[Τέλος-Φρούτου]Αναζήτηση του φρούτου με τον αδελφό μου

Όνομα Χαρακτήρα: Goten
Παράταξη: Πειρατής
Bounty: 1.000.000
Story of the month: Νo
Φήμη: 10
Τίτλος Ιστορίας: Αναζήτηση του φρούτου με τον αδελφό μου
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7327-topic

Όνομα Χαρακτήρα: Jim pr
Παράταξη: Πειρατής
Bounty: 16.000.000
Story of the month: Νo
Φήμη: 32
Τίτλος Ιστορίας: Αναζήτηση του φρούτου με τον αδελφό μου
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7386-topic

Ήμουν ολομόναχος στο δωμάτιο σκεπτόμενος τι κάνει ο αδερφός μου. Κοίταξα τα λαμπερά αστέρια και το φωτεινό φεγγάρι. Όταν είχα ετοιμαστεί για ύπνο ο πατέρας μου ήρθε ξαφνικά από το πάτωμα του δωματίου. Εγώ είχα μήνει δεν ήξερα τι να πω τότε τον ρώτησα:

-Τι συμβαίνει και πως ήρθες από το πάτωμά του δωματίου μου;

-Βλέπω δεν διαβάζεις την εφημερίδα θα σου πω εγώ τι έγινε στην Baratie.Κλάπηκε ένα φρούτο του διαβόλου από το Baratie με τους Marines να θεωρούν υπεύθυνο τον Jim pr με επικήρυξη πλέον 16.000.000 Beli, ένας από τους πιο επικίνδυνους πειρατές της East Blue Sea.

-Ο αδερφός μου έγινε γνωστός ναιι. Σήμερα κιόλας θα αρχίσω το ταξίδι μου ως πειρατής. Αφού τελειώσω την αναζήτηση φρούτου μου.

-Και σχετικά με το πως ήρθα στο δωμάτιό σου το σκάο από την μητέρα σου όταν είναι θυμωμένη με κάτι και ο θείος σου εδώ είναι κρυμμένος. Όλα τα δωμάτια ενώνονται από εδώ κάτω. Καληνύχτα.

Τότε έφυγαν από το δωμάτιό μου και εγώ έσβησα το κεράκι για να μπορέσω να κοιμηθώ χαρούμενος.

Καθώς ήμουν στην θάλασσα αποφάσισα να μην πάω σε άγνωστες θάλασσες και αποφάσισα να πάω να δω τι γίνεται στο νησί μου. Έκανα κουπί προς τυχαίες κατευθύνσεις. Είχε νυχτώσει τότε άρχισε μια μεγάλη θαλασσοταραχή. Καθώς μετά από λίγο άρχισαν και οι κεραυνοί. Τότε ένα μεγάλο κύμα με σήκωσε εμένα και την βάρκα μου και μας έβγαλε σε μια ακτή. Αυτήν την ακτή την ήξερα ήταν η ακτή του αρχικού μου νησιού με πήρε ο ύπνος στην παραλία. Όταν ξύπνησα αποφάσισα να πάω στο λιμάνι γιατί ήθελα να δω αν έχει τίποτα που να θέλω να αγοράσω. Είδα τον γνωστό πωλητή που από εκεί άρχισαν όλα οι αναμνήσεις των περιπετειών περνούσαν μια μια από το κεφάλι μου. Τότε του είπα:

-Ένα απλό καπέλο.

Όταν ξύπνησα είχε είδη ξημερώσει ήμουν πιο ξεκούραστος από ποτέ. Είδα την ώρα κατάλαβα ότι άργησα για το σχολείο τότε έβαλα τα ρούχα μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Κατέβηκα τις σκάλες έτρεξα στην κουζίνα και όταν μπήκα μέσα έφαγα σαβούρα. Σηκώθηκα γρήγορα και ρώτησα την μαμά μου:

-Γιατί δεν με ξύπνησες;

-Αφού δεν έχετε σχολείο σήμερα είναι Σάββατο. Μπας και ξέρεις που είναι ο θείος σου;

-Όχι δεν έχω ιδέα.

