[Τέλος]Overpowered Fishmen! Freedom Once Again!

Higuma... όταν πραγματικά ξύπνησα πάνω στο πλοίο μου τον είδα νεκρό μέσα σε μία λίμνη με αίματα από τον ίδιον. Εγώ κατά έναν περίεργο λόγο δεν είχα πολλές πληγές και καμία σοβαρή. Απλές γρατζουνιές βρίσκονταν στα χέρια μου και τίποτα άλλο. Η κούραση με είχε συντρίψει και έτσι χωρίς να το καταλάβω ξαναέπεσα και κοιμήθηκα. Ξύπνησα μετά από αρκετή ώρα καθώς ήταν βράδυ. Κοίταξα τον Higuma και τον σήκωσα. Πήγα να τον ρίξω στην θάλασσα αλλά τότε πρόσεξα κάτι το συγκλονιστικό. Του έλειπε το δεξί του χέρι μαζί με το σπαθί του. Και το κόψιμο σίγουρα δεν το έκανα εγώ ή ο άλλος μου... εαυτός όταν τον πολέμησε. Τον πέταξα και έτσι όπως πήγα να καθαρίσω το κατάστρωμα το είδα...

Το δεξί του χέρι με το σπαθί ακόμα στα δάκτυλά του βρισκόταν εκεί. Η τομή δεν έδειχνε να έγινε από κάποιο αντικείμενο καθώς ήταν τέλεια. Το σήκωσα και το περιεργάστηκα. Ήξερα πολλά για το ανθρώπινο σώμα καθώς μικρός διάβαζα πολλά τέτοια βιβλία. Και επίσης άνηκα σε μία ειδική ομάδα μέσα στους Marine που εκπαιδευόμαστε για κάτι τέτοια. Το κόκκαλο ήταν σαν να είχε κοπεί όπως κόβουμε το ψωμί... τόσο εύκολα. Δεν έχασα αρκετό χρόνο μετά από αυτή τη σκέψη και το πέταξα και αυτό από κάτω. Καθάρισα την υπόλοιπη νύχτα το καράβι και πήγα να ξαναξαπλώσω. Από ότι είδα στον χάρτη κατευθυνόμουν στην Loguetown. Άφησα όλες μου τις αμφιβολίες και κοιμήθηκα για άλλη μία φορά...

Όταν ξύπνησα κοίταξα τον ουρανό και μετά από λίγο σηκώθηκα. Κοίταξα από το καράβι αλλά είδα κάτι το απροσδόκητο. Είχα ήδη φτάσει σε ένα νησί αλλά δεν ήταν η Loguetown. Ήθελα ακόμα μέρες για να φτάσω εκεί. Ο χάρτης έδειχνε ότι λογικά βρισκόμουν στο Commi. Δεν μπορώ να πω, ωραίο νησί αλλά δεν ήταν ο προορισμός μου. Μπροστά μπροστά είδα κάτι σαν λιμάνι με μία τεράστεια μεταλλική πύλη μπροστά. Μία ταμπέλα από πάνω έγραφε "Arlong Park". Έβαλα το πλοίο να πλησιάσει εκεί και κάθισα σε μία καρέκλα. Λίγα λεπτά αργότερα άκουσα λίγο θόρυβο από την θάλασσα...

Πήγα γρήγορα στα πλάγια του πλοίου και κοίταξα από κάτω. Μικρές ρουφίχτρες είχαν σχηματιστεί γύρω από το πλοίο μου αλλά δεν φαίνονταν επικίνδυνες. Γύρισα για να πάω να στρίψω το καράβι αλλά πίσω μου είδα κάτι τρομακτικό. 5 τερατόμορφοι άντρες στέκονταν πίσω μου με σπαθιά. Ήταν ένας συνδιασμός ψαριών και ανθρώπων. Ψαράνθρωποι θα τους χαρακτήριζε καλύτερα. Είχα ακούσει για τέτοια πλάσματα ότι ζουν στους βυθούς αλλά δεν περίμενα ποτέ να δω κάποιους ειδικά εδώ κρατώντας σπαθιά και έτοιμους να με σκοτώσουν για το τίποτα. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να βγάλω το μαχαίρι μου επίσης.

