[Τελος-Φρούτο] I Think I Found Power

Όνομα Χαρακτήρα: Vellton D. Soul
Παράταξη: Πολιτης
Bounty: 2.000.000
Φήμη: 5
Τίτλος Ιστορίας: I Think I Found Power
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7248-topic

Περάσαν περίπου 2 μέρες από την στιγμή που είχα φύγει από το νησί οπού βρισκόμουν αλλά δεν ήμουν τόσο χάλια όπως ήμουν πριν όταν είχα πάει σε εκείνο το νησί, τον λόγο δεν τον ξέρω όμως αλλά μάλλον επειδή είχα συναντήσει εκείνον τον νεαρό που ήταν σαν και μένα.
Καθώς ήμουν στην βάρκα η καρδιά μου όλο χτυπούσε δυνατά επειδή ανυπομονούσα να πάω σε ένα νησί και μπορεί εκεί να βρω καμία περιπέτεια ώστε να γίνω ακόμη πιο δυνατός.
Έκανα συνέχεια κουπί αλλά για κάποια στιγμή κοίταξα τον ουρανό και φαινόταν κάπως περίεργα, ήταν σαν να πήγαινε να βρέξει σε λίγη ώρα, αν γίνει αυτό το πράγμα τότε θα μου είναι λίγο δύσκολο αλλά θα βρω κάτι να κάνω. Ο ουρανός είχε γίνει τίγκα στο μαύρο λες και ήταν μαύρη νύχτα ενώ ήταν ακόμη μεσημέρι. Άσε που πήγαινε κιόλας προς το απόγευμα, αυτό σημαίνει ότι θα βρέξει άσχημα και μπορεί να υπάρχουν ψηλά κύματα.

Τα κύματα εκείνα δεν ξέρω αν θα έρθουν αλλά άρχισε να βρέχει πολύ και για αυτό άρχιζα να ανησυχώ επειδή αυτό σημαίνει ότι μετά θα έρθουν στα σίγουρα τα κύματα. Πήρα το κουπί, ύστερα άρχιζα να κάνω πολύ γρήγορα κουπί μπας και ξεφύγω από αυτό το καιρό αλλά μάλλον δεν θα τα καταφέρω. Αν βρω κανένα νησί γρήγορα τότε θα πάω αμέσως εκεί και θα κρυφτώ κάπου αλλά ούτε αυτό βλέπω να συμβαίνει επειδή δεν θα είναι τόσο εύκολο να το βρω αμέσως.
Και όπως το είχα καταλάβει τα κύματα είχαν φτάσει. Όταν έφτασαν δεν ήξερα τι να κάνω επειδή φαινόντουσαν πολύ άγρια, έπεφταν πάνω μου και συνέχεια με την βάρκα πηδούσα τα κύματα. Ήταν από την μια πλευρά απολαυστικό αλλά από την άλλη ήταν πολύ σπαστικό αυτό το πράγμα. Το μονό που έκανα ήταν κουπί αλλά έβλεπα πως δεν λειτουργούσε, δεν έπρεπε να το βάλω κάτω επειδή αν το βάλω τότε τι σόι πειρατής θέλω να γίνω αν το βάλω κάτω. Και για αυτό το λόγο ακόμη συνέχιζα το κουπί το πολύ αλλά όμως στην τελική δεν είχε αποτέλεσμα επειδή τα κύματα ήταν πελώρια αλλά στα ξαφνικά ένα πελώριο κύμα είχε πέσει πάνω μου. Έλα μου ντε όπως οπού δεν ήταν μονό αυτό. Όταν έπεσε πάνω αμέσως πετάχτηκα μακριά και η βάρκα έσπασε σε κομμάτια με αποτέλεσμα να πέσω στην θάλασσα και να μην έχω καθόλου έλεγχο, δεν μπορούσα να κολυμπήσω καλά από το πολύ κύματος και του ρεύματος οπού ήταν τρελό.

Τα κύματα ήταν πολύ βαριά, το ένα έπεφτε πίσω από το άλλο έπεφτε πάνω μου. Δεν μπορούσα με τίποτα να κάνω κάτι οπού τελικά με οδήγησε να χάσω τις αισθήσεις μου. Τώρα που τις έχασα όμως δεν θα ξέρω που θα βγω και δεν θα ξέρω καν αν εκεί που θα βγω θα μπορέσω να κάνω κάτι επειδή μπορεί να βγω σε ένα νησί οπού δεν έχει τίποτα.
Οι ώρες πέρναγαν λες και ήταν δεύτερα και τα μάτια μου ακόμη να ξυπνήσουν, όλη αυτή την ώρα που ήμουν αναίσθητος όλο έβλεπα όνειρα. Καλά αλλά και κακά. Ήμουν εγώ οπού είχα πολύ δύναμη αλλά την ίδια στιγμή είχα γίνει άλλος άνθρωπος απ ότι είμαι τώρα, ένας πολύ κακός άνθρωπος οπού σκότωνε χωρίς έλεος. Τέτοιοι άνθρωποι δεν μου αρέσουν έμενα, δεν θέλω ποτέ να γίνω έτσι αλλά αυτό δεν με ανησυχεί και τόσο επειδή είναι μόνο όνειρα. Με λίγα λόγια έβλεπα έναν εφιάλτη και για αυτό επειδή ήθελα να ξυπνήσω πολύ τότε άνοιξα τα μάτια μου.
Την στιγμή που τα άνοιξα έβλεπα από πάνω μου έναν γαλάζιο ουρανό, τίποτε άλλο. Κοίταξα αριστερά και δεξιά και είδα οπού ήμουν σε μια ακτή και πίσω μου είχε ένα δάσος. Δεν ήξερα που ήμουν, λογικό κιόλας επειδή δεν ξέρω κανένα νησί παρά μόνο το δικό μου.

