[Αρχή]The crow of Rebellion.

Όνομα Χαρακτήρα: Argon Naito
Παράταξη:Bounty Hunter
Bounty:-
Φήμη:12
Τίτλος Ιστορίας:
Προηγούμενη Ιστορία(Link):

Σπόιλερ:

Opening 1:

Για άλλη μια φορά έπρεπε να αφήσω πίσω την αδερφή μου.Προφανώς δεν γινόταν να την αφήσω να βρεθεί στην μέση μιας μάχης,χωρίς καλά καλά να έχει προλάβει να τελειώσει την βασική της προπόνηση.Βέβαια δεν μου πέφτει πια λόγος μια και κατατάχθηκε στον στρατό,αλλά οι αξιωματικοί της προφανώς θα συμφωνούσαν με αυτή μου την σκέψη.Καταραμένη η ώρα και η στιγμή που αποφάσισε να κάνει κάτι τέτοιο.Έφαγα τόσο χρόνο για να την βρω και τώρα εκείνη μπαίνει στον στρατό,για να μπορώ να την βλέπω ακόμα λιγότερο.
Βρισκόμουν αραγμένος στο κατάστρωμα του σκάφους μου,πλέοντας πίσω από το αρκετά μεγαλύτερο σκάφος του Hiro,όπου βρισκόταν και ο Vlad με τους φίλους του.Είχαμε δέσει,προτού ξεκινήσουμε,τα δύο πλοία με ένα σκοινί,ώστε το μεγαλύτερο να τραβάει το δικό μου και να μην μένω πολύ πίσω.Έτσι είχα όλο τον χρόνο στην διάθεση μου για να κάτσω και να απολαύσω το ταξίδι.Είχα κλείσει τα μάτια,προσπαθώντας να χαθώ στις σκέψεις μου,όμως οι θόρυβοι του Arashi και του Setsuna που έπαιζαν λίγο πιο πέρα δεν μου το επέτρεπαν.Σε κάποιον που δεν ήξερε βέβαια,τα παιχνίδια των λύκων ίσως να μην απείχαν και πολύ από μια μάχη μεταξύ τους,αλλά εγώ είχα την εμπειρία μου.
-Setsuna,Arashi! τους φώναξα,κάνοντας τους νόημα να έρθουν κοντά μου.
Οι δύο λύκοι με πλησίασαν και κάθισαν ένας σε κάθε πλευρά μου.
-Ελπίζω να είστε έτοιμοι για αυτό αγόρια... τους είπε και τους χάιδεψα ...Και το πιο σημαντικό:όταν πετύχουμε τον Saxon φροντίστε να τον ξεκοιλιάσετε και να του κόψετε όσα κομμάτια μπορείτε. τους είπα με εύθυμο τόνο.Αυτός ο μπάσταρδος θα έπαιρνε ότι του άξιζε.
-...
-... μου ανταποκρίθηκαν εκείνοι.
-Αυτά είναι τα αγόρια μου,όμως τσιμουδιά μπροστά στον Vlad και στους άλλους.Κρατάμε χαμηλό προφίλ ως συνήθως και μετά στην μάχη μπορούμε να αμοληθούμε ελεύθερα και με τον νόμο.
Με αυτά σηκώθηκα και πήγα να φέρω το τελευταίο μου βαρέλι σάκε,από το αμπάρι,για να ξεσκάσουμε λιγάκι από την πολύ ζέστη.

