[Τέλος](3) το απρόσμενο ταξίδι

Ο δροσερός αέρας με ξύπνησε.. Δεν είχα κοιμηθεί πολύ, τρεις τέσσερις ώρες γιατί δεν ήθελα να χαθώ.. Ακολουθούσα πιστά τις οδηγίες που μου είχαν δώσει οι κάτοικοι για το Gecko Island.. Είχε περάσει μία μέρα αφού είχα φύγει από το Dawn, άρα μου έμεναν άλλες δύο για να φτάσω.. Μία χαρά, έχω αρκετές μέρες να προλάβω τον Eddie.. Ξαφνικά όμως όπως προχωρούσα με τη βάρκα άρχισε να έχει αρκετά δυνατό αεράκι, που σιγά σιγά δυνάμωνε..Μετά από λίγο άρχισε να μπουμπουνίζει και να έχει αρκετά δυνατά κύματα.. Τι να κάνω ; Δεν πρέπει να πέσω με τίποτα στη θάλασσα γιατί τέλειωσα.. Το ρεύμα με έστελνε προς ένα περίεργο νησί..

Τουλάχιστον έχω κάπου να πάω.. Έκανα κουπί όσο πιο γρήγορα μπορούσα γιατί δεν ήξερα πόσο θα αντέξει η βάρκα.. Τελικά έφτασα στο νησί, αλλά από ότι φάνηκε ήταν ακατοίκητο, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια.. Θα προσπαθούσα να βρω και φαγώσιμα γιατί στο ταξίδι για να μείνω ξύπνιος έτρωγα όλη την ώρα.. Αν και ήμουν κουρασμένος, αποφάσισα να κάνω ένα περίπατο στο νησί για να ψάξω μήπως βρω κανένα, αλλά και να το ψάξω..Θα ήταν κρίμα να είχα έρθει εδώ και να μην έβλεπα το νησί..

Περπατούσα κανένα εικοσάλεπτο όταν αποφάσισα να ξαπλώσω κάπου για να κοιμηθώ.. Έτσι και αλλιώς δεν είχα βρει κανέναν ούτε καν κάποιο στοιχείο του ότι ζούσε κάποιος άνθρωπος εδώ.. Μερικά λεπτά αφού είχα ξαπλώσει ένιωσα κάτι στο χέρι μου.. Πριν προλάβω να κοιτάξω τι ήταν ένιωσα να μου γλύφει το χέρι.. Εγώ εκείνη τη στιγμή πετάχτηκα γιατί τρόμαξα αρκετά.. Αφού απομακρύνθηκα μερικά βήματα γύρισα και κοίταξα να δω τι ήταν.. Αλλά αυτό που είδα με έκανε να τρομάξω περισσότερο από όσο τρόμαξα πριν..

Αυτό που μου είχε έρθει κοντά ήταν μία πολύ περίεργη αλεπού.. Ή μάλλον μία τετράποδη κότα.. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήταν αυτό το πλάσμα.. Αυτό πήγε να με πλησιάσει ξανά, αλλά εγώ έκανα πάλι μερικά βήματα πίσω.. Καθώς το κοιτούσα και άρχισα να συνηθίζω την εμφάνιση του , σκέφτηκα ότι αν ήταν άγριο θα μου είχε επιτεθεί μέχρι τώρα.. Για αυτό άρχισα σιγά σιγά να το πλησιάζω.. Εκείνο πάλι πλησίασε το χέρι μου, και αφού το έφτασε άρχισε να τρίβεται πάνω του.. Εγώ άρχισα να του χαιδεύω το κέφαλι..

Σιγά σιγά άρχισαν με πλησιάζουν και άλλα ζώα.. Είχαν έρθει με τέτοιο τρόπο που φαινόταν σαν να με είχαν κυκλώσει.. Με κοιτούσαν περίεργα και κάποια έρχονταν πιο κοντά για να με μυρίσουν.. Κάθε ζώο με ξάφνιαζε περισσότερο από το άλλο, γιατί εκτός ότι ήταν σαν δύο ή τρία ζώα μαζί, είχαν και πολύ περίεργους συνδυασμούς.. Καθώς τα κοιτούσα ακούστηκε ένας πυροβολισμός και είδα την σφαίρα να περνάει από μέσα μου.. Σηκώθηκα γρήγορα και άρχισα να κοιτάω αριστερά δεξιά να δω από ήρθε η σφαίρα..Αλλά είχε απόλυτη σιωπή..

