The first fight[Τέλος]

στην προηγούμενη ιστορία : Έκανα αίτηση για να μπω στους Marine από στην πατρίδα μου , kingdom of hesclusia ,και έγινε δεκτή.. Από εκεί με έστειλαν στα κεντρικά των Marine της North Blue (Blue Island)για να επικύρωση καταταγείς και την απαραίτητη προπόνηση . Στην πρώτη μέρα στο blue island κάναμε μια πολύ σκληρή προπόνηση . Την προπόνηση αυτή επέβλεπε και "διεύθυνε" ο commander Barbosa Maxneel. Στο τέλος της προπόνησης δέχτηκα συγχαρητήρια από τον ίδιο τον Maxneel για την απόδοσή μου καθώς ήμουν ο μόνος που άντεξε .

Πέρασαν έξι μήνες από τότε που πρωτοπήγα στο Blue island .Εκεί οι μέρες περνούσαν πολύ δύσκολα τους τρεις πρώτους μήνες .Οι προπονήσεις ήταν καθημερινές και σκληρές.. Τρέχαμε χιλιόμετρα, κάναμε χιλιάδες κάμψεις και προπονούμασταν επί ώρες στην σκοποβολή και στην ξιφομαχία.. Είμαστε οι "νέοι" η αλλιώς "τα ψάρια", όπως μας έλεγαν οι παλιότεροι, γι αυτό τα καθήκοντά μας ήταν διαφορετικά.. Σκουπίζαμε τους διαδρόμους, τις τουαλέτες και μερικές φορές , όταν μας καλούσαν , πηγαίναμε στα μαγειρεία και βοηθούσαμε. Κάναμε πολλές σκοπιές , τόσο σε αριθμό , όσο και σε ώρες

Στις υπόλοιπες προπονήσεις που μας είχε κάνει ο Maxneel ήμουν πάλι αυτός που τις έβγαζε. Αυτό με έκανε να ανέβω στα μάτια του. Έτσι , με προσωπική του εντολή με πήραν σε μια αποστολή . Επικεφαλής μας ήταν ο Lieuteunant Gazo, ο άντρας που με είχε υποδεχτεί όταν πάτησα για πρώτη φορά στο Blue island.Μας είχαν πει μόνο ότι θα πάμε στο Micqueot island και δεν μας έδωσαν άλλες πληροφορίες.Είχαν περάσει περίπου έξι ώρες από τότε που αναχωρήσαμε από την βάση μας ..Μας είχαν μαζέψει για να μας αναθέσουν τις εργασίες του πλοίου.Μόλις ο Lieuteunant junior, Suijaru μου είπε ότι το δικό μου καθήκον είναι να σκουπίσω τις αποθήκες , στράβωσα αλλά δεν μίλησα..Αυτός δυστυχώς είδε την έκφραση γι αυτό με έβαλε να κάνω και καταμέτρηση των αποθεμάτων τροφής σαν αγγαρεία

Χωρίς να κάνω τίποτε παραπάνω για να επιβαρύνω την θέση μου χαιρέτησα τον Lieuteunant junior και έφυγα..Προχωρούσα και βλαστημούσα τον ανώτερό μου από μέσα μου...Εγώ κατατάχτηκα στους Marine για να πολεμάω , όχι να καθαρίζω αποθήκες..Έφτασα στον χώρο που φυλάσσονται οι σκούπες και τα ξεσκονιστήρια..Πήρα ένα από το κάθε ένα και βγήκα από εκείνο το δωμάτιο . Μετά πήγα στις αποθήκες και άρχισα να σκουπίζω .Πρόσεξα μετ ότι δεν υπήρχε ίχνος σκόνης και έτσι αποφάσισα να λουφάρω λίγο.Άφησα το ξεσκονιστήρι κάθετα ακουμπισμένο στην πόρτα έτσι ώστε αν μπει κανείς αυτό να πέσει και να κάνει θόρυβο για να καταλάβω και να σηκωθώ γρήγορα.

