Ο κύκλος [Τέλος]

Θέμα: Ο κύκλος [Τέλος] Κυρ Σεπ 23, 2012 12:32 pm

Link προηγούμενης ιστορίας:

Περίληψη Προηγούμενων:

Μετά από μέρες ταξίδι φανερώθηκε στεριά, μπορούσα να διακρίνω από απόσταση την αμμουδιά του νησιού.
Έπρεπε να κάνω μία στάση οπότε, στερέωσα τα κουπιά στις θέσεις τους και χάραξα πορεία προς το νησί.
Πέρασε λίγη ώρα και τελικά έφτασα.
Έβγαλα την βάρκα στην αμμουδιά και ξεκίνησα να τριγυρνώ για να ελέγξω αν υπήρχε κανείς στο νησί.
Όπως περπατούσα, είδα μια καλύβα, πήγα προς τα εκεί διστακτικά και χτύπησα την θύρα η οποία με το χτύπο έκανε ένα βροντερό ήχο.
Ξεκίνησαν να ακούγονται βήματα ...Τα βήματα αφού πλησίασαν σταμάτησαν ξαφνικά.
Ποιος είναι;
Είπε μία άγνωστη φωνή.
Ένας χαμένος ταξιδιώτης που χρειάζεται βοήθεια.
Είπα δίνοντας του πρόφαση να ανοίξει την πόρτα για να το τσεκάρει.
Άνοιξε την πόρτα, σιγά σιγά και κοίταξε έξω.
Με κοίταξε και έπειτα άνοιξε την πόρτα τελείως και μου είπε χαρακτηριστικά:
Πέρασε μέσα.
Τονίζοντας μου με το χέρι του το υπόλοιπο της καλύβας.
Πως λέγεστε επί της ευκαιρίας.
Μου είπε με ένα χαμόγελο ενώ μου έφερνε ένα ποτήρι νερό.
Δρακόν.
Του απάντησα και έπειτα ήπια μια γουλιά από το νερό που μου έφερε.
Εσύ πως λέγεσαι.
Συμπλήρωσα ενώ άφηνα το ποτήρι πάνω στο ξύλινο τραπεζάκι που ήταν μπροστά από την καρέκλα στην οποία καθόμουν.
Sugi.
Μου απάντησε ενώ πήγε να κάτσει στην καρέκλα από την απέναντι μεριά του τραπεζιού.
Ωραία η φιλοξενία σου.
Του είπα για να σπάσω την σιωπή.
Αλλά, μήπως γνωρίζεις εάν υπάρχει κανένα χωριό εδώ κοντά ;
Μόλις το είπα χασκογέλασε.
Υπάρχει στην άλλη πλευρά του νησιού, αλλά δεν θα πήγαινα εκεί.
Τι εννοείς δεν θα πήγαινες εκεί ;
Του απάντησα γεμάτος απορία.
Όλο το χωριό ελέγχεται από τον βασιλιά, αν δούνε πως ήρθες από αυτή την μεριά του νησιού θα σε κυνηγήσουν.
Μου απάντησε.
Για ποιο λόγο ;
Είπα πίνοντας την τελευταία γουλιά που είχε μείνει στο ποτήρι.
Δεν γνωρίζεις ;
Μου απάντησε και έπειτα ξεκίνησε να λέει όλη την ιστορία για το πώς εναντιώθηκε στον βασιλιά.
Μεγάλη ιστορία θα μπορούσα να πω ...
Κάποια στιγμή τον σταμάτησα και του είπα γεμάτος ειρωνεία.
Έχεις κάποιο σχέδιο γι΄αυτό;
Πως θα ξεκινήσεις την πολυπόθητη επανάσταση ; !
Μου έριξε ένα άγριο βλέμμα.
Θα σου δείξω τώρα.
Μου είπε ενώ σηκωνόταν από την καρέκλα.
Μου γύρισε την πλάτη και μου είπε
Περίμενε εδώ.
Και κατευθύνθηκε προς ένα δωμάτιο της καλύβας.
"Δεν μου άρεσε η έκφραση του"
Σκέφτηκα.
Μετά από καιρό μελέτης είχα μάθει να διαβάζω τις εκφράσεις των ανθρώπων, όπως και να τις μιμούμαι όποτε θέλω.
Έρχομαι !
Φώναξε με μία μερικώς απειλητική φωνή.
Μόλις την άκουσα έβγαλα το Κατάνα από την θήκη του και έκατσα τοίχο τοίχο στην δεξιά μεριά της πόρτας.
Μόλις τον είδα να βγαίνει έκανα κίνηση για να τον κόψω.
Την απέφυγε και όπως το περίμενα είχε και εκείνος ένα σπαθί μαζί του.
Λογικά μόλις πήγε και το πήρε από την κρυψώνα του γιατί δεν παρατήρησα καμιά ανωμαλία στα ρούχα του ενώ συζητούσαμε.
Όπως φαίνεται, οι υποψίες μου ήταν πραγματικές.
Αυτό το σπαθί δεν το είχες πάνω σου .
Του είπα.
Πες μου τον λόγο που σχεδίαζες να με δολοφονήσεις.
Συνέχισα την πρόταση.
Τα λόγια είναι περιττά κατάσκοπε του βασιλιά.
Τα έχασε αυτός σκέφτηκα.
Ετοιμάσου για μάχη!