Βγήκα έξω για να προπονηθώ αν και σκέφτηκα ότι μπορούσα να τρέξω όσο πιο γρήγορα μπορώ να πάρω μια βάρκα και να ξαναγυρίσω χωρίς να με καταλάβουν. Και έτσι έγινε άρχισα να τρέχω σε ψυχοπαθή και δεν μπορούσε να με πιάσει κανείς. Τότε έφτασα στο λιμάνι και είδα τον πωλητή ήταν και ένα άλλο παιδί στο μαγαζάκι του κύριου Τζακ. Τότε γύρισα και είπα στον κύριο Τζακ:

-Κύριε Τζακ θέλω Βάρκα με μπλε πανί παρακαλώ.

-Εντάξει φίλε ορίστε το καπέλο. Εσύ δεν είσαι ο μικρός που έκλεψες ένα φρούτο από την Baratie. Σε γράφουν οι εφημερίδες.

-Ναι μάλιστα από αυτό το νησί ξεκίνησαν όλα.

Εγώ έφυγα και πήγα λίγο στο δάσος να εκπαιδευτώ στο πως να χρησιμοποιώ το φρούτο μου. Πήρα το δρόμο για το δάσος. Μπήκα μες στο δάσος και μπήκα στο κέντρο του δάσους. Άρχισα την εκπέδευση και ήμουν αμίλητος. Προσπαθούσα να ελέγξω τις ικανότητές μου αλλά τίποτα δεν γινόταν. Απλός δεν γινόταν τίποτα με όποιον τρόπο και αν προσπαθούσα. Έτσι αποφάσισα να πάω στο σπίτι μπας και μπορούσε να με βοηθήσει ο μπαμπάς μου στο να ελέγξω τις ικανότητες του φρούτου μου. Πέρασα πρώτα από το σπίτι του φίλου μου μα δεν ήταν κανείς εκεί έτσι συνέχισα προς τον δρόμο για το σπίτι. Βγήκα από ένα στενό στο δρόμο του σπιτιού μου τότε έβλεπα το σπίτι μου από μακριά ήταν μόνο μια ευθεία.

-Μικρέ θα την έχω έτοιμη σε δύο με τρεις ώρες.

-Εντάξει ευχαριστώ κύριε Τζακ.

Εκείνη την στιγμή όταν έφευγα γύρισα και τον είδα να μιλάει με έναν νεαρό. Εγώ συνέχισα να περπατάω τότε θυμήθηκα ότι είδα το πρόσωπό του στην εφημερίδα. Τότε γύρισα ξανά και είχα πάρει φόρα για να τρέξω προς αυτό αλλά είχε εξαφανιστεί. Εκείνη την στιγμή θυμήθηκα ότι το έσκασα κρυφά από το σπίτι και θα μου φώναζαν αν δεν με έβλεπαν εκεί. Άρχισα να τρέχω σφαίρα πήγα να κουτουλήσω με έναν φίλο του αδερφού μου που ήξερε η μαμά μου και μου είχε πει. Έφτασα στο σπίτι και συνέχισα την προθέρμανση στο κήπο σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Τότε ο μπαμπάς μου βγήκε και μου είπε:

-Λοιπόν σήμερα πρέπει να εξασκηθείς σκληρά γι' αυτό θα αντιμετωπίσεις εμένα.

Έπρεπε να κάνω θεαματική είσοδο από τον κήπο τότε φόρεσα το καπέλο μου και πήρα μία κάπα με κουκούλα και την φόρεσα. Τότε πλησίασα κοντά στο σπίτι άκουσα τον μπαμπά μου στον κήπο και πήγα από εκεί. Πήδηξα πάνω στον φράκτη και έβγαλα το κεφάλι μου για να δω τι γίνετε. Έτσι για να τον τρομάξω πετάχτηκα γρήγορα και έχωσα μπουνιά στο πρόσωπο του παιδιού που στεκόταν δίπλα του. Αυτό πετάχτηκε στον τοίχο ο πατέρας μου με κοίταξε με ένα βαθύ και θυμωμένο βλέμμα. Τότε άρχισε η μάχη έβγαλε το σπαθί του και έβγαλα εγώ το δικό μου. Έκανε πολλές γρήγορες κινήσεις που δεν ήξερα που θα τις στήλει αλλά τα κατάφερνα μια χαρά για την ώρα. Το παιδί που ήταν πεσμένο από την μπουνιά μου σηκώθηκε και είπε:

(Αδερφός)-Ξέρω ποιος είσαι αδερφέ.

(Εγώ)-Αδερφέ; Πότε απέκτησα αδελφό; Μπαμπά πες μου ότι λέει ψέματα.