προχώρησα λίγο πιο βαθιά στις αποθήκες , εκεί που αποθηκεύαμε το αλεύρι .Εκείνο το μέρος ήταν το κοντινότερο δυνατό που μπορούσα να βρω , που και άνετο να είναι, αλλά και να καλύπτομαι από το οπτικό πεδίο όποιου ερχόταν είτε αν ήμουν ξαπλωμένος, είτε όρθιος (για να προλάβω να σηκωθώ).Ξάπλωσα κάτω στο πάτωμα και έβαλα το κεφάλι μου σε ένα τσουβάλι .. Ήθελα να ξεκουραστώ γιατί την προηγούμενη μέρα είχα κάνει δυο νούμερα στη σκοπιά και κοιμήθηκα τέσσερις το πρωί, συν τις τρεις ώρες προπόνησης...Πραγματικά απορούσα το πως ,όπως επίσης και ήμουν πολύ χαρούμενος με τον εαυτό μου που άντεχα τις σκληρές αυτές συνθήκες

Μετά από μισή ώρα ξεκούρασης σηκώθηκα για να ολοκληρώσω τα καθήκοντά μου.Πήρα την σκούπα και άρχισα να σκουπίζω το καθαρό πάτωμα ..Μόλις τελείωσα μετά από πέντε λεπτά που βαρέθηκα και αφού έλεγξα ότι υπάρχουν αρκετά από αποθέματα από το κάθε είδος τροφής , πήρα τα καθαριστικά και έφυγα από εκεί.Μόλις βγήκα από το δωμάτιο άκουσα την σειρήνα του πλοίου να ηχεί.Αυτό θα ήταν κάτι σημαντικό υποθέτω.Έτσι έτρεξα προς το κατάστρωμα όσο ποιο γρήγορα μπορούσα....Ίσως να υπήρχαν πειρατές τριγύρω

Μόλις έφτασα στο κατάστρωμα είδα τους συναδέλφους μου να τρέχουν από κάθε κατεύθυνση για να σχηματίσουν γραμμή μπροστά στον Lieuteunant junior , έτσι έτρεξα κι εγώ.Όταν σταμάτησαν το ποδοβολητά ,( μπήκαμε όλοι στην γραμμή ) ο Lieuteunant junior άρχισε να μας μιλάει με σοβαρό τόνο
-Marines.. Λάβαμε μήνυμα από την βάση οτι το παράρτημα του Cursed Island δεν δίνει αναφορά ..Μας είπαν οτι φοβούνται τα χειρότερα γιατί στο νησί υπάρχουν προηγούμενα μαχών και θανάτων

Μόλις τελείωσε την φράση του μείναμε παγωμένοι .Όλοι εκτός από μένα..Περίμενα την πρώτη μάχη μου πως και πως..Ήθελα να τσεκάρω την δύναμή μου ..
-Δεν πρόκειται για κάποια άσκηση ..Πρέπει να είστε προσεκτικοί.Πηγαίνετε στο οπλοστάσιο και πάρτε όπλα .Όποιος παίρνει όπλο ξαναγυρνάει εδώ αμέσως.Θα πιάσουμε λιμάνι σε μια ώρα .ΠΗΓΑΊΝΕΤΕ
Με τις γραμμές όπως ήμασταν αρχίσαμε να τρέχουμε προς το οπλοστάσιο

Ένιωθα υπέροχα...Αφού δεν ήταν άσκηση σημαίνει οτι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να γίνει κάποια μάχη . Ξαφνικά σταματήσαμε . Πρέπει ο πρώτος να έπαιρνε όπλο. Περίμενα περίπου μισή ώρα στην ουρά καθώς ήμουν στο τέλος.Μόλις έφτασε η σειρά μου είδα δυο συναδέλφους Marine να μοιράζουν ο ένα καραμπίνες και ο άλλος σπαθιά .Ξαφνικά ο ένας μου είπε..
-Marine με την σκούπα θα πολεμήσεις? είπε και άρχισε να γελάει
Είχα ξεχάσει οτι όλη αυτή την ώρα κουβαλούσα και την σκούπα από τον ενθουσιασμό μου γι αυτό που θα ακολουθούσε

-Έκανα αγγαρεία και δεν πρόλαβα να την αφήσω κάπου ,είπα ψυχρά ...
-Άφησέ την εδώ είπε δείχνοντας ένα σημείο δίπλα του . Την άφησα και γύρισα να πάρω όπλο .Πήρα μια καραμπίνα σχετικά παλιά ,σαράντα σφαίρες και έκανα να φύγω όταν...
-Σπαθί δεν θα πάρεις ?
-Έχω το δικό μου , είπα καθώς του έδειχνα το δικό μου katana
-Εντάξει .. Καλή τύχη Marine