-Ποιοί είστε και τί θέλετε?
-Ήρθες για διαπραγμάτευση με τον Arlong ε? Δεν μας προειδοποίησες...
-Arlong? Συμφωνία?
Μόλις άκουσα Arlong από τα στόματά τους τότε κάτι θυμήθηκα. Το νησί αυτό είχα ακούσει πως είχε πολλούς ψαρανθρώπους οι οποίοι εξουσίαζαν τους κατοίκους. Με είχε παραξενέψει που κανείς Marine δεν ερχόταν να τους πολεμήσει και να καθαρίσει το νησί. Επίσης εκείνοι ήρθαν ως πειρατές λογικά πάνω στο πλοίο μου που είμουν Marine και μίλησαν για διαπραγμάτευση. Κάτι μύριζε βρώμικα εδώ. Γιατί να έρθουν και να μιλήσουν έτσι σε εμένα? Θα πήγαινα στον Arlong σίγουρα.

Χωρίς να κάνω κάτι άλλο ενεργοποίησα Shadow Dance και αμέσως εμφανίστηκα πίσω από τον δεύτερο στην σειρά καθώς ο πρώτος είχε ήδη πεθάνει από την γρηγοράδα μου με το μαχαίρι και την κίνησή μου αυτή. Στον δεύτερο έκοψα τον λαιμό και τον άφησα να αιμοραγήσει και να πεθάνει. Οι άλλοι 3 με κατάλαβαν και έκαναν ένα βήμα πίσω όμως αυτό δεν θα τους ωφελούσε. Έκανα ένα μεγάλο άλμα προς το μέρος τους και κάρφωσα τον άλλον στην κοιλιά συνεχίζοντας να τον κόβω με το μαχαίρι μου προς τα πάνω ανοίγοντάς τον στα δύο. Με μία αστραπιαία κίνηση έβγαλα το μαχαίρι του Sato και το πέταξα στον ακριανό πετυχαίνοντάς τον στο κεφάλι. Έπεσε νεκρός στο έδαφος. Ο τελευταίος που έμεινε είχε τρομοκρατηθεί τόσο που έπεσε μόνος του στην θάλασσα.

Έβγαλα το μαχαίρι από το κεφάλι του νεκρού ψαρανθρώπου και έβαλα το πλοίο να συνεχίσει προς την πύλη. Κάθισα όρθιος και δεν καθάρισα τα πτώματα. Αυτοί ήταν ένα μικρό ζέσταμα πριν συλλάβω εκείνον τον τύρρανο τον Αrlong! Προς μεγάλη μου έκπληξη οι σιδερένιες πύλες άρχισαν να ανοίγουν δίνοντάς μου ένα δρομάκι για να περάσω. Δεν ήξεραν με ποιον τα έβαζαν. Ευτυχώς που άφησα τον τελευταίο να μείνει ζωντανός για να τους ειδοποιήσει. Βάζω στοίχημα ότι αυτός τους είπε πως ερχόμουν. Και μάλιστα φαίνεται πως ο Arlong έχει άγρια κέφια για μάχη. Θα τον τσακίσω που έβαλε τα τσιράκια του να μου επιτεθούν.

Το πλοίο μου πέρασε αργά και βασανιστικά τις πύλες που είχαν ανοίξει πριν λίγο. Το εσωτερικό με εντυπωσίασε αρκετά. Ένα τεράστειο φρούριο βρισκόταν στο κέντρο ωραία χτισμένο με πολλά χαρακτηριστικά. Γύρω γύρω οι ψαράνθρωποι είχαν γεμίσει το μέρος είτε μέσα στο νερό είτε όρθιοι κοιτάζοντάς με με άγριο βλέμμα. Πολλές πισινούλες βρίσκονταν κατά μήκος του πάρκου αυτού. Μπροστά από το κτήριο πρόσεξα ένα άτομο να κάθεται σε έναν θρόνο και να με κοιτάζει δολοφονικά. Αν πρόσεξα καλά γέλασε για μία στιγμή και μετά κάτι είπε στους 2 ψαρανθρώπους που κάθονταν δίπλα του. Εκείνοι πλησίασαν. Ο ένας μου θύμιζε χταπόδι και ο άλλος... υπάρχει τέτοιο ψάρι..?

