[Τέλος] New Company! Learning The Basics!

~~~Περίληψη Μέχρι Εδώ~~~
Στο Gecko Island, συναντήθηκα με ένα πλήρωμα που διοικούταν από έναν καπετάνιο που έπραττε μυστικά μέσω των υπαρχηγών που είχε ορίσει. Βρέθηκα να μπαίνω τυχαία στο πλήρωμα και να ακολουθώ τις διαταγές του υπαρχηγού μου πιστά κερδίζοντας την απόλυτη εμπιστοσύνη του. Θέλοντας να κερδίσω μία τέτοια θέση, βρήκα την ευκαιρία να σκοτώσω έναν υπαρχηγό προκαλώντας χάος στο πλήρωμα. Κατηγόρησα άλλο άτομο αλλά δεν πέιστηκαν όλοι και έτσι αναγκάστηκα να σιγάσω άλλο ένα στόμα, έναν δεύτερο υπαρχηγό. Ανακαλύφθηκα αμέσως και ακολούθησε μία μάχη στην οποία δεν είχα ελπίδα μέχρι που ο υπαρχηγός που ήταν υπέρ μου, έφτασε. Υπνώτισε αρκετούς για να φανεί πως ήταν με το μέρος μου και με χτύπησε πισώπλατα. Έχοντας δεχτεί πολλαπλές ζημιές από τα τσιράκια του δεν μπόρεσα να μετατραπώ σε καπνό και να ελέγξω την κατάσταση παρά μόνο περίμενα τον θάνατό μου. Ο Jaggerjaw, παλιός μου εχθρός, με έσωσε και με βοήθησε να σκοτώσω όλους τους υπόλοιπους υπαρχηγούς. Πυρκαγιά ξέσπασε στο δάσος που βρισκόμασταν και αναγκαστήκαμε να φύγουμε από το νησί καθώς πλέον ήταν επικίνδυνα.
~~~Τέλος Περίληψης~~~

Δύο μέρες είχαν ήδη περάσει από τα γεγονότα στο Gecko Island και εγώ με τον Jaggerjaw δεν είχαμε μιλήσει ούτε μία φορά. Ήταν σαν να μην υπήρχε εκεί αλλά ταυτόχρονα με έκανε να του μιλήσω. Είμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και ανάρρωνα. Τον έβλεπα μόνο κάθε έξι ώρες, όταν ερχόταν για να μου φέρει τροφή, να αλλάξει τους επιδέσμους μου και να μου δώσει φάρμακα.

Και έτσι ακριβώς συνέχισε μέχρι κάτι μέρες ακόμα. Αφού μου έφερε φαί μία από αυτές τις μέρες βγήκε έξω όπως συνήθως και μετά ένιωσα το πλοίο να σταματάει την πορεία του. Κάτι συνέβη. Το πιο πιθανό ήταν να φτάσαμε σε κάποιο νησί. Άκουσα τα βήματα του Jaggerjaw στο ξύλινο κατάστρωμα και κατάλαβα πως πήγαινε κάπου εκτός πλοίου. Το θέμα ήταν πως η μυστικοπαθείς και ταυτόχρονα τρομακτική εμφάνισή του δεν άφηνε περιθώρια για συζήτηση με τον οποιοδήποτε απλό άνθρωπο. Ήθελα να ξέρω πως θα τα έβγαζε πέρα μετά από την βόλτα που θα έκανε. Πέρα όμως από αυτό το μικροπρόβλημα, ένα δεύτερο, αρκετά σοβαρό, μου ήρθε στο μυαλό. Βρισκόμασταν τόσο καιρό σε ένα πλοίο των Marine. Σίγουρα, μπορεί να τους κλάπηκε από εμένα αλλά θα έχει αναφερθεί παντού και το μέγεθός του δεν μας βοηθάει στο να κρύψουμε το μυστικό του. Το γεγονός ότι ένας τόσο φρικιαστικός άνθρωπος μέσα στους επιδέσμους και με αυτό το δολοφονικό βλέμμα βγήκε από ένα πλοίο της δικαιοσύνης θα προκαλέσει ανησυχίες στους κατοίκους του νησιού. Δεν υπήρχε όμως κάτι που μπορούσα να κάνω. Μία πιθανή λύση ήταν να βάλω μπρος το πλοίο και να ξεκινήσω, αφήνοντας πίσω τον Jaggerjaw αλλά μου ήταν αδύνατο. Δεν είχα αναρρώσει από την τελευταία μου μάχη και χρειαζόμουν αρκετή ξεκούραση. Αποφάσισα να περιμένω στο κρεβάτι μου μέχρι να γυρίσει πίσω ο Jaggerjaw. Όταν γινόταν έτσι, θα ξεκινούσα μία πολύ σημαντική συζήτηση μαζί του.