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Τρι Σεπ 25, 2012 5:34 am

Είμαι με το μέρος σου !
Του φώναξα ενώ έκανε κίνηση για να με κόψει.
Έβαλα το Κατάνα μπροστά και την μπλόκαρα.
Δεν μου απαντούσε, είχε τυφλωθεί από το μίσος του.
Ήμουν αναγκασμένος να πάρω μέρος σε αυτή την ανούσια μάχη.
Όπως είχα μπλοκάρει το σπαθί του με το Κατάνα μου, σήκωσα το πόδι μου και τον χτύπησα στο στομάχι με ένα εμπρόσθιο λάκτισμα.
Ευτυχώς, έπεσε πάνω στο καναπέ, δεν ήθελα να τον σκοτώσω.
Σηκώθηκε πάλι γρήγορα, και ξαναπροσπάθησε να με καρφώσει με το σπαθί του.
Δεν γινόταν να κάτσω με σταυρωμένα χέρια, απέκρουσα την κίνηση του και ήρθα στο κατάλληλο σημείο,
δηλαδή, έφερα το σώμα στην κατάλληλη θέση, ώστε να ο αγκώνας του χεριού μου, στο οποίο κρατούσα το Κατάνα, να έρθει σε ευθυγράμμιση με το πρόσωπο του και με μία κίνηση προς τα εμπρός, τον χτύπησα ανοίγοντας του πληγή στην μύτη.
Τώρα είναι η ευκαιρία μου σκέφτηκα.
Όπως ήμουν γυρισμένος, γύρισα το σώμα μου απότομα και τον πήρα ξυστά με το Κατάνα χωρίς να τον χτυπήσω.
Μια τελευταία κίνηση...
Με την φορά της απότομης κίνησης το σώμα σου έρχεται σε σημείο να καμπουριάσει, με λίγα λόγια ήμουν καμπουριασμένος στα δεξιά του αντιπάλου, μια μειονεκτική θέση ...
Το θέμα είναι, να χρησιμοποιήσεις τα μειονεκτήματα με το μέρος σου ...

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Πεμ Σεπ 27, 2012 5:06 am

Έκανα μία απότομη στροφή και τον χτύπησα με τον αγκώνα μου ρίχνοντας τον κάτω.
Στάθηκα από πάνω του και έβαλα την λεπίδα στον λαιμό του.
-Σκότωσε με!
Μου φώναξε απειλητικά.
Δεν φοβάσαι τον θάνατο;
Του είπα πιέζοντας περισσότερο την άκρη της λεπίδας στο λαρύγγι του.
ΌΧΙ! Δεν φοβάμαι !
Φώναξε με μια βροντερή κραυγή.
Ένας μορφασμός σαν του χαμόγελου εμφανίστηκε στην αριστερή πλευρά του προσώπου μου.
Απομάκρυνα την λεπίδα από τον λαιμό του και με το αριστερό μου χέρι πέταξα πάνω του μερικές άσπρες τρίχες από τα μαλλιά του, αφήνοντας την παλάμη του ίδιου χεριού ανοιχτή.
Κοίταξε τις τρίχες και στραβό κατάπιε λίγο από το σάλιο του κάνοντας έναν αποκρουστικό ήχο.
Έπιασε το χέρι μου και τον βοήθησα να σηκωθεί.
Με πιστεύεις τώρα ;
Δεν μπορούσε να μιλήσει, ο φόβος τον είχε κατακλύσει.
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και έριξε το ανάστημα του.
Τώρα, πες μου ... Ποιο είναι το σχέδιο ;
Δεν μιλούσε ...
Του γύρισα την πλάτη και έκατσα στο καθιστικό.
Φαίνεται πως δεν υπάρχει λόγος να μείνω , πως γίνετε να είμαστε συνέταιροι και να μην μου λες τίποτα ....
Είπα με ένα πλήρες χαμόγελο στο πρόσωπο.
Περίμενα λίγο και ακόμα δεν μιλούσε ...
Απλός τραύλιζε.
Ο.Κ. Αφού το θέλεις έτσι, φεύγω.
Του είπα, ενώ σήκωνα τον εαυτό μου από την καρέκλα.
Κατευθύνθηκα προς την πόρτα με αργό βηματισμό.
Μόλις πήγα να απλώσω το πόδι μου έξω άκουσα από το βάθος.
ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΣΧΈΔΙΟ ΚΎΡΙΕ !

