Ερωτας Ξανα...[Τελος]

Ειχα αφησει πισω μου το Mecha Island, και πλεον κατευθυνομουν στο Avalon Island...
Ειχα ακουσει πως ηταν ενα αρκετα ωραιο και ηρεμο για μενα μερος μιας που δεν ειχε ουτε εναν Μαριν επανω του...Ο καιρος ηταν αρκετα καλος, ενα ελαφρυ αερακι φυσουσε ευνοικα προς την κατευθυνση που ηθελα... Ετσι δεν χρειαζοταν ιδιαιτερη προσπαθεια να κουμανταρω το πλοιο μου απλα ειχα στερεωσει το πηδαλιο στην πορεια που επρεπε να εχω και ειχα αφησει τον ανεμο να με παει... Προσπαθουσα εδω και καιρο να αναπτυξω τις ικανοτητες που μου εδινε το φρουτο μου, μπορουσα να πεταξω και να γιατρευτω, αλλα αυτο που πραγματικα ηθελα ηταν ενα επιθετικογενες φρουτο... Προσπαθουσα να κανω τις φλωγες μου να καινε, βεβαια δεν ειχα προσπαθησει ποτε ιδιαιτερα να καψω καποιον αντιπαλο μου αλλα θα μου αρεσε να μπορω να το κανω κατα βουληση... Βεβαια το μονο που ειχα καταφερει μεχρι τωρα ηταν το να τους δωσω ενα γαλαζο-χρυσο χρωμα, οποτε δεν μπορουσα να πω πως εκανα ιδιαιτερα μεγαλη προοδο αλλα ειχα καταφερει να το αλλαξω εστω και λιγο...!

Το μονο μου προβλημα ηταν πως καταναλωνα παρα πολυ ενεργεια προσπαθωντας να το κανω αυτο και επρεπε συνεχως να τρωω, τα τροφιμα μου ειχαν αρχισει να τελειωνουν και ηλπιζα πως θα φτασω νωρις στον προορισμο μου... Σταματησα την προσπαθεια για να ξεκουραστω λιγακι, ειχα αρχισει να εχω προβληματα στην αναπνοη μου, μαλλον επειδη ειχα συνεχως ενεργοποιημενο το φρουτο μου ο οργανισμος μου ειχε αρχισει να μην αντεχει αλλο.
"Θα πρεπει να το διορθωσω και αυτο" σκεφτηκα, καλως ή κακως οι μεχρι τωρα μαχες μου τελειωναν σχετικα ευκολα, οποτε δεν ειχα ποτε προβλημα με την διαρκεια του φρουτου μου...
"Ας ελπισουμε πως θα ειναι πραγματι ησυχο μερος εκει... Θα μου κανει καλο λιγη προπονηση μονος μου, πρεπει να αυξησω και αλλο την αντοχη μου οταν γινομαι φοινικας..."
Με αυτες τις σκεψεις ξαπλωσα διπλα στο πηδαλιο και χαλαρωσα... Ενας λαμπερος και ζεστος ηλιος με ελουζε με τις ακτινες του, και το χαλαρο αερακι ηταν οτι πρεπει για να χαλαρωσει κανεις...

Εκλεισα τα ματια και συντομα με πηρε ο υπνος,βρεθηκα σε εναν αλλο κοσμο... Ηταν ονειρο, ενα ωραιο μαλλον ονειρο. Ημουν μαζι με την Shinobi ξανα, σε μια παραλια οι δυο μας...
Πεταχτηκα απο τον υπνο μου, μεσα στον ιδρωτα, κοιταξα γυρω μου... Ημουν ξανα στο πλοιο μου, μονος μου...
Πρεπει να την ξεχασω... ειπα στον εαυτο μου καθως με χαστουκιζα για να μην την σκεφτομαι... Αλλωστε της ειπα να ερθει μαζι μου και αρνηθηκε... Δεν ειχα καποιον λογο πλεον να την σκεφτομαι...
Σηκωθηκα και συνεχεια την προσπαθεια να επηβληθω πανω στις φλωγες μου, δεν περιμενα καποιο αξιολογο αποτελεσμα απλα ηθελα κατι για να αλλαξω τις σκεψεις μου...

