[Τέλος]48 ώρες.

Σπόιλερ:

Opening 1:

Περίληψη Προηγουμένων:

Κάθε πόλη έχει τα σκοτεινά στενάκια της και τους δρόμους που οι απλοί πολίτες αποφεύγουν.Ο Argon συνήθως κυνηγούσε σε μέρη σαν και αυτά,όμως σήμερα είχε κάτι άλλο στο μυαλό του.Όταν κάποιος βρίσκεται σε ένα νησί που δεν ελέγχεται από την παράταξη του είναι πολύ πιθανό να βρει δικούς του στα κακόφημα σημεία της πόλης.Σε ένα μπαρ,σε αυτή την συγκεκριμένη περιοχή,ο Argon,είχε γνωρίσει έναν πληροφοριοδότη της Κυβέρνησης ονόματι Steam.
Το βασίλειο της Hesclusia ήταν γνωστό ότι είχε συναλλαγές με πειρατές και επαναστάτες,παρότι είχε τακτικό εμπόριο με την Κυβέρνηση.Βέβαια η ίδια δεν μπορούσε να κάνει κάτι γιατί χρειαζόταν αυτό το εμπόριο.Παρόλα αυτά δεν έπαυε να φοβάται για το που θα οδηγούσαν όλες αυτές οι συναλλαγές με την Επανάσταση.Έτσι μπορεί να παρέμενε σιωπηλή,όμως αν χρειαζόταν θα επενέβαινε στο νησί και θα το έπαιρνε υπό τον πλήρη έλεγχο της ακόμα και με το ζόρι.Για αυτό και είχε φροντίσει να στείλει πληροφοριοδότες της στο νησί,ώστε να μαζέψουν στοιχεία,για τις συναλλαγές του βασιλείου με την επανάσταση,ώστε να τα έχει ως πρόσχημα σε περίπτωση που όντως επιχειρούσε να επιτεθεί και να καταλάβει το νησί.
Σε ένα από τα προηγούμενα ταξίδια του Argon στο νησί,ο Steam του είχε προσφέρει μια καλή αμοιβή αν τον βοηθούσε να βρει κάποια από αυτά τα στοιχεία και σήμερα ο Argon δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει.

Ο Argon προχώρησε,μαζί με τον Arashi,προς το "Παλιό Βαρέλι",το μπαρ όπου θα συναντούσε τον Steam.O Argon προχώρησε προς το εσωτερικό του μαγαζιού.Όπως πάντα το μέρος ήταν άδειο,πέρα από τους βασικούς θαμώνες του,τον Steam και δύο τύπους στην άλλη πλευρά του μαγαζιού,στο ίδιο τραπέζι όπως και τις άλλες φορές.
-Μπάρμαν φέρε μου ένα βαρέλι. του είπε ο Argon,προτού πάει να κάτσει με τον Steam,και ο μπαρμαν έγνέψε θετικά ξέροντας τι του ζητούσαν.
-Άλλαξες γνώμη; ρώτησε ο Steam,καθώς ο Argon τραβούσε μια καρέκλα για να κάτσει.
-Στο είπα...όταν θα είμαι εδώ και δεν θα έχω τι να κάνω θα σε βοηθήσω.
-Άρα να υποθέσω ότι ο Mr.Shadow δεν έχει κάτι στο πρόγραμμα του σήμερα;
-Μεγάλη ιστορία και δεν είμαι φαν του είδους της,οπότε ας μπούμε στο ψητό.Πες μου τι ακριβώς θες να κάνω.
Εκείνη την ώρα ο μπάρμαν ήρθε και άφησε ένα βαρέλι σάκε δίπλα στον Argon.
-Κέρασε και τους κυρίους απέναντι.Να έχουν κάτι να ασχολούνται που δεν είναι η συζήτηση με τον φίλο μου. του είπε ο Argon και για άλλη μια φορά ο μπάρμαν έγνεψε θετικά.
Μόλις εκείνος έφυγε,ο Argon γύρισε ξανά προς τον Steam,σηκώνοντας παράλληλα το βαρέλι από το οποίο άρχισε να πίνει.
-Σου έχω ήδη πει την κατάσταση.Χρειάζομαι στοιχεία που φανερώνουν τις συναλλαγές μεταξύ της επανάστασης και του βασιλιά,αλλά και που να αναγράφουν το τι διακινείτε.
-Στο παλάτι ο βασιλιάς θα πρέπει να έχει αρχεία σχετικά με το εμπόριο που κάνει και μπορώ να μπω στο παλάτι,όμως δεν νομίζω ότι έχω την δυνατότητα να μπω αρκετά βαθιά για να βρω αυτά τα έγγραφα.
-Δεν θα χρειαστεί.Βλέπεις τα στοιχεία που θέλουμε θα μας τα δώσει η ίδια η επανάσταση.Οι επαναστάτες δεν είναι αυτοί που ήντουσαν εκατό χρόνια πριν.Δεν κρύβονται πια και δεν φοβούνται να κάνουν ακόμα και κατά μέτωπο επιθέσεις.Έχουν δικούς τους στόλους και πολλά νησιά υπό τον έλεγχο τους.Πλέον λοιπόν που έχουν γίνει μια τόσο μεγάλη δύναμη είναι το μόνο σίγουρο ότι έχουν τα δικά τους έγγραφα,μιας και θα έχουν πολλά για τα οποία θα πρέπει να θυμούνται και να κρατούν δεδομένα.
-Και που ακριβώς θα βρω τους επαναστάτες μας τότε;
-Για αυτό θα χρειαστεί όντως να πας στο παλάτι,αλλά μην ανησυχείς,το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι μια επίσκεψη.