Σηκώθηκα μετά από το πάτωμα και άρχισα να περπατώ μπας και δω τίποτα εδώ πέρα, το μέρος αυτό δεν το ξέρω αλλά αν το ψάξω τότε μπορεί να το μάθω. Δεν είναι κάτι το δύσκολο να κάτσω να ψάξω λίγο αυτό το μέρος. Περπάτησα λίγο πιο πέρα και είδα μια ταμπέλα οπού μετά χώριζε σε δυο μέρη αλλά στην ταμπέλα είχε γράμματα προ της δεξιά πλευρά, στην αριστερή δεν είχε. Μάλλον εκεί δεν έχει κάτι το σημαντικό και θα είναι απλά ένα άδειο μέρος, δεν νοιάστηκα και πολύ. Στην ταμπέλα στα αριστερά έλεγε χωριό, κατάλαβα ότι έχει πολιτεία αυτό το μέρος και για αυτό μετά αμέσως έφυγα προς τα εκεί.
Μπορεί να μου πάρει πολύ δρόμο αυτό το μονοπάτι αλλά δεν με αφορά επειδή έχω εμπιστοσύνη στην δύναμη μου. Καθώς πήγαινα στο χωριό έβλεπα από εδώ και από εκεί ένα σωρό marines να τρέχουν, δεν ήξερα για ποιο λόγο. Φαινόταν σαν να έψαχναν κάτι σημαντικό, δεν ήξερα τι αλλά από τις συμπεριφορές τους φαινόταν ότι ήταν κάτι πολύ καλό. Αποδείξεις δεν είχα ακόμη όμως για να ξέρω.

Μπήκα στο χωριό μέσα, άρχισα να περπατώ στους δρόμους. Άκουγα παντού ψιθύρους και φωνές να λένε για τους marines, μιλούσαν για τις κινήσεις που έκαναν, ακόμη ήθελα να μάθω τι ακριβώς θα κάνουν αλλά δεν ήξερα πως θα το κάνω αυτό. Εξακολουθούσα να περπατώ και τότε γύρισα σε ένα δρομάκι οπού εκεί μέσα είχε και ένα άλλο δρομάκι. Καθώς το περνούσα πρόσεξα κάτι οπού μου είχε πάρει την προσοχή, ήταν δυο marine και μιλούσαν για κάποιο πράγμα. Δεν μπορούσα να ακούσω καλά και για αυτό πήγαινα όλο και πιο κοντά, όχι πολύ ώστε μην με καταλάβουν και σταμάτησα σε ένα σημείο  οπού δεν μπορούσαν να με ακούσουν. Μπορούσα επιτέλους να τους ακούσω.
-Λοιπόν άκουσε με προσεχτικά καινούργιε θα σου που κάτι και θα με ακούσεις με προσοχή επειδή είσαι καινούργιος εκείνος ο νεαρός marine άκουγε τον ανώτερο του με πολύ προσοχή και διέκρινα λίγο ιδρώτα, το γιατί δεν το ξέρω, μάλλον επειδή είναι ανώτερος εκείνος και δεν θέλει να τα θαλασσώσει.
-Λοιπόν σε αυτό νησί έχει βρεθεί ένα αντικείμενο οπού είναι κάτι πολύ σπάνιο να βρεθεί, στο λέω επειδή τώρα εμείς οι marine το ψάχνουμε για να κάνουμε το σώμα των marine πιο δυνατό αυτό που είπε για το αντικείμενο εκείνο, οπού μπορούν να τους κάνουν πιο δυνατούς μου άνοιξε πολύ τον ενδιαφέρον, ακόμη πιο πολύ και από πριν επειδή θέλω να βρω δύναμη.

Και στα ξαφνικά καθώς έκανα το πόδι μου ένα βήμα μπροστά τότε πάτησα έσπρωξα για λίγο ένα κουτάκι. Όταν άκουσαν τον ήχο υποψιάστηκαν λιγάκι και αμέσως άρχισαν να είναι κάπως περίεργοι. Θα έμαθαν μάλλον ότι κάποιος τους ακούει οπού αυτός ήμουν εγώ και για αυτό άρχισαν να κάνουν έτσι.
-Λοιπόν πάμε επειδή εδώ δεν νομίζω να είναι κατάλληλο μέρος πια δεν είμαι σίγουρος αν κατάλαβε ακριβώς τι γίνεται εκείνος ο marine αλλά υποθέτω πως ναι. Σηκώθηκαν μετά από κάτω οπού βρισκόντουσαν και άρχισαν να περπατάνε, όσο πέρναγε η ώρα τόσο πιο γρήγορα πήγαιναν. Ήξερα ότι αν τους αφήσω τότε θα τους χάσω από τα μάτια μου και δεν θα μάθω καθόλου τι γίνεται με εκείνο το αντικείμενο, η μόνη λύση είναι να τους ακολουθήσω.
Έτσι άρχισα και εγώ να πηγαίνω αλλά γρήγορα όμως επειδή είχαν κάνει μεγάλη απόσταση, όσο πιο γρήγορα έκανα τόσο πιο πολύ καταλάβαινε ο marine τι γινόταν.
Το είχε καταλάβει πλήρως μετά και άρχισε να τρέχει κανονικά μαζί με τον άλλον. Ύστερα άρχισα και εγώ να τρέχω. Αλλά φαινόταν να ήταν κάπως γρήγορος και για αυτό είχα κόψει δρόμο μπαίνοντας από ένα στενό μπας και τον βρω, το θέμα είναι ότι μπορώ να μην το βρω εκεί οπού θα πάω αλλά τα αφήνω όλα στην τύχη.

Όταν πήγα προς τα εκεί δεν τους βρήκα και έτσι πήγαινα να πάω από άλλο δρόμο. Την στιγμή όμως που πήγαινα να φύγω βλέπω εκείνους τους marines να έρχονται προς τα εδώ, ήμουν στο δρόμο τους και καθώς ερχόταν προς τα εδώ μου είπε.
-Συγγνώμη κάνε χώρο για να περάσουμε μου το είπε κάπως καθυστερημένα επειδή βιαζόταν, δεν είχε καταλάβει ότι εγώ ήμουν εκείνος οπού τον κυνήγαγε και για αυτό μου ήταν πολύ εύκολο να του κάνω αιφνιδιαστική επίθεση. Τον άφησα να περάσει αλλά την στιγμή που πέρασαν τα σώματα μας τότε τον έπιασα από την μπλούζα του, τον γύρισα προς τα μένα και του έδωσα μια μπουνιά στην μούρη του. Εκείνος είχε πέσει κάτω και άρχιζε να βγάζει αίματα από την μύτη του.
-Για πιο πράγμα το έκανες αυτό???? Είχε νευριάσει επειδή δεν ήξερε το λόγο, δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος η να είχα τίποτα μαζί του. Απλά ήθελα να μάθω που είναι εκείνο το αντικείμενο. Σηκώθηκε μετά πάνω και από την τσαντίλα του πήγε να μου επιτεθεί με το σπαθί του, τον απέφυγα πηγαίνοντας προς τα πίσω αλλά δεν σταμάτησε να μου κάνει επίθεση. Πήγε να μου ξανά κάνει και εκείνη την στιγμή του πιάνω το χέρι καθώς μου κάνει επίθεση οπού μετά με το άλλο χέρι του δίνω μπουνιά στην κοιλία του.