Σχετικα συντομα ωστοσο και η διαθεση μου και οι σκεψεις μου αλλαξαν, μιας που αχνοφαινοταν μπροστα μου το ομορφο Avalon Island... Φαινοταν σαν να ειναι τεραστιο νησι απο μακρια, "ελπιζω να εχει και λιγη δραση εδω περα" σκεφτηκα...
Εξωτερικα τουλαχιστον το νησι αυτο δεν εδειχνε καθολου βαρετο...!
Οσο πλησιαζα εβλεπα ολο και πιο πολλες λεπτομερειες, και ναι αυτο το μερος ηταν σιγουρο πως δεν θα με αφηνε να βαρεθω... Φαινοταν ιδιαιτερα πλουσιο νησι, πραγμα ιδιαιτερα καλο μιας που θα θελα να κανω μερικες "αναληψεις", γιατι σχεδον μου ειχαν τελειωσει τα λεφτα!
Η πολη του Avalon Island ηταν μια μεγαλούπολη.Ειχε ιδιαιτερα ψηλά και πέτρινα "στολισματα" οπως κτιρια αλλα και αγαλματα κλπ κλπ. Βεβαια παρατηρωντας πιο καλα, ειδα πως το κατω μισο της πολης ηταν εντελος διαφορετικο... Εμοιαζε λες και ηταν μια αλλη πολη, εκει τα κτιρια ηταν πολυ απλα και ανα μερη μπορουσες να διακρινεις καπνο απο φωτια... Προφανως δεν εμεναν μονο πλουσιοι στο νησι αυτο...

Σχεδον ειχα φτασει, πλεον οι υποψιες μου ειχαν επιβαιβεωθει απολυτα... Το νησι χωριζοταν σε δυο "ομαδες" πλουσιοι και φτωχοι... Επεισης για κακη μου τυχη ειδα και αρκετους αντρες ντυμενους στα μπλε, πραγμα που σημαινε πως εδω υπηρχαν και Μαριν... Δεν με πειραζε ιδιαιτερα να ξεκινησω μαχη μαζι τους, αλλα δεν θα ελεγα και οχι αν μπορουσα να την αποφυγω...
Εδεσα το πλοιο μου σε μια παραλια αποκρυφη απο τα ματια του κοσμου, φαινοταν ησυχο μερος και ετσι αποφασισα να το εκμεταλευτω και να αφησω εδω το πλοιο μου... Δεν υπηρχε καποιος ιδιαιτερος λογος να να δειξω σε ολους πως εφτασε καποιος πειρατης στην πολη, αν και μαλλον θα με ηξεραν ηδη απο τα Wanted Posters...!
Ξεκινησα λοιπον για να παω προς την πολη, ηθελα επειγοντος να φαω και να κανω μια ερευνα "αγορας", οποτε το καλυτερο μερος για την δουλεια αυτη θα ηταν ενα απο τα μπαρ της πολης...
Σιγουρα θα ηξεραν να μου δωσουν τις πληροφοριες που ηθελα να παρω...