(Μπαμπάς)-Σχετικά με αυτό η μητέρα σου όταν έφυγε υιοθέτησε αυτό το παιδί επειδή ένιωθε μόνη επίσης πήρε και δύο κατοικίδια.

Η μαμά μας πετάχτηκε από μέσα σαν αστραπή. Σήκωσε πολύ χώμα από το έδαφος. Άρχισε να τσιμπάει τα μάγουλα του αδερφού μου και να του λέει:

(Μαμά)-Είσαι καλά παιδί μου; Ψήλωσες και άλλο ομόρφυνες κι' όλας. Πως αισθάνεσαι για τον αδερφό σου;

(Αδερφός)-Καλά είμαι μαμά!!! Σχετικά με τον αδελφό μου. Πάντα ήθελα να έχω έναν αδερφό. Μπαμπά ξέρεις πως μπορώ να χρησιμοποιήσω το φρούτο μου;

(Μπαμπάς)-Όχι.

Τότε ο Θείος πήδηξε από το δεύτερο όροφο του σπιτιού στον κήπο και είπε:

(Θείος)-Ανιψιέ επέστρεψες.

Παραξένος η μαμά μου δεν επιτέθηκε στον Θείο και ο Θείος παραξενεύτηκε. Και τις είπε το εξής:

(Θείος)-Πως και δεν με κυνηγάς;

(Μαμά)-Είναι εδώ ο γιος μου και θα κυνηγάω εσένα;

(Θείος)-Εντάξει τρελόγρια που από την στεναχώρια σου πήρες και άλλο παιδί.

Η μαμά θύμωσε και άρχισε να κυνηγάει τον Θείο μου αν και ο Θείος είχε γίνει καπνός. Και εγώ, ο αδερφός μου και ο μπαμπάς μου πήγαμε μέσα για να μιλήσουμε.

Πήγαμε μέσα στο σπίτι και ο μπαμπάς μας οδήγησε στο γραφείο του. Καθίσαμε στο μεγάλο τραπέζι που είναι φτιαγμένο από ξύλο. Κάθισα στην καρέκλα και αμέσως ο αδερφός μου με ρώτησε:

(Αδερφός)-Αδερφέ που βρήκες το φρούτο σου γιατί θέλω και εγώ ένα.

(Εγώ)-Λοιπόν ήταν αρκετά δύσκολο αλλά το βρήκα τυχαία στην από θήκη με τα τρόφιμα στο γνωστό εστιατόριο Baratie.

(Αδερφός)-Αδερφέ μπας και έχεις καμία ιδέα που μπορώ να βρω στο νησί ένα τέτοιο φρούτο.

(Εγώ)-Υπάρχει μόνο ένα μέρος και αυτό είναι η βάση των Marines στο νησί.

-Παιδιά μου θα σας πω εγώ πως ξεκίνησα το ταξίδι μου και που βρήκα ένα φρούτο όπως αυτά που ψάχνεται. Λοιπόν αρχικά...

Εμείς φύγαμε κρυφά από το σωμάτιο και πήγαμε στην αυλή για να σχεδιάσουμε πως θα μπούμε στην βάση.

Λοιπόν πήγαμε στην αυλή και αρχίσαμε να μιλάμε για το σχέδιο και εγώ είπα:

(Εγώ)-Λοιπόν εγώ λέω να χωριστούμε και να χτυπήσουμε την βάση από δύο διαφορετικές πλευρές. Και θα συναντηθούμε μέσα.

(Αδερφός)-Ναι έτσι θα προκαλέσουμε αναστάτωση και δεν θα ξέρουν που να καλύψουν πρώτα. Αλλά λέω πρώτα να σχεδιάσουμε έναν αντιπερισπασμό. Θα φωνάξω τον φίλο μου Νίκο και θα επιτεθεί από μπροστά ενώ εμείς ταυτόχρονα θα επικαθόμαστε από τα πλάγια.

(Εγώ)-Και εγώ αν είναι να φωνάξω του φίλους μου τον Μάριο, τον Λάμπρο, τον Γιώργο, τον Δημήτρη, την Μαρίνα και την Χριστίνα.

(Αδερφός)-Ωραία πάω να βρω και να φωνάξω τον Νίκο όσο εσύ θα φωνάζεις τους φίλους σου. Πριν επιτεθούμε ραντεβού στο μαγαζί του κύριου Τζακ.

Του κούνησα το κεφάλι και συμφώνησα με όλα όσα έλεγε και πάλι χωριστήκαμε από δύο εντελώς διαφορετικές πλευρές.

