[ΤΕΛΟΣ] Η στεψη του κρανιου

Όνομα Χαρακτήρα: Μaral Papani
Παράταξη: Civilian
Bounty: 9.000.000
Φήμη: 12
Τίτλος Ιστορίας: To αποχαιρετιστηριο δωρο
Προηγούμενη Ιστορία(Link): http://www.onepiecegr-rpg.com/t7625-topic

Maral
Συμμαχοι
Αγνωστοι
Εχθροι

Περιληψη προηγουμενης ιστοριας:Eχοντας παρει το Kage Kage No Mi και χρησιμοποιωντας το για να κλεψει τις δυναμεις δυο πρακτορων της Cipher Pol (Soru,Shigan και Rankyaku) o Maral προκαλεσε το ξεσπασμα μιας πυρκαγιας στο κεντρο της πολης.Επειτα κατευθυνθηκε προς το λιμανι.Αφου επιβιβαστηκε σε ενα λαθρεμπορικο πλοιαριο σαλπαρε αρχικα για το Toroa. O καπετανιος ομως του λαθρεμπορικου καταλαβαινοντας πως συσχετιζοταν με τις ταραχες στην πολη αποφασισε να κατευθυνθει προς το Soul Island.Ετσι ο Maral τωρα αναγκαζεται να αναπροσαρμοσει τα σχεδια του με την αποβιβαση του στο νησι-νεκροταφειο των πειρατων.

Ο Maral πηδηξε στην αμμουδια της μικρης παραλιας και σκιαζοντας τα ματια του με το χερι κοιταξε τον ουρανο.Λιγες ωρες πριν ειχε ξημερωσει.Τετοιες ωρες εκαναν δουλειες οι λαθρεμποροι. Απεφευγαν τους φορους καθενος που τολμουσε να τους βαλει.Ειτε ειχε το νομιμο δικαιωμα να το κανει ειτε οχι.Ο Maral κοιταξε πισω στο μικρο καραβακι με το ονομα "Ελπιδα" και στους αντρες του που τωρα αποβιβαζονταν οπως αυτος στην παραλια.


Οι ναυτες του καπταιν Jik ειχαν δεσει σε κατι βραχακια λιγο διπλα απ το πλοιο.Παρατηρησε για λιγο τους αντρες του λαθρεμπορου.Δουλευαν γρηγορα σιγα χωρις να μιλανε πολυ.Κατα πασα πιθανοτητα κανεις δεν ηταν κοντα στην παραλια αλλα οι λαθρεμποροι δεν επαιρναν ρισκα.Σε αυτο εμοιαζαν τουλαχιστον.Επειτα παρατηρησε το καραβι που τους ειχε κουβαλησει μεχρι αυτο τον μακαβριο τοπο.Οχι ιδιαιτερα μεγαλο καραβι με πολυ υψηλο βυθισμα.Οτι πρεπει για λαθρεμπορικο,που φυσικα δεν μπορει να δεσει σε λιμανι. Οι αντρες του σιγα σιγα συγκεντρωθηκαν γυρω του και ο Maral ειπε χαμηλοφωνα "Την πηρατε?" και οταν οι αντρες του ενευσαν θετικα συνεχισε μιλωντας μονο σε εναν "Καλως,πηγαινε να ενημερωσεις τον Uriel για το καινουριο σχεδιο." . Καθως, ο ενας εκ των αντρων του εφευγε πισω απο ενα υψωμα για να επικοινωνησει καπου μονος του με τον ψαρανθρωπο ο Maral κατευθυνθηκε προς τον καπετανιο Jik.

Πλησιαζοντας τον καπετανιο ο Maral σκεφτηκε πως ο γεροντας ειχε αποδειχθει μια φορα πιο εξυπνος απ τον ιδιο.Για το καλο του και των ανδρων του ο Maral δεν μπορουσε να επιτρεψει να επαναληφθει αυτο. Ετσι ο Maral πλησιαζοντας τον γεροντα τον ρωτησε "Λοιπον καπετανιε?Ποσο καιρο σκοπευεις να μεινεις εδω? . Ο γερο-Jik χωρις να παρει τα ματια του απ τους ναυτες που ξεφορτωναν το πλοιο απαντησε " "Το πολυ τρεις ημερες.Σημερα το μεσημερι θα ρθουν κατι εμποροι να παραλαβουν οτι εφερα και θα περιμενω να μου φερουν και εκεινοι κατι ψιλοπραγματακια.Εχε υπ οψιν σου οτι με εβγαλες αρκετα απ το προγραμμα μου νεαρε." . Ο Maral ενευσε θετικα και απαντησε "Κι εσυ το ιδιο γερο.Κι εσυ το ιδιο." και εφυγε παλι προς τους αντρες του δειχνοντας τους το δασος που στεκοταν μπροστα τους.

