[Τέλος-φρούτου] Η δυσκολία σε μια εχθρική πόλη

Όνομα Χαρακτήρα: Goten
Παράταξη: Πειρατής
Bounty: 11.000.000
Φήμη: 20
Τίτλος Ιστορίας: Η δυσκολία σε μια εχθρική πόλη
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7411-topic

Έτσι αποφάσισα να αρχίσω το ταξίδι μου ως πειρατής από την πόλη που πέθανε ο πρώην βασιλιάς των πειρατών , Gol D. Roger . Ήξερα οτι το ταξίδι μου θα ηταν δύσκολο αλλά αυτό δεν με φόβιζε καθόλου αφού ήμουν γεματος ενθουσιασμο , ώστε να γίνω εγώ ο επόμενος βασιλιας των πειρατών και να βρω αυτό που ψάχνουν όλοι οι πειρατές , The One Piece. Ήμουν προετοιμασμένος για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσω.

Ούτε ήξερα που πήγαινα εμπιστευόμουν το ένστιχτό μου να με πάει ως εκεί. Αν και βρισκόμουν στην μέση του ωκεανού ακόμα θυμόμουν την περιπέτεια που είχα περάσει με τον αδερφό μου παρόλο που το φρούτο δεν ήταν ενα από τα αληθινά μας την είχανε στήσει. Και σχεδόν πάντα τα έχεις σχεδιάσει όλα άτι πάει στραβά. Αλλά όχι για μένα αυτή την φορά πρέπει να κάνω κάτι σπουδαίο που να αξίζει να γραφτώ στις εφημερίδες. Με όλες αυτές της σκέψεις ξέχασα να κάνω κουπί αλλά δεν θα φτάσω έτσι στην Loguetown. Συνέχισα να κάνω κουπί για δέκα λεπτά μετά κατάλαβα ότι έκανα κύκλους και απλός συνέχισα ευθεία. Μετά από κανένα τρίωρο κουράστηκα και σταμάτησα να κάνω κουπί. Τότε σηκώθηκα όρθιος στην βάρκα.

Είδα από μακριά ένα μεγάλο λιμάνι που μάλλον θα χώραγε σαράντα βάρκες και είκοσι πλοία. Τότε άρχισα να ξανακάνω κουπί αλλά όχι πολύ γρήγορα για να είμαι ξεκούραστος ότι και να συναντήσω. Ήμουν σχεδόν στο λιμάνι τότε σήκωσα το κεφάλι μου και διέκρινα πολλούς Marines ήταν καμιά εικοσαριά στο λιμάνι και καμία πενηνταριά σκορπισμένη. Ήξερα ότι εγώ θα μπλέξω σε μπελάδες όμως εγώ είχα πάρει είδη την απόφασή μου. Και δεν θα γύριζα ποτέ πίσω. Τότε εγώ σκέφτηκα πόσο ωραίο θα ήταν αν ήμουν σε ένα πλήρωμα γιατί μόνος μου βαριεμέ. Τότε έφτασα στο λιμάνι έδεσα την βάρκα μου και ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω την περιπέτεια σε αυτό το νησί.

Για να μην με καταλάβουν οι Marines έβαλα ένα καπέλο και μια κουκούλα για να μην με αναγνωρίσουν και απλός συνέχισα να προχωράω. Οι Marines δεν με κατάλαβαν και συνέχισα να προχωράω χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα μέχρις στιγμής. Έψαχνα να βρω το γνωστό μέρος που πέθανε ο πρώην Βασιλιάς των πειρατών ο Gol D. Roger που όλοι οι πειρατές έρχονται εδώ για να θαυμάσουν. Πήγαινα από τυχαίες κατεύθυνσης έμπαινα σε στενά και έβγαινα από τα στενά σε άλλα μέχρι που επέστρεψα πάλι στο λιμάνι. Τότε κατάλαβα ότι δεν έχω καλό προσανατολισμό. Και έτσι αποφάσισα να πηγαίνω μόνο ευθεία για λίγη ώρα.

