[Τέλος]Ένα γατάκι πεθαίνει!

Link προηγούμενης ιστορίας:

Μια μικρή περίληψη των προηγούμενων ιστοριών:

Πλέαμε στα νερά της West Blue για αρκετές μέρες. Όλες αυτές τις μέρες κοιτούσα έναν χάρτη της East Blue που είχα για να αποφασίσω σε ποιο νησί θα πάω. Θυμόμουν ότι στο Gecko Island δεν είχα κάνει πολλά την τελευταία φορά που ήρθα, οπότε είπα να περάσω μια βόλτα να δω το νησί. Στην East Blue θα φτάναμε ξημερώματα αλλά δεν είχα σκοπό να είμαι ξύπνιος για να δω την διαδρομή. Κοιμήθηκα για να ξεκουραστώ και την επόμενη μέρα όταν ξύπνησα με είπανε ότι φτάσαμε στην East Blue. Μου έδωσαν μια εφεδρική βάρκα που είχε στο καράβι και έφυγα με κατεύθυνση το Gecko Island.

Έπλεα για ώρα μέχρι που είδα το νησί στον ορίζοντα. Αναρωτιόμουν τι να γινόταν. Θυμάμαι ότι είχα νικήσει τον Jango από το πλήρωμα του Kuro και ο Kuro είχε νικηθεί από έναν marine με τον οποίο πάλεψα με το που είχα πάει στο νησί. Έκανα κουπί για λίγο μέχρι που έφτασα στην παραλία. Στην παραλία είδα ένα τεράστιο πλοίο. Κατέβηκα από την βάρκα μου και πήγα να το δω από κοντά καλύτερα. Το πλοίο αυτό το είχα ξαναδεί. Ήταν το πλοίο των Black Cat Pirates. Ο Kuro φαίνεται είχε επιστρέψει στο νησί για να τελειώσει αυτό που είχε αρχίσει την προηγούμενη φορά. Άκουσα φωνές από το κατάστρωμα. Μετατράπηκα σε σκοτάδι και ανέβηκα στο πλοίο. Εκεί είδα τον Kuro να κάθεται και να μιλάει με τους δικούς του.
-Ώρα να πεθάνεις γατάκι! είπα και του όρμισα!

Κάποιοι ηλίθιοι έκαναν το λάθος να προσπαθήσουν να με σταματήσουν και με αυτό πήραν στον λαιμό τους και όλους τους υπόλοιπους. Άπλωσα σκοτάδι παντού και τους ρούφηξα όλους εκτός από τον Kuro. Μείναμε οι δυο μας για μια μάχη. Όρμισα πάνω του και του έχωσα μια δυνατή μπουνιά στο πρόσωπο. Αυτό τον έκανε να απογειωθεί από την θέση του και να προσγειωθεί στο κατάρτι. Σηκώθηκε και πήγε να μου επιτεθεί με τα μαχαίρια που είχαν τα γάντια του. Αν και ήταν πολύ γρήγορος, τα μαχαίρια πέρασαν από μέσα μου. Δεν μπορούσε να με χτυπήσει, οπότε η μάχη ήταν ήδη χαμένη για αυτόν.

-Δεν μπορείς να κάνεις απολύτως τίποτα γατάκι! Ώρα να πεθάνεις! του είπα και μετατράπηκα ολόκληρος σε σκοτάδι.
Απλώθηκα σε όλο το μέρος γύρω μας έτσι ώστε το σκοτάδι να τον περικύκλωνε. Έκατσε ακίνητος και περίμενε την κίνησή μου. Εμφανίστηκα από πίσω του και με μερικές λαβές στα χέρια του, του τα έσπασα και τα αχρήστευσα. Τον έπιασα από τον λαιμό και πριν τον στραγγαλίσω, ένιωσα κάτι να μας παρακολουθεί. Αφού τον σκότωσα, έβγαλα και τους άντρες του από την μαύρη τρύπα που τους είχα ρουφήξει και μάζεψα μέσα μου το σκοτάδι. Έβγαλα από τον Kuro τα γάντια με τα μαχαίρια και τα φόρεσα. Μου πήγαιναν γάντι. Ήταν ότι έπρεπε για ένα προσωρινό όπλο. Όπως γύρισα το κεφάλι μου προς την πλευρά που ένιωσα ότι τόση ώρα μας παρακολουθούν, είδα έναν τύπο να κοιτάει προς τα εδώ. Τελικά είχα δίκιο, κάποιος μας παρακολουθούσε τόση ώρα. Μετέτρεψα τα πόδια μου σε σκοτάδι και αιωρήθηκα μέχρι εκεί.