Μολις ειχε αρχισει να μεσημεριαζει οταν ο Μaral και οι αντρες του βρεθηκαν στο νεκροταφειο του νησιου.Μια απεραντη ομιχλωδη πεδιαδα γεματη μνηματα απλωνοταν μπροστα τους. Εδω κι εκει γυναικες και αντρες φροντιζαν και καθαριζαν τα μνηματα.Αλλοι πηγαινοερχοντουσαν και αφηναν λουλουδια.Στο βαθος μπορουσε κανεις να ξεχωρισει το σχημα της πολης. Συντομα θα επεφτε το απογευμα και πριν το καταλαβει κανεις το βραδυ.Επρεπε να βιαστει.

Ειχαν προχωρησει ηδη αρκετη ωρα με τους αντρες του οταν επιτελους το απογευμα εφτασαν στην πολη. Οι κατοικοι δεν φαινονταν και πολυ φιλικοι ενω εδω κι εκει μπορουσε κανεις να δει ενοπλους να προχωρουν στους δρομους.Ο Maral ειχε ακουσει αρκετα για τον γερο πειρατη που εξουσιαζε το νησι,τον Tzodolf. Οι φημες δεν ελεγαν τιποτα ιδιαιτερο για τον γερο.Προφανως ειχε βρει μερικα καθαρματα ετοιμα να σκοτωσουν την μανα τους για μερικα belli και τους ειχε προσλαβει ως ενα μικρο ιδιωτικο "στρατο". Με την απουσια οποιασδηποτε αλλης κεντρικης εξουσιας το νησι ουσιαστικα ηταν δικο του.Ακομα και ο μικρος συνοικισμος Zagora δηθεν ανεξαρτητος υπηρχε μονο και μονο με την ανοχη του. Ο Maral και οι αντρες του επρεπε να κινηθουν διακριτικα και να μην τραβηξουν την προσοχη του.Το τελευταιο πραγμα που χρειαζοταν τωρα ηταν μπλεξιματα με αλλους πειρατες.

Προχωρωντας ειδε το μερος που θα εκανε την πρωτη σταση του.Ηταν ενα ραπτοποιειο.Τετοια μερη στις πολεις ειχαν συνηθως καλους τεχνιτες.Δεν εκαναν για να διακοσμησουν και το παλατι κανενος βασιλια αλλα για αυτο που χρειαζοταν αυτο το μαγαζι ηταν οτι επρεπε.Εκανε νοημα στους αντρες του οι και αυτοι διασκορπιστηκαν γυρω γυρω απ το μαγαζι.

Οπως ηταν αναμενομενο για ενα τετοιο ασημαντο μαγαζι σε μια ασημαντη πολη ενος ασημαντου νησιου μεσα στο στενοχωρο κτιριο δεν υπηρχε κανεις πλην του πωλητη. Μπαινοντας απ την πορτα ο μαγαζατορας πεταχτηκε πανω ολοκληρος και φορεσε ενα εντελως ψευτικο χαμογελο που βρωμουσε απελπισια απο χιλιομετρα μακρια. "Χαιρετω τους αξιοτιμους και αξιοπροσεχτους πελατες μας.Πως μπορω να σας βοηθησω αγαπητοι μου κυριοι?" ειπε γαλυφικα ο πωλητης.Οι ληστες κοιταχτηκαν μεταξυ τους και μετα κοιταξαν τον Maral. Σε ολων το μυαλο τριγυρνουσε βασανιστηκα μια προταση.....Κοψ το γλυψιμο ρε γυφτο..... Ο Maral ξεροβηξε τραβωντας την προσοχη επανω του και αφου πλησιασε τον πωλητη του ειπε με υφος συνομοτικο "Χρειαζομαι να μου φτιαξετε κατι απο μαλλι.Αλλα πρεπει να μεινει μεταξυ μας οπωσδηποτε.Δεν θα χαρω αν σας ξεφυγει τιποτα σε κανεναν. " . Ο πωλητης εκλεισε το ματι και κουνησε το κεφαλι δηθεν με κατανοηση.Ετσι ο Maral αφησε το ζωγραφισμενο κομματι χαρτι που ειχε στα χερια του να πεσει πανω στον παγκο.

Ο πωλητης το πηρε στα χερια του και με το που το κοιταξε τα ματια του γουρλωσαν και το αφησε παλι στο παγκο και ειπε στους μεχρι πριν λιγο αξιοτιμους πελατες του "Οχι παιδια.Οχι δεν υπαρχει καμια περιπτωση.Ξεχαστε το.Δεν μπορω να το κανω αυτο ρε παιδια." .

Ο Maral εχοντας ενα ψυχρο χαμογελο στο προσωπο του απαντησε "Πολυ καλυτερα τωρα.Η ειλικρινεια ειναι παντα καλη στις συναλλαγες μεταξυ των ανθρωπων." . Εβαλε το χερι μεσα στο παλτο του και τραβηξε μια αρκετα παχυα δεσμιδα με χαρτονομισματα και την εδειξε στον μαγαζατορα.Οταν αυτος συνεχισε να κουναει το κεφαλι του αρνητικα χλωμιασμενος ο Maral αναστεναξε και ειπε "Καλως λοιπον.Οπου δεν πιπτει λογος πιπτει ραβδος." . Ενω λοιπον ο Maral ξανακρυβε την δεσμιδα στο παλτο του ενας απ τους nakama του τραβηξε πιστολι και σημαδεψε τον μαγαζατορα.Ο Maral γυρισε την πλατη του και ειπε "Θα ερθω αυριο το πρωι να κανω την παραλαβη.Για εμφανης λογους ο φιλος μου θα μεινει μαζι σου να σε επιτηρει.Μην τον απογοητευσεις.Δεν θα διστασει να βαψει τους τοιχους του κακογουστου μαγαζιου σου κοκκινους με τα μυαλα σου." και εφυγε.