Προχωρούσα ευθεία βλέποντας την πόλη είχε πολλά μαγαζιά και διάφορα εστιατόρια σπάνια να έβλεπες σπίτι. Μετά από λίγο βγήκα σε μια μεσαία σε μέγεθος πλατεία. Κοίταξα ευθεία και είδα την πλατφόρμα που είχαν σκοτώσει τον πρώην βασιλιά των πειρατών. Αν και εμένα μου άρεσε περισσότερο ο Luffy ο καινούργιος βασιλιάς των πειρατών αλλά κανείς δεν ξέρει που πέθανε. Προχώρησα προς αυτό όταν έφτασα ακριβώς μπροστά του κοίταξα την κορυφή της πλατφόρμας. Και σκεφτόμουν ότι θα είχα πολύ καλή θέα από εκεί πάνω. Τότε γονάτισα με το ένα πόδι και είπα το όνειρο που θέλω να πραγματοποιήσω. Αλλά δεν το είπα δυνατά για να μην με ακούσει κανείς. Τότε σηκώθηκα και έκανα μεταβολή και όταν γύρισα είδα τέσσερις Marines  να κρατάνε κάτι αφίσες και να βλέπουν μια τις αφίσες και μια εμένα δεν είχα καταλάβει ότι μου είχε φύγει η μεταμφίεση.

Μετά από λίγο είχαν τελειώσει σχεδόν όλες οι αφίσες έπιασαν την προτελευταία την κοίταξαν και μετά κοίταξαν και εμένα. Τότε ο ένας έπεσε κάτω ενώ οι άλλοι τρεις τράβηξαν τα σπαθιά τους. Τότε του άλλου του έπεσε η αφίσα στο πάτωμα εγώ περίμενα να κάνει πρώτα ένας από αυτούς κίνηση. Τότε ο ένας Marine έτρεξε προς τα εμένα με ταχύτητα δεν σκεφτόταν τι έπρεπε να κάνει αλλά έκανε ότι του έλεγε ο θυμός του. τότε εγώ απλά όταν είχε φτάσει πολύ κοντά μου έκανα ένα βήμα πίσω και του έβαλα τρικλοποδιά και έτσι βρήκε στο πόδι μου και έπεσε με τα μούτρα στο έδαφος. Μετά οι άλλοι δύο μου επειτέθηκαν μαζί αλλά όταν πήγαν να απλώσουν τα σπαθιά τος σε σχήμα χ έσκυψα και τα δύο σπαθιά τους βρήκαν αναμεταξύ τους και πετάχτηκαν μακριά τους. Τότε τους κλώτσησα και τους δύο από τα πλάγια και έπεσε ο ένας πάνω στον άλλον.

Ο άλλος Marine έφυγε φοβισμένος από μόνος του χωρίς να τον πειράξω. Τότε ξεκίνησα με στόχο μου το λιμάνι απλός θα πάω όπως ήρθα μόνο ευθεία. Δεν κάθισα καθόλου να δω την πόλη ούτε τα μαγαζιά ούτε τίποτα. Επειδή ήθελα να πάω σε άλλο νησί που σχεδίαζα εδώ και καιρό. Όταν έφτασα στο λιμάνι αισθανόμουν σαν κάποιος να με παρακολουθεί και είχα δίκιο φώναξα προς την κατεύθυνση που τον είδα:

-Εσύ βγες έξω.

Τότε βγήκαν από εκεί πέντε άτομα και μου είπαν:

-Όποιος πολεμάει τους Marines είναι φίλος μας. Είμαστε επαναστάτες.

Τότε με πήραν και με πήγαν στο κρυσφήγετό τους ήταν ένα έρημο σπίτι με διαλυμένα τα παράθυρα για καμοφλάζ. Τότε τους είπα:

-Είμαι Πειρατής.

-Αυτό είναι ένα πρόβλημα.

Τότε και οι πέντε έπεσαν επάνω μου και με έπιασαν.

Με έβαλαν σε μια καρέκλα και σιγά σιγά άρχισαν να με δένουν από πάνω προς τα κάτω. Αφού μου έδεσαν τα πόδια μου έδεσαν και το σώμα μαζί με τα χέρια τρεις φορές. Δεν μπορούσα να κουνηθώ καθόλου μόνο το κεφάλι μου μπορούσα τότε άναψαν τα καντήλια τους και είδα από μέσα το κρησφύγετο. Ήταν λαμπερό με πολλούς χάρτες ένα τραπέζι στο πιο βαθύ δωμάτιο που μάλλον θα ήταν για τις συνεδριάσεις. Τότε είδα ένα από τα Den Den Mushi και ακούστηκε είμαστε έτοιμη να χτυπήσουμε στο νησί Dawn Island. Εγώ τότε κατέβασα το κεφάλι μου καθώς μου χάλασαν όλο το σχέδιο για το πως να πάω στο μέρος που ήθελα μετά.

