Dance till faint [Τέλος]

Αποχαιρέτησα την πατρίδα Tequila Wolf με ανάμεικτα συναισθήματα. Χαρά και ενθουσιασμός με κατέκλυζαν για όλα αυτά που με περίμεναν! Παράλληλα στεναχωριόμουν για τους αγαπημένους μου ανθρώπους που άφηνα πίσω. Έπρεπε όμως να ξεπεράσω αυτά τα συναισθήματα. Η ζωή ξανοίγονταν μπροστά μου! Δεν μπορούσα να μιζεριάζω! Άνοιξα τον χάρτη της East Blue. Καλύτερα να πήγαινα κάπου κοντά στο Tequila Wolf γιατί η βαρκούλα μου δεν θα άντεχε κάποιο μεγάλο ταξίδι. Ακόμα θυμάμαι την καταιγίδα που πέρασα προ λίγων ημερών. Έβγαλα ένα σάντουιτς και άρχισα να βλέπω τα γύρω νησιά.
"Το βρήκα!", φώναξα. "Αν θυμάμαι καλά αυτήν την εποχή διοργανώνεται το ετήσιο φεστιβάλ χορού στο Mirror Ball Island! Το καμάρι αυτού του νησιού!" Ξανακοίταξα άλλη μια φορά τον χάρτη. Το νησί ήταν πάρα πολύ κοντά! "Και αν η μνήμη μου δεν μ'απατά υπάρχει και μια μικρή βάση Marine! Ιδανικός προορισμός για μένα!" Τελείωσα το σάντουιτς μου και έπιασα τα κουπιά. Δεν ήμουν πολλές μέρες μακριά. Ίσως ούτε βδομάδα!

Οι μέρες περνούσαν με τα καταπληκτικά φαγητά του αγαπημένου μου μάγειρα Jack. Σε τέσσερις μέρες είδα στεριά μπροστά μου. Άνοιξα τους χάρτες μου και βεβαιώθηκα πως μπροστά μου βρισκόταν το Mirror Ball Island! Επιτάχυνα ρυθμούς. Στο τέλος της εβδομάδας η στεριά ήταν μπροστά μου. Ξεκίνησα να βρω το λιμάνι για να αφήσω την μικρή μονοθέσια βάρκα μου. Δυστυχώς είχα προσεγγίσει το νησί από την αντίθετη πλευρά και έτσι μου πήρε άλλη μια μέρα να το βρω.
Ξημερώνοντας η επόμενη μέρα είχα φτάσει. Έδεσα την βάρκα πήρα τον σάκο μου και κατέβηκα στο νησί. Ο ουρανός ήταν γαλάζιος, χωρίς σύννεφα και ο ήλιος έλαμπε. Ήμουν σίγουρος πως θα περνούσα τέλεια εδώ, στο Mirror Ball! Δυστυχώς όμως δεν ήξερα τίποτα για αυτό το μέρος. Έτσι σοφότερο θα ήταν να ρωτήσω κάποιον κάτοικο του νησιού.

Σταμάτησα δυο τρεις περαστικούς και έμαθα για λίγα βασικά πράγματα που με ενδιαφέρουν. Έμαθα για τα πιο καλά εστιατόρια, για κάποιο ξενοδοχείο, για τη βάση Marine και φυσικά για το ετήσιο φεστιβάλ χορού! Που να πήγαινα τώρα; Ας παρουσιαζόμουν πρώτα στη βάση και αργότερα θα έκανα κάποιο πλάνο, που θα ακολουθούσα στο νησί.
Ακολούθησα τον δρόμο που μου είχαν υποδείξει, και κατευθύνθηκα στα δυτικά της πόλης. Όσο ξεμάκρυνα από το κέντρο της πόλης τόσο η βάση φαινόταν μεγαλύτερη. Σύντομα είχα φτάσει.
"Apprentice Toriko! Θα ήθελα να μπω στην βάση και να μιλήσω με τον ανώτερό σου" είπα στον φρουρό της πύλης. Ο φρουρός μου άνοιξε και μου υπέδειξε τον χώρο που βρισκόταν ο διοικητής της βάσης.