Βγαινοντας απο το μαγαζι οι αντρες του ξανασυνταχθηκαν γυρω του και ολοι μαζι κινησαν για να βρουν το πανδοχειο που θα παιρνουσαν την νυχτα.Μετα απο αρκετο ψαξιμο βρηκαν ενα ξενοδοχειακι με αρκετα δωματια ωστε να τους χωρεσει ολους.Βεβαια ο Μaral θα συγκατοικουσε με αλλους 4 αντρες του αλλα ετσι κι αλλιως δεν σκοπευε να κοιμηθει πολυ.

Οι αντρες του ειχαν μολις βολευτει οταν ο Maral σηκωθηκε απ το κρεβατι και πηγε να βγει απ το δωματιο.Με το που ανοιξε την πορτα οι nakama του πεταχτηκαν πανω και αρχισαν να ζωνονται τα οπλα τους. O Maral τους κοιταξε και σκεφτηκε να τους στειλει για υπνο αλλα μετα αλλαξε γνωμη και απλα κουνησε θετικα το κεφαλι του καθως εβγαινε απ την πορτα. Οι αντρες του τον ακολουθησαν χωρις να ρωτησουν τιποτα. Ο Μaral δεν ειχε κατι συγκεκριμενο στο μυαλο του.Ισως για πρωτη φορα μετα απο καιρο. Αλλα απο καιρο σε καιρο η μοιρα παιζει περιεργα παιχνιδια και δημιουργει καταστασεις.

Βγαινοντας απο το πανδοχειο με τους αντρες του γυρω του ο Maral αρχισε να τριγυρναει στους δρομους της πολης.Σκεφτοταν τι του επιφυλασε το μελλον και ο ακραιος τροπος ζωης που ισως επιπολαια ειχε διαλεξει.Θανατος ή αθανασια.Αιωνια μνημη ή λησμονια.Καθως λοιπον περπαταγε βυθισμενος στις σκεψεις του βρεθηκε σε μια πλατεια.Στο κεντρο της ηταν στημενοι κατι ψηλοι στυλοι με κρεμασμενα σιδερενια κλουβια.Ο Maral κοιταξε τα κλουβια που ταλαντευονταν σιγανα απ το βραδινο αερακι.Μεσα ειχαν ανθρωπους.

Το πρωτο πραγμα που παρατηρησε ο Maral ηταν οτι αυτα τα κλουβια ηταν υπερβολικα στενοχωρα.Δεν μπορουσες ουτε να σταθεις,ουτε να κατσεις καλα και φυσικα ουτε να ξαπλωσεις. Το δευτερο ηταν οτι υπηρχαν δυο φρουροι μπροστα στους στυλους.Στεκονταν ο ενας διπλα στον αλλο και ηταν καλλυμενοι με τα παλτα τους. Ο Maral και οι αντρες του τους πλησιασαν με αργο βημα και αυτοι χαλαροι ανασαλεψαν.Ο ενας απ αυτους περπατησε λιγο πιο μπροστα και ειπε "Τι εγινε παιδια βραδινη βολτιτσα?Καλως ηρθατε στην Πλατεια της Τιμωριας.Μπορειτε να χαζεψετε οσο θελετε." . Ο Maral τον αγνοησε τελειως.Οσο πλησιαζε τους στυλους ενιωθε μια περιεργη ζαλαδα.Ηταν μια αισθηση που δεν ειχε ξαναβιωσει.Ηταν λες και η αυρα κατι ή καποιου τον ενοχλουσε,τον ανακατευε. Συνεχιζοντας να αγνοει τον φρουρο κοιταξε τα κλουβια και τα μελετησε ωσπου βρηκε αυτο που εψαχνε.Ηταν ενα κλουβι σαν ολα τα αλλα.Μεσα του στεκοταν ενας αντρας κουλουριασμενος σε μια αναμφιβολα αβολη σταση.

Γεματος περιεργεια ρωτησε τον φρουρο "Τι παιζει με τον τυπο εκει πανω? . Ο φρουτος γελασε και του απαντησε "Βλεπω εχεις καλο ματι. Αυτος δεν ειναι απο εδω σε αντιθεση με τους υπολοιπους.Ειναι ενας marine. Mας τον εφεραν απο ενα αλλο νησι και το αφεντικο διεταξε να τον βαλουμε στους στυλους." . Στο μεταξυ και ο αλλος φρουρος ειχε πλησιασει και ειχε σταθει διπλα στον συντροφο του. Ο Maral αφου υπολογισε την κατασταση για δυο τους κοιταξε και ειπε "Μαλιστα.Shigan."