-Νομίζω ότι έχεις ήδη γνωριστεί με τον πρίγκιππα Vallion...είναι ένας πολύ χρήσιμος υποστυρικτής του σκοπού μας.Δεν έχει άδεια να σε βάλλει στην αίθουσα με τα αρχεία του βασιλείου,όμως αν υπάρχουν επαναστατικές βάσεις στο νησί τότε μπορεί να μας δώσει την τοποθεσία τους... είπε ο Steam και έβγαλε ένα χαρτί από την τσέπι του ...Σε έχω δει να μπαινοβγαίνεις πολλές φορές στο παλάτι όταν φέρνεις κρατουμένους,όμως ακόμα και σένα δεν θα σε αφήσουν να μπεις έτσι.Το χαρτί αυτό θα σου δώσει άδεια από τους φρουρούς στην είσοδο.Είναι υπογεγραμμένο από τον Vallion,οπότε δεν θα έχεις πρόβλημα.
-Άρα παίρνω την τοποθεσία κάποιας βάσης και απλά μπαίνω μέσα ελπίζοντας ότι θα βρω κάτι;
-Δεν ξέρω πόσες υπάρχουν και δεν ξέρω δυστυχώς ούτε αν όντως οι επαναστάτες έχουν στην κατοχή τους αυτό που θέλουμε,όμως δεν έχω κάποια καλύτερη ιδέα αυτή την στιγμή.
Ο Argon πήρε το χαρτί και το έβαλε στην δικιά του τσέπη.
-Τι μπορώ να περιμένω για ενισχύσεις; ρώτησε καθώς σηκωνόταν από την καρέκλα του.
-Τίποτα...θα είσαι μόνος σου,δεν μπορώ να προσφέρω κάτι.Βέβαια αν όσα ακούγονται για εσένα είναι αλήθεια δεν νομίζω να έχεις πρόβλημα.
-Μίλησες με τον Hiro;
-Ναι και πράγματι ο καπετάνιος μίλησε με καλά λόγια για εσένα.
Ο Argon σήκωσε το βαρέλι ακόμα μια φορά και κατέβασε την τελευταία γουλιά.
-Κάλεσε σε αυτό το νούμερο,μόλις έχεις τα στοιχεία.Θα σου πω μέσα από το den den mushi που θα συναντηθούμε.
Ο Argon έγνευσε θετικά και έπειτα πήγε προς τον πάγκο και άφησε τα λεφτά που όφειλε στον μπάρμαν.
-Πάμε Arashi... είπε στον φίλο τους και οι δύο τους κίνησαν για το παλάτι.

Καθώς ο Argon και ο Arashi άρχισαν να φεύγουν από τις μικρές συνοικίες της πόλης και βρίσκονταν κοντά στους πιο πολυσύχναστους δρόμους,παρατήρησαν τον Vlad και τους άλλους δύο να περνάνε από εκεί κάποια μέτρα πιο πέρα,όμως έχοντας την αντίθετη κατεύθυνση.Αναρωτιόταν τι ακριβώς έκαναν και τι μπορεί να έψαχναν εκεί όπου πήγαιναν.Ίσως έπρεπε να τους είχε κάποια πράγματα προτού φύγει,όπως που βρίσκεται η κεντρική αγορά σε περίπτωση που θέλαν να αγοράσουν κάτι ή κάποιος ξενώνας για να μείνουν."Βέβαια είναι μεγάλα παιδιά για να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους" σκέφτηκε ο Argon και συνέχισε τον δρόμο του.
Έφτασαν τελικά οι δύο τους στο παλάτι χωρίς καμία καθυστέρηση και πράγματι το χαρτί με την άδεια που τους είχε δώσει ο Steam δούλεψε χωρίς κανένα πρόβλημα,αν και η οικειότητα των φρουρών με τον Argon πρέπει να βοήθησε και αυτή.Αφού μπήκαν στο παλάτι περπάτησαν μέχρι τον χώρο εκγύμνασης,το δωμάτιο όπου τα μέλη της βασιλικής οικογένειας έκαναν τις καθημερινές τους ασκήσεις και έφτιαγναν το σώμα τους.Φαινόταν πολύ ενδιαφέρον στον Argon πως μπορούσε η εξωτερική εικόνα κάποιου να είχε τόσο αντίκτυπο στους άλλους,κάτι που το λάμβανε υπόψη και η βασιλική οικογένεια.Φτάνοντας στο εν λόγο δωμάτιο βρήκε τον πρίγκιππα Vallion να κάνει διάφορες ασκήσεις με τρεις υπηρέτες παραδίπλα να κρατάνε πετσέτες και νερό για τον κουρασμένο πρίγκιππα.
Μόλις ο Vallion είδε τον Argon και τον Arashi,σταμάτησε τους γύρους που έκανε και χαιρέτησε τον κυνηγό.Ένας υπηρέτης έτρεξε δίπλα του και του έδωσε μια πετσέτα να σκουπιστεί.Έπειτα ο πρίγκιππας πλησίασε τον Argon και του έδωσε το χέρι.Ύστερα από μια χειραψία μίλησε...
-Άκουσα ότι ήσουν στο νησί,όμως δεν μπόρεσα να σε πετύχω φίλε μου.
-Και εγώ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω.Προπονήσε ακόμα στο ξίφος;
-Ω ναι εννοείται!Είμαι καλύτερος από την τελευταία φορά που με νίκησες.
-Είμαι σίγουρος για αυτό,όμως όπως σου είπα και την άλλη φορά αυτό που σου λείπει είναι εμπειρία και πραγματικές μάχες.
-Θα το θυμάμαι...όμως δεν νομίζω να ήρθες εδώ να συζητήσουμε για τις ικανότητες μου στο ξίφος. είπε ο Vallion και χαμογέλασε.
-Όχι...με έστειλε ο Steam. είπε ο Argon σιγανά,κοντά στο αυτί του Vallion και εκείνος πήρε μια πιο σοβαρή έκφραση.
Σήκωσε το κεφάλι του και έκανε νόημα στους υπηρέτες του να αποχωρήσουν.Μόλις εκείνοι έπραξαν όπως τους ζητήθηκε γύρισε ξανά προς τον Argon.
-Πάμε στο δωμάτιο μου.Εκεί θα είναι πιο ασφαλείς να μιλήσουμε. είπε και προχώρησε μπροστά.

