The hunt and the fear…[ΤΕΛΟΣ]

Μερες οπου σταματησα να μετραω ειχανε περασει από τοτε οπου αφησα την Maya και την Sakura στο Tequila Wolf για να τις σωσω από τους μαρινς… Καταφερα και τους τραβηξα ολους προς τα απνω μου ώστε να με κυνηγησουνε αλλα δεν σκεφτηκα ποτε πως θα καταφερνα να τους ξεφυγω… Σκεφτηκα ότι περνοντας σε άλλη θαλασσα ισως να εγκαταληπανε αλλα όχι… Ακομα πισω μου βρισκονται τα πλοια τους… Αγρυπνος,πεινασμενος,διψασμενος,κουρασμενος και τραυματισμενος προσπαθουσα να κρατησω την αποσταση μεταξυ μας σε ασφαλες σημειο.. Δεν μπορουσα να επιτρεψω στον ευατο μου να ξεκουραστει γιατι αμα γινοτανε αυτό εχανα το παιχνιδι.. Θα με πιανανε και θα πηγαινα στο Impel Down….
Ολες αυτές οι σκεψεις με ειχανε παρει από κατω και ειχα αρχισει να σκεφτομαι αρνητικα … Για το πια θα ητανε η καλυτερη επιλογη μου,να πεθανω πηδωντας στην θαλασσα η να τους παραδωθω…. Ειχα αρχισει να εγκαταλυπω..

Το κεφαλι μου επεφτε σιγα σιγα και μετα ανασηκωνοτανε.. Τα ματια μου κλεινανε… Το κεφαλι μου βουιζε.. Το στομαχι γουργουριζε… Επρεπε να παρω μια από φαση και γρηγορα…
Κοιταζοντας για λιγο γυρω μου παρατηρησα ότι ημουνα περικυκλωμενος από μια πυχτη ομιχλη.. Σκεφτηκα ότι μπορει να ητανε παραισθησεις αλλαχαστουκισα μια φορα τον ευατο μου.. Εκλεισα τα ματια μου,τα ξανανοιξα και η ομιχλη ητανε ακομα εκει.. Η ιδεα αναπηδησε στο μυαλο μου ότι αυτή ητανε η καλυτερη ευκαιρια οπου ειχα για να καταφερω επιτελους να ξεφυγω από τους μαρινς !!
Ένα κυμμα ζωντανιας διαπερασε ολοκληρο το σωμα μου και ετρεξα να παρω τον χαρτη της West Blue που ειχε παρει η Maya όταν ειχαμε ξαναερθει….
Τον ανοιξα και υπολογισα την θεση οπου μπορει να ωρισκομουν… Αμα υπηρχε καποιο νησι εδώ κοντα θα μπορουσα να ξεφυγω ανετα από τους μαρινς..
Κοιταζωντας τον χαρτη και την θεση μου ειδα ότι τα πιο κοντικα νησια είναι ένα οπου εχει ονομαστει νησι των ψυχων και το Holger… Αλλα το Holger ηταν πολύ πιο μακρυα σε συγκριση με το άλλο νησι από την δικια μου θεση… Επισης το άλλο νησι ειχε πανω του στον χαρτη ειχε γυρω του συννεφα ζωγραφισμενα… Το αγνοησα και αποφασισα να κατευθυνθω προς τα εκει…

Οσο βρισκομουνα μεσα στην ομιχλη ο ανεμος ειχε σταματησει να φυσαει με αποτελεσμα το πλοιο να πηγαινει υπερβολικα αργα… Όχι πως αυτό ηταν κακο βεβαια αφου πλησιαζα σε νησι μπορει να υπηρχανε πολοι υφαλοι σε αυτά τα νερα… Ησυχια επικρατουσε γυρω μου… Τοσο πολύ που νομιζα ότι ακουγα και τον αντιλαλο των σκεψεων μου…
Ξαφνηκα από πισω μου ακουσα κατι.. Κατι διεσχιζε το νερο και κοιταζοντας παρατηρησα την σκια ενός από τα πλοια των μαρινς… Χωρις να χασω χρονο ετρεξα να κανω,εστω και μονος μου,κουπι… Στο μυαλο μου ειχα ηδη αρχισει να πιστευω ότι θα καταφερω να τους ξεφυγω.. Τωρα οπου ημουν τοσο κοντα δεν προκητε να το εβαζα κατω.. Επιασα 2 πελωρια κουπια,το ένα το αφησα κατω και ετρεξα να βαλω το ένα στην θεση του… Τοτε όμως ενας θορυβος με εκανε να σκαματησω..
Ακουστηκε στα ξυλο που επασε και σερνοτανε.. Φωνες ανθρωπων να φωναζουν “βυθιζομαστε” και πανικος.. Ενοιωσα μια μικρη ευχαριστηση μεσα μου αλλα και ταυτοχρονα ανακουφηση…
Αλλα γρηγορα συνειδητοποιησα ότι δεν ηταν ένα μονο πλοιο οπου με κυνηγουσε και συνεχισα να προσπαθω να βαλω το κουπι στην θεση του…