Ξάπλωσα πίσω και άρχισα να σκέφτομαι τους Kiheitai. Πού βρίσκονται τώρα? Τί κάνουν και πόσα προβλήματα τους δημιούργησα κλέβοντας τον στόχο τους τότε? Ο Goro? Δεν του προκάλεσα μεγάλη ζημιά για να τον σκοτώσω αλλά κάτι δεν πάει σωστά. Πάει υπερβολικά πολύς καιρός από την τελευταία φορά που τον είδα και πρόσεξα πως δεν είμουν υπό παρακολούθηση ποτέ από τότε. Κανένας κίνδυνος και καμία επαφή με κάποιον ύποπτο που να άνηκε στην οργάνωσή του. Και τώρα ο Jaggerjaw έρχεται με το μέρος μου και με βοηθά. Δύσκολα συμβαίνουν τέτοιες συμπτώσεις. Κάτι συνέβη στην οργάνωση του Goro ή ακόμα και στον ίδιο. Και είμουν σίγουρος πως θα το μάθαινα από τον φροντιστή μου όταν γυρνούσε επιτέλους. Ο ύπνος με πήρε παράλληλα με εκείνες τις σκέψεις. Όσο πιο γρήγορα ανάρρωνα τόσο πιο πολύ προπόνηση θα έκανα μετά και θα έμπαινα πάλι σε φόρμα. Οι καθημερινές μου ασκήσεις είχαν μετατραπεί σε απλές κινήσεις χεριών μόνο για να φάω και να ακουμπήσω το χερούλι της πόρτας (+ το καζανάκι) της τουαλέτας. Δεν πρόλαβα να κοιμηθώ πολύ, με ξύπνησαν τα ελαφριά βήματα του Jaggerjaw, ή έτσι νόμιζα. Είχαν περάσει τουλάχιστον 6 ώρες καθώς είχε πέσει ο ήλιος και σκοτάδι επικρατούσε. Πρόσεξα πως το αναγεννημένο μου αριστερό μάτι πονούσε ελάχιστα. Και αυτός ο παράξενος πόνος είχε ξεκινήσει από τον ύπνο μου. Δεν ήταν πόνος πληγής που δημιουργόταν αλλά μιάς που άνοιγε μετά από πολλά χρόνια...