Μπήκανε στο δωμάτιο του πρίγκιππα και εκείνος πήγε και κάθισε σε μια πολυτελή καρέκλα.Φανταστείτε πόσες φορές θα την καθάριζαν που δεν τον ένοιαζε αν ήταν καλλυμένος στον ιδρώτα.
-Ώστε σε στρατολόγησε βλέπω. είπε ο Vallion αναφερόμενος στον Steam.
-Ναι φαίνεται ότι χρειάζεται λίγη βοήθεια.
-Ναι το ξέρω.Μακάρι να μπορούσα να τον βοηθήσω,όμως με τον πατέρα μου να γνωρίζει ότι υποστηρίζω ένθερμα την Κυβέρνηση δεν μπορώ να κινούμαι άνετα.Αν με πιάσουν με τον Steam θα καταστρέψω ολόκληρη την αποστολή του μέσα σε μερικά λεπτά.
-Κατανοώ και για αυτό είμαι εδώ.Αυτό που χρειάζομαι μόνο είναι να μου δώσεις την τοποθεσία πιθανών επαναστατικών βάσεων στο νησί.Τα υπόλοιπα θα τα κάνω μόνος μου.
Ο Vallion ανασήκωσε το δεξί του φρύδι.
-Σίγουρα μόνο αυτό είναι που χρειάζεσαι;
Ο Argon έγνευσε θετικά.Ο Vallion έμεινε για λίγο να τον κοιτάζει σιωπηλός και έπειτα σηκώθηκε και πλησίασε προς το γραφείο του.Έσκυψε από κάτω και αφού έψαξε για λίγο με το δάχτυλο του πάτησε έναν κρυφό διακόπτη,με τον οποίο άνοιξε ένα κομμάτι του γραφείο,εμφανίζοντας μια εσωτερική θήκη.Αφού έψαξε για λίγο μέσα τράβηξε τελικά ένα από τα χαρτιά.
-Εδώ κρύβω πράγματα που δεν θέλω οι άλλοι να ξέρουν ότι γνωρίζω,Και αυτό που κρατάω εδώ είναι αυτό που μου ζήτησες. είπε ο Vallion και κούνησε το χαρτί που κρατούσε.
Ο Argon πλησίασε και κοίταξε και αυτός το χαρτί.Ήταν ένας χάρτης της γύρω από την πόλη περιοχή και σημειωμένα πάνω του τέσσερα πανομοιότυπα σύμβολα.
-Τα σύμβολα αντιπροσωπεύουν τα σημεία όπου οι επαναστάτες έχουν εγκατασταθεί.
-Όι όι...πολύ δουλειά. μονολόγησε ο Argon.
-Αν σε βοηθάει η κεντρική τους βάση είναι αυτή εδώ. είπε ο Vallion και έδειξε ένα από τα τέσσερα σημεία.
Αυτή η πληροφορία ήταν πολύ ενδιαφέρουσα για τον Argon και αυτό κυρίως λόγο της τοποθεσίας της συγκεκριμένη βάση.Βρισκόταν βόρεια από την πόλη,μερικά μέτρα δυτικά από το χωριό Magnolia!Αν κάτι πίστευε ιδιαίτερα ο Argon ήταν το ένστικτό του και αν κάτι δεν πίστευε ήταν οι συμπτώσεις.Ήξερε ότι τώρα δεν αναζητούσε την αδερφή του,αλλά και πάλι...κάτι δεν του άρεσε.
-Νομίζω ότι βοήθησες και με το παραπάνω.Θα σε δω αργότερα... είπε ο Argon και γύρισε προς την έξοδο ...Arashi πάμε.

Ο ήλιος είχε αρχίσει να χάνεται από τον ουρανό καθώς η νύχτα όλο και πλησίαε.Ο Argon ήξερε ότι αν πήγαινε στο δάσος δεν θα προλάβαινε να φτάσει στην βάση των επαναστατών,να βρει αυτό που ήθελε και να γυρίσει πίσω στην πόλη πριν βραδυάσει για τα καλά-και τότε τα πράγματα θα γινόντουσαν δυσκολότερα.Για αυτό ο Argon έπραξε ως συνήθως.Απλά δεν το σκέφτηκε και πήρε τον δρόμο για την βάση.Τα καλά νέα ήταν ότι το χωριό Magnolia ήταν κοντά,όπως είχε ήδη πει στον Vlad,οπότε δεν θα αργούσε ιδιαίτερα να φτάσει στον προορισμό του,ειδικά άρις στον χάρτη.Βέβαια αυτό ίσχυε αν το ταξίδι ήταν ομαλό.
-Τι θα κάνουμε με τους συγγενείς σου Arashi; τον ρώτησε ο Argon,αναφερόμενος στους λύκους του χιονιού που κατοικούσαν αυτό το δάσος.
-...

Σπόιλερ:

-Ναι μπορεί και να μην τους πετύχουμε,αλλά οι πιθανότητες είναι εναντίων μας.
-...
-Ούτε εγώ θα ήθελα να τους σκοτώσουμε.Να ταν άνθρωποι εντάξει-έτσι και αλλιώς μικρή εκτίμηση τους έχω-,αλλά δεν μπορώ έτσι απλά να σκοτώσω τα πιο όμορφα πλάσματα στο κόσμο.
Και πράγματι δεν το γλύτωσαν.Δν πέρασε παραπάνω από ένα τέταρτο και γρυλίσματα άρχισαν να ακούγονται πάνω από τον αέρα που είχε αρχίσει να φυσάει για τα καλά.Τον Argon δεν τον πείραζε το κρύο,ούτε τον καθυστερούσε,άλλωστε και εκείνος και ο Arashi είχαν μεγαλώσει μέσα σε ένα δάσος και ήξεραν καλά την φύση.Όμως μια αντίπαλη αγέλη μπορούσε να είναι πρόβλημα.Ειδικά όταν οι λύκοι σε αυτά τα μέρη είχαν πολύ μεγαλύτερο μέγεθος από τους κανονικούς.Περίπου τρεις φορές μεγαλύτεροι από τους κανονικούς.Τα ολόλευκα θηρία άρχισαν να εμφανίζονται πίσω από θάμνους,δέντρα και το πυκνό χιόνι,με τα νύχια τους ήδη έξω και τα δόντια τους να τα δείχνουν απειλητικά.Έξυπνα πλάσματα είχαν πλησιάσει από διάφορες πλευρές και είχαν περικυκλώσει τον Argon και τον Arashi.To θέμα ήταν πως οι λύκοι αυτοί δεν μπορούσαν να γνωρίζουν αν πραγματικά εκείνοι ήταν οι κυνηγοί ή τα θύματα.
-Εντάξει Arashi...μικρές πληγές.Τίποτα το σοβαρό ή θανάσιμο.
Ο Arashi συμφώνησε.