Ήταν μια μικρή βάση, πολύ μικρότερη από αυτήν στο Tequila Wolf. Χτύπησα την πόρτα του Διοικητή και μπήκα.
"Καλησπέρα κύριε! Apprentice Toriko! Έρχομαι από το Tequila Wolf."
"Apprentice, ε; Καλώς ήρθες! Να ξέρεις πως όλοι εδώ μέσα κατέχουν τον βαθμό του Apprentice. Εκτός από εμένα τον Ensign Fullbody. Λοιπόν σε έστειλε εδώ πέρα η κυβέρνηση;"
"Όχι, κύριε! Η αλήθεια είναι πως ταξιδεύω σε όλη την East Blue. Έτσι φτάνοντας στο νησί είπα να περάσω από την βάση."
"Πολύ καλά έκανες Toriko! Θα σου δώσουμε ένα δωμάτιο να μείνεις εδώ. Δεν θέλω αντιρρήσεις! Εγώ προσωπικά θα σε ξεναγήσω σε όλο το νησί. Είχες εύκολο ταξίδι;"
"Ναι! Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον!"
"Ουφ! Και σταμάτα επιτέλους αυτόν τον πληθυντικό! Είμαστε στην ίδια ηλικία πιστεύω!"

Ο Ensign Fullbody μόλις είχε αγγίξει την ευαίσθητη χορδή μου! Κανείς δεν ανακατευόταν με την ηλικία μου! Παρ'όλα αυτά έπρεπε να συγκρατήσω τον θυμό μου!
"Δεν μου είπες τι ηλικία έχεις;" Μέσα μου άρχισα να φουντώνω! Έπρεπε να συγκρατηθώ! Ήμουν Marine και ήταν Marine, δεν μπορούσα να προκαλέσω φασαρίες!
"Είμαι γύρω στα τριάντα!", είπα διστακτικά.
"Να στο είπα ότι οι ηλικίες μας συμπίπτουν! Χαχαχα! Λοιπόν, αυτό εδώ είναι το δωμάτιό σου." Το δωμάτιο ήταν πολύ ωραίο! Πολύ πιο ωραίο απ' ότι είχα συνηθίσει.
"Ευχαριστώ κύριε! Μπορώ να βοηθήσω σε κάτι;"
"Μμμ... για να δούμε. Κάτι θα υπάρχει για σένα. Σε τι ειδικεύεσαι;"
"Είμαι μάγειρας! Με δίδαξε ο καλύτερος ταβερνιάρης στο Tequila Wolf!"
"Ώστε έτσι ε; Τότε θα μου ετοιμάσεις εμένα προσωπικά το γεύμα μου αύριο!"

"Μια τελευταία ερώτηση και μετά θα σε αφήσω στην ησυχία σου, να τακτοποιηθείς."
"Κανένα πρόβλημα! Ρωτήστε ελεύθερα." Μέσα μου όμως μετάνιωνα αυτά μου τα λόγια. Δεν θα άντεχα άλλη ερώτηση του τύπου της ηλικίας μου, όπως πριν! Πίστευα πως θα ξεσπάσω!
"Γνωρίζεις για το φεστιβάλ χορού εδώ;" Μόλις άκουσα την ερώτηση, ανακουφίστηκα αμέσως.
"Φυσικά! Κυρίως γι' αυτόν το λόγο ήρθα! Ταξιδεύοντας με τη βάρκα των Apprentice σκεφτόμουν που να πάω. Τότε θυμήθηκα το περίφημο αυτό φεστιβάλ και πως διοργανώνονταν σύντομα. Εφόσον το νησί ήταν και κοντά αποφάσισα πως ήταν η καλύτερη επιλογή!"
"Άρα θα πάρεις μέρος στο φεστιβάλ, σωστά;"
"Δεν ξέρω ακόμα. Στην αρχή ερχόμουν ως απλώς θεατής, τώρα όμως σκέφτομαι να πάρω μέρος."
"Τότε ετοιμάσου γιατί σε πέντε μέρες θα αντιμετωπίσεις στην μεγάλη ντισκόμπαλα τον άσσο του χορού!" είπε και έδειξε με τον αντίχειρά του το πρόσωπό του, ενώ έφευγε από το δωμάτιο.