Τότε είπε ο αρχηγός των επαναστατών του χωριού που ήταν μες στις σκιές:

(Αρχηγός)-Εντάξει αρχίστε αύριο.

-Γιατιιιιιι γιατιι το κάνετε αυτό είστε τελείως τρελοί.

(Αρχηγός)-Γιατί εκεί υπάρχουν πολλοί Marines που παίρνουν τα παιδιά των οικογενιών μακριά τους χωρίς καν να τους ρωτάνε.

(Επαναστάτης απλός)-Φίλε μην ρωτάς.

(Αρχηγός)-Δεν γνώρισα το πατέρα μου ούτε την μητέρα μου σου φέναιτε δίκαιο αυτό.

-Και εγώ το ίδιο μεγάλωσα σε ένα οικοτροφείο μόνος μου που με χτύπαγαν και την παραμικρή φωνή να έβγαζα μέχρι που ήρθε η μητέρα μου και με πήρε και τώρα πια είμαι χαρούμενος γνώρισα μια οικογένεια που με αγαπάει. Ο αδερφός μου είναι γενναίος, ο πατέρας μου ένας από τους πιο δυνατούς πειρατές και η μητέρα μου συμπαθιέται πολύ με τον Θείο μου γι' αυτό τον κυνηγάει. Και είμαι ευτυχισμένος έτσι όπως είναι τα πράγματα. Και αν επιτήθετε μπορείτε να τα καταστρέψετε όλα μέχρι και ομορφιά του νησιού.

(Αρχηγός)-Θα κάνω τα πάντα για να βοηθήσω όλες τις οικογένειες του νησιού και κανείς δεν μπορεί να το σταματήσει αυτό.

-Και όμως μπορώ εγώ με όλους τους φίλους μου και τον αδερφό μου.

(Αρχηγός)-Και εσύ όμως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα απλά κοίταξε εσένα αφού είσαι δεμένος τι μπορείς να κάνεις για να βοηθήσεις τους άλλους.

Εγώ δεν απάντησα έπεσα σε κατάθλιψη πέτυχε το ευαίσθητο σημείο μου και όχι του σώματος. Πάντα από όσο πιο μικρός μπορώ να φανταστώ φοβόμουν μην απογοητεύσω τους άλλους ειδικά τώρα που θα στηρίζονταν σε εμένα. Δεν είχα λόγω να προσπαθήσω να το σκάσω αφού ήμουν δεμένος δεν είμαι τόσο δυνατός ώστε να σχίσω τα σκοινιά.

ότε διάφορες εικόνες άρχισαν να μπαίνουν στο μυαλό μου. Η μαμά μου που μου έλεγε μικρέ ακόμα και αν σου φέναιτε ότι όλα έχουν τελειώσει μπορείς να το αλλάξεις. Ο μπαμπάς μου μικρέ όλοι μπορούν να αλλάξουν τα γεγονότα που σχεδιάζουν κάποιοι άλλοι αρκεί να μην είσαι απελπισμένος και να έχεις θάρρος. Μέχρι και ο αδερφός μου μικρέ αδερφέ θα σου πω μια συμβουλή ακόμα και αν σε έχουν φυλακίσει πάντα μπορείς να ξεφύγεις αρκεί να έχεις εφευβρηκότητα. Όλες αυτές οι σκηνές που πέρασαν από το μυαλό μου με έκαναν θαρραλέο και τότε φώναξα:

-ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΩΝ ΤΙΣ ΠΟΛΗΣ.

(Αρχηγός)-ΑΑΑ... Δεν το περίμενα αυτό από σένα λύστε τον γρήγορα και πάμε στο λιμάνι.

