Μια γρηγορη σταση πριν το Omatsuri Island[Αρχη]

Επλεα προς τον τελευταιο μου προορισμο οταν ξαφνικα αρχισα να διακρινω μια γνωριμη φιγουρα ενος νησιου...Πλησιαζωντας και αλλο παρατηρησα πως ηταν το Asuka Island! Ειχα περασει απο εδω περα πιο παλια και ισα που ειχα προλαβει να φυγω ζωντανος, στο νησι κατοικουσαν μερικοι ιδιαιτερα φιλησυχοι ανθρωποι, αλλα και μερικοι Μαριν, οι οποιοι δεν υπολογιζουν καθολου τον νομο πλεον με αποτελεσμα να επιτηθενται και να κλεβουν σχεδον καθημερινα τους χωριανους...
Στην προηγουμενη επισκεψη μου ειχα νικησει εναν απο τους πιο υψηλοβαθμους των Μαριν, ονοματι Boo Kong. Ομως οταν το ειχε μαθει ο αρχηγος τους με ειχε καταδιωξει, ωστοσο κατι μου ελεγε πως ο ανθρωπος αυτος ηταν πολυ δυνατος για να τον πολεμησω και ετσι τραπηκα σε ατακτη φυγη... Τωρα ομως ολα φαινονταν να ειναι διαφορετικα, ειχα περασει απο πολλες περιπετειες και ειχα πολεμησει αρκετους πολυ δυνατους αντιπαλους, ημουν σχεδον σιγουρος πως και ο αρχηγος των Μαριν θα ειχε δυναμωσει ολο αυτον τον καιρο αλλα επρεπε να τον πολεμησω...Ηθελα να δω αν ειμαι ετοιμος να παω στο επομενο "επιπεδο", να δω ποσο ειχα εξελιχθει ολον αυτον τον καιρο... Περαν ομως αυτων, υπηρχε και ενας αλλος λογος για τον οποιο ηθελα να δοκιμασω την δυναμη μου εδω περα, ειχα ακουσει πως το Omatsuri Island ειναι ενας ιδιαιτερα επικυνδινος προορισμος και πως πολυ πειρατες ειχαν χασει την ζωη τους εκει απο εναν αγνωστο ακομα εχθρο...

Εχωντας ολα αυτα στο μυαλο μου γυρισα το πηδαλιο και εβαλα πλορη προς το Asuka Island που βρισκονταν μπροστα μου. Δεν αργησα ιδιαιτερα να φτασω στην ακτη μιας που ο ανεμος ηταν ευνοικος. Με ενα αλμα βρεθηκα να παταω στη χρυση αμμο της παραλιας, εδεσα το πλοιο μου σε ενα δεντρο που βρηκα εκει κοντα και το τραβηξα οσο πιο πολυ μπορουσα πανω στη παραλια, ασφαλιζοντας το. Πηρα λιγα εφοδια για το ταξιδι μου μεσα απο το δασος και κινησα προς τα ενδοτερα του νησιου, προορισμος μου ηταν το υσηχο χωριουδακι, εκει ειχα αρκετους συμμαχους μιας που και οι χωριανοι ηθελαν να ξεφορτοθουν τους Μαριν αλλα δεν ειχαν την καταλληλη δυναμη. Διχως να το εχω πολυ σκεφτει, ειχα εναν και μονο εναν στοχο εδω περα, θα πολεμουσα τον Saga, τον αρχηγο των Μαριν, ετσι αν τον νικουσα οι υπολοιποι θα υποκλεινονταν στην δυναμη μου. Το μονο μικρο προβλημα ηταν εκεινο το αρχαιο σπαθι που ειχε στην κατοχη του ο Saga... Ημουν σιγουρος πως θα μου δημιουργουσε αρκετα προβληματα στην μαχη μας, αλλα πλεον δεν ειχα αλλη επιλογη. Ειχα σχεδον φτασει στο χωριο, μπορουσα καθαρα να ακουσω τους κατοικους να συζητανε, διχως βεβαια να καταλαβαινω τι ακριβως λενε...

