[ΑΡΧΗ]Η πρωτη μαχη με τους Μαρινς...[ΤΕΛΟΣ]

Οι ωρες περνουσαν και η στερια δεν φαινοταν ακομα.Ειχα παρει μια εφημεριδα νωριτερα και διαβαζα τα νεα στον κοσμο.Ειχε πολλες αναφορες σε πολλους ρουκις πειρατες οι οποιοι ηταν ιδιαιτερα δραστηριοι.Επισης σε αλλα αρθρα εκθειαζαν κατορθωματα των μαρινς και δυσκολες νικες απεναντι σε πειρατες και επαναστατες.Μιας και δεν ειχα τι να κανω ελυνα το σταυρολεξο που υπηρχε στην προτελευταια σελιδα της εφημεριδας.Ενω ημουν χαλαρος στο καταστρωμα ενας θορυβος με ταρακουνησε.Γυρισα να δω και ειχα χτυπησει στο πλαι με μια ψαροβαρκα.
Συγνωμη κυριε δεν σας ειχα προσεξει γιατι εδω και ωρα δεν εχω δει κανεναν και δεν περιμενα να δω μεχρι να φτασω στην Shell Town.
Ενταξει δεν πειραζει,αφου δεν επαθε κανεις ζημια ολα ειναι ενταξει.Ειπες οτι πας στην Shell Town?
Ε ναι.Ειναι κοντα ξερετε?
Ναι ειναι κοντα.Και εγω απο την Shell Town ειμαι και εχω βγει για ψαρεμα.Αν θες μπορω να σε οδηγησω μεχρι την πολη και να σε βοηθησω σε οτι χρειαστεις.
Σας ευχαριστω πολυ θα σας ειμαι υποχρεος!!!
Ωραια ακολουθησε με.
Ακολουθησα την ψαροβαρκα που ηταν μπροστα.

Κυριε ξεχασα να ρωτησω το ονομα σας.Εγω ειμαι ο Βασιλης.
Με λενε Γιοζου.Χαρηκα για την γνωριμια μικρε.Τα υπολοιπα θα τα πουμε μολις φτασουμε στην πολη,γιατι η θαλασσα εδω ειναι λιγο περιεργη σε μερικα σημεια.
Ενταξει Γιοζου.θα προσεχω.
Ακολουθουσα την βαρκα του Γιοζου οχι για πολυ ωρα,ωσπου αρχισα να βλεπω στον οριζοντα ενα νησι.Επιτελους ειχα φτασει στην Shell Town.Θα ηταν η πρωτη πολη με πολιτισμο που θα συναντουσα απο οταν ειχα φυγει απο το σπιτι μου.Μετα απο λιγο αραξαμε στο λιμανι.
Εδω ημαστε.Καλως ηρθες στην Shell Town Βασιλη!!!
Καλως σας βρηκα! Απαντησα με μια δοση χιουμορ.
Και για ποιο λογο ηρθες εδω?
Εχω ξεκινησει την πορεια μου ως πειρατης.
Ααα μαλιστα.Και το πληρωμα σου που ειναι?
Ε δεν εχω ακομα πληρωμα αλλα αργοτερα θα αποκτησω.Θελω να μπω στην Grand Line!!!