Πραγματι πηγα στο μπαρ και αφου εκατσα σε ενα τραπεζι και εφαγα επιτελους, ρωτησα τον σερβιτορο για πληροφοριες πανω στο νησι...
Μου ανεφερε πως τους τελευταιους δυο μηνες ειχαν εγκατασταθει εδω καποιοι elite μαριν, οι οποιοι "προστατευαν" τους πλουσιους του νησιου, αυτους δηλαδη που εμεναν στο επανω μερος της πολης. Απο τους φτωχους της πολης, οι οποιοι εμεναν στις πιο κατω συνοικιες και ειχαν πολλα προβληματα με τους παρανομους που παραμονευαν στα σοκακια και στις γωνιες...
Προς βοηθεια των φτωχων, ειχαν ερθει και καποιοι επαναστατες, οι οποιοι εναντιονονταν στους πλουσιους και τους Μαριν, ετσι ωστε να καταφερουν να τους "κλεψουν" για να βοηθησουν οικονομικα τους φτωχους...
Παρακολουθουσα με προσοχη ολα οσα μου ειπε, σκεφτομενος παραλληλα πως θα ηταν μια καλη ευκαιρια να... Αναμειχθω με τους επαναστατες ετσι ωστε να "ενισχυσω" λιγο τα οικονομικα μου...
Αλλωστε δεν ειχα και καποια ιδιαιτερη υποχρεωση να "δωρισω" ολα οσα θα μπορουσα να κλεψω...!

Πηρα τις πληροφοριες μου και ξαναβγηκα στην πολη, σκεφτηκα πως το μονο που θα ειχα να κανω για να αναμειχθω με τους επαναστατες θα ηταν το να βρω μερικους αγανακτησμενους φτωχους... Ολο και καποιος επαναστατης θα ηταν εκει γυρω, υστερα θα μπορουσα καλιστα να τον... Καθαρισω και να μεταμφιεστω σε επαναστατη...
Ετσι και εγινε, υστερα απο λιγη ωρα "βολτας" στα ερημικα σοκακια του κατω μερους της πολης βρηκα μια "ομαδα" ανθρωπων να "μαχετε" με μερικους μαριν... Δεν φαινονταν για επαναστατες οποτε μαλλον ηταν κλεφτρονια ή απλα φτωχοι πολιτες... Ωστοσο κατι μου ελεγε πως ολο και καποιος επαναστατης θα εμφανιζοταν να τους βοηθησει, και ηρθε!... "Το τελειο θυμα..." σκεφτηκα, ενας επαναστατης που φορουσε κατι σαν κουκουλα στο κεφαλι του εμφανιστηκε μαζι με μερικους αλλους και μπλεχτηκαν στην μαχη απεναντι στους Μαριν...Πλησιασα διχως να με παρει κανενας ειδηση και την καταλληλη στιγμη, "βουτιξα" τον επαναστατη και εξαφανιστηκα στα σκοταδια... Η φασαρια της μαχης θα ηταν οτι πρεπει για να καλυφθουν οι κραυγες του...!!Το σχεδιο μου πηγαινε κατ'ευχην...!

Απευφυγα τις περιτες κινησεις για να μην του δωσω την αφορμη να ακουστει πολυ... Του γυρισα αποτομα το κεφαλι σπαζοντας του τον σβερκο, επεσε νεκρος στο εδαφος... Διχως να χασω λεπτο, τον εγδυσα και φορεσα τα ρουχα του... Η κουκουλα που ειχε στο προσωπο του εκρυβε μια τεραστια ουλη που ειχε αναμεσα στα ματια του... Κατα πασα πιθανοτητα θα ηταν τυφλος απο το ενα ματι... Αφου ντυθηκα επιασα το πτωμα και το πεταξα σε εναν υπονομο, πλεον δεν ειχα καποιον λογο να φοβαμαι μην αποκαλυφθω... Οσο θα επαιζα καλα τον ρολο μου ημουν απολυτα καλυμενος...!Επεστρεψα στη μαχη, δεν ειχε τελειωσει ακομα. Οι υπολοιποι επαναστατες δεν εδειχναν να εχουν καταλαβει την απουσια του συντροφου τους, και ετσι μπλεχτηκα και εγω στη μαχη... Οι μαριν εξολοθρευτηκαν αρκετα ευκολα μιας που ειχαμε ενα πλεονεκτημα λογω περισσοτερων ατομων...
Εισαστε ολοι καλα; ρωτησε τους πολιτες ενας απο τους Μαριν...
Μια χαρα... Χαρη σε σας...
Αντρες πισω στο οχυρο... Θα ερθει η ωρα τους, να ειστε σιγουροι... ειπε απευθυνομενος συγχρωνος σε εμας και στους πολιτες...

