Με στόχο τη δικαίωση(Μερος 5ο)Η αρχή των προβλημάτων και το νησί με τα παράξενα ζώα[Τέλος]

Η ωρα περνουσε και το Mirror Ball Island γινοταν ολο και πιο απομακρο...Ωσπου σε λιγη ωρα ειχε χαθει απο το οπτικο μου πεδιο...Μπορει να μην το εβλεπα,αλλα το βλεμα μου ηταν καρφωμενο στην κατευθυνση του νησιου.Δεν ξερω τι με εειχε πιασει,απλα δεν μπορουσα να συνελθω.Ηταν τοσα πολλα που αφησα πισω...Επι ωρες σκευτομουν τι θα εκανε εκεινη τη στιγμη η Rica,τι θα σκευτοταν,τι θα εβλεπε,τι θα αισθανοταν...
Ομως επρεπε να το παρω αποφαση.Επρεπε να την αφισω πισω για λιγο καιρο,επρεπε να συνεχισω μπροστα.
~Μην κοιτας πισω...
Ακουσα μια φωνη να μου λεει...
Χαμογελασα,γυρισα και κοιταξα μπροστα μετα απο πολυ ωρα.

Εβγαλα τον χαρτη απο την τσαντα μου και προσπαθησα να προσανατολιστω για να δω προς τα που κατευθυνομαι.Μετα απο αρκετη ωρα μελετης και συγγεντρωσης,καταλαβα πως ειχα μπει σε πορεια για το Island of Rare Animals.
Δεν ειχα ξαναακουσει για αυτο το νησι ποτε στη ζωη μου και ομολογω πως το ονομα του μου τραβηξε το ενδιαφερον.
Στον οριζοντα το μονο που μπορουσα να δω ηταν απεραντο γαλαζιο,ατελειωτο....Ετσι αποφασισα να ξαπλωσω,αφου ειχα βαλει τη βαρκα στη σωστη πορεια,και να παρω καναν υπνο.Μολις επιανα στερια,λογικα ( ) θα το καταλαβαινα και θα ξυπνουσα.

Εγυρα πισω λοιπον και απλωθηκα στη βαρκα ανασκελα,κοιταζοντας παντα τον ουρανο...Παντα με ηρεμουσε....Ακομα κ ως μωρο....Με το περας καποιων χρονων μπορει να αλλαξαν μερικα πραγματα,αλλα το κολημα μου εμεινε αθικτο
Πριν το καταλαβω ειχα αποκοιμηθει βαρια....
Δεν καταλαβαινα τιποτα και αν καταλαβαινα ισως να ειχα γλιτωσει αυτο που ακολουθησε.
Μετα απο αρκετη ωρα ξυπνησα,αλλα δεν ημουν πια στη βαρκα μου αλλα....πισω απο καγκελα!!! :[μμ0ο]:
Κοιταξα γυρω μου.Κλειστος χωρος με ξυλινη επενδυση...Μηπως κοιμηθηκα λιγο παραπανω απ οτι επρεπε και εφτασα στο νησι?

Κατι δεν πηγενε καλα ομως.Κοιταξα κατω και ειδα στα χερια μου χειροπεδες!
Αμεσως πεταχτηκα πανω στα καγκελα
-Τι ειναι αυτο???ΕΕΕΕ???ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ????
φωναζα καθως και χτυπουσα τα καγκελα αλλα κανεις δεν απαντουσε.
Το μονο που υπηρχε σε εκεινον τον χωρο ηταν το δικο μου κελι,το διπλανο και ενα γραφειο.Κατι υπηρχε ομως πανω στο γραφειο....Πηγα οσο πιο κοντα μπορουσα...Στο γραφειο ηταν ενα wanted poster...

Σπόιλερ:

:[m112]: :[m112]: :[m112]:

~Τι???Τι εκανα και ειμαι καταζητουμενος?Και μαλιστα με 5.000.000?Αρα μαλλον σε φυλακη marine ειμαι...Τι ηθελα και κοιμηθηκα ο ηληθιος?Αφου πριν λιγες ωρες παλι στο κρεβατι ημουν!
Και ενω σκευτομουν αυτα,σαν αντανακλαστικο κυριως,εκανα μια κινηση να ελευθερωθω απο τις χειροπεδες και τα χερια μου περασαν απο μεσα μου!
~ :[m184oo]: Το ειχα ξεχαζει τελειως!! Αυτες οι χειροπεδες και τα καγκελα δεν μπορουν να με κρατησουν μεσα!!!
σκευτικα και περπατησα κανονικα μεχρι τα καγκελα.

