Pirates are here!!! [Τέλος]

Έπειτα από τρία μερόνυχτα λεηλασιών και καταστροφών, οι πειρατές τελικά αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την άτυχη πόλη η οποία είχε παραδοθεί στις φλόγες. Φεύγοντας οι πειρατές δεν άφησαν τίποτα όρθιο. Καταστροφή, πόνος, αίμα, θλίψη, θάνατος. Οι λέξεις αυτές κυριαρχούσαν στην ατμόσφαιρα κ είναι οι πιο κατάλληλες για να περιγράψουν την εικόνα κ το τοπίο που άφησαν πίσω τους οι ανελέητοι πειρατές! Οι δρόμοι πλέον ήταν κόκκινοι απ'το αίμα που υπήρχε σ'αυτούς κ κυλούσαν σαν ποτάμια, ξεβράζοντας πτώματα στις όχθες τους. Κομμένα χέρια,πόδια, κεφάλια, πεταμένα δεξιά κ αριστερά. Η πόλη έμοιαζε με βομβαρδισμένο τοπίο. Πώς να μην έμοιαζε εξάλλου αφού ουσιαστικά ήταν??

Όπου κ να κοιτούσε το θέαμα δεν άλλαζε. Το μάτι έπεφτε αμέσως στους νεκρούς, οι οποίοι ήταν διαφόρων ηλικιών. Από μικρά παιδάκια έως υπερήλικες γέροντες, οι πειρατές δεν έκαναν διακρίσεις. Σκότωσαν δίχως κανένα δισταγμό, δίχως καμία ηθική, άντρες, γυναίκες, παιδιά! Πάνω απ'το μισό πληθυσμό της πόλης είχαν θανατώσει οι πειρατές!! Όσοι ήταν τυχεροί κατάφεραν να ξεφύγουν λίγο πριν φτάσουν οι πειρατές στην πόλη τους ή να κρυφτούν καλά στις σπηλιές που υπάρχουν στο κοντινό βουνό κ είχαν χρησιμοποιηθεί κ παλαιότερα ως κατααφύγια!!!

Οι πειρατές αφού εγκατέλειψαν στην μοίρα της την κατεστραμμένη πόλη, κουβάλησαν τους θησαυρούς μαζί τους, φορτωμένους επάνω σε κάτι μεγάλα μουλάρια!! Όταν φτάσανε στη βάση τους οι οποία ήταν στην άλλη μεριά του νησιού, ήταν εντελώς εξαντλημένοι. Και πως να μην είναι άραγε αφού αναγκάστηκαν να περπατάνε δύο ολόκληρες μέρες κάτω από πολύ υψηλές θερμοκρασίες, έχοντας όλων αυτών τον εξοπλισμό μαζί τους συν τα όποια λάφυρα δεν κατόρθωσαν να φορτώσουν στα μουλάρια?? Το ταξίδι της επιστροφής ήταν μεγάλο κ δύσκολο παρά την ικανοποίηση της λεηλασίας κ του πλιάτσικου που είχαν πραγματοποιήσει.

Παρόλη την κούραση τους, η επόμενη μέρα έμελλε να είναι μια απ'τις πιο ευχάριστες για κάθε πειρατή κ όχι μόνο. Και αυτό γιατί ήταν η μέρα η οποία ορίστηκε απ'τον καπετάνιο τους να μοιραστούν τα λάφυρα. Έτσι όταν ήρθε το βράδυ, έπεσαν όλοι κ κοιμήθηκαν σαν πουλάκια. Και γιατί ήταν ψώφιοι απ'την κούραση αλλά κ γιατί ξημέρωνε μια όμορφη γι'αυτούς ημέρα. Το πρωί έφτασε κ όλοι αδημωνούσαν να πάρουν στα χέρια τους το μερίδιο που τους αναλογούσε. Μόλις λοιπόν εμφανίστηκε ο καπετάνιος τους, όλοι ξέσπασαν σε χειροκροτήματα κ ζητωκραυγές. Είχαν καταλάβει ότι η ώρα για να βάλουν το δάχτυλο στο μέλι είχε μόλις φτάσει.

Ο καπετάνιος τους είχε προνοήσει για την ασφάλεια του θησαυρού αλλά και την διευκόλυνση της μοιρασιάς αυτού. Έτσι διέταξε απ'το προηγούμενο βράδυ, όλος ο θησαυρός να αποθηκευτεί σ'ένα τεράστιο εμπορικό πλοίο που είχαν καταλάβει, το οποίο διοικούσε ένας πλούσιος δούκας, προτού το καταλάβουν οι πειρατές. Η διανομή των λαφύρων θα γινόταν απ'αυτό το κέντρο. Ο καπετάνιος είχε τα κέφια του. Ήταν εμφανώς ικανοποιημένος απ'την όλη κατάσταση κ δεν το έκρυβε. Αντιθέτως έψαχνε κάθε ευκαιρία για να το δείξει!! Έτσι έκανε μια μικρή έκπληξη στους άντρες του.

-Λοιπόν παίδες τα σχέδια άλλαξαν!!!!

Όλοι οι άντρες του είχαν συγκεντρωθεί μπροστά του κ περίμεναν με αγωνία τις δηλώσεις του καπετάνιου τους. Μόλις άκουσαν αυτήν την πρώτη πρόταση, το κέφι τους κ η διάθεση τους φάνηκε κάπως πεσμένη σε σχέση με πριν. Ο καπετάνιος συνέχισε το λόγο του...

