[Αρχή-Παρελθόν]"Who am I?"[Τέλος-Παρελθόν]

Δεν του είπα τίποτα όμως καθώς εδώ και χρόνια αγνοούσε την ύπαρξή σου. Έχοντας αυτή τη τελευταία σκέψη ως ελπίδα στο μυαλό μου περίμενα να δω αν όντως είχα δίκιο. Εκεί όμως που σε παρακολουθούσα ξαφνικά βουτάς ακόμα πιο βαθιά στη θάλασσα και πλέον δεν μπορούσε κανείς από εμάς στη παραλία να σε δει. Το τέρας ολοένα και πλησίαζε. Ήταν πλέον σε ελάχιστη απόσταση από τη μικρή. Χωρίς να χάσει στιγμή το τέρας ορμάει στη μικρή με τα δόντια του για να τη φάει. Τότε πετάγεσαι από το νερό τόσο γρήγορα που εκτοξεύτηκες στον αέρα από τη ταχύτητα που είχες. Σε κλάσματα δευτερολέπτου συγκρούεσαι με το τέρας. Η μπουνιά σου πετυχαίνει το δόντι του. Αμέσως μετά ακούστηκαν ουρλιαχτά από το τέρας. Είχες σπάσει το δόντι του. Ξαφνικά βλέποντας την μικρή να πνίγεται φωνάζω «Sock. Πίσω σου» Με το που με ακούς γυρνάς πίσω και βλέπεις την μικρή να βουλιάζει όλο και πιο βαθιά. Με το που βουτάς μέσα στο νερό το τέρας έκανε το ίδιο.

Σε ακολούθησε. Τότε νιώθω ένα χέρι να με πιάνει σφιχτά στο μπράτσο μου και να με γυρνά απότομα. Ήταν ο Merc. Και με κοιτούσε με ένα ξαφνιασμένο βλέμμα. Το ίδιο και οι υπόλοιποι. Τότε είπε ο Merc « Mambi. Μη μου πεις πως αυτό ήτανε το μικρό…». Του κούνησα το κεφάλι καταφατικά. Τότε ήταν που ακούσαμε βήματα. Γυρίσαμε όλοι και τότε είδαμε εσένα να κρατάς την μικρή στον ώμο σου και όλο το χέρι σου μελανιασμένο. Έτρεξα προς το μέρος σου. Μόλις έφτασα παρατήρησα πως η μικρή είχε λιποθυμήσει. Τη πείρα στα χέρια μου και την έδωσα σε ένα άτομο το οποίο έτρεξε προς το νοσοκομείο. Έπειτα σε πλησίασα για να δω πως ήσουν. Τα μάτια σου ήταν κλειστά. Παραξενεύτηκα. Φώναξα το όνομά σου αλλά δεν ανταποκρίθηκες. Ανησύχησα. Πήγα δίπλα σου, σε κούνησα και τότε πέφτεις κάτω. Είχες λιποθυμήσει. Αμέσως φώναξα βοήθεια. Κάνεις δεν ήρθε. Γύρισα πίσω μου και ξαναφώναξα για βοήθεια. Κανείς δεν πλησίασε. Τότε πλησιάζει ο Merc και παίρνει στους ώμους του εσένα.

«Δε θα με βοηθήσει κανείς?» είπε. «Τι σόι άνθρωποι είστε εσείς? Αυτό εδώ το πλάσμα έσωσε ένα μικρό κορίτσι.» Πέρασε ανάμεσα από το πλήθος και προχώρησε προς το νοσοκομείο. Τον ακολούθησα. Μόλις φτάσαμε στο νοσοκομείο ο Merc σε έδωσε στο πρώτο γιατρό που βρήκε εύκαιρο με τις εξής λέξεις «Φροντίστε το μικρό ψαράνθρωπο χωρίς δεύτερη σκέψη. Όσοι αρνηθούν τότε θα έχουν να κάνουν μαζί μου». Αμέσως ο γιατρός σε πείρε και έσπευσε να σε περιποιηθεί μαζί με κάτι νοσοκόμες που άκουσαν τα λόγια του Merc. Καθώς περιμέναμε στο σαλόνι υποδοχής του νοσοκομείου εγώ και ο Merc δεν μιλούσαμε μεταξύ μας. Ευχόμουνα να μην είχες πάθει τίποτα. Τότε άκουσα τον Merc να με φωνάζει.
Merc: Mambi. Αυτός δεν είναι το μικρό που βρήκαμε πριν χρόνια? Τι δουλειά έχει εδώ. Περιμένω να μου τα πεις όλα τώρα όσοι ώρα περιμένουμε.
Δεν είχα άλλη επιλογή. Άρχισα να του λέω για το τι έγινε από τι στιγμή που σε είχε πετάξει απ το γκρεμό και μετά. Είχε μείνει άφωνος. Δεν περίμενε πως εδώ και χρόνια θα μπορούσα να σε μεγάλωνα στα κρυφά. Καθώς του εξηγούσα τα πάντα με τι παραμικρή λεπτομέρεια έρχεται ο γιατρός που σε είχε πάρει πιο πριν. Κάθισε κάτω και μας είπε.