Μας πήρε περίπου δύο ώρες ακόμα,μα τελικά φτάσαμε χωρίς προβλήματα στο Lyneel και αράξαμε στο λιμάνι του.Εκεί μπορούσα να δω πολλούς στρατιώτες να περιπολούν και να επιβλέπουν όποιον έρχεται ή φεύγει.Ο Hiro μου είχε πει ότι είχε μιλήσει με τον βασιλιά Aramos και είχαν συμφωνήσει να δείξουν κάποια διακριτικότητα ώστε να μην αντιληφθούν οι επαναστάτες ότι γνωρίζουμε τα σχέδια τους και ετοιμαζόμαστε για την αντεπίθεση.Αν όλο αυτό το θεωρούσε ο βασιλιάς διακριτικότητα τότε δίναμε διαφορετικούς ορισμούς στην έννοια της λέξης.Όμως μάλλον τα πράγματα δεν ήταν έτσι για τον λόγο που νόμιζα.Καθώς κατέβαινα από το πλοίο μου μπορούσα να δω τον Hiro να μιλάει με έναν στρατιώτη από το βασίλειο.Μόλις τελείωσαν την συζήτηση τους ο Hiro έκανε νόημα σε κάμποσους από τους άντρες του,μέσα σε αυτούς και ο Vlad με τους δύο φίλους του,να τον ακολουθήσουν και άρχισε να τρέχει προς το εσωτερικό της πόλης.Μάλιστα...δεν ήμουν σίγουρος τι συναίβει.Κατέβηκα χαλαρά και περπάτησα προς το στρατιώτη.
-Τι στο καλό έχει συμβεί εδώ; τον ρώτησα ψύχραιμα.
Δύο μήνες που ταξίδευα διαρκώς από νησί σε νησί της North Blue είχα αποκτήσει σημαντική φήμη,όμως εδώ είχε βρεθεί και είχα βοηθήσει πιο πολύ από οπουδήποτε αλλού.Πολύ βολικό μιας και πια δεν χρειαζόμουν συστάσεις.
-A! Mr.Shadow...είναι τρομερό!Ο πρίγκιπας Erasmos εξαφανίστηκε σήμερα το πρωί!Τον ψάχνουμε εδώ και 4 ώρες και δεν το βρίσκουμε πουθενά.Μέχρι και στα Backalley μπήκαμε για να κοιτάξουμε αλλά καμία τύχη.Ο βασιλιάς είναι έτοιμος να ετοιμάσει στρατό για να πάει να ψάξει και στο χωριό ακόμα...
-Ο γιος του βασιλιά εξαφανίστηκε,ενώ οι επαναστάτες είναι έτοιμοι να χτυπήσουν.Πολύ κακό αυτό. παρατήρησα.
-Πράγματι.Για αυτό και ο βασιλιάς θέλει να ψάξει και στο χωριό.Αν τον έχουν πάρει οι επαναστάτες κάποιος εκεί μπορεί να γνωρίζει κάτι σχετικά με αυτό.
Έγνευσα θετικά.
-Φύγαμε για το παλάτι. είπα στους λύκους μου και αποχαιρέτισα τον φρουρό.
Προσωπικά βέβαια δεν βιάστηκα σαν τον Hiro και τους άλλους.Αν ήταν να ετοιμάσουν μονάδα διάσωσης θα το έκαναν χωρίς εμένα,ακόμα και αν ήμουν μέσα.Έτσι και αλλιώς δεν το χώνευα αυτό το κακομαθημένο πλάσμα,οπότε δεν θα έχανα και την ανάσα μου για αυτόν.Επίσης ήθελα να συλλογιστώ την κατάσταση.Αν όντως τον είχαν απαγάγει οι επαναστάτες θα μπορούσαν να τον βασανίσουν ή κι εγώ δεν ξέρω τι και να μάθουν πως γνωρίζουμε για την επίθεση τους και ετοιμαζόμαστε για αυτήν.Κάτι όμως δεν μου άρεσε.Όλοι στο νησί ξέρουν πόσο μαλθακός είναι ο βασιλιάς με τον γιο του.Αν οι επαναστάτες είχαν απαγάγει τον γιο ίσως να τους συνέφερε να το πουν στον βασιλιά -ειδικά αν έμαθαν ότι ξέρουμε για την επίθεση-.Η κρίση του βασιλιά και οι αποφάσεις που θα έπαιρνε δεν θα ήταν οι ίδιες άμα βρισκόταν σε ταραχή.Θα μπορούσε να κάνει παράλογες κινήσεις για να σώσει τον γιο του αν ήταν σίγουρος που θα τον βρει.Ίσως απλά βέβαια οι επαναστάτες δεν είναι τόσο έξυπνοι και απλά το πολυσκέφτομαι.

