Alucard the reborn [PART2][ΤΕΛΟΣ]

Έπλεα λιπόθυμος μέσα σε μια βάρκα μετά την τελευταία μου μάχη με τον αρχηγό τον ninja. Ήταν πόλη δυνατός δεν είχα καμιά ελπίδα μαζί του. Κάπου κάπου που ανακτούσα της αίσθησης μου σηκωνόμουν και κοιτούσα γύρο μου αλλα το αίμα τότε άρχιζε να κυλάει και έπεφτα και πάλη ξερός.
Σε μια φάση που σηκώθηκα είδα μια άλλη βάρκα μακριά μου, μάζεψα όλες μου της δύναμης και φώναξα
- ΒΟΗΘΕΙΑ!!! παρακαλώ
Μετά από αυτό έπεσα κάτω ξερός για μια ακόμη φορα, δεν ήξερα αν με είχαν ακούσει αλλα από μέσα μου παρακαλούσα τον θεό γιατί αν δεν με είχαν ακούσει θα πέθαινα αργά η γρήγορα γιατί είχα χάση πόλη αίμα

Ήμουν ζαλισμένος, έβλεπα θολά, δεν είχα δύναμη να κουνηθώ. Τελικά μετά από λίγο αφού φώναξα μια σκιά κάλυψε το πλοίο μου και άρχισα να ακούω κάποιον να μιλάει
- μα τη στο καλό! τη σου συνέβη εσένα, γιατί είσαι γεμάτος με αίματα! έλα θα προσπαθήσω να σε κάνω καλά
Κάποιος πήδηξε στο καράβι μου, με σήκωσε και με έβαλε στο δικό του καράβι και άμεσος άρχισε να κωπήλατη. καθώς κωπηλατούσε μου έλεγε
- ε ε ε! είσαι καλά. Είσαι ζωντανός, απάντησε μου
Εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω καθόλου μονο μούγκριζα από τον πόνο, και αυτός όταν μούγκριζα μου έλεγε
- πόλη καλά ζωντανός είσαι ακόμα κάτσε έτσι μέχρι να σε πάω στο νησί στον γιατρό
αισθάνθηκα τότε έναν όξη πόνο στην καρδια μου, αναστέναξα ακουμπώντας την και μετά λιποθύμησα

Σε μια φάση που ανακτώ της αίσθησης μου ήμουν στην πλάτη του άνδρα πάνω σε ένα νησί. Ο άνδρας φώναζε καθώς προχωρούσε στην προβλήτα
- βοήθεια! να με βοηθήσει κάποιος! φωνάξτε των γιατρό γρήγορα
Είχαν μαζευτεί πόλη άνθρωποι γύρο μου και με κουβαλούσαν. Με κουβάλησαν μέχρι ένα σπίτι, εκεί πέρα ένας ντυμένος γιατρός μπήκε και μου είπε
- είσαι καλά μήλα μου
Εγώ όμως για μια ακόμη φορα έχασα της αίσθησης μου.

Δεν ξέρω ποσο καιρό ήμουν λιπόθυμος αλλα ένα βραδυ ξύπνησα μέσα σε ένα δωμάτιο, ήμουν πόλη διψασμένος, προσπάθησα να φωνάξω κάποιον αλλα δεν μπορούσα να βγάλω αχνα. Έτσι δοκίμασα να σηκωθώ μονος μου αλλα άμεσος σαν να μην αισθανόμουν τα πόδια μου έπεσα κάτω

Καθώς έπεφτα κάτω έριξα και ένα βάζο το οποιο έσπασε, εγώ άμεσος αισθάνθηκα έναν τρομερό πόνο στο στήθος μου. Τότε άνοιξε μια πόρτα και μπέικε ένας τύπος όπου με ανέβασε και πάλη στο κρεβάτι μου και μου είπε
- μην κουνιέσαι είσαι πόλη αδύναμος ακόμα
εγώ μονο ένα πράγμα του είπα
- νερό! σε παρακαλώ διψάω
Εκείνος πήγε μου έφερε ένα ποτήρι νερό και με βοηθησε να πιο, μετά έφυγε και εγώ ξανά κοιμήθηκα. Ο πόνος όμως δεν με άφηνε να απολαύσω τον ύπνο κάθε λήγω και λιγάκι ξυπνούσα και έπιανα τους επιδέσμους μου στο στίχος.
Το επόμενο πρωί που ήμουν κάπως πιο ξεκούραστος και ήθελα να κοιμηθώ άρχισε να κακαρίζει κάποιος κόκορας έξω από το παράθυρο μου

