Ανοιχτος Πολεμος στους Μαριν![Τελος]

Ειχα πλεον φυγει απο το Commi Island και πλεον ο προορισμος μου ηταν η Loguetown! Αν και το μερος ηταν παρακινδυνευμενο λογω του μεγαλου Μαριν Smoker, ειχα αποφασισει να παω για να δω το μερος που γενηθηκε και πεθανε ο Col D. Roger ο γνωστος και ως Βασιλειας των Πειρατων...
Ετρεφα ιδιαιτερο σεβασμο για τον ανθρωπο αυτο και ηθελα αν καποια στιγμη μπορουσα να επερνα τον τιτλο του... Αν ολα πηγαιναν καλα δεν θα ειχα κανενα απολυτως προβλημα με τους Μαριν, βεβαια θα κραταγα οσο πιο χαμηλο προφιλ μπορουσα αλλα καλου κακου επρεπε να ειμαι προετοιμασμενος για τα χειροτερα...!

Ολες αυτες οι σκεψεις εφυγαν γρηγορα απο το μυαλο μου μιας που η μερα ηταν ιδιαιτερα ομορφη και ο ηλιος ελαμπε "χαρουμενος" απο πανω μου... Ετσι αρκεστικα στο να αραξω στο αγαπημενο μου μερος, κοντα στο πηδαλιο, και να απολαυσω αυτες τις στιγμες ηρεμιας... Ειχα ηδη πολυ καλη πορεια και ο ανεμος ηταν ευνοικος και με βοηθουσε οσο πιο πολυ μπορουσε...!
Υστερα απο καμια ωρα μπορουσα πλεον να δω την αχνη φιγουρα της Loguetown, ετσι λοιπον σηκωθηκα και ξαναεπιασα το πηδαλιο μου, διορθωσα λιγο την πορεια μου και κατευθηνθηκα στην ιστορικη αυτη πολη...!

Εφτασα και εδεσα το πλοιο μου στο λιμανι, αφου πρωτα, ειχα κατεβασει την σημαια μου για να μην δινω στοχο. Κατεβηκα απο το πλοιο και εκανα μια βολτα στην πολη, η ατμοσφαιρα ηταν βαρια, σου εδινε απο την αρχη να καταλαβεις πως δεν ηταν μια τυχαια πολη αλλα εδω ειχαν γινει πολυ σημαντικα πραγματα... Προχωρησα στα μαγαζια χαζευοντας τα οπλα που ειχαν τα οπλοπωλεια καθως και αλλα ομορφα μαγαζακια...Υστερα μπηκα σε ενα μισοσκοτεινο μπαρ να πιω λιγο σακε... Ειχα αλλωστε οση ωρα ηθελα για να κατσω στη Loguetown, προς το παρον δεν με κυνηγουσε καποιος οποτε δεν ειχα λογο να βιαζομαι...

Ηπια το σακε μου και μιλησα αρκετα με τον μπαρμαν, ημουν ο μονος που υπηρχε αυτη την ωρα μεσα στο μαγαζι και ετσι ειχαμε αρκετη ελευθερια λογου... Απο οτι εμαθα ο μπαρμαν ηταν παλια πειρατης και ηξερε και λιγο τον Roger, πραγμα που μου φανηκε λογικο μιας που ηταν αρκετα γερος... Τον ρωτησα να μου πει οσο πιο πολλες λεπτομερειες μπορουσε να θυμηθει ενω συγχρωνος ολο μου το σωμα διαπερνουσαν ανατρυχηλες... Δεν ακουγες και καθε μερα για τον Βασιλεια, απο καποιον που τα εχει ζησει ολα αυτα...!Αφου η κουβεντα μας τελειωσε μου εδωσε καποιες οδηγιες "επιβιωσης" αν συναντουσα πουθενα τον Smoker και μου εφτιαξε εναν μινι-χαρτι, ο οποιος μου εδειχνε πως ακριβως να φτασω στην εξεδρα που εκτελεστηκε ο Roger... Τον ευχαριστησα και βγηκα ξανα στον δρομο...

Ξεκινησα λοιπον ξανα την περιοδια μου, ο καιρος ειχε αλλαξει κατα πολυ οση ωρα ημουν μεσα στο μπαρ. Πλεον πολλα συνεφα μαζευονταν στον ουρανο και ολα εδειχναν πως πλησιαζε καταιγιδα, αν αυτη η κατασταση συνεχιζοταν θα αναγκαζομουν να περασω εδω το βραδυ ή να αποπλευσω με κινδυνο της ζωης μου... Βεβαια προς το παρον δεν ειχα καποιο λογο να φυγω, αλλα ειχα ενα κακο προαισθημα για την υπολοιποη μερα, που ηλπιζα να μην βγει αληθινο!
Υστερα απο λιγο περπατημα και ακολουθωντας τον χαρτι του μπαρμαν εφτασα στην μεγαλη εξεδρα που ειχε γινει η εκτελεση...Το σωμα μου ετρεμε απο συγκινηση που ημουν εδω...