Άρχισα να τρέχω. Στην αρχή κάλυψα την δεξιά πλευρά του νησιού αλλά δεν το βρήκα. Τότε συνέχισα προς το σπίτι του αλλά δεν χρειάστηκε να προχωρήσω πολύ. Εκεί που έτρεχα μπήκα σε ένα σκοτεινό σοκάκι δεν έμπαινε πολύ φως εκτός από μια ακτίνα αλλά και αυτή ήταν πολύ μικρή για να το φωτίσει όλο. Τότε κοίταξα στο βάθος και είδα ένα φίλο μου που είχε αλλάξει λίγο. Τον είδα να σηκώνει το κεφάλι του και να με κοιτάει. Όταν κατάλαβε ποιος είμαι βγήκε τρέχοντας και μου είπε:

-Τι κάνεις φίλε; Σε περίμενα στο νησί εδώ και καιρό. Γυμνάστηκα λίγο για να γίνω πειρατής σαν και εσένα.

-Καλά είμαι βρήκα το φρούτο που ήθελα και το έφαγα. Και εγώ ανοιπωμονούσα να σε δω. Και όντως η γυμναστική σου απέδωσε. Επίσης θέλω μια χάρη μπορείς να με βοηθήσεις να μπούμε στην κεντρική βάση των Marines στο νησί;

-Εννοήτε πως μπορώ φίλε. Επίσης το πιτσουνάκι σου σε έψαχνε και σίγουρα θα θέλει να σε βοηθήσει.

-Ξέρεις που είναι;

Έτρεχα για πολύ ώρα μέχρι να φτάσω στο γήπεδο ποδοσφαίρου. Όταν έφτασα δεν ήταν όλοι εκεί. Οι μόνοι που ήταν εκεί ήταν ο Μάριος, ο Λάμπρος και ο Γιώργος. Τότε με είδαν και έτρεξαν προς τα εμένα και μου είπαν όλοι μαζί:

-Είδαμε την εφημερίδα ο αδελφός σου είναι κουλ.

-Ναι το ξέρω. Επίσης ο αδερφός μου είναι στο νησί και χρειαζόμαστε την βοήθειά σας σε κάτι.

-Πες μας και εμείς θα είμαστε στο πλευρό σου όσο επικίνδυνο και αν είναι.

-Ευχαριστώ για το θάρρος σας. Αυτό που θα κάνουμε είναι να μπούμε στην κεντρική βάση των Marines στο νησί. Ξέρετε που είναι ο Δημήτρης;

-Ναι είναι στην παραλία και κάνει καμάκι στα κορίτσια.

-Ναι ακολούθησέμε.

Εγώ δεν είχα λόγο να μην το κάνω. Περάσαμε πρώτα από το δάσος μετά με πήγε στην παραλία. Η θάλασσα έλαμπε και τότε είδα την Παναγιώτα. Έτσι όπως έπεφτε ο ήλιος απάνω της ήταν σαν άγγελος. Τότε η Παναγιώτα με είδα και έτρεξε προς τα εμένα και εγώ προς τα αυτήν. Φτάσαμε ο ένας στον άλλον και την πήρα αγκαλιά στα στιβαρά μου μπράτσα. Έτσι όπως την είχα στην αγκαλιά μου έσκυψα το κεφάλι μου και την φίλησα στο στόμα ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου. Την κοίταξα βαθιά στα μάτια και της είπα:

-Είσαι πολύ όμορφη. Και φιλάς πολύ ωραία.

-Και εσύ το ίδιο.

-Θέλω να με βοηθήσεις σε κάτι.

-Τι θέλεις;

-Βασικά ξέχνα το.

-Όχι θέλω να σε βοηθήσω πες μου.

Τότε πετάχτηκε ο Νίκος και είπε:

-Ναι βασικά θέλει να τον βοηθήσεις να μπούμε στην κεντρική βάση των Marines στο νησί.

-Εντάξει δεν έχω πρόβλημα.

-Όχι δεν θα έρθεις δεν θέλω να πάθεις τίποτα.

-Θα έρθω αλλά θα είμαι στην ίδια ομάδα με εσένα.

-Εντάξει. Όμως αν πάθεις τίποτα δεν θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου.

Τότε αυτή μου χάδεψε το κεφάλι τότε πήγαμε στο λιμάνι περιμένοντας τον αδερφό μου και τους φίλους του.