Γιατρός: Λοιπόν… Κάναμε κάποια τεστ και είδαμε πως έχει σπάσει ολόκληρο το δεξί του χέρι. Αλλά αυτό δεν είναι όλο. Δεν μπορούσε ένα σπασμένο χέρι να προκαλέσει σε κάποιον να λιποθυμήσει. Καθώς εξετάζαμε καλύτερα το σώμα του παρατηρήσαμε πως το χέρι του όλο και μελάνιαζε. Αμέσως κάναμε μια υπόθεση. Κάποιο κόκκαλο λογικά θα είχε κόψει κάποια φλέβα με αποτέλεσμα την εσωτερική αιμορραγία. Τότε ανοίξαμε το χέρι του για να σταματήσουμε την αιμορραγία. Τα καταφέραμε αλλά όχι νωρίς. Είχε ήδη χάσει πολύ αίμα το οποίο ο μικρός του οργανισμός δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό.
Mambi: Δηλαδή γιατρέ….
Γιατρός: Υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα να μην ζήσει.
Τότε ήταν που ξέσπασα στα κλάματα. Τότε ο Merc αρπάζει απ τη στολή το γιατρό και του φωνάζει.
Merc: Τι σου είπα εγώ? ΝΑ ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΪΣΕΤΕ, όχι να τον αφήσετε να πεθάνει.
Γιατρός: Ηρεμίστε κύριε δήμαρχε. Κάναμε ότι μπορούσαμε δεν φταίμε εμείς. Σας παρακαλώ αφήστε με… Ευχαριστώ. Όπως είπα και πριν υπάρχει μια μεγάλη πιθανότητα να μην τα καταφέρει αλλά υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να ζήσει.

Μόλις άκουσα αυτά τα λόγια σταμάτησα να κλαίω και τον κοίταξα.
Mambi: Και πως μπορεί να γίνει αυτό?
Γιατρός: Σας είπα πως έχει χάσει πολύ αίμα. Και για το μικρό του αίμα τόση έλλειψη αίματος είναι θανάσιμη. Όμως αν βρίσκαμε κάποιον να του δωρίσει το αίμα του αυτό θα του έσωζε τη ζωή.
Merc: Και τι περιμένετε δώστε του το αίμα που χρειάζεστε.
Γιατρός: Δεν είναι τόσο εύκολο. Ο μικρός έχει ένα σπάνιο τύπο αίματός. Δεν μπορεί ο καθένας να του δώσει αίμα. Μονάχα εκείνοι με τον ίδιο τύπο αίματος μπορούν και αυτή τη στιγμή δεν ξέρουμε ποιος έχει αυτόν τον τύπο αίματος. Καταλαβαίνετε πως οι πιθανότητες είναι μικρές. Κάνουμε ότι μπορούμε για να βρούμε δότη στα αρχεία μας. Ήλπιζα κύριε δήμαρχε μήπως μαζεύατε όλους τους κατοίκους της πόλης και βρίσκατε ποιος έχει αυτό το σπάνιο τύπο αίματος.
Merc: Πολύ καλή ιδέα νεαρέ μου. Σπεύδω να τους φωνάξω όλους στη πλατεία. Mambi αν έρθεις και εσύ τότε θα τελειώσουμε πιο γρήγορα. Δεν θα αλλάξει τίποτα με το να κάθεσαι εδώ και να παρακαλάς για να γίνει καλά.