Υστερα απο λιγο εφτασα στην εισοδο του χωριου, αφου κοντοσταθηκα λιγο και κοιταξα γυρω μου αποφασισα να προχωρησω προς το κεντρο. Καθως περπατουσα ενιωθα αρκετα βλεματα να με κοιτανε επιμονα, εφτασα στο μερος που ειχα πρωτοφαει την προηγουμενη φορα, εκατσα σε ενα τραπεζι σαν να μην συμβαινει τιποτα και παρηγγειλα λιγο σακε και φαγητο. Μια γνωριμη φωνη διεκοψε την σχετικη υσηχια που επικρατουσε εκεινη την ωρα στο μαγαζι...
Το ηξερα πως θα κρατουσες τον λογο σου και θα ξαναρθεις!
Γυρισα και ειδα τον χωριανο που μου ειχε πρωτομιλησει, αυτος μου ειχε δωσει και τις πληροφοριες για το νησι καθως και για τους Μαριν που υπηρχαν εδω...
Χαμογελασα και του ειπα:
Σου ειχα πει πως καποια στιγμη θα νικησω τον Saga... Πιστευω πως αυτη η στιγμη εφτασε, γι'αυτο και γυρισα... Ηρθα για να πολεμησω...!
Οι υπολοιποι χωριανοι που υποτιθεται πως εκαναν δουλειες διχως να μας δινουν σημασια, ξεσπασαν σε κραυγες χαρας και επεφημιας...!
Χαχα ωστε τα πραγματα δεν αλλαξαν καθολου εδω περα εε?
Δυστυχως οχι, ειναι λιγο καλυτερα μετα τον θανατο του Boo Kong, αλλα ειναι ακομα παρα πολυ ασχημα...!

Μου ειπε πως πλεον οι επιδρομες και οι λεηλασιες των Μαριν ηταν σε σχεδον ημερησια βαση, οι δυναμεις του σπαθιου ειχαν γινει ακομα πιο ισχυρες, θωλονοντας εντελως την κριση των Μαριν και κανοντας τους απλα τους χειροτερους παρανομους...
Μην ανυσηχεις φιλε μου, αφου η βρωμο-κυβερνηση δεν σας βοηθαει παρα τις απειρες επιστολες για βοηθεια... Θα βαλω τα δυνατα μου και θα κανω οτι μπορω για να σας βοηθησω εγω...
Χαχαχα το ξερω μικρε το ξερω, εισαι καλος ανθρωπος κατα βαθος, παρολο που εισαι ενας απο τους πιο αιμοδυψεις πειρατες...! μου ειπε χαζογελωντας... Δεν μπορουσα να του φερω αντιρησση αλλωστε και η κυβερνηση με θεωρουσε εναν απο τους μεγαλυτερους μελλοντικους κινδυνους, ή τουλαχιστον ετσι με ανεφερε στις εφημεριδες της... Ο μονος που ηταν πιο ψηλα απο μενα ηταν ενας αλλος πειρατης, ονοματι Raziel... Λεγεται πως ειναι χρηστης Logia φρουτου, αλλα πολυ θα ηθελα να του δωσω ενα μαθημα οταν ερθει η ωρα...
Προς το παρον ομως στοχος μου ηταν να παρω μερος στην γιορτη των χωριανων, και απο αυριο θα επρεπε να συλλεξω πληροφοριες για τις κινησεις του αντιπαλου μου...!