Έτσι έγινε με ξέδεσαν και με πήραν σηκωτό από εκεί μέσα μαζί με τους χάρτες τους και όλα τα σημαντικά και μυστικά πράγματά τους. Μου έδεσαν το στόμα και πηγαίναμε προς το λιμάνι τότε ένας Marine πήγε να μας δει αλλά έτρεξαν και την γλιτώσαμε όλοι. Όταν φτάσαμε στο λιμάνι μου έδεσαν και τα πόδια και μου έδεσαν μια μεγάλη πέτρα απάνω μου για να έχω περισσότερο βάρος ώστε να βουλιάζω πιο γρήγορα αλλά δεν ήταν και πάρα πολύ βαριά. Τότε με πήγαν στην άκρη του λιμανιού. Εγώ κοίταζα το λιμάνι ήταν πολύ ωραία μπορούσες να δεις την αντανάκλαση των καραβιών στην θάλασσα επίσης ο τρόπος που έλαμπε ο ήλιος απάνω της ήταν ένα από τα πιο ωραία θεάματα που είχα δει στην ζωή μου. Τότε οι πέντε επαναστάτες με πέταξαν στην θάλασσα το νερό ήταν πολύ παγωμένο και ήταν ακόμα μεσημέρι δεν μπορούσα να πάω προς τα πάνω και σιγά σιγά βούλιαζα. Τότε είδα ένα βουλιαγμένο καράβι από μακριά δεν ήξερα πως θα φτάσω εκεί. Όμως τότε σκέφτηκα θα πηγαίνω όπως πηγαίνουν τα ψάρια έτσι άρχισα να κουνάω τα πόδια μου δεξιά και αριστερά.

Τελικά πέτυχε μπορούσα να κολυμπάω κανονικά και πιο γρήγορα απ' ότι συνήθως. Πήγαινα προς το μεγάλο πειρατικό πλοίο που είχαν θα είχαν βουλιάξει λογικά οι Marines. Είχα φτάσει πολύ κοντά αλλά άρχισαν να με πονάνε τα αυτιά μου. Θα ήταν από την πίεση του νερού μετά από λίγο πήγα στο πλοίο ήταν ένα κατεστραμένο με τέσσερις τρύπες δύο από τα πλάγια και δύο από πάνω. Το πλοίο ήταν σχεδόν άδειο είχε λίγα δωμάτια που δεν είχαν τίποτα. Το μαγειρείο είχε μόνο λίγα μαγειρικά σύνεργα που πρέπει να ήταν τα μόνα που είχαν μήνει μέχρι που είδα ένα μισοσπασμένο σεντούκι πήγα κοντά του είδα μέσα ένα φρούτο και όταν άπλωσα το χέρι μου για να το πιάσω λιποθύμησα από έληψη οξυγόνου.

Την επόμενη στιγμή που άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν σε ένα σπίτι τότε ένας άντρας πετάχτηκε και μου είπε:

-Ωραία βλέπω συνήλθες είδα κάτι άτομα να σε πετάνε στο λιμάνι μετά σε ακολούθαγα μπήκες μέσα στο πλοίο και πήγες να πάρεις κάτι από το σεντούκι που είδες σωστά;

-Ναι ένα φρούτο το έχεις;

-Ναι την ώρα που ήσουν λιπόθυμος σε έπιασα και πήγα να σε ανεβάσω στην ξηρά αλλά υπέθεσα ότι θα το ήθελες και γι' αυτό το πήρα μετά μας επιτέθηκε καρχαρίας και τον νίκησα με το σπαθί μου.

-Μπορείς να με εκπεδεύσης για λίγες ώρες;

-Λοιπόν ναι. Αρχίζουμε τώρα και όχι ερωτήσεις.

Λοιπόν μετά βγήκαμε έξω και αρχίσαμε την εκπέδευση πρώτα μου πέταγε πέτρες και έπρεπε να τις αποφύγω για να μην με πετύχουν. Αυτό θα βελτίωνε την ευκινησία μου μετά έδεσε σε ΄να ξύλο δύο μεγάλους βράχους και τους σήκωνα πέντε λεπτά. Και αυτή ήταν όλοι η εκπέδευση. Μετά πήγαμε μέσα και μου είπε:

-Λοιπόν είσαι έτοιμος.

-Ωραία που είναι το φρούτο που βρήκες στο σεντούκι μέσα;

-Το άφησα έξω πάνω στα ξύλα. Μην ανησυχείς είναι μέρος του σχεδίου τώρα το πήρε ένας από αυτούς που σε πέταξαν στην θάλασσα και τώρα μπορείς να τον κυνηγήσεις και να τους αποδήξεις ότι δεν είσαι αδύναμος. Και ορίστε ένα από τα σπαθιά μου αλλά θα μου το επιστρέψεις.