Ακολουθησα τους υπολοιπους επαναστατες πισω στο οχυρο τους, ηταν πραγματι ιδιαιτερα μεγαλο και προσεχτικα φτιαγμενο... Υποθετω πως αυτο δειχνει την δυναμη των επαναστατων, πρεπει να ηταν πανω απο διακοσιοι επαναστατες σε αυτο το νησι... Αυτο που με ανησυχισε ηταν πως συμφωνα με τον σερβιτορο στο μπαρ, οι Μαριν κατειχαν ιδια ή και περισσοτερη δυναμη... Πραγμα που σημαινε πως αναμεσα σε εμενα και τα πλουτοι των πλουσιων υπηρχαν τουλαχιστον 200 επαναστατες και αλλοι 200 Μαριν...
Προχωρωντας σκεφτομουν τον πιο ευκολο τροπο για να μπορεσω να ξεγλυστρισω απο αυτους, γιατι ξαφνικα η ιδεα του να μπω μεταμφιεσμενος σε ενα στρατοπεδο επαναστατων αφου πρωτα ειχα σκοτωσει εναν δικο τους, δεν μου αρεσε καθολου...Τις σκεψεις μου διεκοψε μια γυναικια φωνη...
Yukio...εε Yukio...
Μου πηρε λιγα δευτερολεπτα να καταλαβω πως μιλουσε σε μενα...
Εεε.. καλησπερα...
Τι παει να πει καλησπερα;Πως μιλας ετσι σε εναν ανωτερο σου;

Καλησπερα κυριε...Κυρια ηθελα να πω!!! ειπα βιαστηκα...!!
Χαχα Yukio...Δεν πιστευω πως το εχαψες αυτο...Σε ξερω απο 10 χρονων ειναι δυνατων ποτε να σου ζητησω να μου μιλας διαφορετικα τωρα που ειμαι Commander στην μοιρα σου;
Δεν απαντησα, γιατι ειχα μεινει και κοιταγα κατι που δεν μπορουσε να ισχυει... Εβλεπα και παλι μπροστα μου την Shinobi...Το ιδιο ακριβως χαμογελο, τα ιδια χαρακτηριστικα, τα ιδια ολα...
Εεε...ξυπνα!!! μου ειπε ειρωνικα...
Συ...συγγνωμη...
Ααα δεν πας καλα σημερα...Με ξεχασες; Η Hiyoko ειμαι...Μηπως χτυπησες πουθενα το κεφαλι σου;...
Οχι απλα ημουν λιγο χαμενος στην μαχη που ειχαμε πριν... ειπα οσο πιο πειστικα μπορουσα...!
Οκ...αρκει να εισαι καλα!!! Λοιπον τι λες; Θα κανουμε λιγη προπονηση...;

Δίχως να κάνεις αλλιώς συμφώνησες και ακολούθησες την Hoyoko στο πεδίο προπόνησης. Στον δρόμο σας όμως συναντήσατε έναν φύλακα που ζήτησε και από τους δυο σας ένα σύνθημα. Η Hiyoko το ψιθύρισε στο αυτί του φύλακα και εσύ πανικόβλητος την ρώτησες αν ήξερε το δικό σου με την δικαιολογία ότι έχασες το χαρτί που ήταν γραμμένο. Ευτυχώς για σένα τα συνθήματα πήγαιναν σε ζευγάρια άρα το ήξερε. Την δεύτερη φορά όμως που έσκυψε να πει το σύνθημα σου φάνηκε ότι είδε λίγο κάτω από την κουκούλα σου. Από την στιγμή όμως που δεν αντέδρασε εσύ επαναπαύτηκες και μπήκατε χωρίς πρόβλημα στο πεδίο.

