[Τέλος] Η αρχή των πάντων

Όνομα Χαρακτήρα: Nikito
Παράταξη: Civilian
Bounty: 0
Story of the month: Οχί
Φήμη: -
Τίτλος Ιστορίας: Η αρχή των πάντων
Προηγούμενη Ιστορία(Link):-

Καθώς ο ήλιος ανατέλλει , ο αέρας τριγυρνάει πέρα δώθε στην φύση δυνατός και γρήγορος αφήνοντας μια δροσερή αίσθηση στο σώμα σου ,ενώ τα πουλάκια κελαηδούν με μια όμορφη μελωδία που χτυπάει στα αυτιά μου. Βρίσκομαι μέσα στο δάσος και εξασκούμαι στο να γίνω δυνατότερος. Είμαι μόνος μου σε αυτόν τον κόσμο , δεν έχω κανέναν , οι γονείς μου πέθαναν από πειρατές ενώ έκαναν εισβολή στο χωριό μας προσπαθώντας να με προστατεύσουν. Πέθανε πολύ κόσμος τότε και χάθηκαν πολλές οικογένειες .Στα μέσα της μάχης όμως ήρθαν οι marines για να μας σώσουν. Μας έσωσαν ,τουλάχιστον όσους μπόρεσαν να βρουν και να προστατεύσουν. Γενναίοι άνδρες μπήκαν μέσα στην σφαγή για τον κόσμο, τους χωρικούς ανθρώπους που δεν έχουν αξία για την κοινωνία , παρόλα αυτά μας έσωσαν .Εγώ συνεχίζω μόνος μου χωρίς κανέναν μόνο με ένα σκοπό. Να γίνω και εγώ ένας γενναίος άνδρας να προστατεύω τους αδύναμους , για να υπάρχει τάξη και δικαιοσύνη . Μισώ τους πειρατές και θέλω να τους φυλακίσω όλους ώστε να υπάρχει γαλήνη και ηρεμία πάνω στον πλανήτη . Θα προσπαθήσω να γίνω marine , μάλλον θα περάσω από κάποια δοκιμασία για αυτό και θέλω να γίνω δυνατότερος . Προπονούμαι στο δάσος κάθε μέρα από τότε που έχασα τους γονείς μου .

Αφού τελείωσα μια δύσκολη μέρα από προπόνηση και φυσικής κατάστασης γύρισα στο σπίτι. Μένω μόνος μου με ένα σκύλο που ανήκει στο χωριό αλλά μένει μαζί μου για την ώρα. Μένει με όλους αλλά τώρα για αρκετό καιρό δεν θέλει να φύγει από μένα. Με αρέσει αυτό γιατί έχω και παρέα. Έκανα φαγητό για να φάμε με τον σκύλο όπως και ένα μπάνιο για να χαλαρώσω και να ηρεμήσω. Σε λίγη ώρα πιάνω δουλειά στο μπαράκι-ταβερνα του χωριού καθώς και προσπαθώ να το προστατευω από ληστές. Πήρα το σπαθί που με χάρισε ο πατέρας πριν πεθάνει και έφυγα από το σπίτι με τον σκύλο. Βγαίνω στον δρόμο για το μαγαζί και καθώς περπατούσα ύλην συνηθισμένη διαδρομή ξαφνικά ένα δυνατό και διαφορετικό αεράκι ξέσπασε λες και με προειδοποιουσε πως κάτι θα πάει στραβά να προσέχω. Πρώτη φορά γίνεται κάτι τέτοιο αλλά το αισθάνομαι υπό έντονα και δυνατά. Συνεχίζω να περπατάω προς το μαγαζί έχοντας στο νου αυτό που έγινε.

Καθώς περπατάω για το μαγαζί, βρίσκω στο δρόμο τον δήμαρχο να πηγαίνει στο δημαρχείο για να ξεκινήσει την δουλεία του. Σηκώνω το χέρι μου, τον χαιρετάω φωνάζοντας :

Καλημέρα δήμαρχε τι κάνεις πως είσαι;;είπα φωνάζοντας από μακριά αφού βιαζόμουν για την δουλειά.

Καλά είμαι παιδί μου, πάω στο δημαρχείο να ξεκινήσω την σημερινή δουλειά. Θα περάσω μετά από το μαγαζί να πιούμε τίποτα και να μιλήσουμε να ξες, φώναξε σε μένα καθώς απομακρυνότανε.

Εντάξει δήμαρχε σε περιμένω , φώναξα καθώς τον χαιρετούσα τρέχοντας για την δουλειά.