Εγώ έκλεισα τα μάτια και προσπάθησα να ακούσω κάποιο θόρυβο ή να αισθανθώ κάτι για να καταλάβω που ήταν αυτός που μου έριξε..Μου το είχε αναφέρει ο Eddie ότι μπορεί να πετύχει αλλά μου είπε ότι ήμουν πολύ μικρός για να τα καταφέρω.. Δεν ξέρω πως αλλά αισθάνθηκα πως υπήρχε κάποιος από δεξιά μου, που ετοιμαζόταν να μου ρίξει.. Κοίταξα προς τα εκεί αλλά το μόνο που υπήρχε ήταν φυτά, όπου ξαφνικά είδα μία σφαίρα από εκείνο το σημείο να έρχεται καταπάνω μου.. Την άφησα να περάσει και αυτή από μέσα μου, γιατί έτρεξα προς εκείνο το μέρος αμέσως.. Όμως όταν έφτασα δεν έβλεπα κανέναν..Έκλεισα πάλι τα μάτια και έκανα το ίδιο..

Αμυδρά ένιωθα την παρουσία κάποιου κοντά μου αλλά δεν μπορούσα να δω κανένα..
-Εμφανίσου.. Φώναξα αρκετά δυνατά, γιατί είχα θυμώσει που δεν μπορούσα να τον βρω.. Νύσταζα και δεν ήξερα πόση ώρα θα αντέξω.. Ξαφνικά είδα ένα θάμνο ακριβώς μπροστά μου να αρχίζει σιγά σιγά να κουνιέται.. τρόμαξα λίγο στην αρχή αλλά με τόσα που είχα δει σε αυτό το νησί δεν πτοήθηκα.. Έπιασα το θάμνο και άρχισα να τον σηκώνω ψηλά.. Ακούστηκε μία κραυγή πόνου και καθώς σήκωνα τον θάμνο εμφανίστηκε στο κάτω μέρος υπήρχε μία φάτσα και ένα σώμα μέσα σε ένα κουτί θησαυρού..

Άσε με κάτω τώρα.. Φώναξε αυτός που ήταν μέσα, πυροβολώντας με ξανά χωρίς αποτέλεσμα, αφού πέρασε από μέσα μου..
-Ποιος είσαι ή μάλλον τι είσαι ;
-Εγώ τι είμαι ; Για πες πρώτα εσύ.. Σε εγώ πυροβολήσει τρεις φορές αλλά η σφαίρα πέρασε απλώς από μέσα σου..
-Α αυτό ; Είναι επειδή έχω φάει ένα φρούτο του διαβόλου.. Αν και δεν έπρεπε να στο πω αυτό..
-Ένα φρούτο του διαβόλου ;;; Και τη δύναμη έχεις ;
-Τα ξέρεις ; Περίεργο οι περισσότεροι δεν το έχουν ακουστά..
-Είχα γνωρίσει παλιά ένα πειρατή που είχε φάει ένα φρούτο.. Τελικά θα μου πεις τι δύναμη έχεις ;
-Θα σου δείξω αμέσως ! του είπα χαμογελώντας..

Αφού του είπα αυτό σήκωσα το χέρι και σημάδεψα τη θάλασσα.. Τότε έριξα έναν κεραυνό εκεί αλλά βγήκε πιο δυνατός από ότι περίμενα, με αποτέλεσμα να κάνει ένα μεγάλο άνοιγμα στη θάλασσα για μερικά δευτερόλεπτα,και μετά να κλείσει..
-Ποοο..Ωραία δύναμη..
-Αχά.. το κακό είναι ότι δεν την έχω συνηθίσει και δεν μπορώ να την ελέγχω πολύ καλά..
-Δεν έχεις πολύ καιρό που το έφαγες ;
-Όχι..
-Να σε ρωτήσω κάτι ;
-Ότι θες..
-Ένιωσες να καίγονται όλα τα σωθικά σου όταν το έφαγες ;
-Όχι.. Απλώς είχε την πιο άσχημη και χάλια γεύση που είχα δοκιμάσει ποτέ..
-Ναι ε; Άρα αυτά που λένε για αυτά τα φρούτα είναι βλακείες..

