Another story for the Sun!![Τέλος]

Όλο το απόγευμα ο αέρας σάρωνε και τα κύματα της θάλασσας σηκώνονταν σαν βουνά προσπαθώντας να καλύψουν το πλοίο μου. Είχα να δω καιρό τέτοια κακοκαιρία. Είχα δώσει σαφείς οδηγίες στο πλήρωμα μου έτσι ώστε να μπορέσουμε να προστατευτούμε επαρκώς όλοι και να γλιτώσουμε με όσο το δυνατόν λιγότερες ζημιές. Το απόγευμα πέρασε αργά γεμάτο αγωνία για το τι θα γίνει με τον καιρό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Το βράδυ δεν άργησε να έρθει κ έπιασε ένας δυνατός αέρας, δυνατότερος από πριν, που σφύριζε ανάμεσα στα αυτιά μας και μας έπαιρνε το μυαλό. Προσπαθούσα να διατηρήσω το ηθικό του πληρώματός μου όσο το δυνατόν ψηλότερα έτσι ώστε να βγούμε αλώβητοι απ'αυτήν την ιστορία.

Η νύχτα που ακολούθησε μπορώ να πω πως ήταν μια απ'τις πιο δύσκολες τις ζωής μου. Όλα όσα περάσαμε πριν κ όλα όσο επρόκειτο να περάσουμε μετά συνηγορούσαν σ'αυτό. Ήταν μια νύχτα στοιχειωμένη, μια νύχτα από κείνες που εύχεσαι να μην είχες ζήσει ποτέ. Βγήκα απ'την καμπίνα μου κ κινήθηκα προς την μία άκρη του πλοίου μου. Ακούμπησα τα χέρια μου στα κάγκελα και το μάτι μου καρφώθηκε στον πάτο της φουρτουνιασμένης θάλασσας. Τότε πέρασε από μπροστά μου το σύνολο της ζωής μου στο ναυτικό. Όλα τα σημαντικά γεγονότα που έζησα, όλα αυτά που με σημάδεψαν και μ'έκαναν να φτάσω εδώ που είμαι.

Ενώ λοιπόν βρισκόμουν στον κόσμο μου, άκουσα κάτι που με επανέφερε στην πραγματικότητα. Ένας δυνατός κεραυνός έπεσε στην θάλασσα κ αμέσως το τοπίο φώτισε κ αποκάλυψε όλα τα μυστικά της θάλασσας. Σήκωσα με δύναμη το κεφάλι μου κ είδα μια μικρή βαρκούλα να παλεύει με τα κύματα. Επάνω της αντίκρισα μια μορφή να προσπαθεί μανιωδώς να κουμαντάρει την μικρή βάρκα για να ξεφύγει απ'το μένος των κυμάτων αλλά μάταια. Η μορφή αυτή πάλευε μάταια. Αμέσως γύρισα κ φώναξα στους άντρες μου να σπεύσουν προς το σημείο που ήταν η βάρκα κ να δώσουμε μια χείρα βοηθείας.

Οι κινητοποιήσεις του πληρώματος μου ήταν άμεσες. Πλησιάσαμε όσο πιο πολύ μπορούσαμε τη βάρκα και τότε πετάξαμε δύο τεράστιους γάντζους οι οποίοι έπιασαν την βάρκα. τότε οι άντρες μου άρχισαν να τραβάνε τη βάρκα έως ότου έφτασε πολύ κοντά στο πλοίο μας. Ρίξαμε μια ανεμόσκαλα κ ο άντρας που επέβαινε στη βάρκα άρχισε να σκαρφαλώνει προς τα πάνω. Δύο απ'τους άντρες μου έσπευσαν να τον βοηθήσουν. Τον άρπαξαν απ'τα χέρια κ με γρήγορες κ μεθοδικές κινήσεις τον έβαλα στο καράβι μου. Ένα δυνατό κύμα προσέκρουσε στο πλαϊνό του πλοίου με αποτέλεσμα αυτό να γείρει κ όλοι εμείς να βρεθούμε στο πάτωμα. Η βαρκούλα μετά απ'αυτό είχε διαλυθεί κ το μόνο που έμεινε για να την θυμίζει ήταν ένα δύο σανίδια που επέπλεαν στη θάλασσα.

Ο άντρας αυτός ήταν πολύ τυχερός που περνούσαμε από κει κ τον είδαμε. Λίγο ακόμα κ θα ήταν μακαρίτης. Σηκώθηκα απ'το πάτωμα κ γύρισα προς το μέρος του. Φορούσε μια γκρίζα κάπα που έκρυβε όλα τα χαρακτηριστικά του. Τότε εγώ τον κοίταξα κ με αποφασιστικό τόνο του απήφθηνα τον λόγο:

-Αποκαλύψουμε!! Δείξε μας το πρόσωπο σου.

Τότε αυτός έβαλε τα χέρια του στην κουκούλα που έκρυβε το πρόσωπο του κ με μια αργή κίνηση την έβγαλε. Ήταν ένας γεράκος με λευκά μαλλιά κ γένια. Αυτό ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Πολλά ερωτήματα γεννήθηκαν στο μυαλό μου εκείνη την στιγμή.