Ο Maral τιναξε τα χερια του μπροστα και οι δεικτες του χωθηκαν στις καρδιες των δυο αντρων.Πεθαναν ακαριαια. Για αλλη μια φορα,οι nakama του ξαφνιαστηκαν απο την ψυχροτητα του καπετανιου τους. Ο Maral σηκωσε τα χερια του και τα κοιταξε.Τα αισθανοταν μουδιασμενα καθε φορα που χρησιμοποιουσε τις δυναμεις που ειχε κλεψει απ τους πρακτορες της Cipher Pol. Θα χρειαζοταν καιρο ακομα για να τις συνηθισει.Να τις κανει δικες του.Αλλα δεν τον πειραζε,ειχε αρκετο χρονο ακομα.Ηταν μολις στην αρχη του ταξιδιου του.Για αλλη μια φορα κοιταξε ψηλα στα κλουβια και συγκεκριμενα αυτο το οποιο εξεπεμπε την αυρα που του προκαλουσε δυσφορια.Συμφωνα με τους φρουρους μεσα ηταν κλεισμενος ενας Marine.Ο Maral θεωρουσε αμφιβολο το να ταιζαν τους φυλακισμενους οι φρουροι.Ηταν o Marine ζωντανος ή νεκρος? Ποιες θα ηταν οι συνεπειες των πραξεων του? Μηπως επρεπε να υπολογισει καλυτερα αυτο που επροκειτο να κανει?Στο τελος ομως η περιεργεια του κερδισε την εσωτερικη διαμαχη και κλωτσοντας τον αερα φωναξε "Rankyaku" .To σχησιμο στον αερα χτυπησε το πανω μερος του κλουβιου και το εκοψε.Το υπολοιπο επεσε αποτομα κατω με εναν αρκετα δυνατο παταγο.

Οι αντρες του ειχαν ξαφνιαστει για τα καλα.Ο καπετανιος τους ειχε παρει ενα μεγαλο ρισκο σκοτωνοντας δυο στρατιωτες του κυβερνητη της νησου μονο και μονο για να ελευθερωσει εναν Marine? Ο Μaral αρχισε να πλησιαζει το κλουβι με καθε του βημα να κανει την δυσφορια του πιο εντονη. Οταν εφτασε πανω απ το αναποδογυρισμενο κλουβι και κοιταξε τον αιχμαλωτο καταλαβε. Χειροπεδες απο kairoseki.

Επειτα κοιταξε τον αντρα που φορουσε τις χειροπεδες.Ειχε ματωσει το κεφαλι του απ την πτωση.Το δερμα του ηταν εντελως ξερο,μαλλον θα ειχε αρκετα σοβαρη αφυδατωση.Αλλα κατι του ελεγε οτι ειχε περασει και χειροτερα.Το προσωπο του ηταν γεματο ουλες.Τα χερια του το ιδιο.Μαλιστα απ το δεξι του χερι ελειπε και το δαχτυλο αναμεσα στο μεσσαιο και το μικρο (δεν ξερω πως λεγεται σορρυ  ) . Μελετωντας τις χειροπεδες προσεξε οτι δεν ειχαν καν κλειδαροτρυπα.Φυσικα,θα ηταν υπερβολικα ευκολο/ Ο Μaral  γυρισε και ειπε . Οι αντρες του διστασαν και ενας απ αυτους του ειπε "Αφεντικο ξερεις πως δεν μ αρεσει να διαφωνω μαζι σου,αλλα ειναι ενας Marine.Γιατι να τον ελευθερωσουμε?"

O Μaral δεν απαντησε,αντιθετως τραβηξε το μαχαιρι του και αφου τραβηξε τον σημαδεμενο αντρα αρχισε να πριονιζει τις χειροπεδες που περιοριζαν τους καρπους τους.Η τοσο κοντινη επαφη με το kairoseki του εφερε εντονη ζαλαδα και η δυσφορια του ηταν εμφανης.Ακομα πιο ξαφνιασμενοι δυο απ τους αντρες του πλησιασαν σχεδον τρεχοντας και αφου τον σηκωσαν αρχισαν να πριονιζουν τις αλυσιδες.Ενας απ τους αντρες του πεταξε στην ακρη τις αχρηστευμενες πλεον χειροπεδες. Ο Maral ευχαριστημενος ειπε "Ωραια,σηκωστε τον και παμε πισω στο πανδοχειο."

Λιγη ωρα μετα βρισκονταν στο δωματιο του πανδοχειου τους.Ο Maral ειχε προσεξει ιδιαιτερα και ειχε καταφερει να αποφυγει αδιακριτα βλεμματα στους δρομους.Μαλιστα ειχε μπορεσει να βαλει στο δωματιο τον σημαδεμενο αντρα χωρις να το προσεξει κανεις.Του ειχαν δωσει νερο και ειχαν ηδη παραλαβει μια κρεμμυδοσουπα που ο πρωην αιχμαλωτος ετρωγε. Με γεματο στομα και δακρυσμενα ματια ειπε στον Maral "Σ ευχαριστω πολυ για την βοηθεια σου.Δεν ξερω πως να σε ξεπληρωσω." . Ο Maral παντα χαμογελαστος απαντησε "Εχω περασει απ την θεση σου.Πολλες φορες ο ακαριαιος θανατος ειναι καλυτερος απ τον εξευτελισμο και τα βασανιστηρια." . Οι αντρες του τον κοιταξαν παραξενεμενοι.Αν και δεν ηξεραν τον αρχηγο τους πολυ καιρο ειχαν την πεποιθηση οτι γνωριζαν οτι χρειαζοταν για εκεινον.Φυσικα εκαναν λαθος. Λιγη ωρα μετα και χωρις να κανει ερωτησεις για το παρελθον του ο Μaral παραχωρησε στον Marine το κρεβατι του και ο ιδιος βγηκε και καθισε στον διαδρομο μεχρι το σουρουπο.