Αφού για μια ακόμη φορα κάτι εμπόδιζε την ξεκούραση μου έκατσα και περίμενα μέχρι να έμπαινε κάποιος. Δεν άργησε και πόλη μέχρι που μπέικε ο γιατρός και μου είπε
- δεν κοιμάσαι εσύ... πόλη καλά έλα να σου αλλάξω επιδέσμους
Έβγαλε ένα ψαλίδι από την τσέπη του και έκοψε τους παλιούς μου επιδέσμους, μετά άρχισε να μου βάζει τους καινούργιους. Η κάθε κίνηση που έκανα για να μου βάλει τους επιδέσμους ήταν θάνατος ήταν πόλη δυνατός ο πόνος.
Τελικά αφού μου τους έβαλε μου είπε
- είσαι πόλη τυχερός που σε βρήκε ο sami στην θάλασσα, άλλο λήγω να καθόσουν μπορεί να είχες πεθάνει ξερής.... αλήθεια τη συνέβη από που απέκτησες όλες αυτές της ουλές
με αδύναμη φωνή του είπα
- προσπάθησα να βοηθήσω κάτι χωρικούς που τους είχαν κλέψει τα παιδιά τους καθ ninja, αλλα δεν τα κατάφερα ο αρχηγός τους ήταν πόλη δυνατός

Αφού εξήγησα στον γιατρό όλα όσα συνέβησαν σε εκείνο το νησί μου είπε
- ωραία γιατρεύεσαι γρήγορα, αύριο θα μπορείς να σηκωθείς, με δυσκολία βεβαία άλλα θα σηκωθείς
Τα λόγια του με έκανα χαρούμενο γιατί επιτέλους είχα γλιτώσει από τον μεγάλο κίνδυνο. Μόλις βγήκε από το δωμάτιο ο γιατρός εγώ άρχισα να κλαίω από την χαρά μου αλλα ταυτόχρονα και από την θλίψη μου γιατί είχα αποτύχει να σώσω εκείνους τους κάτοικους και εξαιτίας μου όλοι είναι νεκρή τώρα.
Μετά από λήγω αφού όλα είχαν ησυχάσει με πίρε ένας βαθύς ύπνος. Όση ώρα κοιμόμουν έβλεπα εφιάλτες με τον αρχηγό τον ninja να με κυνηγάει αλλα όσο και να προσπαθούσα να ξυπνήσω δεν μπορούσα, ευτυχώς όμως το επόμενο πρωί είχε έρθει ο γιατρός και με ξύπνησε λέγοντας μου
- ε! ξυπνά ήρθε η μεγάλη ώρα, θα δούμε αν έχεις ανάρρωση πλήρως
Τότε ξύπνησα μέσα στον ιδρώτα, άργησα λήγω αλλα μετά κατάλαβα ότι αυτό που είχα δει ήταν ένας εφιάλτης και ησύχασα

Άμεσος μετά με την βοήθεια του γιατρού άρχισα να σηκώνομαι και να κάνω τα πρώτα μου βήματα στο δωμάτιο, το κάθε βήμα όμως μου φαινόταν αιώνας γιατί η πληγές μου δεν είχαν κλήση πλήρως και πονούσα έτσι ζήτησα στον γιατρό να με πάει πάλη πίσω στο κρεβάτι μου. Αφού με πήγε μου είπε
- μην ανησυχείς σιγά σιγά θα τα καταφέρεις, αύριο θα έρθω να δω της πληγές σου και μάλλον θα βγάλω τα ράμματα σου
Όταν έφυγε ο γιατρός μετά από λήγω μπήκε μια γυναικά όπου είχε έναν δίσκο με φαγητό, μόλις το άφησε κάτω εγώ άμεσος το καταβρόχθισα είχα μια τεράστια πεινά.
Μόλις έφαγα έπεσα για ακόμη μια φορα για ύπνο, αλλα και πάλη έβλεπα των ίδιο εφιάλτη, πεταγόμουν μέσα στην νύχτα από το κρεβάτι και μετά ξανά έπεφτα για ύπνο σκεπτόμενος
- ποτε ξανά δεν πρόκειται να χάσω