Περιφανος πηγα να περασω μεσα απο τα καγκελα
~Ντααααααααααααααν~
:[m053o]:Δεν μπορεσα τελικα να περασω απο το καγκελα και βρεθηκα ανασκελα στο πατωμα.
Δεν ειχα καταλαβει τι μου γινοταν.Ξαφνικα,τη στιγμη που επεσα πανω τους ενιωσα το σωμα μου βαρυ,σαν να μου ξαναβγηκε κουραση και δεν μπορουσα να κουνηθω για λιγη ωρα.
Οταν συνηλθα πια πηγα στα καγκελα παραξενεμενος και τα ακουμπησα με το δαχτυλο μου αλη μια φορα.Αλλα και παλι συνεβη το ιδιο,κατεληξα για μερικα λεπτα στο πατωμα :[m070o]:

Οταν σηκωθηκα,αρχισα να κανω πανω κατω το κελι μου
~Γιατι δεν μπορω να περασω απο μεσα?Τι γινεται?τελοςπαντων πρεπει να βγω καπως.
ξαφνικα σταματισα και κοιταξα γυρω μου.
~:[m066]: Σωστα,ολα εδω εχουν ξυλινη επενδυση,μπορω απλα να τα σαπισω...Συνεχεια ξεχναω τι μπορω να κανω.χεχε :[m066]:
Εβαλα λοιπον τα χερια μου στο ξυλο απο πισω μου και αρχισα να παραγω κρυο αερα,ο οποιος μεσα σε λιγα λεπτα ειχε αχριστευσει το ξυλο.

~Θα τους αιφνιδιασω ολους με μια γρηγορη εξοδο και θα δραπετευσω!!!
σκευτικα.Ετσι λοιπον,πηρα φορα και επεσα πανω στο σαπισμενο ξυλο σπαζοντας το και περνοντας απο μεσα του.Ομως κατι παλι δεν ηταν σωστο...Δεν ειχα καπου να τρεξω.Σαν να μην ειχα εδαφος κατω απο τα ποδια μου...Κοιταξα κατω και ειδα...νερο!!!!
~ :[μμ0ο]: :[μμ0ο]: :[μμ0ο]: :[μμ0ο]: ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!
Αμεσως εγινα κρυος αερας και μπηκα παλι μεσα στο κελι απο το μερος που ειχα σπασει.
~Καλα με δουλειεις τωρα?Ειμαι και στη θαλασσα?Τι θα κανω εδω?
Οσο σκευτομουν αυτα εγω,μια πορτα ανοιξε και καποιος ερχοταν προς το μερος μου.

Ηταν ενας marine!Προφανως ηρθε να με τσεκαρει.Ομως αντι να δει εμενα κοιμισμενο,με ειδε μπροστα σε μια τεραστια τρυπα(που εμπαζε και νερα κιολας).Καθολου αναμενομενο θεαμα,το καταλαβα απο την εκφραση του.
Ξαφνικα απο την τρυπα ο ηλιος επεσε πανω του και κατι ελαμψε στο παντελονι του.Κοιταξα καλητερα και ηταν τα κλειδια!Αυτη ηταν η ευκαιρια μου!!
Χωρις να χασω στιγμη,τουτ εριξα ενα δυνατο κυμα αερα ριχνοντας τον λυποθυμο στον πισω τοιχο.Προσπαθησα να περασω εναν μικρο στροβυλο απο αερα ισα ισα για να παρω τα κλειδια,αλλα δεν περνουσε μεσα απο τα καγκελα.Ετσι ανοιξα μια τρυπα στο πατωμα και εστειλα τον μικρο μου στροβυλο απο εκει.τα κλειδια αποροφυθηκαν και ηρθαν σε μενα.
Με πολυ προσοχη να μην ακουμπησω στα καγκελα,ανοιξα την κλειδαρια και βγηκα επιτελους εξω απο το κελι!