Ο άλλος είχε τρομοκρατηθεί όταν είδε εμένα να χειρίζομαι έτσι τον ανώτερο του, φαίνεται στους marines οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει ανώτερος αν κλέψει λιγάκι αλλά αυτός είναι πολύ αδύναμος οπότε κάτι βρόμικο θα έκανε αλλιώς δεν εξηγείτε. Άρχισε να το βάζει στα πόδια.
Ο marine ήταν πεσμένος στο πάτωμα και άρχιζε να κάνει εμετό επειδή η μπουνιά μου ήταν δυνατή οπού δεν μπορούσε να την αντέξει, καθώς έκανε εμετό έβγαζε και ένα σωρό δάκρυα από τα μάτια του. Τον σήκωσα μετά πάνω πιάνοντας τον από την μπλούζα του και άρχιζα να του μιλάω.
-Πριν ήμουν κρυμμένος σε ένα τοίχο και άκουγα για εκείνο το αντικείμενο οπού σου δίνει δύναμη και μου άνοιξε τον ενδιαφέρον, δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει όλη στο χωριό πολύ η λίγο ξέρουν τι γίνεται και τους έχει αναστατώσει κάπως αλλά δεν είναι δουλεία μου αυτό το πράγμα καθώς μιλούσα όσο πιο πολύ περνούσαν τα δεύτερα τόσο πιο πολύ ανέβαζα την φωνή μου. Στο βλέμμα του δεν είχε φόβο καθόλου προς τα μένα αλλά φαινόταν να είχε φόβο για άλλο πράγμα.

-Ώστε αυτό που άκουσα ήρθε από σένα ε… τότε θα σου πω ένα πράγμα… αν θες να το πάρεις εκείνο θα πρέπει πρώτα να περάσεις από τους marine του νησιού αυτού, το αντικείμενο εκείνο λέγεται φρούτο του διαβόλου και σου δίνει δυνάμεις πέρα φαντασίας… και για αυτό εμείς το ψάχνουμε… δεν ξέρουμε που είναι αλλά αν το πάρουμε στην κατοχή μας τότε ξεχνά το να το βρεις εσύ ο ίδιος με είχε τσαντίσει λιγάκι και για αυτό έτσι όπως τον κρατούσα από την μπλούζα του, τον σήκωσα όρθιο και μετά τον σήκωσα προς τα ψηλά, έπειτα τον πέταξα κάτω στο πάτωμα. Για να μου μιλούσε έτσι πρέπει να τα είχε μαζί μου επειδή τον είχα σαπίσει σχεδόν στο ξύλο.
-Ώστε θες να σπάσεις σε χίλια κομμάτια ε???? Τότε την επιθυμία σου θα την πάρεις!!! Είπε εκείνος ο marine καθώς ήταν στο πάτωμα τραυματισμένος σχεδόν σε όλη του την πλάτη. Μάλλον με αυτό εννοούσε ότι οι άλλοι marines θα κάνουν κάτι αν πάω να βρω το φρούτο εκείνο αλλα δεν το νομίζω.
Μετά από αυτό το πράγμα έφυγα αφήνοντας τον εκεί πέρα έτσι πεσμένο και άρχισα να ψάχνω το φρούτο.

Δεν ήξερα που θα πάω, έκανα μόνο κύκλους από εδώ και από εκεί. Δεν γίνεται να το βρω εκείνο το φρούτο μέσα σε ένα νησί οπού δεν το ξέρω καθόλου, θα πρέπει να βρω κάποιον να με ξεναγήσει η κάτι τέτοιο. Δεν ήξερα τι να κάνω, το μυαλό μου είχε σκορπιστεί από εδώ και από εκεί. Ήταν νωρίς μάλλον για μένα να πάω να βρω δύναμη στα ξαφνικά, θα πρέπει λογικά να την κερδίσω με τον ιδρώτα μου και όχι να μου έρθει έτσι. Από την στενοχώρια μου πήγα έκατσα σε ένα πάγκο οπού είχα βρει ώστε να σκεφτώ λιγάκι και να μου περάσει αυτό που είχα πάθει. Βασικά ήθελα να ξεκουραστώ πιο πολύ επειδή είχα κουραστεί.
Έτσι όπως ήμουν καθιστός στο παγκάκι τότε στα ξαφνικά ήρθε δίπλα μου ένας άνθρωπος, φαινόταν γύρω στα 25 με 30. Όταν έκατσε δίπλα μου μετά από 5 λεπτά άρχιζε να αισθάνεται κάπως άβολα επειδή άκουγε εμένα να κάνω έτσι, δεν κρατήθηκε άλλο και μου μίλησε.
-Παιδί μου γιατί κάνεις έτσι, υπάρχουν άνθρωποι γύρω σου... ότι και να ναι ξεπέρασε το επειδή ενοχλείς είπε εκείνος, δεν ήξερε όμως τον λόγο για τον οποίο έκανα έτσι και για αυτό μετά του είπα. Είχα θυμώσει λιγάκι με αυτό που είχε πει και για αυτό όταν άρχισα να μιλάω είχα θυμό στην φωνή μου.
-Δεν έχεις το δικαίωμα να μου μιλάς έτσι ξέρεις, δεν με ξέρεις από εχτές… και θα σου πω γιατί κάνω έτσι αν θες να κάνεις έναν μίζερο άνθρωπο σαν και μένα να αισθανθεί απλά χάλια… ψάχνω ένα αντικείμενο οπού λέγεται φρούτο του διαβόλου, έχω ακούσει ότι δίνει δυνάμεις αλλά δεν ξέρω που είναι όταν είπα για το φρούτο αμέσως η συμπεριφορά του άλλαξε εντελώς. Ύστερα σηκώθηκε και μετά άρχισε να φεύγει. Κατάλαβα αμέσως ότι κάτι έτρεχε και για αυτό πήγα από πίσω του.

