[Τελος] Στο στόμα του δράκου...

Όνομα Χαρακτήρα: Cowen Hitomi
Παράταξη: Civilian
Bounty: -
Φήμη: -
Τίτλος Ιστορίας: Στο στόμα του δράκου...
Προηγούμενη Ιστορία(Link): Ο βασιλικός Καρπός

Editor's note:

To φως έπεσε επάνω στα μάτια μου και με ανάγκασε να ξυπνήσω. Άνοιξα τα μάτια μου όμως το μόνο που έβλεπα ήταν ένα μικρο δωμάτιο με τοίχους φτιαγμένους από ξύλο.Προσπαθούσα να συνέλθω αλλά το μυαλό μου ήταν ακόμα θόλο. Στυρίκτηκα στα χέρια μου για να σηκωθώ αλλά ένιωθα ένα βάρος να με εμποδίζει. Κοίταξα τους καρπούς μου και σοκαρίστηκα από το θέαμα. Τα χέρια μου ήταν δεμένα με αλυσίδες, τα μάτια μου και τα χέρια μου άρχισαν να επεξεργάζονται το σώμα μου,μέχρι που ανακάλυψα ότι ακόμα και τα πόδια μου ήταν δεμένα.
Την ίδια στιγμή ένιωσα έναν οξύ πόνο στο δεξιό μηρό μου. Αυτό ήταν αρκετό για να με κάνει να συνέλθω.Θυμήθηκα όσα είχαν συμβεί .Το φρούτο του διαβόλου,η Goa,η τυχαία συνάντηση μου με τον καπετάνιο. Όλες οι εικόνες άρχισαν να εμφανίζονται στο μυαλό μου,τότε ξαφνικά ένας ήχος μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Ήταν ο ήχος της θάλασσας καθώς και ο παφλασμός τον κυμάτων που δεν έλεγε να σταματήσει

....που βρίσκομαι??

Ώστε βρισκόμουν παγιδευμένη για άγνωστο λόγο από κάποιον άγνωστο σε ένα άγνωστο μέρος.Το σοκ ήταν μεγάλο, για πρώτη φορά στην ζωή μου βρισκόμουν δεμένη και δεν ήξερα πως να αντιδράσω δεν είχα επιλογές.Ο πόνος δεν σταματούσε,και η απελπισία άρχισε να με κατακλύζει. Πάντα από το θάνατο τον γονιών μου πίστευα ότι θα έβρισκα την δύναμη να σταθώ στα πόδια μου και να αντιμετωπίσω κάθε δυσκολία, όμως εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή δεν υπήρχε μέσο διαφυγής.Βρισκόμουν σε ένα ημή-σκότεινο δωμάτιο καθώς μόνο ένα μικρο παράθυρο μου παρείχε το ελάχιστο φως για να δω.
Ξαφνικά ένιωσα έναν ισχυρό πόνο στο στομάχι ,ίσως ήταν από το φρούτο .Δεν ήξερα τίποτα για αυτό πέρα από το γεγονος ότι θα μου παρείχε κάποια "υπερφυσική δύναμη",Όμως εκείνη την στιγμή το μόνο που μου έδωσε ήταν πόνο και δάκρυα

Και έτσι στεκόμουν σε μια απελπιστική κατάσταση γεμάτη δάκρυα και αίμα. Αρκετές φορές το βλέμμα μου θόλωνε και ένιωθα ότι το κεφάλι μου ήταν έτοιμο να σπάσει.Δεν ήμουν σε καθόλου καλή κατάσταση το σώμα μου δεν μπορούσε να αντιδράσει,προσπαθούσα να κουνήσω το χέρι μου αλλά οι προσπάθειες μου ήταν μάταιες.Το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι να βρίσκομαι ξαπλωμένη στο πάτωμα καθώς δάκρυα και αίμα πότιζαν το ξύλο.
Τότε ξαφνικά μια τεράστια δέσμη φωτός έπεσε στα μάτια μου και με τύφλωσε.Μπορούσα να ακούσω μια γυναικεία φωνή,άνοιξα τα μάτια μου και μπόρεσα να δω μια φιγούρα να ξεχωρίζει από το φως.Η γυναίκα έκανε μερικά βήματα προς το μέρος μου και μπόρεσα να την δω καθαρά.Ήταν μια νεαρή κοπέλα ίσως μερικά χρόνια μεγαλύτερη μου, με ξανθό μαλλί και φωτεινά πράσινα μάτια τα οποία άρχισαν να με επεξεργάζονται. Εκείνη συνέχισε να μιλάει αλλά εγώ δεν μπόρεσα να την ακούσω για άλλη μια φορά, ξαφνικά ένιωθα σαν να καίγομαι...