Έφτασα στο παλάτι και μετά από μερικούς τυπικούς χαιρετισμούς με τους φρουρούς μπήκα μέσα.Με ξέραν αρκετά καλά ώστε να μην ενδιαφέρονται πια που έφερνα λύκους μέσα στο παλάτι.Προχώρησα προς την αίθουσα του θρόνου,εκεί όπου ο Hiro και ο βασιλιάς βρίσκονταν ήδη στην μέση μιας έντονης συζήτησης.
-Πρέπει να δράσουμε με ψυχραιμία.Όσο είμαστε εδώ εγώ και οι άντρες μου θα προσφέρουμε όλη την βοήθεια που μπορούμε,όμως δεν χρειάζεται να κάνουμε βιαστικές κινήσεις. έλεγε με ήρεμο τόνο στον βασιλιά,ο οποίος ήταν εμφανώς πολύ αγχωμένος.
-Captain καταλάβετε το,δεν είναι πουθενά μέσα στο πόλη μας.Αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο ένα πράγμα.Πρέπει να τον έχουν πιάσει και τον έχουν πάει σε εκείνο το άθλιο χωριό,όπου όλοι οι προδότες ζουν.
Πλησίασα,στην αρχή χωρίς να τους διακόψω.Όταν ο βασιλιάς με αντίκρισε έκανα μια ελαφριά υπόκλιση.
-Α Mr.Shadow πόσο χαίρομαι που σε βλέπω... μου είπε τότε ο βασιλιάς ...Φαντάζομαι έμαθες την όλη κατάσταση.
-Ναι άκουσα για τα γεγονότα.
-Τέλεια!Τότε μπορείς να πεις στον Captain Hiro ότι η κατάσταση απαιτεί άμεση δράση και όχι υπομονή και χάσιμο χρόνου;
Οι Marines και ο βασιλιάς όλοι κοίταζαν εμένα.
-Γιατί να μην συμβιβαστούμε σε κάτι ενδιάμεσο;... πρότεινα ...Είμαι πιο γρήγορος από όλους εδώ πέρα.Οπότε λέω να πεταχτώ μέχρι το χωριό να ερευνήσω το μέρος,όσο εσείς ετοιμάζεται μια ομάδα διάσωσης.Όταν γυρίσω θα σας πω αν χρειάζεται να κινηθούμε προς τα εκεί ή όχι.
-Και πως θα ξέρεις που θα ψάξεις;
-Πρώτα από όλα Captain μην ξεχνάτε πως είμαι από εδώ.Δεύτερον είμαι σίγουρος ότι ο βασιλιάς θα έχει κάποιον άντρα του μέσα στο χωριό,Πως αλλιώς θα μπορεί να επιβλέπει αν όλοι είναι ήσυχοι εκεί. απάντησα και έριξα μια πλάγια ματιά στον βασιλιά.
-Πράγματι,αλλά αν όντως οι επαναστάτες σχεδίασαν επίθεση χωρίς να το ξέρω μάλλον δεν κάνει και πολύ καλή δουλειά.Όμως εσένα μπορεί να σε βοηθήσει τώρα.Θα τον βρεις στην ταβέρνα του χωριού.Παχύ μουστάκι και στραβή μύτη-θα τον αναγνωρίσεις εύκολα-.Όταν του μιλήσεις πες του "Δεν μου αρέσει σήμερα η ημέρα." και στην επόμενη ερώτηση που θα σου κάνει θα του πεις "Γιατί ο ήλιος θα δύσει νωρίς.".Θα ξέρει ότι σε έστειλα εγώ έτσι.