Ο γέρος-ιατρός στο Warship Island το είχε ξεκαθαρίσει σε εμένα. Αυτό το μάτι δεν είχε απολύτως κανένα πρόβλημα και είχε γίνει υγιές με το πέρασμα των χρόνων. Δεν θα είχα θέμα αν το χρησιμοποιούσα κανονικά. Άρα τι συνέβαινε? Σιγά σιγά, καθώς έβαζα όλα τα στοιχεία σε μία ευθεία, πρόσεξα πως η πληγή που άνοιγε και προκαλούσε τον πόνο δεν ήταν φυσική αλλά ψυχολογική. Πλησίαζα κάτι που δεν έπρεπε ή που ήταν υπερβολικά επικίνδυνο για εμένα. Ο Jaggerjaw μπήκε πολύ διακριτικά μέσα με αποτέλεσμα να μην τον καταλάβω. Με κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας και εγώ απλά γύρισα το κεφάλι μου στον τοίχο.
-Θέλω να μιλήσουμε.
-Ωωω και εγώ αυτό ακριβώς ήθελα...
-Άσε με να ξεκινήσω. Φαντάζομαι έχεις άπειρες απορίες και πιστεύω πως η ιστορία μου θα λύσει τις περισσότερες αν όχι όλες.
-Έχεις όλη την εβδομάδα μπροστά σου.
Εκείνος γέλασε σιγά και πήρε μία καρέκλα για να καθίσει. Πρόβλεπα ένα τεράστιο βράδυ μπροστά μας.
-Θα ξεκινήσω από το τι συμβαίνει στο παρόν. Σημείωσε αν κάνω λάθος... έχεις καιρό να μάθεις για τον Goro ή την οργάνωσή του έτσι? Είναι φυσικό. Η οργάνωσή του επεκτείνεται μόνο στα πλαίσια της West Blue. Δεν έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε άλλη από τις τέσσερις θάλασσες και παραμένει κρυφή. Όσες πληροφορίες έχει, είναι από την ίδια θάλασσα όπου πρωτοειδωθήκατε! Η οργάνωση αυτή πιο συγκεκριμένα λέγεται Benigumoto!

-Mα, η ιατρική δεν είναι τεχνική για μάχη. Φυσικά, μπορείς να χρησιμοποιήσεις πολλά σημεία της στην μάχη αλλά δεν προορίζεται γι'αυτόν τον σκοπό. (Αυτός ο τύπος... δεν θέλει να διδαχθεί για να βοηθήσει άλλον ή και τον εαυτό του... θέλει μόνο να καταστρέφει)
-Fufufufufufu.... Δεν το έχεις καταλάβει ακόμα Jaggerjaw? Όλα σε αυτόν τον κόσμο μπορούν να σου δώσουν πλεονέκτημα σε μία μάχη. Και αν το κάθετί έχει αυτό το κοινό μέρος, τότε σημαίνει πως τα πάντα προορίζονται μόνο για την καταστροφή! Πότε θα ξεκινήσουμε?
-.... Όποτε θες...
-Τέλεια! Μιας και δεν μπορώ να μπω στην πρακτική απευθείας λόγω των τραυμάτων μου, θα πάμε στο θεωρητικό κομμάτι!
Το βράδυ πέρασε σαν δευτερόλεπτα. Όμως μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα έμαθα τόσα πολλά πράγματα και θα συνέχιζα να μαθαίνω μέχρι να φτάσω στο ίδιο επίπεδο με τον Jaggerjaw. Κάτι λιγότερο από αυτό θα ήταν ντροπή! Θα έκανα ότι μπορούσα για να καταστρέψω το πιθανό τέρας που δημιούργησα. Γιατί ήξερα ότι μετά από κάτι τέτοιο, ο Goro δεν θα τα παρατούσε αλλά θα γινόταν ισχυρότερος! Και δεν θα ολοκλήρωνα απλά έναν στόχο μου... θα έβγαινα δυνατότερος από κάθε πλευρά! Και όσο είμαι κοντά στους Benigumoto... γιατί να μην περάσω και μία βόλτα από εκεί να μιλήσω στον χοντρό αρχηγό τους!?