Τότε η κοπέλα κατάφερε να ανασηκώσει και να ακουμπήσει την πλάτη μου στον τοίχο για να στηρικτώ. Ακούμπησε το μέτωπο μου και την ίδια στιγμή το βλέμμα της άλλαξε και διαγράφηκε η ανησυχία στο πρόσωπο της.Με ανάγκασε να πιω λίγο νερό που είχε φέρει μαζί της και την ίδια στιγμή άρχισε να ουρλιάζει καθώς κοιτούσε προς τα πάνω.Αυτήν την φορά μπόρεσα να την ακούσω..

-Η μικρή δεν είναι καλά πρέπει να την μεταφέρουμε γρήγορα στην βάση..!!
-Είσαι σίγουρη πως δεν την έπιασε ναυτία..??
-Είμαι γιατρός ηλίθιε...ξέρω τα συμπτώματα όταν τα βλέπω...δεν είναι ναυτία, είναι...
-Που βρίσκομαι....Ποιοι είστε...??
-Άσε τις ερωτήσεις για μετά μικρή....Πρώτα πρέπει να είμαι σίγουρη ότι είσαι καλά.....Βλάκα κατέβα τώρα βοήθησε με να την σηκώσω..!!
-Lily άλλη μια φορά να με πεις βλάκα η ηλίθιο θα σε σφάξω...
-Lily..?? η γυναίκα που με μεγάλωσε την έλεγαν έτσι.....
Είπα καθώς έβηξα και αίμα έπεσε στο ξύλινο πάτωμα...
-Και εγώ θα είμαι η γυναίκα που θα σε σώσει...

Τότε από το φως εμφανίστηκε ένας άνδρας.Δεν μπόρεσα να δω τα χαρακτηρηστηκά του καθώς φορούσε μανδύα και το πρόσωπο του ήταν κρυμμένο από μια κουκούλα. Τότε και οι δυο τους με σήκωσαν και με οδήγησαν όσο ποιο γρήγορα μπορούσαν προς το φως..

Εκείνη την στιγμή πίστευα πως είχα πεθάνει, όμως ξαφνικά βρέθηκα πάνω σε ένα πλοίο ενώ την ίδια στιγμή η απαλή θαλασσινή αύρα χτυπούσε το καυτό πρόσωπο μου. Κοίταξα γύρο μου καθώς βρισκόμουν περικυκλομένη από άτομα που έκρυβαν τα πρόσωπα τους με κουκούλες η σκηνή ήταν αρκετά τρομακτική για μένα και έτσι απότομα τραβήχτηκα μακριά από τους δυο που με κρατούσαν με αποτέλεσμα να πέσω πάνω στο κατάστρωμα.

-Είσαι τρελή..!! θες να πεθάνεις..??
-Άφησε την να πεθάνει αν αυτό επιθυμεί...
-Οι ανώτεροι είπα ότι πρέπει να μείνει ζωντανή και αυτό έχω σκοπό να κάνω...

Τότε το σώμα μου άρχισε να έχει σπασμούς και οι μυείς μου αντιδρούσαν ανεξελεχτα κάθε κομμάτι του σώματος μου προκαλούσε έναν ισχυρό πόνο .Ήμουν σχεδόν έτοιμη να χάσω τις αισθήσεις μου...

-Ετοιμάστε την άμαξα και τα άλογα γρήγορα δεν έχουμε πολύ χρόνο....

Τότε για άλλη μια φορά με σήκωσαν και το βήμα τους έγιναν ακόμα ποιο γρήγορα από πριν καθώς με οδηγούσαν προς την ακτή. Τότε όταν φτάσαμε στην πλώρη του πλοίου η Lily έδωσε την εντολή σε έναν από τους άνδρες να με πάρει στην αγκαλιά του, και έτσι καθώς με κρατούσε πήδηξε στην άμμο...

Το σώμα μου ταρακουνήθηκε ολόκληρο και την ίδια στιγμή ο πόνος δεν έλεγε να σταματήσει.Ο άνδρας άρχισε να τρέχει προς την ανηφόρα που ήταν γεμάτη από καυτή άμμο με απόλυτη άνεση.Για λίγο μπόρεσα να δω το πρόσωπο του κάτω από την κουκούλα αλλά το μόνο που μπόρεσα να παρατηρήσω ήταν το αποφασιστικό του βλέμμα.

-Μπράβο Shiro... μερικά μέτρα μετά το τέλος της ακτής είναι η άμαξα....Τρέχα αγόρι μου είμαι από πίσω σου...!!
-Θα πρέπει να με πληρώσουν πολύ καλά για αυτό....Δεν συμφωνείς μικρή...??

