Mε στόχο τη δικαίωση(Μερος 4ο)Δύσκολη κουβέντα το αντίο....[Τέλος]

Χωρις την παραμικρη διαθεση για κουβεντα,το ταξιδι μας συνεχιστικε...Αυτη τη φορα ειχαμε βαλει πορεια για το Mirror Ball Island.Ολοι ανεξερετως χρειαζονταν λιγη ξεκουραση...Επιπλεων ειχα ακουσει πως αυτο το νησι ηταν το νησι της 'διασκεδασης'.Ενα νησι που περικλυεται απο μια γυαλα και στο κεντρο της απ οτι ειχα ακουσει κρεμοταν μια τεραστια ντισκομπαλα....
Ειναι κυριως ενα νησι οπου οποιουδηποτε μορφης ταξιδιωτες,ναυτικοι,κυνηγοι επικυριγμενων ακομα και επαναστατες,πηγενουν για να ξεκουραστουν και να κανουν ενα 'διαλειμα' απο το κουραστικο ταξιδι τους.
Μετα απο το σοκ με τον θανατο των 2 nakama τους,αυτο το νησι ηταν το καλητερο μερος για τους Bigbeard Pirates.

Μετα απο 2 μερες ταξιδι στον οριζοντα πια μπορουσα να διακρυνω μια γυαλα,αλλα δεν μπορουσα να δω τιποτα απο μεσα της.Μηπως δεν ηταν αυτο το νησι που ψαχναμε?Δεν θα επρεπε να ειχαμε την δυνατοτητα να το δουμε αν ηταν?
Με αυτες τις αμφιβολιες κατεφθυνθηκαμε πρως την γυαλα.Ετσι κ αλιως δεν ειχαμε κατι να χασουμε,το ταξιδι των Bigbeard Pirates δεν ειχε πια πρωορισμο...Εγω απλα ακολουθουσα...
Μολις πλησιασαμε στην γυαλα,σιγα σιγα ανοιξε ενα μικρο ανοιγμα για να περασει το καραβι.Μεσα ομως δεν επευτε το φως του ηλιου και ηταν δυσκολο να διακρυνουμε κατι απ εξω.Δεν μιλησε κανεις γ αυτο,και συνεχισαμε να προχωραμε προς το ανοιγμα μεχρι που μπηκαμε μεσα σε αυτο και περασαμε στην αλλη μερια...

Αυτο που αντικρυσα μπορω να πω πως με εξεπληξε ευχαριστα.Το φως του ηλιου οντως δεν εφτανε μεσα και το νησι φωτιζοταν με τεχνητα φωτα,προβολεις.Πολυ ευθυμο νησι μου φανηκε και μπορει να ηταν σωστο το οτι ηρθαμε εδω,αλλα δεν εβλεπα καμια αντιδραση απο τους υπολοιπους.
-Τι παθατε τωρα?ΕΛατε ξυπνηστε!Κοιταχτε μπροστα σας!Κοιταχτε σε τι νησι ηρθαμε!Σηκωστε τα μουτρα σας απο τα πατωματα τωρα!!!
Ειχαμε μαζευτει ολοι στο καταστρωμα του καραβιου εκτος απο τον Jenji.Εκεινος ολο αυτο τον καιρο που ταξιδευοτμε δεν ειχε βγει απο κει μεσα....Εκεινη τη στιγμη ομως,μετα απο αυτο που ειπα ακουσα την πορτα της καμπινας του να ανοιγει.

Εκεινη τη στιγμη εμεινα καγκελο.
~Ωχ θα με κραξει παλι και θα αρχισει το κυριγμα περι μεγαλων απωλειων.....σκευτικα.Εκανε το 1ο του βημα εξω απο την καμπινα του,με κοιταξε και ειπε
-Ελατε παιδια.Τι παθατε?Κοιταχτε,οτι και ν κανουμε,οσο και να θρηνησουμε για τον Gouji και την Kaje δεν θα ερθουν πισω...Ωρα ειναι πιστευω να αφηπνηστουμε λιγο.Ειλικρινα πιστευετε οτι θα ηθελαν να ειμαστε ετσι σε ενα τετοιο νησι?Εδω θα το διασκεδασουμε με την ψηχη μας παιδια.Θα φαμε και θα πιουμε με την ψυχη μας,και μετα απο αυτο θα συνεχισουμε το ταξιδι μας,οπως ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ Κ ΕΚΕΙΝΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ.

