[Αλλαγη Παραταξης]I make my own DESTINY!![ΤΕΛΟΣ]

Γυρησα λιγο το κεφαλι και σκεφτηκα ποια ηταν τα πλεονεκτιματα, αλλα μεσα μου με εκαιγε κατι αλλο.Τι θα γινοντουσαν οι φιλοι μου?Αυτη ηταν μια απαντηση που ηθελα να παρω, καθως επισης και τους περιορισμους που θα ειχα ως επαναστατης, γιατι συγουρα δεν θα ηταν πως πριν.Τοτε γυρησα το κεφαλι μου και παλι στους αλλους 2 γεματος αποφασηστικοτητα....
-Θα μπορω να συνεργαστω με τους φιλους μου....?
-Αυτο με την προυποθεση τις πραξεις των φιλων σου....αν ειναι εναντια στους κανονες μας οχι....μην ξεχνας οτι προστατευουμε τον λαο, προστατευουμε τους αδυναμους,προστατευουμε τους αθωους....ξερεις πολυ καλα οτι οι πειρατες εχουν ξεφυγει... και δυστυχως ενδεχεται να χρειαστει να πολεμησεις αρκετους απο αυτους....
-θα ηθελα να μαθω και κατι τελευταιο...εαν θα μπορω να τους προστατεψω σε περιπτωση που με χρειαστουν....
-Αν γινεις ποιο δυνατος....θα εισαι σε θεση...οχι πως δεν εισαι τωρα...αλλα εχεις ακομα πολλα να μαθεις.Υπαρχουν πολλοι δυνατοι αρχηγοι εκει εξω μικρε....αυτο θα επρεπε να το ξερεις....

Γυρησα και παλι το κεφαλι μου και αρχησα να σκεφτομαι ποιους αντιπαλους εννοουσε.Μεσα μου ηξερα ποιους εννοουσε, αλλα στην παρουσα φαση δεν ημουν σε θεση ουτε να τους ακουμπησω.Επρεπε να δυναμωσω και αλλο.Πηρα μια ανασα και ξαναγυρησα το κεφαλι μου....
-Ποια ειναι η επομενη αποστολη...?
-Χαχαχαχα ηρεμησε μικρε...πρεπει πρωτα να αναρωσεις....Luster-Boy....αλλα τοτε γυρησα το κεφαλι μου προς τον Kakumeika...
-Συντομα θα παρεις μια επιστολη απο εμενα.Θα γραφει αναλυτικα τι θελω απο εσενα.Θα πρεπει να ακολουθεις τις διαταγες μου και να εισαι αρκετα προσεχτικος. Τα παντα μπορουν να συμβουν σε μια αποστολη και για αυτο θα ειναι καλο να εισαι προετοιμασμενος για τα χειροτερα.Θελω ομως να βαλεις τα δυνατα σου...ειμαι συγουρος οτι μπορεις....
-Μην ανησυχεις για εμενα....την απαντηση που ηθελες λοιπον την πηρες....και γυρησα το κεφαλι μου και παλι προς τον τοιχο....
-Ξεκουρασου....θα σου χρειαστει....και βγηκαν και οι 2 απο το δωματιο ενω κλασματα δευτερολεπτου μπηκε μεσα και παλι η Βιολεττα...

Εκεινο το βραδυ κοιμηθηκαμε αγκαλια μαζι.Ειχα αναγκη να εχω καποιον κοντα μου και μαλιστα ατομο που το θεωρουσα δικο μου.Κοιμηθηκα ακρετα βαρυα και το επομενο πρωι αργησα να ξυπνησω.Ευτυχως οταν ξυπνησα ημουν σε θεση να σηκωθω, σε αντιθεση με το προηγουμενο βραδυ που δεν ειχα ακομα την δυναμη. Βγηκα εξω απο το δωματιο και κατεβηκα τις σκαλες με προσοχη.Ειχα ξεσυνηθησει να περπαταω τοσες μερες στο κρεβατι.Μου ειχαν ετοιμασει πρωινο και ειδα την Βιολεττα που ηταν εξω στην βεραντα του σπιτιου του οποιου μεναμε.Πηγα απο πισω της και εβαλα τα χερια μου στην μεση και την φιλησα στο λαιμο.Εκεινη τοτε γυρησε και με φιλησε και την αγκαλιασα πιο σφυχτα....
-Σημερα ειναι η μερα που θα φυγουμε...εισαι ετοιμη?
-Εγω ναι...εσυ ειναι το θεμα...
-Με ανησυχησες παρα πολυ οταν μπηκες μπροστα μου.Δεν χρειαζεται αν ανησυχεις για κατι τετοια....
-Το εκανα ενστικτωδως....φοβηθηκα....
-Και εγω φοβηθηκα οτι θα σε χασω....αυτο δεν το αναλογηστικες ομως....
-Ελα τερμα με αυτα....παμε να φαμε πρωινο....λογικα πρεπει να πεινας πολυ...