Τον χαιρέτησα και έφυγα ενώ γέμιζα την καραμπίνα με είκοσι σφαίρες .Όταν έφτασα στο κατάστρωμα έβαζα την εικοστή σφαίρα στο όπλο .Εκεί είδα να έχουν σχηματιστεί πολλές ομάδες των τεσσάρων ατόμων με έναν Ensign για αρχηγό ομάδας (ο Ensign ήταν ο τέταρτος της κάθε ομάδας) . Ο Lieutenant Junior με έβαλε μαζί με μια ομάδα που είχε έξι άτομα ( με τον Ensign μαζί ). Ήμουν ο τελευταίος που πήγε επάνω στο κατάστρωμα.Μόλις πήγα στη γραμμή άρχισε να μας μιλάει πάλι

-Σε δέκα λεπτά φτάνουμε στην ακτή. Μας βοήθησε ο καιρός να φτάσουμε γρηγορότερα.. Θέλω να με ακούσετε προσεκτικά .Θα ακολουθείτε τις διαταγές του Ensign που έχετε για επικεφαλή ..Μετά έγνεψε καταφατικά στους Ensign και αυτοί άρχισαν να μιλάνε σε εμάς .Οδικός μας επικεφαλής μας είπε
-Εγώ είμαι ο Rem. Πιστεύω οτι προσέξατε πως είμαστε η μεγαλύτερη ομάδα σε αριθμό.Αυτό συμβαίνει γιατί είσαστε όλοι νέοι Marine χωρίς εμπειρία στην μάχη .

-Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν θα είστε όσο δυνατοί η ικανοί είναι και οι υπόλοιποι ..
Τελείωσε να μιλάει μετά απο λίγη ώρα ..Δεν έδωσα σημασία σε αυτά που έλεγε μετά το τελευταίο γιατί δεν μπορούσα να τον ακούω πλέον . Το συναίσθημα που είχα πριν τώρα είχε αυξηθεί! Θα πήγαινα στην πρώτη μου μάχη! Αυτό ήταν συγκλονιστικό για μένα.Έκανα τόσα χρόνια προπόνηση και ήθελα να ελέγξω τις δυνάμεις μου .Αν ήθελα να πραγματοποιήσω το όνειρο μου (να γίνω Marine Admiral) θα έπρεπε να γίνω πολύ δυνατός..Ίσως στην πορεία να χρειαστεί να φαω και κάποιο φρούτο του διαβόλου

Πλησιάζαμε με γρήγορο ρυθμό το νησί . Φαινόταν πλέον καθαρά μια μεγάλη πόλη στο σχετικά μικρό αυτό νησί. Μπορούσα να διακρίνω ένα μεγάλο τοίχος που κάλυπτε περιμετρικά την πόλη και το μεγάλο λιμάνι της . Ανυπομονούσα να πατήσω το πόδι μου εκεί.Ξαφνικά ακούστηκε η φωνή του Lieuteunant Junior
-Ετοιμαστείτε για απόβαση . Οι ομάδες 1 και 2 θα μείνουν να φυλάνε το πλοίο . Εγώ μαζί με τις ομάδες 3,4,5,6,7,8, και 15 θα πάμε στην βάση .Η ομάδα 9 θα πάει στην πύλη της πόλης , οι ομάδες 10 και 11 στο λιμάνι και οι υπόλοιπες ομάδες σκορπιστείτε στην πόλη και κάντε περιπολίες

Η ομάδα μου ήταν η 15 ..Αυτό πήγαινε να πει ότι θα πάμε στην βάση.Φτάσαμε στο λιμάνι .Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε . Εμείς ήμασταν ομάδα 30 ατόμων .Πορευόμασταν σε δυάδες προς την βάση .Στην διαδρομή είδαμε ελάχιστους ανθρώπους.Όταν φτάσαμε ο Lieuteunant j r. έβαλε την ομάδα μας να ψάξει το κτήριο Ήταν ένα σχετικά μικρό κτήριο σε σχέση με αυτά που είχα δει στο Blue Island και Hesclusia.
-Προσοχή στρατιώτες , είπε ο Lieuteunant j r.
.Έβαλε τις υπόλοιπες ομάδες να ψάξουν την περίμετρο και δυο ακόμα ομάδες να μας καλύπτουν .Εμένα με έβαλαν να κάτσω στην δεξιά μεριά της πόρτας με το όπλο στα χέρια και έναν άλλο στην απέναντι μεριά μου