Σας ευχαριστω για τις συμβουλες ομως εχω πιστη στις ικανοτητες μου.Ετσι κι αλλιως πως θα αποκτησω φημη και δυναμη αν δεν πολεμησω με ρικους Μαρινς.Και αν νικησω αυτον θα κανω καλο και στους κατοικους του νησιου αφου τους τρομοκρατει.
Μπορει...Ομως η Κυβερνηση δεν μαθαινει για οσα κανει ο Μοργκαν εδω,το μονο που θα γινει γνωστο εισαι εσυ και θα συναντησεις πιο δυνατους αντιπαλους στην συνεχεια!
Μα αυτος ειναι ο σκοπος μου...Να αντιμετωπισω τους καλυτερους για να γινω ο καλυτερος!!!
Μικρε εισαι πολυ αισιοδοξος και μ'αρεσει αυτο ομως σου εδωσα μερικες συμβουλες και καλο θα ηταν να τις ακολουθησεις...
Ενταξει θα προσπαθησω.Λοιπον τα λεμε ευχαριστω!!!
Και ετσι αφησα τον Γιοζου για να ανακαλυψω τις ομορφιες της Shell Town...
Ηταν μια μικρη σχετικα πολη με τους κατοικους μαζεμενους ολους σε ενα χωριο.Απ'αυτο ξεχωριζε ο λοφος στον οποιο υπηρχε η βαση των Μαρινς με αρχηγο τον Μοργκαν.Hξερα οτι ηταν ενας πολυ δυνατος Μαριν ο οποιος ειχε χασει το χερι του και στην θεση του ειχε ενα τσεκουρι γι'αυτο λεγοταν και Axe-Hand Morgan.

Παρα την θεση του ομως ως Μαριν εκμεταλλευοταν τους πολιτες και τους εξαναγκαζε να πληρωνουν φορους για να τους επιτρεπει να ζουν.Αυτο δεν μου αρεσε αλλα δεν μπορουσα να κανω και κατι αφου ημουν πειρατης.Hθελα ομως να τον αντιμετωπισω για να δω και μονος μου αν ηταν οντως τοσο δυνατος οσο ελεγα ολοι...Επισης με το που πατησα το ποδι μου σε αυτην την πολη ειχα και εναν αλλο στοχο....Hξερα πως απο την Shell Town καταγοταν ενας απο τους 2 πειρατες που θα αποτελουσαν σοβαρους αντιπαλους μου στην East Blue,Ο Dirk Daniels.Ειχα σκοπο να μαθω πληροφοριες γι'αυτον και που ειναι και να τον αντιμετωπισω για να δω τι αξιζει.Θα εβρισκα λοιπον καποιον που να τον ξερει και θα ζητουσα πληροφοριες,ακομα και με την βια.

Σκεπτομενος,λοιπον, ολα αυτα εφτασα στην κεντρικη αγορα της πολης και ηταν γεματη κατοικους που εκαναν τα ψωνια τους.Περπατησα αναμεσα τους και ακουσα μερικους ψιθυρους απο αρκετους για εμενα καθως με εβλεπαν.Ισως με αναγνωριζαν αλλα δεν εκαναν τιποτα.Καποια στιγμη σταματησα σε εναν παγκο ενος πωλητη που δεν ειχε πολυ κοσμο για να ρωτησω.
Καλημερα σας!!!
Ο γερος που ειχε το μαγαζι γυρισε προς το μερος μου και οταν με ειδε πεταχτηκε προς τα πισω τρομαγμενος.
Κ..Καλημερα... Μου απαντησε εμφανως τρομαγμενος.
Μηπως ξερετε που υπαρχει ενα πανδοχειο για να μεινω???
Εεε ναι αν πας ευθεια και σε 2 τετραγωνα στριψεις δεξια θα δεις στο δεξι σου χερι ενα μικρο πανδοχειο...
Σας ευχαριστω πολυ...χαιρετε.....

Ακολουθησα τις οδηγιες του γερου εμπορου και κατευθηνθηκα προς το μερος που μου υπεδειξε.Εστριψα στο σωστο μερος και ειδα μια ταμπελα που ελεγε ''Το Μεγαλο Κρεβατι''. Ωραιο ονομα για ξενοδοχειο,σκεφτηκα. Απ'εξω φαινοταν σκοτεινο και βρωμικο ομως μου φαινοταν λογικο αν φιλοξενουσε πειρατες και εγκληματιες οπως εγω.Εσυρα τελικα την πορτα και μπηκα μεσα.Δεν ειδα κανεναν και προχωρησα μεχρι τον παγκο και φωναξα.
Ειναι κανεις εδω??????
Ναι μισο λεπτο ερχομαι.... Ακουστηκε μια φωνη απο ενα υπογειο που μολις προσεξα.
Μετα απο λιγο εμφανιστηκε ενας ανδρας με μαυρα μαλλια οχι πολυ ψιλος ομως αρκετα γυμνασμενος και με πολλα τατουαζ.
Τι θελεις??? Με ρωτησε αποτομα.
Τι να θελω?????Ενα μερος να περασω μερικα βραδυα....
Λεφτα εχεις????Γιατι αν δεν εχεις ειδοποιω αμεσως τους Μαρινς να ερθουν να σε συλλαβουν!!!!