-Πολύ καλά...τι λες Captai;Είσαι εντάξει με αυτό;
Ο Hiro συμφώνησε και έτσι χωρίς πολλά πολλά ξεκίνησα να φύγω.
-Αδερφέ άσε με να έρθω και εγώ μαζί σου. με σταμάτησε και μου είπε ο Vlad,αφότου βγήκα από τον χώρο.

-Δεν χρειάζεται Vlad,άλλωστε η όλη ιδέα είναι να πάω και να επιστρέψω γρήγορα,για αυτό θα αφήσω τον Arashi και τον Setsuna μαζί σου,οπότε κάνε τους παρέα.Επίσης όσο δεν θα είμαι εδώ θα νιώθω πιο άνετα ξέροντας ότι είσαι εσύ πίσω να προστατεύσεις τον βασιλιά στην θέση μου. του είπε και εκείνος μου χαμογέλασε.
-Καλώς,να προσέχεις και αν βρεις επαναστάτες άσε κανέναν και για εμένα.
Τώρα ήταν η σειρά μου να γελάσω.
-Μην αγχώνεσαι,δεν θα τους επιδιώξω μόνος μου. τον επιβεβαίωσα,όσο και αν ήθελα να το κάνω.

Οι περισσότεροι συνήθιζαν να γνωρίζουν καλά την πόλη στην οποία μεγάλωσαν.Εγώ ήξερα απέξω το δάσος.Κάπως λογικό αφού πιο πολύ σύχναζα εδώ παρά στο ορφανοτροφείο.Μπορούσα εύκολα να κατευθυνθώ μέσα σε αυτό,ενώ χάρις το Shadow Step το να φτάσω στο χωριό ήταν θέμα μερικών λεπτών.Δέκα για την ακρίβεια.Οι δρόμοι ήταν σχετικά γεμάτοι για το μικρό αριθμό κατοίκων του και αν και δεν είχαν τις ίδιες συνθήκες ζωής με αυτούς που ζούσαν στην πόλη,το μέρος εδώ άνθιζε με τον δικό του τρόπο.Φαντάζομαι ότι άμα κατακτήσουν οι επαναστάτες το νησί,αυτή η ανάπτυξη θα έρθει ακόμα πιο γρήγορα.Πήγα προς την ταβέρνα,χωρίς να χάσω χρόνο,και έψαξα τριγύρω για τον σύνδεσμο μου.Πράγματι ήταν εύκολο να τον βρω.Το πρόσωπο του ήταν αρκετά χαρακτηριστικό.Πήγα από το μπαρ και πήρε ένα μπουκάλι σάκε.Έπειτα κάθισα απέναντι από τον άντρα.
-Δεν μου αρέσει σήμερα η μέρα. του είπα και ήπια μια γουλιά.
-Γιατί έτσι; με ρώτησε.
-Γιατί ο ήλιος θα δύσει νωρίς.
Εκείνος κούνησε καταφατικά το κεφάλι του.
-Μου αρέσουν τύποι σαν και σένα.Γιατί δεν έρχεσαι από το σπίτι μου να σου δείξω κάτι ωραίο;
-Εντάξει. του ανταποκρίθηκα και οι δύο μας φύγαμε για την καλύβα του.
Δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλη.Ένα δωμάτιο που κάλυπτε όλες τις ανάγκες,με μόνο τα βασικά έπιπλα μέσα.Μόλις μπήκαμε έκλεισε και κλείδωσε πίσω του την πόρτα.
-Πως και δέχθηκες αυτή την δουλειά; τον ρώτησα τότε Προσωπικά ας πούμε δεν θα ήθελα να ζω σε ένα τέτοιο σπίτι.