Την ιδα ωρα πανω στο πλοιο των μαρινς

Κυριε ! Ένα πλοιο μας βυθιστηκε…
Πως ?! Ο Chris Label το εκανε?!
Όχι κυριε.. Επεσε πανω σε υφαλο…
Αυτό απλα σημαινει ότι δεν πρεπει να περασουμε από το ιδιο σημειο οπου βυθιστηκε το άλλο πλοιο μας !! Προσπεραστε το και ακολουθηστε τον Poison Blade…
Μαα..κυριε..
Αυτη ητανε διαταγη ναυτη !!!
Χαιρετισε ο ναυτης τον καπετανιο του και βγηκε από το πιλοτηριο με σκυμενο το κεφαλι του… Διαφορες σκεψεις,σκεψεις αμφιβολιας γυριζανε μεσα στο κεφαλι του… Βγηκε στο καταστρωμα και εδωσε την εντολη του καπετανιου στους υπολοιπους αντρες να προσπερασουν το πλοιο και να ακολουθησουν τα ιχνη του πειρατη…
Yuri: Lans…. Τι είναι αυτά που λεει ο καπετανιος? Αμα συνεχισουμε να ακολουθουμε τον Chris Label πιθανοτατα θα βουλιαξουν όλα τα πλοια μας !! Δεν μπορουμε να κανουμε τετοιου ειδους ελιγμους σε αυτά τα νερα με τοσο πολύ μεγαλα πλοια !!
Lans: Τι να σου πω ρε Yuri… Αυτές ηταν οι διαταγες του καπετανιου.. Ουτε εγω ειμαι συμφωνος αλλα δεν μπορουμε να κανουμε κατι άλλο…

Καταφερα να τοποθετησω και τα 2 κουπια στην θεση τους,τα ενωσα με ένα ακομα κουπι δενοντας τα με σχοινι και σταθηκα ακριβως στην μεση του πλοιου οπου αρχισα να κοπιλατω.. Από πισω ακογοντουσαν βηματα πανω σε ξυλα και πολλα τριξιματα… Επρεπε να φτασω στο νησι οσο πι ογρηγορα γινοτανε…
Κανοντας κουπι,κοιταξα μπροστα μου και ειδα μια φιγουρα πανω στο πλοιο μου…
Σταματησα για λιγο και σκαλωσα.. Εμοιαζε σαν ανθρωπος… Ξαφνηκα ένα κοκκινο ματι και ασπρο φανηκε στο κεφαλι του και ακουσα μια φωνη οπου ταθτοχρονα την ακουγα και από τα αυτια μου αλλα και μεσα στο κεφαλι μου…
Πιστευες ότι θα ξεφυγεις… Πιστευεις όμως ότι χειροτερο μπορει να σου συμβει είναι να σε πιασουν… Θα σου κανω την χαρη και να σου δειξω ότι αυτοι από πισω σου δεν είναι ο φοβος σου.. Αλλα σε ανταλαγμα θα δεις τους αληθινους σου φοβους…. Τι διαλεγεις….Όλα αυτά που ειπε η φιγουρα με ειχανε σκαλωσει πολύ αγρια οπου δεν ηξερα τι να σκεφτω..