-Σήμερα δεν θα μοιράσουμε τα λύτρα!!!

-Τιιιι??? Μα πώς?? Γιατί μας το κάνεις αυτό καπετάνιε???

Ήταν μερικές απ'τις πρώτες αντιδράσεις. Αλλά ο καπετάνιος απερίσπαστος συνέχισε να μιλάει...
Είπε στους άντρες του πως τα ταξίδια για αρκετά μεγάλο διάστημα πλέον τελείωσαν και πως ήρθε η ώρα για διασκέδαση. Έτσι έβγαλε στην ακτή εκατό βαρέλια ρούμι!!!

Η μέρα πέρασε μ'ένα δυνατό φαγοπότι κάτω απ'τις επεφημίες των πειρατών για των καπετάνιο τους. Η νύχτα έφτασε κ όλοι οι πειρατές έπεσαν για ύπνο σαν πουλάκια!!! Νωρίς το άλλο πρωί ένας νυσταγμένος πειρατής άνοιξε τα κατακόκκινα απ'τον ύπνο μάτια του και ενστικτωδώς κοίταξε τη θάλασσα. Εκεί που ήταν πριν το πελώριο πλοίο, είδε σκέτο νερό. Τίποτα άλλο. Μόνο θάλασσα. Τότε έντρομος πετάχτηκε πάνω κ άρχισε να ουρλιάζει σαν να είδε κάποιο φάντασμα!!! Δεν είναι κ λίγο να ξυπνάς και να βλέπεις ότι τα λεφτά σου έκαναν φτερά απ'την μια στιγμή στην άλλη.

Ο πειρατής φώναξε τους συντρόφους του και σε μια στιγμή η ακτή έβρυθε απογοητευμένους άντρες που ψάχνανε τον ορίζοντα μελαγχολικά.

-Που είναι αυτό το καταραμένο πλοίο??
-Κάποιος μας πρόδωσε κ το πήρε!!!
-Ναι-ναι, έτσι έγινε!!!

Οι συζητήσεις των πειρατών κυμαίνονταν γύρω απ'αυτά τα λόγια. Κάποιος είπε ότι είδε το πλοίο να σαλπάρει τη νύχτα παίρνοντας μαζί του όλους του θησαυρούς, αλλά δεν μίλησε γιατί νόμιζε πως ήταν όνειρο. Τότε ένας πυροβολισμός ακούστηκε. Ήταν ο καπετάνιος που πάνω στα νεύρα του έριξε μία ανάμεσα στα μάτια του ηλίθιου άντρα του.

Οι πειρατές λύσσαξαν απ'το κακό τους. Θα τον κυνηγούσαν και θα τον σκότωναν με αργό κ βασανιστικό θάνατο αυτόν που τους έκλεψε τον θησαυρό. Θα πιάναν τον δραπέτη πάση θυσία.
Δεν μπορούσαν όμως να τον καταδιώξουν. Τα άλλα καράβια ήταν άχρηστα. Μερικά ήταν αραγμένα στον αμμώδη βυθό με μεγάλες τρύπες ανοιγμένες στα πλευρά τους και τα κατάρτια των άλλων είχαν πριονιστεί μέχρι τη μέση. Και τότε ξέσπασε η βία κ οι κατάρες στην ακτή. Ορκίζονταν αδελφοσύνη στο όνομα της εκδίκησης. Σχεδίαζαν όλοι μαζί την φριχτή ποινή που θα επέβαλλαν.

Και τότε ήρθε το τέλος. Τα κανόνια του πλοίου μου άρχισαν να τραγουδάνε ένα υπέροχο άσμα για τα αυτιά μου κ συγχρόνως ένα οδυνηρό τραγούδι για τους πειρατές. Το μπαμ μπουμ τους σκόρπισε στον ορίζοντα. Στη θέα του πλοίου μου όλοι τους άρχισαν να τρέχουν για να σώσουν τα τομάρια τους, αλλά μάταια. Οι άντρες μου είχαν στήσει έναν κλοιό γύρω απ'την βάση τους κ όποιος πλησίαζε έπεφτε νεκρός απ'τα πυρά μας. Το σχέδιο είχε πετύχει. Οι πειρατές ξεκληρίστηκαν κ δεν θα αποτελούσαν πλέον πρόβλημα! Τι είχε συμβεί όμως? Μερικοί γενναίοι μαριν που κατάφεραν να σωθούν ακολούθησαν τους πειρατές κ παράλληλα ειδοποίησαν για βοήθεια. Το πλοίο μου βρισκόταν αρκετά κοντά κ έτσι πλησιάσαμε το νησί. τότε μου περιέγραψαν την κατάσταση κ έτσι έφτιαξα αυτό το σχέδιο. Ευτυχώς για όλους μας δούλεψε ρολόι.

Όνομα: Destro
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 20.000
Bounty/Fame Points: -

Παρατηρήσεις: Η ιστορία αυτή δεν μετράει ως ιστορία στο νησί αυτό, δηλαδή είναι σαν να μην έχεις κάνει ιστορία εδώ. Εσύ εμπλέκεσαι στην ιστορία μόνο στο τελευταίο ποστ ενώ η ιστορία θα έπρεπε να εξελισόταν γύρο από τον χαρακτήρα σου.