Εκείνος προχώρησε λίγα στενά πιο κάτω, δεν έτρεχα όταν τον κηνηγαγα αλλά μετά άρχισα να τρέχω. Με έβλεπαν οι άλλοι να τρέχω και κάποιοι άρχιζαν να πανικοβάλλονται, με πρόσεξε ο άλλος και αμέσως άρχισε να τρέχει. Δεν ήταν πολύ γρήγορος οπότε μπορούσα εύκολα να τον πιάσω. Έτσι και έκανα, σε 2 λεπτά τον είχα φτάσει, πήγαινα να βάλω το χέρι μου στο κεφάλι του και έπειτα με δύναμη τον έπιασα. Ύστερα τον έσπρωξα προς τα πίσω οπού μετά είχε πέσει κάτω. Ήμασταν μέσα σε κόσμο και για αυτό τον πήρα, και μπήκα μέσα σε ένα στενό ώστε να τον ρωτήσω εκεί πέρα για το φρούτο επειδή δεν θέλω να μας βλέπουν κόσμος.
-Λοιπόν πες μου ότι ξέρεις για εκείνο το φρούτο, και μην μου πεις ότι δεν ξέρεις επειδή ξέρεις σίγουρα με κοίταξε κάπως περίεργα και είχε καταλάβει κιόλας ότι δεν θα μπορέσει να ξεφύγει.
-Εντάξει αλλά δεν θέλω να μου κάνεις κάτι… η οικογένεια μου χρόνια προσέχει κάτι στοές που έχει αυτό το νησί και εκεί πέρα υπάρχει κάτι φυλαγμένο αλλά δεν ξέρουμε τι είναι… και ο λόγος είναι επειδή αν πάει κάποιος εκεί πέρα θα πέσει στις παγίδες που έχει και μπορεί να πεθάνει, αν θες να πας εκεί όμως τότε μπορεί να σε βοηθήσω επειδή πάνω κάτω ξέρω τις παγίδες είχα χαρεί όταν άκουσα αυτό το πράγμα αλλά το λέει για να μην τον πειράξω οπού δεν με ενδιαφέρει κιόλας και να το λέει για αυτό το λόγο, είχα ανάψει ολόκληρος επειδή σε λίγη ώρα θα είχα στα χέρια μου ένα φρούτο με τεράστια δύναμη. Τι δύναμη δεν ξέρω αλλά θα έχω.

Που θα πηγαίναμε δεν ήξερα, οι στοές και γενικά όλα τα μέρη εδώ δεν τα ξέρω αλλά το σημαντικό είναι ότι μάλλον θα βρω αυτό που ψάχνω. Ήμουν λίγο τυχερός που είχα βρει έναν άνθρωπο σαν και εκείνον, μπορεί να ήταν δώρο θεού, δεν ξέρω τι είναι.
Αρχίζαμε και βγαίναμε από το χωριό και σε κάποια στιγμή στρίβουμε προς τα δεξιά οπού είχε 3 ξεχωριστές ταμπέλες οπού οδηγούσαν σε 3 διαφορετικά μονοπάτια. Δεν μπορούσα να δω καλά τι έλεγαν οι ταμπέλες επειδή ήταν κάπως παλιές και είχαν ξεσκουριάσει. Και καθώς προσπαθούσα να δω τι λένε επειδή είχα πάθει εμμονή με την ταμπέλα, τότε με σκούντηξε ο άντρας εκείνος οπού με οδηγεί.
-Λοιπόν θα πάμε από αυτό το μονοπάτι μου είπε, ήταν το μεσαίο από τα τρία μονοπάτια. Η καρδιά μου χτυπούσε πολύ δυνατά επειδή είχα πάθει έξαψη οπού το προκαλούσε ο ενθουσιασμός, στο μυαλό μου συνέχεια είχα ότι θα πάω να βρω το φρούτο. Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος. Ο δρόμος μάλλον θα είναι πολύς αλλά όσο και να είναι, θα το αντέξω. Ναι θα το αντέξω αλλά ήθελα κιόλας να μάθω ποσό απέχει για να ξέρω, έτσι πήγα να τον ρωτήσω.

-Θέλω να σε ρωτήσω κάτι… συγγνώμη δεν έχω πάρει το όνομα σου ακόμη δεν μου το έδωσε επειδή τον είχα πείσει με λίγα λόγια να με πάει στο μέρος οπού είναι το φρούτο, και την στιγμή αυτή οπού θυμήθηκα το φρούτο τότε πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να μην υπάρχει το φρούτο αλλά κάτι άλλο.
-Συγγνώμη που δεν στο είπα αλλά πριν λίγο τρομοκρατήθηκα για μια στιγμή.
-Με λένε Don, τι ήθελες να μάθεις??? Με ρώτησε.
-Θέλω να μάθω πότε ακριβώς θα φτάσουμε στις στοές οπού προσέχουν το αντικείμενο που λες όταν του το είπα εκείνος δεν μου μιλούσε αλλά αυτό ήταν απλά η φαντασία μου. Στην πραγματικότητα είχε κάτσει να σκεφτεί πόση ώρα θα μας πάρει να φτάσουμε.
-Μπορεί 1 με 2 ώρες αλλά μην ανησυχείς εδώ είναι ωραία οπότε δεν θα κουραστείς και τόσο ήξερα πως θα πάρει ώρα αλλά αυτό κάπως μου φαίνεται πολύ, είπε ότι δεν θα κουραστώ και για αυτο θα τον εμπιστευτώ, πράγμα οπού δεν θα γίνει.
Όση ώρα περπατούσαμε, κοίταζα από εδώ και από εκεί ώστε να δω αν είναι όντως ωραία, μπορεί να μην είναι όπως τα λέει. Μετά από λίγο προσοχή κατάλαβα ότι είχα άδικο επειδή είναι μια χαρά εδώ.

