[Τελος] A Lost Cause?

Οι εργατες ετρεξαν με ορμη εναντια στους μαρινς! Λιγοι μονο εμεινα πισω για να τους καλυψουν με τα ελαχιστα οπλα που αποσπασαμε απο τους Μαρινς. Εγω ετρεξα πρωτος στη μαχη πυροβολώντας ταυτοχρονα. Οι φλεγομενες σφαιρες μου εκαναν ζημια αλλα οχι τοση οση θα περιμενα. Μαλλον το συστημα σκοπευσης ηθελε καποια βελτιωση.
Οι μαρινς απο την αλλη ειχαν παραταξει τα οπλα τους και παρηγαγαν συνεχεια ομοβροντιες απο σφαιρες. Ευτυχως ημουν αρκετα μεγαλοσωμος και ανοιγοντας τα χερια μου μπορουσαν να καλυψω αρκετα ζωτικα σημεια αυτων που με ακολουθουσαν. Συντομα ο ενας στρατος εφτασε τον αλλο και αρχισε η μαχη σωμα με σωμα.

Μου ηταν εξαιρετικα ευκολο να βγαζω εκτος μαχης τους μαρινς ετσι και αλλιως δεν μπορουσαν να με χτυπησουν. Ωστοσο δεν προσεξα πισω μου τον Fiercecutter που μου επιτεθηκε με το τεραστιο τσεκουρι του την στιγμη ακριβως που ελιωνα το κεφαλι ενος μαριν. Ηξερε οτι δεν μπορουσε να με αφησει να τους θεριζω ετσι και προσπαθησε να με σταματησει. Δυστυχως δεν προλαβαινα να αποκρουσω το χτυπημα. Ωστοσο περα απο την σκληρη μου αμυνα ειχα και αλλα μυστικα. Ειχε ερθει η ωρα να αποκαλυψω σε ολους το φρουτο μου. Την δυναμη του καθως και τις βλαβερες συνεπειες για τους υπολοιπους!!!
Εκλεισα τα ματια και δεχτηκα την επιθεση του Μαριν.
Το Τσεκουρι του περασε απο μεσα μου αφηνοντας μου μια ανοικτη κοκκινη γραμμη που εκτεινοταν απο τον ωμο μεχρι την μεση μου. Μεγαλα ποσα πυρηνικης ενεργειας σε μορφη ακτινοβολιας βγηκαν απο μεσα μου. Πολλοι γυρω μου κοιταζαν εκπληκτοι ενω το τσεκουρι του Μαριν βαθμοφορου διαβρωθηκε πληρως...

-Μα... πως ειναι δυνατον?
-Συγνωμη αλλα βλεπεις δεν μου αρεσει να απελευθερωνω τις δυναμεις του φρουτου μου. Ειναι πολυ βλαβερο για ολους!
-Μα, πως γινεται? Γινεται να καταστειλεις ετσι ενα φρουτο, νομιζα οτι αν το φας μετα δεν μπορεις να το κρυψεις...
-Και πολυ καλα νομιζεις. Εχω αναπτυξει μηχανισμο ελεγχου για το φρουτο μου ετσι ωστε να μην απελευθερωνεται χωρις την θεληση μου. Βλεπεις εχω ενα μικρο κομματι καιρουσεκι μεσα σε μια ατσαλινη πλακα στο στηθος μου. Αν αυτη η πλακα ειναι μεσα στο ατσαλι τοτε μπορω να ενεργοποιω την δυναμη του φρουτου μου, αν η πλακα αυτη ακουμπαει την σαρκα μου τοτε καταστελει την δυναμη του φρουτου μου. Την ενεργοποιω μονο για να τροφοδοτησω τον αντιδραστηρα στο στηθος μου αλλα αυτο γινεται σπανια καθως η ενεργεια διασπασης πυρηνα μπορει να με τροφοδοτησει για πολυ πολυ καιρο. Και απ'οτι εχεις διαπιστωσει νωριτερα δεν μου χρειαζεται για την μαχη αφου το σωμα μου ειναι αρκετα δυνατο απο μονο του...
Ο βαθμοφορος ειχε μεινει αναυδος...