Πραγματικα ειχα κοκκαλωσει στην θεση μου…. Αλλα οσο πιο πολύ στεκομουνα στο ιδιο σημειο τοσο χειροτευρευε η κατασταση μου… Επρεπε να συνεχισω το κουπι,κοιταξα για μια στιγμη πισω μου να δω την αποσταση ειχα από τους μαρινς περιπου και όταν γυρισα παλι μπροστα μου η φιγουρα ητανε εκατοστα από την μουρη μου μπροστα μου… Ηταν ενας τυπος με μαυρα μαλλια,μακρια πιασμενα σε μια κοτσιδα από πισω,σαρκαστικοτατο χαμογελο,στο υψος μου,λεπτος….
Λοιπον? Ποια θα είναι τελικα η αποφαση σου?μου λεει χαμογελωντας μπροστα στα μουτρα μου….
Αν μπορεις να με βοηθησεις,βοηθα… Δεν με απασχολει τι και πως. Απλα φυγε μπροστα από την μαπα μου! εκεινος σηκωσε τα χερια του και εκανε μερικα βηματα πισω…
Όπως επυθημεις…
Επιασα παλι τα κουπια για να συνεχισω… Κοιταξα διπλα μου και ο τυπος ειχε εξαφανηστει… Πως εμφανηστηκε πανω στο πλοιο… Πως ανεβηκε… Εκπεμπε από πανω του μια περιεργη αυρα… Περισσοτερο αυρα …φοβου….

Προσπαθησα να επικεντρωθω στο πώς να ξεφυγω και να μην σκεφτομαι τον τυπο.. Οσο πιο πολύ τον σκεφτομουνα,κατά έναν περιεργο τροπο με φοβιζε… Αυτή η φωνη του… Το βλεμμα του.. Όλα πανω του δημιουργουσανε μια εικονα τρομαχτικη.. Αναρωτηθηκα για λιγο αν εκανα καλα οπου δεχτηκα την βοηθεια του…
Κοιταξα μπροστα και συνεχισα το κουπι… Λογο του μεγεθους του πλοιου και τον κουπιων αναγκαζομουν τα ασκησωπιεση με ολη μου την δυναμη για να καταφερω να μετακινω το πλοιο.. Τα χερια μου ειχανε ηδη αρχισει να πονανε…
Τοτε κατι οπου δεν περιμενα… Ακουγοντουσαν ουρλιαχτα,σπαθια να συγκρουοντε και γενικως τα πλοια των μαρινς ακουγονταν σαν πεδια μαχης….
Ανθρωποι βουταγανε στην θαλασσα,αλλοι πνιγονταν και αλλοι χτυπαγανε σε βραχια.. Το θεαμα από ότι μπορουσα να δω ηταν απορουστικο,ακομα και για τους εχθρους μου αλλα γιατι πολεμανε.. Με ποιους πολεμανε…
Ενας μαριν ειχε καταφερει να κολυμπησει μεχρι έναν βραχο,δεξια από το πλοιο μου.. Αφησα τα κουπια κατω και φωναξα στον μαριν..
Κολυπνα προς τα εδώ !! Θα σε βοηθησω !! οσο και να μην μου αρεσανε οι μαρινς δεν μπορουσα να τον αφησω ετσι απλα να πνιγει…
Αααα αααα !!! Φυγε από μεσα μου δαιμονα !! φωναζε ενώ
κοιταζε το σωμα του.. Τοτε εβγαλε ένα μαχαιρι και καρφωνε το σωμα του..
Τι γινετε εδώ περα ?!αναρωτηθηκα από μεσα μου…

Λιγο πριν ξεκινησει το μακελειο,πανω στο πλοιο των μαρινς
Ο Lans βαδηζε πανω στο καταστρωμα ελεγχοντας ότι ολοι οι αντρες ητανε ετοιμοι να επιτεθουν όταν θα ηταν η καταλληλη στιγμη.. Ενας αντρας του ειπε ότι εθεαθει το πλοιο του Chris Label. Ετσι κατευθηνθηκε προς το πιλοτηριο να πει τα καλα νεα στον καπετανιο.. Ξαφνηκα μπροστα του εμφανηστηκε ενας αντρας λεπτος,μακρια μαυρα μαλλια,ένα κοκκινο και ένα ασπρο ματι….
Ποιος ει…
Ο χειροτερος σας εφιαλτης!!του ειπε και διαμεληστηκε σε έναν μαυρο καπνο.. Μετα διασπαστηκε σε πολλα μελη και πηγε προς κάθε ναυτη μπαινοντας μεσα στα σωματα τους από τα στοματα.. Οι ναυτες σταθηκαν ακινητοι και ανημποροι να κανουν κατι μολις ο μαυρος καπνος εμπαινε μεσα τους… Πηγε σε ολους μα ολους τους ναυτες εκτος από τον Lans… Μολις ο καπνος εμπαινε μεσα τους εκεινοι λυποθημουσαν.. O Lans ετρεξε πρωτα πρωτα να βρει τον Yuri.. αλλα όλα ηταν πολύ αργα…