Κάποιος κλώτσησε την πόρτα.Κατευθείαν ακούστηκαν φωνές απο πίσω μας
-Μπείτε μέσα ! Γρήγορα
Χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκαμε μέσα ..Αντικρίσαμε ένα απόκοσμο θέαμα .Περίπου 30 με σαράντα Marine νεκρούς και στοιβαγμένους. Απο πάνω τους ήταν ένας μυστήριος άντρας που φορούσε κουκούλα και κρατούσε ένα σπαθί και δίπλα απο την στοίβα περίπου 15 βαριά οπλισμένοι άντρες και απ ότι φαίνεται , γλεντούσαν. Ο Lieuteunant j r. ήρθε μπροστά απο εμάς που είχαμε σχηματίσει μια γραμμή.
-Βρε καλώς τα παιδιά ... είπε και σήκωσε λίγο το κεφάλι του ώστε να φανεί το σαρδόνιο χαμόγελό του ...Σας περιμέναμε

-Βρωμερέ υπάνθρωπε, τι έκανες?
-Εσύ τι νομίζεις πως έκανα ? Ακόνισα το σπαθί μου Gyahahahahaha !! μαζί με αυτόν άρχισαν να γελάν και οι άντρες του
-Θα πληρώσεις για τον θάνατό τους ....είπε με σοβαρή φωνή ...Άντρες επίθεση !
Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την κουβέντα του και σήκωσα το όπλο μου για να πυροβολήσω.Σκότωσα έναν απο τους άντρες του που όρμηξε προς το μέρος μάς απο μια πόρτα στα αριστερά μας

Μετά απο αυτό όλοι οι Marine όρμηξαν προς το μέρος τους , μαζί τους κι εγώ.Πέταξα στο όπλο μου σε έναν και αυτός ασυναίσθητα το κράτησε,Τότε αστραπιαία έβγαλα το Kαtana μου και του έκοψα τα χέρια. Ήθελα να εκδικηθώ τον θάνατο των συναδέλφων μου και γι αυτό δεν σταμάτησα εκεί , τον αποκεφάλισα .Απο δίπλα μου , όρμηξε ένας προς το μέρος μου με το σπαθί του έτοιμο να χτυπήσει.Για καλή μου τύχη ένας άλλος Marine έπεσε επάνω του με φόρα και τον εκτόπισε .Ο στόχος μου ήταν εκείνος ο άντρας επάνω στην στοίβα

Αυτός είχε πλέον κατέβει και πολεμούσε με 2 Marine τους οποίους και σκότωσε με μια τεχνική σπαθιού..Την ήξερα. Λέγεται Sanzaru.. Αν χρησιμοποιεί αυτήν την τεχνική τότε θα ήταν εύκολος αντίπαλος.Είχα μάθει να αμύνομαι σε αυτήν την τεχνική απο τα οκτώ μου χρόνια.Έπρεπε να βεβαιωθώ όμως δεν είχα τον χρόνο , έτσι έτρεξα προς τα πάνω του. Στον δρόμο μου μπήκε ένα απο την συμμορία του ψηλότερος απο εμένα που είμαι 1,90 ,γεροδεμένος και με μούσια που κρατούσε δυο μαχαίρια .

Στο πρόσωπό του είχε σχηματιστεί η απαξίωση , Γελώντας άρχισε να μου μιλάει
-Που πας μικρέ?
-Τι σε νοιάζει βρομύλε?
-Τι?
-Δεν θα κάνω συζήτηση μαζί σου..Έκανα μια κίνηση να τον χτυπήσω αλλά με απέκρουσε με τα μαχαίρια του, κάτι που δεν περίμενα ...
-Νομίζεις οτι θα περάσεις απο μένα εύκολα ?
-Ναι ! με μια απότομη κίνηση έβγαλα ένα μικρό μαχαίρι απο την μπλούζα μου και του το πέταξα

Με μια απίστευτα γρήγορη κίνηση το απέκρουσε όμως ήταν η ευκαιρία μου να τον νικήσω..Δεν έχασα δευτερόλεπτο και τον κάρφωσα στο στομάχι με το κατανα...
-Δέστε τον , φώναξα σε δυο άτομα που ήταν πίσω μου που είχαν σκοινιά .
Ο Lieuteunant πήγε να πολεμήσει τον μυστήριο άντρα . Έτρεχα προς το μέρος τους γιατί ήξερα οτι είναι πολύ πιθανό να χάσει απο αυτόν γιατί αν δεν έχεις διδαχτεί άμυνες γι αυτές τις τεχνικές που χρησιμοποιούν οι δολοφόνοι , τότε είσαι σίγουρα χαμένος απο χέρι