Πέρασε η ώρα και είχα αργήσει για την δουλειά.Τρέχω για να προλάβω πριν ανοίξει το μαγαζί για να καθαρίσω και να βοηθήσω στο άνοιγμα του μαγαζιού. Το αγαπάω αυτό το μαγαζί γιατί πήγαινα με τον πατέρα μου μικρός και ενώ όλοι πίνανε μπύρες εγώ έπινα γάλα επειδή ήμουν μικρός. Μαζί με τον πατέρα μου και πολλοί άλλοι που πέθαναν στην εισβολή. Πολλές αναμνήσεις για να φύγω από εκεί. Πέρασε η ώρα με τόσες σκέψεις στο μυαλό μου και έφτασα έξω από το μαγαζί μαζί με την ιδιοκτήτρια του μαγαζιού.

Όταν βρέθηκες έξω από το μπαρ έμεινες άναυδος με αυτό που αντίκρισες. Τα πόδια σου μούδιασαν, η καρδιά σου σκίρτησε : ένας άνδρας βρίσκονταν αιμόφυρτος έξω από το μπαρ. Μία ξαφνική ησυχία απλώθηκε στον αέρα. Με αργά βήματα μπήκες μέσα στο μαγαζί. Τότε η έκπληξή σου μεγάλωσε ακόμη περισσότερο αφού όλα είχανε γίνει γης μαδιάμ. Παντού άνθρωποι που κείτονταν, άνθρωποι χωρίς πνοή με κενό βλέμμα. Άνθρωποι που γνώριζες καλά. Κανείς δεν είχε μείνει όρθιος εκεί μέσα. Αφού πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα προσπαθώντας να συνειδητοποιήσεις τι συνέβαινε έτρεξες απελπισμένα να δεις αν υπάρχει κάποιος ζωντανός. Καθώς έσκυβες , λοιπόν, δίπλα από έναν νεκρό γέρο το μάτι σου έπεσε στο χέρι του: κάτι κρατούσε. Με αργές κινήσεις άνοιξες την παλάμη του, αντικρίζοντας μία χρυσή καρφίτσα με λίγο ματωμένο ύφασμα επάνω της. Η χρυσή καρφίτσα ήταν στρογγυλή με έναν εγχάρακτο κρίνο επάνω και την περιέβαλε ένα μοτίβο σπειροειδούς μαιάνδρου.

Την πιάνω στα χέρια μου και προσπαθώ να καταλάβω αν έχω ξαναδεί αυτην την καρφίτσα αλλά τίποτα.Βγαίνω έξω τρομαγμένως για να ειδοποιησω τους χωριανούς για βοήθεια.Αμέσως το μυαλό μου πήγε στον Suga γιατί είναι αρκετά δυνατός και θα μπορούσε να βοηθήσει την κατάσταση και να τιμωρεί αυτούς που το έκαναν.Έτρεξα στα χωράφια όπου δουλεύει αλλά δεν τον βρήκα εκεί . Άρχισα να ψάχνω όλα τα χωράφια αλλά τίποτα . Είχα απελπιστή τόσο που αποφάσισα να φύγω και να πάω στο σπίτι του μπας και τον έβρισκα εκεί.Είμαι λαχανιασμένος, εξαντλημένος και απεγνωσμένος. Έφτασα στο σπίτι του και χτύπησα την πόρτα ,είχα διπλώσει στα δυο και προσπαθούσα να ανασάνω. Ανοίγει η πόρτα και βλέπω τον Suga. Μόλις τον βλέπω ένα κύμα χαράς μπήκε μέσα μου και χαμογέλασα καθώς προσπαθούσα να ανασάνω.

Τι έγινε μικρέ και είσαι λαχανιασμένος;;με ρώτησε ο Suga τρομαγμένως μήπως είχε γίνει τίποτα.

Πάμε ....πάμε αμ..αμέσως στην ταβέρνα....έχουν πεθάνει όλοι

Τι ;; Τι είναι αυτά που λες;Τι έγινε δεν κατάλαβα..