Εκεινη τη στιγμη ολοι τον κοιταξαν,χαμογελασαν και κοιταξαν μπροστα στο νησι.
-Πιο γρηγορα λοιπον!!!Πορεια για τη στερια!!!
φωναξε ο Jenji και ο καθενας πηγε στο ποστο του και ετοιμασε το πλοιο για την αφιξη μας στο λιμανι του Mirror Ball Island.
Μετα απο λιγα λεπτα,ενω το κλημα ειχε αλαξει δραματικα στο πληρωμα,φτασαμε στο λιμανι και αραξαμε το καραβι.
Δεν ειμασταν οι μονοι πειρατες εκει.Παρα πολλα πειρατικα πλοια υπηρχαν στο λιμανι καθως και μικρες βαρκες.Χωρις αμφιβολια,ηταν ενα πολυ 'ζωντανο' νησι.

Πατισαμε στη στερια λοιπον και ψαξαμε αμεσως ενα ξενοδοχειο η οτιδιποτε μπορουσαμε να βρουμε για να περασουμε αυτη τη νυχτα τουλαχιστον εκει.
Οσο περπατουσαμε και ψαχναμε,ειχαμε θαμπωθει απ οτο νησι.Πολυ ωραιος κοσμος,ταβερνες,αγορες και πιο μετα,συμφωνα με μια πολυ ωραια γυναικεια παρουσια,υπηρχαν και τα καλητερα δειγματα της νυχτερινης ζωης αυτου ου νησιου.Ακομα,μας ειπε και κατι αλλο εξισου ενδιαφερων.Ποτε δεν ξημερωνε σε αυτο το νησι,ο μονος φωτισμος που ηπηρχε ηταν ο τεχνητος.
Με ενθουσιασε ακομα περισσοτερο αυτο το νησι και ανυπομονουσα να το γυρισω!Οταν βρισκαμε μερος να μεινουμε θα ρωτουσα εκει κ θα μαθαινα κ αλλα πραγματα.

Βρηκαμε τελικα ενα ωραιο ξενοδοχειο,εξωτερικα τουλαχιστον,για να μεινουμε
'Η Χρυση Σειρηνα'
Εγραφε μια μεγαλη με χρυσο φωτισμο πλακιδα πανω απο την κυρια εισοδο.
Μπηκαμε μεσα λοιπον.Πολυ προσεγμενο απο μεσα,με πολυ ωραια διακοσμηση.
-Περιμενετε εδω,παω να δω αν εχουν δωματια για αποψε
ειπα στους υπολοιπους και τους εδειξα ενα καθιστικο στα δεξια μας.Πηγα λοιπον στη ρεσεψιον.
Εκει ηταν γυσισμενη πλατη και κατι εψαχνε η ρεσεψιονιστ.Kοκκινομαλα,περιπου στο υψος μου.Ε δεν θελει και πολυ να ξεφυγει λιγο το μυαλο
~Λες να ειναι καμια καλη και να περασω κ ακομα καλητερα απ οτι περιμενα? :[mo071]:

Αλλα ολες αυτες οι σκεψεις εξαφανιστηκαν απο το μυαλο μου μολις γυρισε
- :[μμ0ο]:
- :[μμ0ο]:
-RICA????????????
-KENNY???????????????????????????Τι κανεις εσυ εδω??????
Ειπε και περασε πανω απο το γραφειο της ρεσεψιον και ηρθε μπροστα μου.Μου επιασε τα χερια και μου ειπε
-Τι κανεις εδω?Ειληκρινα δεν περιμενα να σε ξαναδω....Τι ευχαριστη εκπληξη!!!Ελα παμε πισω να μου τα πεις ολα!!!!
Εγω ανημπορος να αντιδρασω απο το σοκ και οντας πεσμενος στο πατωμα,συρθηκα μεχρι το 2ο δωματιο του 1ου οροφου απο την Rica.

