Εχθροι κι ομως συμμαχοι[Τελος]

Απο μακρια ακουστηκε ενας κανονιοβολισμος.Μετα απο λιγο και δευτερος.Και τριτος.Ξυπνησα ταραγμενος.Σε λιγες ωρες ξημερωνε η τριτη μερα απο την μονομαχια μου με τον Shigeru.Σημερα θα εδινα ακομα μια μαχη,αυτη την φορα με τον Jabari Hondo,τον καλυτερο ξιφομαχο του νησιου μου.Αυτο θα συνεβαινε βεβαια μονο αν η κατασταση το επετρεπε καθως αυτες οι κανονιες μονο καλο δεν προμηνυαν.Αρπαξα τα κυαλια μου και βγηκα γρηγορα ημιγυμνος εξω.Κοιταξα προς την θαλασσα.Υπηρχαν 3 καραβια αγκυροβολημενα λιγο εξω απο το συνηθως ησυχο λιμανι του νησιου.Στο μεσαιο πλοιο,στο ψηλοτερο του καταρτι ηταν ανοιγμενη μια σημαια.Ηταν μαυρη και ειχε σαν σχεδιο την πανσεληνο και μεσα της μια νεκροκεφαλη.Ο χειροτερος μου φοβος ειχε επιβεβαιωθει.Ο Captain Calico ειχε ερθει για εκδικηση

Ξαναμπηκα βιαστηκα στο σπιτι μου.Φορεσα την καπα μου και τα σπαθια μου.Τελος φορεσα το καπελο μου και ετοιμαστηκα να βγω,οταν ακουσα φασαρια εξω απο την πορτα μου.Βγηκα και ειδα ενα συγκεντρωμενο πληθος απο τους κατοικους της πολης να με κοιταν εξαγριωμενοι.-Εσυ τους εφερες εδω!!!Εξ αιτιας σου βρισκονται εδω!!!-Το ξερω και για αυτο πρεπει να τους σταματησω τους φωναξα και ανοιγωντας δρομο αναμεσα τους αρχισα να τρεχω προς την παραλια.Ο αερας φυσουσε δυνατα,κανωντας την καπα μου να ανεμιζει.Επισης με αναγκαζε να τρεχω κρατωντας σφιχτα το καπελο μου για να μην φυγει.Γρηγορα εφτασα στην παραλια.Σηκωσα το κεφαλι μου και ειδα ψηλα το φεγγαρι.Ειχε πανσεληνο ακριβως οπως στην σημαια του πλοιου.Οι κατοικοι ειχαν δικιο.Οι πειρατες βρισκονταν εεπειδη εγω βιαστηκα να κρινω μια κατασταση και για αυτο εγω επρεπε να ειμαι ο μονος που θα τους αντιμετωπιζε.

Oι κανονιοβολισμοι ειχαν πλεον σταματησει.Κοιταξα προς τα καραβια και ειδα οτι αρχισαν να κατεβαζουν βαρκες.Δυο το καθενα και η καθε βαρκα χωρουσε 6 ατομα.Τριανατα εξι ατομα συνολο,σκεφτηκα.Τα πραγματα ηταν δυσκολα.Μπορει να ειχα δυναμωσει σε σχεση με παλιοτερα αλλα και παλι θα ηταν δυσκολο να τα βαλω μονος μου με τοσα ατομα.Κατα πασα πιθανοτητα,σκεφτηκα,στο τελος αυτης της μαχης θα ειμαι νεκρος.Θα εβαζα τα δυνατα μου ομως για να παρω οσους περισσοτερους μπορουσα μαζι μου.Αν σκοτωνα αρκετους ισως να εφευγαν χωρις να πειραξουν κανεναν απο τους κατοικους.Οι βαρκες πλησιασαν πλεον στην παραλια.Στη βαρκα που ηταν μπροστα απο ολες τις αλλες στεκοταν ορθιος ενας αντρας,οχι ιδιαιτερα ψηλος,με ασπρη γενειαδα και τεραστιες για το μεγεθος του πλατες.Φορουσε ενα πειρατικο καπελο με ενα κοκκινο φτερο και φαινοταν πολυ δυναμικος.Αυτος ηταν ο Captain Calico.Ενας απο τους πιο καταζητουμενους πειρατες της south blue.Και βρισκοταν εδω εξ αιτιας μου...Τα ειχα κανει θαλασσα...

