[ΑΡΧΗ]Πρωτη αποστολη και μια νεα φιλια-part 1[ΤΕΛΟΣ]

-Παιδια σημερα πιανουμε λιμανι!
-YEEEEAH!
-Επιτελους! Βαρεθηκα να βλεπω συνεχεια τις ιδιες φατσες!
Ειχαν περασει 4 μερες απο τοτε που ξεκινησαμε απο το Toroa. Η διαδρομη στην αρχη ηταν ησυχη. Ξυπνημα, καθαρισμα καταστρωματος, εξασκηση, καθαρισμα κουζινας, καθαρισμα, καθαρισμα, καθαρισμα! Ειχα αρχισει να εχω την εντυπωση οτι ο καπετανιος με πειρε για παραδουλευτρα! Τοσο καθαρισμα ουτε ολο το χωριο δεν ηθελε! Τελοςπαντων. Αυτα την πρωτη και δευτερη μερα. Την τριτη μερα, δηλαδη οσο πλησιαζαμε στο Barrie, στο προγραμμα προστεθηκε και το “καταπολεμιση πειρατων”. Τοσους πειρατες δεν ειχα ξαναδει ποτε! Τοτε ειναι που μου ειπαν οτι το νησι φημιζεται για τα μαζικα ντου πειρατων. Κατι σαν οικογενειακη συγκεντρωση σκεφτηκα οταν μου το ειπαν και επειδη αρχισα να γελαω μονος μου με περνανε για τρελο απο τοτε!

-Λοιπον δεν μου ειπες ποτε καπετανιε γιατι ηρθαμε εδω?
-Μας ειδοποιησε ο Mayuri Sanrin ο “αρχηγος” ας πουμε των κυνηγων επικυρηγμενων οτι μεσα στις επομενες 3 μερες θα γινει μεγαλη συγκεντρωση πειρατων οι οποιοι εχουν κανει συμμαχια για να λεηλατησουν το νησι.
-Α και εμεις ειμαστε εδω για να τους τσακωσουμε ε?
-Ας πουμε ναι.
-Γιατι ας πουμε?
-Διοτι σε αυτο το νησι εμεις ανεπισημα ερχομαστε δευτεροι. Την “πρωτια” εδω την εχουν οι κυνηγοι.
-Αχαααα. Οποτε εμεις ειμαστε εδω για να παραλαβουμε τους πειρατες.
-Και για αυτο. Ο κυριος λογος που ειμαστε εδω ειναι για εξτρα προστασια. Λεγεται οτι αυτη θα ειναι η μεγαλυτερη συγκεντρωση που εχει γινει ποτε!
-Ααα ελπιζω να ειμαστε καλεσμενοι γιατι αλλιως δεν εχει παρτακι!
-Χαχαχαχα ας ελπισουμε να μην γινει κανενα παρτακι. Ειπε ο καπετανιος και πηγε πισω στο γραφειο του.

Εγω κοιτουσα την πολη απο το καταστρωμα. Τα κτηρια δεν ειχαν καποιο συγκεκριμενο υψος αλλου ηταν κοντα αλλου πιο ψηλα και αυτο εκανε την πολη τοσο ομορφη. Το λιμανι ηταν γεματο κοσμο και η βαβουρα ηταν πολυ. Σε ολο το μηκος του λιμανιου μικροπωλητες ειχαν στησει τα “φορητα” μαγαζια τους και τους παγκους τους και καλουσαν τον κοσμο να αγορασει. Οι μυρωδιες ηταν ποικιλες καθως υπηρχαν παγκοι με λουλουδια μεχρι παγκους με διαφορα μπαχαρικα απο αλλα νησια που δεν ειχα ξαναμυρισει ποτε. Που και που μεσα στο πληθος υπηρχαν και διαφοροι καλλιτεχνες του δρομου που διασκεδαζαν τον κοσμο. Παρ'ολο τον θορυβο και τον συνωστισμο η πολη σου εβγαζε μια αισθηση ηρεμιας. Σαν να μην μπορουσε να συμβει τιποτα κακο.
-Μα πως μπορει μια τετοια πολη να δεχτει επιθεση?
-Για αυτο ειμαστε εμεις εδω. Ακουστηκε η φωνη του καπετανιου απο πισω και γυρισα
-Για να φροντισουμε να μην γινει ποτε αυτη η επιθεση. Ειπε και χαμογελασε.