Μετα απο πολυ ωρα ξαναμιλησε.
-Δεν μπορω να σε αντιμετωπισω με τον τωρινο μου εξοπλισμο. ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ! ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ!
Με γρηγορο και τακτικο ρυθμο οι μαρινς ανασυνταχτηκαν και υποχωρησαν εχοντας υποστει σοβαρες απωλειες.
-Εμεις θα τα ξαναπουμε. Και τοτε θα εχεις ξεμεινει απο εκπληξεις. Αυτες ηταν οι τελευταιες κουβεντες του Cain πριν φυγει.
-Ζητω!!! Οι φωνες των εργατων ηταν παντου! Νομιζαν οτι ειχαν νικησει αλλα εγω ηξερα οτι ο δρομος μπροστα μας ηταν ακομη ποιο δυσκολος. ωστοσο οσο δυσκολος και να ηταν ενοιωθα υποχρεωση να τους βοηθησω ανεξαρτητως του αποτελεσματος...

Στην συνεχεια μαζεψαμε οσους ηταν τραυματιες και τους φροντισαμε. Τους νεκρους τους καψαμε με τιμες και δοξα. Μπορει να πεθαναν αλλα πεθαναν ελευθεροι.
Μολις τελειωσαμε συνεχισαμε με οση περισσοτερη οργανωση μπορουσαμε την πορεια μας πανω στην γεφυρα. Στον δρομο ελευθερωναμε και αλλους εργατες αν και οι περισσοτεροι ηατν σε αθλια κατασταση. παρόλο που θα μπορουσαν να αργησουν την επιθεση τους οι μαρινς και να εξολοθρευσουν τους εργατες που θα μπορουσαν να μπουν στον στρατο μας, δεν το εκαναν. Προτιμησαν μια γρηγορη επιθεση που τους οδηγησε και στην καταστροφη τους. Ο δοιηκητης τους πρεπει να ηταν πολυ ηλιθιος.
Σιγα σιγα φταναμε στο τελος της γεφυρας εχοντας πλεον εναν ικανοποιητικο αριθμο απο εργατες για να πολεμησουμε τους μαρινς!

Στο τελος της γεφυρας ηταν μαζεμενοι οι μαρινς. ηταν πολυ οργανωμενοι και περισσοτεροι σε αριθμο. Αρχηγος τους για αλλη μια φορα ο Cain Fiercecutter. Ειχα αρχισει να πιστευω οτι ο Captain των μαριν εδω εκτος απο ηλιθιος ηταν και δειλος.
Δυστυχως παρατηρησα κανονια και διχτυα καιρουσεκι αναμεσα στους μαρινς απεναντι. Ωστοσο δεν απογοητευτηκα. Ειχα ακομη μερικες εκπληξεις στα χερια μου. Εχοντας αποκαλυψει την δυναμη του φρουτου μου πλεον δεν χρειαζομουν το κομματι καιρουσεκι που την εκρυβε και ετσι απαλλαχτηκα απο αυτο.
καθισα και σκεφτηκα ενα καλο σχεδιο. Μετα σκεφτηκα τις επιθεσεις που επρεπε να κανω και πλεον ολα ηταν ετοιμα. Το ηθικο των εργατων ηταν υψηλο απο την προηγουμενη μαχη οποτε δεν ειπα τιποτα εκτος απο τα κλασσικα...
"ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!"