Τοτε κοιτωντας τον με ενα αγριεμενο υφος εβγαλα απο την τσεπη μου ενα πουγκι γεματο μπελλι και το αφησα πανω στον παγκο.
Πιστευω οτι ειναι υπεραρκετα...Φροντισε να μην με ενοχλησει κανεις!!!
Μαλιστα!!!! Απαντησε ο αλλος που ειχε ανοιξει ηδη το πουγκι και μετραγε με ενθουσιασμο τα λεφτα...
Μου εδωσε ενα κλειδι και πηγα στο δωματιο μου.Οπως ολο το κτιριο ετσι και το δωματοι ηταν βρωμικο και σχετικα μικρο.Μεσα υπηρχε μονο ενα κρεβατι, ενα μικρο ψυγειο και ενα μικρο τραπεζι.Αφησα τον σακο μου στο τραπεζι και ξαπλωσα στο κρεβατι για να κοιμηθω μιας και ημουν αρκετα κουρασμενος απο το ταξιδι μου.
Μετα απο 2-3 ωρες ξυπνησα γιατι το στομαχι μου ειχε αρχισει να γουργουριζει.Ετσι μην μπορωντας να αντισταθω στην πεινα μου ντυθηκα και κατεβηκα στην ρεσεψιον.

Ξερεις κανενα καλο εστιατοριο στο νησι??
Οχι ακριβως εστιατοριο.Υπαρχει το μπαρ της Ροκο, αν πας εκει θα σου δωσουν και φαγητο ειναι αρκετα ωραιο.Το μοναδικο σημειο που μπορεις να φας κατι.
Ενταξει σε ευχαριστω.
Και ετσι βγηκα απο το ξενοδοχειο και αρχισα να ψαχνω το μπαρ της Ροκο.Στην διαδρομη μου προσεξα ενα σιντριβανι μεσα στο οποιο υπηρχε ενα μεγαλο αγαλμα ενος ανθρωπου και αντι για χερι ειχε σφυρι.Αμεσως καταλαβα πως ηταν μια προτομη του Μοργκαν.Καθισα λιγο να το παρατηρω και σκεφτηκα ποσο αλλαζονας πρεπει να ειναι αυτος ο ανθρωπος που στηνει ανδριαντες απο μονος του.Στην συνεχεια προχωρησα για να βρω το μπαρ.Εκανα αφελα μου μια βολτα στην βολτη καθως εψαχνα και ειδα τους ανθρωπους με φατσες τρομαγμενες,καθολου χαμογελαστες.Επισης τους διακατειχε μια παραξενη βιασυνη στα ψωνια τους καθως ελαχιστοι ηταν αυτοι που σταματαγαν για να χαιρετησουν καποιον αλλον.Λες και κατι φοβοταν...

Τελικα μετα απο λιγη ωρα ειδα μπροστα μου το μπαρ της Ροκο που μου ειχε πει ο ιδιοκτητης του πανδοχειου.Μπηκα μεσα και πηγα να κατσω μπροστα στην μπαρα.Αμεσως ηρθε μια σερβιτορα να με εξυπηρετησει.
Καλημερα..Τι θα θελατε???
Καλημερα. Φαγητο θα ηθελα, φερτε μου οτι καλυτερο εχετε...
Αμεσως...
Εφυγε και μετα απο λιγα λεπτα επεστρεψε με 2-3 πιατα γεματα φαγητο.
Οριστε, ελπιζω να σου αρεσουν.
Πηρα μπροστα μου τα πιατα και αρχισα να τρωω λαιμαργα.Η σερβιτορα με κοιταζε που ετρωγα ετσι γρηγορα και το διασκεδαζε.Οταν πλεον τελειωσα το φαγητο μου και σκουπιστηκα μιλησε εκεινη.
Πρεπει να πειναγες πολυ ε???
Ναι ειχα καιρο να φαω τετοιο ωραιο φαγητο...