Οι βαρκες εφτασαν πολυ κοντα στην αμμο και οι πειρατες αρχισαν να πηδουν εξω και να βαδιζουν προς το μερος μου.Μπηκαν σε τρεις σειρες των δωδεκα ατομων και ο Captain Calico σταθηκε μπροστα τους.Γυρισε προς το μερος μου και με κοιταξε με ενα βλεμμα που εκανε το αιμα στις φλεβες μου να παγωσει.Φαινοταν σκληρος και αδιστακτος ανθρωπος.
-Εσυ εισαι αυτος που σκοτωσε τον Shigeru? με ρωτησε με βαρια φωνη.
-Ναι, απαντησα προσπαθωντας να ακουγομαι οσο πιο ηρεμος γινοταν.
-Μου φαινετε πολυ δυσκολο να πιστεψω οτι ο πανισχυρος ξιφομαχος μου νικιηθηκε απο ενα παιδακι σαν και σενα.Τον ειχα δει με τα ματια μου να σκοτωνει μονος ολοκληρα καραβια γεματα με Marines.
-Δεν ειμαι ενα απλο παιδακι.Μια μερα θα γινω ο καλυτερος ξιφομαχος,του φωναξα.Ο Calico γελασε ψυχρα και γυρισε προς τους αντρες του,που αρχισαν να γελαν και αυτοι.
-Ναι...ξερω το ηλιθιο ονειρο σου.Με ενημερωσε ο Ruby,ειπε και μου εδειξε εναν απο το πληρωμα του.Ηταν γερο-πειρατης με τον οποιο ειχα ξεκινησα τον καβγα πριν τρεις μερες.Ισως να μην επρεπε να ειμαι τοσο μαλακος μαζι του κα ινα τον σκοτωνα εκεινη την μερα.Τωρα αυτος,ο Ruby,γελουσε μαζι με τους υπολοιπους.Γελουσαν με το ονειρο μου.Αυτο με εκνευρισε.Τραβηξα τα σπαθια μου.Ενα στο καθε χερι και ενα στο στομα.Ο Captain Calico σταματησε να γελαει, με κοιταξε σοβαρα και ειπε:
-Ωστε θες να παιξουμε λοιπον ε?επειδη εδειρες μερικους απο αυτους τους αχρηστους και επειδη σκοτωσες τον Shigeru νομιζεις οτι εισαι μεγαλος και τρανος ε?Τι λετε παιδια να του δειξετε ποσο εξω εχει πεσει? και γυρνωντας προς τους αντρες του εδωσε το συνθημα για επιθεση.