-Λοιπον αντρες προσοχη! Οι εντολες μας ειναι οι εξης. Θα χωριστειτε σε 2 βαρδιες πρωινη και βραδινη και θα σκορπιστειτε μεσα στην πολη και θα κανετε περιπολειες. Οποιος δει ή ακουσει κατι περιεργο το αναφερει αμεσως μεσω του μινι den den mushi και μενει να παρακολουθει. Μην κανετε κατι χωρις εντολες!
-ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΥΡΙΕ!
-Ωραια λοιπον. Ξεκουμπηστειτε απο μπροστα μου!
-ΜΑΛΙΣΤΑ!
Ολοι μαζεψαν τα οπλα τους και κατευθυνθηκαν προς την πολη. Κατεβηκα και εγω απο το καραβι και αρχισα να κοιταζω δεξια και αριστερα εκστασιασμενος που ειμουν σε νεο τοπο. Ξεκινησα να περπαταω προς την πολη οταν ακουσα μια φωνη.
-Καπεταν-Marine!
Γυρισα πισω και ειδα ενα ψηλο, λεπτο, μαυρομαλλη τυπακο να τρεχει προς το καραβι.

-Ααα Hakusho! Τι κανεις νεαρε μου? Ολα καλα?
-Και βεβαια! Αφου ειμαι εγω εδω ολα πανε ρολοι! Και οταν θα ερθουν εκεινοι οι πειρατες σιγουρα δεν θα ξερουν απο που τους ηρθε οταν θα τους πιασω στα χερια μου.
-Αχαχαχα μπραβο μπραβο. Καλη τυχη και να προσεχεις!
-Παντα προσεχω και ας μην προσεχω! Ειπε και εφυγε τρεχοντας.
Ενας συναδελφος με ειδε που κοιτουσα ολο απορια και μου ειπε
-Αυτος ο τυπος ειναι ισως ο πιο αδυναμος κυνηγος που υπαρχει. Ακομα και εσυ τον εχεις χαχαχα
"θα σου'λεγα τιποτα τωρα αλλα εχε χαρη" σκεφτηκα
-Το μονο καλο που εχει ειναι οτι ειναι πολυ καλος ανιχνευτης. Μυριζεται τους πειρατες απο χιλιομετρα.
-Ναι ε? Οκ ευχαριστω! Ειπα και αρχισα να τρεχω πισω του.

Το μυαλο μου πηγε στο πιο προφανες σεναριο. Πειρατικο ντου + ανιχνευτης πειρατων = νικη για μενα! Θα τον ακολουθουσα και οταν θα εβρισκε καποιον πειρατη θα τον επιανα εγω και θα επαιρνα τα ευσημα. Μουχαχαχα Και με αυτο το σκεπτικο ξεκινησα την παρακολουθηση. Στην αρχη απλα εφερνε βολτες στην πολη χαιρετοντας τους παντες. Φαινοταν πως ολοι τον ηξεραν και ολοι τον συμπαθουσαν. Τουλαχιστον μπροστα του, γιατι απο πισω του ολοι τον ειχαν στο δουλεμα.
-Μα καλα ακομα να παρατηθει αυτος?
-Αφου ειναι αδυναμος τι παει και μπλεκει σε μπελαδες?
-Ντροπιαζει ολους του κυνηγους με την αχρηστια του.
Αυτα και αλλα πολλα ακουσα καθως προχωρουσα στα στενακια. Αρχισα να αισθανομαι ασχημα για αυτον και για οτι θα του εκανα. Ετσι αποφασισα να αλλαξω τακτικη.

Αποφασισα να του ζητησω να συνεργαστουμε. Περιμενα λοιπον την καταλληλη ευκαιρια για να εμφανιστω και δεν αργησε να ερθει. Μετα απο κανα μισαωρο μπηκε σε ενα μπαρ. Αυτη ηταν η ευκαιρια μου. Μπηκα μεσα και κοιταξα γυρω το μπαρ. Ξαφνικα ενιωσα μια αρνητικη αυρα γυρω μου. Ηταν μπαρ για κυνηγους και εγω ειμουν ενας Marine.
-Α... Λαθος πορτα... Να μην σας ενοχλω... 2 τυποι μπαινουν μπροστα μου.
-Γιατι τοσο βιαστικος? Ελα να πιεις κατι μαζι μας.
-Θα καθομουν αλλα να...εχω μια... δουλιτσα.
-Εεε παιδια. Αφηστε τον ειναι μαζι μου. Κοιταξα και ειδα τον Hakusho με ενα λουκανικο στο στομα.
-Και τι δουλεια εχεις εσυ με εναν Marine?
-Αυτος εχει καποια δουλεια μαζι μου αν καταλαβα καλα. Ειπε και καταπιε το λουκανικο.
-Εισαι τυχερος φιλε που σε καλυψε.