Flashback

Aλλα ας παμε λιγο πισω.Η Rica ειναι μια κοπελα που ζουσε στην ιδια γειτονια μ εμενα,καναμε πολυ παρεα οταν ειμασταν μικρα και τελικα,ηταν και ο πρωτος μου ερωτας.Την ξερω απο πολυ μικρη,καναμε παρεα αρκετα απο μικρα εφ οσων ζουσαμε κοντα.Περασαμε πολλες πρωτες εμπειριες μαζι.Ημουν εκει οταν την τσιμπησε μελισα για 1η φορα,ηταν εκει οταν επεσα απο τα αλογο ενος ρατζου που ειχαμε 'διαρηξει',ημουν εκει οταν την κλειδωσαν στο σπιτη για 1η φορα,ηταν εκει οταν εφαγα την 1η μου τιγανια στο κεφαλι απο την μανα μου.Θα μπορουσε κανεις να πει λοιπον οτι παμε πολυ πισω με την Rica.Μεγαλωσαμε σχεδον μαζι,βλεπομασταν αρκετα και βγαιναμε πολυ τα βραδυα,με διαφορες παρεες μιας και ειμασταν και οι δυο κοινωνικοι αλλα σχεδον παντα βγαιναμε μαζι.Ακομα και οταν ειμασταν σε σχεση με αλλα ατομα,βγαιναμε εγω εκεινη η κοπελα μου και το αγορι της.Μπορει κανεις να πει οτι ειμασταν αρκετα δεμενοι.

Ομως με τον καιρο αρχισαν να αναπτυσονται συναισθηματα περα απο φυλικα μεταξυ μας,χωρις να το εχουμε καταλαβει.To καταλαβαμε ενα βραδυ που ειχαμε βγει μονοι μας βολτα στην ακτη.Ειμασταν 16 χρονων τοτε.Την ειχε παρατησει το αγορι της και εκλεγε συνεχεια.Ηταν χαλια και σαν φιλος ειχα το χρεος να τησ σταθω.Μετα απο αρκετη ωρα περπατημα και αρκετη κουβεντα(με τα βιας κουβεντα με τοσο κλαμα)προτεινα να κατσουμε λιγο στην ακτη,να ξαπλωσει λιγο κ να ηρεμησει.Ετσι κ καναμε λοιπον.Η αντανακλαση του φεγγαριου στο θαλασσινο νερο και ο ξαστερος ουρανος εκαναν το τοπιο μαγευτικο...Ειχαμε ξαπλωσει και οι δυο και κοιτουσαμε τα αστερια χωρις να μιλαμε για αρκετη ωρα,μεχρι που εσπασα την σιωπη
-Μην σε νοιαζει ρε χαζη,δεν ξερει τι χανει.
Γυρισε , με κοιταξε και γουρλωσε παλι τα ματια της.Ηταν ετοιμη να βαλει τα κλαματα παλι.
Για να την παρηγορισω την αγγαλιασα ακουμπωντας το κεφαλι της στον θωρακα μου.
-Ηρεμησε,δεν το αξιζει τοσο κλαμα.....Σου αξιζουν πολυ καλητερα....Ξεχνα τον τυπο και προχωρα.
Τοτε σηκωσε το κεφαλι της και με κοιταξε στα ματια...
Εφερε σιγα σιγα το προσωπο της μπροστα στο δικο μου.Μπορουσα να νιωσω την κοφτη,μετα απο τοσο κλαμα,ανασα της.Πλησιασε ακομα περισσοτερο σιγα σιγα και...με φιλησε.Αυτο ηταν το πρωτο μας φιλι και μετα απο αυτο τιποτα δεν ηταν το ιδιο μεταξυ μας.

Εκεινο το βραδυ ηταν μαγευτικο.
-Εψαχνα τον καταληλο τοσο καιρο,ενω ηταν διπλα μου ολα αυτα τα χρονια.
Ηταν τα πρωτα της λογια μετα απο το πρωτο μας φιλι.Δεν θα τα ξεχασω ποτε...
Τον υπολοιπο καιρο ειμασταν ζευγαρι και σιγουρα ηταν η πιο εντονη συναισθηματικα σχεση που ειχα ποτε...Βεβαια και υπηρχε πολυυυυυ ζηλεια(εχω ακομα ενα σημαδι στο κεφαλι μου απο το κυροπυγειο που μου ειχε πεταξει χεχεχε) και αρκετοι τσακωμοι,αλλα τα ξεπερνουσαμε ολα τελικα.Ομως η μοιρα δεν το ηθελε απ οτι φενεται να ειμαστε μαζι.Εναμισι χρονο μετα,οταν ειμασταν πια 17,γυρισε σπιτι της και της ανακοινωσαν οι γονεις της οτι μετακομιζουν στο Mirror Ball Island γιατι ειχε δωθει μια πολυ καλη ευκαιρια δουλειας σον πατερα της και δεν μπορουσε να αρνηθει.Φυσικα εγω δεν μπορουσα να φυγω το νησι και να τους αφησω ολους εδω....Ουτε υπηρχε περιπτωση να μετακομισουμε κ εμεις μαζι με την Rica.Περασαν οι μερες γρηγορα..Τις μερες που μας ειχαν απομηνει πριν φυγει τις ειχαμε εκμεταλευτει στο επακρο,αν με καταλαβαινετε,αλλα ειχαμε αδοξο τελος.Την μερα που εφυγε ειχα παει στην ακτη του Dawn Island για να την αποχερετησω(απο εκει θα εφευγε το πλοιο που θα τους ετεφερε).....Επρεπε να προχωρισουμε.....Αλλα εκεινο το αντιο ηταν η πιο δυσκολη κουβεντα που εχω πει στη ζωη μου....