Ορμηξαν ολοι μαζι προς το μερος μου.Εγω στεκομουν αταραχος.Το ειχα παρει αποφαση.'Η θα τους σκοτωνα ή θα πεθαινα.Ξαφνικα ομως η επιθεση τους σταματησε.Τους κοιταξα απορημενος μην καταλαβαινοντας τι ειχε συμβει.Κοιτουσαν προς το μερος μου αλλα οχι εμενα.Κοιτουσαν καπου πισω μου.Γυρισα και αυτο που αντικρισα μονο χαρα θα μπορουσα να μου φερει.Ηταν ο Jabari.
-Oϊ,οϊ...θες να διασκεδασεις μονος σου ή μπορω να πω και εγω στο παρτι?
-Δεν θα μου χαλασεις την διασκεδαση...ειναι αρκετη και για τους δυο μας.
-Χμμ...εγω θα παρω την αριστερη πλευρα και εσυ την δεξια.
-Οκ.Αισθανομουν πολυ πιο ανετα τωρα που ειχα καποιον μαζι μου.Στο μεταξυ οι πειρατες ειχαν σαστισει.-Τι συμαβανει εδω?και ο Jabari Hondo βρισκετε σ'αυτο το νησι?Τα πραγματα γινονται ενδιαφεροντα.Τι καθεστε και τους κοιτατε?Σκοτωστε τους γρηγορα και τους δυο,φωναξε ο Calico και οι πειρατες ξαναρχισαν την επιθεση.Αυτη την φορα δεν εμεινα ακινητος αλλα ορμηξα προς τα δεξια και με την ακρη του ματιου μου επιασα τον Jabari να ορμαει στα αριστερα

Πηδηξα μπροστα,κουλουριαστηκα και εκανα τρεις περιστροφες στην αμμο.Βρεθηκα ακριβως μπροστα απο την πρωτη γραμμη των αντιπαλων μου και στηριζωντας ολο μου το βαρος στο δεξι μου γονατο εκοψα τα ποδια των δυο πρωτων πειρατων.Εμεινα ετσι σκυμμενος, σηκωσα τα δυο κατανα που ειχα στα χερια μου και τα εχωσα στα στομαχια των δυο επομενων.Δυο αλλοι βρεθηκαν στα πλαγια μου,ενας απο τα δεξια και ενας απο τα αριστερα,και προσπαθησαν να μου κοψουν ταυτοχρονα το κεφαλι.Αποκρουσα με ανοιγωντας τα χερια μου και σηκωνοντας τα σπαθια μου ενω με το σπαθι που ειχα στο στομα εσκιζα το στομαχι ενος τριτου.Εσυρα τις λεπιδες μου πανω στις δικες τους και με μια πολυ αποτομη κινηση τους εκοψα τα χερια.Σηκωθηκα ορθιος και κρατησα τα σπαθια σαν να ημουν ετοιμος να τα πεταξω.Αλλα αυτο που εκανα ηταν απλως να τα καρφωσω στο στηθος δυο αντιπαλων μου που ηταν ετοιμοι να μου επιτεθουν.Αυτο αποδειχτηκε λαθος γιατι τα σπαθια σφηνωσαν μεσα για λιγο,πραγμα που προσπαθησε να εκμεταλευτει ενας πειρατης.Ορμηξε κατα πανω μου αλλα του εκοψα τον λαιμο με το τριτο σπαθι μου.Τραβηξα τα αλλα δυο απο τα πεσμενα πτωματα βαζωντας αυτη την φορα αντισταση με τα ποδια μου.Ακουσα καποιον να μου επιτιθεται απο πισω και εφερα ενα σπαθι πισω απο την πλατη μου χρησιμοποιωντας το ως ασπιδα ενω παραλληλα αποκρουα και την επιθεση ενος που ειχε ερθει απο μπροστα.Μειναμε για λιγο σ'αυτη την θεση.Ξαφνικα ομως εσυκψα και με μια πολυ γρηγορη κινηση εκοψα τον πισω μου σε μια βασικη αρτηρια του μηρου,κανωντας τον να χασει πολυ αιμα,και την ιδια στιμη εχωνα το ξιφος μου στα πλευρα του μπροστινου μου.Γυρισα γρηγορα στον πισω μου και αποφασισα να βαλω τελος στον πονο του,κανωντας ενα μεγαλο ανοιγμα απο τον θωρακα μεχρι την κοιλια.