Πριν ξημερωσει εντελως ο Maral ξυπνησε τους αντρες του και διεταξε να μαζεψουν τα πραγματα τους.Λιγο μετα ολοι,ακομη και ο Marine τον περιμεναν στην εξοδο.Οι nakama του ειχαν δωσει στον περιεργο αγνωστο που ειχαν βοηθησει το προηγουμενο βραδυ εναν μανδυα με κουκουλα ωστε να καλυπτει το προσωπο του.Ο marine ειχε συνελθει καπως,αλλα οχι πολυ.Μπορουσε να σταθει και να περπατησει αλλα κουτσαινε ελαφρως.Τωρα που τον παρατηρουσε καλυτερα και υπο το φως της ημερας ο αγνωστος ηταν αρκετα πιο μεγαλοσωμος απ τον μεσο ανθρωπο.Δεν εφτανε βεβαια το μεγεθος του Uriel αλλα σιγουρα ξεχωριζε.

Ο Μaral προχωρωντας προς την πορτα αναρωτηθηκε για πολλοστη φορα πως θα κατεληγαν τα πραγματα.Πλησιασε την πορτα και με μια γρηγορα κινηση εδωσε τα γαντια στον Marine και ειπε "Οριστε,αυτο θα κρυψει το κολοβωμα.Νομιζω ομως πως ηρθε η ωρα να μαθουμε το ονομα σου φιλε μου. " . Ο αγνωστος φορεσε τα γαντια,εγνεψε θετικα και απαντησε "Ειμαι γνωστος με αρκετα ονοματα.Αλλα το Logen ειναι το πραγματικο μου ονομα." . Ο Μaral αν και παραξενευτηκε με την απαντηση του απλα ειπε "Καλως λοιπον Logen.Δεν ξερω τι ακριβως σκοπευεις να κανεις αλλα θα ηθελα να σου ζητησω να μας ακολουθησεις μεχρι το απογευμα.Επειτα θα μπορουμε να συζητησουμε πιο ελευθερα." . Ο Logen εγνεψε θετικα και ετσι ολοι μαζι ξεκινησαν απ το πανδοχειο.

Σε λιγα λεπτα ειχαν φτασει στο μαγαζι στο οποιο ο Maral ειχε κανει μια ειδικη παραγγελια.Μπαινοντας μεσα ειδαν τον φρουρο που ειχε αφησει ο Maral.Διπλα του στεκοταν ο ιδιοκτητης.Τα ματια του ηταν κοκκινα και ηταν φανερα ξενυχτισμενος.Ο Maral εκανε νοημα σε ολους να περασουν εξω και ετσι εμεινε μονος του με τον ιδιοκτητη. Ο μαγαζατορας ηταν υπερβολικα τρομαγμενος και τα χερια του ετρεμαν καθως του παρεδιδε αυτο που ειχε ζητησει.Ο Maral ανοιξε το πανι και θαυμασε την δουλεια που ειχε γινει.Αφου εβαλε το χερι μεσα στο παλτο του αφησε στον παγκο την δεσμιδα με τα χαρτονομισματα που ειχε υποσχεθει στον μαγαζατορα και ειεπε "Βλεπω οτι δουλευεις πολυ καλα και γρηγορα κατω απο συνθηκες πιεσης.Αυτα τα λεφτα και η ζωη σου ειναι η πληρωμη που θα σου δωσω.Τωρα,μπορω να κανω ενα τηλεφωνημα?" .

Ο μαγαζατορας υποκλιθηκε δουλοπρεπικα και εφερε γρηγορα ενα Den Den Mushi. "Zack!!" φωναξε ο Maral και αμεσως μπηκε μεσα ενας απ τους αντρες του. "Δωσε μου το χαρτι σε παρακαλω." ειπε ο Maral και ο συντροφος του εβγαλε ενα μικρο χαρτακι απ την τσεπη του και το παρεδωσε στον Maral. O Maral αφου εριξε μια ματια ρυθμισε το Den Den Mushi και λιγα λεπτα μετα ακουστηκε μια φωνη. "Παρακαλω?" ειπε η φωνη και ο Maral απαντησε "Ναι? Captain Jik εσυ εισαι? Eιμαι ο Maral,ο προ ολιγων ημερων επιβατης σου και θα ηθελα μια εξυπηρετηση." . Η φωνη του γεροντα ακουστηκε παραξενεμενη και ειπε "Πως βρηκες αυτη την συχνοτητα? Τελος παντων,ειμαι εν μεσω μιας συναλλαγης εδω περα οποτε αμα μπορεις-" εκει ο Μaral τον διεκοψε "Υποσχομαι δεν θα σου παρει πολυ ωρα Captain.Θελω να πας στην παραλια και να πεταξεις τρεις πετρουλες στην θαλασσα." .