Τέλος Flashback

To δωματιο ηταν μαλλον δικο της,μιας και ειχε τα κλειδια στην τσεπη της.Μπηκαμε μεσα στο δωματιο,αναψε τα φωτα και εκατσε στο κρεβατι
-Ελα κατσε!Να που πεις να νεα σου!!!Παει τοσος καιρος!!2 ολοκληρα χρονια περασαν!!
-Οντως,περασαν 2 χρονια....
ειπα καθως πλισιαζα και τελικα εκατσα στο κρεβατι.
Καθησαμε και μιλουσαμε για πολλη ωρα,μαλιστα ξεχασα και τους υπολοιπους κατω στην ρεσεψιον που περιμεναν!Μιλουσαμε για τα 2 χρονια που περασαν,ηταν τοσα πολλα που εγιναν σε αυτο το διαστημα...

-Εχω χασει τοσα πολλα μεσα σε αυτα τα 2 χρονια....
-Δεν πειραζει,και εγω εχω χασει πολλα αλλα τωρα εισε εδω!
-Ναι ειμαι εδω τωρα!Γ αυτο οσο ειμαι εδω,ας εκμεταλευτουμε οσο μπορουμε τον χρονο που εχουμε μαζι![μην παει στο πονηρο το μυαλο σας ]
-Το ξερα,θα φυγεις ε?....
-Ναι,δεν μπορω να μεινω.Εχω βαλει ενα στοχο και δεν προκειτε να τον εγκαταλειψω...Αααα,ξεχασαμε τους αλους κατω!!!θα μας δωσεις δωματια για σημερα?
-Καταλαβαινω...Ναι θα σας δωσω,και δεν χρειαζετε να πληρωσετε κιολας,θα τα βαλω εγω τα χρηματα.
-Μα τι λες?Εισε σοβαρη?Δεν υπαρχει καμια περιπτωση!
Τοτε το χερι της αρχιζε να τρεμει και ενα δακρυ επεσε πανω του...
-Αφου.....Αφου θα σε χασω παλι,ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΘΕΛΩ.ΘΑ ΤΑ ΒΑΛΩ ΕΓΩ ΤΑ ΛΕΥΤΑ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ.
μου ειπε δακρυσμενη...
Τοτε την αγκαλιασα και της ειπα...
-Ενταξει,οπως θελεις.ηρεμησε,τωρα ειμαι εδω,εστω κ για λιγο...
-Κenny.....
μου ειπε και εβαλε τα κλαματα...

Μετα απο λιγο κατεβηκαμε κατω και φωναξα τους αλους να παρουμε τα δωματια μας.Μας εδωσε 2 δωματια και εγω θα εμενα μαζι της στο δικο της . :[m155]:
Εδειξε στους υπολοιπους τα δωματια τους και με πηρε και ηγαμε παλι στο δωματιο,αφου τους τακτοποιησε.
-Ωστε βρηκες και nakama ε?
-Nakama?Οχι,δεν ειναι nakama μου απλα ταξιδευω προσωρινα μαζι τους...
-Αν ειναι ετσι,πρεπει να τους αφησεις.Αν θες να βρεις αληθινους nakama,οπως μου ειπες νωριτερα,πρεπει να τους βρεις μονος σου....
Αυτο που μου ειπε με εβαλε σε σκεψεις...Ισως ειχε ερθει η ωρα να αποχαιρετισω τους Bigbeard Pirates...Η Rica ειχε δικιο...