Γυρισα και κοιταξα προς την μερια του Jabari.Eιχε γεμισει πτωματα παντου τριγυρω του και συνεχιζε απτοητος.Αυτη η ελαχιστη στιγμη που αφαιρεθηκα παραλιγο να μου κοστισει την ζωη, γιατι ενας απο τους εναπομειναντες εχθρους μου με ειχε πλησιασει χωρις να τον καταλαβω και ετεινε το σπαθι του προς την καρδια μου.Ισα-ισα προλαβα να αποφυγω την επιθεση του κανοντας ενα βημα πισω.Ετσι οπως ειχε απλωμενο το χερι του,του το εκοψα με μια πολυ γρηγορη κινηση του σπαθιου μου ενω με το σπαθι που χειριζομουν με το στομα του εσκιζα την καρωτιδα.Ειχε αρχισει να ξημερωνει.Σκοτωσα εναν αλλο καρφωνοντας στον στην κοιλια και σερνοντας το σπαθι μεσα του απ'τη μια πλευρα στην αλλη.Οι πειρατες που ειχαν μεινει ορθιοι στην πλευρα μου,μου επιτεθηκαν ολοι μαζι.Απεκρουσα τις επιθεσεις τους και με πολυ σβελταδα καρφωσα τους δυο στο στομαχι και μετα εβαλα τα κατανα μου γυρω απο τον λαιμο του και με μια αποτομη κινηση,ξεκολλησα το κεφαλι απο το υπολοιπο σωμα.Οταν επεσε απο μροστα μου το ακεφαλο πτωμα ειδα ακριβως πισω του τον Captain Calico να με κοιταζει φανερα τρομοκρατημενος.Ετρεξα προς το μερος του.Εκανα ενα σαλτο στον αερα.Ο ηλιος ανετειλε ακριβως την στιγμη που το ξιφος μου τρυπoyσε τον λαιμο του Calico.O Jabari στην αλλη μερια αποτελειωνε τον τελευταιο του αντιπαλο.Η μαχη ειχε τελειωσει.

Eβαλα τα σπαθια στις θηκες τους και πηγα προς τον Jabari.-Πως βρεθηκες εσυ εδω? τον ρωτησα.Τραβηξε το σπαθι του απο τον τελευταιο πειρατη και με κοιταξε.-Εμαθα απο τους ανθρωπους στην πολη τι συνεβαινε εδω,και σκεφτηκα πως θα ηταν αδικο για σενα να δωσεις δυο δυνατες μαχες μεσα στην ιδια μερα.Αλλωστε,ηταν ενα καλο ζεσταμα...
-Χα...οντως,ειπα γελωντας. Jabari σοβαρεψε και με κοιταξε παγερα.
-Το οτι σε βοηθησα εδω ομως,δεν αλλαζει καθολου την κατασταση μεταξυ μας.Σκοτωσαμε και οι δυο απο 18 ατομα και αυτο μας κανει ισους.Πρεπει να δουμε ποιος ειναι ο καλυτερος στο νησι.Οποτε η μονομαχια μας σημερα δεν ακυρωνετε.
-Για τιποτα στον κοσμο,ειπα μην μπορωντας ομως να συγκρατησω την χαρα στην φωνη μου.Ενας τοσοδυνατος ξιφομαχος με θεωρουσε ισο του.Ειμουν πολυ ευτυχισμενος και αρχισε να γελαω δυνατα.Ο Jabari με κοιτουσε απορημενος και αυτο με εκανε να γελαω πιο δυνατα.
-Ελπιζω να μην εφαγες κανενα χτυπημα στο κεφαλι και να τα χασες.
-Αχαχαχα...αντιθετως!!!Ειμαι καλυτερα απο ποτε,του ειπα και γυρισα για να φυγω.