Το δωμάτιο ήταν τεράστιο για τα δικά μου δεδομένα. Τόσο το σπιτάκι στο Tequila Wolf όσο και η βαρκούλα μου δεν έπιαναν μία μπροστά σε αυτό. Εδώ ίσως κοιμόταν κάποιος υψηλόβαθμος επιθεωρητής, εξ ου και η υπάρχουσα "πολυτέλεια"! Ξάπλωσα στο κρεβάτι και άφησα το σώμα μου να βυθιστεί σε μια τέλεια χαλάρωση. Και αυτή η απόλυτη στιγμή γαλήνης θα διαρκούσε για πάντα, αν η κοιλία μου δεν είχε αρχίσει να γουργουρίζει από την πείνα. Κοίταξα έξω από το παράθυρο. Ο ήλιος έβραζε από ψηλά! Είχε μεσημεριάσει!
Έβαλα κάτι πιο ανάλαφρο και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα. Είχε έρθει επιτέλους η ώρα να ξεσκονίσω τις μαγειρικές μου ικανότητες. Η βαρκούλα μου είναι υπερβολικά μικρή για να μαγειρεύω σ'αυτήν, οπότε αυτή ήταν η καλύτερη ευκαιρία να αποδείξω τι αξίζω σε αυτόν τον τομέα.

Άνοιξα τις τεράστιες πόρτες της κουζίνας και μπροστά μου απλώθηκε ένα υπερθέαμα! Απ' έξω δεν φαινόταν πως μια τόσο μικρή βάση θα χωρούσε μια τόσο τεράστια κουζίνα. Τα πάντα ήταν πεντακάθαρα και στην εντέλεια. Οι μάγειρες γύρισαν όλοι και με κοίταξαν και ο αρχιμέγειρας άρχισε να περπατάει προς το μέρος μου.
"Γεια σου! Πληροφορηθήκαμε από το Ensign Fullbody πως θα κάτσεις μέχρι το φεστιβάλ και θα μας βοηθήσεις εδώ πέρα. Λοιπόν πάρε έναν πάγκο, διάλεξε ό,τι λογής υλικά θέλεις και δείξε μας τι ξέρεις! Επίσης να ξέρεις πως ο κύριος Fullbody λατρεύει το καλό φαγητό, οπότε καλά θα κάνεις να τον ικανοποιήσεις!" Ώστε εδώ υπήρχε μια πρόκληση φαγητού! Χα! Τι ανόητοι! Τους χαιρέτησα όλους και κατευθύνθηκα στον πάγκο που μου άρεσε. Έπρεπε να κάνω κάτι πολύ εντυπωσιακό!

Πήγα στην αποθήκη τροφίμων και διάλεξα ένα φιλέτο μοσχαρίσιου κρέατος καλής ποιότητας. Το άφησα στον πάγκο και διάλεξα τα μαχαίρια μου, και ό,τι άλλο θα χρειαζόμουν. Άφησα ένα τηγάνι με λάδι να ζεσταίνεται, το οποίο υποδέχτηκε το φιλέτο. Παράλληλα έρχνα διάφορα μπαχαρικά μέσα για άρωμα και γεύση. Το έβγαλα στο πιάτο στο κατάλληλο ψήσιμο και του περιέχυσα μια λευκή σάλτσα γάλακτος που ετοίμαζα παράλληλα. Έβαλα και λίγη ακόμα στην άκρη του πιάτου για συμπλήρωμα. Έβαλα δύο φύλλα δάφνης πάνω στο φιλέτο και έριξα λίγους κόκκους πιπέρι. Το πιάτο ήταν έτοιμο! Πήρα μερικά λαχανικά και ετοίμασα μια γευστική και θρεπτική σαλάτα στα γρήγορα. Οι μάγειρες της βάσης με κοιτούσαν όλοι προσεκτικά. Την ώρα που τελείωσα τα πάντα μπήκε μέσα με απόλυτο συγχρονισμό ο Fullbody. "Ελπίζω το φαγητό μου να είναι έτοιμο! Έχω μία πείνα!"
"Για να δούμε τι αξίζω λοιπόν!" σκέφτηκα.