Χαχαχα ναι φανηκε....
Χαχα..Παντως το φαγητο ηταν οντως πολυ ωραιο.Και στο λεει αυτο ενας μαγειρας...
Ααα εισαι μαγειρας???
Ναι...Δεν δουλευω καπου αλλα μ΄αρεσει πολυ...
Δεν βρισκεις ευκολα ανδρα που να μαγειρευει...
Ναι ημαστε σπανιο ειδος....Τοση ωρα δεν σου εχω συστηθει...Ειμαι ο Βασιλης.
Εγω ειμαι η Ριρικα και απο εδω η κορη μου η Ρικα. Ειπε και εδειξε ενα παιδακι που καθοταν διπλα της.
Χαρηκα για την γνωριμια...
Λοιπον καθισε λιγο εδω μεχρι να παρω μερικες παραγγελιες και ερχομαι αμεσως.
Ενταξει περιμενω.
Εκατσα και κοιταζα γυρω μου για να δω τους κατοικους που ηταν εκεινη την στιγμη στο μπαρ.Ειδα μερικους ανδρες σε ενα τραπεζι που μπεκροπιναν.Λιγο πιο περα ηταν 2 παιδια που καθοταν και επιναν καφε.Γενικα το μαγαζι ηταν σχεδον αδειο.Σε καποια στιγμη προσεξα 2 ανδρες σε μια γωνια που μιλουσαν,ο ενας ηταν γερος και ο αλλος ηταν νεαρος στην ηλικια μου μαλλον....

Εκατσα να τους παρατηρω για αρκετη ωρα μιας και ειχα απορια για το τι ελεγαν...Χωρις να το καταλαβω γυρισε η Ριρικα και με τρομαξε καθως μιλησε.
Γυρισααα!!!!!!
Σιγα μωρε μου κοψες το αιμα!!!!
Συγνωμη...Τι κοιταζες???
Παρατηρουσα εκεινους τους 2 ανδρες στην γωνια,γιατι μου φαινονται λιγο περιεργοι...Τους ξερεις???
Τον εναν ναι,τον γερο.Λεγεται Zekko Daniels.Ειναι πρωην Μαριν και ζει στην πολη μας.Ηρθε πριν λιγη ωρα στο μαγαζι μαζι με το αλλο το παιδι και καθισαν εκει στην γωνια και μιλουν ακομη.
Μαλιστα...Και ο νεαρος δεν ξερεις ποιος ειναι ε???
Οχι πρωτη φορα τον βλεπω,δεν το εχω ξαναδει...
Οκ..Για μισο λεπτο....
Τι εγινε????Τι συμβαινει???
Πως ειπες οτι τον λενε τον γερο????
Zekko Daniels.Γιατι???