Κατάλαβα περί τίνος πρόκειται και κατέβηκα από το πλοίο με ένα άλμα. Έβγαλα και τα δύο μαχαίρια μου και τότε ο ένας εξαφανίστηκε. Ένιωσα την τοποθεσία του και αμέσως απέκρουσα την επίθεσή με το χέρι μου. Μου είχε επιτεθεί από ψηλά με κλωτσιά. Πρέπει να παραδεκτώ ότι πόνεσα από την επίθεσή του αυτή αλλά δεν με επηρέασε σε βαθμό που να μην μπορώ να το κουνήσω. Λογικά επόμενη επίθεση θα ήταν του χταποδιού. Γύρισα προς το μέρος του και τον είδα σε απόσταση 3 μέτρων με έξι σπαθιά, 1 στο κάθε χέρι. Αυτό θα ήταν λίγο δύσκολο. Άσκησα πίεση στον άλλον από πάνω μου και τον πέταξα ψηλά. Πήρα στάση άμυνας και ετοίμασα Shadow Step.

Έβαλα τα δύο μαχαίρια μπροστά στο στήθος μου και σχημάτισα ένα Χ αν το έβλεπες από μακριά. Δεν έδωσε σημασία και συνέχισε με την ίδια ταχύτητα. Το πρώτο πλοκάμι έπεσε προς τα πάνω μου με το σπαθί όμως ήταν πολύ εύκολο να το αποφύγω και έτσι γλιστρησα κάτω από τα πόδια του. Έτσι όπως περνούσα από κάτω τον κάρφωσα με τα μαχαίρια μου στα πόδια του πίσω από το γόνατο και τα έβγαλα αμέσως. Μετά από μία κραυγή πόνου ακολούθησε το πέσιμο του χταποδιού μαζί με πολύ αίμα να βγαίνει από τις πληγές. Του είχα μόλις κλέψει την ικανότητα να προχωράει. Καθώς έβγαζε κατάρες τότε ο άλλος εμφανίστηκε από πάνω του και μου επιτέθηκε πάλι με κλωτσιά την οποία απέφυγα και πάλι.

Όπως περνούσε από δίπλα μου με το πόδι του απλωμένο μπροστά τον έσκισα στην κοιλιά όσο μπόρεσα μέχρι να αμυνθεί κατάλληλα και να με αποκρούσει με κάτι εξογκώματα που είχε πίσω από τους αγκώνες των χεριών του. Μισούσα κάτι τέτοιες ιδιότητες που είχαν μόνο "μερικοί". Στάθηκε αμέσως στα πόδια του και τότε εκτινάχθηκε με τρομερή ταχύτητα προς τα πάνω μου. Διέκρινα ένα μικρό χαμόγελο στο πρόσωπό του και τότε πρόσεξα ότι δεν μου έκανε επίθεση με τα πόδια αλλά με τα εξογκώματα. Κατάλαβα ότι ήταν το ειδικό το όπλο και δεν θα ήταν εύκολο να τα αποκρούσω αλλά δεν είχα χρόνο ούτε να τα αποφύγω. Με πέτυχε κατευθείαν στην κοιλιά και πεταχτήκαμε και οι 2 πολύ πίσω στο πλοίο μου.