Ο Ensign κάθισε στη θέση του και του σέρβιρα τα φιλέτο και τη σαλάτα. Διάλεξα και από την κάβα ένα εξαιρετικό κόκκινο κρασί και του έβαλα ένα ποτήρι. Τον παρακολουθούσα, ενώ έφαγε λίγη απ' την σαλάτα. Έκοψε μια γωνία απ' το φιλέτο, βούτηξε παραπάνω στην γωνία με την σάλτσα και έφαγε. Μασούσε καλά για να περιεργαστεί στο έπακρο κάθε γεύση της μπουκιάς, όπως ένας σωστός γευσιγνώστης!
"Toriko παιδί μου συγχαρητήρια! Τα πήγες περίφημα και ας έχουμε πάνω-κάτω την ίδια ηλικία! Εγώ ακόμα παιδεύομαι να τηγανίσω πατάτες! Χαχα!"
"Σας ευχαριστώ κύριε!", είπα ενώ παράλληλα η επιθυμία μου να σκοτώσω αυτόν τον άνθρωπο αυξανόταν συνεχώς! Κανείς δεν ανακατευόταν με την ηλικία μου και αυτός ο άνθρωπος δεν αποτελούσε την εξαίρεση!

Οι επόμενες τέσσερις μέρες κυλούσαν με τους ίδιους ρυθμούς. Με την μόνη προσθήκη ότι εκτός από την χαλάρωση του δωματίου και τις πολλές ώρες στην κουζίνα, περνούσα άλλες τόσες ώρες με τις βόλτες μου στο νησί.
Κάθε μέρα στα τρία υποχρεωτικά γεύματα δοκίμαζα διαφορετικές γαστρονομικές γεύσεις. Αποσπούσα πάντα θετικά σχόλια και καλές κριτικές ενώ όλοι παρακολουθούσαν με προσοχή για να μου αποσπάσουν κάποια τεχνική. Τα πειράγματα του Fullbody δεν έλειπαν και τα νεύρα μου τσατάλια! Κατά τη διάρκεια της περιήγησης μου στην πόλη επισκέφτηκα κάθε εστιατόριο και κάθε μπαρ που αξίζει να επισκεφτείς. Επίσης πέρασα και από την πίστα της μεγάλης ντισκόμπαλας για να δω το μέρος του τελικού.

Το πέμπτο πρωινό από την άφιξή μου στην βάση έφτασε. Η μεγάλη μέρα του φεστιβάλ ήταν σήμερα! Ο Ensign Fullbody πέρασε από το πρωί για να μου υπενθυμίσει την πρόκλησή του. Έφαγα λοιπόν καλά και έβγαλα τα ρούχα που θα φορούσα από τον σάκο μου. Έπειτα μάζεψα τα πράγματά μου μέσα σε αυτόν και αποχαιρέτησα τους πάντες στη βάση. Πέρασα από μια καφετέρια και είπα έναν καφέ. Το απογευματάκι ήταν το φεστιβάλ. Αμέσως μετά θα κανόνιζα τον επόμενο στόχο των περιπετειών μου. Πλήρωσα για τον καφέ και πήγα στο λιμάνι. Ανέβηκα στην βάρκα και τακτοποίησα τα πάντα ώστε να είμαι έτοιμος να φύγω το βραδάκι. Επί τη ευκαιρία πήρα και έναν μεσημεριανό υπνάκο για να περάσει η ώρα. Ξύπνησα και η ώρα του φεστιβάλ πλησίαζε. Άφησα την βαρκούλα μου και πήγα στον τελευταίο μου σταθμό για το Mirror Ball Island, την μεγάλη ντισκόμπαλα!

