Nobeard pirates and the Snow Island [Τελος]

Ειχαμε μια μερα που φυγαμε απο το Gecko Island. Η ημερα ηταν ηλιολουστη και η θαλασσα πολυ ηρεμη. Ειμασταν στο καταστρωμα του πλοιου και χαλαρωναμε για να ξεκουραστουμε λιγο απο τις συνεχομενες μαχες στο νησι. Κι ενω ταξιδευαμε χωρις καποιο συγκεκριμενο προορισμο μου ηρθε μια ιδεα για το που θα πηγαιναμε. Ειχα ακουσει για ενα νησι που χιονιζε συνεχεια. Το ελεγαν Tequila Wolf. Ηθελα να δω τοσο χιονι απο κοντα κι ετσι αποφασισα οτι πρεπει να παμε να το ελεγξουμε.
- :[mo032]: Yosh!! Βαζουμε πλωρη για το Tequila Wolf!! ειπα. Ο Luster κοιταξε λιγο τους χαρτες του και μετα εστριψε το πλοιο προς τα δυτικα.

Το ταξιδι μπορω να πω οτι ηταν πολυ ευχαριστο....ο καιρος ηταν με το μερος μας...δεν χρειαζομσταν κατι αλλο....Αφου εστριψα το πλοιο προς τα δυτικα καθησα στο καταστρωμα παλι μαζι με τον Τεο.....

-Εεεεε Luster....? με ρωτησε το Τεο...
-Εεεε ναι....?απαντησα γεματος απορια.....
-Ποιος κραταει το πλοιο σε μια σταθερη πορεια...?
-Ωχ....!!! Ξεχασα να δεσω το τιμονι.....ΕΠΙΣΤΡΕΦΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!

O Teo τα ειχε χαμενα αλλα ευτυχως καταφερε και ηρεμησε....

-Μην το ξανακανεις αυτο....ειπε ηρεμα ενω μας ειχε πιασει νευρικο γελιο...

Κι ενω λυθηκε το προβλημα με το τιμονι και την πορεια μας καθισαμε λιγες ωρες ακομα και καθησαμε και πιναμε μπυρες λεγοντας ο καθενας για το παρελθον του. Υστερα ειδαμε απο μακρια το νησι. Οταν φτασαμε ο ηλιος ειχε σχεδον δυσει και δεν βλεπαμε πολλα πραγματα απο το νησι... Κατευθηνθηκαμε προς ενα μερος με φωτα που βλεπαμε για να δεσουμε το πλοιο καθως οπως υποθεσαμε εκει πρεπει να ειναι ενα χωριο η μια μικρη πολη. Ετσι οταν πλησιασαμε αρκετα ειδαμε οτι στο νησι χιονιζε και ειχε κρυο! Δεσαμε το πλοιο και κατεβηκαμε στο νησι.
- Ας παμε καπου να φαμε και να πιουμε! Εδω εξω εχει πολυ κρυο. ειπα και ο Luster συμφωνισε τριβοντας τα χερια του απο την ανυπομονισια και απο το κρυο.

Aν και μας φανηκε πολυ περιεργος ο καιρος δεν δωσαμε ιδιαιτερη σημασια....βασικα δωσαμε σημασια να βρουμε καπου που να εχει φωτια και να ζεσταθουμε λιγακι....το ειχαμε δαγκωσει το κρυο για τα καλα....γιατι αποδεικτηκε οτι κανενας απο τους 2 μας δεν ειχε συνηθησει σε τοσο ακραιες κλιματικες αλλαγες....


Καθως μπηκαμε μεσα στην πολη....ειδαμε μια ταβερνα που ειχε πολυ θοριβο....και ειπαμε να το αποφυγουμε μηπως και μας αναγνωριζε κανεις....με αλλα λογια θελαμε να ηρεμησουμε λιγακι.Ειχαμε δωσει πολλες μαχες την τελευταια βδοομαδα...Ετσι λοιπον πηγαμε και καθησαμε σε ταβερνα που δεν ειχε και πολυ κοσμο...