Το πρωί ήρθε γρήγορα και μαζί του ήρθε και ο γιατρός όπου με εξέτασε και μου έβγαλε της γάζες.
Καθώς με εξέταζε άκουσα έναν δυνατό ήχο έξω από το παράθυρο σαν μια βόμβα να έσκασε έτσι είπα στον γιατρό
- τη ήταν αυτό τη συνέβη
- μην ανησυχείς.. σήμερα είναι δευτέρα, κάθε εβδομάδα τέτοια μέρα κατεβαίνει από τα βουνά ένας ληστής με το όνομα Wolfman, και μας κλέβει αν δεν του δώσουμε ότι μας ζήτηση μας καταστρέφει τα σπίτια μας
- τέλεια έφυγα από τον έναν και ήρθα στον άλλον σκέφτηκα
τότε άρχισα και πάλη να περπατώ με την βοήθεια του γιατρού, αυτήν την φορα ήταν λήγω πιο εύκολα και αφού περπάτησα για αρκετή ώρα μέσα στο ιατρείο είπα στον γιατρό
- μήπως μπορώ να βγω και έξω τώρα
- όχι ακόμα είναι νωρίς αύριο θα έρθω εγώ και θα σε βγάλω μην ανησυχείς

Το επόμενο πρωί έφτασε πόλη αργά γιατί ανυπομονούσα να βγω έξω από αυτό το μέρος.
Μόλις μπέικε ο γιατρός μέσα στο δωμάτιο με βοήθησε να σηκωθώ και με έβγαλε έξω όπως μου είχε πει.
Άρχισε να με πηγαίνει βόλτες στην πόλη, όλοι η άνθρωποι που με έβλεπαν έρχονταν και με χαιρετούσαν χαρούμενη, όταν φτάσαμε στο λιμάνι του χωριου ο γιατρός φώναξε κάποιον και όταν ήρθε μου είπε
- αυτός είναι ο sami, αυτός που σε έσωσε
αφού ήρθε και με είδε μου είπε
- λοιπόν είσαι καλλίτερα γιατί την τελευταία φορα που σε είδα ήσουν πραγματικά χαλια
εγώ μονο ένα πράγμα του είπα καθώς άρχισα να κλαίω
- σε! σε ευχάριστο που με έσωσες
- έλα τώρα μην κλαις είσαι άνδρας, χαρά μου που σε έσωσα εξάλλουν έκανα και την καλή πράξει της μέρας XD

Αφού αποχαιρέτησα τον sami συνεχίσαμε την βόλτα στο νησί μέχρι που περάσαμε έξω από ένα σπίτι καταστραμένο, στάθηκα εκεί πέρα και είπα στον γιατρό
- γιατρέ τη συνέβη εδώ πέρα τη έγινε σε αυτό το σπίτι
- θυμάσαι τον ληστή που σου έλεγα χθες. Λοιπόν αυτό έγινε
οργή με κάλυψε τότε αλλα δεν μπορούσα να κάνω καθ για να τους βοηθήσω γιατί ήμουν ακόμα πόλη αδύναμος. Κάναμε βόλτα στο νησί μέχρι που έντυσε ο ήλιος μετά πήγα για μια ακόμη φορα στο κρεβάτι στο ιατρείο, όπου όταν με έβαλε με ξάπλωσε ο γιατρός του είπα
- ευχάριστο για αυτό το δώρο
- πιο δώρο δεν σου έκανα κανένα δώρο
- το δώρο της ζωής εννοώ! θα σας το ξεπληρώσω κάποια μέρα

Η μέρες περνούσαν γρήγορα και εγώ σε κάθε μια από αυτές ανάρρωνα πιο πόλη. Μέχρι που την 5 μέρα καθώς ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου άκουσα μια ακόμη έκρηξη βγήκα άμεσος έξω αλλα εκεί με σταμάτησε ο γιατρός λέγοντας μου
- όχι που πας δεν έχεις ανάρρωση πλήρως
- ναι αλλα έχω ανάρρωση τόσο ώστε να χρειαστεί να σκοτώσω αυτόν τον τύπο, δεν θα τον αφήσω να σας ξανά βλάψει, μου φερθήκατε όλοι σας τόσο καλά και έτσι πρέπει να σας το ξεπληρώσω και αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος
- μα καλά τη είναι αυτά που λες τώρα, θα τον σκοτώσεις! θα καταστρέψεις την ζωή σου alucard
- είναι είδη, λείπαμε που δεν σου το είχα πει πιο νωρίς αλλα είμαι πειρατής από την east blue καταζητούμε για 90.000.000 μπέλι
μονο αυτό είπα στον γιατρό και τα έχασε, εγώ βρήκα τότε την ευκαιρία και βγήκα έξω από το ιατρείο και άρχισα να τρέχω προς την μεριά που άκουσα τον θόρυβο