Ο άντρας αυτός είχε πολύ γρήγορες κινήσεις και απωθούσε εύκολα τον Lieuteunant . Με κάθε κίνηση τον ανάγκαζε να πηγαίνει πιο πίσω ..Αν δεν έκανα κάτι θα τον σκότωνε. Μπροστά μου ένα άλλος άντρας τραυμάτισε σοβαρά έναν Marine .Πήδηξα με φόρα επάνω του χωρίς να με πάρει χαμπάρι και τον έριξα κάτω . Μόλις σηκωθήκαμε και οι δυο φρόντισα να έχω την πλάτη μου στον πληγωμένο συνάδελφό μου ώστε να τον πάνε σε γιατρό οι υπόλοιποι.. Έτσι και έγινε. Ενώ εγώ καθυστερούσα τον αδύνατο αλλά δυνατό σε μυική δύναμη ,εκείνος που μου είχε σώσει την ζωή πρι,ν τον σήκωσε στους ώμους του και έτρεξε έξω απο το κτήριο

Ο δρόμος προς εκείνο τον άντρα ήταν ανοιχτός. Ξαφνικά έριξε κάτω τον Lieuteunant που φαινόταν κουρασμένος και άρχισε να φωνάζει
-Νομίζεται οτι μπορείτε να τα βάλετε μαζί μου μύγες? Είμαι ο τρομερός Sieg!
Μόλις τελείωσε την φράση του κάρφωσε τον αρχηγό μου στη στομάχι ..Έτρεξα προς τα πάνω του για να τον σώσω .
Έκανα ένα άλμα προς τον Sieg μόνο και μόνο να του αποσπάσω την προσοχή. Ήξερα οτι θα αποκρούσει την επίθεση .

Με μια απότομη κίνηση σήκωσε το σπαθί του απο τον Suijiro και απέκρουσε το σπαθί μου .Μόλις προσγειώθηκα ,όρμηξα προς τα πάνω του ε πρόθεση να μελετήσω τις κινήσεις του .Πήγα να τον χτυπήσω στο αριστερό πόδι και το απέκρουσε κουνώντας το σπαθί του αριστερόστροφα..Ήθελα μια ακόμα απόδειξη οτι χρησιμοποιεί την τεχνική Sanzaru γι αυτό σήκωσα το σπαθί μου και γυρνώντας το μια φορά πάνω απο το κεφάλι μου πήγα δήθεν να τον αποκεφαλίσω Όμως δεν πρόλαβα γιατί με μαι γρηγορότερη κίνηση απο την δικιά μου με χτύπησε στο δεξί πλευρό

Το χτύπημα του κατάφερε να μου σκίσει την στολή σε εκείνο το μέρος καθώς επίσης και να με τραυματίσει αρκετά .. Ευτυχώς πρόλαβα και έκανα προς τα πίσω αλλιώς το τραύμα θα ήταν ακόμα πιο σοβαρό .. Απο το σημείο στο οποίο χτυπήθηκα έτρεχε αρκετό αίμα. Το παντελόνι μου είχε αρχίσει να λερώνεται ενώ άρχισα να νιώθω τον πόνο ..
-Νόμιζες οτι δεν κατάλαβα το κολπάκι σου μικρέ ?
-Ναι οφείλω να παραδεχτώ οτι δεν είσαι τόσο βλάκας όσο φαίνεσαι Είπα καθώς βλαστημούσα τα πάντα απο μέσα μου

-Έχεις θράσος μικρέ ...Αυτό το εκτιμώ αλλά δεν θα σε βγάλει σε καλό
-Δεν ξέρω που θα με βγάλει , πάντως ξέρω που θα βγάλει εσένα !
-Χμμμ ...δηλαδή?
-Σε ένα ωραιότατο μπιχλώδες κελί του Impel Down με θέα το ιδιαίτερο δωμάτιο του Magellan !Πήγα να τον κλωτσήσω στο πόδι .Ήταν σίγουρο οτι θα προσπαθούσε να μου το κόψει .Έτσι κι έγινε . με μια κίνηση αρκετά γρήγγορή πήγε να στριφογυρίσει το ξίφος του για να μου το κόψει