Η θεωρία ήταν απλή και βαρετή αλλά σίγουρα, η πρακτική θα είχε πολύ πλάκα και θα με ενθουσίαζε. Ο Jaggerjaw μου έφερε το πρωινό μου και το καταβρόχθισα. Καθόταν και με κοιτούσε καθώς ξεφύλλιζα τα βιβλία του και διάβαζα διάφορα σημαντικά άρθρα από συγκεκριμένες εφημερίδες.
-Μπορείς να μου κάνεις μία χάρη? Θα ήθελα πολύ να μου φέρεις την πιο πρόσφατη εφημερίδα. Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που είδα τις εξελίξεις στον κόσμο και δεν πρέπει να μείνω πίσω.
-Παιχνιδάκι για εμένα. Μπορώ να σου αναφέρω εγώ τα σημαντικά αλλά φαντάζομαι πως θες να τα δεις μόνος σου... μαζί με κάτι που σε ενδιαφέρει!
Βγήκε από το δωμάτιο αλλά μπορούσα να καταλάβω πως δεν κατέβηκε ποτέ από το πλοίο. Πως θα μου έφερνε εφημερίδα αν δεν πήγαινε να αγοράσει ή να πάρει βίαια από κάποιον στο νησί που βρισκόμασταν? Το όλο θέμα κράτησε 10 λεπτά, μέχρι που ξαναμπήκε μέσα και μου πέταξε μία εφημερίδα. Την άνοιξα και πρόσεξα πως ήταν η τελευταία που είχε κυκλοφορίσει. Τον κοίταξα με μεγάλη περιέργια και εκείνος κατάλαβε που το πήγαινα.
-Το πλοίο που έχεις κλέψει από τους Marine έχει έναν ειδικό μηχανισμό, ο οποίος αν ενεροποιηθεί τότε στέλνεται μήνυμα κάπου, με αποτέλεσμα να σου έρθει σε λίγα λεπτάκια η εφημερίδα σου. Βλέπεις, πολλοί Marine που ταξιδεύουν στις θάλασσες για πολύ καιρό, έχουν μεγάλη έλλειψη πληροφόρησης και αυτό τους βοηθά στο έργο τους!

-Ξέρεις υπερβολικά πολλά πράγματα όσον αφορά τον κόσμο. Αυτό όπως κατάλαβες μου γεννά άλλη μία απορία, την οποία μάλλον θα προβληματιστείς για να απαντήσεις. Αλλά θα ήταν αρκετά ενδιαφέρον να μάθαινα και αυτό το πράγμα για εσένα. Λοιπόν, ποιά είναι η ηλικία σου? Μπορώ να κάνω μία υπόθεση που μάλλον δεν θα είναι και τόσο λάθος. Δεν βρίσκεσαι στα λογικά πλαίσια ενός ανθρώπου έτσι δεν είναι? Η ηλικία σου ξεπερνά τον μέσο όρο ζωής σωστά?
-Αιχμηρό μυαλό, όπως το περίμενα από εσένα. Ήταν σωστή η απόφασή μου να σε ακολουθήσω τελικά. Και σωστή είναι και η σκέψη σου. Όντως, έχω περάσει εδώ και καιρό το συνηθισμένο όριο που λες. Δεν βρίσκομαι στο ίδιο επίπεδο με τους ανθρώπους τους οποίους συναναστρέφομαι. Θεωρώ κάθε ανθρώπινη μορφή κατώτερη από εμένα με εξαίρεση μερικά άτομα. Το γνωστικό μου επίπεδο πάνω σε πολλά θέματα ξεπερνά ακόμα και τους σοφότερους της ίδιας τους της τέχνης. Αν θες αριθμό για την ηλικία μου, τότε πιστεύω πως θα σε ικανοποιήσω με το 90. Αν και δεν είναι ο πραγματικός αριθμός, (ο πραγματικός βρίσκεται σε μεγαλύτερη κλίμακα). Από εκεί και πέρα μπορείς να αφήσεις την φαντασία σου να οργιάσει!
-Fufufu είσαι ενδιαφέρον άνθρωπος τελικά! Δεν πίστευα πως θα μάθαινα τόσα πολλά από εσένα! Τώρα ας γυρίσω στα γεγονότα του κόσμου!
Πολλά είχαν συμβεί στο διάστημα που έμενα ανενημέρωτος. Και το πιο σημαντικό, ήταν η σελίδα με τα Bounty. Τώρα κατάλαβα τι εννοούσε ο Jaggerjaw πριν λίγο... Το Bounty μου είχε φτάσει στα 21.000.000 Beli!