Τότε με κοίταξε με το ίδιο βλέμμα,και το μόνο που μπόρεσα να κάνω προς απάντηση ήταν να κουνήσω καταφαντηκά το κεφάλι.Δεν του πήρε πολύ χρόνο και μέσα σε μερικά λεπτά βρισκόμασταν στην άμαξα.Ο Shiro με τοποθέτησε στο κάθισμα της άμαξας καθώς την ίδια στιγμή η Lily έκανε την εμφάνιση της και έκατσε απέναντι μου.Την ίδια στιγμή εκείνη έλεγξε το μέτωπο μου.Αμέσως μετά άρπαξε το χέρι μου και έπιασε με τα δυο τις δάκτυλα τις φλέβες μου...
-Αν μπορείς να με ακούσεις απλά κούνα το κεφάλι σου...
ακολούθησα την εντολή της και κούνησα το κεφάλι...
-Θα σου δώσω ένα ισχυρό παυσίπονο...θα σε ανακουφίσει για λίγο αλλά δεν θα αποφύγεις το κίνδυνο..
Τότε χωρίς να χάσει καθόλου χρόνο έβγαλε μια σύριγγα από τον μανδύα της και τον κάρφωσε στην φλέβα μου.Το τσίμπημα δεν με ενόχλησε καθόλου, μετά από λίγο δεν ένιωθα σχεδόν καθόλου πόνο,Όμως ακόμα δεν μπορούσα να κουνήσω το σώμα μου...

-Λοιπόν νομίζω οι μπορώ να απαντήσω τις ερωτήσεις σου αλλά όχι όλες......Βρίσκεσαι στο Gecko Island ..Το ποιοι ήμαστε θα το μάθεις αφού πρώτα διαφύγεις τον κίνδυνο....
-Τι μου συμβαίνει γιατί είμαι σε αυτήν την άθλια κατάσταση....?
-Δεν είναι βάσιμες οι πληροφορίες μας..Αλλά πιστεύω ότι το φρούτο που έφαγες ήταν ένα συνηθισμένο μήλο...Αλλά δυλητιριασμένο...με νευροτοξίνη...Η οποία προκαλεί υψηλό πυρετό και σπασμούς στο νευρικό σύστημα..Αν δεν σου δοθεί το αντίδοτο σύντομα...Θα είσαι νεκρή...
Τότε η απόλυτη σιωπή απλώθηκε και η Lily αποτράβηξε το βλέμμα της από πάνω μου και μετέφερε την προσοχή της προς την θέα που μπορούσε να δει από το παράθυρο της άμαξας.Το ίδιο ακριβός έκανα και εγώ καθώς από το παράθυρο μπορούσα να δω τον ήλιο να πέφτει ανάμεσα σε δυο καταπράσινες βουνοκορφές. Ήξερα πια ότι ήμουν καταδικασμένη και το ότι θα ακολουθούσα τα βήματα τον γονιών μου προς τον θάνατο....
-Μου θυμίζεις την μικρή μου αδερφή...Την Diana...Όμως εσύ είσαι λίγο πιο τυχερή...
Είπε καθώς την ίδια στιγμή έκρυψε το πρόσωπο της με τις παλάμες της. Ήμουν σίγουρη οτι έκλαιγε αλλά δεν μπορούσα να την βοηθήσω...

Συνεχίσαμε την πορεία μας καθώς μπορούσα να ακούσω διάφορες φωνές.Ίσως ήμασταν σε μια πόλη η χωριό αλλά δεν μπορούσα να δω καθαρά από το μικρο παράθυρο.Μπόρεσα βέβαια να παρατηρήσω μερικά σπίτια οπότε υπέθεσα ότι βρισκόμασταν σε κάποιο χωριό. Ξαφνικά η άμαξα σταμάτησε και μετά από μερικά λεπτά η πόρτα άνοιξα και ένας άνδρας ντυμένος με έναν πράσινο μανδύα μπήκε στην άμαξα και έκατσε απέναντι μου.
-Καλησπέρα δεσποινίς Hitomi...
-Πως ξέρεις το όνομα μου..??
-Ας πούμε ότι ταξιδέψει αρκετά και έχω δει πολλά με τον πιστό μου φίλο...
Τότε τράβηξε το πιστόλι του και με σημάδεψε με την κάνη εκείνη την στιγμή πάγωσα από το τρόμο καθώς είχα ξαναδεί την ίδια σκηνή να εξεληζεται μπροστά στα μάτια μου...
-Αν θυμάμαι σωστά η ατάκα μου ήταν....Καλυνηχτα Hitomi...
-ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ...ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ!!! ΕΣΥ ΣΚΟΤΟΣΕΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ..!!!
-ΗΛΙΘΙΕ....Δεν έπρεπε να το μάθει...
-Τι με νοιάζει..?? έτσι και αλλιώς είναι νεκρή...
-Όχι όσο είμαι εγώ εδώ...
-Θα το δούμε αυτό...
Εκείνη την στιγμή ήθελα τόσο πολύ να σηκωθώ και να σφήξω τα δυο μου χέρια στον απαίσιο λαιμό του. Προσπαθούσα αλλά το σώμα μου δεν αντιδρούσε καθόλου είχα τρελαθεί είχα τον δολοφόνο τον γονιών μου μπροστά μου και δεν μπορούσα να κάνω τιποτα...