Και έτσι πήγα εγώ με τους φίλους μου στην παραλία. Τότε τους είδα να κάθονται στην άμμο και να μιλάνε. Πήγα προς αυτούς και είπα:

-Συγνώμη που διακόπτω την κουβεντούλα σας αλλά θέλω να σας ρωτήσω κάτι. Μπορείτε να με βοηθήσετε στο να μπούμε στην κεντρική βάση των Marines στο νησί;

(Όλοι μαζί)-Ναι.

Την στιγμή εκείνη που ήμουν όρθιος και κοιτούσα την Χριστίνα κατάλαβα ότι ήταν αυτή που είχα σώσει από τους Marines. Τότε τα θυμήθηκα όλα. Με είχε φιλήσει επειδή την έσωσα από τους Marines. Τότε της είπα:

-Εεε,... Χριστίνα πάμε λίγο πιο δίπλα να μιλήσουμε μόνοι μας.

-Φυσικά.

Και έτσι έγινε πήγα πολύ πιο δίπλα για να μην μας ακούει κανένας και την ρώτησα:

-Μήπως ήσουν εσύ αυτή που είχα φιλήσει επειδή την έσωσα από τους Marines;

-Ναι εγώ ήμουν.

-Γιατί δεν μου το είχες πει;

-Ήθελα να δω αν θα το καταλάβεις μόνος σου.

-Δηλαδή τώρα αν θέλεις τα έχουμε;

-Ναι τα έχουμε.

Τότε εγώ χαμογέλασα ήμουν πολύ χαρούμενος. Της τράβηξα το χέρι και με ακολούθησε στην ακρογιαλιά. Ο ήλιος έλαμπε και τον κοίταζα καθώς ανέτελλε ήταν πολύ ρομαντικό και γι' αυτό γύρισα και την φίλησα στο στόμα. Δεν ξεκολλήσαμε για ένα ολόκληρο λεπτό. Όλοι οι φίλοι μας είχαν μείνει με ανοιχτό το στόμα. Εγώ κοίταξα το λαμπερό της χαμόγελο ήταν το ομορφότερο πλάσμα που είχα δει ποτέ μου. και γέμιζε την καρδιά μου κάτι που δύσκολα περιγράφετε με λόγια. Τότε όλοι φύγαμε και πήγαμε στο λιμάνι που εκεί με περίμενε ο αδερφός μου.

Τότε είδα έξι σκιές να εμφανίζονται από τον ορίζοντα. Ερχόντουσαν προς τα εμάς όταν έφτασαν δίπλα μας κατάλαβα ότι ήταν ο αδερφός μου με τους φίλους τους. Τότε τους είπα:

-Λοιπόν παιδιά εσείς θα είστε ο αντιπερισπασμός μας. Θα επιτεθείτε από την μπροστινή πύλη και αν τα καταφέρετε να μπήτε και να προκαλέσετε αναστάτωση στους Marines. Ενώ εγώ με την Παναγιώτα θα πάμε από την δεξιά πλευρά. Και ο αδελφός μου από την άλλη μεριά της βάσης.

(Αδερφός)-Νόμιζα ότι θα πήγεναι ο καθένας μόνος από εμάς τους δύο.

-Όχι.

Τότε το φεγγάρι υψώθηκε ψηλά το μόνο φως που υπάρχει έξω την νύχτα. Τότε ξεκινήσαμε για την κεντρική βάση. Ήμασταν απέναντι από την βάση και είχαν αλλάξει πολλά. Είχαν μεγαλώσει την βάση σε μέγεθος και σε εξοπλισμό. Δεν ήταν όπως παλιά που δεν είχαν σχεδόν τίποτα για όπλο. Τότε κατάλαβα ότι θέλουν να κρύψουν κάτι.