To "Παρτυ" κρατησε ολο το βραδυ, φωνες γελια και ποτο ειχαν την τιμητικη τους. Απο την ωρα που οι χωριανοι ειχαν ακουσει την αποφαση μου, φερονταν και γελουσαν λες και ειχα ηδη νικησει... Εγω ομως δεν ημουν ετσι, οσο σιγουρος και αν ημουν για τον εαυτο μου ηξερα πως ο Saga δεν ειναι ενας ευκολος αντιπαλος, ειχα νιωσει την δυναμη του σπαθιου του...Γελουσα και μιλουσα με ολους, αλλα συνεχως στο μυαλο μου ετρεχαν σκεψεις για το πως θα τον νικησω...
Ξερουν πως μπορεις να τα καταφερεις, εχουν δει την δυναμη σου τοτε και την φανταζονται τωρα... Δεν χρειαζεται να ανυσηχεις τοσο πολυ μικρε...!
Ηταν ο Keigo, ο χωριανος που μιλουσα πριν. Με κοιτουσε με εναν ιδιαιτερα σοβαρο υφος, πραγμα που μου εκανε μεγαλη εντυπωση μιας που ημουν σιγουρος πως ηταν το ιδιο πιωμενος οσο και οι υπολοιποι χωριανοι...Προς απαντηση στις σκεψεις μου ο Keigo μου ειπε:
Ηξερα οτι δεν ησουν απολυτα σιγουρος για αυτο, ετσι λοιπον δεν ειχα λογο να γιορτασω απο τωρα... Μπορει να με χρειαζοσουν!!!
Χαχα Keigo... Πραγματικα εισαι ενας πολυ περιεργος ανθρωπος...!

Η επομενη μερα φαινοταν πως θα ειναι πολυ μεγαλη και ετσι αποφασισα να αφησω το "παρτυ" και να πεσω για να ξεκουραστω... Το πρωι ειχα κανονισει με τον Keigo να με οδηγησει μεσα απο καποια αγνωστα για τους Μαριν δρομακια, ετσι ωστε να μπορεσουμε να παμε οσο πιο κοντα μπορουμε για να ριξουμε μια "ματια" στους αντιπαλους μου. Η νυχτα δεν καταλαβα για ποτε περασε και συντομα σηκωθηκα για να ετοιμαστω για την εξορμηση μας...
Ααα ωραια σηκωθηκες... Ετοιμασου γρηγορα, πρεπει να βιαστουμε για να περασουμε απαρατηρητοι... ειπε ο Keigo μπαινοντας στο δωματιο μου...
Οκ σε πεντε λεπτα το πολυ θα ειμαι ετοιμος...Περιμενε με στην εξοδο του χωριου...
Συμφωνησε κανοντας ενα νευμα με το κεφαλι του και εφυγε, ετοιμαστηκα και αφου πηρα το μαχαιρι μου και βγηκα και εγω απο το δωματιο...Κατευθυνθηκα με γρηγορο βημα προς την βορεια εξοδο του χωριου, εκει θα συναντιομουν με τον Keigo, το σπιτι του ηταν στη μεση της διαδρομης. Περνοντας απ'εξω τον ειδα να βγαινει απο την εξωπορτα του σπιτιου του...
Πηρα καποια πραγματα που μπορει να μας χρειαστουν αν δεν πανε ολα οπως τα υπολογιζω... ειπε δειχνοντας μου μια σακουλα που κρατουσε στο χερι του...

Προχωρησαμε και οι δυο με γρηγορο βημα, μεχρι που πλεον ειχαμε μπει αρκετα βαθεια στο δασος. Σε καποιο σημειο ο Keigo γυρισε και μου ειπε πως απο εδω και περα θα επρεπε να παμε με τον δικο του ρυθμο, καθως επεισης και οτι θα επρεπε να ημαστε ιδιαιτερα ησυχοι... Απο οτι εμαθα, ο Saga ειχε τρειπλασιασει τις σκοπιες των Μαριν απο τοτε που ειχα καταφερει να τους ξεφυγω, επεισης αν καποιος μας εβρισκε ειχε ρητη εντολη να μας πολεμησει και αν ειναι εφικτο να μας σκοτωσει... Ετσι λοιπον προχωρουσαμε αργα αργα και οσο πιο σκυφτα γινοταν, υστερα απο λιγη ωρα ο Keigo μου εκανε ενα σημα να σταματησω, παραμειναμε σκυφτοι αναμεσα στα φυτα και περιμεναμε μια περιπολο να περασει... Οταν επιτελους εφυγαν κινηθηκαμε γρηγορα στο επομενο σημειο της διαδρομης μας, δυο Μαριν βρισκονταν μπροστα μας και καθονταν σκοπια χαζομιλωντας μεταξυ τους... Περιμενα το σημα του Keigo, ο οποιος κοιτουσε γυρω γυρω για τυχον αλλους εχθρους, ολα ηταν καθαρα και ετσι αρπαξαμε ο καθενας απο εναν Μαριν και αθορυβα τους βγαλαμε εκτως μαχης, κοβοντας τους την ανασα... Κρυψαμε τα πτωματα και ντυθηκαμε με τις στολες τους, ετσι θα μπορουσαμε να κινηθουμε λιγο πιο ευκολα αναμεσα στους υπολοιπους μαριν... Περιμεναμε την επομενη περιπολο να περασει και την καταλληλη στιγμη αναμειχθηκαμε μαζι τους, περνωντας το "αχανες" τους βλεμμα και ακολουθοντας την πορεια τους...