Καλα το ακουσα την πρωτη φορα...Μηπως εχει εναν γιο που τον λενε Dirk???
Ε ναι...Τον ξερεις???
Οχι...Αλλα θα ηθελα πολυ να τον γνωρισω...Ειναι πειρατης ε???
Ν..Ναι...Που το ξερεις???Δεν πιστευω να εισαι Μαριν....???
Οχι ειμαι και εγω πειρατης και θελω να τον συναντησω...
Εκεινη δεν μιλαγε πια.Δεν περιμενε αυτη την τροπη των γεγονοτων.Εγω κοιτουσα τους 2 ανδρες που δεν ειχαν αντιληφθει την παρουσια μου και σκεφτομουν πως θα τους πλησιασω.Ποιος να ηταν αραγε ο αλλος???Ημουν ετοιμος να σηκωθω και να παω να του μιλησω ομως εκεινη την στιγμη εγινε κατι παραξενο.Ενας ανδρας με μαυρο κουστουμι και περιεργα μαλλια μπηκε στο μαγαζι μαζι με αλλους 4 ανδρες και αραξαν σε ενα τραπεζι με τα ποδια ψηλα.
Ομορφουλα...ελα εδω να μου δωσεις ενα φιλακι!!! Ειπε απευθυνομενος στην Ριρικα που ειχε πλησιασει να τους παρει παραγγελια...
Οχι δεν θελω...Ασε με...
Εκεινος ομως την κρατουσε απο το χερι και δεν την αφηνε να φυγει.Σε καποια στιγμη την αφησε και καθως εφευγε την χυφτωσε...

Ημουν ετοιμος να σηκωθω ορθιος και να τον βαρησω.Ομως με προλαβε ο νεαρος που μιλουσε με τον γερο στην γωνια.Αφου ειχαν ενα μικρο διαλογο ο ανδρας εστειλε τους 4 Μαρινς για να τον δειρουν,ομως εκεινος τους ακινητοποιησε ολους με μεγαλη ευκολια.Αμεσως μετα ετρεξε προς το μερος του και του εδωσε μερικες κλωτσιες και γροθιες κανοντας τον να αιμοραγει.Μετα φωναξε στους αλλους 4 να τον κουβαλησουν και να πουν στον Μοργκαν πως καποιος Trey τον περιμενει στο αγαλμα του.Αφου εφυγαν ολοι στο μαγαζι αρχισαν να φωναζουν το ονομα του νεαρου εν ονοματι Trey.
Εγω τελικα εγκατελειψα τις προθεσεις μου να μιλησω στον Daniels και αφησα τα λεφτα που επρεπε στον παγκο και σηκωθηκα και εφυγα.Το ονομα Trey κατι μου θυμιζε ημουν σιγουρος.Το ειχα δει καπου προσφατα αλλα δεν θυμομουν που.Προσπαθωντας σε ολο τον δρομο να θυμηθω εφτασα στο πανδοχειο.Πηρα τα κλειδια του δωματιου μου και ανεβηκα στον οροφο, μπηκα μεσα και πεταξα το πανωφορι μου σε μια καρεκλα που υπηρχε στο γραφειο οπου περιμενε μια ανοιγμενη εφημεριδα.Κοιταξα αδιαφορα τον τιτλο του αρθρου της σελιδας που ηταν ανοιγμενη και εμεινα να κοιταω με εκπληξη.Μα πως δεν το θυμομουν????Χθες διαβαζα γι αυτο.....Τrey The Blue Thunder....Ηταν νεος πειρατης οπως και ο Dirk Daniels και εγω.Τι να ηθελε αραγε απο τον πατερα του???Οτι ηθελα και εγω???Δεν νομιζω...Ο γερος του μιλουσε χωρις πιεση...Τι να ειχε στο μυαλο του....???

Η περιεργη αυτη συναντηση με ειχε ενεργοποιησει.Απο την μια ηθελα να μαθω πληροφοριες για τον Dirk Daniels και απο την αλλη ηθελα να αντθμετωπισω τον Μοργκαν πρωτος και να δειξω σε ολους οτι ημουν πιο δυνατος απο τον Trey The Blue Thunder.Τελικα σκεφτομενος ολα αυτα με πηρε ο υπνος.Οταν ξυπνησα ειχε αρχισει να νυχτωνει.Πηγα να κατεβω την σκαλα για να βγω μια βολτα στην πολη.Πριν φτασω στην μεση ομως ακουσα τον ιδιοκτητη του πανδοχειου να μιλαει με καποιον.Η φωνη του κατι μου θυμιζε ομως δεν ακουγα καλα.Κατεβηκα λιγο ακομα ωστε να ακουω καλυτερα αλλα να μην με βλεπουν.
Καλησπερα θα ηθελα να ρωτησω κατι...
Πες μου τι ειναι...
Εχει ερθει να μεινει εδω αυτος εδω??? Και εβγαλε απο την τσεπη του ενα χαρτι και του το εδειξε.
Εκεινος το πηρε στα χερια του και το κοιταζε για αρκετη ωρα...Μετα απο λιγο μιλησε.
Ναι εδω μενει...Ηρθε χθες το βραδυ.Δεν ηξερα οτι ηταν...Δεν τον καταλαβα...
Ναι δεν φαινεται οτι ειναι πειρατης, αλλα ειναι επικυνδηνος...