Με δυνατες ιαχες οι εργατες ξεχυθηκαν εναντια στους μαρινς.
Οι μαρινς ειχαν ξανα τον σχηματισμο για να πυροβολησουν ομως αυτην την φορα δεν ημουν μπροστα. Ειχα μεινει πισω για να βοηθησω με αλλο τροπο την εξελιξη της μαχης. Ειχε ερθει η ωρα να δοκιμασω ενα αλλο οπλο αν και ακομη δεν το ειχα συνδυασει με το φρουτο μου οπως ηθελα.
Ανοιξα τα πολυβολα μου και τεντωσα τα χερια μου μπροστα.
-Incendiary Bullets!!!
-Cyborg Cannon!!!
Οι φλεγομενες σφαιρες ηταν οτι επρεπε για να τρομοκρατησουν τους μαρινς. Τους εκαναν αρκετη ζημια αλλα με τους αριθμους τους αυτη δεν ηταν ακομη εμφανης.
οσον αφορα την δευτερη επιθεση μου, μετριου μεγεθους κανονομπαλες εκτοξευτηκαν απο το χερι μου και χτυπησαν το ενα κανονι που ειχαν στημμενο οι μαρινς.
οι κανονομπαλες μπορει να μην ηταν κανονικες αλλα στο μελλον ηθελα να τις συνδυασω με το φρουτο μου και να τις κανω να εκτοξευονται και με μεγαλη ταχυτητα οταν καταφερνα να το τελειοποιησω αυτο θα ειχα πλεον την Cannon Wrath που ηθελα!

Οι μαρινς αν και χτυπηθηκαν μπορεσαν και αυτοι με την σειρα τους να κανουν σημαντικη ζημια στους εργατες. Ωστοσο οι τελευταιοι τους εφτασαν και αλλη μια μαχη σωμα με σωμα ξεκινησε. Η εκπαιδευση των μαριν εξουδετερονόταν απο το παθος των εργατων! Μολις η μαχη σωμα με σωμα ξεκινησε αποφασισα και εγω να εμπλακω σε αυτην. Ενας μαριν με χτυπησε αλλα το σπαθι του διαβρωθηκε μεσα στο γεματο απο ενεργεια σωμα μου. Του εριξα μια μπουνια και συνεχισα. τοτε ειδα ενα δικτυ απο καιρουσεκι να πεφτει πανω μου, σηκωσα το χερι μου και με μια κανονομπαλα το εστειλα μακρια. Το δικτυ ειχε ερθει απο μια ομαδα με 3 οπλα που πετουν καιρουσεκι αρχηγος της οποιας ηταν ο ιδιος ο Cain. Αφου αποφυγα και αλλα 3 δικτυα ο βαθμοφορος θυμωσε και πηρε ενα δικτυ με τα γυμνα του χερια και μου ορμηξε. Αυτην την φορα δεν θα τον αφηνα να μου ξεφυγει!

Αν και το δικτυ ηταν ενα πολυ δυσκολο οπλο να χειιριστει κανεις ο Fiercecutter το χειριζοταν πολυ καλα.
-Εκπληξη! Εχω ξαναπολεμησει λογκια και πιο παλια!!!
Ωστοσο και εγω μπορουσα αν και δυσκολα ακομη να αποκρουω τα χτυπηματα. Σε μια επιθεση του απο πλαγια που το διχτυ σιγουρα θα με επιανε αναγκαστηκα να χρησιμοποιησω τα ποδια εκτοξευσης για αν πηδηξω ψηλα και να το αποφυγω.
-Ολο εκπληξεις εισαι! ειπε και συνεχισε τις απανωτες επιθεσεις του.
Ωστοσο δεν αντεξα πολυ ακομη το δικτυ με επιασε και ενιωσα την δυναμη του φρουτου μου να χανεται. Πλεον ειχα μονο το ανδροειδες σωμα μου.
-Σ'επιασα ειπε ο Cain αλλα δεν ηξερε τι τον πειμενε...

Αρπαξα το σωμα του και του εριξα μια κουτουλια πριν χαρει ακομη το επιτευγμα του να με πιασει. Ζαλιστηκε απο το ατσαλινο κεφαλι μου. Στην συνεχεια τον επιασα και τον κρατησα μπροστα μου απο τους ωμους και τον λαιμο. Σε μια κινηση απελπισιας με χτυπησε με το τσεκουρι του. ηταν αρκετα καλο χτυπημα, με τραυματισε ελαφρα αλλα τιποτα σπουδαιο.
-Ηρθε η ωρα να τελειωνουμε με αυτο, ειπα.
Σε μια υστατη προσπαθεια να απελευθερωθει απο την λαβη μου του επεσε και το τσεκουρι. Τα πολυβολα τον σημαδεψαν μπροστα μου.
-Αντιο, Cain Fiercecutter!!!
Οι σφαιρες τον διαπερασαν, ο βαθμοφορος ηταν παρελθον!