Ολοι οι ναυτες σηκωνονται πιανοντας το κεφαλι τους με έναν περιεργο πονοκεφαλο… Μολις κοιταξανε γυρω τους αρχισανε να ουρλιαζουνε… Μερικοι πεθανανε επιτοπου από τον φοβο τους με ασπρισμενα μαλλια,αλλοι πηδηξανε στην θαλασσα και ολοι οι υπολοιποι βγαλανε τα οπλα τους και αρχισανε να πολεμανε και να σφαζονται μεταξυ τους…
Ο Lans στεκοτανε βλεποντας ολο αυτό το σκηνικο και φωναζε στους ναυτες να σταματησουν.. Κανενας δεν τον ακουγε.. Ετρεξε και επερνε από οσους μπορουσε τα οπλα τους φωναζοντας και χτυποντας με την ελπιδα ότι θα σταματησουν… Κανενας όμως δεν τον ακουγε… Επεσε στα γονατα απελπισμενος βλεποντας τους ιδιους του τους αντρες να σφαζονται μεταξυ τους… Καλυψε το προσωπο του με τα χαρια του και αρχισε να κλαει.. Δεν το αντεχε το θεαμα.. Τοτε ακουσε βηματα να τον πλησιαζουνε.. Κοιταξε και ειδε τον καπετανιο…
Καπετανιεεε !!! Γρηγορα,πρεπει να κανουμε κατι !! Οι αντρες αλληλοσκ…σταματησε να μιλαει όταν κοιταξε καλυτερα τον καπετανιο…
Στο δεξι του χερι κραταγε το σπαθι του βουτηγμενο μεσα στα αιματα και με το αριστερο του εσερνε ένα πτωμα.. Το πτωμα αυτό ηταν του νεαρου βοηθου διοικησης και φιλο του Lans ,Yuri Kleikmena….
Όχι και εσεις κυριε… ειπε απελπισμενος κλαιγοντας ενώ ο καπετανιος τον πλησιαζε…
Φτανοντας ακριβως από πανω του,τον κοιταξε γεματος μισος και ο καπετανιος ειπε..
Παλιοκαταραμενοι δαιμονες… ΔΕΝ ΠΡΟΚΗΤΕ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΖΩΝΤΑΝΟΙ !!! ενώ εκοψε το κεφαλι του διοικητη του,Lans Remiaro…

Αφου ειδα εκεινο το σκηνικο με τον ναυτη απλα γυρισα στα κουπια και συνεχισα φρικαρισμενος και φοβισμενος…Τι στο διαολο συναιβει πριν λιγο?!…. Τοτε αυτος ο τυπος ξαναεμφανηστηκε πανω στο πλοιο με έναν αερα σιγουριας,αυτοπεποιθησης,νικης,ευχαριστησης… Πολλα συναισθηματα διαγραφονταν στο προσωπο του αλλα όλα ητανε σιγουρα σαδιστηκης ευχαριστησης και το πιστευα ειληκρινα αυτό… Εκανε 2 βηματα μπροστα χαμογελωντας και τριβοντας τα χερια του..
Εσυ το εκανες αυτό? Εσυ ησουν η αιτια ολων των ουρλιαχτων?
Με καταλαβες.. Τι να πω? Χαχαχαχαχα !!
Και τι θελεις τωρα?
Να τηρησεις την συμφωνια.. Σε βοηθησα ξεφωρτωνοντας τους από την πλατη σου.. Τωρα δωσε μου αυτό που θελω και ανοιξε τα ματια σου να δεις τους χειροτερους εφιαλτες σου !! ειπε σηκωνοντας τα χερια προς τον ουρανο και αλλαζοντας το τοπιο γυρω από το πλοιο.. Όλα αναμηχθηκανε σαν χρωματα και κανανε κυκλους μεχρι που σταματησαμε… Πανω σε μια παραλια,σε ένα νησι…
Ειχε τηλεμεταφερει το πλοιο πανω στο νησι…
Λοιπον.. Τι λες να ξεκινησουμε,εεε?
Τι σκοπευεις να κανεις?...
Λοιπον,ας τα παρουμε τα πραματα από την αρχη.. Δεν υπαρχει τωρα πια θεμα λεγοντας σου όλα αυτά αφου σε λιγο θα τα εχεις ξεχασει όλα… Ειμαι ένα πνευμα καλλημενο σε αυτό το καταραμενο νησι… Δηλαδη με απλα λογια,ειμαι ένα φαντασμα…ειπε με απιστευτη ανεση..