Η αληθεια ηταν οτι με ολα αυτα που ειχαν γινει ειχα ξεχασει να φαω και πεινουσα απελπιστηκα πολυ.Οταν τελειωσα το πρωινο εκανα φυλοτιμες προσπαθιες για να περπατησω μεχρι το πανω πατωμα και να παρω τα πραγματα μου.Οταν κατεβηκα και παλι κατω, με περιμενε ο Ιvan με εκεινο το κουτακι που υπηρχε στο γραφειο του....
-Αυτο θα το ανοιξεις οταν θα εισαι μονος σου....ειναι απορρητο βλεπεις...και γενικα σου συνηστω να εισια προσεχτικος με αυτα....
-Σε ευχαριστω για ολα Ivan...και ευχαριστω κυριως για τις συμβουλες....θα προσπαθησω να δωσω τον καλυτερο μου εαυτο....και του εδωσα το χερι μου. Εκεινος αρχηκα δεν καταλαβε τι πηγα να κανω, αλλα μολις του εκανε νοημα η Βιολεττα εδωσε και εκεινος το χερι με αρκετα αστειο τροπο....
-Σας περιμενει το καραβι σας....πλεον θα ταξιδευεις με πλοια των επαναστατων. Εχουν ολα οσα θα χρειαστητε για το ταξιδι σας.Επιπλεον σας δωσαμε εμεις προμυθιες...οποτε μπορειτε να φυγετε....

Βγηκαμε εξω και αρχησαμε να περπαταμε προς το πλοιο.Οσοι Okama μας εβλεπαν σοτν δρομο μας χαιρετουσαν και αλλοι σφυριζαν....
-Οκ ναι....εχω αρχησει να νοιωθω αβολα....και η Βιολεττα τοτε κοντεψε να πεσει κατω απο τα γελια...
-Ελα υπομονη λιγο ακομα ειναι...μετα θα ειμαστε μονοι μας....και μου εκλεισε το ματι.Γυρησα τοτε και της εριξα ενα πονηρο υφος και αρχησαμε να γελαμε. Τελικα αλλη μια περιπετεια ειχε φτασει σχεδον στο τελος της.Ειχα μαθει απιστευτα πολλα πραγματα που ηθελα να μαθω και μου λυθηκαν αρκετες αποριες σχετικα με το παρλεθο μου.Δεν περιμενα να ηταν τοοσ προμελετημενα τα πραγματα, αν και σε καποια πραγματα, συγουρα οι επαναστατες βασιζονταν στην τυχη...
-Εχει πολυ ωραια μερα...και θα εχουμε συγουρα ενα καλο ταξιδι....
-Εεεε αν δεν μας τα χαλασει ο καιρος καλα θα ειναι....και πηρα μια βαθυα ανασα. Υστερα απο λιγα λεπτα φτασαμε επιτελους στο πλοιο και ανεβηκαμε πανω....

Πηγα τα πραγματα κατω στην καπμπινα ενω εκιενη καθησε στο καταστρωμα και με περιμενε.Οταν ανεβηκα πανω την πηρα και παλι αγκαλια και γυρησαμε τα βλεμματα μας στο νησι.Στην παραλια ηταν ο Ivan μαζι με αρκετους Okama και μας κουνουσαν τα μαντιλια τους και ανταποδωσαμε και εμεις τον χερετισμο με ενα χαμογελο στα χειλη, ενω κρατιωμασαταν με τα χιλια ζορια να μην πεσουμε κατω απο τα γελια.Γυρησαμε και παλι τα βλεμματα μας προς τον οριζοντα.Επιτελους ταξιδευα και παλι και ειχα μια αισθηση οτι ολα σιγα σιγα θα εμπαιναν σε μια σειρα επιτελους.Το ειχα τοσο πολυ αναγκη, αν και λιγη ξεκουραση δεν θα με χαλαγε αυτες τις μερες.Σκεφτηκα ομως οτι συντομα θα ειχα καποιες υποχρεωσεις και επρεπε να ειμαι συνεπεις.Ειχα αρχησει να μπαινω στο κλιμα του επαναστατη....