Όλο το νησί βρισκόταν για το φεστιβάλ. Είχε έρθει τόσος κόσμος από σχεδόν κάθε γωνιά της East Blue, αλλά και από άλλες θάλασσες! Οι συμμετέχοντες ήταν επίσης πάρα πολλοί! Απαλή μουσική έπαιζε από τα ηχεία, ενώ ο χορός θα ξεκινούσε σε λίγα λεπτά. Μέσα στο πλήθος ξεχώρισα και τον Ensign Fullbody, ο οποίος με πλησίαζε.
"Ας τα δώσουμε όλα συνομήλικε!" μου είπε.
"Ναι, καλή επιτυχία!" του είπα.
Ο παρουσιαστής της εκδήλωσης κάλεσε τους διαγωνιζόμενους στην πίστα η οποία σχεδόν γέμιζε. Μας εξήγησε πως η μουσική θα έπαιζε και όποιον ακουμπούσε θα αποχωρούσε μέχρι να έμενε ο νικητής.
Έτσι η μουσική ξεκίνησε και όλοι αρχίσαμε να χορεύουμε. Διάφορα είδη μουσικής εναλλάσσονταν ενώ σιγά σιγά χορευτές αποχωρούσαν από την πίστα.

Μείναμε λίγοι και απορούσα πως έφτασα μέχρι εδώ. Ποτέ δεν πίστευα πως ήμουν καλός χορευτής. Όσο μειώνονταν οι διαγωνιζόμενοι τόσο αυξάνονταν ο χρόνος μέχρι να φύγει ο επόμενος. Στο τέλος μείναμε δύο: εγώ και ο Fullbody. Ο ίδρωτας έσταζε και είχα γίνει μούσκεμα, αλλά δεν θα το έβαζα κάτω! Συνέχιζα να χορεύω όσο πιο καλά μπορούσα, όμως ένιωσα το χέρι στον ώμο μου πριν από αυτόν. Αποχώρησα από την πίστα ενώ ο Fullbody άρχισε μερικές εντυπωσιακές φιγούρες. Σίγουρα τις είχε ετοιμάσει για την νίκη του στο φεστιβάλ!
"Είδες; Σου είπα ότι ήμουν άσσος στον χορό!" Γέλασα και συμφώνησα μαζί του. Ήταν πάρα πολύ καλός χορευτής! Τον συγχάρηκα για την νίκη του και αποχαιρετιστήκαμε.
Ήταν βράδυ και σκέφτηκα να πάω να πιω ένα ποτάκι πριν φύγω. Έτσι πέρασα μια βόλτα από το διπλανό μπαράκι.

Τέλος πήγα στην βάρκα μου. Όλα ήταν στην εντέλεια. Ξανακοίταξα τους χάρτες μου και ό,τι άλλο πολύτιμο είχα και αφού βεβαιώθηκα πως τα είχα όλα, έλυσα τα σχοινιά. Όταν με το καλό ξημέρωνε θα αποφάσιζα το επόμενο νησί στο οποίο θα πήγαινα.
Μετά από δύο μέρες βρισκόμουν πάνω στη βάρκα μου χωρίς να έχω καθορίσει ακόμα πορεία. Κοίταζα και ξανακοίταζα τον χάρτη χωρίς να μπορούσα να αποφασίσω τον επόμενο προορισμό μου. Την ίδια στιγμή ένας γλάρος της κυβέρνησης περνούσε από πάνω μου. Αγόρασα μια εφημερίδα και την άνοιξα αμέσως, για να δω μήπως έγραφε τίποτα ενδιαφέρον. Σε κάποια σελίδα σε μια μικρή στήλη διάβασα: "Ο Ensign Fullbody, ο ανώτερος στην μικρή βάση του Mirror Ball Island, βρέθηκε νεκρός από άγνωστα αίτια." Έκλεισα την εφημερίδα και κοίταξα το σπαθί μου. Κανείς δεν θα μάθαινε γι' αυτό! Αυτός ο άνθρωπος τόλμησε να ανακατευτεί με την ηλικία μου και το πλήρωσε. Δεν υπήρχε τίποτα που να με αποδείκνυε ένοχο! Έκαψα την εφημερίδα και ξανακοίταξα στον χάρτη της East Blue!

Όνομα: Toriko
Haki Points: -
Player of the Month Points: 8
Beli: 19.000
Bounty/Fame Points: -


Σχολια: Ωραιο τελος! Σου χαρισε χιλιαρικα!