Μετα την ηττα του ηγετη τους οι μαρινς αποσυνταχτηκαν. Αν και οι εργατες ειχαν χτυπηθει ασχημα μπορεσαν με την βοηθεια μου να φανε και τους τελευταιους των μαρινς.
-Ωραια! Γρηγορα πριν ερθουν και οι υπολοιποι ή ο καπετανιος τους μπειτε στο πλοιο των μαριν!!!
Φωναξα στους εργατες. Ωστοσο ηταν μονο ενα πλοιο στην προβλητα και για τους μαρινς που αντμετωπισαμε ηταν πολυ λιγο ενα πλοιο. Και οι υπολοιποι μαρινς? συμφωνα με τον εργατη που μου ειχε μιλησει υπηρχαν και αλλοι μαρινς στην πολη. Ισως ειχαμε φαει καμια 200αρια μετα την τελευταια μαχη αλλα σιγουρα ειχαν μεινει ακομη μερικοι...
ωστοσο αφησα τις σκεψεις και βοηθησα και τους τελευταιους να μπουν στο πλοιο. Χωρις αργοπορια το πλοιο σαλπαρε και οι εργατες οδευαν προς την ελευθερια τους...

-Χαχαχα, νομιζεις οτι θα πανε μακρια?
Μια ψυχρη φωνη ακουγοταν απο πισω μου ενω ηδη το πλοιο με τους εργατες ειχε απομακρυνθει. Γυρισα και ειδα εναν τεραστιο τυπο με ενα μεγαλο σπαθι και την μπερτα των μαριν captain.
[color=red]-Τι εννοεις?
r=cyan]]-Εννοω οτι προτιμω να θυσιασω ενα πλοιο μου παρα οι σκλαβει να παρουν την ελευθερια τους!
Εκεινη την στιγμη μια εκρηξη ακουστηκε απο το πλοιο! Γυρισα και το ειδα φλεγομενο να καιγεται και σιγα σιγα να βυθιζεται!
-ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ?
-Τι εκανα? Αυτοι δεν ειναι καν ανθρωποι! Ουτε εσυ! Σκουπιδια σαν και εσας καλυτερα να ειναι νεκρα παρα ελευθερα! Ειστε σκλαβοι! Δεν αξιζεται τιποτα παραπανω απο το ξερο ψωμι που τρωτε για να μας υπηρετειτε!!!
Αυτο ηταν. Ειχα γινει τουρμπο!

Στην μεση μπηκαν οι μαρινς οχι ολοι αλλα καποιοι απο την μοναδα του.
-ΕΙΜΑΙ Ο RENDON CAPTAIN ΤΩΝ ΜΑΡΙΝΣ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΩ ΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΤΟΥΣ ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΗΣΙ!!!
-ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ?
Αυτο φωναξα και ορμηξα εναντια στον καπετανιο. Με επιδεξιες κινησεις χτυπησα τους μαρις που βρεθηκαν στον δρομο μου ενω οι υπολοιποι μου εριχναν με τα οπλα τους. Καθε σφαιρα χανοταν μεσα στην καυτη ακτινοβολια αλλα τιποτα δεν ηταν τοσο καυτο οσο ο θυμος μου.
Μολις εφτασα τον καπετανιο κουνησε το τεραστιο σπαθι του με περισσεια ευκολια και παρολο που ξαφνιαστηκα μπορεσα να το αποφυγω και να τον χτυτπησω με μια μπουνια στην κοιλια. Αυτος εκανε μερικα βηματα πισω αλλα δεν επεσε.