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Δευ Οκτ 01, 2012 1:33 am

Γύρισα την πλάτη μου και τον κοίταξα, έκανα ένα βήμα μπροστά και του είπα χαρακτηριστικά.
Ας δημιουργήσουμε ένα τότε.
Καμία αντίδραση από εκείνον...
Μήπως έχεις μία εφημερίδα ;
Του είπα χωρίς δεύτερη σκέψη.
Έχω την ποιο πρόσφατη.
Μου απάντησε.
Να σου την φέρω ;
Είπε κάνοντας την κίνηση να πάει να την φέρει.
Όχι .. δεν χρειάζεται.
Α... εντάξει τότε ..
Μου είπε με μία έκφραση παρεξηγημένη στο πρόσωπο.
Προχώρησα πάλι και ξανά έκατσα στην πολυθρόνα μου.
Τώρα τι ;
Ησυχία ...
Του είπα κάνοντας την χαρακτηριστική κίνηση βάζοντας το δείκτη μπροστά από τα χείλη μου.
Έπρεπε να σκεφτώ ....

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Δευ Οκτ 01, 2012 4:18 am

Έπρεπε να βάλει το μυαλό του σε μια τάξη. Σκέψεις ανάκατες, χαομένες, εικόνες που ξεπηδούσαν μπροστά του και έπαιρναν μορφές, άλλοτε οικείες άλλοτε ολότελα άγνωστες. Όλα έπρεπε να μπουν σε μια σειρά, ως τώρα είχε καταφέρει να χειριστεί με σχετική επιδεξιότητα την εκάστοτε ατομική και μαζική ψυχολογία, μα αυτό στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν αρκετό. Είχε πλέον να κάνει με ένα καλά οργανωμένο καθεστώς που είχε στην διάθεση του στρατό και αστυνομία ενώ εκείνος είχε μόνο τον εαυτό του και ένα ακόμα άντρα αμφιβόλων δυνατοτήτων. Χρειαζόταν ένα συγκεκριμένο σχέδιο, και ήξερε καλά πως το συγκεκριμένο είναι μια σύνθεση πολλών διαφορετικών προσδιορισμών, χρειάζονταν πληροφορίες λοιπόν. Κοίταξε γύρω του, το μάτι του έπεσε πάνω στην βιβλιοθήκη που είχε ο νέος "συνεργάτης" του, σηκώθηκε και άρχισε να ψάχνει τα βιβλία. Τράβηξε ένα κιτρινισμένο πάπυρο και ξανακάθισε στην πολυθρόνα, είχε βρει ένα χάρτη του νησιού. Με ένα κόκκινο σταυρό είχε σημειωθεί η τοποθεσία του, ενώ με πράσινο χρώμα σημειώνονταν τα δάση, με κίτρινο οι δρόμοι ενώ με γκρί και σκούρες κόκκινες αποχρώσεις τα διάφορα σημεία της πόλης. Η θέση του λοιπόν ήταν στα νοτιοανατολικά της πόλης του νησιού και απο ότι μπορούσε να διακρίνει υπήρχε μόνο ένας δρόμος εισόδου στην πόλη απο την ενδοχώρα του νησιού η οποία κατά τα άλλα ήταν ακατοίκητη.

Η Gaarnar ήταν χτισμένη στην περιφέρεια του λιμανιού το οποίο κάλυπτε ολόκληρο τον κόλπο του νησιού. Από το λιμάνι στην πόλη υπήρχαν μόνο 3 δίοδοι αυστηρά ελεγχόμενοι απο φρουρούς και τελωνειακούς υπάλληλους, ενώ κατά τα άλλα η Gaarnar ήταν περιφραγμένη απο ένα ψηλό και παχύ τείχος, το οποίο ήταν απροσπέλαστο. Επιπρόσθετα η πόλη ήταν χτισμένη πάνω σε μια βραχώδη έκταση και η περίφραξή της ήταν έργο των πιο πρόσφατων χρόνων άρα ήταν απίθανο να υπήρχε κάποια υπόγεια δίοδος προς αυτήν. Σε γενικές γραμμές η πολεοδομία της Gaarnar ήταν απλή, το κυρίως μέρος της πόλης είχε σχήμα τραπεζίου και απείχε απο το λιμάνι 400 μέτρα ενώ στο βορειοδυτικό τμήμα της πόλης υπήρχε μια επέκταση προς τα νοτιοδυτικά, εκεί βρίσκονταν η βασιλική αυλή και τα καταλύματα των αξιωματικών και των διοικητικών υπαλλήλων. Ανατολικά απο αυτά εκτείνονταν μια μικρή περιοχή όπου ζούσαν τα πιο οικονομικά εύρωστα πληθυσμιακά στελέχη. Στα σύνορα αυτής της περιοχής και στο κέντρο της πόλης βρίσκονταν η κεντρική αγορά του νησιού και όλα τα δημόσια κτήρια. Τέλος στο ανατολικότερο μέρος σχεδόν πεταμένη σε μια γωνιά ήταν η περιοχή που ζούσαν τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Δευ Οκτ 01, 2012 4:49 am

