Heat in the Ice (part 2) [Αρχη]

Συνεχισα να προχωραω μεσα στα παγοβουνα χωρις να ξερω πια κατευθηνση επρεπε να ακολουθησω. Εκεινα συνεχιζαν να κινουντε προς οποια κατευθηνση θα μπλοκαρε την πορεια μου η θα με χτυπουσαν ομως ευτυχως τα απεφευγα εστω και την τελευταια στιγμη. Καποια στιγμη ακουσα ενα θορυβο που ακουστηκε με κανονι που εκπυρσωκροτησε. Ετσι αρχισα να κοιταω γυρω μου για να προστατευσω το πλοιο σε περιπτωση το σημαδευε καποιος. Ομως δεν ειδα τιποτα. Αμεσως μετα απο αυτο τον ηχο ακολουθησε αλλος ενας που εμοιαζε σαν να εσπαγε κατι. Αφου το σκεφτηκα για λιγο αποφασισα να παω προς τα εκει. Ισως ηταν εκει οι ανθρωποι που εριχαν την σημαια μου.

Αλλαξα την πορεια του πλοιου και το εστριψα προς το μερος που ακουστηκε ο θορυβος. Προς μεγαλη μου εκπληξη μερικα παγοβουνα εφευγαν απο την πορεια μου και με διευκολυναν να φτασω γρηγοροτερα! Δεν περασαν 2 λεπτα και αλλος ενας παρομοιος ηχος ακουστηκε αυτη την φορα αρκετα πιο κοντα. Φαινεται οτι ειχα πλησιασει αρκετα. Ημουν ετοιμος για παν ενδεχομενο και ειχα γινει ολοκληρος ατσαλι περιμενοντας τι θα αντικρισω και αν ειναι κατι που πρεπει να πολεμησω να ειαι ετοιμος να το κανω. Μπροστα μου βρισκοταν ενα παγοβουνο το οποιο κατευθηνοταν προς το μερος μου. Εστριψα το πλοιο για να το αποφυγω, ομως ξαφνικα αυτο εσπασε μετα απο αλλη μια εκρηξη!

Ολοκληρο το παγοβουνο κετερρευσε μπροστα στα ματια μου! Εσπασε σε πολλα μικρα κομματια και επεσε μεσα στην θαλασα δημιουργοντας αρκετες αναταρραχες στο νερο, ενω μερικα απο αυτα πεταχτηκαν μεχρι το πλοιο μου απο την δυναμη την εκρηξης. Μεσα απο το παγοβουνο που κατερρεε, εμφανιστηκε μια σκια. Μετα απο λιγα δευτερολεπτα ενα πλοιο ξεπροβλαε σε εκεινο το σημειο. Ηταν πολλα ατομα πανω του και ολοι μαζι πανυγηριζαν για κατι! Επειτα ενας που βρισκοταν πιο μπροστα απο ολους και στο ψηλοτερο σημειο του πλοιου φωναξε:
- Να ο πειρατης που ψαχναμε! Νικηστε τον και διεκδικειστε οτι μας ανηκει!!!

Σκετηκα οτι αυτοι ειναι ανθρωποι θα πρεπει να ηταν μαζι με τον Don Achino! Ετσι αποφασισα οτι θα σκοτωσω οσο περισσοτερους μπορω μεχρι να μαθω που ειναι η σημαια μου!
- Μην εισαι τοσο σιγουρος για αυτη την επικρατηση σου! ειπα στον τυπο που φαινοταν να ειναι ο αρχηγος τους καθως τα πλοια μας ειχαν ερθει αρκετα κοντα.
- Νομιζεις οτι μπορεις να νικησεις τοσους πολλους? Κοιτα ποσοι ειμαστε! Εσυ εισαι μονος σου! ειπε χαμογελοντας.
- Μπορει να ειμαι μονος μου αλλα εσεις ειστε αχρηστοι πιθανοτατα! Οπως οι 2 που σκοτωσα πριν απο λιγη ωρα!
- Μην μας συγκρινεις με αυτους! Εμεις ειμαστε πολλοι πιο δυνατοι! Μονο ο Don Achino μπορει να μας ξεπερασει σε δυναμη και γι αυτο δεχτηκαμε να εκτελεσουμε εντολες του!
- Ωραια! Τοτε θα σκοτωσω και εσας και εκεινον τον τυπο! Επειτα θα παρω την σημαια μου και θα φυγω απο αυτο το μερος!