Πριν 300 χρονια αυτό το νησι ειχε ζωη.. Δεντρα,γρασιδη πρασινο και τα λοιπα.. Ειχε και ένα χωριο λιγο πιο βορεια παο αυτό το σημειο οπου ειμαστε τωρ…
ΖzzzZZzzzzZZZzzzzZZZzzzz
ΜΗΝ ΚΟΙΜΑΣΕ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!!
Εεεε…. Αα ναι συγνωμη,συνεχισε…
…συνεχιζω…λοιπον,αν ναι… Ηταν ένα χωριο που λες.. Εγω τοτε ημουνα πειρατης και ειχα ερθει με τους νακαμα μου να λεηλατησουμε το χωριο και το νησι.. Στο χωριο ητανε μια μαγισα όμως.. οπου μου εριξε μια καταρα ενώ σκοτωσε ολους τους νακαμα μου μπροστα στα ματια μου… Λογω της καταρας δεν μπορει να αναπαυθει ποτε η ψυχη μου.. Ωστοσο περναγανε τα χρονια και βρηκα στο σπιτι της μαγισας ένα βιβλιο οπου μου λεει πως μπορω να λυσω την καταρα αποροφωντας εφιαλτες .. Στην αρχη πηρανε σειρα οι κατοικοι του νησιου.. Μολις τελειωσανε οσοι περνουσανε εστω και κοντα από αυτό το νησι … Εχω φτασει σε πολύ καλο επιπεδο οπου τωρα εχω τις ικανοτητες και ενός πνευματος αλλα και ενός ανθρωπου…
Με ολους αυτους τους μαρινς οπου σε κυνηγουσανε… Ηταν το καλυτερο δωρο οπου μπορουσε καποιος να μου φερει.. Πανω από 800 εφιαλτες εβγαλα στην φορα,αρκετοι για να τους σκοτψσω ολους και να ολοκληρωθω σχεδον… Αλλα επισης χρειαζομαι και τον απολυτο εφιαλτη.. Έναν τοσο τρομαχτικο οπου θα με ολοκληρωσει !!
Πιστευω ότι με εσενα θα ολοκληρωθω και θα καταφερω επιτελους να φυγω από αυτό το νησι..
Γιατι συγκεκριμενα εμενα?
Ενοιωσα τους φοβους σου με το που πλησιασες το νησι… Το υποσυνειδητο σου κρυβει μεσα του έναν από τους χειροτερους εφιαλτες οπου εχω φανταστει .. Και σκοπευω να τον βγαλω εξω….ειπε και εμφανηστηκε μια τριαινα στο δεξι του χερι… Πηρε σταση και ειπε..
Καιρος λοιπον να αρχισουμε…