Όταν έφτασα στο σημείο είδα μια γυναικά να κλαίει πάνω από το πτώμα του άνδρα της, άμεσος της είπα
- που πήγε πες μου! ήρθε η ώρα να τελείωση όλο αυτό
αυτή κλαίγοντας μου είπε
- έφυγε πήγε στο βουνό κανεις δεν ξέρει που κρίνετε εκεί πέρα
Άρχισα άμεσος να τρέχω μέχρι που μπήκα στο δασος εκεί πέρα έψαχνα για κάνα στοιχείο που θα μπορούσα να τον βρω, όσο έψαχνα τόσο πιο βαθιά πήγαινα στο δασος μέχρι που στο τέλος είχα χαθεί και εγώ.
Δεν το έβαλα κάτω όμως συνέχισα να ψάχνω μέχρι που είχε βραδιάσει χωρίς να βρω τίποτα απόλυτος έτσι είπα
- αύριο που θα ξημερώσει θα των βρω. Τώρα που είναι βραδυ αποκλείεται να τον βρω
άρχισα να μαζεύω ξύλα από το έδαφος και με της δύναμης μου τα άναψα. Ύστερα ξάπλωσα διπλα της για να ζεσταθώ

Καθώς έβλεπα την φωτιά με πήρε ο ύπνος, το βραδυ όμως ξανά ξύπνησα γιατί άκουσα λύκους να ουρλιάζουν. Σηκώθηκα άμεσος και άναψα τα χροιά μου για να δω γύρο μου μήπως με είχαν περικύκλωση, αλλα πριν προλάβω να δω όλο το μέρος ένας λύκος πετάχτηκε από κάτι θάμνους πίσω μου και με χτύπησε, όπου εγώ έπεσα κάτω, όταν σηκώθηκα είδα ότι με είχε περικύκλωση μια ολόκληρη αγέλη από λύκους. Τα είδα όλα και τους είπα
- για ελάτε λοιπόν
όλα τους άρχισαν να μου επιτίθενται αλλα εγώ με της δύναμης μου τα έκαιγα μέχρι που κατάφερα και τα έτρεψα σε φηγοί, Αυτό όμως δεν ήθελα να το αφήσω χωρίς να κάνω τίποτα. Έτσι άρχισα να τα κυνηγάς σε όλο το δασος μέχρι που αυτά μπήκαν μέσα σε μια σπηλιά στην άκρη του βουνού

Τα ακολούθησα και εγώ μέσα σε εκείνη την σπηλιά για να τα σκοτώσω. Αλλα καθώς προχωρούσα στην σπηλιά άρχισα να ακούω ένα γέλιο και μετά από λίγο ένας άνδρας εμφανίστηκε μπροστά μου λέγοντας μου
- αυτή η σπηλιά είναι δικιά μου και της αγέλης μου εσύ τη δουλειά έχεις εδώ πέρα
- για να μαντέψω εσύ πρέπει να είσαι ο Wolfman ο ληστής
- για άλλους είμαι ληστής για άλλους είμαι σωτήρας όμως τώρα φύγε αλλιώς θα σε σκοτώσω που καταπατάς την ιδιοκτησία μου
- δεν πάω πουθενά ήρθα να σε σκοτώσω και αυτό θα κάνω
Τότε από τα χερια του βγάζει κάτι τεραστια νύχια και μου επιτίθεται εγώ όμως πηδάω στον αέρα πριν με φτάσει και μετά πέφτω πάνω του με μια φλογισμένη γροθιά

Αφού έφυγα από πάνω του αυτός σηκώθηκε και άρχισε να τρέχει κατά πάνω μου εγώ τότε του πετάω ένα κύμα φωτιάς αλλα αυτός βάζοντας τα νύχια του μπροστά την αποφεύγει και συνεχίζει να τρέχει προς το μέρος μου, καθώς έτρεχε άρχισε να ουρλιάζει σαν λύκος. Τότε ξαφνικά ένας λύκος εμφανίζεται από πίσω μου και με χτυπάει χωρίς να το καταλάβω, όσο ήμουν κάτω ήρθε και ο wolfman και με χτύπησε με τα νύχια του λέγοντας μου
- όσο είμαι με την αγέλη μου δεν μπορείς να με νικήσεις
καθώς σηκωνόμουν του είπα
- πόλη καλά τότε να σκοτώσω και την αγέλη σου. γιατί δεν πρόκειται να σε αφήσω να ζήσης
αυτός άρχισε και πάλη να ουρλιάζει σαν λύκος και από όλες της μεριές εμφανίστηκαν λύκοι και άρχισαν να μου επιτίθενται όλη τους