Mambi: Έχεις δίκιο. Καλύτερα να έρθω μαζί σου. Πιο πολλά θα καταφέρουμε έτσι.
Καθώς φεύγαμε από το νοσοκομείο αναρωτήθηκα γιατί να τα κάνει όλα αυτά για σένα. Πριν κάτι χρόνια κόντεψε να σε σκοτώσει. Τι άλλαξε? Πείρα θάρρος και μέσα στη ταραχή μου τον ρώτησα.
Mambi: Merc γιατί το κάνεις αυτό? Εσύ την προηγούμενη φορά που είδες τον Sock κόντεψες να τον σκοτώσεις. Τι άλλαξε.
Merc: Ξέρεις Mambi ακόμα θεωρώ το μικρό ως απειλεί. Αυτό δεν έχει αλλάξει. Αλλά και ο εχθρός μου να ήτανε στη θέση του και είχε σώσει εκείνος αυτό το μικρό κορίτσι το ίδιο θα έκανα και για εκείνον. Έσωσε μια ζωή βάζοντας σε κίνδυνο τη δικιά του και το σέβομαι απόλυτα αυτό. Για αυτό θα κάνω ότι περνά απ το χέρι μου για να γίνει καλά ο μικρός. Και δε μου λες ποιος είναι ο Sock?
Mambi: Έτσι ονόμασα τον μικρό ψαράνθρωπο.
Merc: Ωραίο όνομα Mambi, ωραίο όνομα…

Ύστερα από λίγο χωριστήκαμε και αρχίσαμε να φωνάζουμε όλους τους κατοίκους της πόλης να μαζευτούν στη πλατεία. Μόλις μαζεύτηκαν όλοι ο Merc άρχισε να μιλάει.
Merc: Όπως ξέρετε το μεσημέρι κινδύνεψε η ζωή ενός μικρού κοριτσιού. Σώθηκε ως θαύματος όταν ένα μικρός ψαράνθρωπος βούτηξε στο νερό βάζοντας σε κίνδυνο τη ζωή του για να την σώσει. Έμενε εδώ και χρόνια στο σπίτι της Mambi. Τον είχαμε βρει εμείς οι 2 πριν από 8 χρόνια και εγώ πήρα την απερίσκεπτη απόφαση να τον ξεφορτωθώ καθώς ένας ψαράνθρωπος θα προσέλκυε ανεπιθύμητη προσοχή στο νησί μας. Αλλά η Mambi με παράκουσε και έσωσε το μικρό ψαράνθρωπο καταλήγοντας με λίγα λόγια στη κατάσταση που είμαστε τώρα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε ο μικρός ψαράνθρωπος νοσηλεύεται σε κρίσιμή κατάσταση και χρειάζεται επειγόντως μετάγγιση αίματος. Το πρόβλημα είναι όμως πως έχει ένα σπάνιο τύπο αίματος και μέχρι τώρα κανείς δεν έχει βρεθεί που να έχει τον ίδιο τύπο με τον μικρό. Γι αυτό θα σας παρακαλούσα οποιοσδήποτε έχει τον ίδιο τύπο αίματος να σπεύσει στο νοσοκομείο να δωρίσει άμεσα αίμα σε εκείνο το κακόμοιρο παιδί.
Καθώς άκουγα τον Merc που μιλούσε πίστευα όλο και πιο πολλή πως είχε αρχίσει να βλέπει αλλιώς το θέμα με τους ψαρανθρώπους. Πιο θετικά.

Κάτοικος: Δήμαρχε αν όλα αυτά που λες είναι αλήθεια τότε γιατί να σώσουμε έναν ψαράνθρωπο? Όλοι τους είναι ψυχροί και αδίστακτοι. Έτσι λένε οι φήμες. Δεν θέλουμε έναν τέτοιο ανάμεσά μας. Αν πεθάνει θα είναι καλύτερα για όλους μας.
Όλοι οι κάτοικοι συμφώνησαν μαζί του. Άρχισαν να φωνάζουν κατά του Merc. Τότε όμως με μια δυνατή επιβλητική φωνή τους φωνάζει ο Merc.
Merc: Σκασμός ηλίθιοι. Τι είναι αυτά που λέτε. Προτιμάτε να αφήσετε ένα πλάσμα το οποίο έσωσε τη ζωή ενός κοριτσιού να πεθάνει. Ντρέπομαι για εσάς. Δεν έχετε καθόλου αξιοπρέπεια. Βασίζετε τους ισχυρισμού σας σε φήμες.
Δεν άντεξα. Έπρεπε να μιλήσω. Έπρεπε να σε υπερασπιστώ.
Mambi: Ακούστε με για λίγο σας παρακαλώ, είπα. Δε θα μιλήσω πολύ. Αν πάρουμε δύο μωρά δίδυμα κατά προτίμηση, το ένα μεγαλώσει με σε ένα περιβάλλον το οποίο είναι γεμάτο με μίσος και το άλλο σε ένα περιβάλλον γεμάτο με μίσος αν και δίδυμα τα μωρά όταν μεγαλώσουν θα είναι τελείως διαφορετικά.
Κάτοικος: Τι εννοείς Mambi εξηγήσου.
Merc: Σας έδωσε ένα παράδειγμα. Το δίδαγμα αυτού του είναι πως δεν παίζει ρόλο η προέλευση σε έναν άνθρωπο η στην περίπτωσή μας ψαράνθρωπο αλλά η κοινωνία η οποία θα μεγαλώσει. Οι ψαράνθρωποι που ακούτε στους μύθους θα έχουν περάσει σκληρά παιδικά χρόνια. Αν όμως τα παιδικά τους χρόνια ήταν γεμάτα αγάπη και καλοσύνη τοτε και οι ίδιοι θα ήτανε ευγενικοί.