Μολις μπηκαμε μεσα και ολοι σταματησαν να μιλανε και κοιτουσαν εμας με ψυχρο βλεμα. Υστερα απο λιγα δευτερολεπτα αρχισαν να ψιθυριζουν μεταξυ τους. Παραξενευτικα λιγο αλλα δεν εδωσα μεγαλη σημασια. Ενιωσα παγωμενη ατμοσφαιρα αν και ειχε πολυ ζεστη σε σχεση με εξω. Καθησαμε σε ενα τραπεζι και περιμεναμε καποιον να παραγγιλουμε. Ομως αντι για καποιον σερβιτορο ηρθαν 5-6 απο αυτους που καθονταν στα τραπεζια και μας περικυκλωσαν. Την ιδια στιγμη και οι 2 πιασαμε τη λαβη απο τα katana μας.

- Βρε βρε... Τι εχουμε εδω?? ρωτησε ο ενας.
- Δυο καταζητουμενους κυριε! Messi D. Teo 30m beli και Black_Luster με 11m! απαντησε ενας αλλος κρατοντας 2 wanted posters.
- Ποιος να το περιμενε να ερθουν σε ενα νησι της παγκοσμιας κυβερνησης!! ειπε ο αλλος αποριμενος.
- Μαλλον δεν θα φαμε σημερα. ειπα στον Luster.
- Ουτε θα πιουμε. μου απαντησε.
- Δεν εχετε χρονο να σκεφτεστε τετοιες πολυτελειες ειπε ο ιδιος εκνευριστικος τυπος. Πιαστε τους! φωναξε.

Δεν ηξερα αν αυτο που γινοταν, το εκαναν επιτιδες αλλα ειχε τελικα αποδειχτει οτι τραβουσαμε πολλους μπελαδες χωρις να το επιδιωκουμε....

Τοτε σηκωθηκα απο το τραπεζι πολυ ηρεμα...ολοι με κοιταξαν σκιθροπα και ειπα ηρεμα...

-Κριμα.....και ηταν ωραιο μαγαζι....σε εσπρωξα με ολη μου την δυναμη το τραπεζι που ειχα μπροστα μου και την καρεκλα που καθομουν σε αντιθετες κατευθυνσεις με αποτελεσμα να ριξω μακρια τους 3 απο τους 6...ταυτοχρονα ολοι βγαλαμε τα οπλα μας.....

Αρχησαμε την μαχη.....ο Τεο σηκωσε με δυναμη το σπαθι του και εδιωξε τις λεπιδες που ειχαν στοχο εμενα και εγω καρφωσα αντιστοιχα αυτον που βρισκοταν ακριβως απο πισω του.Γυριζοντας το σωμα μου εκανα επιθεση στον πρωτο που βρηκα μπροστα μου και τον εκανα να υποχωρισει και να κερδησουμε εδαφος....


Tαυτοχρονα ομως σηκωθηκαν οι αλλοι 3 που ειχα ριξει κατω και ορμησαν και αυτοι στην μαχη....η μαχη ειχε μολις αρχισει....

Μαζι με εμας σηκωθηκαν ολοι μεσα στο μαγαζι... "Γαμωτο... Σε νησι της κυβερνησης πεσαμε?? Ποσο γκαντεμηδες παιζει να ειμαστε??" Αρχισαμε να κοβουμε οποιον βρισκαμε μπροστα μας αλλα συνεχεια ερχοντουσαν κι αλλοι.
- Ειναι πολλοι για να τους νικησουμε ολους μαζι! Καλυτερα να φυγουμε!! ειπα στον Luster ο οποιος συμφωνησε. Ετσι κατευθηνθηκαμε προς την εξοδο σπρωχνοντας και χτυπωντας οποιον ηταν στο δρομο μας. Υστερα απο πολυ κοπο φτασαμε στην εξοδο. Βγηκαμε εξω κι αρχισαμε να τρεχουμε. Απο πισω μας ηταν ολοι οσοι ειχαν μεινει ζωντανοι και μας κυνηγουσαν.