Ξεκίνησε λοιπόν να συζητά με τον συνεργάτη του προσπαθώντας αρχικά να ψηλαφίσει τα πρώτα ψήγματα ενός σχεδίου. Το πρώτο πράγμα που χρειαζόταν να μάθει ήταν τα μέτρα ασφαλείας που υπήρχαν. Η πρόσβαση στο λιμάνι έμοιαζε να είναι αρκετά εύκολη ενώ όσο βρίσκονταν σε αυτό το χώρο θα είχε μόνο να κάνει με το λιμενικό και ελάχιστες αστυνομικές δυνάμεις που περιπολούσαν το κύριο στέλεχος του λιμανιού με συχνότητα 15 λεπτών. Από το λιμάνι στην κεντρική πόλη υπήρχαν 3 δίοδοι, από τα δυτικά προς τα ανατολικά, η πρώτη ήταν αυτή απο την οποία περνούσαν οι ευγενείς με τα πληρώματα τους και όλα τα είδη πολυτελείας που έφταναν στο νησί, για να περάσει κάποιος απο αυτή την είσοδο χρειαζόταν να έχει στην κατοχή του μια επιστολή απο ένα κάτοικο της δυτικής περιοχής ή απο την αυλή του βασιλιά που να δηλώνει τον λόγο της επίσκεψής του, τον τόπο διαμονής στο στο νησί, την διάρκεια διαμονής καθώς και το ποιος λάμβανε την ευθύνη για την παραμονή του. Η επόμενη είσοδος αφορούσε την συνολική εισροή εμπορευμάτων στο νησί, σε αυτήν υπήρχαν υπήρχε εξίσου αυστηρή φύλαξη ενώ μεγάλες ήταν και οι δυνάμεις των τελωνειακών. Για να περάσει κάποιος απο αυτή χρειαζόταν είτε να μεταφέρει εμπορεύματα δηλώνοντας σε ποιόν έμπορο θα δοθούν αλλά και σε ποια τιμή. Είτε αν ήταν ταξιδιώτης να φέρει μια πιστοποίηση απο το ναυτικό ότι είχε καθαρό ποινικό μητρώο και άρα δεν καταζητούνταν, αυτή μπορούσε να την προμηθευτεί απο το λιμάνι και σε αυτή την περίπτωση του εξασφαλίζονταν άδεια για εβδομαδιαία παραμονή στο νησί. Η τελευταία δίοδος αφορούσε τους κατοίκους του νησιού αλλά και όσους έρχονταν για να εργαστούν στο νησί σε κάθε περίπτωση για να περάσει κάποιος απο αυτήν έπρεπε έιτε να επιδείξει ένα έγγραφο που θα πιστοποιεί ότι είναι κάτοικος του νησιού είτε ένα άλλο που θα δηλώνει που θα εργαστεί, για πόσο αλλά και για ποια αμοιβή ώστε να φορολογηθεί αναλόγως.

Στο κυρίως μέρος της πόλης ξεκινώντας απο τα ανατολικά προς τα δυτικά: Στο πρώτο μέρος η φρουρά είχε μικρές περιπολίες των 2 ή τριών ατόμων, κυρίως επιταγμένων φρουρών και πιθανώς ενός δόκιμου αξιωματούχου, ενώ συχνά τα βράδια υπήρχαν περιπολίες του τελωνείου που έκαναν εφόδους σε σπίτια για να εντοπίσουν κατοίκους που πιθανώς φοροδιέφευγαν. Στο κεντρικό τμήμα της πόλης υπήρχαν 6 μελής περιπολίες που όργωναν την πόλη με συχνότητα 30 λεπτών ενώ όλα τα δημόσια κτήρια φυλάσσονταν απο την αστυνομία. Το επόμενο κομμάτι, χωρίζονταν απο την κυρίως πόλη με μερικά φυλάκια τα οποία έλεγχαν την άδεια εισόδου στην περιοχή ενώ τόσο την μέρα όσο και καθ' όλη την διάρκεια της νύχτας κάθε τετράγωνο της πόλης ήταν χρεωμένο σε μια πενταμελή ομάδα φύλαξης. Σε αυτό το σημείο όσο και στο προηγούμενο λάμβανε δράση και η μυστική υπηρεσία του βασιλιά για την οποία όμως δεν υπήρχαν περαιτέρω πληροφορίες. Τέλος η βασιλική αυλή χωρίζονταν απο την πόλη με τείχος ύψους 5 μέτρων πάνω στο οποίο υπήρχαν περίπολοι τοξοτών, ενώ υπήρχε μόνο μια είσοδος σε αυτό.