Με το που τελείωσε ο Merc τη πρόταση του όλοι έσκυψαν τα κεφάλια τους. Φαίνετε πως κατάλαβαν πως ένας ψαράνθρωπος δεν είναι αναγκαίο να είναι κακός.
Merc: Λοιπόν θέλω να σας κάνω μία τελευταία ερώτηση. Ποιος από εσάς έχει αυτό το σπάνιο τύπο αίματος?
Κανείς δεν απάντησε.
Merc: Τι θα γίνει κανείς δεν θα βοηθήσει τον μικρό ψαράνθρωπο?
Πολίτης: Δεν είναι ότι δεν θέλουμε να βοηθήσουμε κύριε δήμαρχε. Το πρόβλημα είναι πως κανείς από εμάς δεν έχει το συγκεκριμένο τύπο αίματος.
Merc: Όχι…, είπε ο Merc χτυπώντας την μπουνιά του στο πάτωμα. Δεν μπορεί να μην υπάρχει κάποιος με αυτόν τον τύπο αίματός, είπε.
Εγώ είχα ξαναρχίσει να βάζω τα κλάματα. Τότε ακούμε από μακριά κάποιον να φωνάζει.
-Κύριε δήμαρχε, κύριε δήμαρχε.
Κοιτάζουμε όλοι και βλέπουμε πως ήταν ο γιατρός από πριν.
Γιατρός: Κύριε δήμαρχε… , είπε λαχανιασμένος.
Merc: Πες μου τι είναι?
Γιατρός: Βρέθηκε...
Merc: Τι βρέθηκε?
Γιατρός: Δότης… Είναι στο νοσοκομείο μας.

Σήκωσα το κεφάλι μου αμέσως μόλις τον άκουσα και τότε επιτέλους χαμογέλασα αληθινά.
Merc: Δεν το λες πιο γρήγορα ρε παιδάκι μου. Mambi ας τρέξουμε.
Αφήσαμε τους πάντες πίσω μας και αρχίσαμε να τρέχουμε προς το νοσοκομείο.
Γιατρός: Μισό λεπτό… Περιμένετε και μένα…
Μέσα σε λίγα λεπτά είχαμε φτάσει στο νοσοκομείο. Αμέσως ο Merc έτρεξε προς μια νοσοκόμα που είδε και την ρώτησε:
Merc: Που είναι ο δότης?
Νοσοκόμα: Τι είναι αυτά που λέτε ποιος δότης?
Τότε μπαίνε από στο νοσοκομείο ο γιατρός που είχαμε αφήσει πίσω ακόμα πιο λαχανιασμένος από πριν.
Γιατρός: Σας.. είπα… να.. να περιμένετε λίγο… και μένα.
Mambi: Δεν σε ακούσαμε γιατρέ.
Merc: Άστα αυτά τώρα γιατρέ. Που είναι ο δότης?
Γιατρός: Δώστε μου… μισό λεπτό να… συνέλθω…. Λοιπόν ακολουθήστε με. Αυτό είναι το δωμάτιο του. Μπείτε.