Στον δρομο προχωρουσα αργα,σφυριζωντας.Ο ηλιος πλεον ελαμπε ψηλα ενω ο βραδινος αερας ειχε κοπασει.Εφτασα μετα απο ωρα στο σπιτι μου.Κοιταχτηκα στον καθρεφτη που βρισκοταν κρεμασμενος στον τοιχο πισω απο την πορτα.ΕΙΜΟΥΝ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΙΜΑΤΑ!!!Απο το προσωπο μου μεχρι τις μαυρες μποτες μου,υπηρχαν παντου κηλιδες αιματος αλλου μεγαλυτερες και αλλου μικροτερες.Ευτυχως που η μανα μου ελειπε.Ειχε παει επισκεψη στην αδερφη της στην Centaurea εδω και δυο μερες και θα εμενε εκει για αρκετο καιρο.Μπηκα στο μπανιο και αφησα το καυτο νερο να παρει ολη την βρωμια και την κουραση απο πανω μου.Αρχισα να σκεφτομαι τα γεγονοτα των τριων τελευταιων ημερων.Ειχα αρχισει να αλλαζω μεσα μου εξ'αιτιας αυτων των γεγονοτων.Αισθανομουν πιο ωριμος πνευματικα ενω και η σωματικη μου δυναμη εδειχνε να βρισκετε στα ανωτερα επιπεδα που βρεθηκε ποτε.

Bγηκα απο το μπανιο,σκουπιστηκα,φορεσα ενα παντελονι και πηγα αραξα στο κρεβατι μου.Παροτι η κουραση μου ηταν τρομερη δεν θα κοιμομουν.Δεν επρεπε να κοιμηθω γιατι με την κουραση που ενιωθα μπορει να κοιμομουν πολυ βαρια και να μην καταφερνα να ξυπνησω στην ωρα μου.Αυτο θα ηταν μεγαλη προσβολη για τον αντιπαλο μου.Αραζα και κοιτουσα το ταβανι του σπιτιου μου σαν χαμενος.Ξαφνικα μου ηρθε η ιδεα.Ηξερα πως θα εμενα ξυπνιος αλλα παραλληλα θα χαλαρωνα κιολας.Σηκωθηκα απο το κρεβατι μου και αρπαξα το ξυλινο κατανα που χρησιμοποιουσα για τις προπονησεις μου.Το ακουμπησα στον ωμο μου και βγηκα απο το σπιτι φορωντας μονο το παντελονι μου και σαγιοναρες.Παρατηρησα οτι σε ενα σπιτι πιο κατω, απο το παραθυρο με κοιτουσε μια κοπελα.Της χαμογελασα,αυτη κοκκινησε και τραβηξε γρηογορα τις κουρτινες.Κρατωντας το χαμογελο στα χειλη μου αρχισα να ανηφοριζω στον λοφο που εξασκουσα τις τεχνικες μου.

Εφτασα συντομα και αφου εκανα ενα μικρο ζεσταμα αρχισα την κανονικη προπονηση.Σιγουρα αυτο θα με κρατουσε ξυπνιο.Μετα απο αρκετη ωρα εντονης εξασκησης αποφασισα πως ηταν η στιγμη να χαριζω στον ευατο μου μερικες στιγμες χαλαρωσης.Σταματησα,βρηκα τον κανονικο ρυθμο της αναπνοης μου και καθισα οκλαδον στο χορταρι.Λιγος διαλογισμος και αυτοσυγκεντρωση θα μου προσφεραν καλυτερη ξεκουραση απο εναν υπνο.Εκλεισα τα ματια και συγκεντρωθηκα.Η φυση γυρω μου ηταν σαν να ηρεμουσε και αυτη.Δεν ακουγοταν σχεδον τιποτα περα απο το τιτιβισμα μερικων πουλιων και τοην θαλασσα.Ανοιξα αποτομα τα ματια μου οταν ενιωσα καποια αλλαγη.Πρεπει να διαολογιζομουν για πανω απο μια ωρα.Κοιταξα στον οριζοντα και ειδα οτι ο ηλιος ειχε αρχισει να δυει.Η ωρα της μαχης μου με τον Jabari Hondo πλησιαζε.