Τότε αν και ήμουν θυμωμένος ήθελα να τους αποδήξο ότι δεν είμαι αδύναμος. Έτσι άρπαξα το σπαθί και έτρεξα για να δω που είναι το καινούργιο τους κρησφύγετο.

Όταν βγήκα έξω ίσα ίσα πρόλαβα να δω ένα πόδι να φεύγει ανάμεσα από κάτι σπίτια. Άρχισα να τρέχω και εγώ προς τα εκεί προσεκτικά. Δεν με είδε έτσι συνέχισα να τον ακολουθώ μέχρι που βρέθηκε σε ένα σπίτι κρύφτηκα στην γωνία του απέναντι δρόμου για να μην με δει. Πριν μπει κοίταξε δεξιά αριστερά μετά έβγαλε το κλειδί του και μπήκε. Ακριβώς την στιγμή που μπήκε πήγα προς τα εκεί πολύ γρήγορα αλλά είχε κλειδώσει την πόρτα τότε κοίταξα προς τα πάνω και είδα ένα παράθυρο που να έχει κρεμασμένο ένα σκοινί μέχρι το απέναντι σπίτι. Τότε πήγα στο απέναντι σπίτι και ανέβηκα στο σκοινί ήταν πιο εύκολο να σκαρφαλώσω παρά να περάσω απέναντι με το σκοινί. Άρχισα να συνεχίζω να κουνιέμε κρεμασμένος από το σκοινί έκανα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Είχα φτάσει σχεδόν στο παράθυρο και επειδή με πόναγαν τα χέρια μου και το έκανα παραλίγο να πέσω αλλά για λίγο κατάφερα και πιάστηκα από το παράθυρο.

Τότε ανέβηκα στο δωμάτιο δεν ήξερα που να πάω έτσι θα έψαχνα στην τύχη και όταν ακούσω μια φωνή θα πάω προς τα εκεί. Βγήκα στο διάδρομο του δεύτερου ορόφου αυτή τη φορά το σπίτι έμοιαζε σαν μια βίλα. Λες και ήταν πλούσιοι τότε πήγα στο κάτω όροφο. Ήμουν στις σκάλες όταν σταμάτησα να καταιβένω τα σκαλιά επειδή άκουσα συνομιλία. Τελικά θα χτυπήσουν σε τρεις μέρες στο Dawn Island. Τότε συνέχισα να περπατάω έφτασα δίπλα από την πόρτα που γινόταν η συζήτηση τότε ένας επαναστάτης βγήκε από το δωμάτιο αλλά δεν με είδε τότε τον χτύπησα στο κεφάλι με την λαβή του σπαθιού μου. Τότε χωρίς φόβο μπήκα στο δωμάτιο και είδα τους τέσσερις επαναστάτες ε τον αρχηγό τους συνολικά ήταν έξι νίκησα τον έναν και έμειναν πέντε. Τότε έχωσα κλωτσιά στο πλευρό αυτουνού που βρισκόταν κοντά μου και τον πέταξα στον τοίχο και του μάτωσε το κεφάλι.

Αφού με είδαν καλά τους είπα:

-Έχετε κάτι που μου ανήκει.

-Εννοείς το φρούτο και πως είσαι ζωντανός;

-Ναι το φρούτο εννοώ και με βοήθησε ένας γέρος.

-Μολων λαβέ.

Τότε έτρεξα προς αυτόν ανέβηκα στο τραπέζι και αφού έτρεξα άλλο λίγο στο τραπέζι πήγαν να μου επιτεθούν από τα πλάγια αλλά δεν πρόλαβαν γιατί τους χτύπησα στα κεφάλια με τα πόδια μου ταυτόχρονα. Απλός πήδηξα λίγο άνοιξα τα πόδια μου και τος πέτυχα στις μούρες όταν ήμουν έτοιμος να πηδήξω για να τον νικήσω μπήκε μπροστά μου ο τελευταίος επαναστάτης μετά από τον αρχηγό. Τότε πήδηξα τον έπιασα από τους όμους και αφού κρατιόμουν και πήγα από πίσω του τον τράβηξα και τον πέταξα πάνω στον αρχηγό.