Μετά από δυο ώρες επιτέλους είχαμε φτάσει σε εκείνο το μέρος αλλά δεν έβλεπα κάπου κάτι, μου ήταν πολύ περίεργο. Κοίταζα από εδώ και από εκεί αλλά τίποτα. Σκέφτηκα μετά ”Μήπως με κοροϊδεύει”, αλλά σίγουρα όχι επειδή ακόμη έχει φόβο μέσα του. Έτσι από την περίεργα μου πήγα να τον ρωτήσω.
-Don να σε ρωτήσω που είναι εκείνες οι στοές??? Δεν τις βλέπω, είπες ότι τις προσέχουν αλλά δεν βλέπω κανέναν εδώ πέρα.
-Ξέχασα να σου το πω, εκείνες οι στοές είναι μια πόρτα οπού είναι στο σημείο οπού θα σου πω τότε με πήρε και με πήγε σε ένα σημείο οπού ήταν περίπου λίγο πιο πάνω από εκεί οπού ήμασταν. Κοίταξα λίγο κάτω να δω και κατάλαβα ότι στεκόμουν πάνω σε μια πόρτα. Έφυγα από εκεί, την στιγμή που έφυγα τότε ο Don άνοιξε την πόρτα και μετά μπήκε μέσα. Ακόμη δεν είχα καταλάβει όμως, πως γίνεται να προσέχουν τις στοές αν δεν υπάρχει κάποιος εδώ πέρα. Ήμουν με την απορία ακόμη και τότε βγαίνει έξω ο Don από τις στοές και μου λέει.
-Έλα και εσύ τι περιμένεις είχα κάτσει έξω επειδή ήμουν με απορία. Τον ακολούθησα και εγώ μπαίνοντας στις στοές, ήταν κάπως σκοτεινά, δεν έβλεπα τίποτα. Και μέσα στο σκοτάδι τότε στα ξαφνικά βλέπω τον Don να ανάβει φωτιά σε μια ράβδο. Ύστερα αρχίσαμε να περπατάμε και βρήκαμε μια πόρτα, κατάλαβα ότι δεν προσέχουν τις στοές από πάνω αλλά από την πρώτη πόρτα οπού θα βρεις όταν μπεις στις στοές.

Οι φύλακες ήξεραν τον Don και για αυτό τον άφησαν να περάσει, εμένα με σταμάτησαν έτσι όπως πήγα να περάσω αλλά τότε είπε ο Don ότι είμαι μαζί του με αποτέλεσμα να με αφήσουν και μένα. Σε αυτό το μέρος υπάρχουν ένα σωρός παγίδες και για αυτό θα πρέπει να ήμαστε πολύ προσεκτικοί αλλιώς μπορεί να πέσουμε πάνω σε μια οπού μετά θα μας οδηγήσει στο θάνατο μας. Προς το παρών από την στιγμή που είχαμε μπει δεν είχαμε βρει κάποια παγίδα αλλά από σε λεπτό σε λεπτό θα βρούμε στα σίγουρα. Αν είμαι τυχερός τότε μπορεί να πάρω το φρούτο μου αλλά στο μυαλό μου είχα μια ανεισηχεια, γιατί φέρετε τόσο φιλικά ο Don απέναντι μου. Κανονικά τον έπεισα να με φέρει εδώ. Δεν κρατήθηκα άλλο, ήθελα να τον ρωτήσω.
-Don σταμάτα λίγο, θέλω να σε ρωτήσω κάτι... με φέρνεις εδώ πέρα επειδή σε έπεισα έτσι???? Αν ναι τότε δεν θέλω πια, δεν είμαι τόσο κακός εγώ, δεν θέλω να σε πιέζω άλλο πια, απλά ήθελα να μάθω όσο το πιο γρήγορα μπορούσα με κοίταξε μετά και είπε.
-Μην ανησυχείς δεν είναι για αυτό, τουλάχιστον άλλο πια... τώρα απλά θέλω να σε βοηθήσω είχα χαρεί πολύ όταν το άκουσα και έτσι όπως περπατώ μου φωνάζει ο Don.
-Πρόσεχε εκεί πέρα υπάρχει μια παγίδα!!! Αμέσως σταμάτησα να περπατώ αλλά δεν πρόλαβα να μην την ενεργοποιήσω, όταν η παγίδα ενεργοποιήθηκε αμέσως έκανα μια πίσω για να αποφύγω την παγίδα. Είχαν πεταχτεί βέλη προς τον απέναντι τοίχο, αν δεν μου το είχε πει μάλλον δεν θα είχα προλάβει να την αποφύγω εγκαίρως. Τις ήξερε καλύτερα αποτι πίστευα, καλό αυτό αλλά μπορεί να είναι μόνο λίγες οπού ξέρει.
Προχωρήσαμε άλλο λίγο ακόμη, είχαμε βρει κιαλλες παγίδες αλλά τις αποφύγαμε με κάποιο τρόπο, το καλό όταν ότι δεν είχαμε τραυματιστεί και τόσο.
-Ξέρεις ποσό απέχει ακόμη για να πάμε εκεί οπού είναι το αντικείμενο??? Τον ρώτησα.
-Aπόσο ξέρω αν η παγίδες δεν ενεργοποιηθούν και περπατάς καλά τότε μέσα σε μισή ώρα θα έχουμε φτάσει αλλά υπολογίζω σε μια ώρα να ήμαστε εκεί.

Είχε πει αυτό το πράγμα αλλά ήμασταν ήδη κάμποση ώρα και έχουμε περάσει ένα σωρό παγίδες. Σε λίγη ώρα μάλλον θα ήμαστε εκεί, αν όχι τότε απλά θα περιμένουμε άλλο λίγο. Κανονικά αυτό το πράγμα είναι επικίνδυνο αλλά για μένα δεν ήταν καθόλου, μου αρέσουν κάτι τέτοια και γενικά μου αρέσει ο κίνδυνος. Και ο λόγος οπού θα γίνω πειρατής είναι ένας από αυτούς. Ο σκοπός μου είναι ένας, να πάρω το φρούτο και ύστερα να γίνω πειρατής. Θέλω να συλλέξω δύναμη πρώτα. Μπορεί στην αρχή να μην τα καταφέρω καλά αλλά μετά να είναι εντάξει.
Η ώρα περνούσε, ακόμη να φτάσουμε στο αντικείμενο, ήμουν εντάξει όμως. Δεν είχα κάποιο πρόβλημα επειδή πάντα στο νου μου είχα το ότι θα βρω το αντικείμενο εκείνο. Και έτσι όπως μονολογούσα από μέσα μου τότε βλέπω στον ορίζοντα μια πόρτα, σε όλη την διαδρομή δεν είχε κάποια πόρτα. Ήταν απλά ένας διάδρομος και αν τον επιζήσεις τότε θα βρεις το αντικείμενο. Δεν περίμενα να βρω τέτοιο πράγμα. Σίγουρα όμως θα έχει κάποια παγίδα και για αυτό το λόγο πάω προς τα εκεί όσο πιο προσεκτικά μπορώ επειδή υπάρχει πιθανότητα να ενεργοποιηθεί κάποια ισχυρή παγίδα. Άρχιζα και ίδρωνα με κάθε περπάτημα που έκανα, ο ιδρώτας έτρεχε σαν ποτάμι σχεδόν. Από την νευρικότητα μου δεν μπόρεσα άλλο και για αυτό άρχισα να τρέχω. Από την στιγμή που άρχιζα να τρέχω, έγινε όπως το είχα καταλάβει, ενεργοποιήθηκαν οι παγίδες. Καθώς έτρεχα απόφευγα όλες τις παγίδες αλλά ήταν πάρα πολύ δύσκολο και φοβόμουν μην πεθάνω κάθε φορά που έβρισκα μια, δεν ήταν κιόλας δίπλα μου ο άλλος να μου λέει που είναι η κάθε παγίδα επειδή τον είχα αφήσει πίσω. Σε 5 λεπτά είχα φτάσει στην πόρτα, την άνοιξα και εκεί μέσα είδα ένα μπαούλο να στέκεται πάνω σε ένα τραπέζι.