Μετα απο αυτο δεν χρειαζοταν και πολυ μυαλο για να καταλαβω οτι μιλουσαν για μενα.Πλεον ειχα καταλαβει ποιος ηταν αυτος που με εψαχνε,ο Γκαρι, που πολεμησα στο Mystert Island.Πως με βρηκε ομως???Ειχα φροντισει να με χασει...πως καταφερε και με βρηκε???Η διαμονη μου πλεον θα ηταν πολυ δυσκολη.Ετσι ανεβηκα στο δωματιο για να μαζεψω τα πραγματα μου.Οι αλλοι κατω ακομα μιλουσαν οταν εφτασα ξανα στην σκαλα.Ετσι προσπαθησα να το σκασω και αρχισα να τρεχω.Ο ιδιοκτητης με βρηκε και αρχισε να φωναζει.
Κλεφτηηηηηηηη!!!!!!!Γυρνα πισω!!!!
Αφησα λεφτα στο δωματιο..... Απαντησα καθως πηδαγα τα τελευταια 5 σκαλοπατια και ανοιγα την πορτα να βγω εξω.
Ο Γκαρι αμεσως ετρεξε απο πισω μου.Ο σακος μου με εκανε να αργοπορω αλλα δεν ειχα επιλογη επρεπε να ξεφυγω.Ειχε ηδη νυχτωσει και τα φωτα της πολης ειχαν αναψει,δεν υπηρχε πολυς κοσμος στους δρομους αυτος ο λιγος ομως που ηταν εκει παραξενευτηκε που ειδε 2 ανδρες να κυνηγιουνται μεσα στην νυχτα.Εγω ειχα χασει τον προσανατολισμο μου και δεν ηξερα προς τα που ηταν το λιμανι και ετρεχα προς το αγνωστο....

Εκεινος με ακολουθουσε ακομη και ειχε πλησιασει αρκετα.Οπως ετρεχα ενιωσα το εδαφος να αλλαζει και να αποκτα μια μικρη ανηφορικη κλιση,το αγνοησα ομως μιας και ο Γκαρι ηταν κοντα μου.Δεν θα επρεπε ομως.Οδηγουμουν απευθειας στο στομα του λυκου.Μετα απο λιγα λεπτα ειδα μπροστα μου μια μεγαλη καγκελοπορτα με το σημα των Μαρινς.Ενταξει λεω απο μεσα μου αυτο μου ελειπε τωρα.Η πορτα κατα ενα περιεργο λογο ηταν ανοιχτη ετσι αποφασισα να τρεξω προς τα εκει μην εχοντας αλλου να παω.Ο Γκριν με ακολουθησε και αρχισε να φωναζει στους Μαρινς που κοιτουσαν απορημενοι.
Πιαστε τον!!!!Ειναι πειρατης...Ειναι ο Diamond Bill!!!!
Αμεσως πολλοι εβγαλαν τα οπλα τους.Αυτους που ηταν πιο κοντα σε εμενα καταφερα να τους αφοπλισω με μερικες γροθιες.Ομως πιο πολλοι αρχισαν να βγαινουν μεσα απο την βαση και με κυνηγουσαν καθως καναμε τον κυκλο του κτιριου.Την ιδια στιγμη αναψαν και τα φωτα της βασης και εδειχναν προς τα εμενα.Ημουν πλεον αναγκασμενος να πολεμησω.Οταν πια με ειχαν φτασει ολοι οι Μαρινς και ο Γκριν μαζι τους ακουστηκε μια βροντερη φωνη απο ενα παραθυρο της βασης.
Ποιο ποταπο σκουληκι τολμαει και διακοπτει τον υπνο μου??????