-Έτσι φαίνεται..
-Χαχα.. εκεί που γέλαγε όμως σταμάτησε, σοβάρεψε και μετά μου είπε :
-Συγνώμη αλλά πρέπει να φύγεις.. ξαφνιάστηκα γιατί ήταν πολύ απότομη η αλλαγή της συμπεριφοράς του..
-Έκανα κάτι που σε πείραξε ;
-Όχι.. Τουλάχιστον όχι ακόμα..
-Ε τότε ;
-Απλώς δεν μπορώ να σε εμπιστευτώ..
-Τι δεν μπορείς να εμπιστευτείς ; Δεν πρόκειται να σου επιτεθώ..
-Δεν φοβάμαι για εμένα..
-Ε τότε για ποιον ;
-Για τα ζώα..

Παραξενεύτηκα.. Γιατί φοβόταν ότι θα τα πειράξω ;
-Για τα ζώα ;
-Ναι, για τα ζώα..
-Τι το τόσο σημαντικό έχουν αυτά τα ζώα ;
-το ξέρεις ότι μόνο το ένα ζώο μπορεί να πιάσει μέχρι και 30.000.000 μπέλλι ;
-Αλήθεια ; Και αυτά είναι πολλά ε ;
-Μόνο πολλά.. Καλά δεν ξέρεις πόσα είναι αυτά ;
-Ε ; Κοίτα δεν έχω εξοικειωθεί ακόμα με τα λεφτά.. Καλά και γιατί είναι τόσα ακριβά ;
-Δεν τα έχεις παρατηρήσει ; Είναι το μόνο νησί σε όλη την East Blue Sea που υπάρχουν τέτοια ζώα..

-Αα.. και γιατί δεν μπορείς να με εμπιστευτείς ; Σου δίνω το λόγο μου..
-Το έχω ξανά ακούσει αυτό.. Και εκείνη τη φορά εκείνος δεν είχε κρατήσει το λόγο του..
-Ποιος ήταν αυτός ;
-Κοίτα.. Πρέπει να σου τα πω από την αρχή.. Πριν τέσσερα χρόνια βρήκα στη παραλία ένα σχεδόν πνιγμένο άνθρωπο, η τουλάχιστον έτσι πίστευα.. Τον μάζεψα και τον βοήθησα να συνέλθει.. Εκείνος έκατσε κάποιο διάστημα και σιγά σιγά κάναμε παρέα.. Ήταν και αυτός δυνατός σαν εσένα.. καθώς συζητούσαμε καταλάθως μου ξέφυγε κάτι που θα το μετανιώνω για όλη την ζωή μου..

Σηκωθήκαμε και προχωρήσαμε κανένα 10λεπτό ώσπου φτάσαμε σε μία άκρη του νησιού.. Με έδεσε, αν και το κατάλαβα ότι δεν με έδεσε σφιχτά.. Ξάπλωσα και τον είδα όρθιο να με παρακολουθεί.. Ήθελα να του προτείνω να κοιμηθεί και αυτός να ξεκουραστεί, αλλά ήξερα ότι δεν θα δεχόταν.. Έτσι χαλάρωσα και μετά από λίγο με πήρε ο ύπνος.. Το πρωί όταν ξύπνησα τον είδα ξύπνιο να με κοιτάει..Φαινόταν ότι δεν είχε κοιμηθεί..
-Δεν έχεις κοιμηθεί καθόλου ;
-Όχι..
-Το περίμενα.. Καλά.. Εγώ θα φύγω τώρα..
-Εντάξει.. Κατευθυνθήκαμε προς το μέρος που ήταν η βάρκα μου και εγώ χωρίς να χρονοτριβώ μπήκα μέσα..
-Τα λέμε γέρο.. Αντίο..
-Αντίο.. Συγνώμη για τη συμπεριφορά μου..
-Μην το σκέφτεσαι..
Έτσι τράβηξα πορεία προς το Gecko γρήγορα για να προλάβω τον Eddie..