Σε σχεση με αλλες φορες ηταν αμετριτοι και συγουρα δεν θα μπορουσαμε να βγουμε νηκιτες απο αυτη την μαχη ακομα και αν χρησιμοποιουσαμε ολα μας τα μεσα για να κερδησουμε....οποτε καναμε αυτο που μπορουσαμε να κανουμε....να τρεξουμε.....


Καθως στριψαμε σε ενα στενο βρηκαμε μια παλια καλυβα και αποφασησαμε να παμε να κρυφτουμε εκει....ο χρονος δεν ηταν με το μερος μας και το ξεραμε....

Βεβαιοθηκαμε οτι τους ειχαμε αφησει πολυ πισω και οτι δεν μας βλεπει κανεις κι μπηκαμε μεσα... Ηταν μια μικρη καλυβα αλλα μπορουσαμε να ξεκουραστουμε χωρι ολο αυτο το κρυο να μας χτυπαει. Ετσι καθησαμε εκει μεχρι να ξημερωσει. Η επομενη μερα ηταν πιο κρυα και με περισσοτερο χιονι απο την προηγουμενη νυχτα. Βγηκαμε απο την καλυβα νυστικοι και αυπνοι. Μπορουσαμε να δουμε καλυτερα το τοπιο απο οτι τη νυχτα. Καθησα για λιγο και παρατηρησα την περιοχη γυρω μου και ειδα ενα δασος.
- Ισως εχει κατι να φαμε εκει. ειπα και κατευθηνθηκαμε προς τα εκει.

Μπηκαμε στο δασος και προχωρουσαμε ολο και πιο βαθια. Οσο προχωρουσαμε τοσο πιο πυκνο γινοταν το δασος. Αφου περπατησαμε περιπου μιση ωρα φτασαμε σε ενα μικρο ξεφωτο με ενα μικρο σπιτι στη μεση. Καταλαβα οτι καποιος ηταν μεσα αφου απο την καμιναδα εβγαινε καπνος. Πριν προλαβουμε να κρυφτουμε 3 ατομα βγηκαν απο το σπιτι και μας συμαδευαν με οπλα.
- Ποιοι ειστε και τι θελετε εδω?? ειπε ο πιο ψηλος και πιο γεροδεμενος απο τους 3. Σηκωσαμε ψηλα τα χερια και του απαντησα:
- Το ονομα μου ειναι Teo και απο δω ειναι το πρωτο μελος του πληρωματος μου ο Black_luster. μας κυνηγανε ανθρωποι της παγκοσμιας κυβερνησης και μπηκαμε στο δασος για να κρυφτουμε. Ως εδω φτασαμε κατα τυχη.
- Του πληρωματος ειπες?? Ειστε πειρατες??

Στην αρχη διαστσαμε αλλα στην συνεχεια κουνησαμε και οι 2 τα κεφαλια μας καταφατικα....δεν ειχαμε και πολλες επιλογες....

-Εεεε καλα απο ολα τα νησια τις East Sea εσεις οι 2 επιλεξατε να ερθετε εδω?
-Η αληθεια ειναι οτι δεν ξεραμε τιποτα για αυτο το νησι....παραμονο την τοποθεσια του...απαντησα ηρεμα
-Ωραια παραδεχτηκαμε οτι ειμαστε πειρατες...τωρα τι με αυτο?ειπε ανησυχα ο Τεο...
-Ηρεμηστε....απο ολους στο νησι αυτο ειμαστε οι τελευταιοι που πρεπει να φοβαστε....οι marines εδω εχουν πολλα δικαιωματα και καταπιεζουν τους ελαχιστους κατοικους που υπαρχουν εδω...

Δεν ξεραμε αν μπορουσαμε να εμπιστευτουμε αυτους τους ανθρωπους....οποτε ειμασταν προσεχτικοι σε οτι λεγαμε και καναμε....