Ένα κομμάτι του έσπασε και καταλήξαμε μέσα στις αποθήκες του. Σηκώθηκα με δυσκολία αλλά δεν τον βρήκα πουθενά. Βγήκα κουτσαίνοντας έξω από το πλοίο και πήδηξα στο έδαφος. Έβγαζα αρκετό αίμα από το στόμα και αυτό έδειχνε ότι κάποιο όργανό μου είχε υποστεί ζημιά. Αναρωτιόμουν που ήταν ο άλλος τόση ώρα γιατί έξω δεν φαινόταν. Ένας θόρυβος ακούστηκε από πίσω μου και τότε κατάλαβα. Έσκυψε ενστικτωδώς και μόλις είδα μία άλλη σκιά να με καλύπτει αμέσως σηκώθηκα με τα μαχαίρια υψωμένα προς τα πάνω. Το αποτέλεσμα ήταν θετικό για μένα. Τον τρύπησα στην κοιλιά και από την υπερβολική του ταχύτητα τελικά τον έσκισα μέχρι τα πόδια.

Έχασε σιγά σιγά ύψος και τέλος άρχισε να σέρνεται στο έδαφος με τα μούτρα και αργότερα με το σώμα ολόκληρο αφήνοντας πίσω ένα χαλί αίματος για εμένα. Σταμάτησε να σέρνεται μπροστά ακριβώς από τον Arlong. Δεν φάνηκε να κινείται καθόλου και υπέθεσα πως ήταν νεκρός. Τα κυριότερα τσιράκια του Arlong μας άδειασαν ήδη την γωνιά άρα τώρα μένει ο ίδιος ο αρχηγός τους. Είχε νευριάσει και αυτό μπορούσε να το διακρίνει ο οποιοσδήποτε από τα νεύρα που του είχαν τεντωθεί. Σηκώθηκε και περπάτησε προς το μέρος μου. Το φως τον έλουσε και τότε φάνηκε η πραγματική του ταυτότητα. Ήταν μισός καρχαρίας...

Η μύτη του κοφτερή έκοβε σίγουρα τα πάντα και τα δόντια του όταν γέλασε πριν δεν ήταν και τόσο ωραία από μέρος μου. Οι γροθιές του ήταν σφιχτές και με κοιτούσε με δολοφονικό και ταυτόχρονα τρελό βλέμμα που έδειχνε τρομερή αυτοπεποίθεση και σιγουριά.
-Συνεργάζεσαι με Marines για τις βρωμοδουλειές σου?
-Μπορεί ναι μπορεί και όχι... εσύ τι θες εδώ?
-Ήταν απλά ένα λάθος στην πλοήγηση. Κατέληξα εδώ καταλάθος. Αλλά μιάς που είμαι εδώ λέω να σε τσακίσω και να ελευθερώσω τους ανθρώπους εδώ.
-Χαχαχαχαχα, νίκησες τα τσιράκια μου αλλά μην νομίζεις ότι είμαι εύκολος άθλιε Marine. Τζάμπα συνεργάστηκα μαζί σας. Όλοι σκουπίδια είστε...
Του όρμησα χωρίς δεύτερη σκέψη...

Μετά από μία όχι τόσο εύκολη μάχη ο Arlong έπεσε στο έδαφος μέσα σε μία λίμνη αίματος. Του δικού του αίματος. Όλοι οι ψαράνθρωποι γύρω τα είχαν χάσει και κοιτούσαν τον αρχηγό τους με το στόμα ανοιχτό. Φυσικά ποτέ δεν πίστεψαν ότι θα πέθαινε από κάποιον σαν και εμένα. Ελεινά πλάσματα και αυτά. Γϋρισα και κατευθύνθηκα προς το πλοίο μου με αργό βήμα. Ξέπλυνα τα μαχαίρια μου στο νερό και μετά ανέβηκα στο πλοίο. Υπήρχε μία τρύπα στα πλάγια αλλά σίγουρα θα έφτανε μέχρι να φτάσω στο επόμενο νησί...

Τέλος Overpowered Fishmen! Freedom Once Again!

Όνομα: Jellal Nortrom
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 0
Beli: 10.000
Bounty/Fame Points: 0


Να ξερεις οτι οταν γραφουμε οτι νικαμε καποιο μπος πρεπει να νικαμε και σε μαχη. απο την στιγμη που εγραψες οτι νικησες τρια μπος και εχεις κανει μονη ιστορια εχεις κανει λαθος. Τα μπελλι τα πηρες μονο και μονο επειδη δεν πολεμησες τα μπος και κανονικα.