Ακόμα λαχανιασμένως εγώ προσπαθώ να του εξηγήσω τι έγινε και τι είδα στην ταβέρνα για να καταλάβει

Πήγα στην ταβ..ταβέρνα για να δουλέψω όπως πάντα και τους βρήκα όλους νεκρούς εκει μέσα.Πρέπει να έρθει να το δεις και εσυ.Πρέπει να κάνεις κάτι όλοι είναι νεκροί..του φώναξα και έπεσε ένα δάκρυ από τα μάτια μου αφού ήδη είχα κλάψει αρκετά πριν τόσο πολύ.Πήρε το σπαθί του και άρχισε να τρέχει προς την ταβέρνα. Άρχισα να τρέχω και εγώ πίσω του όσο πιο γρήγορα μπορούσα αλλά δεν μπόρεσα να τον φτάσω και τον έχασα από τα μάτια μου.Δεν χάθηκα όμως γιατί ξέρω το χωριό και ξέρω πως να πάω στην ταβέρνα.Έτσι σταμάτησα λίγο να πάρω μια ανάσα.Ήξερα ότι είναι πολύ δυνατός και θα μπορούσε να ανταπεξέλθει σε κάθε κίνδυνο.Καθώς καθόμουν κάτω προσπάθησα να καταλάβω τι είχα δει μέσα στην ταβέρνα, ακόμα δεν το πίστευα τι είχα δει με τα μάτια μου.

Καθώς πέρασαν περίπου 5 λεπτά περίπου αποφάσισα να σηκωθώ και να συνεχίσω τον δρόμο μου προς την ταβέρνα.Αυτό το περίεργο αεράκι που είχα νιώσει πιο πριν τελικά βγήκε αληθινό. Όντως κάτι πολύ κακό έγινε στο χωριό μας.Ξαφνικά καθώς περπατούσα και πάλι προς την ταβέρνα ,αυτό το περίεργο αεράκι πέρασε πάλι από μπροστά μου με περισσότερη μανία και δύναμη.Κατάλαβα πως κάτι έγινε πάλι και άρχισα να τρέχω προς την ταβέρνα.Πραγματικά φοβάμαι πολύ,πιστεύω ότι κάτι έπαθε ο Suga ,δεν μπορούσα να το πιστέψω όμως γιατί ξέρω πόσο δυνατός είναι. Παρόλα αυτά δεν σταματούσα να ανησυχώ για αυτόν και ότι μπορεί να έγινε κάτι στην ταβέρνα.Καλά καλά δεν ήξερα ποιοι ήταν μέσα στην ταβέρνα και δεν είδα κανέναν στους δρόμους .Μου ήρθε φλασία στο μυαλό μου την στιγμή που ήμουν μέσα στην ταβέρνα πως κάποιος με παρακολουθούσε από έξω και έβλεπε όλη την ώρα τι θα κάνω.Άρα θα με είδε να βγαίνω από την ταβέρνα για να ζητήσω βοήθεια.Γιατί όμως δεν με σταμάτησε;;Και ποιός ήταν;;Δεν τον είδα αλλά κατάλαβα ότι κάποιος με έβλεπε.

Κατάλαβα πως κάτι δεν πάει καλά , και τότε μου ήρθε στο μυαλό.Είναι παγίδα σκέφτηκα για τον Suga πιθανών από πειρατές αφού έχει σταματήσει πολλούς πειρατές από το να μπουν στο χωριό μας. Άλλους τους σκότωνε και άλλους τους τραυμάτησε.Αλλά πολλοί πειρατές τον μισούσαν για αυτά που τους έκανε.Και καλά τους έκανε σκέφτηκα αφού προσπαθεί να προσπατεύσει το χωριό όπως τους marine. Πρέπει να τον προηδοποιείσω για αυτό που γίνεται πριν είναι πολύ αργά και πάθει κάποιο κακό.Άρχισα πάλι να τρέχω προς την ταβέρνα με όσες δυνάμεις μου απόμειναν.Έφτασα έξω από την ταβέρνα μετά από μερικά λεπτά και άκουγα φωνές από μέσα.Έβγαλα το σπαθί μου και μπήκα μέσα.Πάγωσα με αυτό που είδα και φοβήθηκα αρκετά.Είδα τον Suga πεταμένω στο πάτωμα γεμάτος αίματα στο προσωπό του και πολλους πειρατές να γελάνε από πάνω του.Μόλις μπήκα μέσα όλοι με αντίκρισαν με ένα παγωμένο βλέμμα.Με είδε και ο Suga και μου φώναξε

Φύγε μικρέ τρέχα να σωθεις,μου φώναξε καθώς έκανε σπασμοδικές κινήσεις για να σηκωθεί.

Προσπάθησα να συγκατίσω τον φόβο μου για να αντιμετωπίσω τους πειρατές αλλά πραγματικά είχα τρομοκρατιθεί.Παρόλα αυτά κρατούσα ψηλά το σπαθί μου έτοιμος για μάχη.Άρχισαν οι πειρατές να γελάνε και ένας από αυτούς άρχισε να μου μιλάει.

Μίκρε φύγε από εδώ , δεν έχεις καμιά δουλεία εδω.Θα τελείωσουμε αυτό που αρχίσαμε και θα φύγουμε, μου είπε και έβγαλε το σπαθί του σημαδεύοντας τον Suga .