Ανεβηκα αμεσως κατι σκαλες,βγηκα εξω απο μια πορτα και το πρωτο πραγμα που ειδα μπροστα μου ηταν 2 marines να μλανε διπλα απο ενα καταρτι.Ξαφνικα γυρισαν και με κοιταξαν μιας και η εξοδος μου συνοδευτικε και απο ενα μεγαλο ~Μπααααμ~ της πορτας πισω μου.Πηγαν να μιλησουν στον ασυρματο αλλα προλαβα και πηγα μπροστα τους,με τη μορφη αερα,και πεταξα το den den mushi που υπηρχε μεσα στο καταρτι στο νερο.
Αμεσως εκαναν ενα βημα πισω και εβγαλαν τα σπαθια τους.
Ο ενας μου επιτεθηκε κατα μετωπο με το σπαθι του και σημαδεψε τον λαιμο μου αλλα το σπαθι του περασε απο μεσα μου,χωρις να μου κανει καθολου ζημια.Μολις το ειδε αυτο,ο αλλος πηγε να ανεβει στην καμπινα πιο πανω για να ειδοποιησει οποιον βρισκοταν εκει μεσα μαλλον.Ετσι αμεσως ,με μια αποτομη κινηση πεταξα ενα κυμα κρυου αερα με το δεξι μου χερι στον marine που ηταν μπροστα μου αφωνος,και ενα με το αριστερο χερι σε εκεινον που ανεβαινε τις σκαλες και τους πεταξα στη θαλασσα.

Αμεσως σκευτικα να τους αποτελειωσω και πηγα να δω που επεσαν.
- :[m112]: ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ :[μμ0ο]: :[μμ0ο]: :[μμ0ο]: Το πλοιο ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
προφανως η τρυπα που ειχα ανοιξει πριν και εμπαζε κατι νερα,ειχε κανει πια ολοκλιρο το πλοιο να γερνει με κλιση προς τα δεξια.
~Τι θα κανω εγω τωρα?Χες τους αυτους,αν πεσω στο νερο τελειωσα!
Αρχισα λοιπον να γυρναω το πλιο μηπως και βρω κατι.Δεν ηταν και πολυ μεγαλο μπορω να πω οποτε δεν ειχε εφευρικες βαρκες και αλλα τετοια για τετοιες περιπτωσεις.Ομως στην πλωρη δεμενη ηταν η βαρκα μου,και με τα πραγματα μου πανω της!Χωρις δετερη σκεψη,αφου το πλοιο ειχε σχεδον αναποδογυρισει,πηδηξα στη βαρκα μου,εκοψα το σχοινι και ανοιξα το μικρο πανι μου.

Οσο απομακρυνομουν,εβλεπα πισω μου 3-4 marines να τρεχουν πανικοβλητοι στο καταστρωμα και τελικα να πηδανε στο νερο,μην εχοντας τι αλλο να κανουν αφου το πλοιο γυριζε.
- :[m118]: :[m118]: :[m118]:
χαιρετησα,μιας και ειχα και μια Ά ανατροφη,και συνεχισα την αρχικη μου πορεια.Μολις καταφερα να προσανατολιστω συνηδητοποιησα οτι βρισκομουν σε σωστη πορεια για το Island of rare animals.Μα καλα κ εκεινοι εκει πηγεναν?
Το θεμα ηταν πως δεν εμενε και πολυ ωρα μεχρι να φτασω και αυτη τη φορα δεν θα κοιμωμουν,δεν ξανακανω αυτο το λαθος!

Σε λιγες ωρες μπορουσα να διακρινω το νησι στον οριζοντα!Δεν αργησα να φτασω και οταν αυτο εγινε,τραβηξα εξω τη βαρκα μου και επεσα ξερος στο χωμα.
~Φιιιιιιιιιουυυυυυυυυυυυυυ,παει περασε κ αυτο...Απεκτησα κ επικυριξη...Τωρα αρχιζουν τα προβληματα...Θελει προσοχη...
σκευτικα και ξαπλωσα να ξεκουραστω λγο.
Ναι,με πηρε για αλλη μια φορα ο υπνος.Αλλα αυτη τη φορα ξυπνησα...οχι απο μονος μου.Ειχα επισκεπτη!
Με ξυπνησε ενας πηθικος με ασπρομαυρες ριγες!!!!

-:[μμ0ο]: Τι ειναι αυτο?????????????Πιθικος????????????
Ειπα και εκανα γρηγορα πισω βματα τρομαγμενος.Ο πηθικος δεν εκανε κινηση,με κοιτουσε πολυ επιμονα[καπως ετσι:[mo190]: ] ,λες και ημουν εγω ο παραξενος!!!!
Αρχισα να τον κοιταω κ εγω,περιμενοντας καποια αντιδραση.Κοιτιωμασταν σαν ζωα(εκεινος τουλαχιστον ηταν )για αρκετα λεπτα,μεχρι που τρομαξε κ εφυγε.
-Που πηγε?
ειπα και πανω απο το κεφαλι μου ο ηλιος καλυφθηκε
- :[m0750]:Ε?
Γυρισα πισω μου και ειδα.....Ενα λιονταρι με λεπια!!!
- :[μμ0ο]: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΑΚΑ ΤΩΡΑ!!!! :[m073]:
φωναξα και αρχισα να βαζω τα κλαματα ενω ετρεχα για να ξεφυγω.
-ΤΙ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΣ!????!!!!??!!!!