Την στιγμή που είδα το μπαούλο αμέσως πήγα εκεί πέρα να δω τι έχει μέσα, αν έχει το φρούτο που θέλω τότε θα είμαι πολύ ευτυχισμένος, αν όχι τότε δυστυχισμένος επειδή τελικά έκανα όλο αυτό τον κόπο για το τίποτα. Όταν πήγα στο μπαούλο μετά το έπιασα και πήγα να το ανοίξω, το θέμα όμως ήταν ότι δεν άνοιγε. Μου ήταν πολύ δύσκολο να το ανοίξω, σε λίγο έφτασε εδώ πέρα και ο Don. Είδε πως δεν μπορούσα, ήθελε να προσπαθήσει και εκείνος. Του το έδωσα με καλή χαρά να το πάρει να το ανοίξει αλλά στην τελική βγήκε μάταια, δεν τα κατάφερε. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε και τότε καθώς σκεφτόμασταν, στο μυαλό του Don πετάχτηκε κάτι στο μυαλό.
-Αν θυμάμαι καλά κάπου σε αυτό το δωμάτιο είχαμε ένα κλειδί κρυμμένο για το μπαούλο, έτσι μου είχαν πει δεν ξέρω αν είναι όντως αλλά λογικά θα είναι όταν άκουσα αυτό το πράγμα αμέσως άρχιζα να ψάχνω, το ίδιο έκανε και ο Don. Αλλά όσο και να ψάχναμε όμως δεν βρίσκαμε τίποτα, και από την στενοχώρια μου πήγα να κάτσω στο πάτωμα αλλά πριν κάτσω γλιστρώ οπού με οδήγησε μετά πέσω κάτω. Όταν έπεσα κάτω έσπρωξα και ένα βάζο οπού είχε πάνω στο τραπέζι. Την στιγμή που πήγε να πέσει κάτω, πήγα να το πιάσω αλλά δεν τα κατάφερα με αποτέλεσμα να σπάσει. Είχε σπάσει σε χίλια κομμάτια, δεν ήξερα τι να κάνω. Είχα δυο προβλήματα τώρα. Ήμουν ακόμη πιο θλιμμένος. Και μέσα στην θλίψη μου τα μάτια μου κοιτάζουν λίγο στο βάζο, παρατήρησα ότι υπάρχει κάτι εκεί πέρα. Πήγα να δω, σκούπισα τα γυαλιά πιο εκεί για να δω καλύτερα. Είχα χαρεί με αυτό που είδα, ήταν ένα κλειδί οπού μάλλον θα είναι για το μπαούλο. Αμέσως το πήρα, άνοιξα το μπαούλο, την στιγμή που άνοιξε είδα τι ήταν. Ήταν τελικά το φρούτο. Δεν είχα χαρεί ποτέ τόσο πολύ.

Είχα το φρούτο στα χέρια μου, δεν ήθελα τίποτε άλλο αυτή την στιγμή. Το φρούτο τώρα μπορεί να το είχα αλλά θα πρέπει να φύγω από τις στοές επειδή μπορεί να συμβεί κάτι εδώ πέρα και η προσπάθεια μου να πάρω το φρούτο να φανεί άχρηστη. Κάτι όμως με ενοχλούσε, το πήρα κάπως πολύ εύκολα, πράγμα οπού είναι κάπως παράλογο. Οι marines δεν το έχουν βρει ακόμη, το έψαχναν αλλά δεν το βρήκαν πρώτοι εκείνοι. Άρχιζα να χαίρομαι πιο πολύ επειδή με λίγα λόγια κέρδισα. Αν δεν το βρήκαν σημαίνει ότι αν με βρουν με το φρούτο μπορεί να μου το πάρουν αλλά δεν θα το αφήσω.
-Πάμε να φύγουμε Don του είπα, άρχιζα να φεύγω από το δωμάτιο αυτό, από πίσω μου ήταν και ο Don. Δεν ξέρω όμως αν θα ενεργοποιηθούν πάλι οι παγίδες αν περάσουμε από εδώ πέρα ξανά. Ενεργοποιηθούν η όχι δεν μπορώ να βρω άλλη λύση για να φύγουμε. Και ο Don το ίδιο αισθανόταν, άσε που για να αισθανόταν το ίδιο σημαίνει ότι δεν ξέρει αν θα ενεργοποιηθούν. Το μέρος αυτός μπορείς να πεις είναι δικό του και δεν ξέρει ούτε καν ο ίδιος.
-Δεν πειράζει εμείς θα περπατάμε και αν ενεργοποιηθούν τότε θα τις αποφύγουμε όπως πριν είπα και πήγα να περπατήσω στο διάδρομο, είχα φτάσει στο σημείο οπού είχε ενεργοποιηθεί η τελευταία παγίδα. Την πέρασα και δεν έγινε κάτι, αυτό σημαίνει ότι τελικά οι παγίδες τώρα δεν θα ενεργοποιηθούν. Αρχίσαμε μετά να περπατάμε στον διάδρομο και μετά από 30 λεπτά βγήκαμε από τις στοές σοης και αβλαβές με το φρούτο στο χέρι μου.