"Τι?" ρωτησε ο γερος Ακουσε μικρε δεν εχω χρονο για τις βλακεις σου οποτε- ο Maral για αλλη μια φορα διεκοψε "Οχι εσυ ακουσε γερο.Οπως σωστα καταλαβες ειμαι ενας αρκετα επικινδυνος αντρας και σου ζηταω μια εξυπηρετηση.Μπορεις να μου κανεις αυτη την χαρη ή μπορω να ερθω και να σε στραγγαλισω με τα αντερα σου.Διαλεξε."

Το Den Den Mushi εμεινε για λιγο σιωπηλο και ο γερος ειπε "Ενταξει.Μισο λεπτο." .Μετα απο λιγα λεπτα σιωπης η φωνη ξανακουστηκε και ο γερο καπετανιος ξαναμιλησε "Εγινε." . Ο Maral δεν μιλησε για λιγο και αφουγκραστηκε.Επειτα αναστεναζοντας ειπε "Γερο.Σου δινω αλλη μια ευκαιρια.Καν΄το αλλιως ερχομαι εκει." . Αυτη την φορα μετα απο δυο λεπτα ο γερος αγανακτισμενος απαντησε "Το εκανα λοιπον.Ευχαριστημενος? Για πες μου τωρα τι καταλ-αααααΑΑΑΑ." . Ο Μaral ευχαριστημενος εκλεισε τον Den Den Mushi και αφου χαιρετησε τον μαγαζατορα βγηκε εξω και ανακοινωσε πως θα επεστρεφαν στον κολπο που ειχε προσαραξει η "Ελπιδα".

Σε λιγη ωρα βρισκονταν ολοι στο νεκροταφειο διπλα απ την πολη.Ο Maral σταματησε αποτομα να περπαταει.Γυρισε και κοιταξε τον ουρανο.Μεσημερι.Επειτα κοιταξε τον Logen.Ενας μεγαλοσωμος αντρας γεματος ουλες.Ο ορισμος του κινδυνου.Η καρδια του Maral αρχισε να χτυπαει δυνατα.Ξεκινησε λοιπον να μιλαει πρωτος "Λοιπον,αγαπητε φιλε Logen.Νομιζω οτι ξεκινησαμε καπως περιεργα.Το ονομα μου ειναι Maral Papani.Kαι οι αντρες γυρω σου- " επιασε το σακιδιο του και τραβηξε την ειδικη του παραγγελια απο μεσα "ειναι το πειρατικο μου πληρωμα."

Τα ματια του Logen γουρλωσαν.Ολοκληρο το σωμα του ηταν στην τσιτα.Ξαφνικα σηκωσε το χερια του στον αερα και φωναξε "Κiribachi" . Αποτομα στα χερια του υλοποιηθηκε ενα τεραστιο πολυ περιεργο οπλο.Η λαβη του ηταν απο katana αλλα δεν υπηρχε ο φυλακτηρας που προστατευε τα χερια.Στην θεση της λεπιδας βρισκοταν ενας μεγαλος σιδερενιος στυλος.Πανω στον στυλο βρισκονταν σαν κολλημενα εξι μεγαλα σιδερενια κοφτερα "δοντια". Ενα αρκετα τρομακτικο οπλο.Οι αντρες του Maral αιφνιδιασμενοι απο το ολο θεαμα απομακρυνθηκαν απο τον Logen και εκεινος με μια δυνατη κραυγη κατεβασε το οπλο προς το κεφαλι του Μaral.Ο Maral χωρις να κουνηθει εκατοστο απ την θεση του μαζεψε την σημαια με το αριστερο του χερι και με το δεξι τραβηξε το ξιφος του.Το γιγαντιο kiribachi προσγειωθηκε με ορμη πανω στο σπαθι του Maral και σταματησε εκει με εναν ανατριχιαστικο ηχο ατσαλιου πανω σε ατσαλι.Ενα απ τα δοντια του kiribachi ειχε γρατζουνισει τον ωμο του Maral απο το οποιο εβγαινε τωρα πυχτο αιμα.

"Επρεπε να το φανταστω." μονολογησε ο Maral.
O Logen σε μια εκπληκτικη επιδειξη δυναμης σηκωσε το οπλο του και με μια υπερβολικα γρηγορη κινηση εκανε ενα διαγωνιο κοψιμο προς τον Maral. Aναγκασμενος για αλλη μια φορα ο Maral εψαλλε σιγανα "Soru." και εξαφανιστηκε απ την θεση του. Ξαναεμφανιστηκε πισω απ τον εξοργισμενο Logen και ειπε "Γιατι μισεις τοσο τους πειρατες?"