Ο πρώτος λύκος έκανε ένα άλμα και επιτέθηκε στον Argon.Εκείνος έσκυψε,ώστε να αφήσει τον λύκο να περάσει από πάνω του,ενώ παράλληλα γύρισε τον δεξί του αγκώνα προς τα πάνω και χτύπησε τον λύκο στην κοιλιά του.Πίεσε τα πόδια του και σηκώθηκε όρθιος με τον αγκώνα του να συνεχίζει να πιέζει τον λύκο και τελικά να τον πετάει στο πλάι.Έπειτα πήρε το ξίφος του,μαζί με την θήκη,και το έβαλε στην μέση ώστε να μπλοκάρει τα νύχια ενός δεύτερου λύκου.Ο Argon κατάφερε να μείνει στην θέση του,οπότε ο λύκος βρέθηκε να μένει στα δύο του πόδια,καθώς τα μπροστινά βρίσκονταν γραπωμένα στην θήκη του Argon.Ο λύκος δεν έχει καλή ισορροπία με την στάση του και έτσι ο Argon έσπρωξε μπροστά.Ο λύκος έχασε το πάτημα του και ο Argon μπόρεσε να τον μετακινήσει και να τον ρίξει πάνω σε ένα διπλανό δέντρο.
Ο Arashi είχε κινηθεί ώστε να φυλάει τα νώτα του Argon.Ένας από τους λύκους στάθηκε για λύκο απέναντι από τον Arashi και απλά τον κοίταζε,γρυλίζοντας,όπως έκανε το ίδιο και ο Arashi.Τελικά ο λύκος όρμησε.Ο Arashi όντας μικρότερος κατάφερε εύκολα να αποφύγει την επίθεση και χώθηκε κάτω από τον εχθρικό λύκο.Έτσι βγήκε από πίσω του και του δάγκωσε το δεξί πόδι.Ο λύκος έβγλαε μια κραυγή πόνου και άρχισε να ταρακουνά το πόδι του,μέχρι που ο Arashi τον άφησε.Ήταν άσχημη πληγή,όμως ο λύκος δεν έδειχνε να εγκαταλείπει την μάχη.Άλλοι δύο λύκοι πλησίασαν από τα πλάγια του Arashi.Εκείνος τους κοίταξε και τους τρεις και περίμενε μέχρι να κάνουν την κίνηση τους.Οι τρεις λύκοι επιτέθηκαν ταυτόχρονα.Μόλις πλησίασαν αρκετά,ο Arashi κινήθηκε προς τον μπροστινό,αυτόν που πριν είχε τραυματίσει.Με ένα μακρύ άλμα πάτησε πάνω στο κεφάλι του τραυματισμένου λύκου και από εκεί πήδηξε από πίσω του.Οι δύο λύκοι από τα πλάγια δεν μπόρεσαν να σταματήσουν από την φόρα που είχαν πάρει και έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλο.Ο τραυματισμένος λύκος σταμάτησε εύκολα χάρις το τραυματισμένο του πόδι,όμως δεν πρόλαβε να γυρίσει εξίσου γρήγορα.Μέχρι να στύψει το σώμα του ο Arashi του δάγκωσε και το αριστερό πίσω πόδι.Πλέον η ζημιά ήταν αρκετή για τον λύκο να τα παρατήσει όταν τελικά ο Arashi τον ελευθέρωσε από τα δόντια του.
Οι άλλοι δύο λύκοι σηκώθηκαν ξανά και γύρισαν προς τον Arashi.Ήταν έτοιμοι να ορμήσουν και έτσι δεν πρόσεξαν τον Argon που ερχόταν από τα αριστερά τους.Εκείνος τέντωσε το ξίφος,το οποίο βρισκόταν μέσα στην θήκη πάντα,και χτύπησε το πρώτο λύκο στα πλευρά του με όλη του την δύναμη.Ο λύκος γονάτισε ακαριαία και δεν μπορούσε καν να γρυλίσει πια.Ο δεύτερος λύκος γύρισε προς τον Argon,όμως ο Arashi τον πλησίασε και άλλο.Όταν ο λύκος συνηδητοποίησε ότι είχε να τα βάλλει με δύο αντιπάλους,σταμάτησε και αυτός να γρυλίζει και άρχισε να κάνει αργά βήματα προς τα πίσω,κρατώντας έτσι την άμυνα."Τόσο έξυπνα και όμορφα πλάσματα." σκέφτηκε ξανά ο Argon.
Πάνω που η μάχη είχε αρχίσει να διαλύεται ένας νέος λύκος εμφανίστηκε.Ήταν μεγαλύτερος ακόμα και από τους άλλους λύκους του χιονιού και πρέπει να έφτανε σε ύψος κάπου στην μέση του Argon.Το χρώμα του πιο λευκό και από λευκό,τα νύχια και τα δόντια έδειχνα επίσης πιο κοφτερά,ενώ το αριστερό του μάτι ήταν κλειστό και από πάνω του μια μεγάλη ουλή να το καλύπτει.
- Ωωωωωωω!Τόσο όμορφος.