Αμεσως ολοι οι Μαρινς παγωσαν και κανεις δεν κουνιοταν,περιμεναν την αφιξη του ανθρωπου που μιλησε πριν απο λιγο.Εγω δεν ηξερα τι συμβαινει ομως περιμενα μαζι με τους υπολοιπους.Μετα απο λιγη ωρα μια ψιλη φιγουρα εμφανιστηκε πισω απο το πληθος των Μαρινς που με ειχαν περικυκλωσει.
Τι συμβαινει εδω????
Εχει εισβαλει στην βαση μας ενας πειρατης, o Diamond Bill...
Στο ακουσμα της ειδησης ο Μοργκαν σκοτωσε επι τοπου τον ναυτη που του μιλησε.Ολοι ειχαν μεινει αναυδοι απο την πραξη του και κυριως εγω.Πως μπορουσε να σκοτωσει εναν δικο του ναυτη???Αμεσως μετα ομως μιλησε σε εμενα.
Diamond Bill....πρεπει να εισαι πολυ ηλιθιος για να εισβαλεις στην βαση μου...
Καταλαθος μπηκα εδω περα...Αλλα δεν ειμαι καθολου ηλιθιος...
Καταλαθος...Χα...Τωρα ομως θα υποστεις τις συνεπειες γιατι και διεκοψες τον υπνο μου και εισεβαλες στην βαση μου...
Ναι καλα φοβηθηκαμε τωρα...Μισο να παω τουαλετα γιατι δεν κρατιεμαι απο το φοβο...
Πως τολμας???????Ετοιμασου να πεθανεις!!!!!

Αμεσως ριχτηκε στην μαχη και ετρεξε προς το μερος μου προτασσοντας το τσεκουρι που ειχε αντι για χερι.Ολοι εκαναν στην ακρη και εμεινα εγω απεναντι του.Στην αρχη απεφυγα 2-3 χτυπηματα του,ομως τα επομενα θα με σκοτωναν αν δεν χρησιμοποιουσα την ιδιοτητα του φρουτου μου.Ετσι δεν προσπαθησα να αποφυγω την επιθεση και μετετρεψα το σωμα μου σε διαμαντι.Εκεινος προτου δει το τσεκουρι του να σταματαει στον σωμα μου ειχε μια εκφραση ικανοποιησης και νικης.Αμεσως ομως την θεση της πηρε μια εκφραση εκπληξης αναμιγμενης με φοβου.Τραβηχτηκε προς τα πισω προσπαθωντας να συνειδητοποιησει τι ειχε συμβει.
Τι στο......
Εχει φαει ενα φρουτο του διαβολου...Το φρουτο του διαμαντιου!!! Φωναξε απο μια ακρη ο Γκαρι.
Οπως ακουσες απο το παιδι εχω φαει φρουτο του διαβολου...
Δεν μπορει....
Κι ομως...Μηπως θες να αποχωρησεις και να μην φας πολυ ξυλο???
Χαα...Δεν νομιζω,θα σε στειλω στην φυλακη αν καταφερεις και γλυτωσεις απο εμενα!!!!!