Για να μπεί κάποιος απο την ενδοχώρα στο νησί υπήρχε μόνο μια είσοδος και η διαδικασία που έπρεπε να ακολουθηθεί για να πάρει άδεια ήταν ίδια με αυτή της δεύτερης εισόδου απο το λιμάνι. Η αστυνομία του νησιού αποτελούνταν απο ελαφρά οπλισμένους ένστολους ενώ ο στρατός και η φρουρά απο βαρύτερα οπλισμένους μισθοφόρους, και μόνο στο ανατολικό σημείο του νησιού η φρουρά κάλυπτε τα κενά με επιταγμένους πολίτες. Η αυλή του βασιλιά φρουρούνταν απο ένα ειδικά επίλεκτο σώμα με βαρύ οπλισμό και γνώση σε τεχνικές παρακολούθησης και άμυνας εντός των τειχών.

Τελειώνοντας την κουβέντα με τον συνεργάτη του έμαθε πως σε διάφορα σημεία του δάσους υπήρχαν είκοσι περίπου εξορισμένοι με την κατηγορία ότι ραδιούργησαν ενάντια στον βασιλιά. Απο τους οποίους όμως είχε αφαιρεθεί κάθε είδος πολεμικού εξοπλισμού εκτός απο κυνηγετικά μαχαίρια και τόξα.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Δευ Οκτ 01, 2012 6:37 am

Όπως βλέπεις είναι αδύνατον .
Μου είπε με ένα δυσαρεστημένο ύφος.
Ξέρεις κάτι .....
Του απάντησα σχεδόν αυτόματα.
Τι ;...
Μου είπε γεμάτος απορία ...
Όλες οι εξισώσεις έχουν μία λύση .
Τι εννοείς ;
Ξέρεις κάτι.... όλα αυτά τα έκτισε άνθρωπος .... όχι κάποιος "θεός".
Του είπα με ένα βλέμμα γεμάτο προβληματισμό ...
Δεν απάντησε ....
Το θέμα είναι ... Είσαι έτοιμος να πεθάνεις για την ελευθερία ...;
ΕΊΜΑΙ !
Φώναξε με δύναμη, δεν ήταν μια κραυγή απλή ... ήταν μία κραυγή μέσα από την ψυχή του !
Από εδώ και πέρα ... δεν υπάρχει γυρισμός !
Αυτό το κατάλαβα από την στιγμή που πάτησες το πόδι σου στην ταπεινή καλύβα μου.
Μου είπε με ένα χαμόγελο σχηματισμένο στα χείλη.
Ώστε έτσι ... κάνε μου μία χάρη ... φώναξε τους υπόλοιπους ...
ΜΆΛΙΣΤΑ !
Είπε γεμάτος χαρά και αμέσως άφησε την καλύβα και έτρεξε στα έγκατα της βλάστησης όπου χάθηκε και η φιγούρα του.
.....
Τώρα μόνος μου είπα ....
Ο χρόνος περιορισμένος, τα γεγονότα πολλά, οι πιθανότητες άπειρες ....
Πως ...
Γιατί ...
Είμαστε έτοιμοι ;!

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Τετ Οκτ 03, 2012 10:24 am

Όχι.
Επειδή πρέπει.
Σε κάθε εξίσωση υπάρχει μία λύση.
Έπιασα τον χάρτη και τον τέντωσα στο φως.
Σκέψεις.. σκέψεις .... σκέψεις ... σχέδια ...
Πολλά ....
Πάρα πολλά ...
Γίνετε να τα συντονίσω ;
Όχι, δεν έχω βρει την άκρη του λαβύρινθου.
Δεν θα την βρω.
Δεν μπορώ να την βρω.
Δεν γίνετε να την βρω, δεν θέλω να την βρω.
Το θέμα δεν ήταν να βρω την άκρη, το μόνο που ευελπιστούσα ήταν να βρω την αρχή, έπρεπε να βρω την μία άκρη για να φτάσω στην άλλη...
Η φαντασία, δεν είναι κάτι ατελείωτο, ο νους, είναι περιορισμένος.
Για να ανοίξεις τις πόρτες του, πρέπει να δεις.
Να ανακαλύψεις, να ζήσεις.
Ο ανθρώπινος νους μπορεί να φανταστεί και να αλλοιώσει, εικόνες που έχεις είδει δει, ήχους που έχεις είδει ακούσει, αισθήματα που έχεις είδει νιώσει.
Δεν μπορεί να ανακαλύψει κάτι που δεν υπάρχει από μόνος του.
Δεν μπορεί να ανακαλύψει νέους ήχους από μόνος του.
Δεν μπορεί να ανακαλύψει νέα αισθήματα από μόνος του.
Είναι περιορισμένος... όσο τον κρατάς εσύ περιορισμένο.
Πιστεύετε το αντίθετο ; Σκεφτείτε ένα νέο χρώμα, μία νέα απόχρωση.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Τετ Οκτ 03, 2012 10:48 am