Σηκωσε την τριαινα του και αρχισε να την στριφογυριζει δημιουργοντας έναν μαυρο καπνο οπου τον περιτρυγιρισε… Μολις εφυγε ο καπνος από πανω του η μορφη με τρομαξε όπως τιποτα άλλο σε αυτό τον κοσμο…
Όχι… όχι παλι εσυ…
Γεια σου Chris … Παει καιρος εε?.... Ποτε ηταν η τελευταια φορα που ειχαμε ειδωθει αραγε?... Αα ναι… Shell Town… Με κλειδωσες μεσα στο μυαλο σου… Αλλα σου ειχα πει ότι θα ξαναεβγαινα!! Και να μια τωρα μπροστα σου.. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ !!!!
Αυτό ηταν πραγματικα ο χειροτερος μου εφιαλτης … Αυτό το κοματι του ευατου μου να ξαναβγει εξω… Ο μεγαλυτερος μου φοβος,μην και τυχον καταφερει να επανακτησει τον ελεγχο πανω μου….
Ωρα για να παρω πισω ότι μου ανηκει !! φωναξε και μου επιτθηκε.. Με το κουπι απεκρουσα την τριαινα και τον εσπωξα πισω… Επρεπε να πιασω το κατανα μου που το ειχα αφησει το πηδαλιο… Του εριξα πανω του το κουπι και ετρξα προς το πηδαλιο… Εκεινος το εκανε περα και ετρεξε πισω μου.. Τελευταια στιγμη καταφερα να πιασω και να βγαλω το κατανα μου από την θηκη πεφτωντας κατω ενώ εκεινος μου πεταξε την τριαιανα.. Αν δεν την προλαβενα τωρα θα μου ειχε διαπερασει ολη την σαρκα… Τωρα ειχα το πλεονεκτιμα που δεν ειχε την τριαινα στα χερια του και επιτεθηκα.. Τοτε η τριαινα από το πατωμα εμφανηστηκε παλι στα χερια του… Απεκρουσε το κατανα μου μπαινοντας μεσα σε ένα από τα κενα της τριαινας.. Γυριζοντας την γρηγορα πεταξε το κατανα από τα χερια μου αφηνωντας με αοπλο…
Το ηξερα από παντα ότι ησουν αδυναμος και με χρειαζοσουν αλλα όχι τοσο πολύ…ειπε και μου καρφωσε την τριαινα στο στομαχι… Ενοιωσα τις λεπιδες της να διαπερνανε την σαρκα μου… Αιμα ετρεξε από το στομα μου και τα ματια μου ανοιξανε διαπλατα… Ενοιωσα να κρυωνω,τα παντα γυρω μου θολωνανε… Εκεινος τραβηξε από μεσα μου την τριαινα αφηνωντας με να σωριαστω…

Όχι.. Δεν μπορει…σκεφτομουν από μεσα μου… Δεν μπορω να πεθανω ετσι,από τον ιδιο μου τον ευατο… Οσο ημουνα κατω σκεφτηκα κατι οπου δεν ειχα χρονο πριν να το κανω… Αυτος δεν θα μπορουσε να βγει μεσα από το κεφαλι μου όταν τον κλειδωσα παρα μονο αν εγω του ανοιγα… Τωρα πως βγηκε?... Επιασα τα τραυματα μου και κοιταξα το αιμα μου… Εφερα τα δαχτυλα μου στην γλωσσα μου.. Το αιμα μου δεν ειχε γευση… Προσπαθησα να σηκωθω και ο πονος κάθε στιγμη ενοιωθα να μην υπαρχει καθολου… Τοτε κοιταξα γυρω μου και καταλαβα το κολπο αυτου του φαντασματος… Εκεινος ειχε γυρισει πλατη και απομακρυνοταν ενώ εγω σηκωσα το κατανα μου….
Μπραβο !! του φωναξα χειροκροτοντας.. πολύ καλο κολπο!!
Ακομα ζωντανος εισαι? Γιατι δεν μενει κατω να πεθαινεις ησυχα και ωραια?... Τι ενοεις με το “κολπο”?
Τιποτα από όλα αυτά είναι αληθινα ετσι… Αυτό το προσωπο που εχεις παρει.. Το δικο μου αλλα όχι ακριβως είναι οντως ο μεγαλυτερος μου φοβος.. Αλλα τον εχω πολύ καλα κλειδωμενο μεσα στο μυαλο μου και μονο αν το θελησω εγω μπορει να βγει.. Επισης το σκεφτηκα καλυτερα όταν θυμιθηκα εκεινο τον μαριν στην θαλασσα οπου φωναζε για κατι μεσα του και αρχισε να καρφωνεται… οποτε δεν αρχισα να καταλαβω ότι αυτό που κανεις είναι μεσω των παραισθησεων να αναγκαζεις τους αλλους να αλληλοσκοτωθουν η να αυτοκτονησουν.. Περιμενες απλα να πιστεψω ότι ειμαι νεκρος και να μεινω εκει μεχρι να πεθανω από την ελειψη νερου και φαγητου… Όμως ειδα μεσα από το κολπο σου.. ειπα και εδειξα το ανυπαρκτο τραυμα οπου μου δημιουργησε πριν στο στομαχι… Ακομα και όταν γευτηκα το αιμα μου δεν υπηρχε γευση γιατι δεν υπηρχε αιμα…
Γκρρ με καταλαβες αλλα αυτό δεν σημαινει ότι εν μπορω να σε σκοτωσω… Ναι προτιμω να βλεπω τους αλλους να πεθενουν από μονοι τους αλλα η τριαινα αυτή είναι αληθινη !!ειπε και μου ορμηξε.. Εγω αφεθηκα σηκωνοντας τα χερια μου και αφηνωντας τον να με καρφωσει…