Τότε τρελάθηκα δεν μπορούσα να αφήσω να σκοτώσουν τον Suga που μας έχει προσπατεύσει τόσες πολλές φορές.Έτσι καθώς κινούσε το σπαθί του ώστε να κόψει το κεφάλι του Suga πετάγομαι μέσα στο πλήθος και σταματάω την επίθεση του ,καθώς χτυπάω αυτόν που κρατάει τον Suga στην κοιλιά με μια γυριστη κλοτσιά.Ο Suga ελευθερώνεται, πιάνει το σπαθί του και αρχίζει να σκοτώνει τους υπόλοιπους πειρατές που ήταν μέσα στο μπαρ.

Γυρνάω το κεφάλι μου προς τον τύπο που προσπάθησε να σκοτώσει τον Suga και του φωνάζω

Δεν πρόκειται να σε αφήσω να τον πειράξεις. Έγω θα είμαι αυτός που θα σε τιμωρώ για το παράπτωμα σου.Λέγομαι Nikito και θα είμαι εγώ ο αντίπαλός σου.

Με λένε Jef και είσαι αστείος μικρε.Για να δω τι μπορείς να κάνεις.

Ξεκινάει η μάχη με τον Jef ,καθώς ο Suga πολεμάει με τους άλλους 4 που ήταν ήδη μέσα στην ταβέρνα.Έπιασε το σπαθί του και άρχισε να σκοτώνει δίχως έλεος αφού είχαν σκοτώσει τόσα άτομα μέσα στην ταβέρνα.Τα μάτια μου είχαν καρφωθεί πάνω του σε αυτόν και στο σπαθί του ,με την τεχνική που σκότωνε τους άλλους 4 σε μερικά δευτερόλεπτα..Όλοι έπεσαν κάτω .Ο Jef είχε και αυτός παγώσει από το θέαμα ,βρίκε όμως την ευκαρία για να με χτυπήσει με το σπαθί του.Τελευταία στιγμή κατάλαβα την πρόθεση του βάζοντας το σπαθί μου για να τον αποκρούσω.Με ένα δυνατό χτύπημα πεταχτύκαμε και οι δυο πίσω .Κατάλαβα πλέον ότι ο δυνατός θα επιβιώσει στην μάχη και πως πρέπει να είμαι εγώ αυτός..Ο Suga είχε είδη σκοτώσει τους υπόλοιπους και κάθισε να δει την δικιά μου μάχη με τον Jef. Συγκρουστίκαμε αρκετές φορές με τα ξίφοι μας συνέχεια και συνέχεια.

Τότε άρχισε το συναίσθημα να με καταβάλει και τον ρώτησα

Γιατί το έκανες αυτό στην ταβέρνα και σκότωσες όλους αυτούς τους αθώους ανρθώπους.Τι σου έκαναν και τους φέρθηκες έτσι;;Για ποιο λόγο να το κάνεις ποιος είναι ο σκόπος σου, τον ρώτησα με άργιο βλέμμα και παράλληλα με απορία για την απάντηση του.

Ήταν όλα στημμένα για να βγάλουμε τον Suga από το σπίτι του και να τον σκοτώσουμε μέσα στο μπαρ για αυτά που μας έχει κάνει.

Και γιατί να πεθάνει τόσος κόσμος δεν μπορούσες απλά να αναμετρηθείς με τον Suga και όχι να κάνεις κακό σε όλο αυτο τον κόσμο..Γιατί είσαι τόσο δειλός, του φώναξα και τότε πραγματικά μισησα τους πειρατές.

Θα σε κλείσω μια και καλή φυλακή και θα γίνω και marine για να σας πιάσω όλους και να σας κλείσω μέσα.

Έτρεξα αμέσως κατά πάνω του με το σπαθί μου και συνεχείσαμε την μάχη χωρίς έλεος για τον αντιπαλό μου.Πραγματικά θα τον έπιανα αιχμάλωτω για να τον πάω στους marine. Πάνω από όλα όμως προσπαθούσα να μείνω ήρεμος για να μην χάσω τον έλεχνο του σπαθιού μου και της μάχης.Εκείνη την στιγμή ακούγεται ένας θόρυβος μέσα από την αποθήκη του μαγαζιού.Σταματήσαμε για λίγο για να καταλάβουμε τι είναι .Τότε βγαίνει η Marylene από εκεί κατατρομαγμένει και απελπισμένοι .Ήταν κρυμμένη εκεί όλο αυτό το διάστειμμα ώστε να μην μπορέσουν να την βρουν.