-Δεν λες τίποτα... μου απάντησε εκείνος ...όμως με πληρώνουν πολύ καλά και επίσης κάμποσες μέρες φεύγω και πάω προς την πόλη για να αφήσω την αναφορά μου και να μείνω στο κανονικό μου σπίτι.
-Παρόλα αυτά στην αναφορά σου δεν περιλάμβανες τίποτα για μια επίθεση των επαναστατών στο νησί.
-Μα το Θεό σου ορκίζομαι,όπως είπα και στον βασιλιά,δεν ακούστηκε τίποτα εδώ πέρα.Δεν ήμουν ο μόνος που δεν ήξερε για αυτό.Δεν έχω βρει κανέναν πολίτη που να το γνωρίζει ακόμα και τώρα.
-Δεν σε κατηγορώ.Ο Saxon είναι ύπουλος και πολύ έξυπνος.Αμφιβάλλω αν θα είχε επιτρέψει στους κατοίκους να γνωρίζουν κάτι,ή όσοι γνωρίζουν κάτι να το διαδώσουν.
-Λες για εκείνον τον προδότη.Πράγματι είναι καλός σε αυτό.Τόσα χρόνια άλλωστε τον είχαμε για τον πιο πιστό ακόλουθο του βασιλιά.

-Και ακριβώς για αυτό τον λόγο δεν έμαθες τίποτα.
-Τι εννοείς;
-Φαντάζομαι ότι δεν έκανες αυτήν την δουλειά όσο ο Saxon καθόταν ακόμα στο γραφείο του.Έτσι όταν έφυγε ο βασιλιάς έδιωξε αυτόν που βρισκόταν πριν εδώ και έβαλε εσένα,ώστε να μην ξέρει ο Saxon ποιος είναι ο κατάσκοπος.Είμαι σωστός.
Ο άντρας σάστισε λιγάκι και δεν μίλησε,αλλά το βλέμμα του μου έλεγε ότι είχα δίκιο.
-Όμως και πάλι,αν ο Saxon δεν γνώριζε ποιος ήταν ο κατάσκοπος το μόνο που είχε να κάνει ήταν να είναι ακόμα πιο προσεκτικός.Οπότε φαντάζομαι ότι για αυτό δεν άφησε φήμες να διαδοθούν ή να μάθουν άτομα πέρα από τον προσωπικό του κύκλο για τα σχέδια του.
Ο άντρας φάνηκε να τα συλλογίζεται όλα αυτά και να μην του αρέσει η ιδέα.
-Άσε με να μαντέψω... πήρα ξανά τον λόγο ...δεν έχεις ακούσει αν οι επαναστάτες έχουν απαγάγει τον γιο του βασιλιά.
Ο άντρας μου έγνευσε αρνητικά με κατεβασμένο το κεφάλι.
-Δεν πειράζει.Θα πρέπει λοιπόν να ρωτήσουμε για να μάθουμε.
-Δεν μπορείς να πας τριγύρω και να αρχίσεις να ρωτάς.Κανένας από τους ντόπιους δεν θα σου δώσει πληροφορίες,ειδικά όταν γνωρίζουν το πρόσωπο σου κυνηγέ και το ότι δουλεύεις μαζί μας.
-Ποιος είπε ότι θα πάμε πουθενά;Ακριβώς εκεί βασίζομαι...στο ότι γνωρίζουν ποιος είμαι και ότι οι επαναστάτες θα επιβλέπουν το μέρος.Θα δεις αυτοί θα έρθουν σε εμάς.Απλά θα περιμένουμε. είπα και κάθισα σε μία καρέκλα.Ο άντρας έξυσε το κεφάλι του,μιας και δε ήταν ακριβώς σίγουρος για το τι σκεφτόμουν και έπειτα πήρε μια δεύτερη καρέκλα και κάθισε απέναντι μου.