Μπηκαμε στην αρενα της προπονησης, το εδαφος ηταν βαμενο κοκκινο σε αρκετα σημεια πραγμα που σημαινε πως εδω μεσα ο ενας εβλεπε τον αλλο ως πραγματικο αντιπαλο... Επρεπε να προσεχω, πρωτον δεν την ηξερα και ετσι δεν ημουν σε θεση να ξερω την δυναμη της, δευτερον επρεπε να προσεχω ωστε να μην χρειαστει να χρησιμοποιησω το φρουτο μου...Αν τυχαινε κατι τετοιο δεν θα ειχα πλεον καμια καλυψη απεναντι στους επαναστατες...
Λοιπον τι προτειμας; Σπαθια ή αοπλη μαχη...;
Χμ... Προτειμω αοπλη, θα ειναι πιο ενδιαφερον ετσι... η αληθεια ειναι πως ηθελα απλα να αποφυγω το γεγονος μιας πληγης απο σπαθι, γιατι θα εμφανιζονταν οι φλωγες μου...
Yukio-kun...Θες μαχη σωμα με σωμα;...
Εεε...
Hiiiii!!!!

Μου χαμογελασε πονηρα και πηρε θεση μαχης, ωστοσο το βλεμμα της εκρυβε ποθο και οχι ετοιμοτητα για μαχη...Κατα πασα πιθανοτητα η Hiyoko και ο Yukio ειχαν καποιου ειδους ερωτικη σχεση, ετσι λοιπον σκεφτηκα να παιξω στην θεση του ωστε να μπορεσω να επιτευξω τον στοχο μου..."Ή μηπως να γινω αυτος σε "ολους" τους τομεις???"
Yukio-Kun τι επαθες; Δεν πιστευω να ντρεπεσαι να με...αγγιξεις μετα απο τοσα βραδυα...!!!
Μπορω να σε αγγιξω;Ελευθερα...
Αν εισαι το ιδιο καλος μαζι μου, οπως και χθες...!
Melorine....!!!!

Παρα ολα τα ερωτικα παιχνιδακια της Hiyoko η μαχη μας ξεκινησε και ηταν αρκετα σοβαρη... Βεβαια δεν ηταν ιδιαιτερα δυσκολη αντιπαλος και ετσι μπορουσα ευκολα να σταματαω τις επιθεσεις της καθως και να την..πλησιαζω...αρκετα! Ημουν πλεον σιγουρος πως ειχε καποιον δεσμο με τον Yukio μιας που το τοπιο για..."λαβες" που τις εκανα μου το αφηνε παντα ελευθερο...!
Καπως ετσι εξελιχθηκε ολη η μαχη μας, κανενα ιδιαιτερο ενδιαφερον απο πλευρας αντιπαλου αλλα μεγαλο ενδιαφερον απο πλευρας γυναικας..εε πληροφοριων...!!
Yukio-kun εισαι δυνατος οπως παντα...Παλι με νικησες, εσυ επρεπε να εισαι αρχηγος οχι εγω...
Μα αν ημουν αρχηγος δεν θα μπορουσα να ειμαι απο κατω σου...εε να σε υπηρετω εννοω...
Με κοιταξε με ενα περιεργο βλεμμα, ημουν σιγουρος πως της αρεσε ο τροπος που της μιλουσα...
Yukio-kun... Με κανεις και κοκκινιζω...σταματα...!!!
Χαχα ενταξει ενταξει... Απλα χαιρομαι που σε βλεπω για αυτο...
Και γω...Αλλα κατι μου μοιαζει λιγο διαφορετικο στην φωνη σου Yukio-kun...
Εεε ναι...εχω κρυωσει..Δεν ειναι τιποτα...
Να προσεχεις ομως...Μην μου αρρωστησεις...! ειπε καθως βγαιναμε απο την αρενα...!