-Ώστε γίνομαι όλο και πιο διάσημος όσο περνά ο καιρός. Τςς, ήξερα ότι θα ανέβει αλλά αυτό το ποσό είναι όντως ένα πρόβλημα για εμένα. Μπορεί με πολλούς τρόπους να επηρεάσει και τον στόχο μου. Υπάρχει μία πιθανότητα να μην φτάσουμε στην ώρα μας στο νησί που θέλουμε. Καταλαβαίνεις πιστεύω ποιος είναι ο λόγος.
-Είναι δικιά σου ευθύνη! Έχοντας ακολουθήσει τα ίχνη σου πριν, κατανοώ πλήρως την σημασία των 20 αυτών εκατομυρίων που σου έχουν τοποθετήσει στο κεφάλι. Πέρασες από μεγάλες σφαγές, ιδιαίτερα αυτή στο Shell Town που σκότωσες ακόμα και τον αρχηγό του νησιού. Και μετά στο Warship? Κατέστρεψες με τις δυνάμεις σου ολόκληρη κατασκοπευτική ομάδα Marine και τους έκλεψες το πλοίο. Δεν είναι αρκετά αυτά? Εύκολα θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερο το ποσό.
-Ελπίζω να μην μπλεχτούν στα πόδια μας προς το παρόν. Έχουμε σημαντικές δουλειές να κάνουμε και επίσης δεν είμαι σε κατάσταση να πολεμίσω με όλη την δύναμή μου. Πόσες μέρες ακόμα για να τελειώσει η θεραπεία μου?
-Η ημερομηνία που σου έδοσα λήγει.... σήμερα! Θα ξεκινήσουμε από αύριο τις προπονήσεις που λέγαμε ξεκινώντας από τα απλά. Επίσης κατάλαβα πως χρειάζεσαι και λίγο πρακτική στην ιατρική που σου έμαθα. Θα βρούμε και από αυτό σύντομα...
Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και ακούμπησα το έδαφος με τα πόδια μου. Ήταν μία δοκιμασία που έπρεπε να περάσω ώστε να έχω μέσα σε λίγο χρόνο, τον πλήρη έλεγχο των σημείων που θεραπεύονταν για τόσες εβδομάδες. Τελικά κατάφερα να μείνω όρθιος!

Το πρώτο μου βήμα ήταν επιτυχές επίσης. Έμαθα την συχνότητα δυσκολίας και γι'αυτό προετοιμάστηκα κατάλληλα. Το δεύτερο βήμα μου όμως, παρ'όλη την αυτοπεποίθεσή μου δεν ήταν ότι το καλύτερο. Τα νεύρα του ποδιού μου δεν αντέδρασαν σωστά και έχασα την ισορροπία μου πέφτοντας κάτω. Ο Jaggerjaw ήρθε δίπλα μου και με σήκωσε. Μου έδοσε το σπαθί μου θηκαρωμένο, για να το χρησιμοποιήσω σαν μπαστούνι. Με αυτό για στήριγμα περπάτησα προς τα έξω στο κατάστρωμα. Ήταν μία ηλιόλουστη μέρα, χωρίς πολλά σύννεφα. Έφτασα στην πλευρά του πλοίου, από την μεριά του νησιού και το παρατήρησα σκεπτικός. Φαινόταν άκρως ειρηνικό νησί, με αρκετά μικρά σπίτια και κάποιους ανεμόμυλους. Ότι χρειαζόταν ένας ηλικιομένος για να περάσει στον άλλο κόσμο ήσυχα.
-Εδώ πρέπει να μείνεις Jaggerjaw! Θα έχεις τους φίλους σου τους ασπρομάλλιδες, το καφενείο σου και το τάβλι σου ή την μπιρίμπα. Γιατί δεν κάνεις την αλλαγή στην ζωή σου παππού?
-Αστειάκια ε? Όντως είναι μέρος για τους φιλήσυχους. Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να μείνω πουθενά για να περιμένω τον θάνατό μου.
Γύρισα και κοίταξα τον Jaggerjaw καθώς εντόπισα ένα ίχνος μελαγχολίας στον τόνο της φωνής του.
-Έχω δει πολλούς αγαπημένους μου φίλους και κυριότερα συγγενείς να φεύγουν μπροστά στα μάτια μου και εγώ απλά να ζω παντοτινά. Ποτέ δεν ήθελα να είχα μία τέτοια μοίρα. Κανείς πραγματικά δεν θα ήθελε να είναι αθάνατος, όσο και να το ποθεί. Είναι μία ομιχλώδες ευχή που καταλήγει στην αυτοκαταστροφή αν δεν αντέξεις τις συνέπειες. Μπορεί να μην χάνεις την ζωή σου, αλλά χάνεις όλα τα υπόλοιπα πράγματα που αγαπάς!