Την ίδια στιγμή εκείνος άπλωσε το χέρι του και με άγγιξε στην ουλή που είχα στο μάγουλο.
-Είσαι τυχερή που αστόχησα μικρή αλλιώς θα έκανες παρέα στον πατέρα σου...
Τότε απότομα το χέρι μου πετάχτηκε με υπερβολικά υψηλή ταχύτητα με αποτέλεσμα να τον πιάσω από το λαιμό.Εκείνη την στιγμή έσφιξα με όση δύναμη μπορούσα.Όμως την ίδια στιγμή η Lily τράβηξε το χέρι μου μακρυά...
-Θα πληρώσεις για αυτό μικρή..
Τότε εκείνος με το δεξί του χέρι με έπιασε από τα μαλλιά και με πέταξε με δύναμη έξω από την άμαξα,με αποτέλεσμα εγώ να σκάσω στο καυτό χώμα καθώς τα πλευρά μου και ο δεξιός μου αγκώνας σκίστηκαν από τι πέτρες..
-Σταμάτα ΤΩΡΑ!!!
-Όχι Lily....Η μικρή θα πεθάνει...
Τότε και οι δυο τους κατέβηκαν αλλά εκείνος ήταν αρκετά πιο γρήγορος από την Lily και με σημάδεψε για άλλη μια φορά με το όπλο του,αυτήν την φορά για να με σκοτώσει.Όμως ξαφνικά το όπλο εξφενδονήστηκε από το χέρι του και μια κοφτερή λεπίδα ενός σπαθιού βρέθηκε στον λαιμό του. Ήταν o Shiro o οποίος κατάφερε να τον αφοπλίσει ...
-Έχουμε εντολές....Η μικρή θα μείνει ζωντανή...Για τώρα..
-Γυρνάμε στην βάση και δεν θέλω άλλες βλακείες.....Shiro βάλε την μέσα...Συνεχίζουμε πορεία..

Δεν τους πήρε πολύ να βάλουν το κουφάρι που είχα για σώμα στην άμαξα.Μου ήταν αρκετά δύσκολο να τους εμπιστευτώ ποια,καθώς την μια στιγμή ήθελαν να με σώσουν σύμφωνα με εντολές και την άλλη με ήθελαν νεκρή.Ο δολοφόνος της οικογένειας μου ήταν μέλος της ομάδας τους και σίγουρα όλοι τους ήταν υπεύθυνοι για το ότι συνέβη στο Dawn island.Και έτσι εκείνοι συνέχισαν την πορεία τους καθώς η Lily με κοιτούσε επίμονα.Ο χώρος γύρο μου άρχισε να πέφτει στο σκοτάδι ήξερα ότι ο χρόνος είχε τελειώσει.Το βλέμμα της ξανθιά κοπέλας άλλαξε και ο τρόμος έκανε την εμφάνιση του
-Τα καταφέρατε....στείλατε όλους τους cowen στον θάνατο...
Είπα καθώς το σκοτάδι μετατράπηκε σε φως και μια τελευταία πνοή ήταν το κύκνειο άσμα...

THE END......MAYBE

Όνομα Χαρακτήρα:Cowen Hitomi
Παράταξη:Πολίτες
Bounty:-
Story of the month:Ναι
Φήμη:-
Beli:5.000
Βαθμολογία:10/10
Παρατηρήσεις:Γιατί; Γιατί να το τελειώσεις ενώ έχεις φτιάξει ένα τόσο καταπληκτικό υπόβαθρο στον χαρακτήρα σου;
Η ιστορία ήταν πάρα πολύ καλή. Κέντρισε το ενδιαφέρον και μου προκάλεσε τη θέληση να θέλω να τελειώσω γρήγορα το ένα πόστ για να διαβάσω το επόμενο. Αν όντως ήταν το τέλος, ήταν καταπληκτικό

Τα βραβεία προστέθηκαν