Ο Logen αφηνοντας ακομα μια οργισμενη κραυγη εφερε το σπαθι του καθετα προς το μερος του Maral.Τα ανωτερα αντανακλαστικα του ομως του επετρεψαν να αποφυγει το χτυπημα και σηκωνοντας το ποδι του τον κλωτσησε στο προσωπο.Η κλοτσια ηταν αρκετα δυνατη ωστε να τον πεταξει αρκετα μετρα πισω.Μακρια απ το οπλο του.Ο Logen ομως απλα κατι ψιθυρισε και εμφανιστηκαν στα χερια του δυο μικροτερα ξιφη.Οταν επιτεθηκε ο Maral παρατηρησε οτι αν και ηταν πολυ καλος στην τεχνικη του ο Logen ηταν υπερβολικα καταπονημενος.Συντομα και τα δυο ξιφη του Marine βρισκονταν στο χωμα και για αλλη μια φορα o Logen ηταν αοπλος.Το ξιφος του Maral τον ακουμπουσε ελαφρα στο λαιμο.

Τα ματια του μεγαλωσομου αντρα γεμισαν δακρυα και μιλησε "Ενταξει λοιπον.Αφου εισαι τοσο περιεργος ακου.Eιχα εγκαταλειψει το σωμα των Marines και ειχα φυγει για να ζησω μια ησυχη ζωη στο Holger Island με την γυναικα και το παιδι μου.Οταν ημουν στο Σωμα ειχα τον βαθμο του Captain και ημουν αρκετα γνωστος ως ο Εννιαδαχτυλος Logen.Καποιοι πειρατες με φωναζαν Bloody-Nine ή και Αιμοβορο.Καποιος στο Holger με αναγνωρισε και ενημερωσε τον Υukimura Sanada.Εναν ντοπιο πειρατη με επικυρηξη 46 εκατομμυρια belli.Μια μερα καθως γυριζα σπιτι απο την δουλεια μου στα ψαραδικα βρηκα την γυναικα και την κορη μου ετοιμοθανατες και 20 αντρες του Yukimura στο σπιτι μου.Τους σκοτωσα.Ολους.Και την γυναικα και το παιδι μου.Λιγες μερες μετα ο ιδιος ο Yukimura με επιασε και με εστειλε εδω.Ευχαριστημενος τωρα?"

Ο Maral ξαφνιαστηκε.Εμεινε για λιγο να κοιταζει τον μεγαλοσωμο αντρα που με το ζορι μπορουσε να αναπνευσει απ την κουραση.Τοτε θηκαρωσε το λεπιδι του και προτεινε το χερι προς τον Logen.O Logen εμεινε εμβροντητος να τον κοιταζει και επειτα απο λιγα βασανιστικα δευτερολεπτα επιασε το χερι του και σηκωθηκε. Οι αντρες του Maral αναστεναξαν και πλησιασαν λιγο με τα χερια τους στα οπλα ετοιμοι να αντιδρασουν.Ο ιδιος ο Maral απλα ειπε "Ιδεολογιες,χρηματα και συμφερον.Ποτε δεν μπορουσα να καταλαβω πως λειτουργουσαν αυτα τα πραγματα.Οταν σκοτωνα το εκανα απο ενστικτο.Την εκδικηση ομως ναι.Την εκδικηση μπορω να την καταλαβω.Θα σε βοηθησω να παρεις την εκδικηση σου Εννιαδαχτυλε.Αλλα στην πορεια θελω να με βοηθησεις και εσυ.Ηδη μου χρωστας την ζωη σου.Συντομα θα μου χρωστας και τον θανατο του Yukimura.Μην με προδωσεις.Οταν τελιωσουμε οι δρομοι μας θα χωρισουν ειτε ως φιλοι ειτε ως εχθροι.Θα το αποφασισεις εσυ αυτο οταν ερθει η ωρα." .

Μιση ωρα αργοτερα ο Maral και ο Logen εφθασαν μονοι στην παραλια.Ο Maral ηταν οπως παντα στολισμενος με το αφοπλιστικο χαμογελο του και ο Logen κουβαλουσε το Kiribachi στην πλατη του και τα δυο ξιφη δεμενα στην μεση του. Εκει βρηκαν τον τεραστιο Fishman να φορτωνει πραγματα στο καραβι περπατωντας σε μια ματωμενη παραλια. "Σου πηρε λιγοτερη ωρα απ οσο νομιζα.Που ειναι οι υπολοιποι? Ποιος ειναι αυτος?" ειπε ο Uriel δειχνοντας τον Logen.O Maral χωρις να παψει να χαμογελαει απαντησε "Οι υπολοιποι τελιωνουν τις εκκρεμοτητες μας με το νησι.Αυτος ειναι ενα καινουριο προσωρινο μελος."