Ψυθιρισε κατι ο πιο κοντος απο τους 3 στον ψηλο και εκεινος κουνησε το κεφαλι καταφατικα. Υστερα κατεβασαν ολοι τα οπλα, ο ψηλος γυρισε σε εμας και μας ειπε:
- Ελατε μεσα. Βλεπω ειστε ταλαιπωρημενοι. Και μπηκανε μεσα στο σπιτι. Κοιταχτηκαμε για μια στιγμη με τον Luster και μετα του εκανα νοημα να προχωρισουμε. Μπηκαμε μεσα στο σπιτακι. Οπως φαινοταν κι απο εξω ηταν ενα μικρο σπιτι με μολις 2 δωματια. σε αυτο που βρισκομασταν υπηρχε ενα τζακι τραπεζι και μερικες καρεκλες. Προφανως το διπλανο θα ηταν η κρεβατοκαμαρα. Ο χωρος μυριζε φαγητο και οταν κοιταξα τον ψηλο τον ειδα να βαζει φαι σε 2 πιατα και να τα αφηνει στο τραπεζι.
- Φατε μας ειπε δειχνοντας τα πιατα. Χωρις να το πολυσκεφτουμε ορμηξαμε πανω τους και αρχισαμε να τρωμε.
- :[m174o]: Καλο ηταν ειπα κοιτωντας τον Luster κι εκεινος συμφωνησε. Επειτα γυρισα προς τους αλλους 3 που οση ωρα τρωγαμε αυτοι απλα μας κοιτουσαν.

- Λοιπον? Τι γινεται σε αυτο το νησι?? ρωτησε ο Luster. Το λογο πηρε ο ψηλος.
- Καταρχην ειμαι ο David και απο δω τα αδερφια μου Gaspar και Menji. ειπε δειχνοντας τους αλλους δυο Αυτο ειναι ενα νησι κατω απο τον ελεγχο της παγκοσμιας κυβενησης. Ολοι οσοι δεν ειναι πρακτορες της κυβερνησης ειναι σκλαβοι και τους βαζουν να κατασκευασουν γεφυρες που θα ενωνουν νησια μεταξυ τους. Η τουλαχιστον αυτο λενε αφου αυτο το εργο εχει ξεκινησει εδω και 700 χρονια!!
- Τοσο παλια ε?? ειπα αποριμενος. Εκεινος δεν μου εδωσε σημασια και συνεχισε:
- Ειμασταν κι εμεις σκλαβοι μεχρι που μια μερα το σκασαμε απο τα σπιτια στα οποια μας ειχαν να μενουμε και αρχισαμε να τρεχουμε προς το δασος γιατι δεν αντεχαμε αλλο. Ετσι τωρα εδω και 2 χρονια μας ψαχνουν αλλα δεν μας εχουν βρει.

Αυτοματα βαλαμε ολοι τα γελια...ξεραμε οτι οι marines δεν φημιζοναν για την εξυπναδα τους....αλλα 2 χρονια και να μην τους βρουν?

-Οντως ειναι αστειο φιλοι μου....αλλα εμας μας ενδιαφερει....ησυχασαμε απο αυτους...

Δυσανασχετησα τοτε....ηταν λες και μπορουσα να τον καταλαβω τι εννοουσε και ας μην ειχα ερθει ποτε σε τετοια θεση....

Στην συνεχεια της μερας τους βοηθησαμε με διαφορες δουλειες του σπιτιου....εγω και ο Τεο αναλαβαμε τα ξυλα για το τζακι ενω οι αλλοι εφτιαχαν το γευμα μας....Επειδη ομως δεν ξεραμε αν θα μπορουσαμε να τους εμπιστευτουμε ειμασταν μεσα στο σπιτι με βαρδιες ετσι ωστε να ειμαστε συγουροι