Ο μεγάλος λύκος άρχισε να πλησιάζει απειλητικά.
-Οκ Arashi...δεμ είμαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτόν τον βάζουμε κάτω χώρις να δείξουμε και τα δικά μας δόντια.
-...
-Ωραία τι λες για αυτό...επιφανειακά χτυπήματα.Μόνο νύχια εσύ.
Ο λύκος πήδηξε στον αέρα και τέντωσε τα μπροστινά του πόδια.Ήταν τόσο μεγάλα που εύκολα πετύχαιναν και τον Argon και τον Arashi,ειδικά τώρα που κάθονταν δίπλα δίπλα.Οι δύο φίλοι πήδηξαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις και ο μεγάλος λύκος προσγυώθηκε ανάμεσα τους.Ο Argon τράβηξε το ξίφος του στοχεύοντας την μία του πλευρά,ενώ ο Arashi όρμηξε με τα νύχια του από την άλλη πλευρά του λύκου.Όμως αυτό που δεν περίμενε κανένας από τους δύο ήταν ότι ο λύκος θα απέφευγε τα χτυπήματα.Ο λύκος πήδηξε στον αέρα αποφεύγοντας και τους δύο και αφού προσγυώθηκε γύρισε ξανά ώστε να τους έχει μπροστά του.
-Ω φίλε! είπε κάπως απογοητευμένα ο Argon ξέροντας τι τον περίμενε,όταν ο λύκος κάρφωσε το βλέμμα του πάνω του.
Ο λύκος πήδηξε και έπεσε πάνω στον Argon.Εκείνος έβαλε στην μέση την λεπίδα του για να μπλοκάρει τα νύχια,κάτι το οποίο το κατάφερε,όμως από την δύναμη του λύκου ο ίδιος πετάχτηκε μερικά μέτρα πίσω.Ο Arashi όρμηξε από τα πλάγια του λύκου,όμως εκείνος πρόλαβε και γύρισε και με το μέγεθος του κατάφερε εύκολα να σπρώξει και να παραμερίσει τον Arashi μακρυά του.
-Arashi ώρα για σχέδιο Β'. φώναξε ο Argon,όταν είδε ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν και πολύ καλά.
-...
-Φυσικά και έχω σχέδιο Β'.Σταμάτα να είσαι ειρωνικός.
-...
Ο μεγάλος λύκος όρμηξε ξανά προς τον Argon.
-Το ξέρω ότι δεν έχω συνήθως... απάντησε ο Argon,καθώς πηδούσε στο πλάι για να αποφύγει τον αντιπαλό του ...όμως έχω τώρα για αυτό άκου!
Ο λύκος γύρισε ξανά προς τον Argon και αυτήν την φορά επιτέθηκε με τα δόντια του.Ο Argon παραμέρισε ξανά στο πλάι,αφήνοντας τον λύκο να δαγκώσει τον αέρα.Ο Arashi όρμηξε από τα αριστερά του λύκου και τον χτύπησε με το κεφάλι του στα πλευρά.Η προσοχή του λύκου αποσπάστηκε από τον Argon για λίγο και έτσι εκείνος πρόλαβε ένα ελαφρύ χτύπημα στο δεξί πλευρό του λύκου.Μόλις ο αντίπαλος του ένιωθε ότι άρχισε να πιέζεται έστρυψε απότομα το σώμα του,κάνοντας τον Argon και τον Arashi να πάρουν τις αποστάσεις τους,και μετά εκείνος έκανε ένα άλμα για να αποχτήσει ξανά ελεύθερο χώρο.
-Θυμάσε εκείνη την κοπελιά,την Rin,που είχαμε συναντήσει την προηγούμενη φορά που ήρθαμε στο νησί;Είχε πει εκείνο το τραγούδι,που σύμφωνα με τα λόγια της ηρεμούσε τους λύκους.

Ο λύκος έβγαλε έναν δυνατό γρύλισμα και όρμηξε ξανά.
In western lands beneath the Sun
The flowers may rise in Spring,
The trees may bud, the waters run,
The merry finches sing.
Είπε ο Argon τους πρώτους στοίχους προτού χρειαστεί να ξαναποφύγει την επίθεση του αντίπαλου λύκου.
Or there maybe 'tis cloudless night,
And swaying branches bear
The Elven-stars as jewels white
Amid their branching hair.
Συνέχισε να λέει μελοδικά ο Argon και πράγματι φαινόταν ότι το τραγούδι είχε αρχίσει να έχει κάποια επιρροή.Το γρύλισμα του λύκου είχε χαμηλώσει και δεν έδειχνε τόσο πολύ τα δόντια του.Παρόλα αυτά ετοιμάστηκε να επιτεθεί ξανά.Ο Arashi τότε πήδηξε μπροστά του κλείνοντας του τον δρόμο για τον Argon,ώστε ο κυνηγός να μπορέσει να τελειώσει το τραγούδι.
Though here at journey's end I lie
In darkness buried deep,
Beyond all towers strong and high,
Beyond all mountains steep,
Above all shadows rides the Sun
Συνέχισε εκείνος να λέει και ο λύκος άρχισε να χαλαρώνει.Για την ακρίβεια όχι μόνο εκείνος,αλλά και οι άλλοι λύκοι που τους είχαν επιτεθεί πρώτοι άρχισαν να μαζεύονται ξανά για να ακούσουν το τραγούδι.Όμως τότε ο Argon κόλλησε.
-Εεε....πως πήγαινε το τέλος...
Οι λύκοι πλέον ήταν μεταξύ ηρεμίας και επιθυμίας να επιτεθούν ξανά.
-Arashi βοήθα λίγο...πως πήγαινε;
-... ανταποκρίθηκε εκείνος.
-Α α...το θυμήθηκα οκ....
And Stars for ever dwell:
I will not say the Day is done,
Nor bid the Stars farewell.
Και οι λύκοι ηρέμησαν.Ο μεγάλος λύκος κάθισε στα πίσω του πόδια και άρχισε να γλύφει την μία πληγή που είχε καταφέρει να του κάνει ο Argon.
-Ίσως αν δεν πιάσω ως κυνηγός επικηρηγμένων,να το γυρίσω σε μουσικός.
Ο Argon πλησίασε τον Arashi και τον χάιδεψε στο κεφάλι.
-Καλή δουλειά αγόρι μου. του είπε και έπειτα πλησίασε τον μεγάλο λύκο.
Ο λύκος συνέχιζε να γλείφει την πληγή του.Ο Argon κάθισε δίπλα του και τον χάιδεψε και αυτόν.
-Έι μεγάλε.Τι θα έλεγες να μου κάνεις παρέα εμένα και του φίλου του Arashi,τουλάχιστον για όσο είμαστε στο νησί; του είπε,καθώς άρχιζε να τον τρίβει και πίσω από τα αυτιά.
Ο λύκος γύρισε τον κεφάλι του και κοίταξε τον Argon στα μάτια.Για κάποιο λόγο τα μάτια τους έμοιαζαν αρκετά.Ο Argon πραγματικά είχε μάτια που θύμιζαν ελεύθερο ζώο.Η φύση ήταν και δικό του σπίτι άλλωστε.Ο λύκος τον έγλυψε και εκείνος χαμογέλασε.
-Καλώς όρισες στην αγέλη.