Ξερεις τι πιστευω εγω.. Ότι μπλοφαρεις!
Με κοιταζε εκπληκτος αφου δεν περιμενε αυτή την αντιδραση ενώ η τριαινα ειχε διαπερασει το σωμα μου αλλα σαν να μην υπηρχε… Τοτε του καρφωνω εγω το κατανα μου στο στομαχι…
Χαχαχα δεν θα μαθεις ποτε.. Ειμαι φαντασμα! Δεν μπορω να πεθανω από ένα απλο ξιφος!!
…και όμως..του ειπα..
Κοιταξε το κατανα οπου ειχε διαπερασει την σαρκα του και εβγαζε αιμα…
…μα..μ..μα πως?!....
Όταν πηρες την μορφη του χειροτερου μου φοβου αυτό σε καθυστησε ως ανθρωπο με υλικο σωμα.. Επειδη αυτό το προσωπο για να καταφερει να με καταλαβει και νικησει πρεπει να με πολεμησει ισα… Εδώ εκανες το λαθος περνωντας μια μορφη οπου μπορει να ητανε πιο δυνατη από εμενα,αλλα σε πραγματικο επιπεδο..
ειπα ενώ τραβηξα από μεσα του το κατανα μου…
Όταν το τραβηξα γυρισε στην προηγουμενη του μορφη ως τον μελαχρινο τυπο με τα περιεργα ματια.. Με κοιταξε,για πρωτη φορα,με φοβο και σωριαστηκε στο πατωμα.. Τοτε ολο το τοπιο γυρω μου αλλαξε,από την ανατρηχιαστικη παραλια και ομιχλη γυρω ξαναγυρισα στην ανοιχτη θαλασσα… Χωρις πισω μου μαρινς να με κυνηγανε,χωρις φαντασματα χωρις τιποτα… Ετρεξα κατευθιαν στην κουζινα οπου εβγαιλα ότι κρεας ειχα,κατι χορταρικα,νερο και ένα ρουμι για μετα το φαγητο.. Εστησα τσιπουσι από μονος μου και το απολαμβανα… Ετρωγα με λαιμαργια γουρουνιου αφου τα παντα μεσα σε 2 λεπτα τα εξαφανησα και ηπια ολη την κανατα νερο για να κατεβουν και μην πνιγω… Υστερα βγηκα στο καταστρωμα με το ρουμι και μια κοιλια σαν κανονομπαλα…Ξαπλωσα κατω και αρχισα να πινω… Πριν από μολις 5 λεπτα παλευα για την ζωη μου ενώ τωρα τρωω…Ειχα ν φαω και να ξεκουραστω τουλαχιστον 1 εβδομαδα οπου αφησα την East Blue... Μεγαλες ανατροπες βιωνουμε…. Ανασηκωθηκα λιγο,κοιταξα την θαλασσα και φωναξα …
Ειμαι ζωντανος !!!! χαχαχααχαχα !! Ναι ειμαι !!! ΜΠΕΡΠ(ρεψιμο)

[ΤΕΛΟΣ]

Όνομα: Chris Label
Haki Points: -
Player of the Week Points: 7
Beli: 18.500
Bounty/Fame Points:-