Πια στις στοές δεν ήμουν και για αυτό το λόγο τώρα μπορώ να φάω το φρούτο. Μάλλον και πριν μπορούσα αλλά ήθελα πρώτα να βγω από τις στοές οπότε μου ήταν κάπως δύσκολο. Έτσι πήρα το φρούτο και δάγκωσα το φρούτο. Το μάσαγα πολύ δυνατά, και μετά κατάπια. Την στιγμή που το κατάπια περίμενα να μου έρθουν αμέσως οι δυνάμεις και για αυτό το λόγο δεν ανησύχησα καθόλου, δεν γίνεται να είναι κανονικό φρούτο η να είναι ψέματα ότι δίνει δυνάμεις. Δεν γίνεται επειδή το πρόσεχαν αυτοί οι άνθρωποι για κάποιο λόγο, και αποκλείεται να με κοροϊδέψει ο Don. Δεν έδειχνε να είναι τύπος οπού τους κοροϊδεύει. Τον βάλουν δεν τον βάλουν να κάνει πράγματα χωρίς την θέληση του, δεν θα κοροϊδέψει, φαινόταν κιόλας από τον χαρακτήρα. Θα πιστέψω ότι οι δυνάμεις μου θα ενεργοποιηθούν πιο μετά. Και μετά με αυτό στο μυαλό άρχισα να πηγαίνω προς το χωριό ώστε να πάω προς το λιμάνι του χωριού, με ακολούθησε μετά και ο Don. Θυμόμουν πώς να πάω πίσω και για αυτό δεν θα χρειαζόμουν την βοήθεια του Don αυτή την στιγμή.
Σε 20 λεπτά είχαμε φτάσει στο χωριό και αμέσως άρχισα να πηγαίνω προς το λιμάνι αλλά θυμήθηκα ότι δεν είχα βάρκα πια. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να πάω να αγοράσω μια. Έτσι και έκανα, την αγόρασα και μου είπε που ακριβώς είναι βάρκα μου. Δεν έχασα άλλη ώρα, αμέσως πήγα προς τα εκεί αλλά καθώς πήγαινα στο λιμάνι έβλεπα στον ορίζοντα κάτι σαν μάχη. Δεν ήξερα τι ήταν αλλά αυτό που με ένοιαζε ήταν ότι εκεί πέρα είναι η βάρκα που είχα αγοράσει, δεν έχω πολλά λεφτά και αν την χάσω μετά με βλέπω να πηγαίνω κολυμπώντας. Είχα αφήσει πίσω τον Don καθώς πήγαινα εκεί.

Όταν είχα φτάσει εκεί πέρα, είδα να γίνεται μια μάχη μεταξύ των πειρατών και marine. Δεν ήξερα τι γινόταν αλλά δεν με ένοιαζε κιόλας, το μυαλό μου ήταν στην βάρκα μου. Έτσι προχώρησα προς τη μάχη εκείνη. Την στιγμή που μπήκα μέσα κατάλαβα πως ήταν κάπως σκληρή μάχη, θα πρέπει να προσέχω μην με ανακαλύψουν γιατί τότε θα μπλέξω. Ήθελα κιόλας άμα γινόταν να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις του φρούτου οπού είχα φάει αλλά ότι και να έκανα δεν μπορούσα να κάνω κάτι, δεν μου άρεσε καθόλου επειδή τις χρειάζομαι πάρα πολύ αυτή την στιγμή, σκεφτόμουν κιόλας μήπως στην τελική ήταν κάποιο ψεύτικο φρούτο αλλά μάλλον όχι η έτσι θέλω να πιστεύω. Μου είχε πει ότι η βάρκα είναι περίπου στο τέρμα του λιμανιού, αυτή η μάχη ήταν σχεδόν σε όλο το λιμάνι. Παντού είχε marines και πειρατές. Εξακολούθησα να προχωράω χωρίς να με καταλάβουν οι άλλοι, θα πρέπει να είμαι πολύ τυχερός όμως επειδή είχε πολλούς εδώ πέρα. Και καθώς περπατώ προς την βάρκα μου τότε είδα έναν άντρα οπού ήταν περικυκλωμένος από marines. Φαινόταν λες και ήθελαν να τον προστατεύσουν από κάτι. Δεν ήξερα τι και έπειτα κοίταξα λίγο πιο καλά, κατάλαβα γιατί τον προστάτευαν. Είχε ένα μπαούλο στα χέρια του, τότε μυαλό μου πήγε αμέσως στην σκέψη ότι και καλά μήπως έχει εκείνος το κανονικό φρούτο. Αν ναι τότε εξηγείται γιατί δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις μου. Το θέμα είναι όμως αν είναι εκείνο το κανονικό κάτι θα έκαναν, με κάποιο τρόπο πήραν το κανονικό και έβαλαν αυτό που έφαγα εγώ. Δεν θα μου αρέσει καθόλου αυτό που έκαναν αν είναι αλήθεια.

Πήγα αμέσως προς τα εκεί να του το πάρω, ήταν όμως και οι marine οπού τον προστάτευαν. Πρέπει να βρω ένα τρόπο να του το πάρω, έκατσα και σκέφτηκα για λιγάκι αλλά όσο και να σκεφτόμουν δεν μπορώ να βρω κάτι. Το μονό που μπορούσα να κάνω είναι τους καθαρίσω και μετά να πάω να αντιμετωπίσω τον marine που κρατάει το μπαούλο.
Με είχαν δει εκείνοι και κατάλαβαν τι ήθελα να κάνω, αμέσως έβαλαν τα δορυα τους προς τα μένα, είναι λίγο επικίνδυνα επειδή αν τρέξω απλά τότε θα πέσω πάνω στα δορυα τους. Δεν υπήρχε κάτι άλλο όμως εκτός από αυτό, άρχισα να τρέχω προς αυτούς και την στιγμή που έφτασα πήγαν να μου επιτεθούν με τα δορυα τους αλλά τους απέφυγα πηδώντας ψηλά στον αέρα, είχα προσγειωθεί από πίσω τους. Μου είχε δώσει την ευκαιρία να τους κάνω αντεπίθεση, έδωσα μια κλωτσιά στον ένα προς το τέλος και ύστερα έπεσε κάτω. Αυτός όταν είχε πέσει είχε πάρει και τους άλλους κάτω, πήγαν να σηκωθούν αλλά οι πειρατές που πολεμούσαν δεν τους άφησαν, δεν ήξεραν τι γινόταν αλλά δεν θα άφηναν μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη, τους σκότωσαν με την πρώτη.
-Τι θέλεις εσύ εδώ πέρα??? Μου έλεγε ο marine οπού κράταγε το μπαούλο, ήταν κάπως τρομαγμένος.
-Τι θέλω λες??? Θέλω αυτό που κρατάς, ξέρω ότι είναι το φρούτο!!!! Όταν είχα πάει στις στοές δεν είχα βρει το κανονικό αλλά ένα ψεύτικο όταν είπα για το ψεύτικο φρούτο αμέσως άρχισε τα γέλια.