Το νέο μέλος της αγέλης χρειαζόταν ένα όνομα.Λόγο λοιπόν του άσπρου του χρώματος και του τόπου στον οποίο ζει,ο Argon ονόμασε τον μεγάλο λύκο Setsuna.Τώρα ο Argon καθόταν πάνω στην πλάτη του Setsuna καθώς εκείνος έτρεχε προς την κατεύθυνση που του υποδείκνυε ο πρώτος,με τον Arashi να τρέχει δίπλα τους.Ο Argon χαιρόταν που ο νέος του φίλος είχε και άλλες χρησιμότητες χάρις του μεγέθους του.Λόγος της άνεσης που είχε ο Setsuna στο να κινήτε στο χιόνι κατάφεραν τελικά να φτάσουν πολύ νωρίτερα από τις δύο ώρες,κοντά στην επαναστατική βάση.Ο Argon ξεκαβάλλησε τον Setsuna και προχώρησε λίγο πιο κοντά στο κτήριο ώστε να έχει καλύτερη οπτική γωνία.Δεν μπορούσε να δει όμως και πάλι πολύ καλά λόγο του χιονιού που έπεφτε και του αέρα που τον ανάγκαζε να κλείνει ελαφρώς τα μάτια του.
-Setsuna είσαι πολύ μεγάλος για να περάσεις απαρατήρητος.Μείνε και περίμενε μας εδώ,όσο εγώ και ο Arashi μπαίνουμε μέσα.
Ο Setsuna λοιπόν έκατσε κάτω,καθώς οι άλλοι δύο πλησίαζαν όλο και περισσότερο την βάση.Είχαν φτάσει στα είκοσι μέτρα απόσταση,όταν άκουσαν μια συνομιλία μεταξύ δύο ατόμων και αποφάσισαν να μείνουν κρυμμένοι λίγο ακόμα,πίσω από κάποια δέντρα.Ο Argon γύρισε το κεφάλι του να δει πίσω από τον κορμό και πράγματι μπορούσε να παρατηρήσει δύο σιλουέτες να κάθονται μπροστά από μια πόρτα,ενώ στα χέρια τους φαινόταν να κρατούσαν καραμπίνες ή τουλάχιστον έτσι υπέθετε εκείνος.Ακόμα και από μια τέτοια απόσταση δεν μπορούσε να τους δει καθαρά,όμως τα καλά νέα ήταν ότι την ίδια,ίσως και παραπάνω,δυσκολία είχαν και οι εχθροί του να τον δουν.Ο Argon γύρισε προς τον Arashi και του έκανε νόημα να προχωρήσει πρώτος.
Ο Arashi βγήκε από την κρυψώνα τους και προχώρησε προς τους δύο άντρες απειλητικά.Ακούστηκαν οι φωνές των αντρών που τον είδαν και μετά ο ήχος πυροβολισμών.Ο Argon ήξερε ότι κάτι τέτοιο δεν θα δούλευε στον Arashi.Περίμενε λίγο ακόμα και έπειτα γύρισε να κοιτάξει.Οι δύο σιλουέτες βρίσκονταν στο έδαφος και ο μόνος που στεκόταν φαινόταν να είναι ο Arashi.Έτσι λοιπόν είχε το ελεύθερο και μπόρεσε να κινηθεί προς την πόσρτα.
-Καλή δουλειά. είπε στον φίλο του και ακούμπησε το αυτί του στην μεταλλική πόρτα.
Αφού αφουγκράστηκε για λίγο και δεν άκουσε κάποιον θόρυβο,την άνοιξε αργά και αυτός και ο Arashi προχώρησαν μέσα.Τώρα το θέμα ήταν πως θα έβρισκαν την αίθουσα με τα αρχεία...αν βέβαια υπήρχε.