Οση ωρα ημουν εγω μεσα στο σπιτι μιλουσα με τον David και τον ρωτουσα διαφορα για την κατασταση που επικρατουσε στο νησι.
- Και ποσοι ειναι οι σκλαβοι?? ρωτησα καποια στιγμη.
- Γυρω στους 1000 αλλα δουλευουν σε 12ωρες βαρδιες των 500 περιπου ατομων.
Τον κοιτουσα σκεπτικος... Αφησα τα ξυλα και βγηκα εξω κατευθηνομενος προς τον Luster. Οι αλλοι 3 με ακολουθησαν αποριμενοι για τι παω να κανω.
- :[mo032]: Yosh!! Δεν προκειται να αφησω ολους αυτους τους ανθρωπους σκλαβους της κυβερνησης. Θα σωσω οσους περισσοτερους μπορω πριν φυγουμε απο αυτο το νησι.
- :[μμ0ο]: :[μμ0ο]: :[μμ0ο]: ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ?????? ειπαν και οι 3 μαζι...
- :[m070o]: Την περιμενα τη βλακεια... ειπε ο Luster αλλα αμεσως μετα το προσωπο του ελαμψε στην ιδεα μιας περιπετειας.
- Πως θα το κανεις αυτο?? ειπε ο Menji.
- Απλο! Θα μπουκαρω στα σπιτια και θα παρω μαζι μου οσους περισσοτερους μπορω... Ο David γυρισε στον Luster και του ειπε:
- :[m023o]: Παντα ετσι ειναι αυτος??

Ημουν συγουρος οτι ο Τεο θα ηθελε να κανει κατι σαν αυτο....

-Μικρες πιθανοτητες επιτυχιας....λιγοι για να κανουμε μια τοσο μεγαλη τρελα....τι περιμενουμε?

Και βαλαμε τα γελια οι NOBEARD pirates....

-Ειναι τρελοι....ειναι τρελοι....θελουν να πανε στον αλλο κοσμο......και το θα το κανουν με χαρα...
-Ακομα και αν ειμαστε τρελοι.....ζουμε τα ονειρα μας....ειμαστε ελευθεροι.....και το ιδιο εχουμε σκοπο να κανουμε και για αυτους.....

Και τοτε ειπαμε με μια φωνη....

-ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙΙΙΙΙΙΙ

Επειτα απο αυτο μπηκαμε μεσα στο σπιτι για να καταστρωσουμε ενα σχεδιο. Αποφασισαμε οτι θα κανουμε νυχτα οτι κανουμε για να μην μπορουν να μας ανακαλυψουν ευκολα. Επεισης επιδη δεν χωρουσαν τοσα ατομα στο πλοιο μας επρεπε να κλεψουμε 1-2 πλοια της κυβερνησης. Τα 3 αδερφια θα πηγαιναν για τα πλοια και εγω με τον Luster θα πηγαιναμε να σωσουμε οσους μπορουσαμε. Τα αδερφια ειχαν κρατησει επικοινωνια με εναν απο αυτους που δεν ειχαν βαρδια τη νυχτα για να προετοιμαστουν οσοι μπορουσαν και ηθελαν να φυγουν.
- :[mo032]: Ας το κανουμε!!

Σκοπος μας....να καταφερουμε το αδυνατο....το σχεδιο ηθελε να εφαρμοστει με πολυ μεγαλη προσοχη αν θελαμε οχι μονο να ελευθεροσουμε τους κρατουμενους αλλα και να φυγουμε απο εκει ζωντανοι....


Ξεκινησαμε νωρις το πρωι για να εκμεταλευτουμε το σκοταδι....θα ειχαμε ξεκινησει και το βραδυ αλλα το βραδυ δυστυχως διπλασιαζαν την φρουρα και δεν θα μας ηταν ευκολο.Οποτε ελπιζαμε για το καλυτερο.....αν και ειμασταν λιγο ανησυχοι για το τι θα μπορουσε να συμβει....ειχαμε ομως παρει μια αποφαση και δεν ειχαμε σκοπο να κανουμε πισω....