"Προσωρινο μελος σε πειρατικο πληρωμα?Μπαααα δεν πειραζει.Εχω δει και πιο παραξενα πραγματα σε αυτη την θαλασσα.Αλλα οχι πολλα φιλε μου.Οχι πολλα." ειπε παντα κεφατα ο Uriel.O Logen δεν απαντησε απλα κοιταξε την ματωμενη αμμο και το μικρο καραβι με ενα βλεμμα εντονης αποριας. Ο Maral γελωντας απαντησε στην ερωτηση του πριν ειπωθει "Μην ανησυχεις φιλε μου.Σκοπευω να μας βρω μεγαλυτερο πλοιο.Uriel,εγιναν ολα οπως διεταξα?" . Ο Uriel ενευσε θετικα και πηδηξε πανω στο πλοιο.Λιγο μετα ενα σωμα επεσε στην παραλια.Ο Captain Jik ηταν δεμενος χειροποδαρα και ματωμενος.Ηταν σχεδον αγνωριστος ετσι. Ο Maral εσκυψε και του ψιθυρισε "Ξερεις καπετανιε,δεν μου αρεσει οταν καποιος κινειται πιο εξυπνα απ οτι εγω.Δεν μου αρεσει καθολου.Αλλα ακριβως λογω αυτης της πονηριας και της ευστροφιας σου θα εχεις την τρομερη τιμη να παιξεις εναν σημαντικο ρολο στην αναπτυξη του πληρωματος μου." .

Λιγες ωρες μετα οι υπολοιποι αντρες του κατηφορισαν το μικρο λοφακι κουβαλωντας εναν αρκετα μεγαλο μπογο απο δερματα.Πλησιαζοντας τον πεταξαν μπροστα του και αυτος εσκασε με παταγο μπροστα του.Ενας απ τους αντρες του,του πεταξε κατι και ο Maral το επιασε στον αερα.Ενα χρυσο νομισμα.Το νομισμα του κατεργαρη. Οταν το εβρισκαν αυτο οι τυμβορυγχοι ηξεραν οτι ο αντρας που ενοχλουσαν ηταν σπουδαιος. Το νομισμα ηταν σκουριασμενο και ο Maral το πεταξε στην θαλασσα.Ανοητες δεισιδαιμονιες.

Ενας απ τους αντρες του βγηκε μπροστα,κλοτσησε ελαφρα το πτωμα και ειπε "Οπως ακριβως μας τα ειπες.Ηταν μεσα σε ενα γυαλινο φερετρο.Αεροστεγως σφραγισμενο.Το πτωμα δεν εχει λιωσει.Δεν εχει καν σαπισει. Πρεπει να ηταν ακριβο αυτο για να φτιαχτει." o Maral ενευσε θετικα και αφου ξεκαλυψε το σωμα ανακοινωσε "Κυριοι,σας παρουσιαζω τον πειρατη Urouge.Καπετανιο των Fallen Monk Pirates.Θαφτηκε εδω μετα τον θανατο του στην Grand Line.Δεν μας ειναι γνωστη η προελευση του.Θα ειναι ο νεος μας ναυκληρος.Τωρα που ειπαμε μερικα λογια για τον νεκρο ακουστε με προσεκτικα." .

Το απογευμα ειχε πεσει οταν το πλοιο "Ελπιδα" σαλπαρε. Μια φωτια εκαιγε στην κορυφη του λοφου. Ενω στην παραλια ηταν παρεταγμενα καμια ντουζινα κεφαλια.Μονο του Captain Jik δεν ειχε σκια και ειχε μια γαληνια εκφραση στο προσωπο του.Μπροστα απο τα ακρωτηριασμενα κεφαλια ηταν σχηματισμενες με πετρες οι φρασεις.

"Συγνωμη για την ταλαιπωρια.Αυτοι οι αντρες ηταν λαθρεμποροι που σε εξαπατουσαν και προσπαθουσαν να αποφυγουν τους φορους σου.Σε παρακαλω δεξου τους ως αποζημιωση για τους δυο νεκρους φρουρους σου.Τον αιχμαλωτο που δραπετευσε και το πτωμα που κλαπηκε."

"Υπογραφη Maral Papani.Καπετανιος των Crowned Pirates."

Aν καποιος κοιτουσε απο μακρια το πλοιο που εφευγε θα μπορουσε με το ζορι να διακρινει την σημαια στο πλοιο.Εναν Jolly Roger που φορουσε στεμμα και ανεμιζε περηφανος στους αεριδες.

Οχι κομματι της ιστοριας.





Θα ηθελα να ενταχθω στην παραταξη των Πειρατων.

Όνομα Χαρακτήρα:Maral Papani
Παράταξη:Πειρατές
Bounty:-
Story of the month:ναι
Φήμη:8
Beli:8600
Βαθμολογία:9/10
Παρατηρήσεις:Πολύ καλή ιστορία με καλές περιγραφές και δυνατά γεγονότα.Δεν μου άρεσαν τα ονόματα σε κάποιοι χαρακτήρες ή το όνομα που έδωσες στην πλατεία(δεν θυμάμαι πως λεγόταν).
Θα χρειαστεί λίγη περισσότερη οργάνωση ώστε να διευκολύνει και άλλα άτομα να μπορούν να την διαβάσουν καιιιιι έχεις πολύυ Badass χαρακτήρα!
Καλό αυτό!

Το κλέψιμο των δυνάμεων με έβαλε σε απορίες χμμ.

Σε έβαλα στους Πειρατές!