Να πέρασε κάνα πεντάλεπτο περίπου,προτού βίαια χτυπήματα ακουστούν στην πόρτα της καλύβας.Ο άντρας γύρισε απότομα να κοιτάξει,καθώς η πόρτα έπεσε κάτω και τρεις άντρες μπήκαν στον χώρο.
-Καιρό ψάχναμε να βρούμε τον ποντικό ανάμεσα μας... είπε ο πρώτος άντρας που μπήκε μέσα ...ευχαριστούμε που τον ξετρύπωσες εσύ για εμάς Mr.Shadow.
Ο άντρας με είχε αναγνωρίσει και είχε καταλάβει ότι επικοινώνησα με τον σύνδεσμο του βασιλιά.Όλα τα χαρτιά πλέον είχα ανοίξει και βρίσκονταν εκεί που τα ήθελα.Σηκώθηκα όρθιος και έπιασα το ξίφος μου,ενώ εκείνη την στιγμή ο πρώτος άντρας,που είχε μιλήσει,έβγαζε από πίσω του ένα πιστόλι.

Το πρόβλημα -για εκείνον- ήταν ότι ο χώρος ήταν μικρός.Με ένα Shadow Step δεν μου χρειάστηκε πάνω από ένα δευτερόλεπτο να βρεθώ από πίσω του.Τράβηξα το ξίφος μου και έκοψα τους άλλους δύο άντρες ταυτόχρονα στα στήθη τους.Ο άντρας,που είχε ήδη στρέψει το πιστόλι του προς την αρχική μου θέση,πλέον δεν με έβρισκε εκεί.Πήγε να γυρίσει,αλλά νομίζω πως η λεπίδα μου στην πλάτη του του άλλαξε γνώμη.Πέταξε το όπλο του και σήκωσε τα χέρια του ψηλά,όπως του ζήτησα.
-Κοίταξε τους άλλους δύο μήπως κουβαλάνε κάτι σημαντικό απάνω τους. είπα στον σύνδεσμο μου,ενώ έσπρωχνα τον άντρα που είχα πιάσει και τον έβαζα να κάτσει κάτω.
-Καλά υποθέτω δεν πειράζει που δεν σας πιάσαμε.Έτσι και αλλιώς δεν θα ζήσετε όλοι σας για πολύ. είπε ο άντρας.
-Τίποτα απάνω τους. ακούστηκε ο δικός μου να μου λέει πίσω από την πλάτη μου.
-Επαναστάτης φαντάζομαι... είπα στον άντρα και ακούμπησα την λεπίδα μου στον λαιμό ...Θες να μου πεις αν ο πρίγκιπας Erasmos απείχθηκε από εσάς;
Εκείνος γέλασε.
-Δεν χρειάζεται να με απειλείς για να σου αποκαλύψω κάτι τέτοιο.Ναι...εμείς τον έχουμε και μπορείς να πεις στον βασιλιά,ότι περάσαμε πολύ καλά βγάζοντας πληροφορίες από αυτόν.
-Άρα...
-Ναι ξέρουμε κυνηγέ...αλλά δεν έχει σημασία,έχετε ήδη αργήσει.Βασικά θα σου πρότεινα να βιαστείς.Φαντάζομαι δεν θα ήθελες να είσαι εδώ όταν ο χαμός αρχίσει.
Η αλήθεια είναι ότι όλα αυτά έβγαιναν πολύ εύκολα από τον κρατούμενο μου,αλλά αν όντως βρίσκονταν κοντά στο να κάνουν την επίθεση τους,ίσως όντως δεν υπήρχε αξία για μυστικότητα.
-Πρέπει να φύγουμε για την πόλη τώρα! είπα στον σύνδεσμο μου,ο οποίος συμφώνησε.
-Τώρα που με ανακάλυψαν δεν έχει αξία έτσι και αλλιώς να μείνω άλλο εδώ.