Το βραδυ εκατσα με τους υπολοιπους επαναστατες γυρω απο την φωτια, απο οτι φαινεται ο ανθρωπος που ειχα σκοτωσει ο Yukio φορουσε συνεχως την κουκουλα αυτη. Μιας που κανενας δεν μου ειχε πει να την βγαλω, οποτε μαλλον ειχαν συνηθισει να τον βλεπουν ετσι...
Το κρεας ψηθηκε και αρχισαμε το φαγητο και το ποτο, ηταν λες και καναμε γλεντι, λες και δεν γινοντουσαν μαχες με τους Μαριν καθε μερα... Οσο πιο πολυ καθομουν εδω τοσο περισσοτερο ηθελα να παρατησω την ¨"αποστολη" που ειχα θεσει στο εαυτο μου και να παω οσο πιο μακρια γινεται απο αυτο το τρελο μερος...
Καληνυχτισα τους υπολοιπους επαναστατες με την προφαση πως ημουν κουρασμενος και εφυγα απο κοντα τους...Η μασκα με ειχε κανει να σκασω, επρεπε επιγοντως να την βγαλω για να παρω λιγο αερα. Δεν εβλεπα την ωρα να φτασω στη σκηνη μου, μολις μπηκα μεσα γδυθικα και πηγα να βγαλω την μασκα μου...
Μη την βγαλεις...Θελω να νομιζω πως εισαι αυτος... ακουστικε η φωνη της Hiyoko μεσα στα σκοταδια...
Hi...hiyoko? Τι κανεις εδω;
Ξερω πως δεν εισαι ο Yukio...Εκεινος ειναι ξενερωτος ενω εσυ....ΜΙΑΟΥ...!!

Ειχα μεινει αναυδος, πως με καταλαβε; ποτε με καταλαβε; Το ειχε πει αραγε και στους αλλους επαναστατες; Με ειχαν περικυκλωσει;
Ηρεμισε κουκλε... Δεν το ειπα σε κανεναν... μου ειπε διαβαζοντας τις σκεψεις μου απο την εκφραση μου...
Ποτε το καταλαβες;
Απο την αρχη, οσο καλος πολεμιστης ηταν ο Yukio αλλο τοσο χαλιας ηταν με τις γυναικες...Ενω εσυ εισαι διαφορετικος... ειπε με ερωτικη φωνη και λαγνο υφος...
Εεε εγω...εεε...ξερεις...
Μη πεις τιποτα...προλαβαινουμε οσο ειναι ακομα νεκρος ο Yukio...ελα εδω..ειπε και με τραβιξε κατω απο τα σεντονια...

Υ.γ. οι επομενες σκηνες ειναι σοκαριστικες και ακρως ακαταλληλες γι'αυτο και δεν μπορουν να καταγραφουν στην ιστορια...

Το επομενο πρωινο:
Ξυπνησα κουρασμενος απο την βραδυνη μου "συζητηση" με την Hiyoko, κοιταξα διπλα μου και την ειδα να κοιμαται υσηχη και ευχαριστημενη...Την ξυπνησα υστερα απο λιγο και της ειπα ολο το σχεδιο μου, εφοσον δεν με ειχε καταδωσει μεχρι τωρα υπεθεσα πως μπορουσα να την εμπιστευθω...
Με ακουγε προσεχτικα και στο τελος μου ειπε πως δεν εχει καποιο προβλημα να με βοηθησει, υπο την προηποθεση βεβαια οτι θα "συζητουσαμε" αλλη μια φορα πριν το πρωινο με τους αλλους επαναστατες...
Υστερα απο το συμβαν σηκωθηκαμε και εγω ξαναεβαλα την μασκα, κατευθυνθηκαμε στο κεντρο του στρατοπεδου, οπου η Hiyoko ανακοινωσε πως σημερα θα χτυπουσαμε την τραπεζα που ηταν μαζεμενα ολα τα πλουτη των πλουσιων του Avalon Island...
Οι επαναστατες συμφωνησαν και ετσι κατσαμε για να βγει το σχεδιο μαχης...Πεντε ατομα επελεγμενα απο την Hiyoko θα εμπεναν στην τραπεζα ενω ολοι οι υπολοιποι επαναστατες θα πολεμουσαν οποιον Μαριν ερθει για να μας σταματησει...Αφου οι υπολοιποι τεσσερις επελεχθηκαν ετοιμαστικαμε και ξεκινησαμε για την πολη...
Ολοι πηραν θεσεις μαχης και η αποστολη ξεκινησε, μπηκαμε στην τραπεζα και αρχισαμε να μαζευουμε τα λεφτα, οι Μαριν δεν αργησαν να καταλαβουν τι γινεται και αρκετα συντομα φωνες και σπαθια ακουγονταν απο τον δρομο...