Φτασαμε κοντα στα σπιτια των σκλαβων. ηταν ακομα σκοταδι αλλα σεν ειχαμε πανω απο 1 ωρα μεχρι να ξημερωσει. Τα 3 αδερφια φυγανε κατευθηνομενοι προς τα πλοια. Μπηκαμε στο 1ο σπιτιπου θα βρισκαμε οπως το ειχαμε σχεδιασει. Εκει μας περιμενε ο τυπος που ειχαν μιλησει τα 3 αδερφια και μας οδηγησε σε ενα υπογειο τουνελ. αυτο συνδεε ολα τα σπιτια της περιοχης.
- Το φτιαξαμε για να επικοινωνουμε χωρις να μας καταλαβαινουν οι φρουροι. μας εξηγησε. Εκει εκπληκτοι ειδαμε καμια 200 ανθρωπους να περιμενουν και μολις μπηκαμε να μας κοιταζουν αλλοι με καχυποψια και αλλοι με ελπιδα και ενθουσιασμο.
- Μην ανησυχειτε! Θα σας βοηθησουμε να φυγετε απο αυτο το νησι. ειπα προσπαθοντας να τους καθυσηχασω.

Ειχαμε ενα σκοπο και αυτος ηταν να μην εγκαταλειψουμε αυτους ανθρωπους...Τοτε πηρα εγω τον λογο...

-Συμπολεμιστες μας.....ειμαστε και εμεις πειρατες...και συγκεκριμενα οι NOBEARD pirates....ηρθαμε με εναν σκοπο....να σας ελευθερωσουμε....

Πηρα τοτε μια βαθια ανασα.....και συνεχισα...
-Εξω απο αυτα τα τειχη υπαρχουν πλοια του ναυτικου που ειναι πλεον υπο την κατοχη μας και ετοιμα να φυγουν.....και εχουν εναν προορισμο....την ελευθερια....

Τοτε πηρε τον λογο ο Τεο....
-Σαν αρχηγος του πληρωματος μου θα σας ζητησω να ακολουθητε πιστα τις οδηγιες μου γιατι ολα μα ολα πρεπει να γινουν συμφωνα με το σχεδιο....αν φυσικα θελουμε να μεινουμε ζωντανοι...

- Θα φυγουμε σε ομαδες των 20 ατομων και ολοι θα συναντηθουμε στα βραχακια διπλα στο δασος που εχουν συνδεση με τη θαλασσα... Εκει θα περιμενουν τα πλοια τα οποια θα μπειτε και θα φυγετε. Μην σας νοιαζει για εμας. Θα παμε και θα παρουμε το πλοιο μας και θα φυγουμε οταν θα απομακρυνθειτε απο το νησι.
Υστερα απο αυτα που τους ειπαμε αναθαρισαν περισσοτερο και ολοι συμφωνισαν με το σχεδιο. Στην πρωτη ομαδα θα ηταν ηγετης ο Luster για να δουμε και στην πραγματικοτητα εκτος απο τη θεωρια την φρουρα και την επικυνδινοτητα του σχεδιου. Αν τους επιαναν αυτους ολο το σχεδιο θα καταστρεφόταν.

-Γιατι πρεπει να ειμαι εγω το θυμα? ρωτησα γελωντας.....
-Γιατι καποιος πρεπει να να τους συνοδεψει και εξαλλου εσυ εχεις και την δυναμη του φρουτου σου....μπορεις να γλυτωσεις....απλα τρεχα...

Πηρα την ομαδα μου και τους εξηγησα οτι απο εμας θα κρινοταν αν το σχεδιο μπορουσε να πραγματοποιηθει....παρολα αυτα ολοι ξεραμε οτι ο χρονος και η τυχη ηταν αυτα που 8α καθοριζαν την τυχη μας....

Ξεκινησαμε λοιπον προσπαθοντας να ειμαστε οσο τον δυνατον περισσοτερο ησυχοι μπορουσαμε....οι εργατες θα ξεκινουσαν δουλεια στις 7:30 και ηταν 6:45 αρα ειχαμε 3 τεταρτα για να καταφερουμε να φερουμε εις περας την αποστολη μας.....


Φτασαμε μεσα στο δασος και κρυφτηκαμε οσο καλυτερα μπορουσαμε ετσι ωστε να μην ειμασταν ορατοι απο τα φυλακια.....τοτε πηγα να ελενξω αν το πρωτο πλοιο ειχε φτασει για να παρει τους πρωτους.....τοτε εκανα νοημα στους υπολοιπους για να ερθουν μαζι μου....