-Μπορει να μην μηνεις για παντα,αλλα για λιγες μερες θα κατσεις ετσι?
μου ειπε με ναζι
-Ναι,δεν θελω να φυγω αμεσως τωρα που σε βρηκα...
-Ωραια,λοιπον κατσε να σου πω τι γινεται στο νησι γιατι εδω θα μηνεις για λιγο και πρεπει να ξερεις.Απ οτι θα εχεις καταλαβει μερα εδω δεν υπαρχει,το φως του ηλιου δεν φτανει.
Το νησι αυτο ειναι το νησι της διασκεδασης.Απο τις 24 ωρες της μερας,τις 12 παιζει ασταματητη μουσικη σε ολο το νησι απο χιλιαδες ηχεια και απο τα κυρια 4 δεξια και αριστερα απο την ντισκομπαλα.Δεν νομιζω να τα εχεις προσεξει,δεν φαινονται αν δεν ξερεις οτι ειναι εκει.Ολοκληρο ηχοσυστημα ειναι ενσωματομενο στο ειδικα φτοιαγμενο γυαλι της στισκομπαλας.
-Απιστευτο!Ομως ανεφερες το τι γινεται στις 12 ωρες.Τις υπολοιπες 12?

-Αααα τις υπολοιπες 12 δεν πεζει μουσικη και ειναι πιο ηρεμα τα πραγματα.Συνηθως σε αυτες τις ωρες οι περισσοτεροι τρωνε και κοιμουνται για να εχουν δυναμεις για το 12ωρο που ειπα πριν!
-Χμ,να και ενα νησι που θα ζουσα ανετα την υπολοιπη ζωη μου!Πρεπει να καλοπαιρνας εδω ε?
-Ε ενταξει καλα ειναι.Εχω και τη δουλεια μου...
Ξαφνικα χτυπησε ενα καμπανακι που υπηρχε στο δωματιο
-Ωχ,πελατης.Περιμενε εδω,ερχομαι.
-Οχι ερχομαι κ εγω.Θελω να ακουσω κ αλλα για το νησι!
-Οπως θες!Ελα παμε γρηγορα!!!ξαναχτυπησε!!!
μου ειπε και καεβηκαμε κατω στη ρεσεψιον

Moλις κατεβηκαμε ειδαμε εναν μεθυσμενο λετσο να χτυπαει συνεχεια το κουδουνακι της ρεσεψιον.
-Χιλια συγνωμη κυριε,σας καναμε να περιμενετε.Καλως ηρθατε στο ξενοδοχειο μας.
-Εσυ σκυλα,δωσε μου ενα δωματιο ΤΩΡΑ .
-Μιλατε καλητερα σας παρακαλω κυριε.Λοιπον,ειναι 85 beli.
-Τι?Περιμενεις να σε πληρωσω κιολας?Αν θελεις να σε πληρωσω για αλλες υπηρεσιες....
-Τι πραγματα εινα αυτα που λετε?Σας παρακαλω!Αφου δεν πληρωνετε φυγετε σας παρακαλω.
-Με διωχνεις μωρη????
ειπε σηκωσε το χερι του να την χτυπησει.

Εκεινη μαζευτηκε φοβησμενη.Αμεσως μπηκα στη μεση,πολυ εκνευρσμενος και τον σταματησα.
-Τι θεσ εσυ?
- :[m756o]: Ζητα της συγνωμη
-Τι?Χαχαχαχαχαχα τι να κανω?
-Ειπα ΖΗΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗ
του φωναξα και με ενα πολυ συνατο κυμα αερα τον πεταξα εξω απο το ξενοδοχειο.
-Τι ειδους φρικιο εισε εσυ?
ειπε εχοντας σαστισει.
-Νευριασες επειδη ειπα στην ρεσεψιονιστ να την πληρωσω για αλες υπηρεσιες?Ελα τωρα,κοιτα την.Εσυ δεν θα τα δινες?
-ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ????
φωναξα και του εριξα αλλο ενα πολυ δυνατοτερο κυμα κρυου αερα που τον πεταξε στο κεντρο του νησιου.Νευριασμενος,κατευθυνθηκα εκει που τον ξαπεστειλα.