-Μην γίνεσαι τόσο βαρετός!! Σταμάτα να μιλάς για αγαπημένα πρόσωπα και φίλους!! Δεν υπάρχουν αυτά στον κόσμο που ζούμε!! Ο καθένας κοιτάζει τον εαυτό του και πως θα επιβιώσει!! Αυτό μου έμαθε ο κόσμος πριν μερικά χρόνια... όταν όλα φαίνονταν τόσο ήσυχα και ήρεμα... Η ειρήνη που λέμε μπορεί πολύ εύκολα να αντικατασταθεί με το χάος! Να το θυμάσαι αυτό...
-Δεν πέρασες και τόσο ευχάριστα παιδικά χρόνια έτσι δεν είναι?
-...Πλοίο Marine στα μέρη μας? Αυτό είναι πολύ σπάνιο! Έχουμε να δούμε αρκετό καιρό τέτοιους να μπλέκονται στα πόδια μας. Και για να μην ξεκινήσουν από τώρα, τί λέτε? Πάμε να τους ληστέψουμε και να τους διώξουμε? Σίγουρα θα έχει κάτι πολύτιμο εκεί μέσα!
Κοιτάξαμε με τον Jaggerjaw μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων που είχαν μαζευτεί μπροστά από το πλοίο μας και το κοιτούσαν, έτοιμοι να ανέβουν πάνω.
-Τί είστε εσείς φίλοι μου?
-Είμαστε οι ληστές του νησιού! Και εγώ είμαι ο περίφημος Higuma με το υψηλό Bounty των 8.000.000! Μην μου πείτε ότι μόνο 2 άτομα βρίσκονται πάνω στο πλοίο σας! Τυχεροί που είμαστε! Τρέξτε πάνω παιδιά και ρημάξτε τα πάντα! Πάρτε τους ομήρους αυτούς τους δύο!
Όλο το τσούρμο έτρεξε προς την σανίδα που είχαμε συνδέσει με το λιμάνι για να μπορούμε να βγούμε.
-Jaggerjaw... όπως είπες και πριν... η ώρα ήρθε για να τεστάρω όσα έμαθα από εσένα. Και το σημαντικότερο... ώρα για να ασκήσω την τέχνη μου πρακτικά στα πτώματά τους!
Ο σύντροφός μου πετάχτηκε μπροστά με το ξίφος στο χέρι του, έτοιμος να κατακρεουργήσει οποιονδήποτε βρισκόταν στον δρόμο του.

Τον έβλεπα να ξεκινά τον χορό του θανάτου ανάμεσα από τους ανυποψίαστους ληστές που ανέβαιναν από την σανίδα. Το ξίφος του διέγραφε καλοζυγισμένες κινήσεις, αρκετές και σύντομες για να τελειώσει την δουλειά του όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Το ξίφος του δεν φαινόταν φυσικά στα ανώριμα μάτια των εχθρών του οι οποίοι μάλλον δεν ένιωθαν καν πόνο μέχρι το σημείο όπου έπεφταν κάτω άψυχοι, σκορπώντας το αίμα τους στο ξύλινο κατάστρωμα.
-Μην τους σκοτώσεις όλους! Άσε και κάτι για εμένα!
-Εσύ δεν είσαι έτοιμος για να πολεμίσεις ακόμα! Το πόδι σου δεν θα μπορέσει να αντέξει τους κραδασμούς των απότομων κινήσεων στον πυρετό της μάχης.
-Τουλάχιστον άσε μου 2-3!! Και από την άλλη μην σκοτώνεις τους πάντες! Χρειάζομαι μερικά ζωντανά πειραματόζωα για τις μελέτες μου!
Δεν μου απάντησε αλλά πιστεύω πως μπήκε στο νόημα των λέξεών μου. Στεκόμουν πάνω στο σπαθί μου για να μην χάσω ξανά την ισορροπία μου και περίμενα να τελειώσει ο Jaggerjaw την μάχη του. Ήταν μία μάχη η οποία δεν θα απέδιδε κανένα θετικό στον ήδη εμπειροπόλεμο σύντροφό μου. Με την άκρη του ματιού μου, είδα έναν ληστή να τρέχει προς τα πάνω μου, με ένα σπαθί στο χέρι.
-Δυστυχώς για εσένα, επέλεξες τον δρόμο του πόνου και του αργού θανάτου.
Ξεθηκάρωσα αργά το σπαθί μου και το έστρεψα πάνω του καθώς εκείνος με πλησίαζε. Μία αστραπιαία κίνηση χρειάστηκε για να τον αφοπλίσω και ταυτόχρονα να του τραυματίσω το νευρικό σύστημα, με αποτέλεσμα να τον ξαπλώσω στο κατάστρωμα, ζωντανό αλλά ανίκανο να κινηθεί. Tον κοίταξα καλύτερα και παρατήρησα ότι ήταν ο αρχηγός τους, εκείνος ο Higuma!