-Ώστε πήγες στις στοές ε… καλά το μάντεψες εδώ μέσα είναι το φρούτο… το πήραμε πρώτη εμείς το φρούτο το κανονικό από εκεί… τους ξεγελάσαμε όλους εκεί πέρα… εκείνο το μέρος το προσέχουν για χρόνια κάποιοι αλλά δεν ξέρουν ότι τελικά υπήρχε κιαλλη είσοδος οπού με αυτό τον τρόπο μπορείς να αποφύγεις τις παγίδες για αυτό ήταν κάπως περίεργο, τώρα εξηγείτε. Είτε όντως ξέρουν άλλη είσοδο η έκαναν εκείνοι. Αν και δεν νομίζω να υπάρχει, εκτός και αν είναι μυστική. Τώρα δεν έχει σημασία επειδή ξέρω ότι το φρούτο είναι εδώ μπροστά μου.
-Ώστε έτσι ε… τότε ένας λόγο παραπάνω για να το πάρω από εσάς!!! Είπα και πήγα να του επιτεθώ. Πήγα να του δώσω μια μπουνιά αλλά εκείνος την απόφυγε, έκανε ένα βήμα πίσω και ύστερα μου έδωσε μια κλωτσιά. Την κλωτσιά του όμως την μπλόκαρα με το χέρι μου, εκείνος φαίνεται δυνατός. Τον προστάτευαν μάλλον επειδή κρατάει το μπαούλο. Φαινόταν αλλά είναι σε κακιά θέση τώρα, έτσι όπως είχα μπλοκάρει την κλωτσιά του με το χέρι μου τότε τον αναποδογυρίζω και έπειτα έπεσε κάτω. Όταν έπεσε κάτω είχε πέσει με δύναμη με αποτέλεσμα να πέσει το μπαούλο κιόλας και να σπάσει. Από μέσα βγήκε ένα φρούτο, αυτή την φορά στα σίγουρα θα είναι το φρούτο του διαβόλου και όχι ένα κανονικό. Πήγα αμέσως να το πάρω όταν το είδα, με είδε ο άλλος και πήγε γρήγορα να με σταματήσει. Πριν φτάσω στο φρούτο με είχε σπρώξει και έπεσε κάτω αλλά την στιγμή που είχα πέσει κάτω αμέσως έβαλα το πόδι μου μπροστά του με αποτέλεσμα να πέσει και εκείνος. Ύστερα σηκώθηκα και πήγα να το πάρω πάλι, εκείνος είχε τραυματιστεί και δεν μπόρεσε να σηκωθεί. Είχα φτάσει στο φρούτο και έπειτα το σήκωσα. Η δουλεία μου εδώ τελείωσε αλλά ο marine κατάφερε να σηκωθεί, ύστερα ήρθε προς τα μένα. Ήθελε να μου πάρει το φρούτο πάρα πολύ. Δεν τον άφησα όμως, άρχισα να τρέχω προς την βάρκα μου για να φύγω. Για ολόκληρα 5 λεπτά έτρεχα πολύ, εκείνος ήταν όλο πίσω μου αλλά μετά από 1 λεπτό είχα φτάσει στην βάρκα μου. Μπήκα μέσα και άρχισα να κάνω κουπί, είχα ξεχάσει τον Don κιόλας. Μπορούσα και τον έβλεπα καθώς έφευγα, έπειτα του είπα.
-Σε ευχαριστώ για όλα Don και συγγνώμη αν σε είχα πείσει!!! Του έλεγα καθώς έφευγα. Με είχε ακούσει αλλά δεν μπορούσε να δει που είμαι και μετά από ένα λεπτό κατάλαβε που ήμουν.
-Δεν πειράζει καθόλου, αντίο!!! Μου είπε εκείνος. Ο marine δεν μπορούσε καν να με φτάσει τώρα, είχα φύγει κάπως μακριά από το λιμάνι.

Όνομα Χαρακτήρα:Vellton D. Soul
Παράταξη:civilian
Bounty:+1000000
Story of the month:no
Φήμη:+3
Beli:7000
Βαθμολογία:6/10
Παρατηρήσεις:
γενικά μέτρια ιστορία αλλα μου άρεσε το οτι προσπάθησες να δημιουργήσεις μια πλοκή. όμως δεν μου άρεσε το οτι οι μαρίνς σου ξεφούρνισαν έτσι απλά τα πάντα για το φρούτο που έπρεπε να είναι μυστικό..και μετά απο αυτό ακόμα και αν είσαι τόσο τυχερός ώστε να πετύχεις τον πραγματικό φύλακα του φρούτου, όχι μόνο δεν θα έπρεπε να σε οδηγήσει σε αυτό αλλά θα έπρεπε να προσπαθήσει να σε βγάλει απο την μέση αφού ήξερες, και αυτό με κάθε κόστος. και ακόμα και αν τελικά ήταν ψεύτικο και το βρήκες να το έχουν οι μαρινς δεν αναιρεί το γεγονός  οτι οι προηγούμενοι σου είχαν ξεράσει τα πάντα. και πες ακόμα και αν ο φύλακας ήξερε για το ψεύτικο φρούτο και το έκανε μόνο και μόνο για να σε παραπλανήσει (το οποίο δεν σκέφτηκες καν να αναφέρεις ) πάλι δεν θα το έπαιρνες αφού οι μαρινς στην αρχή σου είπαν τα πάντα έτσι απλά....
ένα φρούτο είναι δυσεύρετο, και κάνενας δεν θα σου το χαρίσει ούτε θα σου δώσει πληροφορίες για αυτό πόσο μάλλον όταν το θέλει ο ίδιος για τον εαυτό του.οπότε θα πρέπει να σκεφτείς κάτι καλύτερο...

Προστέθηκαν τα βραβεία