Ήταν πολύ μεγάλη η βάση ήταν η πρώτη φορά που την έβλεπα. Τότε οι ομάδες ήταν έτοιμες να χωριστούν. Εγώ με τον αδερφό μου θα πηγαίναμε από τα χορτάρια στις πλάγιες πόρτες για να μην πολυφαινόμαστε. Και έτσι έγινε αρχίσαμε όλοι μαζί το τρέξιμο δεν ήξερα αν θα βγω ζωντανός η νεκρός από εκείνη την βάση αλλά ήθελα να περάσω καλά. Γιατί ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι με τον αδελφό μου. Λίγο πριν χάσω οπτική επαφή με τους άλλους γύρισα και τους είδα στην πόρτα να πλακώνουν τους Marines και ήταν πολύ είδη έξω καθώς και θα ήταν πιο πολύ μέσα. Τότε εγώ συνέχισα το τρέξιμο μέχρι που έφτασα στhν πύλη από την αριστερή πλευρά. Η πόρτα ήταν περίπου δύο μέτρα και σιδερένια. Εγώ δεν κατάλαβα που βρήκαν τα λεφτά οι Marines για να τα κτίσουν όλα αυτά. Τότε κλώτσησα την πόρτα για να ανοίξει αλλά δεν τα κατάφερα το μόνο που κατάφερα ήταν το μούδιασμα στο πόδι μου. Τότε θυμήθηκα ένα κόλπο που μου είχε πει ο πατέρας μου. Πρέπει να σκέφτομαι και να μην τα κάνω όλα με την δύναμη. Τότε χτύπησα την πόρτα των Marines εγώ σκαρφάλωσα όσο πιο γρήγορα μπορούσα στην προεξοχή που υπήρχε πάνω από την πόρτα. Ένας Marine βγήκε έξω και εγώ πήδηξα απάνω του και τον έριξα κάτω. Του έχωσα μια μπουνιά στο κεφάλι για να μην φωνάξω και μετά από αυτό λιποθύμησε. Τότε εγώ έτρεξα μέσα.

Έτρεχα όσο πιο γρήγορα μπορούσα χωρίς να κοιτάω πίσω μου κρατώντας από το χέρι την Παναγιώτα. Φτάσαμε έξω από την πόρτα την είχαν κάνει πιο μεγάλη και σιδερένια. Ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να την ανοίξω από έξω οπότε έπρεπε να τους κάνουμε να την ανοίξουν από μέσα. Τότε ψιθύρισα στο αυτί της Παναγιώτας το σχέδιο για το πως θα μπούμε. Τότε χτύπησα την πόρτα και κρύφτηκα στα πλάγια της δεξιάς πόρτας. Τότε ένας Marine βγήκε έξω και είδε αναίσθητη την Παναγιώτα τότε πήρα μια πέτρα και τον χτύπησα στο κεφάλι. Ο Marine έπεσε αναίσθητος στο πάτωμα. Σήκωσα την Παναγιώτα και πήγαμε μέσα. Αφού πέρασα την πύλη είδα απέναντι τον αδερφό μου και του έκανα νόημα να ανέβει από της σκάλες και θα συναντηθούμε απάνω. Του το είπα αυτό για να μην χαλάσουμε τον αντιπερισπασμό. Και έτσι έγινε ανεβήκαμε τις σκάλες και φτάσαμε στον δεύτερο όροφο.

Καθώς ανέβαινα στον δεύτερο όροφο χωρίς προβλήματα είδα στις σκάλες δύο Marines. Πήγα προς αυτούς αργά και δεν με κοίταξαν καν. Ήμουν δίπλα τους τότε πήρα τα κεφάλια τους και τα κουτούλησα μεταξύ τους. Τους άφησα πεσμένους στις σκάλες και συνέχισα το τρέξιμο έβγαλα το κεφάλι μου και κοίταξα για αν υπάρχουν και άλλοι φρουροί. Και όντως υπήρχαν κάνα δύο. Εμφανίστηκα στους Marines και έβγαλαν τα σπαθιά τους. Τότε από την άλλη βγήκε ο αδερφός μου και ο ένας Marine κοίταξε πίσω και γύρισε. Τότε είπαν:

-Έχουμε μεγάλο πρόβλημα.

Άρχισαν να τρέχουν σαν τρελή και δεν ήταν συγκεντρωμένη για το πως θα πολεμήσουν. Έτσι απλώς άπλωσα το χέρι μου και έσφιξα απλά την γροθιά μου και Marine κουτούλησε πάνω στο χέρι μου. Ενώ ο αδερφός μου του έχωσε μια κλωτσιά και γλίστρησε ο Marine και έφτασε μέχρι εμένα.

Μετά αφού κλωτσήσαμε λίγους πισινούς των Marines συνέχισα να περπατάω. Όταν συναντηθήκαμε στο κέντρο του ορόφου του είπα:

-Λοιπόν το μόνο που μένει είναι να βρούμε μια μεγάλη πύλη και να μπούμε μέσα. Παναγιώτα μπορείς να βγεις.

(Αδερφός)-Σαν εκείνη.