Συνέχεια εδώ

Συνέχεια από εδώ

Τον άφησα εκεί πέρα, αναίσθητο και με τα αίματα να τρέχουν. Ξαναπήγα στο καράβι του Kuro αλλά από κάτω, στον κόλπο. Ακούμπησα το χέρι μου στο καράβι και σκοτάδι τύλιξε όλο το καράβι. Μάζεψα το σκοτάδι και δεν έμεινε κανένα ίχνος από το καράβι και ότι βρισκόταν επάνω του. Πήρα από την βάρκα μου τον σάκο μου με τα απαραίτητα και έφυγα για την πόλη. Ανέβηκα τον λόφο που οδηγούσε στο κανονικό ύψωμα του νησιού και άρχισα να περπατάω μέσα στο δάσος. Δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι να φτάσω στο χωριό του νησιού. Ήταν ένα σχετικά μικρό χωριό καθώς τα σπίτια ήταν λίγα.

Όλα τα σπίτια ήταν απλοϊκά και φαινόταν ότι ζούσανε απλοί άνθρωποι σε αυτά. Το μόνο σπίτι που ξεχώριζε ήταν μια βίλα στο βάθος προς το τέλος του χωριού. Κοίταξα τριγύρω και εντόπισα μια ταβέρνα. Είπα να πάω και να κάτσω να φάω και να πιω για αρχή. Μετά από αυτό θα έβλεπα τι θα έκανα. Πήγα στην ταβέρνα και μπήκα μέσα. Ήταν η μοναδική στο χωριό και ήταν μικρή, ίσα-ίσα ότι έπρεπε για τον αριθμό των κατοίκων του νησιού. Πήγα και έκατσα σε ένα από τα τραπέζια και περίμενα να έρθουν να μου πάρουν παραγγελία. Μετά από λίγο ήρθε μια κοπελιά για να μου πάρει παραγγελία.

-Καλησπέρα σας. Τι θα θέλατε? με ρώτησε με μια γλυκιά φωνή.
-Τι μου προτείνεις να πάρω?
-Εγώ θα σας πρότεινα κάτι ανάμεσα σε τηγανιά και παϊδάκια. Είναι και ντόπια.
-Ωραία. Θα μου φέρεις μία μερίδα και από τα δύο και μαζί με αυτά θα μου φέρεις και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί, ημίγλυκο.
-Έρχονται αμέσως. μου είπε και έφυγε.
Όπως περίμενα, μια παρέα τεσσάρων πιτσιρικάδων μπήκε στο μαγαζί και κάθισε στο τραπέζι πίσω από το δικό μου. Εγώ σκεφτόμουν ότι ήταν καιρός σιγά-σιγά να γυρνούσα στα μέρη μου. Είχα δυναμώσει αρκετά πλέον και μπορούσα να κυνηγήσω τον στόχο μου.

Τις σκέψεις μου διέκοψε η συζήτηση των πιτσιρικάδων, η οποία είχε μια ένταση παραπάνω από το κανονικό. Η συζήτηση πήγε ως εξής:
-Παίδες, σήμερα κερνάω εγώ!
-Γιατί ρε συ? Έγινε κάτι?
-Ναι ρε συ, έχει κάτι που δεν το θυμόμαστε?
-Όχι ρε σεις. Δεν έχει κάτι που θα έπρεπε να θυμάστε. Απλά έγινε κάτι και θα σας κεράσω!
-Για πες, για πες. Τι είναι τόσο καλό που θα μας κεράσεις?
-Έγινε αυτό που σκέφτομαι ότι έγινε?
-Αναλόγως τι σκέφτεσαι!
-Έλα που δεν κατάλαβες...
-Με κατάλαβες...
-Τι έγινε ρε παιδιά? Θα μου πείτε και μένα που δεν έχω καταλάβει?
-Τι να έγινε, ρε συ Άκη. Ο Παύλος με την Γιώτα...
-Ο Παύλος με την Γιώτα, τι?
-Ε ξες... Σκέψου λίγο. Τι μπορεί να έκαναν οι δυο τους και να είναι τόσο χαρούμενος αυτός?
-Ξέρω 'γω? Τι μπορεί να έκαναν?
-Τι μπορεί να κάνει ένα ζευγάρι ρε βλαμμένε?...
-Αααα. Ε πες το έτσι...
-Είσαι για φάπες...
-Τι τον πήραμε αυτόν μαζί μας ρε?...
-Έλα μου ντε...
-Ντάξει ρε παιδιά. Δεν πήγε το μυαλό μου.
-Αφού δεν έχεις μυαλό... του είπαν και οι δύο μαζί.