Είσαι καλά; της φώναξα με ενθουσιασμό αφού δεν την είχα δει πριν σε αυτό το μακιελιό. Τότε όμως τρέχει κανα πάνω της ο Jef για να την πιάσει αιχμάλωτη.Τρέχω όσο πιο γρήγορα μπορώ και του κόβω το χέρι όπου κρατούσε το σπαθί του.

Δεν πρόκειται να την πειράξεις και αυτήν , του φωνάζω και του ρίχνω μια κλοτσιά στο πρόσωπο και τον ρίχνω κάτω. Είναι ανέστητος και δεν μπορεί να κουνηθεί καθόλου.Βρίσκω ένα σκοινή και του δένω τα χέρια για να τον πάρω αιχμάλωτω.

Είσαι καλά Marylene είσαι εντάξει;;της είπα φοβισμένος

Καλά είμαι τώρα που ήρθατε και με σώσατε είναι όλα καλά

Ωραία πάλι καλά που ήρθα εγκαίρως μαζί με τον Suga

Καθώς μιλούσα με την Marylene, ο Suga έρχεται προς το μέρος μου .

Σε ευχαριστώ φίλε μου που με έσωσες αν είχες αργήσει λίγο ακόμα θα ήμουν και εγώ νεκρός μαζί με τους υπόλοιπους.Είσαι και πολύ δυνατός ξιφομάχος για την ηλικία σου. μου είπε καθώς έβαζε το χέρι του στον ώμο μου για να με συνχαρεί.

Δεν κάνει τίποτα έτσι και αλλίως εσύ έκανες την περισσότεροι δουλειά.Αλλά πρώτα πρέπει να πάμε αυτόν στους marine της περιοχής για να τον βάλουν φυλακή.

Θα πάμε μαζί να τον παραδώσουμε μην ανησυχείς, είπε σηκώνοντας το σπαθί του για σήκωσε το Jef στους ώμους του και βγήκε έξω.

Πριν βγω έξω πήγα στην Marylene και της είπα εσύ πάνε στο σπίτι σου να ηρεμήσει και θα φωνάξουμε τους marine εδώ για να δουν τι έγινε . Έτσι και αλλιώς δεν σε χρειαζόμαστε για μάρτυρα τα μαρτυρισε όλα ο Jef

Βγήκα έξω από το μπαρ και αντίκρισα όλους τους marine απ'έξω από την ταβέρνα-μπαρ να είναι έτοιμη για να μπουν στο μαγαζί.Τότε μου φώναξε από μακριά ο Suga να έρθω εκεί.Πήγα εκεί κοντά ,μιλουσε ο Suga με έναν επικεφαλή των marine για την υπόθεση και τότε είπε

...να από εδώ ο Nikito που έπιασε αιχμάλωτω αυτόν τον πειρατή που διοργάνωσε την παγίδα για μένα, είπε ο Suga στον επικεφαλη και με κοιταξαν ταυτόχρονα.

Ναι εγώ είμαι ,δεν ήθελα να τον σκοτώσω , δεν μπορώ να σκοτώσω κάποιον αλλά ήθελα κι όλας να μαρτυρίσει τι έκανε μέσα στο μαγαζί ώστε να απόδωθεί δικαιοσύνη . Θέλω και εγώ να υπηρετώ την δικαιοσύνη με κάθε κόστος.Αν μπορούσα να γίνω και εγώ ένας απο εσάς,είπα και σταμάτησα να μιλάω με κομμένη ανάσα για την απόφαση του.

Χαμογελάει και μου απαντάει η αλήθεια είναι πως είσαι καλός και μπορείς να μας είσαι χρήσιμος ,είσαι αρκετά δυνατός για την ηλικία σου.Πέσασε απο την βάση μας να κάνεις αίτηση θα και μελετήσω το θέμα ιδιαιτέρως.

Όνομα Χαρακτήρα:Nikito
Παράταξη:Civilian
Bounty:-
Story of the month:όχι
Φήμη:1
Beli:11.000
Βαθμολογία:8/10
Παρατηρήσεις:Για πρώτη ιστορία ήταν μια καλή ιστορία. Τη πήγες λίγο γρήγορα, αλλά τουλάχιστον είχες γεμάτα ποστ. στις επόμενες περιμένω μεγαλύτερη ανάλυση του ήρωα. επίσης πρόσεξε κάποια συντακτικά λάθη που δυσκολεύουν λίγο το νόημα και ΚΥΡΙΩΣ τα ορθογραφικά, που ήταν αρκετά

τα βραβεία προστέθηκαν