Σε λιγη ωρα επεστρεψα στο ξενοδοχειο με τον τυπο εκεινο ματωμενο στα χερια μου.
-Τι πρεπει να πεις τωρα?
-Γκκκκκ
- :[mo110]:
-Σ.....σ...Συγνωμη.....
-Ετσι μπραβο
του ειπα και τον πεταξα εξω απο το ξενοδοχειο.
-Εισαι καλα?
-Ναι καλα ειμαι,δεν νομιζεις ομως οτι αντεδρασες λιγο υπερβολικα?
-Με δουλευεις?Δεν ειδες πως σου φερθηκε?
-Αν ηταν να εδερνες τον καθενα που μου φαιροαν ετσι....Ασ το καλητερα...
-Αυτο εχει ξαναγινει?
-Πολλες φορες...Δεν ειναι ολοι ηρεμοι πειρατες,πολλοι δημιουργουν προβληματα...

-Αλλα αστα τωρα αυτα,σε λιγη ωρα θα αρχισει η μουσικη!Τι λες,παμε στο δωματιο μας να ετοιμαστουμε?
-Καλα,παμε.Ανυπομονω να δω την ζωη αυτου του νησιου.
ειπα αφηνοντας ασχολιαστο το θεμα των πελατων για την ωρα,δεν ηθελα να χαλασω τον λιγο χρονο που ειχαμε μαζι...
Πηγαμε λοιπον στο δωματιο να αλαξουμε.Εγω γυρισα την πλατη μου για να αλλαξει,το ιδιο εκανε κ εκεινη και αρχισαμε να ετοιμαζομαστε.
-Κenny,να σου πω,λες να μου παει αυτο?

Σπόιλερ:

Γυρισα κ εγω και μολις την ειδα εμεινα
- :[mo32o]: Εεεε...εε.. ναι σου παει παρα πολυ,αυτο να βαλεις.
Δεν πρεπει να φανηκα και πολυ αμηχανος

Ντυθηκα κ εγω με ρουχα που μου εδωσε η Rica.Tωρα το που τα βρηκε ταντρικα ρουχα ειναι αλλη ιστορια.Η μανα της εχει καταστημα ρουχων.
Ετοιμαστικαμε λοιπον και ξεκινησαμε.Οι Bigbeard Pirates ειχαν πεσει για υπνο οποτε η βραδια ηταν δικη μας.
-Που παμε τωρα λοιπον?
-Που αλλου?Στο κεντρο του νησιου!Δεν εχει ξεκινησει ακομα η μουσικη οποτε θα βρουμε χωρο!Αν αργησουμε δεν θα μπορεσουμε ουτε να πλησιασουμε στ ο κεντρο ομως γ αυτο βιασου!
-Καλα καλα,μην τραβας!!Ηρεμησε,εχουμε ολη τη βραδια δικη μας.
Εκεινη με κοιταξε,μου εκλεισε το ματι και συνεχισε να με τραβαει.
Μετα απο λιγη ωρα φτασαμε στο κεντρο.Ηταν κυριολεκτικα το κεντρο,ακριβως κατω απο την ντισκομπαλα ενας πολυ μεγαλος αδειος χωρος με παγκους για ποτα γυρω γυρω.Πραγματικα το νησι ηταν ο παραδεισος!!!

Σε λιγη ωρα ξεκινησε η μουσικη και αρχισαμε να χορευουμε.Μεσα σε λιγα δευτερολεπτα το μερος ειχε κυριολεκτικα πηξει.Γινοταν χαμος!
Ατελειωτες ωρες χορου και...χμ....παιχνιδιων ηταν αυτες που ακολουθησαν.βεβαια ηταν το ολο σκηνικο,νυχτα,μουσικη αλλα ειχα κατι που δεν το εβρισκα παντου,την Rica...Υπηρχε ακομα κατι...Δεν ξεκολησαμε ο ενας απο τον αλλο οση ωρα βρισκομασταν εκει,ακομα κ τα ποτα μαζι τα πιναμε.Τελικα,μετα απο αμετρητες ωρες το πραγμα εφτασε στο απροχωρητο και αποφασισαμε να γυρισουμε στο ξενοδοχειο.Καλος ο χορος η διασκεδαση και τα ποτα αλλα αυτο το κατι που ελειπε απο την βραδια για να ειναι τελεια περιμενε στο δωματιο του ξενοδοχειου. :[m155]: Μια νυχτα παθους,η οποια ηταν σιγουρα απο τις καλητερες της ζωης μου.