-Παμε να φυγουμε απο εδω. Ξερω ενα πιο ησυχο μερος. Χωρις να καταλαβαινω τι γινοταν αρχισα να τον ακολουθω. Περασαμε απο πολλους δρομους οπου ο κοσμος εκανε την βολτα του και κοιταζε τα μαγαζια. Οση ωρα περπατουσαμε δεν μιλησαμε καθολου. Που και που μονο γυρναγε να με κοιταξει και ξαναγυρναγε μπροστα. Δενμπορουσα να καταλαβω πως αντιληφθηκε την παρουσια μου και για αυτο ισως τον ακολουθησα. Μετα απο λιγο συνειδητοποιησα οτι ο κοσμος ολο και λιγοστευε και τα δρομακια εχαναν την φασαρια τους.
-Που παμε?
-Περιμενε λιγο, ακομα μας ακολουθουν.
-Εεε?
Εκείνη την ωρα κοιταξα πισω αντανακλαστικα και ειδα 2 σκιες να κρυβονται.
-Προφανως θελουν να δουν τι θα κανω μαζι σου και μετα αν βρουν την ευκαιρια να σε ξαναπιασουν.
-Ε τοτε λοιπον γιατι καθομαστε ετσι? Του ειπα και του εκανα σημα να αρχισουμε να τρεχουμε.

Μολις ξεκινησαμε το τροχαδι ακουσαμε καθαρα πισω μας 2 ζευγαρια ποδια να μας ακολουθουν. Οταν γυρισα για λιγο πισω ειδα τις 2 ψηλες σκιες να ακολουθουν.
-Που παμε?
-Στο σπιτι μου! Ειναι λιγο πιο πανω για αυτο θελω να τρεξεις οσο πιο γρηγορα μπορεις.
Τοτε προσεξα μπροστα 4 ξυλινους πασαλους που κρατουσαν μια τεντα. Εβγαλα τα kodachi μου και εκοψα τους 2 πασαλους αφου περασαμε. Ακουσα εναν δυνατο θορυβο και οταν κοιταξα ειδα οτι η παγιδα επιασε.
-Για να μαθετε να τα βαζετε με τους Εκπαιδευομενους Marine!

Τελικα καταφεραμε να φτασουμε στο σπιτι του. Απ'εξω δεν ηταν τιποτα ιδιαιτερο αν και ειχε αυτη την αισθηση του χωριου. Ανεβηκαμε στον τελευταιο οροφο και μπηκαμε στο σπιτι του. Οταν το ειδα εμεινα εκπληκτος. Ειχε παντου γαζες, ιατρικα κουτια και διαφορα τετοια.
-Εισαι γιατρος?
-Οχι. Αυτα ειναι για μενα. Λογικα εχεις ηδη μαθει οτι ειμαι λιγο περιεργος στις μαχες.
-Εεε...να...ξερεις...
Δυσκολευομουν να απαντησω. Οποτε αλλαξα την κουβεντα.
-Αληθεια γιατι με εσωσες? Και βασικα πως καταλαβες οτι σε ακολουθουσα?
-Δεν το καταλαβα. Ηταν καθαρα υποκριτικη αυτο στο μπαρ. Απλα αυτοι οι 2 ενοχλουν ολο τον κοσμο και οποτε τυχαινει σωζω και καποιον απο τα νυχια τους.
-Α ευχαριστω τοτε.
-Τιποτα.
-Παρεπιπτοντως με λενε Hanji. Σε περιπτωση που σε ρωτησουν για μενα.
-Εμενα μαλλον με ξερεις ηδη οποτε χαιρομαι για την γνωριμια.
-Παρομοιως.
Μετα με κερασε μια μπυρα και ξεκινησαμε την συζητηση. Η ωρα περνουσε και ειχε παει 5 το απογευμα.

-Τελικα δεν σου ειπα ποτε τι σε ηθελα.
-Δεν το εφερε η κουβεντα.
-Λοιπον ακομα και εσυ θα εχεις ακουσει τις φημες για την επιθεση των πειρατων σωστα?
-Ναι και ειμαι σε επιφυλακη για αυτους!
-Ωραια λοιπον εμαθα οτι εχεις πολυ καλη μυτη σε αυτα τα θεματα και θα ηθελα να σου προτεινω μια συνεργασια.
-Ακουγετε ενδιαφερον για συνεχισε.
-Λοιπον εσυ θα με βοηθησεις να βρω τους πειρατες και εγω θα σε βοηθησω να φτιαξεις την φημη σου.
-Ωραιο ακουγεται.
-Ναι και ετσι και εσυ θα γινεις διασημος και εγω θα φανω χρησιμος στον καπετανιο.
-Ωραια λοιπον ξεκιναμε τωρα την περιπολεια δεν εχουμε χρονο για χασιμο. Βασικα πρωτα θα περασουμε απο τον αρχηγο να δουμε αν εχουμε εξελιξεις.
-Οταν λες αρχηγο εννοεις τον Mayuri Sanrin?
-Ναι τον ξερεις?
-Μονο ακουστα.
-Α ωραια καιρος να τον γνωρισεις κιολας! Ειπε μαζεψε τα πραγματα του και ετοιμαστηκαμε να φυγουμε.
-Ωπα! Που παμε? Ριξε αυτο πανω σου! Και μου εδωσε μια παλια καφε καπα με μεγαλη κουκουλα.
-Δεν θελουμε να τρεχουμε παλι ε?
-Σιγουρα δεν το θελουμε!
Και ξεκινησαμε για το αρχηγειο.