Αμυνόμουν για αρκετά γιατί από παντού μου ορμούσαν η λύκοι και ο wolfman, με είχαν περικύκλωση όλοι μαζί σαν να ήμουν ένα θήραμα και προσπαθοσαν να με ρίξουν κάτω για να με φάνε. Τότε όμως γύρισα στην επίθεση άρχισα να πετάω όπου έβρισκα μπάλες φωτιάς, και αυτές έσκαγαν και εκείνο το μέρος άρχισε να παίρνει φωτιά. Δεν είχε αργήσει πόλη μέχρι που από την φωτιά η λύκοι είχαν τρομάξει και είχαν φηγοί μονο ο wolfman είχε μήνη πίσω και συνέχιζε να παλεύει, αλλα και εγώ από όλα αυτά είχα κουραστεί πόλη, η πληγές μου είχαν αρχίσει και με πονούσαν ξανά η όραση μου είχε αρχίσει πάλη να με εγκαταλείπει.
Προσπαθούσαν να τον πετύχω αλλα αυτός την γλίτωνε έτσι πήρα την απόφαση ακόμα και αν μου στοίχιζε την ζωή, μάζεψα όλη την ενέργεια που μου είχε απομείνει και δημιουργό μια έκρηξη φωτιάς όπου κάλυψε όλη την σπηλιά έτσι χτύπησα και τον wolfman

Ζαλισμένος τότε άρχισα να προχωρώ στην σπηλιά μέχρι που βρήκα το πτώμα του wolfman τότε έτσι και εγώ έπεσα κάτω ξερός.
όταν ανάκτησα ξανά της αίσθησης μου βγήκα έξω και άρχισα να περπατώ προς το χωρίο. κουραζόμουν αρκετά εύκολα και έτσι σταματούσα κάθε λήγω για να ξεκούραστο. Όταν πια είχε ξημερώσει εγώ είχα καταφέρει να βγω στην παραλια διπλα από το χωριο εκεί πέρα έπεσα κάτω ξερός, καθ παδιά που ήταν εκεί έτρεξαν άμεσος και φώναξαν τον γιατρό, όταν έφτασε με σήκωσε στην πλάτη του και άρχισε να προχωράει προς το ιατρείο του λέγοντας μου
- σου είπα πως είσαι τρελός έτσι! έλα να σε γιατρέψω και πάλη
με έβαλε στο ίδιο κρεβάτι και αφού με εξέτασε μου είπε
- καλά είσαι! μονο πόλη κουρασμένος κοιμήσου τώρα

Όταν ξανά ξύπνησα αισθανόμουν καλλίτερα έτσι σηκώθηκα από το κρεβάτι πήγα στον γιατρό και του είπα
- γιατρέ λείπαμε για όλα όσα σου προξένησα αλλα ο wolfman δεν θα σας ενόχληση πια.. αλλα ούτε και εγώ σε παρακαλώ μπορείς να μου βρείς μια βάρκα για να φύγω από αυτό το νησί
- τη είναι αυτά που λες είσαι ανόητος
- η απόφαση μου είναι τελική θέλω να φύγω από εδώ πέρα σήμερα
- πόλη καλά αφού αυτό θες δεν θα σε κρατήσω με το ζόρι έλα μαζί μου θα σου δώσω την δικια μου βάρκα
πήγαμε στο λιμάνι εκεί πέρα μου έδειξε μια μικρή βάρκα με ένα κουπί και αποχαιρετώντας με μου έδωσε και έναν χαρτί της north και μου είπε
- ορίστε αυτό για να ξέρεις που είσαι και να προσεχείς της πληγές σου δεν εχεις αναρρώσει ακομα

Άρχισα τότε να τραβάω κουπί προς την μεγάλη θάλασσα. Όταν απομακρύνθηκα από το νησί έβγαλα τον χάρτη και είδα σε πιο νησί θα πήγαινα μετά, το μάτι μου έπεσε άμεσος στην Οχάρα έτσι έβγαλα μια πυξίδα και αφού προσανατολίστηκα ξεκίνησα να τραβάω κουπί προς τα εκεί
- ας πάω να δω και αυτό το νησί, θέλω να δω από πρώτο μάτι όλα όσα συνέβησαν εκεί πέρα
έτσι όπως όλη η πειρατές άρχισα να τραγουδάω καθώς τραβούσα κουπί