Ειχα μεινει ακινητος και κοιτουσα με δεος την εξεδρα μεχρι που ενας τυπος επεσε τρεχοντας πανω μου... Μου ζητησε βιαστηκα συγγνωμη και αρχισε να απομακρυνεται μεσα στο πληθος, ωστοσο συντομα καταλαβα πως μου ελειπε το πουγκι με τα λεφτα μου και ετσι αρχισα να τον κυνηγαω ξεχνωντας τελειως το χαμηλο μου,μεχρι τωρα προφιλ... Το κυνηγητο κρατησε αρκετη ωρα και υστερα απο πολλες φωνες και αρκετο τρεξιμο τον εφτασα και τον επιασα...Ηταν ενα απλο πεινασμενο κλεφτρονι οποτε δεν ηταν ιδιαιτερα δυσκολο να τον κανω να μου επιστρεψει οσα ειχε παρει...Το προβλημα ηταν πως ειχα κινηση την περιεργεια καποιον Μαριν που ετυχε να περνανε απο την περιοχη...

Το κακο δεν αργησε να γινει και ετσι οι Μαριν ερχοντουσαν προς το μερος μας... Ευτυχως φορουσα την κουκουλα μου και ετσι προσπαθησα να ειμαι οσο πιο ευγενικος και συντομος θα μπορουσα να ημουν απεναντι τους...! Υστερα απο κανα δυο λεπτα μας ειχαν πλεον φτασει και μας ειπαν να πλησιασουμε...
Τι τρεχει εδω;Προς τι η ολη φασαρια; ρωτησε αυστηρα ενας απο αυτους...
Εεε...Τιποτα μια απλη παρεξηγηση... βιαστηκα να του απαντησω!
Αυτος ο πειρατης με κυνηγουσε για να με κλεψει... ακουστηκε η φωνη απο το κλεφτρονι... Οι Μαριν γυρισαν αποτομα προς το μερος μου κανοντας συγχρωνος μια κινηση προς τα κατανα τους...

Το καλο που σου θελω, να δικαιολογησεις την θεση σου και γρηγορα μικρε... μου ειπε και παλι ο Μαριν...
Να δικαιολογησω την θεση μου;Ποια θεση μου... Αυτος με εκλεψε και τον κυνηγουσα για να παρω πισω τα λεφτα μου...Δεν ειμαι πειρατης, ταξιδιωτης ειμαι...!
Η ιστορια μου δεν φανηκε να τους πειθει και σαν να μην εφταναν ολα αυτα ο κλεφτης πεταξε ενα ποστερ με την φωτογραφια μου πανω...
Σας ειπα ειναι πειρατης, δειτε και μονοι σας...
Χωρις δευτερη σκεψη τα σπαθια των Μαριν ειχαν βγει απο τις θηκες τους, καλυτερα να το τελειωνα εδω ολο το σκηνικο αλλιως θα ειχα μεγαλα προβληματα στο νησι...Εβγαλα το μαχαρι μου και οι κινησεις μου ηταν γρηγορες και ακριβεις...Επεσαν νεκροι και οι τεσσερις, ο κλεφτης ειχε μεινει αναυδος...Εκρυψα τα πτωματα και του ειπα πως καλα θα εκανε να μην μιλησει πουθενα αν δεν ηθελε να τους ακολουθησει...!

Υποσχεθηκε να μην πει τιποτα και ετσι αποφασισα να τον πιστεψω μιας που φοβοταν πολυ φοβισμενος για να με κοροιδεψει...Αλλα μαλλον αυτο ηταν το λαθος μου, και θα το πληρωνα στο μελλον... Ξαναβγηκα στην πλατεια για να απολαυσω το θεαμα αλλα δεν ημουν μονος μου πλεον.
Μαριν εμφανιστηκαν απο παντου και με κυκλωσαν, καπου αναμεσα τους ειδα τον κλεφτη να με κοιταει με ειρωνια, υστερα ειπε:
Αυτος ειναι,πιαστε τον!!! Ποτε μπορω να παρω την αμοιβη μου; συνεχισε κοιτοντας μια γυναικα που αναγνωρισα αμεσως. Ηταν η Tashigi, μια Μαριν που δουλευε ακριβως κατω απο τον Smoker... Τα πραγματα δεν φαινονταν καθολου καλα και μαλλον θα γινονταν ακομα χειροτερα...!