Το αρχηγειο του βρισκοταν στο δυτικο μερος του νησιου. Για να παμε εκει ξαναπερασαμε απο την αγορα. Καθως βραδιαζε ο κοσμος ολο και μειωνοταν και τα μαγαζακια σιγα σιγα κλεινανε. Μετα απο κανα τεταρτο φτασαμε στον προορισμο μας. Το κτηριο ηταν σαν ολα τα αλλα και περνουσε κυριολεκτικα απαρατηρητο.
-Απο εδω και περα μην μιλησεις καθολου.
-Οκ!
Οταν μπηκαμε μεσα το θεαμα ηταν τρομακτικο και ταυτοχρονα θεαματικο. Ολοι οι τοιχοι ηταν γεματοι αφισες καταζητουμενων πειρατων. Αλλες ηταν παλιες και αλλες καινουριες. Καποιες ηταν σβεσμενες με κοκκινη μπογια που δηλωνε οτι ο πειρατης ειτε ειχε συλληφθει ειτε ειχε πεθανει.
Στο δωματιο υπηρχε ενα μεγαλο γραφειο στο οποιο καθοταν ο Mayuri Sanrin. Ηταν ενας τυπος επιβλητικος με μακρια κοκκινα μαλλια πιασμενα κοτσιδα και μια ουλη στο προσωπο.

-Γεια και χαρα σου αρχηγε!
-Σου εχω πει να μην με φωναζεις ετσι.
-Μα δεν μπορω να κανω αλλιως.
-Καλα καλα. Λοιπον τι θες εδω?
-Ηρθα να δω αν εχουμε κανα νεο για τους πειρατες.
-Κατι εχουμε μαθει για αυτα τα αποβρασματα. Κατι πολυ καλο το οποιο θα μεινει μονο μεταξυ των κινηγων. Δεν λεω καλοι οι Marines αλλα αμα ηταν να τους πιανουν ολους μονοι τους τοτε δεν θα ειχαμε δουλεια.
Οταν το ειπε αυτο κοντεψα να βαλω τις φωνες αλλα συγκρατηθηκα.
-Και τι μαθαμε?
-Στο νησι αυτη την στιγμη υπαρχουν 3 πληροφοριοδοτες των πειρατων που παρακολουθουν 3 μερη του νησιου. Το δυτικο δηλαδη εμας, το νοτιο δηλαδι το λιμανι με τους Marines και το ανατολικο που ειναι το παλιο λιμανι και αφου στα βορια δεν υπαρχει προσβαση σημαινει οτι θα ερθουν απο ανατολικα.

-Οποτε το μονο που εχουμε να κανουμε ειναι να βρουμε αυτους τους 3 και να τους χαλασουμε τα σχεδια!
-Ακριβως!
-Ωραια ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες! Να εισαι σιγουρος οτι θα στους φερω και τους 3 ο ιδιος!
-Χαχαχα προσεχε μην χτυπησεις ασχημα παλι.
-Δεν προκειτε αυτη την φορα!
Μολις τελειωσε την φραση του με αρπαξε και βγηκαμε απο εκει.
Ειχε σκοτινιασει κιολας και οι δρομοι ηταν ερημοι πια.
-Το ακουσες? Πρεπει να πιασουμε μονο αυτους τους 3 και ισως σωσουμε ολη την πολη!
-Ναι το ακουσα. Αλλα το θεμα ειναι οτι μπορουν να ειναι οπουδηποτε!
-Αστο πανω μου αυτο!

-Purupurupurupurupuru Χτυπουσε το den den mushi.
-Eμπρος?
-Ελα Hanji ο καπετανιος σου ειμαι. Ηρθε η ωρα της βραδυνης βαρδιας οποτε πρεπει να επιστρεψεις στο καραβι.
-Μαλιστα καπετανιε. Οβερ.
-Αυτο σημαινει οτι φευγεις ε?
-Ναι αλλα μην ανυσηχεις. Αυριο πρωι πρωι ραντεβου εξω απο το καραβι για να ξεκινησουμε την αναζητηση.
-Οκ τα λεμε αυριο τοτε.
Δωσαμε τα χερια και επεστρεψα στο καραβι. Αυριο θα ηταν μια κουραστικη μερα σκεφτηκα καθως ξαπλωνα στο κρεβατι μου.