Τότε μου έδειξε μια πόρτα στο βάθος. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε κλειδί. Τότε μου ήρθε μια ιδέα οι δύο Marines για να είναι εδώ θα πρέπει να προστάτευαν την πόρτα. Έτρεξα στους Marines που ήταν πεσμένη κάτω και έψαχνα τα κλειδιά. Τα βρήκα κάτω από το καπέλο του ενός Marine τότε έτρεξα στην μεγάλη πόρτα και είδα το μέγεθος της κλειδαριάς και απλά έψαχνα το μέγεθος του κλειδιού που αντιστοιχεί. Πρώτα πήρα το πιο μεγάλο κλειδί αλλά δεν ταίριαζε. Τότε πήρα ένα που ήταν περίπου εικοσιπέντε εκατοστά στο μάκρος και δεκατρία στο ύψος. Το έβαλα στην κλειδαριά και χώραγε το γύρισα και άνοιξε η πόρτα.

Τότε εγώ έσπρωξα την πόρτα και άνοιξε τελείως. Στο βάθος είδα μέσα σε ένα γυαλί ένα παράξενο φρούτο. Μπήκαμε μέσα και οι τρεις ο αδερφός μου έκλεισε την πόρτα. Όλα ήταν σκοτεινά και είχε φως μόνο σε εκείνο το σημείο του δωματίου άρχισα να προχωράω προς αυτό. Τότε κάποιος άνοιξε το φως. Τώρα είχα καταλάβει ότι την πατήσαμε όταν είδα δέκα Marines να μας περιμένουν. Μας όρμησαν όλοι μαζί ο αδερφός μου έβγαλε το σπαθί του η φίλη του έβγαλε ένα μακρύ ξύλο. Και εγώ πολεμούσα με τα χέρια μου. Έτρεξαν δύο προς τα εμένα από δύο διαφορετικές πλευρές και οι δύο κρατούσαν σπαθιά τότε εγώ έσκυψα και αυτή αληλο καρφώθηκαν. Η φίλη του αδερφού μου τους έρηξε δύο χτυπήματα στα κεφάλια και έκαναν καρούμπαλο. Ενώ ο αδερφός μου στριφογυρνούσε μόνος του και οι Marines δεν μπορούσαν να τον πλησιάσουν. Είχε σκοτώσει είδη τους δύο από τους έξι που του επιτέθηκαν.

Τότε καθώς στριφογυρνούσε κατάλαβα ότι έμειναν τέσσερις και μπορούσα να τους κανονίσω. Τότε σταμάτησα και τότε μου όρμησαν δύο. Τον έναν τον χτύπησα με την λαβή του σπαθιού μου στο κεφάλι του και τον άλλον τον κλώτσησα στην κοιλιά και πετάχτηκε στον τοίχο. Τότε είχαν τελειώσει οι Marines ο αδερφός μου πλησίασε το φρούτο αλλά τότε ένα ειρωνικό χειροκρότημα ακούστηκε από το βάθος της αίθουσας. Γυρίσαμε όλοι και τον κοιτάξαμε ήταν ένας από τους πιο γνωστούς Marines. Τότε είπα στην Παναγιώτα:

-Πήγεναι στην άκρη αυτή η μάχη θα είναι πολύ επικίνδυνη.

Δεν μου είπε τίποτα και απλός έκανε στην άκρη. Τότε ο Marine μας πλησίασε σταμάτησε στα μισά του δωματίου και είπε:

-Αυτό είναι το φρούτο που θα φάω εγώ επειδή το βρήκαν οι Marines και επειδή όλοι είναι άχρηστοι θα το πάρω εγώ.

(Αδερφός)-Όχι αυτό το φρούτο είναι δικό μου.

Τότε ο Marine έβγαλε το πιστόλι του κοίταξε την Παναγιώτα και πάτησε την σκανδάλη τότε πήδηξα εγώ μπροστά και η σφαίρα βρήκε στο χέρι μου. Η Παναγιώτα έτρεξε σε εμένα εγώ σηκώθηκα απλά και ο Marine μου είπε:

-Τι τέρας είσαι; Πως δεν έπαθες τίποτα;

(Αδερφός)-Αδερφέ τι έχει το χέρι σου;

Τότε είδα το χέρι μου ήταν διαμαντένιο τώρα πια. Τότε είπα:

-Αυτή είναι η δύναμη του φρούτου μου.