-Μην με σκοτώσεις σε παρακαλώ! Εγώ μόνο εντολές ακολουθώ! Ο αρχηγός μου βρίσκεται στα βουνά και αν θες μπορώ να σου πω πως να τον βρεις! Αρκεί να μην με σκοτώσεις!
-Είπες πως έχεις 8.000.000 Beli στο κεφάλι σου! Όντως ένας απλός άνθρωπος θα τρόμαζε από την παρουσία σου... όμως με εμένα υπάρχει ένα πρόβλημα...
Εκτόξευσα καπνό, από το χέρι μου, προς την καμπίνα μου και με αυτόν έπιασα την εφημερίδα, φέρνοντάς την σε εμένα. Μετά γέμισα το μέρος γύρω μου με το στοιχείο μου και έγινα, μισός αυτός μισός η ανθρώπινη μορφή μου.
-Κοίτα εδώ φίλε μου Higuma...
Του υπέδειξα που να δει και όταν τα μάτια του έπεσαν πάνω στο σημείο που έδειξα, άρχισε να τρέμει. Και σαν να μην έφτανε το μεγαλύτερό μου Bounty, είχε να φοβάται για την παράξενη, στα μάτια του, μορφή μου. Δεν έβλεπες και καθημερινά κάποιον ο οποίος να μετατρέπεται σε καπνό με την θέλησή του.
-Τώρα ετοιμάσου να γευτείς τον μεγαλύτερο πόνο που θα μπορούσες να νιώσεις ποτέ!
Με αυτή την φράση μου ανάγκασα τον εχθρό μου να κλείσει προσωρινά τα μάτια του από τον φόβο που αντίκρυζε. Ξαναγύρισα στην κανονική μου μορφή και κοίταξα τον Jaggerjaw, ο οποίος είχε τελειώσει με περισσότερους από τους μισούς ληστές. Οι υπόλοιποι άρχισαν να τρέχουν για τις ζωές τους πηδώντας από το πλοίο στην θάλασσα ή σκοντάφτοντας στην σανίδα προς το λιμάνι.
-Σήκωσε άγκυρα. Μαζέψαμε όσα χρειαζόμασταν για να προχωρίσω σε νέο επίπεδο την τέχνη σου. Θα ξεκινήσω να πειραματίζομαι με τα νεκρά τους σώματα σήμερα κιόλας. Και το πιο συναρπαστικό δεν θα είναι στους νεκρούς αλλά σε αυτούς που αναπνέουν ακόμα... Fufufufufu!!

Tέλος New Company! Learning The Basics!

Όνομα: Takasugi Shinsuke
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 10
Beli: 30.000
Bounty/Fame Points: +1.000.000
Παρατηρήσεις: Παρα πολυ καλη ιστορια και ωραιοι διαλογοι. Εχεις φτιαξει ενα πολυ καλο υποβαθρο (και μελλον) για τον χαρακτηρα σου.