Άλλα...
Αυτό δεν μας αποτρέπει να επεξεργαστούμε δεδομένα, να βρούμε λύσεις.
Ο εγκέφαλος είναι κάτι που απλός συναρπάζει.
Μπορεί να βρει την έξοδο, όπως και να σε εγκλωβίσει.
Αλλά ... μέρος παίρνει και ο τρόπος σκέψης...
Όλοι σκεφτόμαστε διαφορετικά, όλα τα θέματα, έχουν και μία διαφορετική άποψη, μην κατατάσσεσαι στο μέρος μόνο μίας.
Βρες τον τρόπο, σκέψου, ανακάλυψε τις πιθανότητες.
Άλλα όσο και να προσπαθείς να το καταφέρεις, δεν αλλάζει κάτι.
Το ότι είμαστε άνθρωποι.
Ο εγωισμός μας, απλός κλείνει τις πόρτες του μυαλού.
Πολλές φορές, απλός δεν θέλουμε να ακούσουμε το αντίθετο από αυτό που θεωρούμε σωστό.
Είμαστε αδύναμοι.
Άλλα .... αυτό δεν σημαίνει και αδιόρθωτοι.
Μαθαίνουμε, δημιουργούμε, καταστρέφουμε.
Από όλα τα πλάσματα είμαστε οι μόνοι που τα κάνουν όλα σύγχρονος.
Είναι δώρο ή κατάρα ;
Αναπάντητο.
Σκέψου το, μην καταταχθείς.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Πεμ Οκτ 04, 2012 12:04 pm

Τι εννοώ όταν λέω πως όπως δημιουργούμε, καταστρέφουμε ;
Ανάλυσε τα δεδομένα.
Δημιουργήσαμε πολιτισμό.
Μέσα από τον πολιτισμό καταστρέψαμε τον ίδιο.
Δημιουργήσαμε την αρχηγία, μέσα από αυτή σκλαβώσαμε του εαυτούς μας.
Δημιουργήσαμε τον κόσμο μας, τους θεσμούς μας.
Αλλά όχι για να σκλαβώσουμε τους εαυτούς μας...
Αλλά για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε σαν είδος.
Εμείς σαν άνθρωποι δεν έχουμε δικούς μας αμυντικούς μηχανισμούς.
Τι εννοώ με αυτό ;
Τα λιοντάρια έχουν μεγάλη μυική δύναμη.
Οι ασβοί απελευθερώνουν απαίσιες μυρουδιές ώστε να διώχνουν τον εχθρό.
Εμείς τι έχουμε ;
Εμείς έχουμε την τεχνολογία, έχουμε την εξέλιξη.
Όλα γύρω μας είναι μηχανισμοί για να προστατευτούμε σαν είδος.
Μάλλον όμως ...
Δεν ξέρουμε πως να του αξιοποιήσουμε για να εξυπηρετήσουν τους αρχικούς σκοπούς τους.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Παρ Οκτ 05, 2012 8:23 am

Η πόρτα άνοιξε, μπήκε ο Sugi μέσα διακόπτοντας με από τις σκέψεις μου.
Γύρισα το κεφάλι μου με την είσοδο του, τόσοι ώρα καθόμουν απλός και έβλεπα τον τοίχο χαμένος στο μυαλό μου.
Είναι εδώ και οι 20;
Του είπα ενώ σήκωνα τον εαυτό μου από την πολυθρόνα.
Εμμ ... εε ...
Ξεκίνησε πάλι να τραυλίζει...
Έχεις σκοπό να μου πεις ;
Του είπα γεμάτος σαρκασμό και ειρωνεία.
Τι θα έκανες αν ήταν λιγότεροι;
Μου είπε με ένα βλέμμα γεμάτο φόβο ...
Τι εννοείς με αυτό;..
Του είπα προβληματισμένος.
....
Πλάκα μου κάνεις ;
.......
ΤΙ ΘΈΛΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ, ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΣΒΑΛΛΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΜΕ 5 ΑΤΟΜΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΜΑΣ !!!!!!!!;;;