Η Tashigi κοιταξε τον κλεφτη με ενα βλεμμα οχι ακριβως μισους αλλα πιο πολυ θελησης να τον πιασει και να τον πεταξει στη φυλακη, ωστοσο με μιση καρδια του εδωσε τα χρηματα που ειχαν συμφωνησει μαλλον για το κεφαλι μου... Εκεινος πηρε το πουγκι με τα μπελι και εξαφανιστηκε οσο πιο γρηγορα μπορουσε...! Οι μαριν εκλεισαν και αλλο τον κλοιο τους μικρενοντας ακομα πιο πολυ τα περιθορεια μου για διαφυγη... Αν δεν εκανα κατι γρηγορα, κατι μου ελεγε πως θα εκανα "διακοπες" στην Ιμπελ Ταουν...
Πειρατη Roni D. Razor, στο ονομα της δικαιοσυνης θα πρεπει να σε συλλαβω... μου ειπε η Tashigi με σταθερη και ακρως απειλιτικη φωνη...
Μμμ νομιζω πως θα παω πασο, δεν εχω καμια ορεξη να πιαστω απο την κυβερνηση... οποτε δεν νομιζω πως θα σας αφησω...
Τρεις Μαριν πεταχτηκαν πανω μου αλλα με μια κινηση τους απεφυγα και με αλλη μια τους ειχα πεταξει κατω...
Προσεχτε! Δεν πρεπει να τον θεωρησετε ευκολο αντιπαλο... Ειναι ο ανθρωπος που νικησε και τον Buggy και τον Arlong...

Και επεισης μην ξεχνατε πως εχω και 60.000.000 στο κεφαλι μου.... ειπα χαιρεκακα...!
Για την ακριβεια πλεον ειναι 31.000.000 δεν μπορουσαμε να βαλουμε 60.000.000 σε εναν πειρατη τετοιου βεληνεκους...
Θες να μου πεις πως μου μειωσατε το Bounty? Θα γινω ο περιγελος του πειρατικου κοσμο για χαρη σας...Αυτο ηταν πρεπει να ξανανεβει...Ετοιμασου Tashigi...
Αλλο που δεν ηθελα να ειμαι εγω αυτη που θα σε στειλει στην Ιμπελ Ταουν πειρατη...

Και η μαχη ξεκινησε, η Tashigi ηταν ξιφομαχος και το σπαθι που χρησιμοποιουσε ηταν ενα πραγματικο αριστουργημα... Κοφτερο σαν διαμαντι αλλα και πανεμορφο, βεβαια καθως σκεφτομουν ολα αυτα παρατηρησα τον κινδυνο που διετρεχα και αποφασισα να πολεμησω σοβαρα...Δεν ειχα καποιο ιδιαιτερο προβλημα στην αποφυγη του σπαθιου της αλλα αυτο που με ανυσηχουσε πραγματικο ηταν ο κλοιος των Μαριν γυρω μας...Χρησιμοπουσα απο αρχη το μαχαιρι μου σε συνδυασμο με τις ικανοτητες μου στις πολεμικες τεχνες, και ετσι μπορουσα να ανταποδωσω δυνατα χτυπηματα χωρις ομως να βρισκουν καποιον ιδιαιτερο στοχο μιας που η ταχυτητα της ηταν σε παρομοια επιπεδα με την δικη μου...

Συνεχισαμε την μαχη αρκετη ωρα διχως καποιο ιδιαιτερο αποτελεσμα μιας που εγω δεν ειχα καταφερει να βγαλω καποιο δυνατο χτυπημα αλλα απο την αλλη και η Tashigi τα ειχε βρει σκουρα απεναντι μου. Εκανα λιγο πισω να ξεκουραστω και να μπορεσω να σκεφτω καποια αντεπιθεση αλλα μου ξαναεπιτεθηκε με περισσοτερη μανια απο πριν... Πεταξα αυθορμητα για να την αποφυγω και τοτε για πρωτη φορα απο την αρχη της μαχης "θυμιθηκα" πως εχω μια ικανοτητα... Πλεον αρχισα να κανω και εναεριες επιθεσεις καθως και αποφυγες σε περιπτωσεις που δεν γινοταν να αποφυγω ή να σταματησω την επιθεση με καποιο αλλο τροπο!
Τωρα αποκτα ενδιαφερον, περιμενα να δω την δυναμη του φοινικα...Θελω να σε νικησω στο μεγιστο της δυναμης σου...!!!!