Ο Argon και ο Arashi περπατούσαν με μεγάλη προσοχή,όμως οι διάδρομοι ήταν αρκετά μεγάλοι όπου όσο και να πρόσεχαν,αν κάποιος τύγχαινε να περάσει δεν θα είχαν μέρος να κρυφτούν.Βέβαια ήντουσαν αρκετά τυχεροί σε κάποιες περιπτώσεις,όπου φύλακες έτυγχαν να περάσουν από πιο πάνω διαδρόμους,χωρίς να αλλάξουν πορεία προς την κατεύθυνση τους και έτσι είχαν καλύψει κάποιο έδαφος,χωρίς όμως να είχε πραγματική σημασία μιας και ακόμα δεν γνώριζαν προς τα που έπρεπε να πάνε.Είχαν βέβαια πετύχει κάποια δωμάτια στο δρόμο τους,όμως ήταν δωμάτια,αποθήκες,οπλοστάσια και γενικά δωμάτια που δεν έψαχναν.
Κάποια στιγμή όπως συνέχισαν να περπατούν ακούστηκαν βήματα από τον διάδρομο που περνούσε μπροστά τους,κάθετα στον δικό τους.Περπάτησαν προς την άκρη του διαδρόμου και κόλλησαν τις πλάτες τους στον τοίχο.Δύο άντρες με καραμπίνες πέρασαν από δίπλα τους.Οι άντρες όντας αποροφημμένοι από την συζήτηση δεν συνηδητοποίησαν αμέσως ότι προσπέρασαν τον κυνηγό και τον λύκο του.Αυτό έδωσε ένα περιθώρειο στον Argon και τον Arashi να κινηθούν πρώτοι.Οι δύο άντρες γύρισαν να αντιμετωπίσουν το δύδιμο,όμως δεν πρόλαβαν.Ο Arashi έπεσε πάνω στον πρώτο άντρα και του δάγκωσε τον λαιμό,όχι μόνο σκοτώνοντας τον αλλά και εμποδίζοντας τον έτσι να φωνάξει.Ο Argon τράβηξε γρήγορα το ξίφος του και χτύπησε την καραμπίνα του δεύτερου,ρίχνοτνας την από τα χέρια του άντρα και έπειτα γύρισε την λεπίδα του και την ακούμπησε στο λαιμό του επαναστάτη.
-Έναν ήχο να κάνεις και δεν θα έχεις λαρύγγι. είπε ο Argon και ο άντρας έγνευσε το κεφάλι του για να δίξει ότι καταλάβαινε.
-Πάρε την καραμπίνα σου και προχώρα μπροστά.Θα μας δείξεις τον δρόμο για τα αρχεία που κρατάτε. συνέχισε να μιλάει ο Argon έχοντας ακόμα το ξίφος του πάνω στο σώμα του επαναστάτη.
Ο άντρας έσκυψε αργά και πήρε την καραμπίνα του.Έπειτα γύρισε και άρχισε να περπατάει έχοντας τον Argon σχεδό κολλητά πάνω στην πλάτη του,με το χέρι του πάνω στην λαβή του ξίφους του,και τον Arashi από τα αριστερά του.Χάρις τον αιγμάλωτο τους η ομάδα μπορούσε να περπατάει πιο γρήγορα και πιο άνετα μέσα στην βάση.Πέρασαν δίπλα από τρεις περιπολίες κατά την διάρκεια της διαδρομής τους,όμως το μόνο που χρειάστηκε να κάνουν είναι να χαιρετήσουν,να πουν κάνα "είμαστε καινούργιοι εδώ" και να συνεχίσουν τον δρόμο τους.Ο επαναστάτης τους οδήγησε τελικά σε κάποιες σκάλες,τις οποίες τις αναίβηκαν και εκεί βγήκαν μπροστά από μία μοναχική πόρτα.Ο επαναστάτης την άνοιξε και η ομάδα μπήκε σε ένα χώρο με μερικά γραφεία,με κάμποσα συρτάρια,τα οποία απάνω τους είχαν διάφορα χαρτιά.
-Εδώ είναι το δωμάτιο. ψέλλισε ο επαναστάτης,φοβούμενος τι τον περίμενε τώρα που είχε οδηγήσει τον Argon εδώ όπου του ζητήθηκε.
Ευτυχώς για αυτόν ο Argon δεν ήταν και τόσο αιμοδυψείς.
-Καλή δουλειά. είπε στον επαναστάτη και τον χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού του,με την λαβή του ξίφους του.
Ο επαναστάτης έπεσε κάτω αναίσθητος.Ο Argon γύρισε και έκλεισε την πόρτα.
-Τώρα να βρούμε τα χαρτιά. είπε ο Argon ειρωνευτηκά,κοιτάζοντας όλα τα χαρτιά που βρίσκονταν μπροστά του.

Ο Argon άρχιζε να κοιτάζει τον ένα φάκελο μετά τον άλλο όσο πιο γρήγορα μπορούσε,όμως και με αρκετή υπομονή μιας και ήξερε ότι με την υπερβολική ταχύτητα μπορεί εύκολα να του ξέφευγε αυτό που έψαχνε.Παρόλα αυτά είχαν περάσει δέκα λεπτά και ακόμα δεν είχε βρει τίποτα.Δεν θα τον πείραζε,αλλά υπήρχε ένας νεκρός επαναστάτης στην μέση ενός διαδρόμου και ένας άλλος που έλειπε.Δεν έδεινε πολύ ακόμα χρόνο στον εαυτό του προτού σημάνουν οι επαναστάτες συναγερμό.Ευτυχώς τότε βρήκε κάτι.Στα χέρια του έπεσε ένας φάκελος που έγραφε "Μηνιαία Αναφορά" και δίπλα τον μήνα στον οποίο βρίσκονταν.Ο Argon άνοιξε γρήγορα τον φάκελο και πράγματι εκεί βρήκε χρήσιμες πληροφορίες.Αγορές όπλων,τροφίμων,ρουχισμού,μετακινήσεις στρατευμάτων,εύρεση ενός φρούτου του διαβόλου...και όλα αυτά για τον τωρινό μήνα.Αυτό πρέπει να έφτανε,όμως ο Argon γύρισε τα φύλλα της αναφοράς μέχρι που έφτασε στο τελευταίο.Και εκεί βρίκε κάτι πολύ ενδιαφέρον.Άσχετο με αυτό που του είχαν ζητήσει να βρει,αλλά ενδιαφέρον.Στην αναφορά αναγράφονταν απαγωγές κοριτσιών των οποίων τα στοιχεία ναγράφονταν επίσης."Αναφορά προόδου για το σχέδιο Α32 που αφορά την εφαρμογή του στο Kingdom of Hesclusia,ύστερα από έγκριση του υπεύθυνου αξιωματικού της Βόρειας Θάλασσας Sakelarius,για τον 7 μήνα εφαρμογής." διάβαζε ο Argon και δεν ήταν σίγουρος τι στο καλό ήταν όλο αυτό.
Αυτό όμως που ήξερε ήταν ότι ήδη είχε δει έναν φάκελο με το όνομα Α32 απάνω και τώρα ήθελε να τον βρει.Ξαφνικά αυτό που περίμενε ο Argon συναίβει και ο συνεγερμός της μάχης άρχισε να ηχεί.Παρόλα αυτά ο Argon αρνούταν να φύγει ακόμα.Άρχισε να πετάει τα χαρτιά από δίπλα του ψάχνοντας ανάμεσα τους τον φάκελο Α32.Αφού τα έκανε όλα άνω κάτω τελικά όντως τον βρήκε.Τον πήρε λοιπόν,μαζί με την μηνιαία αναφορά των επαναστατών και γύρισε προς τον Arashi.
-Φυσικά δεν θα πάμε από την πόρτα φίλε. του είπε και σήκωσε μια καρέκλα.
Πλησίασε προς το παράθυρο του δωματίου και πέταξε πάνω του την καρέκλα,σπάζοντας το.
-Πάμε! φώναξε ο Argon και πήδηξε.Από πίσω του ακολούθησε ο Arashi.
Υπό άλλες συνθήκες δεν θα έκαναν κάτι τέτοιο,όμως με τόσο χιόνι που είχε πέσει η πτώση τους δεν ήταν και τόσο επίπονη.Βασικά ο Arashi προσγυώθηκε πιο εύκολα,ενώ ο Argon είχε να αντιμετωπίσει έναν πονεμένο πισινό,όταν τα πόδια του δεν τον κράτησαν όρθιο στην προσγύωση.