Mambi: Μα αυτή είναι…
Γιατρός: Η μικρή που κόντεψε να πεθάνει στη θάλασσα.
Merc: Δηλαδή γιατρέ αυτή η μικρή, που έσωσε ο Sock πιο πριν, έχει το ίδιο αίμα μαζί του?
Γιατρός: Ναι. Από τι φαίνεται ο μικρός θα ζήσει τελικά.
Δε μπορούσα να περιγράψω τη χαρά μου. Επιτέλους αυτό το μαρτύριο θα έπαιρνε τέλος.
Mambi: Και πότε γιατρέ θα έχει τελειώσει όλο αυτό?
Γιατρός: Σε λίγα λεπτά θα πραγματοποιηθεί η μετάγγιση αίματος. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να βρούμε τους γονείς της για να πάρουμε τη συγκατάθεσή τους.
Merc: Ξέρετε γιατρέ η μικρή είναι ορφανή. Οι γονείς τις πέθαναν πριν από χρόνια στη θάλασσα. Από τότε ζει μαζί με τον παππού της.
Γιατρός: Δεν το ξέραμε αυτό, καλά που μας το είπατε. Θα ήθελα τώρα να σας ζητήσω να περάσετε έξω καθώς σε λίγα λεπτά θα ξεκινήσουμε.
Καθώς περάσαμε έξω περιμέναμε και οι δύο για να μάθουμε τυχόν νέα. Έπειτα από αρκετή ώρα έρχεται ο γιατρός και μας λέει.
Γιατρός: Η μετάγγιση αίματος πέτυχε. Ο μικρός δεν διατρέχει πια κανένα κίνδυνο.

«Ευτυχώς» είπαμε με μια φωνή και οι δύο.
Γιατρός: Υπάρχει κάτι που με ανησυχεί όμως. Όταν συνήλθε για λίγο μπορώ να ισχυριστώ πως δεν θυμόταν τίποτα. Συνέχεια ρωτούσε που ήταν και ποιος είναι. Πάλευε για να ξεφύγει. Γι αυτό χρειάστηκε να του κάνουμε μια ηρεμιστική ένεση.
Mambi: Δηλαδή γιατρέ εννοείτε πως μπορεί να έχει χάσει την μνήμη του?
Γιατρός: Μη σας παραξενεύει αυτό. Συνήθως όταν ο εγκέφαλος υποστεί ένα μεγάλο σοκ τείνει να ‘ξεχνά’ αυτό το οποίο του το προκάλεσε.
Merc: Πάλι καλά που τα έφερε έτσι η μοίρα Mambi.
Mambi: Γιατί το λες αυτό?
Merc: Γιατί θα έχει ξεχάσει όλα αυτά τα οποία αναγκάστηκε να υποστεί όλα αυτά τα χρόνια.
Mambi: Έχεις δίκιο. Μπορεί να είναι για το καλό μας. Γιατρέ πότε μπορούμε να τον δούμε?
Γιατρός: Σε λίγα λεπτά υποθέτω. Περιμένετε εδώ και θα σας φωνάξω.
Όταν επιτέλους μας φώναξε ο γιατρός σε είδαμε κοιμισμένο πάνω στο κρεβάτι.

Τον ρωτήσαμε πότε θα ξυπνήσεις αλλά αυτός μας είπε πως δεν εξαρτάτε από εκείνον αλλά από σένα. Εξαρτάτε από το πόσο χρόνο θέλει ο οργανισμός σου για να αναρρώσει. Ερχόμουνα κάθε μέρα για να σε επισκεφτώ. Δεν σε άφηνα στιγμή από δίπλα μου. Είχαν περάσει ήδη 4 ημέρες που κοιμόσουν. Είχα αποφασίσει εκείνο το βράδυ να κοιμηθώ δίπλα σου. Μόλις κλείνω τα μάτια μου τότε ακούω τη φωνή σου να λέει:
Εσύ: Γεια σου ποια είσαι?
Μόλις σε άκουσα άνοιξα τα μάτια μου για να σιγουρευτώ ότι δεν φανταζόμουν πράγματα. Μόλις είδα ότι όντως συνήλθες τότε όρμησα δίπλα σου με δάκρυα χαράς στα μάτια και σε αγκάλιασα σφιχτά. Αμέσως μετά φώναξα τον γιατρό. Εκείνος όταν ήρθε σιγούρεψε πως δεν είχες κανένα πρόβλημα. Ήσουν υγιέστατος αν εξαιρέσεις την αμνησία και το σπασμένο χέρι.
Καθώς περνούσε η ώρα όλο και πιο πολύ κόσμος μαζευόταν στο νοσοκομείο για να σε δει από κοντά. Παραξενεύτηκα. Δεν ήξερα τι γυρεύουν όλοι αυτοί εδώ. Τότε βλέπω τον Merc και μου λέει:

Merc: Σ αρέσει?
Mambi: Πιο πράγμα?
Merc: Από τότε που μάθαμε για την αμνησία του Sock δεν καθόμουν με σταυρωμένα τα χέρια. Έτρεχα από σπίτι σε σπίτι και τους ενημέρωνα για την περίσταση. Από δω και πέρα αυτό το νησί θα είναι το σπίτι του Sock του ψαράνθωπου. Επίσης συμφωνήσαμε κανείς να μην αναφέρει τίποτα μπροστά του για το ότι συνέβη.
Είχα συγκινηθεί από τα λόγια του. Τον αγκάλιασα και τον ευχαρίστησα. Ευχαρίστησα και όλους τους υπόλοιπους. Ξαφνικά περνάει από δίπλα μου ένα μικρό παιδί και μπαίνει στο δωμάτιό σου. Ανησύχησα και πήγα να δω. Ήτα το μικρό κορίτσι που είχες σώσει και είχε κάτσει δίπλα σου και σου έπιασε τι κουβέντα.
Μικρό κορίτσι: Γεια σου, με λένε Nadia. Εσένα πως σε λένε.
Εσύ: Νομίζω Sock. Δε θυμάμαι τίποτα άλλο.
Nadia: Ωραίο όνομα. Θες να γίνουμε φίλοι?
Εσύ: Ναι.

Mambi:Και κάπως έτσι Sock φτάσαμε στο σημείο όπου είμαστε σήμερα. Από τότε που Ξύπνησες στο νοσοκομείο μέχρι τώρα δεν πιστεύω πως έχεις άλλα ερωτήματά.
Με το που τελείωσε η Mambi την ιστορία της το κεφάλι μου άρχισε να πονάει. Εικόνες άρχισαν να εμφανίζονται. Εικόνες από την παιδική μου ηλικία από την οποία δεν είχα μνήμες. Έτρεξα έξω να πάρω λίγο αέρα.
Nadia: Sock που πας? Περίμενε.
Mambi: Ας τον. Θέλει λίγο χρόνο με τον εαυτό του. Του έπεσαν πολλά και δεν θα τα άντεξε.
Nadia: Sock…
Έτρεξα προς τη θάλασσα. Όποτε ήθελα να ηρεμήσω πάντοτε μια καλή βουτιά βοηθούσε. Είχα πολλά πράγματα να συνειδητοποιήσω. Πίστευα πως ήμουν έτοιμος να μάθω τη μου συνέβη αλλά τώρα διαψεύδομαι. Τι να κάνω…

Όνομα: Sock
Haki Points: -
Player of the Month Points: 9
Beli: 48.000+2.000(παρελθόν)
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Η ιστορία σου ήταν ευανάγνωστη και ευχάριστη. Σε πολλά σημεία με εξέπληξες με την εφευρετικότητα σου. Ενθουσιάστηκα με το κόλπο της αμνησίας ώστε να μην θυμάσαι τα 8 από τα 10 χρόνια της ζωής σου που ήσουν κλεισμένος στο σπίτι...Και όλοι πλέον να σε συμπαθουν. Με άγγιξε ο παραλληλισμός σου με τον ρατσισμό στην κοινωνία και ο τρόπος που θίγεις και σχολιάζεις το όλο θέμα. Πραγματικά ανυπομονώ για την επόμενη ιστορία σου. Προσοχή, σε κάποια σημεία γράφεις άλλες λέξεις από αυτές που θες και δεν βγαίνει εύκολα νόημα.
Υ.Γ: Επιτέλους μια ιστορία με τόνους!!! (Δεν κέρδισες κάτι παραπάνω από αυτό, απλώς το σχολιάζω...)

» [Αρχή-Παρελθόν] A feeling deep inside [Τέλος-Παρελθόν]
» [Αρχή-Παρελθόν]Το ταξιδι προς την λυτρωση του κοσμου - Η Αρχη[Τελος]
» [Αρχη-Παρελθον]Καθε τελος ενας νεος Marine.[Τελος]
» [Αρχή-Παρελθόν] Το ξεκίνημα [ΤΕΛΟΣ]
» [Τελος-παρελθον] Ενα παρελθον διχως μελλον η μηπως οχι?