Eπεστρεψα σπιτι γρηγορα και ντυθηκα βιαστηκα.Φορεσα την καπα και το καπελο μου,πηρα τα απαθια μου αλλα πριν τα δεσω γυρω μου σταματησα για λιγο και τα παρατηρησα.Ααυτα εδω τα κατανα θα με βοηθουσαν να πραγματοποιησω τον στοχο μου.Το οτι αφησε αυτα τα σπαθια πισω του ηταν το μονο καλο που ειχε κανει ο πατερας μου.Ανηκαν στην οικογενεια μου για πανω απο 400 χρονια.Τα δυο ειχαν μαυρο δεσιμο στην λαβη και μαυρο θηκαρι.Ομως το τριτο ειχε ασπρη λαβη,σκαλισμενη με εικονες απο μαχες του παρελθοντος και το τελειωμα της ηταν ενα κεφαλι δρακου που εδειχνε τα δοντια του.Στη μεση ειχε ενα μικρο κοκκινο ρουμπινι.Το θηκαρι του ηταν επισης μαυτο αλλα ηταν σκαλισμενο με τρια ιδεογραμματα.Τιμη,θαρρος,συμπονια.Τιμη σε καθε τομεα της ζωης,θαρρος απεναντι σε ολες τις δυσκολιες και συμπονια απεναντι στος πιο αδυναμους.Αυτο ηταν το αγαπημενο μου σπαθι και το χρησιμοποιουσα με το στομα.

Σταματησα να ρεμβαζω γιατι ειδα οτι ειχε αρχισει να σκοτινιαζει σιγα σιγα.Φορεσα γρηγορα τα σπαθι αμου και αρχισα να τρεχω προς την παραλια.Οταν εφτασα εκει ο Jabari Hondo με περιμενε ηδη.Ειχε πολυ σκληρο και παγερο υφος και φαινοταν ετοιμος να δωσει πραγματικα τα παντα σε αυτη την μαχη.Οατν τον ειδα να με κοιταει ετσι, πηρα και εγω ενα πολυ σοβαρο υφος για να του δειξω οτι και εγω δεν ειχα ερθει για να παιξω, αλλα για να μονομαχησω με με ολες μου τις δυναμεις.
-Για μια στιγμη νομιζα πως δεν θα ερχοσουν μου ειπε
-Μα σου ειχα πει οτι δεν θαεχανα αυτη την μαχη για τιποτα στον κοσμο.Επρεπε να εμπιστευτεις τον λογο μου.
-Δεν σε γνωριζω αρκετα ακομα για να ξερω τι ανθρωπος εισαι και αν μπορω να σου εχω εμπιστοσυνη.Για την ακριβεια μεχρι πριν δυο μερες απλως απλως γνωριζα το ονομα σου.Δεν ηξερα οτι εισαι και καλος ξιφομαχος.
-Εγω ομως γνωριζα για την δεινοτητα με την οποια χειριζεσε το ξιφος.Ειναι ενα θεμα που το συζητουν συχνα μεταξυ τους οι κατοικοι της πολης.Η παρουσια σου τους κανει να νιωθουν ασφαλεια.
-Και εγω αναγνωρισα ευκολα οτι και εσυ εχεις μεγαλες ικανοτητες.Λοιπον...εισαι ετοιμος να μαθουμε ποιος ειναι ο καλυτερος?ειπε και τραβηξε το σπαθι του.Ο ηλιος εδυε πισω μας δινοντας ενα επικο τονο στο σκηνικο.Εβγαλα και εγω τα δικα μου,εβαλα αυτο με την ασπρη λαβη στο στομα και κρατησα τα αλλα δυο στα χερια,αντικριστα το ενα στο αλλο.
-Οσο ποτε,ειπα και ετρεξα καταπανω του.