-Μέχρι το τέλος της μέρας όλοι θα είστε νεκροί.Καλύτερα να κάνετε την προ... έλεγε ο επαναστάτης,αλλά τότε του έκοψα το κεφάλι και τον έκανα να σταματήσει.Δεν χρειαζόταν να με πιάσει πονοκέφαλος,με το να τον ακούω να μιλάει.

Μετά από αυτό το σκηνικό εγκαταλείψαμε γρήγορα το χωριό.
-Θα προχωρήσω μπροστά να ειδοποιήσω τους άλλους.Εσύ έλα όσο πιο γρήγορα μπορείς. είπα στον άλλο άντρα καθώς μπαίναμε στο δάσος.
-Θα προσπαθήσω. μου απάντησε εκείνος και χωριστήκαμε.
Με την ίδια ταχύτητα που είχα έρθει πριν έκανα και τον δρόμο του γυρισμού.Ο επαναστάτης μου είπε "Θα σου πρότεινα να βιαστείς". Εννοούσε ότι οι επαναστάτες ήταν έτοιμοι να χτυπήσουν από στιγμή σε στιγμή ή είχα ακόμα χρόνο να γυρίσω και να προετοιμάσω τους υπόλοιπους;Δέκα λεπτά και βρισκόμουν πίσω στην πόλη.Δεν συνάντησα κανέναν στο δρόμο μου και εδώ τα πράγματα φαινόντουσαν αρκετά ήσυχα επίσης.Κατευθύνθηκα προς το κέντρο και το παλάτι.Βρισκόμουν μόλις δύο στενά πιο κάτω όταν ένας εκκωφαντικός θόρυβος γέμισε τον αέρα.Κάλυψα τα αυτιά μου,καθώς αντίκρισα κανονόμπαλες να πετάνε στον αέρα και να σκάνε πάνω σε διάφορα κτήρια μέσα στην πόλη.Ερχόντουσαν από την αντίθετη πλευρά του λιμανιού,στην άλλη άκρη της πόλης.Τελικά φαινόταν ότι είχα φτάσει κάπως αργά.Μέσα στις σκέψεις μου και στο χαμό ίσα που πρόλαβα να διακρίνω μια μπάλα που φαινόταν να κατευθύνεται προς το μέρος μου.Χάρις το Shadow Step απομακρύνθηκα εγκαίρως ώστε να μην κινδυνέψει η ζωή μου,όμως το οστικό κύμα με πέταξε κάτω.
Πίεσα τα μάτια μου να ανοίξουν.Τα αυτιά μου βούιζαν και ζαλιζόμουν αφάνταστα.Γύρισα το σώμα μου και στηριζόμενος σε χέρια και πόδια,με βοήθησα να ανασηκωθώ.Μέσα στην ζάλη μου μπορούσα να δω τα πτώματα ανθρώπων γύρων μου και κάποιον άλλων που σαν και εμένα είχαν γλυτώσει τον θάνατο.Ανάμεσα μας μια μεγάλη λακκούβα και ο κατεστραμμένος και καμένος δρόμος.Προσπάθησα να σηκωθώ,κάτι το οποίο κατάφερα με δυσκολία.Ζαλιζόμουν τόσο πολύ που ένιωθα το στομάχι μου να ανακατεύετε,ενώ το βουητό δεν έλεγε επίσης να σταματήσει.
Κράτησα το ξίφος μου με την θήκη του και το έβαλα σαν στήριγμα για να μπορέσω να προχωρήσω.Έπρεπε να φτάσει στο παλάτι για να ανασυνταχθώ με τους υπόλοιπους,μα κυρίως για να πάρω τον Arashi και τον Setsuna και να πάω να σκοτώσω,αυτόν που με έφερε σε αυτή την κατάσταση.Δεν ήξερα ποιος έριξε την βολή,οπότε θα έπρεπε να σκοτώσω όλους τους επαναστάτες για να βεβαιωθώ ότι τα κατάφερα να τον βρω.