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Σαβ Οκτ 06, 2012 3:03 am

Ναι..
Μου είπε με το κεφάλι σκυμμένο με μία όψη λυπητερή.
Έχασα το έδαφος από τα πόδια μου...
Έπεφτα ....
Ένα βήμα έλειπε και θα βάδιζα στα λιβάδια του χάρου.
Στον κήπο της καταδίκης.
Ένιωθα κενό γύρο μου, σκοτάδι με έπνιγε.
Δεν υπάρχει επιστροφή, σκέφτηκα ενώ έσφιξα με δύναμη την γροθιά μου.
Αυτό θα είναι το τέλος μας ;
Δεν θα το αφήσω να περάσει έτσι.
Είπα με θλίψη.
Κοίταξα τον Sugi, δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια του...
Κατέβαιναν σιγά σιγά από τα μάγουλα του και έπεφταν στο έδαφος ένα ένα.
Τα δάκρυα άγγιζαν το έδαφος και πλατσούριζαν στην ξύλινη επιφάνεια της καλύβας.
Δεν γινόταν να συνεχίσει αυτό.
Σήκωσα το ανάστημα μου, όρθωσα το βλέμμα μου και τεντώνοντας το δεξί μου χέρι, έκανα μία απότομη κίνηση και η παλάμη μου προσέκρουσε με το μάγουλο του Sugi.
Ένας ήχος βροντερός ακούστηκε με την πρόσκρουση κάνοντας ηχώ μέσα στο δωμάτιο.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Σαβ Οκτ 06, 2012 4:46 am

Το σώμα του χτύπησε το πάτωμα, κοκκινίλα εμφανίστηκε στο μάγουλο του.
Είχε μουδιάσει, έπιασε το μάγουλο του με το δεξί του χέρι και με το άλλο το χέρι προσπάθησε να σηκώσει τον εαυτό του.
Τον κοίταξα που κειτόταν στο πάτωμα με ένα βλέμμα απάθειας και μίσους.
Ξέρεις κάτι Sugi ...
Του είπα τεντώνοντας το χέρι μου για να το σηκώσω.
Είσαι από τους ανθρώπους που μισώ περισσότερο ....
Τι εννοείς ;
Μου είπε προβληματισμένος ενώ ήταν πλέον όρθιος, συνεχίζοντας να κρατά το μάγουλο του με το ένα χέρι.
Δεν αντέχω τους υποκριτές ....
Μα δεν είμαι υποκριτής !
Τότε γιατί κλαίς Sugi ;
Του είπα σπρώχνοντας τον προς τα αριστερά καθώς βάδιζα προς την εξώπορτα.
Δεν με ακολούθησε, δεν αντέδρασε.
Ένιωθε το σώμα του μουδιασμένο ποια ολόκληρο.
Τα πόδια του ίσα που τον κρατούσαν.
Άφησε πλέον τον μάγουλο του, τα χέρια του κρέμασαν.
Τα πόδια του δεν άντεχαν πλέον, γονάτισε.
Όλο το βάρος του έπεσε στο μπροστινό μέρος του σώματος του.
Έβαλε τα χέρια του κόντρα για να κρατηθεί.
Κηλίδες δακρύων ξεκίνησαν να συγκρούονται με το πάτωμα.
Δεν έκλαιγε αυτή την φορά, δάκρυζε με μάτια γεμάτα μίσος.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Σαβ Οκτ 06, 2012 5:04 am

Αναμνήσεις γυρνούσαν στα έγκατα του μυαλού του, είχε χαθεί στο παρελθόν.
Δεν άντεχε πλέον τον εαυτό του.
Το μέτωπο του χτύπησε το ξύλινο δάπεδο.
Τα χέρια του νέκρωσαν...
Τα δάκρυα δεν σταματούσαν να κυλάνε.
Έκλεισε τα μάτια του και τα έσφιξε με δύναμη ώστε να σταματήσουν να δακρύζουν ...
Μάταια, τα δάκρυα συνέχισαν να κυλάνε από τις δύο πλάγιες μεριές όσο πίεση και να ασκούσε.
Δεν μιλούσε, δεν κουνιόταν, μόνο ανέπνεε ...
Έσφιξε με δύναμη τις γροθιές του και χτύπησε το πάτωμα της καλύβας.
Σκέψεις συνέχιζαν να τριγυρνάνε στο μυαλό του, είχε απομακρυνθεί από την τωρινή πραγματικότητα.
Έπιασε με τα δύο χέρια το κεφάλι του..
Γάτζωσε με τα δάχτυλα του τα κάτασπρα μακρυά μαλλιά του και με μία σπασμωδική κίνηση τράβηξε τον εαυτό του προς τα πίσω και σηκώνοντας το άνω μέρος του σώματος του πίσω και χτύπησε με δύναμη το μέτωπο του στην ξύλινη σανίδα που ήταν ένα κομμάτι από το πάτωμα της καλύβας.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Σαβ Οκτ 06, 2012 7:13 am