O Argon σηκώθηκε γρήγορα και μαζί με τον Arashi έτρεξαν πίσω προς το σημείο όπου τους περίμενε ο Setsuna.Μόλις ο λύκος τους είδε να έρχονται,ανασηκώθηκε και τους κοίταξε.
-Setsuna ξέρεις αν υπάρχει κάποια σπηλιά ή κάποιο καταφύγιο εδώ γύρω; ρώτησε ο Argon καθώς ο αέρας δυνάμωνε.
Ο Setsuna γύρισε το κεφάλι του τριγύρω και αφού τελικά βεβαιώθηκε για την κατεύθυνση άρχισε να τρέχει,με τους άλλους δύο από πίσω του.Πράγματι ο Stesuna τους οδήγησε σε μια σπηλιά,δέκα λεπτά δρόμο από εκεί και όπως φαινόταν η σπηλιά αυτή κατοικούταν από τον ίδιο.Ο Argon μπορούσε να διακρύνει την μυρωδιά του Setsuna στον χώρο.Μέσα εκεί η αγέλη βρήκε λίγο χρόνο για να ξεκουραστεί.Ο Setsuna είχε ξαπλώσει δίπλα σε ένα από τα τοιχώματα της σπηλιάς.Ο Argon κάθισε και αξούμπησε την πλάτη του στον κοιμισμένο λύκο,ενώ ο Arashi ξάπλωσε πάνω στα πόδια του Argon,όπως συνήθιζε να κάνει όταν ήθελε να κοιμηθεί.Οι δύο λύκοι ξεκουράζονταν,όμως ο Argon δεν μπορούσε να πάει ακόμα για ύπνο.
Τράβηξε κάτω από το παλτό του τους δύο φακέλους.Έβαλε τον φάκελο με την μηνιαία αναφορά κάτω,ενώ άνοιξε μπροστά του τον Α32,για να μάθει τι ήταν όλα αυτά περί απαγωγές γυναικών.Το σχέδιο Α32 φαινόταν να ήταν μία από τις ακραίες ενέργειες των επαναστατών για να αποκτήσουν ή να αυξήσουν την ήδη υπάρχουσα δύναμη τους σε ένα νησί.Οι επαναστάτες που εφάρμοζαν αυτό το σχέδιο απήγαγαν σημαίνοντα πρόσωπα ή συγγενείς τον προσώπων αυτών-που ήταν πιο εύκολο να απηχθούν λόγο της λιγότερης προστασίας-και χρησιμοποιούσαν τα άτομα αυτά για εκβιασμό και απόκτηση χρημάτων,αντικειμένων και ότι άλλων μπορούσαν να χρειαστούν.Το σχέδιο αυτό δεν έχει εγκρυθεί για πλήρης χρήση σε όλες τις τοποθεσίες των επαναστατών και βρίσκεται μόνο σε δοκιμαστικό στάδιο το οποίο εφαρμόζεται στο Kingdom of Hesclusia.Η επιτυχία του στο συγκεκριμένο νησί μπορούσε να το θέσει υπό εφαρμογή και σε άλλους τόπους.
-Πώρε τι σκέφτονται οι άνθρωποι. μονολόγησε ο Argon,καθώς διάβαζε όλες αυτές τις πληροφορίες.
Οι επαναστάτες είχαν στοχεύσει νεαρές κοπέλες πλούσιων οικογενειών τις οποίες έβρισκαν ευκολότερους στόχους και λιγότερο δύσκολο να τις θέσουν υπό έλεγχο.Ο Argon το ένιωθε ότι αυτή ήταν μια σημαντική πληροφορία.Δεν υποτίθεται ότι οι θετοί γονείς της Kanae είχαν μπόλικα λεφτουδάκια;Αυτό θα μπορούσε εύκολα να την είχε βάλει στόχο των επαναστατών,οι οποίοι μπορεί να ήθελαν να ελέγξουν την οικογένεια.Βέβαια και πάλι δεν μπορούσε να είναι εντελώς σίγουρος.Σίγουρα πλέον κάτι τέτοιο ήταν κάτι το πολύ πιθανό να είχε συμβεί,όμως δεν είναι το μόνο κακό που μπορούσε να τύχει στην αδερφή του.Το μόνο που μπορούσε να κάνει ο ίδιος ήταν να περιμένει.Επίσης έπρεπε να ξεχάσει την αδερφή του,η οποία του ήρθε και πάλι στο μυαλό.Έτσι έκλεισε τον φάκελο και έπειτα τα μάτια του.

συνέχεια εδώ:

Όνομα Χαρακτήρα:Argon Naito
Παράταξη:bounty hunter
Bounty:+1.000.000
Story of the month:yaaap
Φήμη:+5
Beli:14500 +5000 ως αποζημίωση που άργησε η βαθμολόγηση τόσο πολύ + 2.000 για την πολύ καλή ανάπτυξη του ποστ του τέλλερ.
Βαθμολογία:10/10
Παρατηρήσεις:
Γενικά για την ιστορία
ότι έγραψα στο άλλο ποστ
Για τον παίχτη:
τα καλά τα ξέρεις δεν στα ξαναλέω, χαχα! πάντως λάτρεψα το γεγονός οτι χρησιμοποίησες το τραγούδι απο το ποστ του τέλλερ (και για αυτό πήρες και τα plus belli) και πάνω στην στιγμή που έλεγα μα πως το θυμάται, με προλαβαίνεις! μπράβο! :Ρ
και μια λεπτομέρεια (φυσικά δεν κόβω απο εκεί) : κάνεις κάποια εκφραστικά και ορθογραφικά λαθάκια... για το δεύτερο τουλάχιστον βάλε ορθογράφο ιτς όκευ! αλλα αλήθεια κάτι που με κάρφωσε στην καρδία :''καλλοί'' είναι καλοί..με 2 λ είναι το κάλλος που σημαίνει ομορφιά.

Τα βραβεία προστέθηκαν