Η μαχη συνεχιζοταν σε φουλ δυναμη, ωστοσο φαινοταν καθαρα πως και οι δικες μου αντοχες αλλα και της Tashigi τελειωναν σιγα σιγα...
Εισαι δυνατος οπως εχω ακουσει...Αλλα θα σε πιασω ακομα και αν ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανω...
Ηρεμισε μικρη...Εχεις καιρο μπροστα σου, σου ειπα πως δεν εχω καμια ορεξη να πιαστω...! της ειπα αλλα τοτε τον ειδα, ο Smoker ερχοταν προς το μερος μας τρεχοντας, προφανως τα νεα μεταδιδονταν γρηγορα εδω. Δεν ηθελα σε καμια περιπτωση να πολεμησω εναν τοσο δυνατο Μαριν τοσο νωρις...Δεν θα ειχα καμια ελπιδα απεναντι του και το ηξερα, ετσι αποφασισα να το σκασω. Η μαχη μου με την Tashigi θα επρεπε να αναβληθει εως οτου ειμαι ετοιμος να πολεμησω και τον Smoker αν χρειαστει...

Ξανα εκανα το κολπο που ειχα κανει και στον Buggy, αρχισα να πεταω σε κυκλο δημιουργοντας σιγα σιγα ενα μικρο ανεμοστροβιλο. Η σκονη που μεταφεροταν γυρω γυρω απο τον αερα αρχισε να με καλυπτει δινοντας μου την ευκαιρια να αποδρασω. Δεν εχασα την ευκαιρια και ετσι μεσα στον χαμο και στη σκονη αρχισα να πεταω προς το πλοιο μου οσο πιο γρηγορα μπορουσα. Ο Smoker καθως και η Tashigi σε αντιθεση με τους αλλους απλους Μαριν καταλαβαν τι ακριβως γινοταν και αρχισαν να με καταδιωκουν κατα ποδας...! Εφτασα επιτελους στο πλοιο μου και ελυσα κατευθειαν τα σχοινια που το ειχα δεμενο, ανεβηκα πανω και αρχισα να απομακρυνομαι οσο πιο γρηγορα μπορουσα...

Δυστυχως για μενα δεν πτοηθηκαν καθολου απο την κινηση αυτη αλλα αντιθετως μπηκαν και αυτοι σε ενα πλοιο και αρχισαν να με καταδιωκουν στην θαλασσα... Ο Smoker φαινοταν ετοιμος να κανει τα παντα για να με πιασει, ηξερα πως ηταν ενας παρα πολυ δυνατος Μαριν και πως μισουσε θανασιμα ολους τους πειρατες! Αλλα αυτο ηταν κατι που δεν ειχα ξαναδει...
Θα πας στην Ιμπελ Ταουν μικρε...Κανενας πειρατης δεν εχει γλυτωσει οταν ερχεται στην πολη μου...
Σας το ξαναπα δεν εχω καμια ορεξη να πιαστω σημερα... του φωναξα αλλα δεν φαινοταν να με ακουει πλεον...!
Ενας δυνατος ανεμος ειχε αρχισει να φυσαει αναγκαζοντας μας να αναπτυξουμε αλλες ταχυτητες...!
Ο ουρανος σκοτεινιασε και αρχισε να βρεχει καταρακτωδως, κεραυνοι και αστραπες ειχαν κανει την εμφανιση τους... Τον ηξερα αυτον τον καιρο, ηταν ο καιρος που με ειχε στειλει καταλαθος στην South Blue, μια καταιγιδα και μαλιστα δυνατη μας πλησιαζε απειλιτικα...

Κοιταξα πισω μου να δω τους διωκτες μου αλλα δεν εβλεπα τιποτα, ολα ειχαν σκοτεινιασει και η βροχη μαστιγωνε τα παντα... Αποφασισα να τα παιξω ολα για ολα, προτιμουσα να πολεμησω αυτη την καταιγιδα παρα να γυρισω πισω και να με πιασουν οι Μαριν. Ετσι λοιπον συνεχισα να προχωρω μπροστα, ενω ο καιρος συνεχως χειροτερευαι... Πιστευα ομως πως αυτη την φορα θα μπορουσα να αντεπεξελθω στην δυναμη της, ομως εκανα λαθος... Ενας κεραυνος χτυπησε το καταρτι μου σπαζοντας το, επεσε πανω και με εριξε αναισθητο. Πλεον το πλοιο μου δεν ειχε καπετανιο και πηγαινε οπου ηθελε μονο του, δεν μπορουσα ουτε να κανω κατι ουτε και να κουνηθω, ακουγα ομως μακρια την βροχη και τον αερα σαν να τα εβλεπα σε ονειρο...
Πλεον ολα ηταν θεμα της τυχης μου απεναντι στην φυση...

Όνομα: Roni D. Razor
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 6
Beli: 22.000
Bounty/Fame Points: +1.000.000
Παρατηρήσεις: Απλή ιστορία χωρίς ιδιαίτερη πλοκή. Καλή περιγραφή μαχης ομως.