Συντομα ειχαμε μαζεψει οσα χρηματα και κοσμηματα μπορουσαμε να κουβαλησουμε και ετσι κατευθυνθηκαμε προς την εξοδο. Οταν βγηκαμε εξω η Hiyoko ειπε να χωριστουμε και να ξανασυναντηθουμε στο στρατοπεδο, ετσι και εγινε οταν οι υπολοιποι τεσσερις επαναστατες εφυγαν εκεινη με οδηγησε μεσα απο κατι σοκακια μακρια απο την μαχη...
Βγηκαμε αρκετα πιο περα στον κεντρικο δρομο, πλεον δεν κινδυνευαμε σχεδον καθολου απο τους Μαριν, το μονο που ειχα να κανω ηταν την χαιρετησω και να εξαφανιστω απο το νησι οσο πιο γρηγορα γινεται και βεβαια οσο πιο πλουσιος γινεται...
Ομως την ολη σκηνη διεκοψε ενας μαλλιαρος τυπος που εμοιαζε με γατα αλλα δεν ηταν ακριβως αυτο...
Με εκανες να ξοδεψω μια απο τις 7 ζωες μου... Θα μου το πληρωσεις αυτο πειρατη...
Εεε ποιος εισαι εσυ;
Yukio? Αγαπη μου τι κανεις εσυ εκει; Και ποιος ειναι αυτος; ειπε με οσο πιο αθωο υφος μπορουσε η Hiyoko...
"Yukio; Αυτος ηταν που σκοτωσε; Πως εγινε ετσι και γιατι ζει;
Προς απαντηση στη σκεψη μου,εκεινος μου ειπε πως ειχε φαει το Cat Cat no Mi, το φρουτο που του επετρεπε να γινεται γατος και να... εχει 7 ζωες...!!
Μαλιστα οποτε εσυ εισαι αυτος που σκοτωσα...Οποτε εγω..Πρεπει να την κανω...!!

Μεταμορφωθηκα σε φοινικα και πεταξα προς το πλοιο μου "κρατωντας" την τσαντα με τα χρηματα με τα νυχια των ποδιων μου... Το κακο ειναι πως ο Yukio μπορουσε να κινηθει αρκετα γρηγορα οντας γατα και ετσι με ακολουθουσε κατα ποδας απο το εδαφος... Η Hiyoko παλι κατα ενα περιεργο τροπο καταφερε να βρεθει μπροστα μου λιγο πριν φτασω το πλοιο... Αλλα δεν ηθελε να με σταματησει αντιθετως σταματησε τον Yukio...
Ισως τωρα που πηγα με αυτον να με θες πιο πολυ... του ειπε με ναζια...
Αλλα μαλλον τον εξαγριωσε η ιδεα πως..εχεμ..ειχα καποιες περιπτηξεις μαζι της!!!
Γεια σου Roni-kun...Οποτε θες να ξαναερθεις σε περιμενουμε!!! μου φωναξε καταπνηγοντας τις φωνες του Yukio...
Εφυγα τρεχοντας και με ενα χαμογελο στα χειλι για το καραβι μου, ολα ειχαν παει καλα και σιγουρα ειχα αναπτυξει τις εμπειριες μου... Σε διαφορους τομεις!

Όνομα: Roni D. Razor
Haki Points: -
Player of the Month Points: 5
Beli: 21.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Στο τέλος έριξα άπειρο γέλιο με το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Μια μέτρια ιστορία χωρίς ιδιαίτερη πλοκή.