-Ωραία. Και για πες ρε συ. Πως έγινε?
-Τι πως έγινε ρε? Μείναμε μόνοι σπίτι μου και έγινε.
-Χαίρω πολύ ρε... Πες τίποτα παραπάνω.
-Σιγά μην σε δώσω και αναφορά ρε.
-Καλά, δεν ζήτησα και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αλλά κάτι λίγα γύρω-γύρω πες.
-Προφανώς και όχι! Τράβα στην δικιά σου εσύ και πείσε την, να δεις πως είναι.
-...
-Παιδιά, δεν παραγγέλνουμε?
-Άντε φωνάξτε την Τασούλα να της δώσουμε παραγγελία.
-Ετοιμάσου να πληρώσεις πολλά! Αφού κερνάς, θα πάρουμε πολλά!
-Αυτό εννοείται!
-Κωλόπαιδα! Να κεράσω είπα, όχι να με βάλετε μέσα.
-Δεν με νοιάζει. Να το σκεφτόσουν πριν το πεις!
-Ακριβώς!
-Έχε χάρη που είμαι χαρούμενος... Άντε πάρτε ότι θέλετε.
Ήρθανε τα φαγητά και το κρασί μου και άρχισα να τρώω και να πίνω. Η σερβιτόρα πήγε δίπλα στα πιτσιρίκια για να τους πάρει παραγγελία. Μιλούσανε πολύ φιλικά, αλλά λογικό. Σε ένα τόσο μικρό χωριό, όλοι θα γνωρίζονταν μεταξύ τους.

Η τηγανιά και τα παϊδάκια ήταν πεντανόστιμα. Είχα καιρό να κάνω τέτοιο τσιμπούσι. Το κρασί μου φαινόταν απλό, καθώς από τότε που ήπια στο Micqueot όλα μου φαίνονται απλά σε σχέση με εκείνο. Εκεί παράγουν το καλύτερο κρασί που είχα πιει μέχρι τώρα και απ' ότι άκουσα φημίζεται ότι είναι και το καλύτερο στον κόσμο. Όσο έτρωγα και έπινα, σκεφτόμουν αν ήταν να γυρίσω σύντομα στην μεγάλη γραμμή ή αν θα καθόμουν λίγο καιρό ακόμη εδώ πέρα. Το μόνο "πρόβλημα" ήταν ότι δεν υπήρχε πλέον κάποιος δυνατός να ξεπεράσω. Τον Smoker τον νίκησα και ο Rob Greywind έφυγε πάλι στην μεγάλη γραμμή.

Και να υπήρχε κάποιος δυνατός εδώ που ήμουν, δεν είχα μάθει κάτι για αυτόν μέχρι τώρα. Οπότε ή κρύβεται πολύ καλά ή δεν υπάρχει κάποιος δυνατότερος. Το θέμα όμως ήταν αν θα καθόμουν να περιπλανηθώ για λίγο καιρό ακόμα στα μέρη αυτά μπας και έβρισκα κάποιον άξιο αντίπαλο. Δεν έφτασα σε απόφαση, οπότε απόλαυσα απλά το φαγητό μου. Αφού τελείωσα, πλήρωσα και έφυγα. Οι πιτσιρικάδες, με την εξαίσια συζήτησή τους, ήταν ακόμα εκεί και έτρωγαν. Βγήκα από το μαγαζί και είπα να κάνω μια βόλτα να δω το χωριό, πριν φύγω από το νησί μπας και έβρισκα και κάνα μαγαζί να αγοράσω πυρομαχικά, αλλά πολύ δύσκολο σε ένα τέτοιο χωριό.