Ο αρχηγός δεν έχασε αλλά χτύπησε και του έπεσε το φρούτο που μου άνηκε. Τότε έσκυψα για να το πιάσω αλλά αυτός σηκώθηκε και με κλώτσησε έπεσα με την πλάτη στο τραπέζι. Σηκώθηκα καθώς στηριζόμουν στο τραπέζι πονούσα πολύ δεν είχα συνηθίσει τον πόνο ακόμα και που μεγάλωσα με την βία. Τότε κάποιος κλότσησε την πόρτα και μπήκε μέσα εγώ γύρισα και είδα τρεις Marines τότε πήγα προς το τοίχο. Δεν ήξερα τι να κάνω είχαμε μήνει και οι δύο ακίνητοι μας στόχευαν με τα όπλα τους τότε εγώ έστριψα εκατό ογδόντα μοίρες και τον χτύπησα με κλωτσιά στο κεφάλι. Ο αρχηγός τον επαναστατών έπεσε πάνω στους Marines που ήταν μαζεμένη μπροστά και πίσω από την πόρτα. Εγώ πήρα το φρούτο και πήδηξα από το παράθυρο όσο πιο γρήγορα μπορούσα και γι' αυτό δεν κατάλαβα ότι υπήρχε τζάμι. Έπεσα στο πάτωμα ευτυχώς όμως δεν χτύπησα γιατί έπεσα προσεχτικά και όχι ατσούμπαλα.

Τελικά κατάλαβα ότι το σπαθί δεν το χρειάστηκα και πήγα να το επιστρέψω όπως μου είχε πει. Τότε επέστρεψα στο σπίτι του που ήταν μικρό αλλά φαινόταν λες και ήταν σε δάσος αλλά δεν ήταν. Μπήκα μέσα αλλά δεν βρήκα κανέναν και κάθισα να περιμένω για λίγο. Αφού πέρασε ένα δεκάλεπτο μπήκε μέσα με μια στολή Marine και όταν με είδε μου είπε:

-Λοιπόν αφού είδες αυτό πρέπει να σου πω κάτι είμαι ο παππούς σου αλλά μην το πεις στον αδερφό σου δεν το ξέρει αν και τον έχω σώσει μια φορά.

-Εντάξει αλλά γιατί με βοηθάς.

-Σε βοηθάω μέχρι να γίνεις καλός πειρατής ο αδερφός σου δεν θέλει πια βοήθεια. Θέλω να έχω λίγο ανταγωνισμό.

-Εντάξει ευχαριστώ ορίστε το σπαθί σου φεύγω αλλά πεινάω δεν πειράζει θα φάω το φρούτο μου.

Τότε πήρα το φρούτο και το έφαγα όλο με την μια τότε γεύτηκα μια παράξενη γεύση που δεν είχα ξαναδοκιμάσει. Είχε λίγο γεύση σαν τρίχες αλλά δεν με πείραζε αρκεί να αποκτούσα καλές ικανότητες. Αισθανόμουν πολύ καλά τότε άρχισα να τρέχω προς το λιμάνι αφού έτρεξα για λίγη ώρα σταμάτησα στο δρόμο και φώναξα:

-ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Τότε ήμουν κοντά στο λιμάνι μέχρι που είδα πολλούς Marines να με κοιτάνε. Τότε επιτάχυνα και άλλο και μπήκα στην βάρκα γρήγορα και άρχισα να κάνω κουπί προς την επόμενη περιπέτεια που θα έβρισκα και αυτή είναι στο Dawn Island τότε κατάλαβα ότι όλοι σε εκείνο το νησί βασίζονται σε εμένα. Υπόσχομαι να μην τους απογοητεύσω.

Όνομα Χαρακτήρα:Goten
Παράταξη:Πειρατής
Bounty:-
Story of the month:όχι
Φήμη:-
Beli:3.000
Βαθμολογία:2/10
Παρατηρήσεις:Γρήγορη ιστορία χωρίς κάποιο νόημα...
πολύ κακό πόστ εδώ:

Σπόιλερ:

Τα είπες όλα μέσα σε ένα πόστ.Πρέπει να είσαι πιο χαλαρός και ήρεμος στις ιστορίες.Ζήσε τον χαρακτήρα σου,τι βλέπεις γύρω σου,τι σκέφτεσαι,που πας κτλπ.

Δεν καταφέρνεις να πάρεις το φρούτο.