Απεφυγε την επιθεση μου κανωντας ενα βημα προς τα πλαγια και εγω εφυγα μπροστα.Προσπαθησε να μου κοψει το κεφαλι αλλα τελευταια στιγμη εσκυψα και την γλιτωσα.Ετσι οπως ειμουν σκυμμενος απλωσα το ενα ξιφος για να του κοψω το ποδι αλλα πηδηξε ψηλα και μου εριξε κλοτσια στα μουτρα.Αιμα αρχισε να τρεχει απο τυ μυτη και ψιλοζαλιστηκα.Τοτε προσαπθησε να με καρφωσει στον λαιμο.Προλαβα και εβαλα τα σπαθια που κρατουσα στα χερια και σταματησα την επιθεση του.Εριξε ολο το βαρος του και με πιεσε πολυ για να καμψει την αντισταση μου,ομως βαζωντας ολη μου την δυναμη καταφερα και τον εριξα πισω.Αυτη ηταν η ευκαιρια μου.Ορμηξα πανω του αλλα ο Jabari με μια κλωτσια στο στομαχι με εστειλε πισω.Αυτη την φορα δεν επεσα γιατι βρεθηκε ενα δεντρο στον δρομο μου και ισσοροπησα πανω του.Ετσι οπως ειμουν ακουμπισμενος στο δεντρο τον ειδα να τρεχει γρηγορα καταπανω μου.Γλυτωσα τον θανατο κανωντας στα πλαγια.Ο Jabari γυρισε πολυ γργορα το σπαθι του σημαδεωντας και παλι τον λαιμο μου αλλα εγω,εξισου γρηγορα,το παγιδεψα αναμεσα στα 3 δικα μου.Με μια κινηση το εστειλα πολυ ψηλα αφοπλιζωντας τον.Το σπαθι προσγειωθηκε μετα απο λιγα δευτερολεπτα αρκετα μακρια μας.Ο Jabari με κοιτουσε περιμενωντας το τελειωτικο χτυπημα.

Ομως εγω δεν ειχα καμια προθεση να κανω κατι τετοιο.Αντιθετα εβαλα τα σπαθια πισω στα θηκαρια τους.O Jabari με κοιτουσε απορημενος.Δεν του δωσα σημασια και εκανα να φυγω.
-ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟ ΚΑΝΕΙΣ??? μου φωναξε.-Γιατι δεν με σκοτωνεις?
-Δεν χρειαζετε του ειπα χωρις να γυρισω να τον κοιταξω.-Το οτι σε νικησα μου ειναι αρκετο.Αλλωστε καποιος θα πρεπει να προστατευει το νησι μεχρι να επιστρεψω.Τον ακουσα πισω μου να πνιγετε σε λυγμους.Γυρισα και τον κοιταξα.Δακρυα ετρεχαν στα μαγουλα του.Αμεσως σηκωσε το μανικι του για να σκοπιστει.Ηταν περηφανος πολεμιστης,αλλα το γεγονος οτι τον αφησα να ζησει παροτι τον νικησα τον συγκινησε.-Εχε το νου σου για νεα.Καποια μερα ισως να ακουσεις οτι εγινα ο μεγαλυτερος ξιφομαχος στον κοσμο.
-Hai...ειμαι σιγουρος.Εχεις ολα τα χαρισματα,μου ειπε και αυτο γεμισε την καρδια μου χαρα.Ξαναγυρισα και αρχισα να περπαταω προς την βαρκα μου.-Να μου τους προσεχεις του φωναξα ενω πηδουσα στην βαρκα.-ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ...ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΛΑ ΧΕΡΙΑ μου φωναξε.Καθησα με πλατη προς το νησι και τον Jabari και χαμογελωντας αρχισα τραβαω κουπι.Επιτελους ξεκινουσα!!!

Όνομα: Swiftblades Jim
Haki Points: -
Player of the Month Points: 8
Beli: 25.000
Bounty/Fame Points:+5.000.000
Παρατηρήσεις: Καλή ιστορία αλλά υπέρβαλες στο σημείο που λες ότι σκότωσες 18 άτομα.Για αυτό έχασες Beli.