- Δεν θα το επιτρεψω αυτο! Μαγκες! Επιθεση!!! ειπε και ολοι ορμηξαν στο πλοιο μου, το οποιο ειχε φτασει ακριβως διπλα στο δικο τους. Αμεσως αρχισα να κοβω οποιον εβρισκα μπροστα μου! 2 ατομα επεσαν μεσα στην θαλασσα με βαθια κοψιματα στο στηθος. Οι υπολοιποι, αν και μερικοι κοντοσταθηκαν μολις ειδαν τους αλλους να πεφτουν ετσι οπως επεσαν στο νερο, συνεχισαν την επιθεση τους προς εμενα και το πλοιο μου. Αλλοι αρχισαν να σπανε διαφορα πραγματα πανω στο πλοιο και αλλοι επιτεθηκαν σε εμενα. Δεν μπορουσα να αποκρουσω και τα 2 μετωπα ταυτοχρονα οποτε για αρχη υπερασπιζομουν τον εαυτο μου!

Αρχισα να κοβω με την σειρα οποιον εμπαινε στον δρομο μου και αφου ειχαν πεσει κατω αλλοι 5 αντιπαλοι τοτε και οι υπολοιποι εκαναν μερικα βηματα προς τα πισω.
- Οπως ειπα... Ειστε πολλοι λιγοι για εμενα! Πειτε μου που ειναι η σημαια μου αλλιως θα πεθανετε ολοι!
- Η σημαια ειναι εκει που εχει ολες τις σημαιες ο Don Achino! Το θεμα ειναι οτι καμια σημαια μεχρι σημερα που εχει παει εκει δεν μπορεσε κανεις να την παρει!
- Εγω θα τα καταφερω!! ειπα ριχνοντας μια δυνατη μπουνια σε εναν που περνουσε απο μπροστα μου! Επειτα απο ολα αυτα ειδα τον αρχηγο να πηδαει κι αυτος στο πλοιο μου για να με πολεμησει και να εμψυχωσει τους δικους του.

Οπως πηγαινα στο νησι του συναδεκλου κυνηγου Ατσινο ακουγα απο μακρυα πολυ φασαρια...
Επιφυλακτικα πλησιασα να δω τι συμβαινει...
Δεν πιστευα στα ματια μου.Μολις ειχα φτασει στο νησι των κυνηγων και ο θεαμα ηταν αποκρουστικο...Ακριβως στο λιμανι του νησιου ηταν το καραβι του περιβοητου πειρατη Messi D. Teo και επανω εσφαζε οποιον εβρισκε μπροστα του...ολοι τους ακολουθοι του Ατσινο , φιλο του Αρχηγου μου....Δεν μπορεσα να κρατηθω...ορμησα και γω να τον αντιμετοπισω...δεν θα τον αφηνα ατιμωρητο...

Αιμα ετρεχε απο το κεφαλι μου...τα χερια μου βαρια και ασηκωτα...τα σπαθια μου με βαρεναν και ετσι τα εριξα στο εδαφος...Κοιταξα τα χερια μου και αυτα ειχαν ματωσει...Γυρω μου το πεδιο ηταν εντελως κατεστραμενο απο τους σεισμους...
Πηρα μια ανασα και αφησα το σωμα μου να πεσει πισω σαν να ηταν τσουβαλι...Κοιταξα τον ουρανο...Αρχισε να βρεχει.Οι σταγονες επεφταν μεσα στα ματια μου...Μολις ειχα νικησει τον Messi D. Teo και τον Black Luster...και τους δυο μαζι...εκλεισα τα ματια μου και φωναξα οσο πιο δυνατα μπορουσα...
Ημουν τοσο χαρουμενος...αλλα και πονουσα παρα πολυ....

Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι και εγω και ο luster πεσαμε νικηθηκαμε στην ιδια μαχη! Ο ενας μετα τον αλλο πεσαμε θυματα του Rikkido! Τον ειχαμε φτασει στα ορια του αλλα απο οτι φανηκε τα δικα μας ηταν πολυ πιο λιγα... Ειμασταν και οι 2 δεμενοι χειροποδαρα και διπλα μας πεσπενος κατω ο Rikkido... Φαινοταν οτι δεν μπορουσε να κουνηθει αλλο αλλα και εμεις δεν μπορουσαμε να κανουμε τιποτα καλυτερο απο το να περιμενουμε το ποτε θα μας παρει να μας παει στους μαρινς... Αλλη μια φορα που θα πηγαινα στο Impel Down.... Αλλη μια φορα που θα εβλεπα την ασχημοφατσα του Magellan και των υπολοιπων φρουρων της φυλακης...

Γυρισα το κεφαλι μου στο πλαϊ...ο τεο και ο Λουστερ ηταν δεμενοι και οι δυο.Ειχαν και οι δυο τα ματια τους ανοιχτα αλλα δεν μπορουσαν να κουνηθουν...
Η αληθεια ειναι πως οι δυο μαχες με εφεραν στα ορια μου.Ποτε αλλωτε δεν ειχα φτασει τοσο μακρυα αλλα πλεον ηταν κατι που ειχε περασει...Ειχα νικησει δυο Σουπερνοβα μαζι.Ακομα δεν το πιστευα...
Εβαλα ολη μου την δυναμη για να σηκωθω ορθιος...
Κοιταξα απο ψηλα τους δυο πειρατες οι οποιοι με κοιτουσαν ανυμποροι ομως να αντιδρασουν....
Στα βλεμματα τους φανοταν οτι διψουσαν για εκδικηση αλλα εκει που θα πηγαιναν δεν τους περιμεναν και ιδιαιτερα ροδινα πραγματα...Ειδικα τον Τεο που πηγινε για πολλωστη φορα εκει περα...

Γυρω μου αρχισαν να μαζευονται οι τα ατομα τα οποια τα ειχαν βαλει με τον Τεο.Ερχοταν και μου επιαναν τον ωμο και μου εδιναν τα συγχαρητηρια τους.Εγω απλα να χαμογελασω μπορουσα και τιποτα παραπανω...πραγματικα δεν ειχα αλλες δυναμεις παρα μονο να περπατησω...
Ενας απο την οικογενεια του Ατσινο με ενημερωσε οτι οι Μαρινς ηταν καθοδων για το νησι.Υπηρχε μια βαση αρκετα κοντα και ετσι μεχρι το να πιασει νυχτα θα ειχα φτασει για να τους παραλαβουν...
Ολοι μαζευτηκαν και τους εδεσαν ακομα καλυτερα ετσι ωστε να μην εχουμε κανεναν προβλημμα με την παραδωση...

Πηγα και καθησα διπλα τους....εκεινοι κοιτουσαν την θαλασσα.Ηταν σαν να περιμεναν απλα την μοιρα τους...
Ξερετε...δεν εχω συναντησει ποτε ξανα στην ζωη μου τοσο δυνατους αντιπαλους οι οποιοι να βρισκοταν σε αντιπαλο στρατοπεδο...Σε καποια στιγμη πιστεψα οτι ειχε ερθει το τελος μου...αλλα τελικα καταφερα αυτη τη φορα να θριαμβευσω....
Ο Λουστερ κοιτουσε τον οριζοντα και ο τεο με κοιτουσε στα ματια...
Δεν ξερω τι γινετε στο Ιμπελ αλλα ελπιζω αυτη τη φορα να μεινετε μια και καλη εκει.Αλλα και αν καταφερετε να βγειτε απο κει ζωντανοι θα δωσω μεχρι και την ζωη μου για να σας στειλω παλι εκει...
Ο Τεο κοιταξε τον Λουστερ και υστερα κοιταξε μπροστα.Το καραβι των μαριν διαφενωταν στον οριζοντα...
Τελικα μετα απο καμποση ωρα οι δυο πειρατες αναιβεναν στο καραβι των μαριν.Και οι δυο κοντοσταθηκαν και με κοιταξαν πριν τους σπρωξουν οι αλλοι μαριν να προχωρησουν.Ηξερα πολυ καλα τι σημαινε αυτο το βλεμμα.

Εκδικηση...

Εγω σταματω εδω και συνεχιζω στην δικια μου...-->http://www.onepiecegr-rpg.com/t2714-topic#80518