-Ξαφνιαστηκες? Τι νομιζες οτι ενας καπετανιος των μαρινς θα ηταν σαν ολους τους υπολοιπους μαρινς?
Δεν μιλησα, απλα ξανα επιτεθηκα. Το σπαθι του περασε ξυστα απο το κεφαλι μου. Αν και ειχα προστασια απο το φρουτο μου ηατν φανερο οτι αν με χτυπουσε θα με εκοβε ακομη και αν ειχα δυνατη αμυνα.
-Μην νομιζεις οτι δεν ξερω οτι εχεις λογκια. Μην επαναπαυεσαι. και μην ανησυχεις. Κανεις δεν γλιτωνει απο το σπαθι μου...
Συνεχισε να επιτθεται και στην προσπαθεια μου να του εππιτεθω το σπαθι του με διαπερασε. Η μπουνια μου τον χτυπησε ασχημα και σιγουρα του εσπασε καποια πλευρα αλλα αυτος σφιχτηκε και γελασε. Ισα ισα που μπορεσα να δω ενα κομματι απο διχτυ καιρουσεκι να με πλησιαζει με το αλλο χερι. Αν με ακουμπουσε θα ημουν νεκρος...

Δεν ειχα αλλη επιλογη επρεπε να κανω αυτο που ειχα κανει και στο εργαστηριο του Vegapunk.
-AAAAAAAAAAAAAAA! φωναξα με ολη μου την δυναμη καθως εξωτερικευα την δυναμη του φρουτου μου. η εκρηξη που ακολουθησε ηταν πολυ δυνατη κι το ωστικο κυμα δυνατο επισης. Φυσικα δεν ηταν τιποτα μπροστα στις πυρηνικες εκρηξεις που θα εκανα αν το εκπαιδευα αλλα ηταν αρκετη για να ριξει και να τραυματισει αρκετους μαρινς και να χτυπησει σοβαρα και τον καπετανιο που ηταν διπλα μου και δεχτηκε ολη της την δυναμη και ακτινοβολια!
-Α... αναθεμα σε, ειπε ο καπετανιος.
Εξουθενωμενος τον πλησιασα.
-Δεν νομιζεις οτι κυνηγας ενα χαμενο ιδανικο (lost cause)? ειπε φτυνοντας αιμα.
-Oχι πιστευω η ελευθερια ειναι το σημαντικοτερο ολων αυτων που θα μπορουσα να κυνηγησω...
-Χαχαχα, υπαρχουν παρα πολλοι που δεν θα σε αφησουν ποτε να χαρισεις την ελευθερια στους τιποτενιους του σκλαβους. Να εισαι σιγουρος οτι κανενας ανθρωπος απο αυτην την θαλασσα δεν μπορει να τα καταφερι σε αυτο το επιχειρημα!
-ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑΑΑΑ!
Με τις τελευταιες κουβεντες αρπαξα το ιδιο του το σπαθι και τον καρφωσα στο στηθος...

Εξουθενωμενος καθως ημουν αποτελειωσα και τους τελευταιους μαρινς.
Κοιταξα στα σπιτια γυρω απο το λιμανι. πολιτες κοιτουσαν.
-Βρωμερα γουρουνια... ολα αυτα γινονταν μπροστα στα ματια σας και δεν αντιδρασατε ποτε! Δεν ειναι ανθρωποι και αυτοι??
Ουτε καν προσεξαν τι ειπα απο τα σπιτια τους αλλα δεν με ενοιαζε. Χρησιμοποιησα μια βαρκα για να φτασω το μερος που βυθιστηκε το πλοιο.
Με λυπη ειδα οτι κανεις δεν ειχε επιζησει.
Συνεχισα το κουπι μεχρι την δικη μου βαρκα στο τελος της γεφυρας. μπηκα μεσα και κατευθυνθηκα προς το επομενο νησι.
Αραγε ηταν χαμενο ιδανικο? Χαμενος κοπος? Θυμηθηκα τι ειχα περασει και εγω... Ηταν λοιπον?
ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ!!!