Ετρεχα ανεξελεγκτα μεσα στο δασος,περνουσα αραχνες με ουρες,πιγκουινους με γυαλια μιοπιας( ) και παρα πολλα παραξενα ζωα!
Πρεπει να ειχα ξεφυγει απο το τερας που με κυνηγουσε,αλλαδεν μπορουσα να σταματησω να τρεχω!!!Ειχα πανικοβληθει!!!!
Μετα απο πολλη ωρα,αφου μπορει κ να εκανα τον κυκλο ολοκληρου του νησιου,σταματισα να γυρω σε ενα δεντρο γιατι ειχα εξαντληθει μετα απο τοσο τρεξιμο.
Επαιρνα βαθιες ανασες,ιλικρινα ουτε εγω δεν ειχα καταλαβει πως καταφερα τα τρεξω τοση ωρα και με τετοιο ρυθμο!!!
Γονατισα κατω και αφου εια ηρεμησει,αρχισα να γλαρωνω παλι.
Ξαφνικα,ενα ~Πιουυυυ~ ακουστηκε και μια σφαιρα περασε διπλα απο το προσωπο μου.
-Φυγε απο δω,τρομαζεις τα παιδια μου
ακουσα μια φωνη να λεει.
-:[m756o]: ΕΓΩ ΤΑ ΤΡΟΜΑΖΩ?ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΡΙΚΙΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΚΟΨΕΙ ΤΗ ΧΟΛΗ!!!
Αμεσως μολις το ειπα αυτο,ενας κοντος τυπος,χωμενος μεσα σε ενα σεντουκι,με πρασινη τεραστρα αφανα και ενα οπλο στο χερι του πεταχτηκε απο κατι θαμνους.
-ΕΙΠΕΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΦΡΙΚΙΑ!!!!?????!!!
-ΝΑΙ!!ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΟΝΑ ΦΡΙΚΙΑ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΑΠ ΟΤΙ ΒΛΕΠΩ!!Ειλικρινα,τι γινεται με αυτο το νησι?
Μολις τελειωσα την προταση μου ο κοντος μου εριξε με το οπλο του,αλλα η σφαιρα περασε απο μεσα μου.
-Δεν εχω καμια ωρεξη,αλλα αφου επιμενεις....Ετοιμασου!
-Εσυ ετοιμασου!Θα σε μαθω εγω να λες τα παιδια μου φρικια!!!

Η μαχη στο τοπικ του Gaimon

Ο Τρελος πεφτει κατω μπρουμητα...Τον γυριζω και βλεπω πως ειναι αναισθητος...Δεν δινω το τελειωτικο χτυπημα,εξαλου ειναι ατομο με ειδικες αναγκες (νοητικη καθυστερηση)! :[m011]:
Ξαφνικα τον βλεπω να γυρναει και να ανοιγει τα ματια του.
-Ττ.τττ......τι περιμενεις....???
-ε?
-Τι περιμενεις,σκοτωσε με,σκοτωσε τα ζωα μου,κανε οτι θες...Εχασα....
- :[m756o]:
~Ντανννν~
και ο Gaimon απεκτησε ενα ροζ εξογκομα στο κεφαλι του.

Εποιασε το κεφαλι του κ αρχισε να κυλιεται στο χωμα.
- :[m074]: Γιατι το εκανες αυτο???
-ΡΕ ΚΟΛΙΜΕΝΕ,ΜΙΑ ΠΛΑΚΑ ΕΙΠΑ ΝΑ ΚΑΝΩ Κ ΕΓΩ ΜΕ ΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΚΟΛΗΣΕΣ Σ ΑΥΤΟ!ΠΟΣΕς ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ,ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΕΙΡΑΞΩ!
-Αληθεια?Σ ευχαριστω,δεν ξερεις ποσο το εκτιμω!
~Πως αλλαξε ετσι αποτομα η συμπεριφορα του? :[m0750]:
-Ναι,δεν ειχα σκοπο να τα πειραξω στο ειπα χιλιαδες φορες!
-:[m0750]: Πια δεν ειχες σκοπο να πειραξεις?
-ΤΑ ΖΩΑ ΣΟΥ!ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΣΤΟ ΠΩ!
-ΑΛΗΘΕΙΑ?????Δεν θα τα πειραξεις???Σ ευχαριστω,δεν ξερεις ποσο το εκτιμω!!
- :[mo144]: ΠΡΙΝ ΑΠΟ 1 ΛΕΠΤΟ ΣΤΟ ΕΙΠΑ,ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΣ!!!!????!!!!????!!!????
~ΝΤΑΑΑΑΝ~
Και ο Gaimon απεκτησε κ αλλο ενα εξογκωμα στο κεφαλι του.