-Ποιος είσαι?? Θέλω να μάθω τα πάντα για σένα! Απ'την στιγμή που σου έσωσα τη ζωή κ σ'έχω επάνω στο πλοίο μου έχω κάθε δικαίωμα να γνωρίζω ότι πληροφορία θεωρώ απαραίτητη για την ασφάλεια του πλοίου κ του πληρώματός μου. Καταλαβαίνεις αυτά που σου λέω??

Ο γέρος τότε κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.

-Τότε λοιπόν άρχισε να μιλάς!! Τι δουλειά είχες στα ανοιχτά με τέτοιο καιρό. Από που κατάγεσαι?? Ακούω......

Αποφάσισα να επιτρέψω στον γέρο να παραμείνει στο πλοίο μου. Η ιστορία του έμοιαζε αληθινή κ απ'ότι τον έκοψα δεν έμοιαζε για άνθρωπο που θα έλεγε ψέματα. Αλλά δεν έμεινα μόνο εκεί. Έδωσα διαταγή να κινηθούμε προς το νησί του, έτσι ώστε να τον αφήσουμε πίσω στην οικογένειά του. Ενώ λοιπόν ταξιδεύαμε ο γέρος έδινε ρεσιτάλ. Όλα τα μέλη του πληρώματός μου τον είχαν βάλει στην καρδιά τους. Είχε γίνει η ευχάριστη συντροφιά όλων μας. Ξαπλωμένος τις νύχτες πάνω στο κατάστρωμα, άκουγε προσεκτικά όλα τα προβλήματα των μικρότερων σε ηλικία κ προσπαθούσε να τους βοηθήσει με τις πολύτιμες συμβουλές του.

Ο γέρος λάτρευε να ακούει πειρατικές ιστορίες. Αυτό γιατί ήθελε να τις διηγείται στα εγγόνια του. Έτσι βρήκε την ευκαιρία κ άκουγε από πρώτο χέρι ένα σωρό ιστορίες.....

"Καταλάβαμε ένα μεγάλο αρματωμένο καράβι, εξοπλισμένο στο φουλ, κι είχαμε για μόνα όπλα πιστόλια και μακριά μαχαίρια, απ'αυτά που έχουν για να ανοίγουν δρόμο στη ζούγκλα. Ήμασταν είκοσι τέσσερις-μόνο είκοσι τέσσερις εξαθλιωμένοι κ πεινασμένοι-μα, γέρο-Ρόμπερτ, κάναμε φριχτά πράγματα μ'αυτά τα μαχαίρια. Κρεμάσαμε τον καπετάνιο του πλοίου πρώτα απ'τους αντίχειρες κ έπειτα τον σκοτώσαμε, άλλους τους ρίξαμε στη θάλασσα και τους βλέπαμε να πνίγονται. Θυμάμαι ότι γελούσα πολύ όταν έβλεπα να βγάζουν μπουρμπουλήθρες απ'το στόμα τους όταν πνίγονταν...."

...τέτοιου είδους ιστορίες έλεγαν οι ναύτες μου στον γέρο....

Όλα τα καλά έχουν κ ένα τέλος κάποτε!! μ'αυτά κ μ'αυτά οι μέρες πέρασαν κ φτάσαμε επιτέλους στο νησί του γέρου. Δέσαμε το πλοίο μας στο λιμάνι κ αποβιβαστήκαμε. οδήγησα προσωπικά τον γέρο στο σπίτι του. Εκεί τον περίμενε η οικογένεια του. Μόλις τον είδαν χάρηκαν πάρα πολύ.
"Είσαι ζωντανός?? Δεν τον πιστεύω!!! " , ήταν κάποια απ'τα λόγια της οικογένειάς του. Μ'ευχαρίστησαν κ μένα κ επέμεναν να μου κάνουν το τραπέζι για το καλό που τους έκανα. Δέχτηκα μετά χαράς να δειπνήσω μαζί τους. Το τραπέζι τους ήταν γεμάτο μ'όλα τα καλά κ η μέρα πέρασε γρήγορα κ πολύ ευχάριστα. Μακάρι τέτοια να ήταν η ζωή του ναυτικού. Αυτός είναι πλέον ο μεγάλος μου στόχος! Να καθαρίσω τις θάλασσες έτσι ώστε μόνο τέτοιοι άνθρωποι να τις διασχίζουν!!

Όνομα: Destro
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 19.000
Bounty/Fame Points: -

Παρατηρήσεις: Η ιστορία αυτή δεν μετράει ως ιστορία στο νησί αυτό, δηλαδή είναι σαν να μην έχεις κάνει ιστορία εδώ. Αυτό επειδή το μόνο πράγμα που γράφεις για το νησί είναι στο τελευταίο ποστ που και εκεί λες ότι πήγες, έκανες ότι έκανες και έφυγες. Με 1 ποστ για το νησί είναι απίθανο να θεωρηθεί η ιστορία ως ιστορία για το νησί αυτό.