Με το που τελειωσε την φραση του ορμηξε κατα πανω μου προτασσοντας το τσεκουρι του.Εγω αμεσως μετετρεψα το χερι μου σε διαμαντι και απεκρουσα την επιθεση του χωρις ιδιαιτερη δυσκολια και με το αλλο μου χερι του εριξα μια δυνατη γροθια στο σαγονι κανοντας τον να φτυσει αρκετο αιμα απο το στομα του.Εκεινος οπισθοχωρησε για λιγο και σκουπισε το αιμα με το μανικι του.Ακομα δεν ειχε καταλαβει την διαφορα στην δυναμη μας και συνεχιζε να μου επιτηθεται.Εγω πλεον αποφασισα να τελειωσω την μαχη.Μετετρεψα ολοκληρο το σωμα μου σε διαμαντι και ετρεξα προς το μερος του με φορα.Οταν εφτασα σε κοντινη αποσταση πεταχτηκα σαν πυραυλος και τον χτυπησα με το κεφαλι μου στον θωρακα.Το χτυπημα ηταν πολυ δυνατο και τον εκανε να χασει τις αισθησεις του και να πεσει στο εδαφος.Οολοι οι Μαρινς ειχαν μεινει αναυδοι βλεποντας τον αρχηγο τους να νικαται τοσο ευκολα απο εναν νεαρο πειρατη που μολις ξεκινησε τις περιπετειες του.
Βλεπω πως δυναμωσες κι αλλο σε μολις λιγες μερες.... Μου ειπε ο Γκαρι.
Οταν κατεχεις μια τετοια δυναμη εχεις υποχρεωση να την αναπτυσσεις καθημερινα!!!
Ναι εχεις δικιο, ομως μια μερα θα καταφερω να σε νικησω!!!
Για να το κανεις θα πρεπει να μπορεις να κοψεις διαμαντι...Θα σε περιμενω λοιπον...
Και ετσι πηρα τον δρομο προς το λιμανι της Shell Town, χωρις κανεις να με ακολουθει αφου ειχαν καταλαβει οτι δεν μπορουσαν να κανουν κατι...

Το σκοταδι ηταν πυκνο μιας και πλησιαζαν μεσανυχτα ομως καθως κοντευα να φτασω στο λιμανι τα φωτα της πολης εσπαγαν την μαυριλα του σκοταδιου.Περναγα πλεον μεσα απο τα στενα της πολης και οι λαμπες φωτιζαν τον δρομο μου,επικρατουσε ησυχια καθολου παραξενο για την προχωρημενη ωρα.Προχωρουσα ανεμποδιστος προς την μερια του λιμανιου οπου ειχα αραξει την βαρκα μου πριν λιγες μερες.Μετα απο λιγη ωρα εφτασα στο σημειο οπου με περιμενε η βαρκα μου δεμενη.Πεταξα μεσα τον σακο μου και πηδηξα και εγω, ελυσα το σχοινι και αφησα πισω μου την Shell Town.Ηταν μια σχετικα ηρεμη νυχτα και φυσουσε ελαχιστα.Δεν ειχα σκοπο να κανω κουπι απλα θα αφηνα τον ανεμο να με οδηγησει μεχρι να ξημερωσει.Ετσι εστρωσα ενα σεντονι εξω απο την καμπινα και ξαπλωσα κοιτωντας τα αστερια στον ουρανο...Σκεφτομουν οσα συνεβησαν στην Shell Town και γενικα οσα ειχα περασει απο οταν εφυγα απο το Dawn Island και αναρωτιομουν ποσο πιο επικινδυνα και περιπετειωδη θα γινοταν τα πραγματα οσο δυναμωνα και πλησιαζε η εισοδος μου στην Μεγαλη Γραμμη...

Όνομα: Bill
Haki Points: -
Player of the Month Points: 8
Beli: 24.000
Bounty/Fame Points: 8.000.000
Παρατηρήσεις: Το Bounty στο έδωσα γιατί μπήκες σε βάση Μαρίν και νίκησες τον κάπτεν τους και όχι μόνο. Η ιστορία σου μου άρεσε. Ήταν ευανάγνωστη, το μέγεθος των ποστ σου καλό. Χρησιμοποίησες ωραία την περιγραφή νησιού και χαρακτήρες αυτής. Επίσης μ'άρεσε το ότι ο Γκάρυ σε καταδιώκει. Επίσης ότι αρχίζετε και συνδυάζεστε οι τρεις παίχτες μου αρέσει πολύ.