαιωμα γελατε με τον θανατο των φιλων μου? ειπα και επιασα εναν απο το σβερκο. Αμεσως ολοι σηκωθηκαν πανω. Αν και ειχαν πιει λιγο παραπανω ηταν οσο νηφαλιοι χρειαζοταν ωστε να πολεμησουν.
- Ποιος εισαι εσυ και τι θες απο εμας? ρωτησε ο αρχηγος τους.
- Κουφος εισαι? Εκανα μια ερωτηση αλλα απαντηση δεν πηρα!
- Το παρακανεις μικρε! Αλλο ενα τετοιο και εχεις καταληξει στην φυλακη!
- Συνεχιζεις να αγνοεις την ερωτηση μου... ειπα και αυτον που επιασα τον πεταξα στον απεναντι τοιχο.
- ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΓΕΛΑΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΜΟΥ! φωναξα και επιτεθηκα στους αλλους!

Μολις πεταξα τον ενα απο αυτους στον τοιχο ολοι εβγαλαν οπλα και σταθηκαν μπροστα στον αρχηγο τους.
- Τον αναλαμβανουμε εμεις αρχηγε! φωναξε ενας και αρχισαν να τρεχουν καταπανω μου. Την στιγμη που εκαναν λιγα βηματα ειχα φτασει διπλα σε εναν και τον εκοψα στα 2. Ενα τραπεζι που ηταν διπλα του γεμισε αιματα και στο πατωμα αρχισε να δημιουργειτε μια λιμνη αιματος.
- Ittoryu.... Tatsumaki!!!! φωναξα και παρεσειρα 4 ατομα στον ανεμοστροβιλο τα οποια περασαν μεσα απο την σκεπη. Η σκεπη επειτα απο αυτο κατερευσε και επεσε πανω σε αλλους 2. Ο αρχηγος τους μαζι με τον τυπο που πεταξα στον τοιχο και αλλον ενα καταφεραν και βγηκαν απο το κτηριο πριν τους πλακωσει!

Πισω απο αυτους βγηκα εξω κι εγω. Αν και με πετυχαν καποια ξυλα δεν επαθα ουτε γρανζτουνια αφου ημουν πλεον ολοκληρος σε μορφη ατσαλιου. Η μαχη συνεχιστηκε με τους 2 εναπομειναντες προστατες του αρχηγου αλλα τελειωσε με μια κινηση! Ηρθαν και οι 2 καταπανω μου και με το καθε χερι εκανα τοσο βθιες πληγες και στους 2 που ηταν ετοιμοι να κοπουν κι αυτοι στην μεση.
- Αρχηγε Hiku... Συγγνωμη ειπε ο ενας πριν κλεισει τα ματια του για παντα.
- Πως τολμησες να κανεις κατι τετοιο στους αγαπημενους μου συναδελφους?? ειπε και μεσα απο τις κλειδωσεις των δαχτυλων του βγηκαν κατι μεγαλα νυχια.
- Τι στο δ***** ειναι αυτα?? ειπα εκλπηκτος! Οχι οτι με νοιαζει αλλα ειναι παραξενα! συνεχισα και του επιτεθηκα.

Ηταν απο σιδερο η κατι τετοιο κι ετσι καταφερε να αποκρουσει την επιθεση μου. Εκανε εναν ελιγμο και πριν με καρφωσει ειπε:
- Εισαι πολυ αργος για να με νικησεις. Αμεσως μετα το καρφωμα τα νυχια του ηταν ολα σπασμενα στο ενα χερι και ειχε πεσει κατω απο τον πονο.
- Ειμαι πιο σκληρος απο οσο μπορεις να αντεξεις ειπα και του εκοψα το κεφαλι.
Ο θυμος μου ειχε ξεθυμανει! Για την ακριβεια ειχε μετατραπει σε μισος και επρεπε οπωσδηποτε να σκοτωσω τους 2 δολοφονους αν ηθελα να ηρεμησω. Ολοι γυρω μου αρχισαν να μαζευουν οπλα και οτι αλλο εβρισκαν για να με κυνηγησουν. Ετσι αρχισα να τρεχω προς το λιμανι! Αυτοι δεν μου εκαναν τιποτα και δεν ηθελα να τους σκοτωσω! Οποτε τρεχα οσο πιο γρηγορα μπορουσα προς το πλοιο μου. Οταν εφτασα στο λιμανι ανεβηκα γρηγορα στο πλοιο μου. Ελαχιστοι με ειχαν ακολουθησει στην ταχυτητα που ετρεχα και ετσι δεν χρειαστηκα ιδιαιτερη προσπαθεια για να αποδρασω αφου δεν ηταν αρκετοι για να προκαλεσουν ζημια στο πλοιο μου. Απομακρυνθηκα γεματος ανακουφηση που καταφερα να αποδρασω αλλα γεματος μισος και επιθυμια για εκδικηση. Επρεπε να γυρισω για αλλη μια φορα στην East Blue.

Όνομα:Messi D. Teo
Haki Points:2
Player of the Week Points:7
Beli:20.000
Bounty:+4.000.000