Ο Marine είχε μήνει κόκαλο ούτε που κουνιόταν. Πήγα προς αυτόν όταν έφτασα μπροστά του τον χτύπησα στην κοιλιά με το διαμαντένιο χέρι μου. Αυτός πετάχτηκε πολύ μακριά έσπασε την πόρτα και τον τοίχο και πετάχτηκε έξω. Τώρα ήξερα την δύναμη του φρούτου μου.

Είχα μήνει με ανοιχτό το στόμα μόλις είδα τι μπορεί να κάνει ο αδερφός μου με το φρούτο του έσπασα το τζάμι και πήρα το φρούτο που τώρα πια ανήκει σε εμένα. Το έφαγα όλο μόνο με μια μπουκιά είχε παράξενη γεύση και δεν ήταν όπως τα άλλα συνηθισμένα φρούτα που έτρωγα. Ο αδερφός μου είπε:

-Θα χρειαστείς εκπαίδευση για να μάθεις πως να χρησιμοποιείς το φρούτο σου.

Τότε αρχίσαμε να τρέχουμε όλο το κτήριο ήταν άδειο έτσι δεν είχαμε κανένα πρόβλημα στο να βγούμε έξω. Και έτσι έγινε βγήκαμε έξω χωρίς κανένα πρόβλημα και χωρίς καμία δυσκολία. Ευτυχώς όλοι ήταν καλά δεν είχαμε κανέναν τραυματία τότε ξαναγνωριστήκαμε και μήναμε εγώ, ο αδερφός μου, η κοπέλα του και η Χριστίνα. Πήγαμε στο λιμάνι εκεί μας περίμενε ο μπαμπάς μας και είχε την βάρκα μου. Τότε την άφησε στο νερό και την έδεσε στο λιμάνι τότε μας είπε:

-Να προσέχετε και να μην μπλέκεστε με τους Marines.

(Και τα δύο αδέλφια μαζί)-Εντάξει μπαμπά.

Τότε μπήκαμε και οι δύο στις βάρκες μας. Μετά από λίγη ώρα όταν ήμασταν έτοιμη για αναχώρηση μπήκαν τα κορίτσια μας στις βάρκες μας. Μας πλησίασαν και μας έδωσαν το καλύτερο αποχαιρετιστήριο δώρο. Μας φίλησαν στο στόμα. Ο μπαμπάς μας χαμογέλασε και έβγαλε ένα δάκρυ από την συγκίνηση του. Αλλά μετά θυμήθηκε και είπε:

-Παιδιά μπορείτε να μην φύγετε η μητέρα σας θα πάρει και άλλο μωρό.

Τότε τα κορίτσια βγήκαν από την βάρκα και ξεδέσαμε τις βάρκες από το λιμάνι και γελάγαμε ήμασταν χαρούμενη. Όσο μακριά και αν πηγαίναμε θα ήμασταν δεμένη. Και τότε χωριστήκαμε με τον αδερφό μου από τις αντίθετες κατευθύνσεις.
Το ταξίδι για εμένα τώρα ξεκινάει.

Όνομα Χαρακτήρα:Goten+Jim pr
Παράταξη:Πειρατές
Bounty:10.000.000+10.000.000
Story of the month:όχι
Φήμη:10+10
Beli:3.000+3.500
Βαθμολογία:5/10
Παρατηρήσεις:
Λοιπόν,αρχικά μου αρέσει που συνδέεται την ιστορία μεταξύ σας.
Δεν δικαιολογείται το πως ο jasiri που βρισκόταν σε άλλο νησί ήξερε για το τι η βάση στο νησί που μένετε έχει φρούτο του διαβόλου.Αντιθέτως θα το είχαν,δεν θα το ήξερε κανείς εκτός από τον αρχηγό της βάσης και δεν θα καθόταν για πάνω από μια εβδομάδα στο νησί. Αυτό που θα ήταν τρομερό να γράφατε ήταν πως τυχαία καταφέρατε και το βρήκατε στην βάση ΑΛΛΑ! για κάποιο άλλο λόγο να είχατε προσπαθήσει μια πιθανή επίθεση εκεί.Πολύ καλό επίσης που ο jasiri μαθαίνει το φρούτο αν και αν ξεκίναγες μόνο με την γροθιά να γίνεται διαμάντι θα ήταν τέλειο.
Αυτά για παρατηρήσεις,το φρούτο δεν έπεισες στο να το αποκτήσεις Ace.


Υ.Γ Τα βραβεία προστέθηκαν!