Πολυ συντομα ειχαμε μπει στο στρατοπεδο των Μαριν, παραταχθηκαμε μαζι με ολο τον υπολοιπο οχλο για την πρωινη αναφορα στον Saga και το υψωμα της σημαιας... Παροτι πλεον ηταν παρανομοι οι Μαριν εδω φαινονταν να σεβονται απολυτα την σημαια με τον γλαρο, το συμβολο των Μαριν...
Καποιο προβλημα commander Jey?
Οχι Κυριε!! ειπε με καθαρη φωνη ενας Μαριν, απο οτι φαινοταν ειχαν δημιουργησει τις δικες τους θεσεις εδω περα... Υποθετω πως ο Saga πλεον πρεπει να ηταν κατι σαν Captain Commander, ή αλλιως αρχηγος της συμμοριας...
Πρεπει να προσεξουμε να φυγουμε απαρατηρητοι... μου ψυθιρησε ο Keigo...
Λυπαμαι φιλε μου αλλα δεν μπορω να το κανω αυτο... Σχεδον ολο το βραδυ σκεφτομουν εναν τροπο για να τον πολεμησω και δεν καταφερα να βρω τιποτα... Δεν μπορω να φυγω απο εδω περα, εσυ ομως μπορεις! Οταν κανω κινηση προς τον Saga θα δημιουργηθει φασαρια...Φρουροι αλλοι πισω μας δεν υπαρχουν, οποτε θα φυγεις ευκολα...
Μη λες χαζομαρες... ξεκινησε να λεει αλλα δεν τον ακουσα, διχως αλλη σκεψη κινηθηκα αναμεσα στους Μαριν πλησιαζωντας τον Saga...!

Ποιος εισαι εσυ? Πηγαινε γρηγορα στη θεση σου... ξεκινησε να λεει ενας Μαριν αλλα το μαχαιρι μου σταματησε την ομιλια του κοβωντας του τον λαιμο...
Ο Saga γυρισε και με κοιταξε, αλλα ηταν καθε αλλος παρα εκπληκτος, ειχε ενα βλεμμα σιγουριας πανω του...
Ρονι!!! Και ολο ελεγα πως μας ξεχασες και δεν θα ξαναγυρνουσες... Ποσο χαιρομαι που εκανα λαθος!
Ασε τις ομιλιες Saga...Ηρθα για να σε σκοτωσω και να ελευθερωσω αυτους τους ανθρωπους μια και καλη απο την τυρρανια σου...
Οι Μαριν εκαναν μια κινηση να με πιασουν αλλα ο Saga τους σταματησε, ηθελε τοσο πολυ να με σκοτωσει οσο και εγω... Ημουν σιγουρος πως δεν θα εχανε την ευκαιρια να αναμετρηθει μαζι μου εδω και τωρα...
Αφηστε τον υσηχο... Ελα μικρε μου Ρονι... Δοκιμασε να με σκοτωσεις αν μπορεις...
Δεν χρειαζομουν δευτερη κουβεντα, με ενα σαλτο βρεθηκα σε ακτινα βολης και το μαχαιρι μου κινηθηκε αστραπιαια, αλλα το σπαθι του με σταματησε ευκολα... Ηταν πραγματικα πολυ γρηγορος, μια μεγαλη μαχη υπηρχε μπροστα μου...