Το μέτωπο του μάτωσε, χτύπησε πάνω σε ένα καρφάκι που εξείχε.
Το αίμα αναμίχθηκε με τα δάκρυα.
Μια ανοιχτού κόκκινου χρώματος κηλίδα σχηματίστηκε στο δάπεδο.
Δεν μπορούσα να κάθομαι με τα χέρια σταυρωμένα ....
Έσφιξα την μασέλα μου από τα νεύρα..
Ένα τρίξιμο ακούστηκε από το στόμα μου.
Γύρισα απότομα και πήγα προς το μέρος του.
Έσκυψα απότομα και με το δεξί μου χέρι τον σήκωσα από τον γιακά της μπλούζας του.
Η άσπρη φορεσιά του είχε γεμίσει με αίμα...
Τον σήκωσα στο ύψος μου.
Τα πόδια του πλέον δεν άγγιζαν έδαφος.
Ησυχία επικράτησε.
Μπορούσες να ακούσεις ένα υγρό να στάζει στο έδαφος.
Αίμα η δάκρυα ;
Δεν γνώριζα, αυτή την στιγμή τον κοιτούσα κατάματα με ένα βλέμμα γεμάτο μίσος και απέχθεια.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Σαβ Οκτ 06, 2012 7:30 am

Προχώρησα προς την εξώπορτα ενώ τον είχα ακόμα σηκωμένο και τον πέταξα έξω.
Το σώμα του σταμάτησε από την τριβή στο χώμα να κινείτε .
Πήγα προς το μέρος του και τον κοίταξα.
Δεν έκανε τίποτα, συνέχιζε να κάθεται ακίνητος και να αναπολεί το παρελθόν, χαμένος στον λαβύρινθο που είχε δημιουργήσει μόνος του.
Συνέχισα να στέκομαι από πάνω του και να τον κοιτάω.
Δεν κουνιόμουν, δεν σκεφτόμουν, απλός τον κοιτούσα.
Πέρασε η ώρα με καμία αντίδραση και από τους δύο.
Το φως ξεκίνησε να χάνεται στην ομορφιά της δύσης.
Δεν κρατήθηκα άλλο ...
Τέντωσα το δεξί μου πόδι προς τα πίσω και με ένα λάκτισμα στο στομάχι του γύρισε και είδα το πρόσωπο του.
Τα μαλλιά του στην ρίζα είχαν γίνει κόκκινα από το αίμα ενώ μόνο τα δάκρυα του εμπόδιζαν το αίμα να στεγνώσει από το μέτωπο του.
Πονούσε, το έβλεπα από τους μορφασμούς του προσώπου του.
Όχι από την κλωτσιά...
Η μνήμη του η ίδια τον πλήγωνε.

Θέμα: Απ: Ο κύκλος [Τέλος] Σαβ Οκτ 06, 2012 7:47 am

πέρασε πολύ ώρα και σηκώθηκε πάνω, σκούπισε το πρόσωπο του με τη μπλούζα του και ξεκίνησε να προχωρά προς την βλάστηση.
Πάμε..
Μου είπε ενώ προχωρούσε όλο και ποιο βαθιά μέσα στο δάσος.
Που ;
Του απάντησα ενώ ξεκίνησα να τον ακολουθώ μέσα στην σκοτεινιά προσπαθώντας να αποφύγω τα κλαδιά των δέντρων που όπως προχωρούσα με τρυπούσαν με τις βελόνες που είχαν πάνω τους.
Να βρούμε του υπόλοιπους...
Μου είπε κοιτώντας τον δρόμο του.
Δεν απάντησα, απλός τον ακολουθούσα.
Κάποια στιγμή ενώ προχωρούσαμε ξαφνικά σταμάτησε.
Ένα βήμα ακόμα, πέρα από αυτούς του θάμνους είναι και οι υπόλοιποι ...
Επιτέλους ..
Είπα και πήγα αντιδραστικά να περάσω τον θάμνο για να τους συναντήσω.
Πήγα να περάσω τον Sugi και ένα χέρι με έπιασε από τον ώμο και με τράβηξε πίσω.
Γύρισα και είδα τον Sugi να με κρατά.
Τι συμβαίνει ;
Του είπα απορημένος.
Μην πεις τίποτα στου υπόλοιπους ...
Μου είπε με ένα βλέμμα χωρίς αίσθημα, με ένα βλέμμα κενό.
Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά και πέρασα τους θάμνους.
Όπως το περίμενα, πέντε άτομα μας περίμεναν εκεί.
2 γυναίκες και 3 άντρες, καθόντουσαν όλοι μαζί γύρο από μια φωτιά.

Τέλος πρώτης πράξης.

» [Αρχη-Παρελθον]Καθε τελος ενας νεος Marine.[Τελος]
» Η μαχη στην θαλασσα και ενα το απροβλετο τελος[ΤΕΛΟΣ]
» [ΤΕΛΟΣ]Heavshin Pirate and the ghost island [ΤΕΛΟΣ]
» Το Ταξίδι Της Εκδίκησης Φτάνει Στο Τέλος[Τέλος]
» [Τέλος] Είναι αλήθεια το τέλος;