Όπως περπατούσα στο χωριό, άκουσα φωνές παρακάτω πίσω από ένα σπίτι και πήγα να δω τι γινόταν. Δύο ληστές απειλούσαν με ένα μαχαίρι μια γυναίκα για να της πάρουν τα πράγματα. Κανονικά δεν θα έδινα σημασία αλλά κάτι τέτοιους δεν τους πήγαινα καθόλου. Οι ληστές με είδαν μόλις έφτασα εκεί και ο ένας όρμισε καταπάνω μου. Φαίνεται δεν ήθελαν μάρτυρες και δεν είχαν σκοπό να αφήσουν κανέναν από τους δυο μας ζωντανό. Αυτό όμως ήταν μοιραίο λάθος. Με κάρφωσε με το μαχαίρι του στην κοιλιά αλλά δεν έπαθα κάτι. Το σημείο, που με είχε καρφώσει, είχε γίνει σκοτάδι και ρούφηξε το μαχαίρι μέσα.

Ο άλλος τράβηξε απότομα τα χέρια του και τραβήχτηκε πίσω.
-Τι είσαι? ρώτησε τρομαγμένος.
-Zehahahahaha! Ώρα να νιώσεις πραγματικό τρόμο!
Μετατράπηκα ολόκληρος σε σκοτάδι και άρχισα να τον πλησιάζω. Αυτός από την τρομάρα που πήρε έπεσε στο έδαφος και έμεινε να με κοιτάει χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι. Ο δεύτερος ληστής, πέταξε το μαχαίρι κάτω στο έδαφος και άρχισε να τρέχει να ξεφύγει, τρομοκρατημένος. Άπλωσα το χέρι μου και έριξα ένα κύμα σκοταδιού κατά πάνω του, σε μορφή φιδιού.
-Black Snake!
Τον έπιασα και τον έφερα προς το μέρος μου μαζί με τον άλλο ληστή. Τους σήκωσα στο αέρα με σκοτάδι και έκανα τα χέρια μου στην κανονική τους μορφή. Τους ξέσκισα και τους δύο με τα μαχαίρια από τα γάντια και μετά τους ρούφηξα στο σκοτάδι.

Η γυναίκα είχε τρομοκρατηθεί από το θέαμα που μόλις είχε δει και φαινόταν να το είχε χάσει. Ξαναπήρα την κανονική μου μορφή και έφυγα από εκεί. Συνέχισα να περπατάω για λίγο στο χωριό, μέχρι που βρήκα ένα μαγαζί με οπλισμό. Δεν είχε πολλά πράγματα αλλά είχε τα βασικά. Αγόρασα ένα σπαθί, ένα πιστόλι και αρκετό μπαρούτι για να έχω και έφυγα. Κατευθύνθηκα προς την βάρκα μου για να φύγω και από το νησί. Όταν έφτασα εκεί, άφησα τα πράγματα σε μια γωνιά και άρπαξα τα κουπιά για να φύγω. Σιγά-σιγά απομακρυνόμουν από το νησί. Σε κάποια δόση είδα ένα πλοίο των Marine να έρχεται προς το μέρος μου. Είτε απλά περνούσαν από εδώ είτε με είχαν δει και με κυνηγούσαν. Δεν είχα όρεξη να ασχοληθώ μαζί τους. Άπλωσα σκοτάδι στον ουρανό και άνοιξα μια μαύρη τρύπα. Έριξα στην θάλασσα όλα όσα είχα απορροφήσει μέχρι τώρα. Το πλοίο του Kuro, σε συντρίμμια, με τους άντρες του, τους ληστές και διάφορα άλλα. Τους έκλεισα τον δρόμο για να μην μπορούν να με ακολουθήσουν και έφυγα. Αποφάσισα να γυρίσω στην μεγάλη γραμμή. Δεν είχα όρεξη να κάθομαι να ψάχνω για δυνατούς αντιπάλους εδώ πέρα την στιγμή που εκεί θα τους έβρισκα σίγουρα. Οπότε προορισμός μου ήτανε το Reverse Mountain!

Όνομα: Raziel
Haki Points:1
Player of the Month Points:7
Beli: 22.000
Bounty/Fame Points:3.000.000
Παρατηρήσεις:Σχετικα μικρά ποστ αλλα ήταν καλούτσικη η ιστορία zehahahaha Σου έκοψα αρκετά απ τις περιγραφές