Μετα απο αρκετες ωρες ξυπνησα και δεν ακουγα πια μουσικη απ εξω.Κοιταξα διπλα μου και ειδα την Rica να κοιμαται...Ηταν τοσο ομορφη οταν κοιμοταν....
Μπορω να πω παντως πως ηταν λιγο παραξενο να ξυπνας χωρις το φως του ηλιου
Ξαφνικα χτυπησε η πορτα.Εβαλα ενα σεντονι γυρω μου και σηκωθηκα να ανοιξω...
Ηταν ο Jenji...
-Tι θελεις βραδυατικα???
-Kenny,σε λιγο θα φυγουμε.Με εστειλαν σαν καπετανιο οι υπολυποι να μαθω αν θα ερθεις μαζι μας....
Βγηκα εξω απο το δωματιο,πηρα τα κλειδια και εκλεισα την πορτα
-Κοιτα Jenji,Χιλια ευχαριστω σε ολους σας που με φερατε μεχρι εδω,αλλα θα συνεχισω το ταξιδι μου μονος μου πο δω και περα.
-Το περιμενα.Πρεπει να βρεις τους δικους σου αληθινους nakama μικρε.
-Το ξερω...
-Γ αυτο και εχουμε ετοιμαστει ολοι,δεν περιμεναμε να ερθεις.Ειχα δικιο.Εχεις τις ευχες ολονων μας και να σου ερθουν τα καλητερα μικρε.Αντιο.
-Αντιο,και παλι χιλια ευχαριστω...
του ειπα και εφυγε...Σιγα σιγα κ εγω,για να μην ξυπνησω την Rica μπηκα παλι στο δωματιο και ξαπλωσα.

Moλις ξυπνησε με ειδε διπλα της να την χαζευω
-Εισαι ακομα εδω!!
μου ειπε και με ακουμπησε στον θωρακα
-Ναι,δεν εφυγα...Μην φοβασαι...
-Χαιρομαι τοσο...
ειπε και ξαναεπεσε για υπνο.
Περασαν 7 βραδιες απο εκεινη(μονο βραδια εχει αυτο το νησι )και επρεπε επιτελους να φιγω...Ειχα κατσει πολυ στο νησι και αν καθομουν αλλο λιγο φοβομουν πως δεν θα εφευγα ποτε...Θα εμενα εκει για παντα...Γιατι εκει ηταν η ζωη των ονειρων μου...Ομως επρεπε να φυγω.Και ετσι το πηρα αποφαση και πηγα να το πω στην Rica.Eκεινη δεν το πηρε και πολυ καλα,μου ελεγε να μην φυγω,με παρακαλουσε και εμενα μου ραγιζε την καρδια που επρεπε να της πω παλι πως επρεπε να φυγω....
Μετα απο πολυ ωρα και πολυ συζητηση επιτελους συμβιβαστικε...Αλλα επρεπε να ιποσχεθω κατι.Οτι και να γινοταν,θα επεστρεφα γ αυτην.
-Θα ερθες ετσι baka?
-Φυσικα και θα ερθω,εσυ εισε ολη μου η ζωη.Απλα εινιαι κατι που πρεπει να κανω.
Μολις ετοιμασαμε καποια πραγματα και προμηθειες που θα χρειαζομουν πηγαμε στο λιμανι του νησιου...Εκει με περιμενε μια βαρκα που ειχα αγορασει την προηγουμενη μερα.Πεταξα μεσα τα πραγματα μου αμεσως.
Τοτε,η Rica με αγκαλιασε
-Να προσεχεις....
μου ειπε με τρεμομενη φωνη
-Φυσικα κ θα προσεχω,αφου θα ξαναρθω δεν ειπαμε?Και τοτε θα ειμαστε για παντα μαζι.Αντιο....της ειπα.Δευτερη φορα που επρεπε να πω αυτη τη λεξη στη RicaΔευτερη φορα που της λεω αντιο...Ομως και τελευταια.Ανεβηκα στη βαρκα,ενω ακομα μου κρατουσε το χερι.Την ελυσα και σιγα σιγα αρχισα να απομακρυνομαι απο την στερια,ωσπου τα χερια μας χωριστηκαν.
Σιγα σιγα απομακρυνομουν ενω την εβλεπα να μην κουνιεται βημα απο το σημειο που την αφησα μεχρι που βγηκα εξω απο την γυαλα του νησιου και το ανοιγμα εκλεισε,κλεινοντας μεσα της και την γυναικα της ζωης μου.Τωρα πια ειχα εναν παραπανω λογο να εκλπηρωσω το ονειρο μου.Οταν ολα αυτα τελειωναν,θα επεστρεφα.