Μετα απο αρκετη ωρα,και αφου σηνυλθε απο το χτυπημα,συνεχισαμε να φωναζουμε ο ενας στον αλλον.
Σε καποιο σημειο ομως σταματισε να φωναζει...
-Ααααχ,μου χουν λυψει οι παλιες καλες μερες.Μικρε,τετιους καβγαδες ειχα και με τον μαγειρα του πληρωματος μου
- :[μμ0ο]: Εισαι πειρατης??
-Ημουν θα ηταν η πιο καταληλη λεξη....
-Γιατι 'ησουν' και τωρα δεν εισε?
-...Ειλικρινα εχεις ωρεξη να ακουσεις την ιστορια μου?....
-Φυσικα,αν εξηγεις και το γιατι εισε κολιμενος στο σεντουκι :[m135]:
-Καλα,θα φτασω κ σε αυτο
-Λεγε τοτε!!!

-Ποοοο,τι λες τωρα?Εχεις περασει πολλα κ εσυ.....
του ειπα και τον χτυπησα φιλικα στον ομο
-Aλλα ακομα αφηνωμενος στο κουτι εισε χαχαχαχαχαχαχα :[m146]: :[m146]: :[m146]:
-Τι ειπες κολοπαιδι!!!???!!!!
ειπε και αρχισαμε να τσακονωμαστε παλι.
Μετα απο παρα πολλες ωρες εξαντληθηκαμε και πεσαμε και οι δυο στο χορταρι ανασκελα,κοιτωντας τον ουρανο...

-Ξερεις,το να κοιταω τον ουρανο παντα με ηρεμει.....
-Κ εμενα...
Αυτη τη συντομη συζητηση ακολουθησαν πολα λεπτα σιωπης.Ομως εσπασα αυτη τη σιωπη...
-Πρεπει να φυγω κιολας,παλι μονος σου θα μηνεις?
-Εεεε ναι,δεν μπορω να παω καπου,οι συντροφοι μου ειναι εδω. τωρα πια.
-Μπορεις να ερθεις μαζι μου!!Ψαχνω nakama για να διασχησω μαζι τους την grand line
Ο Gaimon σταματησε να μιλαει για λιγο.
-Καλα λοιπον,παω να μαζεψω προμηθειες για να φυγω.θα σε περιμενω σε 2 ωρες απο τωρα στην ανατολικη ακτη.
ειπα ενω σικονομουν και μπηκα στο δασος.

Το τι τραβηξα παλι στο δασος μεχρι να παρω αυτα που ηθελα δεν λεγεται.Αρχισαν να με κυνηγανε παλι ζωα επειδη τους επερνα τα φαγητα τους η πλησηαζα τα σπιτια τους.Με αυτα κ μ εκεινα,περασαν 2 ωρες και ειχα μαζεψει οτι ηθελα και το μονο που εμεινε ηταν η αποφαση του gaimon.ομως η ωρα περνουσε και δεν εμφανιζοναν.Ετσι αποφασισα να σαλπαρω.
Μολις πηγα να μπω στη βαρκα μου ακουσα μια φωνη να λεει.
-Φευγεις και δεν λες ενα αντιο?
Γυρισα το κεφαλι μου και απαντησα...
-Δεν θα ερθεις τελικα ε?Χμ,δεν μπορω να πω οτι δεν το περιμενα...
-Ε βλεπεις,θα ερχομουν,αλλα αν φυγω,πιος θα φροντισει τους nakama μου?
Ειπε και απο πισω του ξεπροβαλαν πολλα παραξενα ζωα...
Ανεβηκα στη βαρκα μου και ηρθαν δυο κιτρινοι τραγοι και με εσπρωξαν στο νερο.
-Καταλαβαινω,καλη τυχη με τα φρικιααα!!!! :[m011]:
φωναξα καθως απομακρυνομουν.
-Αναθεματισμενε :[m0643]:
ειπε και μου εριξε στη βαρκα,η οποια αρχισε να μπαζει νερα.Ενω προσπαθουσα να κλισω την τρυπα,ενα κοματι ξυλου μου ηρθε στο κεφαλι.
- :[m074]:
-Αντιο μικρε!!!Και φροντισε να πετυχεις τους στοχους σου!!!
Εγνευσα καταφατικα και αρχισα να χαιρετω,ενω απομακρυνομουν στο απεραντο γαλαζιο...